Prachtig was het wel, die witte geluiddempende laag, vooral toen het zonnetje scheen, maar het was verrekte koud. Jon durfde de eerste week niet naar buiten, pas tegen weekend en dan alleen na 21.00 als het stil was. Zondag floepte hij achter me aan naar buiten, een kwartier later stond hij te miepen bij de schuifpui
Ik had donderdag een paadje gemaakt van de schuifdeur naar de kattenwc, Loki maakte er dankbaar gebruik van, ik had Jon er ook even bij gezet, maar zijn pootjes raakten de grond amper of hij stond alweer bij de schuifpui.
Loki was wel blij met het paadje van de schuifpui over het gras
naar het keukenraam, met nog een afslag naar links en rechts, precies haar favoriete route
Het sneeuwruimen hield me even goed bezig, en de volgende dag merkte ik dat mijn spieren niks meer gewend waren, ik heb er twee dagen plezier van gehad.
Maandag zette de dooi in en kwam de regen
Jon hoorde het keukenraam opengaan toen ik foto’s ging maken
En kwam aansloffen, nu het niet meer zo wit en koud was had hij veel minder haast om binnen te komen
Eerst even nog wat van de sneeuw proeven
en dan al kletsend op z’n dooie gemakje naar binnen
En omdat het nu nog kon schepte ik een schaaltje vol met schone sneeuw en zette het binnen, eenmaal gesmolten drinken de katten hier lekker van. Het gebreide poppetje is een van de knuffeltjes van Jon waar hij mee gaat slepen als hij me mist.
Ik borduurde afgelopen week dat ik vanwege een dipje niet blogde elke dag een beetje
Deze hieronder is van dinsdagavond, dat rommelige stukje onder het blaadje moest zo, ik vond het wel lastig om expres slordig te werken; de borduurtjes van woensdag en vandaag zal ik eind van de middag wel maken
en bakte zondag heerlijke appelflappen naar dit recept van Cees Holtkamp
Op het YouTube kanaal van Kate kwam ik gisteren dit filmpje tegen waarin ze heerlijke hartige scones maakte, dat ze heerlijk zijn weet ik, omdat ik gelijk na het bekijken van het filmpje aan de slag ging, (recept staat onder het filmpje), lekker voor bij de lunch, en twintig minuten later
had ik er eentje al bijna op met een likje boter
Oooh echt voor herhaling vatbaar, zo lekker 😋 . Mosterdpoeder en peper gaf een subtiele pit, en kaas maakt alles lekker. In navolging van Kate had ik de platte ronde deegbal ook in zessen gesneden, lekker snel, veel sneller dan het maken van de klassieke ronde scones.
Ik bracht nu ze nog warm waren eentje naar Suzanne, genietend dat de straten geen ijsbanen meer waren, en het was zo fijn om haar weer te zien; mijn lijf snakt naar een dikke knuffel, maar dit kan niet. 😢 Suus at haar scone op terwijl we op de banken aan de koffie zaten, en ze was niet de enige die er van smulde, Mormel zat in haar nek te bedelen om een stukje. De tijd vloog voorbij, en toen Suzanne opstond om het brood uit de broodbakmachine te halen (ze bakt al ruim een jaar zelf hun brood, zo moeder zo dochter 😊) was dat voor mij het seintje om via de winkel naar huis te gaan. Ik had maandag met boodschappen doen het strakke plan om dinsdag erwtensoep te maken voor het avondeten, maar was de rookworst vergeten.
Bij thuiskomst zag ik dat een grote tak van de Japanse kers omlaag over de parkeervak voor de deur hing, ws afgebroken doordat er een vrachtwagen te kort langs was gereden. Omdat de tak half vast zat en met een flinke rukwind kon afscheuren, pakte ik de hoge keukentrap, handzaag en de grote takken snoeitang. Eerst de tak eraf geknipt, en toen op de trap om de rafelige stomp netjes af te zagen om de wond zo klein mogelijk te maken om ziek worden van de boom te voorkomen.
Ik hield een paar takken achter voor in onze vaas en belde bij een schuin tegenover ons wonende echtpaar aan en gaf haar de resterende takken, ze was blij verrast. Ze zag er moe uit, ik denk dat ik morgen of overmorgen met een paar verse koekjes even weer langs ga, gewoon voor een praatje. Misschien had ze last van een bad hair day, maar misschien zit er meer achter en kan ik haar ergens mee helpen, al was het maar even luisteren.
Nog een bakje koffie aan de keukentafel drinken met mijn lief, ja ikheb een echte koffieleut 😌 maar toen ik zag dat het al bijna zes uur was, ben ik snel in actie geschoten. DH ging boven weer verder met zijn werk, zo fijn dat hij er totaal geen probleem mee heeft met de wisselende etenstijden in huize Jacobs. Ik had gelukkig al gare erwtensoepvlees in de diepvries, en met de hogedrukpanfunctie van de crockpot express was de soep na een uur klaar, het was half 8 eer we aanschoven. Honger! Smullen!
Ik heb nog op tijd deze wintersoep gemaakt, en als de weersvoorspelling klopt kunnen de dikke kleren volgende week uit en gaan we weer met de zonnebrandcrème smeren. De vrieskou zit weer waar ik hem het liefste zie, in de diepvrieskast. Bij de snert, broodjes, maaltijden, snacks en bakken schepijs. Oeh zo vind ik ijs wel lekker, met een scheut zelfgemaakte advocaat, ssssst.
