Voor mensen die meer van struktuur houden kan je de crumb blokken ook met witte sashings tot een quilt maken, meer rust voor de ogen, zoals hier te zien is. Deze quiltster gooit niks weg, echt helemaal niks. Wat een idee.ik heb een paar uur genaaid, gestreken en gesneden, heb nu een stapel klein, middel en iets grotere samengestelde blokken, hier zie je hoe ik de twee delen van afsnijdsel van de Tea Party quilt heb verwerkt,


Bijsnijden

En een ander deel er tegen genaaid, leuk gepriegel,  ongeveer 18x 18cm meet dit lekker fel bont blokje

het lijkt wel op crazy patchwork, maar dan moet ik het nog versieren met borduursteken op de naden. 

Ik zag op de website van CrabappleHill dat op 1 februari weer gestart wordt met de dagelijkse borduuropdrachtjes, “Beautiful World” heet het, op het plaatje in hun website  klikkend vind je alle info én alle tekeningen om over te trekken op borduurlinnen, de manier waarop het geborduurd gaat worden krijg je vanaf 1 februari te horen (en te zien op hun Facebookpagina, er staat hier nu ook informatie met een foto). Deze keer niet één lap met allemaal inchies, zoals onderstaande twee die ik maakte in 2019 en 2020

Dit jaar wordt het een soort prikbord met kleine mini borduurlapjes. Ik duik dus een dezer dagen in mijn kast om te zien of ik borduurlinnen heb, en anders heeft Quiltshop Leur op hun borduur afdeling wel een stukje voor me ☺️
Tijdens het opruimen heb ik een blanke houten lijst bewaard waarin een acrylverf schilderij zat, (ja verleden tijd, heb met droge ogen het doek eruit gesneden en weggegooid afgelopen weekend), ooit gemaakt tijdens een workshop georganiseerd door de vroegere werkgever van DH.  Ik denk dat ik hier het borduurwerk vast wel mooi ingelijst krijg, hoe je dit moet doen staat nl ook in de beschrijving.

Onder de overkapping van ons tuinhuisje staat tuinmeubilair, een stoel met hangmatje staat altijd open, en hierin heb ik een paar weken geleden een vervilte wollen onderdeken gelegd; het is veel te breed voor de stoel en de zijkanten staan omhoog zodat de katten er een lekker warm beschut nestje hebben voor het geval we ze niet horen aankloppen. En tegen middernacht gisteravond zag ik het licht aangaan onder de overkapping en kon ik nog net zien hoe een zwart-witte kat op die stoel sprong, misschien een zwerfkat? Kan natuurlijk ook een huiskat zijn die even naar buiten ging om een frisse neus te halen en te laat thuis aanklopte en gedoemd was tot buiten slapen omdat iedereen al naar bed was. Wie zal het zeggen, ik ben blij dat het beestje een warme, droge en veilige nacht in gaat, en heel blij dat onze poezen binnen zijn. 

Op YouTube zag ik een filmpje over het maken van crumb quiltblokken, een manier om kleine en grotere scraps te verwerken, ook restjes blokken en scheve stukken komen van pas. Daar ik iets moest doen zonder te veel na te denken, zonder bang te zijn fouten te maken, leek me dit een manier om me te kunnen ontspannen tijdens het naaien. En het werkt, het is heel leuk om te doen en eigelijk wil je niet stoppen omdat het onder je handen groeit en groeit en het na het openvouwen je blijft verrassen. Loki kwam er gelijk bijliggen maar was te moe om op te letten.

de ovale delen zijn restjes van de Tea Party quilt, de halve delen zijn nu tegen elkaar genaaid, ben benieuwd hoe ik ze ga verwerken.  Ik heb mijn strijkplank rechts van me geplaatst, en links van de machine ligt de snijmat, hoewel ik bij de kleine stukken liever knip. Je hoeft niet perse na elke stap te strijken, maar ik vind het wel fijn

Klik hier voor een filmpje waar meerdere manieren van het maken van crumb blokken wordt getoond. Pas op, het is verslavend!

Lekker fleurig, en dit is nog maar het begin,

ik ga ook hele weesblokken gebruiken, stroken en crumbs er tegen aan naaien en dan doorsnijden. 

Het was een productieve dag vandaag, het begon met een beetje schoonmaken en de was doen, gevolgd door het afkijken van een herhaling van Endevour Morse. (het behang lijkt wel iets voor een quilt)

Een boompje snoeien

Lekker kroketten eten met spruit nummer twee en haar partner, beetje jammer dat een kroket ontplofte 😱 maar de korst was wel lekker knapperig en zo dun, misschien dat ik ze de volgende keer toch maar drie paneer lagen geef ipv twee.

En toen het bezoek weg was en ik hier zalige vanillestokjes had besteld (dit was ik al een maand geleden van plan maar ik vergat het steeds) ging ik naar boven en kroop achter de naaimachine om de quilttop af te maken. Loki rende gelijk naar haar plekje en na het oppeuzelen van een paar kattensnoepjes zorgde ze voor kalmerende vibes.

De verwarming stond aan en in no time lag ze gestrekt te slapen

En zodra haar pootjes door en door warm waren trok ze ze onder haar lijfje om opgerold verder te slapen, zag ik tijdens het naaien. En opeens was de top af en de laatste naad gestreken 🎉 Nog voordat ik er mee ging slepen naaide ik rondom op 1/8” vanaf de rand met steeklengte 5 de stay stitch, om de naadjes die neigden naar loskomen bijeen te houden.

“Klaar!”, jubelde ik, Loki keek me met grote ogen aan

”Moet je me daarvoor wakker maken?” Toen ik de top opppakte lag ze zich alweer op te warmen

Ik liet de quilt aan mijn lief zien die op zijn werkkamer zat, en legde de top op de grond om er een foto van te maken. Een quilt op de grond is een kattenmagneet; nee, geen kleine top maar een grote kat, Jon komt met zijn voorpootjes tot op het aanrecht als hij denkt dat er iets te halen valt. 

De quilttop meet 140x 170 cm. Ligt vast erg lekker

als hij ziet dat ik zie dat hij de sterkte van de naadjes test spring hij er vanaf, dat komt een andere keer wel. De top ligt nu netjes opgevouwen buiten klauwbereik.

Om het mezelf hopelijk makkelijker te maken heb ik bijna alle 16-patch blokken tegen bijna alle flying geese blokken genaaid
Ik heb er dus een stel los gelaten voor het geval dat. Vraag me even niet voor welk geval, maar misschien kom ik er later achter dat dit een hele slimme zet was.
Met het kettingnaaien van de 16 patches heb ik niet aan en afgehecht, want bij vierkantjes van 1,5 inch blijf je aan de gang, maar ik had de steeklengte wel wat korter mogen zetten, want de naadjes lieten hier en daar een beetje los tijdens het naaien vandaag. Tussen de gele lijnen bij het zwarte pijltje, je ziet dat het zwarte stiklijntje halverwege het kleine bruine vierkantje ophoud te bestaan. De foto was genomen na het tegen de flying geese blok aan naaien, en het stoorde me dat de randen niet netjes zaten, zie tussen blauwe lijnen. Uithalen, naadje opnieuw naaien en weer tegen het andere blok vastnaaien.

Ik moest vier variaties maken, dit valt in het niet bij de Kamasutra, maar toch moet je goed opletten, en dat deed ik niet dus was ik al snel de tel kwijt. Dus maakte ik weer stapeltjes per richting dat de gansjes moesten opvliegen.

En na een uurtje naaien onder het genot van kerst liedjes op de radio, waarbij ik niet goed word van alle Black Friday reclames, waarbij het shoppen ook nog als “gezellig” wordt beschreven. Als ik binnen een paar tellen niet kan vinden wat ik nodig heb, dan krijg ik accuut een flight or fight neiging, gelukkig is het nog altijd een wegwezen actie geweest, maar ik moet toch niet net zoals gistermiddag twee jonge vrouwen tegenkomen die zonder mondkapjes lachend en kletsend met twee winkelwagentjes door de winkel lopen. En als je er op een rustige manier wat van zegt, dan krijg je een grote bek terug, dat ze er niet aan dénken mondkapjes te dragen, omdat het niet verplicht is. “Nee, maar het is wel een dwingend advies van de premier.”

Toen ik zag dat ze bij het verlaten van de winkel de desinfecterende handgel pakten en ook op de handjes van hun kinderen (want helaas, ze hebben zich ook nog voortgeplant) zag doen, kon ik het niet laten. “Wat doen jullie nou? Dat is niet verplicht hoor.” Schijnheilige koeien. Dat laatste dacht ik, er zijn kinderen bij en dan houd ik me in. Zo.
Ik zat op weg naar huis me plots aan alle aso’s op de weg te ergeren, snijden, scheuren, bumper kleven, door rood licht rijden, en zonder knipperlicht aan hup zomaar van baan wisselen. Als ik met mijn rode Volvo had gereden, dan had ik ze gewoon een zetje gegeven, had ik me niet laten intimideren, wat jij met je golfje, hier, een deuk!
Maar ai, ik reed in de hele kleine Hyundai zonder kreuk zones, ze zouden zo met hun bumper op mijn schoot zitten, dus hield ik me gedeisd en netjes, zoals een 59 jarige grijze muts betaamt. Maar inwendig was ik een onbevreesde Amazone. Ik had nog zoveel energie (opwinding) in me bij thuiskomst, dat ik er nog een uur lang van heb kunnen profiteren in de vorm van opruimen. 

We dwalen af. Terug naar het gezapige naaien van stof. Oh, en als je nu bij ons de straten op gaat heb je geluk kans zedelijk betast te worden door mannen in uniform, ik bedoel maar, zonder dat je iets aan je man hoeft uit te leggen, ze mogen zonder reden iedereen fouilleren. Ze zullen niet slaan of zo, we wonen niet in Amerika. Ja natuurlijk heb ik het over de politie, onze stad lijkt de laatste dagen in de greep van criminelen, hooligans, relschoppers. Molotovcocktails, kleine bommen en dan ook nog met stenen door ramen en naar mensen gooien, we zaten met onze oren te klapperen toen we dit hoorden, het leek wel een mini burgeroorlog. En het zijn niet alleen de jochies uit de wijk, nee, ze komende vanuit Breda en omgeving, en ook uit België. Nou klinkt dit heftig, zelfs uit België, maar dat ligt op slechts een steenworp afstand van Roosendaal. Ze zouden in principe gewoon vanuit hun eigen tuin met stenen en vuurwerk kunnen gooien. Deden ze dat maar.

Oké, dat is uit mijn systeem. En zo zien de setjes er nu uit, ongestreken nog. Ja dat gaat een dingetje worden, dat strijken, om de naadjes mooi in elkaar te laten grijpen moeten de naadtoeslagen van de ene rij naar links en van de rij er onder en boven naar rechts wijzen. Het begint er al op te lijken 😊

Beetje langdradig blogje misschien, hahaha hoezo misschien. Ik merkte in mijn mailbox dat beginnende machine patchers mijn blog zijn gaan lezen, en dat maakt de docent in mij wakker.

Zo leuk om al die schattige stofjes te zien

Hup op elkaar met de richeltjes van de naden stotend tegen elkaar aan

Naaien maar, niks mis met op z’n plek houden met de vinger ware het niet dat ik er niet mee onder het naaivoetje kan komen. Kan wel maar doet zeer. Ander nadeel van de vinger gebruiken is dat je te hard kan drukken waardoor je de doorvoer remt waardoor je stof kan laten rekken. Nou zal het in dit geval meevallen, maar bij stof randen die schuin van draad zijn gesneden is dit wel heel link.

Ik gebruik dus liever mijn tornmesje om het kruispuntje plat en zonder verschuiven door te voeren 

En te zorgen dat het mooi plat blijft liggen

Ik naai de blokken aan elkaar zonder tevoren setjes te maken, anders krijg je van die mooi afgestemde kleuren voor zover dit kan met al deze scraps. Alleen bij de laatste twintig heb ik even bekeken of de combinaties een beetje goed waren. En dan opeens ben je zonder spoelgaren aan het naaien, balen. Deze Pfaff geeft geen seintje als de spoel bijna leeg is, de oudere doet dat wel en daar raak je snel aan gewend

Met een vol spoeltje weer verder zonder de bovendraad af te knippen, ik zet het voetje boven de plek waar het mis ging, haal hier de onderdraad omhoog (naald laten zakken en weer ophoog, en dan trek ik aan de bovendraad)
  Er het voetje boven de plek zetten waar je later verder wilt gaan met naaien,  maar niet laten zakken want dan klemmen de spanningplaatjes het bovendraad vast

Trek de bovendraad terug naar boven en rol deze op de klos zodat de lus naast het voetje  is verdwenen,

Lus van bovendraad is weg

en na een aanhechting waarbij ik de lichte onderdraad vast houd om knopen te voorkomen, ga ik weer verder

Nog zoiets, als je denkt dat de punt van het tornmesje zijn werk goed doet maar je begint toch te verslappen en naadtoeslag stroopt op tegen het voetje

Dan is het fijn als de naaldstand automatisch omlaag is bij het loslaten van het gas, voetje omhoog en weer zakken,

en nu is de hobbel onder het voetje weg

Over verslappen gesproken, damn, dit is me dus meerdere keren overkomen

Open geslagen zie je beter wat ik verkeerd heb gedaan

Uithalen en opnieuw naaien en nu wel goed, en omdat ik het uithalen zat ben leg ik de resterende blokjes klaar voor het grijpen zonder na te moeten denken

Jon komt even kijken hoe het erbij staat, hij begint onderhand honger te krijgen

Even bijkleuren

Lekker warm aan de buik

Ben je bijna klaar?

Gaat niet echt snel he

Eindelijk af

Jon was ondertussen erbij gaan liggen

Zei je wat?

We gingen naar beneden, eten in het bakje van Jon doen en zelf een kopje koffie halen, en ging snel verder. Ik liet de blokjes per drie aan elkaar zitten, past precies op mijn strijkplankje (ja ik ken die vierkante wollen -vervilte- strijk matten, maar deze koste me niks en doet het prima voor dit werk)

En dan strijk ik ze zodanig dat ik de minste hoge bobbel van naadtoeslagen krijg, dus niet zoals het linker blokje, maar zoals het rechter, de weg van de minste weerstand.

En zo zien tachtig blokjes er uit

De grote klus van alles tot een quilttop naaien kan beginnen 🎉 en nee, geen idee hoe groot hij gaat worden.

Loki kijkt of ik het goed doe, want bij deze lading flying geese moeten de middennaadjes de andere kant opgestreken worden, zodat ze weer mooi stoten tegen de vorige lading. 

Ik werk stapeltje voor stapeltje af, er past een stapeltje van tien blokjes op het strijkplankje (stukje dikke triplex met molton bedekt en een katoenen hoesje overtrokken) Dit zijn de blokjes waar de lichte driehoeken tegen elkaar zitten, ik zorg dat deze naar rechts onder wijzen, want de middennaadjes moeten mijn kant op wijzen, dus als het bovenste deel ook mijn kant opgestreken wordt zit het goed.
Eerst pers ik met stoom de blokjes zoals ze opgevouwen liggen

En zonder ze te verschuiven strijk ik eerst het bovenliggende deel van de onderste rij open en laat de strijkbout even stomen op de naadjes

En dan de bovenste rij

Op deze manier wijzen de middennaadjes van deze serie dezelfde kant op. 

En met een muziekje op en Loki die de deur bewaakt

schiet het lekker op, volgende stap: per twee tegen elkaar naaien

Loki heeft amper haar hielen gelicht of Jon neemt plaats onder de zonnebank

Voordat ik verder ga, ga ik eerst buiten aan de slag, de canna’s afknippen en vorstvrij wegzetten, blad van de bestrating en grasveld vegen, en de tuinslangen leeg laten lopen. Oh, en mest strooien rond de hoge Leijlandi haag, het zou gaan regenen vanavond, hopelijk gaat het niet al te erg stinken.