Dat was de opdracht die op de verpakking van Budgetstoffen stond geschreven, het was gistermiddag binnen gekomen
En dit kwam er uit,
hele mooie organza voor de workshop, een meter van elke kleur (minimale afname) er komt ook nog een regenboog kleurige organza per post, maar wanneer weet ik niet; ik zag pas dat het uit Duitsland moest komen toen ik het had besteld, de webwinkel was in het Nederlands, heel bizar. Maar goed, het zal vast wel op tijd aankomen. Ik kon met de organza niet aan de slag gaan, Jon besloot zich net op dat moment te gaan wassen op tafel, tja katten zijn de baas in huis en wij mogen bij Gods gratie ook hier wonen, als butlers.
Onder de snijmat ligt een deel van de blokjes van mijn scrapquilt uitgestald, zoals hij nu ligt meet het 90x 70 cm.
Eergisteren had ik op de blog van Lilypadquilting gereageerd toen ze een haast soortgelijke scrapquilt in wording liet zien (als je er vanaf een afstandje naar kijkt lijken ze bijna hetzelfde). Hier zie je haar en mijn quilt in wording naast elkaar in een collage. Waar ik met low volume stoffen de lichte delen heb gemaakt gebruikt zij effen wit, en haar blokjes zijn veel groter: haar fourpatches zijn 4,5” en de mijne 2,5”. (Dit is niet het enige wat verschillend is.)
Leuk he? Ik denk dat ik vandaag een lading van deze blokken aan elkaar ga naaien, gewoon hupseflups doen, wel een beetje uitkijken dat ik niet teveel rood of geel op een hoopje krijg, maar verder gewoon lekker doen. Uithalen kan altijd nog ? maar eerst met de workshop blokken verder gaan, uurtje of twee werk spelen denk ik.
Tag archieven: Scrapquilt
Blokken blokken
In alle vroegte sta ik in de garage met achterdeur en voorklep open te strijken, het waait heerlijk door na een koele nacht, en drie kwartier later zijn alle theedoeken, 18 overhemden en een paar bloesjes gestreken en kan ik de boel opruimen en douchen. Zo, die klus is weer geklaard, nu mag ik met lapjes spelen ☺
drinken ☑
verkoeling ☑
kat in de buurt ☑
stapeltjes blokjes ☑
En verder gaan waar ik afgelopen week was gebleven, ik moest alleen nog maar de vier delen tegen elkaar naaien met een vierkant wit stofje in het midden. De 4 delen van de 19 blokken liggen al mooi op een stapel, en het witte stukje heb ik al gedeeltelijk vastgenaaid op elke rechter hoekdeel, met witte cirkel aangegeven (het maakt niet uit tegen welk deel je het naait), en nu ga ik kettingnaaiend de delen aan elkaar naaien, eerst deel 1 en 2 tegen elkaar
Nu komt het derde deel er tegenaan
En het vierde deel tegen deel 3 naaien en daarna tegen deel 1, en de cirkel is dan weer uh vierkant. Je zie een andere blok, beetje verwarrend misschien.
en nu zijn ze klaar om te strijken, want als je ze ziet liggen geeft je er geen cent voor, zo krom en scheef als het middelste vierkantje erin lijkt te zitten.
Erg he? Toen ik dit de eerste keer zag was ik eigenlijk van plan het allemaal uit te halen en opnieuw te doen. Op het strijkplankje teken ik met een stofstift een vierkant van 14,5 inch, de maat van het blok inclusief naden.
Ik leg het blok er op z’n kop op en prik de hoeken precies op hun plek vast en de zijkanten ook mooi in lijn,
en nu zet ik de stoombout precies in het midden neer om dit stuk te fixeren. Vanaf hier pers ik de naden die richting de zijkanten lopen, niet duwend maar gewoon bout er op zetten, eraf halen en dan verplaatsen.
En kijk eens hoe het ermee op is geknapt.
Nu kan ik de 42 blokken gaan rangschikken, altijd leuk ☺
hieronder een foto van 7 juli. Ik hóór jullie denken, 24+ 19 is echt geen 42. Haha, nee, klopt, maar ik heb uit de stapel van de 24 blokken eentje weggehaald die er niet zo bij paste. Kan je hem eruit pikken?
Ik had toen de hoop dat de hele quilttop de volgende week al klaar zou zijn. Hoe anders kan het lopen.
Handige tip
Een tijdje geleden wilde ik een tutorial maken over hoe je afwijkende vormen toch makkelijk kan snijden zonder dat je er gelijk (weer) een speciaal liniaal voor moet aanschaffen; afgeleid op meer dan 1 vlak verdween mijn plan uit zicht, tot ik vanmiddag dit filmpje zag. Allemaal even het balletje in het tijdbalkje doorschuiven naar 9.33, je ziet eerst dat ze rechthoeken snijd, niet echt een spannende vorm, maar dit is de intro voor de ‘rechthoekige driehoek’ die ze hier direct opvolgend snijdt.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=HJiwlLizKBY&w=560&h=315]
ik heb op deze manier bv de diamonds gesneden, jaren geleden, maar toen had ik de vorm op de grote brede liniaal getekend met zwarte stift. De tutorial is niet alleen een reclamefilmpje voor Inklingo, maar ook uitleg over hoe te gebruiken bij de nieuwste -want gisteren van start gegaan- mysterie van Quiltville Celtic Soltice mystery heet het, en solstice betekent oa zonnewende.
De printversie van de patroondelen kan je vinden op de website van Quiltville net onder het filmpje (voor wie niet zo goed is in Engels en door de bomen het bos niet meer kan vinden)
De bovenste HERE geeft je toegang tot het PDF bestand met de mallen met naadtoeslag, de HERE er onder is de paperpiece patroon. Wil je het afdrukken, dan moet je -nadat je op de blauwe HERE heb gedrukt- het bestand éérst opslaan op je pc, en dan kan je vanuit je pc het afdrukken. Dus niet op HERE drukken en gelijk gaan printen, want dan kan je foute maten krijgen. Het lijkt wel een verkorte uitgave van “Afdrukken voor DUMMIES”.
Mijn vingers jeuken om hier aan te beginnen, stof genoeg, nu even kiezen welke ik ga gebruiken 🙂 Klik hier voor de eerste pagina waarop je kunt zien welke stoffen je kunt gebruiken en hoeveel je nodig hebt. De mysteries van Bonnie (de dame van Quiltville) zijn geweldig, het zijn ultieme scrap vreters, dus ideaal! Bonnie heeft ook een facebookpagina, klik maar hier en als je op haar pagina bovenaan op ‘Vind ik leuk’ klikt, dan krijg je haar berichtjes ook dagelijks te zien op jouw facebooknieuwsoverzicht.
Vanmiddag liep ik in de supermarkt mijn karretje te vullen met wekelijkse benodigdheden, en stond net bij de bakker afdeling met een zak eierkoeken in mijn hand, toen een Brabantse bromstem achter mij riep: “Leg da’s gauw terug, je ben al vet genoeg!”, waarop ik geschrokken aanstalten maakte om hem tegen te spreken, toen de magere scharminkel van een man naast mij boos het zakje worstenbroodjes terug in de mand gooide. “Ik mag ook niks van jou zeg!”, mopperde hij, zijn partner (die wel een paar maatjes meer was) moest hard lachen, en samen liepen ze door naar de kassa.
En af!
Eindelijk ben ik toegekomen aan het afbiezen van de scrapquilt waar ik al in 2007 aan ben begonnen, (hier kan je het patroon vinden) het was een werkje van een paar uur, waarom blijft zoiets dan nog weken liggen? De kleintjes lagen lekker te slapen
en ik dacht ongestoord te kunnen snijden, maar neen; ik kreeg gelijk hulp van mijn jeugdige opzichters, ze zaten vanonder tafel vol aandacht te kijken hoe ik na het snijden van de ooit in de uitverkoop gekochte ballenstof stroken langs de quilt legde, om te zien of ik er al voldoende lengte van had. Dit was dinsdagavond.
De kleintjes vonden deze bies wel heel leuk en wilden er graag mee spelen, maar daar stak ik toch wel gelijk een stokje voor; ik snijd mijn biezen (bijna altijd) schuin van draad, voor mijn gevoel voelt de rand van een quilt soepeler dan met recht van draad gesneden biezen, maar dit kan verbeelding zijn. Wat geen verbeelding is: zelfs als de bies dubbel gevouwen is zit deze rek er nog steeds in, probeer het maar eens uit, het blijft een rekbaar geheel. (heel fijn ook om rondingen te volgen bij geschulpte randen).
Het naaien van de biezen gebeurde woensdag boven in mijn naaikamer, het strijken beneden, net als het opmeten,
het opspelden (Thor kroop toen in de quilt)
en het op maat snijden van de bies daar waar de uiteinden aan elkaar genaaid moesten worden.
Vroeger (vorig jaar dus) legde ik de uiteinden stotend tegen elkaar, en gebruikte ik de vouw als leidraad waar deze elkaar moesten kruisen tijdens het vastspelden. Nu doe ik het dus anders: de bies die van links komt leg ik glad en plat en knip ik recht af op het eind, en leg de meetlat er op, de 2,25 inch lijn zit op het kniplijntje van de bies.
De bies van rechts leg ik er nu mooi glad over, en deze knip ik af op de linker rand van de meetlat, op de nullijn; de overlapping is nu 2,25.
Waarom 2,25 inch? Omdat de bies 2,25 inch breed gesneden is.
Nu leg je de quilt zo neer dat je wat speelruimte hebt met de uiteinden van de biezen,
en vouw je de bies rechts open met de goede kant omhoog, en de linker bies vouw je open van je af, met de achterkant van de bies omhoog, leg de stroken op elkaar zoals op de foto, de knipranden steken nergens uit. Speld vast en check even of je de goede richting heb gespeld,
je naait het altijd zo dat je in één knip twee driehoekjes kan afknippen na afloop.
En dan naai je de gehele bies op de top vast, vouw de bies naar de achterkant om, speld deze weer vast met de vouwrand net over de stiklijn heen, en nu naai je deze vast via de voorkant, door precies naast de bies op de top te naaien.
“Ojee, schrik, dat ging wel erg snel Shirley en waar zijn de foto’s?”
Klikken jullie maar hier, dan kom je in een foto-tutorial die ik bijna 4 jaar geleden heb gemaakt.
De quilt was nog voor het avondeten klaar en ging eerst op de foto in de hal (op tegels van 40x 40 cm), met de gedachte:
dan heb ik in ieder geval wel een mooie foto om bij te janken als herinnering, voor het geval het heel erg mis gaat in de was en droog. Maar gelukkig ging alles goed (ik had de dikke wollen vulling van de rol bij Quiltshop Leur al met een proefquiltje van 15×15 cm uitgetest), en toen ik hem heet uit de droger als een warme prop naar boven bracht om aan mijn jongste spruit te laten zien, zat ze aan haar bureau te leren gamen, en ik legde de quilt om haar heen, het voelde letterlijk en figuurlijk als een warme deken.
Zo lekker warm, ze heeft hem pas afgedaan toen ze ging slapen, en toen kon ik er pas een echte statiefoto van maken, op het bed van onze uithuizige oudste spruit.
het doorquiltpatroon heb ik van dit filmpje afgekeken
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U&w=560&h=315]
Gas geven
Het was de goden verzoeken, op vrijdag de dertiende met 4 zwarte katten in huis een quilt sandwichen. Zipje en Zopje hielden zich koest buiten op de schommelbank onder de pergola, maar Loki en Thor mogen nog niet naar buiten, en dus wachtte ik tot ze sliepen, ik dacht serieus dat ze dan wel zouden doorslapen. Niet dus. Gelukkig was ik wel zo wijs geweest om niet op de latten te gaan sandwichen, ik was bang dat ze een punaise zouden opeten (die vallen altijd wel op de grond) dus had ik de achterkantstof op tafel gelegd, daar overheen de wollen tussenvulling, en dan de top er op. En toen kwamen de kleintjes polshoogte nemen, wat zag dat er gezellig uit, net een tent, Thor had het al snel door dat dit kei leuk was!
Toen ze beiden vanaf de onderkant er in gingen hangen heb ik de quilt maar op tafel gelegd, jammer, want juist door het hangen zonder katten bleef hij mooi strak.
Loki wilde me helpen met het rijgen, vooral zorgen dat het draad goed strak bleef was ze goed in.
Thor begreep me tenminste, na de 4e keer van tafel zetten bleef hij op de grond, maar Loki leek wel een boemerang.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=F11o8ESSVK0&w=420&h=315]
Na een uurtje kon ik de quilt oprollen, en nadat ik de tafel in mijn naaikamer had leeggeruimd
kon ik daar gaan doorquilten, want ik had geen zin in staartjes of pootjes onder de naald krijgen. Ik heb nu 3 rijen klaar,
herkennen jullie het patroon?
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U&w=560&h=315]
met een longarm machine gaat het makkelijker, maar ik kom er zo ook wel, ook al is het wat lastiger met deze -dikkere dan ik gewend ben- tussenvulling. Dit gaat een warme quilt worden, en het word wel tijd dat-ie af komt; hij ligt al zeker een half jaar als top klaar, en daarvoor is het als losse blokjes in een tas van hort naar her gesleept, deze scrapblokjes hebben veel te vertellen aan elkaar!
Ik zag dat op Neeftjes blog mijn bloggersblokjeskeuze ‘Lucky Star’ staat; Jacqueline vroeg mij een tijdje geleden welk blok ik zou kiezen als bloggersblokje, nou, deze dus.
Gewoon omdat ik dit zo’n leuk blokje vind, ik zag hem lang geleden al op quilterscache, en afgelopen voorjaar kwam hij ook op verschillende Amerikaanse blogs voorbij, zoveel variaties in kleuren mogelijk waardoor het patroon ook steeds weer anders er uit springt, en het lijkt rond maar is het niet. Kortom, een hele uitdaging, misschien wel wat lastiger vanwege de vele samenkomende naden, maar het resultaat is zo leuk. Ook het feit dat je het op/met foundationpaper met de naaimachine kan maken, maakt het zo prettig. Ik ben benieuwd wat de bloggersblokjesmakers er van vinden, en ja, ik was van plan ook een paar blokjes van te maken, maar er komt steeds iets tussen!