Zie hier Jon, nadat hij hoorde dat de drie kleintjes toch niet komen,
ik had na het eerste contact dat ik geïnteresseerd was in de kittens en had gezegd dat we er drie wilden nemen niks gehoord over een verkoopprijs. Ik vind het niet meer dan normaal dat ik de gemaakte kosten van de dierenarts moet betalen, en that’s it, maar helaas wilde ze er meer voor vangen, vernam ik gisteravond. We hebben het hier over gewone huis-tuin-en -keukenkatten, over een paar maanden stromen de asiels vol met nestjes gedumpte kittens van drie maanden oud of ouder, met of zonder moederpoes. De zoektocht naar nieuwe kameraadjes voor Jon wordt weer hervat, maar ik zit hier wel met een kater ?
Even een frisse neus halen, het is heerlijk weer op Koningsdag, het pruimenboompje staat er fris en fruitig uitgebloeid bij, met een verdwaalde gele tulp aan de voet
De ex-kamerplant (op foto hierboven rechtsonder in beeld) heeft de vorst overleefd en bovenin zitten nieuwe dikke bladknoppen, Ooh wat leuk ?
Ah daar is de schuimspaan waar ik laatst in de keuken naar op zoek was, hij was dus gebruikt om iets uit te vijver te halen.
Ik weet nog dat ik had besloten dat deze veel vaker gebruikt zou worden voor de vijver dan in de keuken. Ja, tot je hem tijdens het blancheren van groenten opeens nodig hebt.
De handpeer staat supervol met bloesem, dat belooft wat komende herfst; ik heb hem net na de winter flink terug gesnoeid zodat de takken eenmaal vol peer niet meer tot knappend toe door gaan hangen.
Hier een foto van de fruitboompjes bij Miranda, waar ik gisteren even om de koffie ben geweest, (ja, lekker buiten gezeten) de jonge aanplant van vorig jaar doet het werkelijk schitterend!
Ik kreeg een enorm gevoel van hebberigheid toen ik dat zag, maar je kan niet alles hebben; ik ben blij en tevreden met wat ik in onze tuin zie, en geniet er elke dag van.
Aan de zalig ruikende ministering openen de bloempjes van de eerste tros al en velen zullen volgen, oh de voorpret, elke dag even de neus in de bloemen steken, wel uitkijken dat ik geen beestjes opsnuif ? Wisten jullie trouwens dat bij volwassen mensen de neus en oren gewoon door blijven groeien? Brr dat beloofd nog wat voor mij, nu al gezegend met een serieuze neus. Damn.
De vuurdoorn heeft de verhuizing van vorig voorjaar goed overleefd,
even terug in de tijd toen hij nog tegen de schutting stond die vanwege verrotte grondpalen plaats ging maken voor de haag, hier in mei ‘19 in volle bloei
Hier in febr.’20 na verplanten
ik had hem toen stevig teruggesnoeid en even leek het of hij het niet ging trekken
Maar door de hele zomer en herfst door wekelijks een flinke plens water te blijven geven kwam hij in vers nieuw blad te staan, kwamen er zelfs zijscheuten aan en hij zit nu bomvol bloemknopjes.
Ook dit jaar zal ik hem in droge tijden van water voorzien, nieuwe aanplant van struiken en bomen hebben de eerste twee jaar zeker nog hulp nodig. Onze achterburen hebben dit echt niet begrepen (mij kennende weten jullie dat ik het ze al heb verteld); zolang we hier wonen laten ze elk jaar een nieuwe haag aan de straatkant van hun tuin aanplanten, en elk najaar is 1/3e van de jonge aanplant al dood en tegen de zomer is het een waar kerkhof, dat laffe straaltje water wat hun haagje eens om de week krijgt van de sproeier zet echt geen zoden aan de dijk. Dit wetende namen wij na de gezamenlijke aanschaf van de haagplanten de aanschaf van een druppelslang en beregeningscomputer voor eigen rekening.
Even de laatste nachtvorsten afwachten en dan kan ik de tijdschakelaar beregeningscomputer weer op de kraan zetten voor de druppelslang die aan onze kant langs de thuja haag ligt ingegraven. Tot die tijd zal ik de kraan voor de druppelslang handmatig moeten aan- en uit zetten.
Nog meer bloemen, je moet wel heel goed kijken, ja die hele kleine witte stipjes zijn bloemknopjes, zodra ze open gaan over een week of twee gok ik zullen de bloemen heel veel nectarminnende beestjes aantrekken, dan hoor je de struik gonzen.
De struik heet Euonymus, maar noem hem Kardinaalsmuts en je zit ook goed. Een struik die je ook als bodembedekker kan gebruiken vanwege de lange takken die weer wortel schieten zodra ze grond onder hun voetjes voelen. Ik heb hem in de tuin op verschillende plekken als soort van bolstruikjes gesnoeid, ideaal verstoppen voor reptielen en ander klein vee, hier en daar groeien takken door andere struiken heen omhoog, zoals hier bij de vuurdoorn is gebeurd. Helaas knapte de paal waar de vuurdoorn tegenaan groeide om door verrotting en viel de metershoge struikenmassa over de andere planten; sindsdien worden de twee struiken gestut door palen en een plankje, geen gezicht natuurlijk.
Ik zal de beide planten na de bloei net zo kort snoeien tot de boel uit zichzelf rechtop blijft staan, misschien bij de apotheek een potje Viagra halen om door de grond te harken.
Blauwe regen begint te bloeien, en hij ruikt zalig ?
We speelden nog even met een lang twijgje tot we moe waren,
Ik checkte onze tweede bladcompost korf onder de trompetplant (de andere deels geleegde korf staat bij de containers), en schoof voorzichtig blaadjes weg tot ik verteerd blad tegenkwam. Voorzichtig, want in dit soort hopen kunnen grondbijen hun nest maken
Gelukkig stoorde ik geen bijen en ik genoot van het aanzicht, ooh wat een mooi compost ? het blad in deze korf stond begin van de winter tot de nok toe gevuld; door de vele regenbuien kon het snel composteren.
Ik blijf er nog even vanaf, want wie weet wat ik verstoor als ik er in ga graven, misschien heeft een egel onderin wel haar/zijn overwinteringsplaats gemaakt. De korf staat op stenen zodat er een vrije doorgang is waar egels niet gehinderd worden door het gaas, mochten ze hier hun slaapplaats maken. Ik heb afgelopen week al meerdere egeldrolletjes in de tuin gezien, gezellig. De egelopvang heeft al de eerste nesten met jonkies met en zonder moeder binnen gekregen nadat overijverige tuinmensen aan de slag waren gegaan. Zonde.
Nu even nog een uurtje quilten, het ditchwerk is klaar. Jon kijkt me met een “jaja, ik weet het, niet op de quilt liggen” blik aan, hier is hij heel serieus in
Kan ook zijn dat hij zich opeens herinnerde dat ik zijn lunch naar buiten had gebracht eergisteren. DH en ik zaten lekker te eten toen we opeens een gepiep naast de koelkast hoorde en Jon heel oenig naar de deur zagen kijken. Hij zag dat de muis hem was hem gepeerd richting de hal, en liep met me mee de hal in. Ik zag daar niks met een staartje op Jon na, die gelijk naar buiten wilde via de voordeur, maar zag de kier onder de meterkastdeur vlak naast de keukendeur en vermoede al dat het beestje daar onderdoor was geglipt. Het koste me wel even moeite en tijd vanwege alle leidingen die vanuit de grond kwamen en met bochten langs de muren liepen, om over de stofnesten maar te zwijgen, maar uiteindelijk had ik het muisje gevangen met een koffieblik.
De muis liet ik in een grote azalea vallen in de voortuin en het blik verdween in de zak voor plastic, blik en drinkkartonnen. Normaal spaar ik deze blikken voor een lieve schooljuf, maar in dit blik had het muisje geplast ? ja oké, ik had het blik kunnen afwassen, had hier even geen zin in.
