Categoriearchief: mannenquilts

Het blijft trekken

Iets nieuws maken trekt momenteel harder aan me dan een ‘oudje’ afmaken; toen ik vorige week een mooie lap ‘commerciële stof’ van mijn moeder kreeg, zag ik gelijk dat het perfect bij een vorig jaar voor mijn verjaardag uitgekozen pakketje 15x15tjes (van de “Marblehead” Paintbrush Studio serie) zou passen. Even probeerde ik nog of een andere serie er ook bij zou kunnen, om de top wat groter te krijgen, maar dat zou teveel geschreeuw om aandacht zijn geweest, en al die herrie op bed, dat slaapt vast niet lekker. Dus hield ik het bij die ene serie, geholpen door de lapje van mijn moeder en een andere lichte lap van deze serie waarvan ik ook royaal had ingekocht, want lichte stof komt altijd wel van pas. Het plan is nog altijd dat ik een top maak die achter de andere scrapquilttop kan komen, zodat je een quilt heb met 2 mooie kanten.

Voor het avondeten had ik alles al gesneden,

en na het avondeten begon ik met naaien en strijken, onderbroken door gezamenlijk kijken naar de serie Game of Thrones op HBO. De stof die ik van mijn moeder heb gekregen is gebruikt als cornerstones

zo zag het er uit toen ik gisteravond om 11 uur stopte, de blokken liggen nog los tegen elkaar aan (ik ben wel snel, maar niet zo snel) ik moet nog wat schuiven met kleuren, want de grijze onderaan hadden eigenlijk bovenaan gemoeten, maar het plafond was bereikt. De 15×15 lapjes zijn op, ojee, dus dit is het , en dan recht afsnijden, een lichte rand rondom, en met een border er omheen…. of ga ik nog even een pakketje scoren, en hiervan een soort dambord maar dan 2 rijen breed border rond maken? Ik kan voor het scoren wachten tot eind van de week, want dan is de tentoonstelling van de Diamond Patchers in Terneuzen, 23 t/m 25 Mei, Vliegende Vaart 10, Terneuzen, dit ligt aan de rand van de stad, niet ver van het ziekenhuis vandaan. Quiltwinkel de Parel uit Groede én Quiltshop Leur staan hier dan, en de tentoonstelling is echt de moeite waard! Mijn moeder hangt er ook met heel veel quiltjes en quilts.

Vanmorgen ben ik voor het bevolkingsonderzoek naar de stad gegaan om even met beide borsten in de tietenpletter te hangen, een event waar ik me altijd op verheug, maar niet heus. Elke keer is er weer iets nieuws, vorige keer was het de verbetering aan de klemplaat die na de foto automatisch los schoot, zodat je niet draaierig van de pijn hangend aan een borst moest wachten tot de fotografe bij je was en de knop handmatig los draaide. Deze keer moest de okselpartij ook op de foto, en dus moest schouder laag, torso iets gedraaid, nee andere kant op, buik in, borst vooruit, stukje naar rechts, kin omhoog en hoofd opzij, arm vooruit stekend en met andere hand mijn vrije borst even opzij trekken, en dan werd de tiet met omringend weefsel geplet, waarbij mijn mond automatisch open getrokken werd en mijn oorlel mijn sleutelbeen raakte, en bij dit alles vooral even stil blijven staan. En dit 4 keer, nee, ik heb geen 4 borsten, maar ze moesten per stuk van 2 kanten ~~geplet~~ belicht worden. Mijn commentaar bezorgde de fotografe bijna de slappe lach, het leek wel fitness op microgebied, wat verzinnen ze de volgende keer, dat de klieren in de hals er op moeten komen? Voor mijn gevoel was dat deze keer al bijna gelukt.

Denken

Wat een heerlijk weer was het, zo met de zon in huis liep ik rond in mijn T-shirt, lekker te spelen met lapjes. De strijkplank had ik in de kamer gezet, want tijdens de bee wilde ik aan mijn scrapblokjes werken, en daarbij moest er ook gestreken worden, en het was gezelliger strijken als ik niet steeds de bijkeuken in moest duiken. Aldus geschiedde. Terwijl de andere dames kletsen, voor de vorm af en toe een steekje maakten, in boeken keken voor inspiratie voor de buit van Marlies uit Zwijndrecht op te doen,

was ik hard aan het werk. Van 5 affe banen aan elkaar waar de bee mee begon, eindigde ik met 11 banen die een affe top zouden zijn,

ja, zouden, want nu ik hem zo op het bed zie liggen, denk ik dat ik er spijt van ga krijgen als ik het zo laat;

er gaan dus nog 2 banen van 11 blokjes aan komen, zodat hij ook over het voeteneinde van het matras valt. Even kwam het idee in me op om er een border rond te maken, maar nee, dan wordt hij weer te breed, hoewel in het origineel patroon is hij ook breder dan de mijne, dus dan ook nog 2 rijen breder doen en 3 rijen langer? Aaargh! Dat zijn dan 76 blokjes, dat is kei veel man! Ik heb de quilttop nog even goed op bed gelegd, en dan hangt hij aan de weerszijde met 2 banen (27 cm) over, nou, dat is mooi vind ik. Dus morgen ga ik nog 22 blokjes maken, zodat hij ook met 2 banen over het voeteneinde hangt. Als dit in de praktijk te kort is, kan ik toch altijd nog een instopstrook er aan naaien van bonte stof zoals je ook bij dekbedhoezen ziet, of zeg ik nou iets heel geks?

Kruisjes

Er zit schot in te komen in de scrapquilt waar ik al jaren geleden aan ben begonnen, ik had de losse blokjes heel dapper op de grond uitgelegd om ze een beetje mooi te kunnen schikken; dapper want zodra Zipje of Zopje ze zien liggen gaan ze mee helpen, en husselen kunnen ze heel goed, al dan niet met een aanloopje om er meer kracht achter te zetten. Toen ik vanmorgen opstond schoot het me te binnen dat ik ze vergeten was op te rapen, en hield mijn hart al vast toen ik de kamer binnen liep, er lag slechts 1 blokje een beetje scheef, alsof het was opgepakt om ergens anders neer te leggen en toen met een “laat maar ook, ik heb er geen zin in, ze doet toch wat ze zelf wilt” gebaar terug gelegd was.

Ik besloot de rijen met 1 blokje in te korten, moest er nog 3 bijmaken om er een rij tegen de zijkant vol te maken, zodat hij 210 lang en 145 breed gaat worden. Hmm nu ik het zo lees gaat er vast nog een rij onderaan komen, of een border rondom, dat kan altijd nog. Snel genummerde stapeltjes gemaakt, elk stapeltje in een boterhamzakje gedaan zodat ze strak op elkaar zouden blijven zitten, en dit alles in de ritszak (gordijnen van de Praxis zaten hier eerst in) gestopt,

naaimachine ingepakt en op naar Miranda, waar het gezellig toeven was en de tijd voorbij vloog. Helaas waren de andere beeleden verhinderd, we hadden nu alle ruimte voor onszelf. Miranda was met haar vlinder bezig

voor de Herelse bee (hier hangen ze van de andere beeleden, de mijne links 2e rij van onder)

en ik zat dus rijtjes te maken, beetje opletten dat de kruispuntjes netjes kwamen; dat de diagonale strookjes niet allemaal even precies aansloten was geen probleem, dit valt echt niet op bij een scrapquilt als deze.

Rij 4 (rechts in beeld) moet er nog tegenaan en is niet gestreken, vandaar dat hij korter lijkt dan de andere 3, ik was van plan deze vanavond nog vast te zetten, maar teveel verleiding van de tv, CSI’s weerhielden me hiervan, en ik moet zeggen dat ik ook niet erg veel weerstand bood, slap, ik weet het.

Bij het zien van dit filmpje hieronder
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ubaCTtzKfR0]
moest ik me inhouden om niet gelijk te gaan tekenen en uitproberen (nee, ik heb de ruler niet, maar je kan het ook tekenen), wat een heerlijke quilt, helemaal mijn ding.

Vlak voordat ik dit blogje ging schrijven heb ik onbedoeld Zipje de stuipen op het lijf gejaagd: hij lag op Evelien’s bed te rollen en ik liep naar hem toe om hem te aaien, toen mijn handen vlak boven zijn vachtje opeens knetterden vanwege de statische elektriciteit; Zipje sprong op als door een wesp gebeten, spoot de kamer uit en keek me bij de trap met grote boze ogen aan, ojee, daar gaat heel wat geslijm met plakjes grilham aan te pas komen om het vertrouwen weer te herstellen.

Trouwens, nu ik het hier toch over hebt, (en dit hoorde ik van een quiltvriendin), wisten jullie dat er bij instellingen zoals ziekenhuizen liefdadigheidsquilts geweigerd (of gedumpt bij 2e handswinkels) worden als er synthetisch materiaal in verwerkt zit, mede ook vanwege statische elektriciteit? Andere reden is volgens mij omdat het teveel broed, denk aan hele kleine kindjes die zich kapot zweten (in het gunstigste geval) onder synthetische gevulde quilts. Daar sta je dan met je beste bedoelingen…..

Het gaat bij het NOS journaal ook ‘wel eens’ mis
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=A2fQx2ltkqI]

Helemaal happy!

Want de grote Artesan star quilt is klaar! Vandaag de bies erop gezet, de label volgt nog. Deze foto is voor de wasbeurt:

En de onderste foto’s zijn van na de was (gewone was, op 30ºC en met 1400 toeren centrifugeren) en droger (voorzichtig drogen, dus niet te heet), en nu ligt hij weer op ons bed even bij te komen van de heftige rit, zo mooi nu hij is opgedroogd. De vulling is van wol, en hij is zo mooi fluffy, in goed Nederlands 🙂

en gelukkig zijn er geen kleuren uitgelopen, en wat ook heel fijn is: de kleuren zijn zoals je ze op deze onderste foto ook ziet, is het niet prachtig?.

Ik had voor de zekerheid 3 colorcatchers bij gedaan, en deze waren donker van kleur toen de was klaar was. Het quilten van de randen heb ik op een filmpje gezet, als een tutorial, en de 5e of 6e poging ging pas goed :p , eerst stond de timer verkeerd en was-ie al na 15 seconden klaar met opnemen, en toen ik dat eindelijk goed had ingesteld, stootte ik een paar keer tegen het statief tijdens het gaan zitten, maar goed, uiteindelijk lukte het, en het is een duidelijke tuutje, ~~klik maar hier~~. ~~(Het lukt nog niet om een filmpje zichtbaar op weblog te zetten, er wordt aan gewerkt)~~ het is me gelukt! 🙂
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=vg8sduMYpg4]
Op het laatste stukje was ik wat slordig, maar dat valt niet op in het grote plaatje, als je de hele quilt ziet, heb je een “Wow” gevoel, en dan zit je echt niet te speuren naar missertjes.

Nadat de bies er op zat, bleken er hier en daar vleugeltopjes en krullen onder de bies verdwenen te zijn, en deze heb ik allemaal nog bijgewerkt, voordat ik hem in de was deed; het was maar even werk, maar als ik het niet had gedaan, had het me gestoord.

En gisteravond was de Kerstbee in Heerle, waarvoor we allemaal een mugrug moesten maken, ik had aangeboden om er 2 te maken, omdat een dame dit wegens omstandigheden niet zou trekken. Het werden 2 totaal verschillende mugrugs.

Eentje heb ik van van de snippers van de laatste quilt gemaakt, een leuke tutorial stond er op haar website, en het was eventjes werk, ik denk 2 uur met bies en al. Ik heb hem doorgequilt met Glitter, van dat plastic aanvoelende platte garen, jaren geleden gekocht in Quiltshop Leur, en dat quilt zo makkelijk -zou je ziet zeggen als je het zag op de klos- en ziet er zo leuk uit! Kijk maar, op het volgende filmpje krijg je uitleg over verschillende garens, waaronder ook deze Glitter, ook hoe je ze op je naaimachine moet zetten.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=yPq-7uHiXaQ]
Het andere mugrugje is gemaakt van een paneelstofje van -wie anders- Debbie Mumm, zo schattig! Bijna alle ’teken’lijntjes heb ik doorgequilt, zodat alles mooi erop komt te liggen. Ik denk dat dit ook een heel lief poppendekentje is, voor in een kleine poppenwagen of zo 🙂 en de ontvangster had ook wel een vermoeden dat het ingepikt ging worden door haar kleinkindje.

De workshopruimte zag er feestelijk uit, met kerstboompjes op tafel en kerstverlichting, vanwege jarige werd er getrakteerd op vlaaien, en bij het volgende kopje koffie kwamen de bonbons langs, en daarna nog de kleine hapjes; ik had genoeg punten gespaard om overal lekker van mee te snoepen, met mate.

Tijdens het openmaken van de mugrugpakjes ging het licht aan, zodat we ten volste konden genieten van al het moois. Om 11 uur reden we voldaan naar huis, hoofd en buikjes gevuld.

De laatste ronde

Zo tussen de was, de strijk,

de boom zetten én ’s middags naar de voetbalwedstrijd NAC- AZ gaan (keikoud! en het enige goede van het doelpunt van de tegenpartij was, dat de man die scoorde een Australiër was, en dat mijn gejuich -als enige in ons vak- goed uitgelegd werd door Tim, die naast me zat), heb ik ook de strokenrand in de ditch (what a bitch) doorgequilt, en nu ben ik aan de libellen op de buitenste border bezig.

Een secuur werkje, want ze vliegen over donkere stof, en elke misser valt op, dus mag ik niet zoveel missers maken. Ik doe alles free motion, ook dat in de ditch gedeelte, want ik zag het niet zitten om steeds te draaien met die grote quilt, en met de steeklengte op 3 is me dat goed afgegaan. Hier en daar een steekje op de ditch, waardoor het steekje wel opvalt. Mocht het storen, dan kan je dit gewoon aantippen met de Pigma Micropen, en dan zie je het niet meer. Dit kan natuurlijk alleen als de stof waarop gestikt is heel donker is.

Morgen gaan we de boom optuigen, en dan kunnen we ook alle kerstornamenten ophangen en neerzetten, zoals de kerstmannen, al een hele verzameling. Ik wist niet meer waar ik ze had opgeborgen, maar gelukkig waren de dochters- op zoek naar lekkere luchtjes- ze tegen gekomen in het bovenste kastje van de lekkere luchtjeskast, in onze slaapkamer.

Santa in het linker kastje, op zijn zij liggend, komt van de V&D, vorig jaar gekocht, samen met die hangertjes die ervoor staan. In het rechter kastje zie je Jim Shore beelden, de rechter komt uit Aken, waar we jaren geleden op de kerstmarkt waren, en de linker komt van Quiltshop Leur, waar de grote vorig jaar (of het jaar daarvoor?) in de uitverkoop was. Ze hebben als je de winkel inloopt rechts een grote kast vol Jim Shore beelden staan, ook kerststallen en kleine kersthangers, en de poezenbeelden; ik loop daar vaak te kwijlen. Oh ik heb eigenlijk een dressoir nodig om ze op uit te stallen, sinds de tv kast van vorig jaar elders staat.

Morgen bloggen we verder, misschien is de binding dan al gesneden!