Op internet kwam ik deze foto tegen,

geen idee wie de maakster was of hoe het patroon heette, gelukkig was daar facebook en wist Caroline dat het patroon op Quilter’s Cache te zien was en Sunny Lanes genoemd werd, en op MissouriQuiltCo heette het Sunny Skies, allebei net iets anders qua blokopbouw, maar het was was hetzelfde patroon. Het leek ook wel een quilt van Bonnie Hunter, als je op haar naam klikt kom je uit bij haar tutorials en tips, heel veel snelle stik en snijd methodes kan je daar vinden.

Ik had al uitgevogeld hoe het blok in elkaar zat, als je goed naar de foto kijkt zie je dat het niet moeilijk is.

Ik zag gelijk een mogelijkheid om a) mijn ei kwijt te raken en b) een deukje in mijn scrapsvoorraad te slaan. Ja, deukje, want ik heb werkelijk veel te veel restjes, ik kom ze overal tegen in lades, dozen, zakjes, tassen en bakken. In een enkele bak liggen ze netjes plat op elkaar, maar er zijn ook ladingen restjes die zo vol kreukels zitten dat de moed om er wat mee te doen je in de schoenen zakt en je dus liever naar een gladde FQ pakt. Dit kwam uit 1 klein tasje

Met de strijkmachine ging het snel en had ik in een mum van tijd een hele stapel glad gekregen, eerst met de plantenspuit dampig gemaakt, kijk, dat ziet er al veel aangenamer uit; ik sorteerde ze in brede stroken, smalle stroken,  veelvormige snippertjes, fat eights en vierkantjes groter dan snippers.

Jon wilde niks missen, en bleef gelukkig uit de buurt van het snijmes

Daarna sneed ik de scraps in vierkantjes van 3×3″ (voor de HST) en 1,5″ en stroken van het veelvuldige van 1,5″ (3, 4,5, en 6″) en uiteraard maakte ik af en toe een denkfout en zaten er ook andere lengtes tussen, kan gebeuren.

Ik moet een heleboel HST’s (Half Square Triangles) maken, van de lichte lapjes met een hitte verdwijnende streep in het midden, leg bont lapje onder licht lapje, naai inch-voetjebreed links en rechts van het lijntje
en als je daarna op het tekenlijntje doorknipt/snijdt krijg je dan twee HST’s 

en dan even op maat snijden

En dan de ontelbare four patches die er moeten komen, aaaargh! Eerst naaide ik twee verschillende strookjes van 3″ met de lange zijde aan elkaar, open strijken (naden naar de donkere delen), 

en dan legde ik ze weer op elkaar (licht op donker) met de naad in de lengte in het midden stotend tegen elkaar, en (ketting)naaide ik de korte kanten aan twee kanten dicht, door midden snijden

open strijken, en voila

En dan strijk je de naadjes als een waaiertje zo open, als je niet steeds heb aan- of afgehecht.

kijk eens hoe leuk een bijeengeraapt zooitje stof er uit kan zien:

en bijna elk stofje heeft een herinnering, dat maakt het maken van scrapquilts zo leuk! Na een avondje naaien had ik al een heel blok voor me liggen, wel in losse onderdelen, want ik wil eerst voor een stuk of 5 blokken de onderdelen klaar hebben en dan hussel ik de blokjes wat door elkaar voor betere verdeling, en dan kan ik een volgende lading scraps strijken en snijden, naaien enz. Als dit blok in elkaar zit, meet het 12x 12″ of 30,5x 30,5 cm

Knettergek zou ik zijn als ik hier een eenpersoonsquilt zou maken, want de kleine vierkantjes zijn 1,5″ en de HST’s zijn 2,5″, maar ja, ik heb heel veel van die smalle scrapstroken liggen van amper 2″. Voor een quilt van 150x 240 heb ik slechts 40 van deze blokken nodig, heb je een pilletje voor me?
Daar liggen ze dan na twee middagen snijden, naaien, strijken, naaien, snijden, naaien, strijken en snijden; links de stapels voor een heel blok 

Arya vond het bakje waar nog meer scraps uit kwamen wel erg geschikt als slaapplaatsje

Jon baalde dat hij er niet bij mocht liggen

Tja, dan maar de ongestreken lapjes bewaken, wat een zwaar leven heeft hij als kat van een quiltend baasje.