Brrrrr

2 reacties

Fay heeft aan slaapplekjes geen gebrek, onlangs trof ik haar op de gehaakte deken aan, misschien zodat Jon haar niet zou vinden. Jon kan soms zo fanatiek achter haar aan jagen, dan schiet ze onder de bank en Jon durft zijn kopje er niet onder te steken, want dat mokkeltje heeft vlijmscherpe nagels en is niet bang om ze te gebruiken.

Wat ligt dat lekker met die kakelende kippen boven haar.

Kiekeboe, hier zat ze gisteren opeens, grappig.

De bananenplant kreeg een jasje aan toen er nachtvorst werd voorspeld, onder de jute zak zit een korf van kippengaas opgevuld met stro, en nu maar hopen dat hij het gaat overleven, man wat is het koud opeens! De deksels van de kliko’s zaten vastgevroren. Oja, het is winter.

Sherlock kreeg vorige week steeds meer last van zijn rechter voorpootje en daar zaten we dan, in de wachtkamer te luisteren naar hijgende honden en een uit de narcose ontwakend jankende hond, het leek wel Halloween.

Hij liet zich heel rustig onderzoeken, maar zodra de dierenartsen klaar waren probeerde hij onder mijn shirt te kruipen, “naar huis en snel een beetje!” Hij kreeg weer pijnstilling en een antibioticakuur voorgeschreven, maar nu voor tien dagen ipv een week, zijn pootje was dik daar waar het oude abces had gezeten, en hij had verhoging. Mochten de klachten hierna er nog steeds zijn of weer terugkomen, dan gaan ze foto’s maken. Sherlock vertrouwde me hierna niet meer zo en verstopte zich steeds, tot ik twee dagen later boven op de naaikamer aan de slag ging, vooruit dan maar, als ik bleef zitten dan bleef hij wel liggen

Lekker fussy cutten, van dit stofje heb ik ook gezichtsmaskers gemaakt.

Jahaa, ik ga na jaren weer een blokkenspel maken, ik was alleen vergeten wat een gepriegel het is met vastnaaien.

Misschien maak ik het mezelf moeilijk door het met een kleine matrassteek te doen ipv de boerenhemdensteek. Bij het patroon zaten schuimblokken van 4 cm, maar gelukkig had ik er nog een stel van 5 cm liggen, zodat ik de lieve boerderijdierenstof kon gebruiken.

Uiteraard zit er iets glimmends in, de sterretjes zijn taai om door te prikken, maar o-zo mooi.
😅

Ben er bijna, maar ik moest even pauzeren, kramperdekramp in mijn handen.

Ter afwisseling even beneden zitten en wat haken, je ziet Fay denken: “Zou je dat wel doen?”

Ze was zeer behulpzaam, de schat.

Ik las dat er in Hoogerheide een wol winkel zit, Stoffen en Stiksels heet het, gevaarlijk zo dichtbij 🫣 maar wel leuk. We hadden jarenlang een wolkraam op de maandagmarkt met mooie wolletjes maar die is verdwenen ☹️

Sherlock vindt me ondertussen weer lief, ik krijg kopjes als hij in en uit wordt gelaten, maar helaas loopt hij af en toe nog een beetje mank.

Affo!

7 reacties

Nadat alle puzzledraadjes uit waren gehaald kon ik opnieuw aan de slag, maar deze keer met witte Wonderfil 80W boven en onder in de machine. Het probleem waarom de onderspanning de vorige keer zo fout was gegaan bleek een stofpropje te zijn dat onder het spanningsplaatje van het spoelhuishouder geklemd zat, zo klein dat ik dacht: ”Nââh, het zal toch niet?” Oh jawel.

Het ging lekker

En opeens kon ik hem op maat snijden en de binding er op spelden. Opvallende stof? Jawel, maar wacht maar tot ik het omvouw

en met de hand vastnaai

Met ophangsleuf en “label”

Tadaaa

Het trekkoortje kreeg nog een kraal, met zoveel katten daar op de bank zal het er niet lang aan blijven zitten.

Ik moet volgende keer wel beter opletten met hardnekkige vouwen in de stof, zoals bij de gele kat, ik had hem goed geperst (en natgemaakt en weer geperst) en dacht dat door het op heatNbond vast te strijken dit wel strak zou blijven, maar helaas pindakaas. Nou ja, het is een geinig quiltje die een mooi plaatsje krijgt op mijn naaikamer bij de andere Amy Bradley quilts.

Beetje balen

3 reacties

Ik werd wakker met hoofdpijn, buikloop (tot aan de lunch), af en toe flink niezen en een beetje lamlendig gevoel; snel een test gedaan, gelukkig geen COVID maar een ordinaire verkoudheid samen met een of ander buikvirusje, even doorbijten maar. Uiteraard ben ik gaan stemmen voor twee man, er was een constante aanloop van stemmers toen ik er was, wat fijn is voor de vrijwilligers. Laten we hopen dat de uitkomst van deze verkiezing goed gaat uitpakken voor mens en natuur voor nu en de toekomst.

Het doorquilten ging gisteren en eergisteren lekker (elke dag maar kort wat gedaan vanwege overbelaste armen)

Blij dat de border zo goed was gelukt op een beetje gek geklooi na boven de A van CAT en onder de A van LADY, maar eenmaal af met de bies er omheen zal het niet zo opvallen. Dus ja, ik was blij met het resultaat

Tot ik hem omkeerde, hè nee

Langs de stiksels wat stof weggeknipt

en toen met het pincet een stukje van de verstekeling wegpeuteren, elke dag een stukje. No way dat ik dat stukje quiltwerk ga uithalen dacht ik toen, maar het was wel sneller en verstandiger geweest. Achteraf regeren is het makkelijkst.

Drie, vier lagen stof doorknippen en dan niet in de achterkantstof van het quiltje of de quiltdraadjes knippen, en dan de groene stukjes stof voorzichtig wegtrekken of groene draadjes uittrekken, opperste concentratie

Gelukkig straalde Sherlock wat kracht en geduld mijn kant op

En kwam het quiltje er zonder kleerscheuren vanaf, hoewel, een klein stukje draad kwam los en moet ik opnieuw quilten, net een kleine lus in het midden. Ik zal het begin en eind afknopen ipv aan en af te hechten, en dan de draadjes in de tussenvulling wegsteken

Door al dat hanteren van het quiltje ziet het er wat verfrommeld uit, zodra ik klaar ben zal ik het nog even zachtjes oppersen om de plooien uit haar gezicht te halen

De achterkant ziet er niet uit (waarom laat ik het dan zien?), maar zie, de krulspelden en haren zijn ook doorgequilt.

Na het maken van deze foto heb ik nog de laatste restjes puzzle stiksels verwijderd, morgen hoop ik het mooier te kunnen doen. Lelijker kon haast niet, dus dat moet lukken. Het latje ligt niet hoog.

Jon ligt hele dagen in de box te slapen, en Fay op haar torentje, of lekker van de catnip genieten op het speelquiltje die niet bepaald ontzien wordt. Ze was net met modderpootjes naar binnen gekomen, niet echt damesachtig

Allemaal dingetjes

4 reacties

Troosteloos weer, Jon kan er niet om lachen

Er valt ook weinig te zien, en hij springt op de strijkplank achter me

Terwijl ik met het doorquilten van de catlady ben begonnen, niet helemaal blij met het quiltwerk rond en tussen de letters C en A, veel te rommelig en klein, maar ik wilde het niet uithalen, dit valt later toch niet zo op, en ging gewoon verder maar dan met regelmatigere grote bewegingen

Met hier en daar een krul, even kijken, ja, veel beter, maar het ging zo lekker dat ik wel helemaal tot aan de cat lady gegaan ipv alleen de border

Ik wilde de witte stof binnen de border een ander motief geven,

als een soort behang, zoiets als dit

Eerst maar even rond alle poezen quilten, zodat het vast ligt en de veiligheidsspelden er uit zijn, voor het geval ik hier lijnen wil trekken (beter had ik dit voor het sandwichen bedacht en gedaan), hier en daar ga ik over een zwart lijntje met wit garen (je moet wel heel goed kijken wil je het zien, maar het valt mij op)

Voorzichtig aanstippen met zwarte micron Pigma stift en voila, alleen bij de aller rechtse snorhaar heb ik het ~~vergeten~~ nog niet gedaan om het verschil te laten zien

No rest for the wicked, na de regenbui veegde ik zo goed en kwaad als het ging de laatste restjes zand van ons pad af, de lichte stenen die de parkeervakken aangeven zijn nu ook goed te zien nadat ik deze had schoongespoten

Begin van de week maakten we twee keer een rit naar Tilburg, de eerste keer voor een gesprek met de specialist en om te horen of de tweede kuur (geen chemo, maar medicatie ter vervanging van Dexamethason) kon doorgaan, en dat kon, dus twee dagen later zaten we er weer. Nou ja, manlief lag, ik zat, en ik had mijn haakwerkje mee, zo gaat 1,5 uur wat sneller.

Eenmaal thuis maakte ik er nog eentje zittend in de luie stoel, ik had het koud en had de Harbour blanket op schoot liggen. De bloemen maak ik van de restjes (plus extra gekocht) wol van dit project.

Jon vindt het platte kussentje veel fijner om op te liggen, ik had een couponnetje zwarte minky stof gekocht, een stuk van een oud dekbed geknipt en dubbelgevouwen als vulling zodat de nagels er niet door zouden gaan, purrrfect.

Hammetje

3 reacties

Zaterdagmorgen reden Evelien en ik weer naar de Stoffenkoning in Rucphen, we wilden allebei nog een shirt maken, misschien zelfs nog twee ☺️ Voor het eerst in jaren had ik mijn telefoon thuis laten liggen, met mijn pinpas 😣😬 maar gelukkig had Evelien wel haar pinpas bij zich 😘 Anders hadden we onverrichter zaken terug moeten gaan. We vonden wat moois en diezelfde middag had ik mijn volgende shirt al af. Het is de linkse, geperst en al (en voor Mieke: ik heb hier nu wel een goede bh aan 😉)

Zondagmiddag had ik een shirt voor Evelien af terwijl zij met een andere bezig was; het halsbeleg met de hand tegenzomen deed ze zelf; ik wilde het blad op het pad voor het huis opvegen, en toen ik daarmee klaar was, merkte ik hoe glad het pad naar de voordeur was, allemaal groene aanslag en mos, dat vroeg om een hogedrukspuit.

Een dik uur later was de bestrating (alleen het pad, niet de oprit) klaar, alle zand en vuil opgeveegd en blij met het resultaat, mijn lange broek, schoenen en sokken waren doorweekt en zaten onder de blubber. We hadden nog een zak zand liggen en hiermee kreeg ik de helft van de lege voegen van het pad ingeveegd, en reed ik snel naar de Praxis om nog een zak te halen. Om zeker genoeg te hebben kocht ik twee zakken brekerszand, het enige wat ze hadden om in te vegen. Na het uitstrooien en invoegen van het zand maakte ik het nat met de tuinslang, water en zand verdwenen in de voegen en zo zag ik gelijk waar er nog zand bij moest. Deze tip zag ik vrijdag in een video van een Engelse professionele hogedrukreinigingsbedrijf. Om half zes was ik klaar met alles invegen en opruimen, te donker om er een foto van te maken.

Na het eten maakte ik nog snel mijn ham af. Je wat? Mijn ham. Een strijkhulp. De coupenaden en figuurnaden van de shirts perste ik plat op een groot hard kussen, beetje onhandig, en toen bedacht ik me dat van de echte strijkkussens vast wel ergens uitleg te vinden was over de maten, en jawel, hier bv. . Deze knipte en naaide ik zondagmorgen

Hier kan je de afmeting zien, het raster van de snijmat is in cm’s, het rechte deel van het patroon leg je op de stofnaad.

En na het avondeten kwam de inhoud van een oud hoofdkussen van pas, kreeg ik kramp in mijn handen van het vullen, en daarna het dichtnaaien van de opening, maar eind goed al goed; prima exemplaar, al zeg ik het zelf. Ondanks de rimpels aan de randen, maar ik zag bij de vele voorbeelden op internet dat de mijne niet de enige is met rimpels aan de naden. Misschien is dit op te lossen door er figuurnaden in te maken? Ik heb twee lagen ruitjes stof gebruikt, de witte stof is een hele dikke canvas, een laag was sterk genoeg.

Morgenochtend kan ik hem uitproberen als ik mijn vierde en voorlopig laatste shirt maak, ditmaal eentje van viscose punta di Roma met blauwe bloemetjes

Zie Jon lekker in de box liggen, het is net een grote doos.