Welkome luchten boven de stad afgelopen woensdag,
Maar hieruit viel een teleurstellende 1 mm als het al zoveel was, het was met een kwartiertje gedaan, maar het rook wel heel lekker, de katten vonden de iets koelere stoepje heerlijk.
We hadden watermeloen als tussendoortje, en de schillen plus een te ver heen gegane stuk meloen gingen op de trellis bij de druif,
de vlinders, wespen en andere insecten bleken hier gek op te zijn en er bleven enkel kale schillen over.
Staand onder de trompetbloeier
maakte ik deze foto, je ziet de hoop met takken en de bladcompost”bak” van gaas waar veel beestjes vanuit de vijver hun overwinteringsplek in vinden. De laatste keer moest ik de tuinman die de haag snoeide tegenhouden om dit op te ruimen. De brandnetels en guldenroede zijn achter de compostbak te zien, over een maandje zijn ze 1,5 meter hoog en maken ze de bijen en vlinders blij; brandnetel is een waardplant waar vlinders hun eitjes leggen zodat de uitgekomen rupsjes hun buikjes vol kunnen eten aan deze bladeren . En ik pluk vaak jonge blaadjes om een mok thee van te trekken. Sherlock ziet me staan en komt aanlopen 🥰
Er zit veel blad van de wintergroene magnolia in de vijver, dit moet ik een deze dagen eruit vissen voordat ze naar de bodem zinken en gaan rotten. De magnolia bloeit maar door, elke dag ontdek ik weer een nieuwe bloem
Ze ruiken ook heel lekker, alleen jammer dat ze te hoog zitten om mijn neus in te kunnen steken
Gelukkig viel er zaterdag al wat meer regen, met de voorspelling op nog veel meer op zondag. Ik draaide zaterdag vlak voor het avondeten het deksel van de regenton bij de achterdeur los om te kijken hoe vol hij was, en een vieze brakke lucht kwam omhoog, brrr, hier wil je geen kamerplanten mee begieten. De regenton bij het egelhuis had ik vorige maand al schoongemaakt en rook fris.
Ik besloot om het stinkende water weg te laten lopen bij de esdoorn achter de schommelbank (bij de schutting). De tuinslang gekoppeld aan de 3/4 volle (iets van 200 li) regenton liet ik in drie uur tijd heel langzaam leeglopen, de slang regelmatig verleggend, en voordat het donker was had ik de regenton helemaal leeg en helemaal schoon weer op zijn plek aangesloten op de afvoer van de regenpijp. Na de regenbuien van de nacht en dag er op was hij alweer vol deze regenton heeft een overloop naar de regenpijp, dus geen overstroming op de stoep. Misschien maak ik hier ook een overloop voor om in de tuin te kunnen lozen
Je ziet dat de planten een knauw hebben gekregen van de droogte, de ligusterheg stond vorig jaar vol in bloei en nu kan je de bloemen tellen op de vingers van twee handen, en de varens die de hele dag in de volle zon staan zijn geel en bruin aan het worden. Maar gelukkig zijn er ook droogte minnende planten die wel goed getijen, de mini sering is voor de tweede aan het bloeien
Deze wilde orchidee krijgt wat vaker water
Mooi geel is niet lelijk
De regenton bij het egelhuis liep gistermiddag over, het water liep onder de veranda richting het gras, en ik checkte wat er aan de hand was met de afvoer van de overloop die uitkomt achter de magnolia. Het kraantje stond wel open, maar de slang zat verstopt, zo bleek. Het was snel opgelost door met mijn vinger in de afvoeropening in de regenton te “pompen” en daarna te zuigen aan de andere kant van de afvoer (tuinslang) na deze eerst te hebben schoongeveegd, hopend dat het alleen aarde was wat er zat. Het water stroomde daarna de tuin in, richting de vijver.
Ik heb weer lekker kunnen werken aan mijn zeepaardjesblok, via de post kreeg in Perle garen in verloopkleuren, bij CRCouture gekocht.
En nu kon ik de andere drie spiral trellis stitch rondjes maken.
Ze lukken steeds beter.
De anemoon moest met een verloopgaren in roze-rode kleur gedaan worden, en aangezien ik deze niet had, heb ik het zo opgelost: vier kleuren roze dmc garen uit mijn voorraad, van elke kleur een stuk van 50 cm geknipt en vervolgens steeds per draadje eentje uitgetrokken, 2 van de een, 2 van de ander en dan van de andere twee kleuren elk 1 draadje, en deze zes bij elkaar gebruik ik in de naald. Ik maakte op deze manier zes bundeltjes en wikkelde ze om een kaartje gemaakt van een restant van een oude snijmat. Jee wat heb ik toch altijd veel woorden nodig om iets uit te leggen 🙄
Op naar het lapje, ik maakte eerst deze verdeling om te zorgen dat de spikes allemaal mooi richting het centrum lopen
En vulde het toen op met lange en iets kortere steken
Klaar!
Op de achterkant kan je zien wat ik deed om draad te besparen. Op de niet zuinige manier zou het roze op de achterkant er hetzelfde uit zien als bij de voorkant.
Blok 1 is klaar!
Op naar het volgende blokje met de inktvisjes. Uit het “magazijn” van manlief haalde ik een map en een heleboel insteekvellen, om zo alle blokken van deze quilt netjes te kunnen bewaren. In de insteekvellen heb ik gekopieerde pagina’s van het patroon geschoven, gelukkig is het boek gebonden en niet geplakt, zodat de rug van het boek niet breekt en goed open onder het kopieerapparaat gelegd kan worden. In het zakje links zitten alle losse onderdelen van dit blokje, een lekker werkje terwijl het keihard regende ☺️
De vierkantjes naaide ik onzichtbaar vast op het lapje, en met de panda pen (de stift is een soort was) tekende ik lijntjes waar de steekjes moeten komen. De lijnen van de panda pen verdwijnen door verhitting (strijkboutje)
Het is zo verslavend! Na de lichte rijgstiksteekjes op de vierkante blokjes maakte ik weer de rondjes met de spiral trellis stitch
Vanwege het gebrek aan zonlicht zat ik aan tafel, en dat bevalt toch wel beter dan zittend in mijn luie stoel, ik kan meer spullen kwijt aan tafel en geniet van het geweldig licht van mijn daglichtlamp en het gemak van de loep.
Ik zette alles op zijn plek met speldjes, na een tijdje was ik het zat dat mijn draad steeds achter de speldjes bleef hangen en speldde toen alles via de achterkant vast.
En ik maakte gebruik van deze mooie dunne garens om de viltstukjes vast te naaien, ooit gewonnen bij een quiltbeurs in Velthoven.
En nu dat ze vast zitten kan het grote versieren met steekjes beginnen, zo leuk ☺️
Vrijdag ga het as van mijn lief op halen bij het crematorium, ik was er eerder niet aan toe gekomen, mentaal, ik zag er als een berg tegenop, want zoveel emoties. Diepe zucht. Gelukkig hielp de psycholoog me om de pijnpunten tegen het licht te houden om er zo over te praten en te huilen, en omdat ik snel overprikkeld raak moet ik zelf het tempo van alles bepalen en mijn grenzen bewaken. Gisteravond stuurde ik een verzoek voor het maken van een afspraak naar het crematorium en vanmiddag belde ze al, heel fijn.
Zo langzaamaan kan ik steeds meer dingen van het lijstje afvinken die nog gedaan moeten worden, en dat voelt goed, mijn ventje zou trots op me zijn.
Morgen hoop ik weer wat te borduren en een beetje in de tuin werken, afhankelijk van de vochtigheid, er is ons weer wat regen beloofd, heerlijk.
Ter afsluiting twee foto’s uit de “oude doos”, een album van 2013; hier vierden we manliefs 54e verjaardag met de hele familie
En ik had een postzegelquilt voor hem gemaakt ter herinnering aan de vakantie in Amerika/Canada, het patroon had ik gekocht bij een quiltwinkel in New York