Vrijdagmiddag moest ik even een paar zakken potgrond halen, me inhouden is dan erg moeilijk en uiteraard kwam ik met meer thuis dan potgrond, zoals viooltjes, rotstuin planten,
en achter de voorstoel had ik nog twee vaste planten in een boodschappentas zitten, een frisse roze bloeiende klimhortensia (mijn afgelegde uitlopers hebben nog geen wortels en ik wil niet wachten)
en deze 30 cm hoge Drimys Lanceolata Red Spice klik hier voor meer info, in de volksmond Peperboompje genaamd (zeg dat dan gelijk)
met al mooie -en voor zover ik kon ruiken- geurloze bloemen
het is -zo las ik zaterdagochtend nadat hij al een nachtje in de grond stond- een Australische plant die niet tegen de hete middagzon kan, en daar ging ik dus weer, net nu ik mezelf had voorgenomen me deze ochtend rustig te houden, want hier bij de vijver zou hij de hele dag zon krijgen. (wat vinden jullie van de cirkels om iets aan te geven, duidelijk of overbodig?)
Waar o waar zou ik hem moeten zetten? Zo liep ik een tijdje met de plant in mijn hand door de tuin, nee, niet hier, en daar ook niet, de voortuin misschien, maar nee, hij moest een beschutte plek hebben voor de winters, en de hele voortuin vangt veel wind. Dan maar tussen de viburnum en de magnolia, mijn schaduw wijst de plek aan (ja, mijn schaduw draagt een zonnehoed, gevoelig typje)
Arya was het er mee eens en hielp met graven, maar het ging lastig, een hele dikke wortel trok ik omhoog die richting een stomp met takjes liep, een uitloper van de grote Viburnum was jaren lang zijn gang gegaan toen we in het andere huis woonde; na de verhuizing had ik deze struik tot een stomp gezaagd om het verwijderen van de stomp voor later te bewaren. En later was dus nu, 2,5 jaar later. Ik zette het peperboompje er in, gaf het goede grond, water en dekte het af met blad, en ging toen aan de slag bij de stronk. Eerst schepte ik een grote Sedum er uit die er praktisch tegenaan stond, hij zou geheid bedolven worden onder grond of vertrapt, en nu kon ik hem gelijk delen. Eerst zoveel mogelijk grond weggraven rond de stronk, om zicht te krijgen op wortels, en hierbij ook opgelet dat ik geen Magnolia wortels zou raken, een secuur werkje. Op de foto zie je rechts van de rode strepen de met opzet geplante en met vier stammen groeiende Viburnum, de rode strepen rond de stronk van de afgezaagde plant geven de soms polsdikke wortels aan, en in de witte cirkel staat het peperboompje mooi te wezen.
Na wegknippen en doorzagen
kon ik de stronk er uit drukken met de schep, de laatste dunne wortels knapten als touwtjes, en gelukkig bleef de schep heel. De stronk krijgt een tweede leven, ik ga als de stronk wat is opgedroogd er met de boormachine gaten in boren en het dan bij de vijver bij het andere sprokkelhout leggen of ophangen, ik denk dat insecten hier wel in zullen gaan wonen of nestelen.
Het was wel grappig te zien dat de katten eerst om me heen renden en tikkertje speelden, maar toen ik de Sedums in de grond zette en met mijn handen aan het graven was, keerden ze me de rug toe. Dachten ze soms dat ik mijn behoefte deed in de tuin? hahaha Hier kijk je tegen de rug van Loki aan, de grond dekte ik wederom af met een dikke laag bladcompost.
En omdat ik toch al met zweet onder mijn borsten liep bezweet was, heb ik gelijk de klimhortensia in de grond gezet,
Twee dagen later heb ik haken in de schutting gedraaid en draden er tussen gespannen,
zodat de takken goed tegen de schutting aan liggen en de hechtwortels hun ding kunnen doen, het touw en de schroefhaken gaan weg zodra de plant zich tegen de schutting aan heeft vastgezet. En toen ik toch bezig was heb ik de gele vuurdoorn ook maar goed geleid en gesnoeid,
hier heb ik het wat netter gedaan, want de draden moeten zitten omdat de vuurdoorn geen hechtwortels maakt. Hangt dat kaartje er nog aan, ziet er toch niet uit, elke keer neem ik me voor het weg te halen, en elke keer vergeet ik het weer.
