Met man en macht werd er gewerkt aan de mooie tegelquilt om hem klaar te krijgen voor de quiltdag in Antwerpen, afgelopen vrijdag, de bies werd er met een snelheid opgezet waar niet alleen Loki maar ook ik van stond te kijken; Thor en Loki ontpopten zich als nieuwsgierige quiltkatten, de quilt -zonder bies- lag amper op de grond, of er werd al over heen gerend, kijken of hij lekker slipt na het nemen van een aanloopje. Het ontbrak hun aan gewicht om er op die manier beweging in te krijgen, dat komt nog wel.
Loki wilde met haar neusje op de stof kijken hoe het kwam dat er beweging in zat zodra het onder de naaivoet verdween.
Met de biesuiteinden probeerde ik iets wat ik had gezien op internet, normaal knipte ik pas het overtollige band er af als de bies tegen elkaar aan zat, omdat ik nooit zeker wist of ik het goed deed, maar deze keer knipte ik de biesuiteinden al voor het aan elkaar naaien op maat:
de overlapping moest even lang zijn als dat de bies breed is (dat is het stukje waar de zwarte schaar op ligt). Ja, ik moest ook even nadenken over welke breedte ze het hadden, maar het gaat natuurlijk over de open gevouwen breedte, uiteraard. Dus ik snijd de bies 2,5 inch, en zoveel moet het overlappen, en de rest kan er af. Spannend he? Leg dan de ene uiteinde open met de goede kant omhoog,
en de andere kant open met de goede kant haaks op de andere uiteinde,
-hierbij moet je de quilt tussen deze delen een beetje bij elkaar trekken of dubbel leggen, anders heb je geen ruimte om te werken- speld even vast op de diagonaal en leg deze plat neer over de rand van de quilt om te checken of je de bies wel goed naait,
of ben ik de enige die wel eens de bies langs de verkeerde diagonaal lijn dichtnaait, of de ene biesdeel de verkeerde kant open draai, zodat de bies als een wokkel gedraaid is? Ben ik hier alleen in? En nou niet allemaal “ja” zeggen, want daar geloof ik dus niks van.
Klopt alles, naai de uiteinden dan diagonaal op elkaar vast,
knip op kwart inch van naailijn het restje weg, vouw de naad open
en vouw de bies dubbel, en hierbij knijp ik de vouw er mooi in.
En nu kon ik de rest van de bies ook vastnaaien,
omslaan en weer vastnaaien, door precies langs de bies te naaien op de bovenkant, “Am I boring you, dear?”.
Diepe zucht, klaar, snel in de wasmachine (30 graden met normaal wasmiddelen beetje wasverzachtiger en 800 toeren centrifugeren), en daarna in de droger op matige temperatuur. En toen ik al lang nadat het bedtijd was de quilt uit de droger pakte, schrok ik me lam, hij was zo verfrommeld, kreukelig en golvend, dat ik mezelf al het quiltwerk al zag uithalen om er een andere vulling tussen te stoppen. Maar met een verbazingwekkende helderheid stopte ik de quilt weer in de wasmachine, even spoelen, lichtjes centrifugeren, om daarna plat liggend op de grond te laten drogen.
Ik had er weer alle vertrouwen in toen ik zag hoe snel hij mooi plat, in vorm (dus rechthoekig) en glad lag, en de volgende morgen er nog zo bij lag, maar dan iets droger. Helaas was hij nog niet helemaal droog, dus deze quilt heb ik niet meegenomen naar Antwerpen, jammer maar het was niet anders. Zo lag hij er vandaag bij, hij is prachtig geworden!
Hij zal binnenkort wel te zien zijn in Quiltshop Leur, eens kijken of dat nog gaat lukken voor de zomervakantie, de tackertjes moeten er ook nog uit, mooi werkje voor morgen.
Nog een foto van de kleine mannen in hun favoriete slaapplek, de la onder de televisiekast, waar ze via de achterkant in kruipen
Categoriearchief: Tegelquilt
Pretty please?
Zopje zat donderdag tegen de avond met een smekend snoetje op de armleuning van mijn luie stoel, eindelijk was ‘de schoot’ weer thuis, en lag er zo’n gek roze geval op, dus of ik het alsjeblieft weg wilde halen, zodat hij er zich kon vlijen. Nou vooruit dan maar. Veel tijd om te genieten had hij niet, want ik wilde de buitenste randen van de quilttop afmaken, woensdag leken 2 banen mij al voldoende, gewoon om de lengte te maken,
maar toen ging iedereen zich ermee bemoeien kreeg ik op Facebook reacties van “waarom niet helemaal rondom deze stroken?”, en omdat ik niet wilde zeggen “vanwege pure luiheid, ik wil snel klaar zijn”, besloot ik toch maar om weer te gaan snijden en naaien. Oké, het duurt wel wat langer, maar dan heb je ook wel wat.
Donderdag overdag was het er niet van gekomen wegens een werkbezoek aan Tilburg, en om precies te zijn deze winkel, en kijk eens wie er ook even langs kwam? Aah gezellig, Ingrid’s zwoele stem vulde al gauw de keuken, jammer dat Brechje er niet bij was. Ik was mijn fototoestel vergeten mee te nemen en dan is het met binnenfoto’s behelpen met m’n mobieltje.
Bij thuiskomst kon ik lekker aanschuiven aan tafel, zoon had gekookt, en daarna de andere 2 banen genaaid, en zo lag het er bij toen ik naar bed ging:
Vandaag nog een dagje Tilburg, waarbij het goed toeven was
en bij thuiskomst, nadat manlief had gekookt pizza had laten bezorgen, ging ik weer verder met naaien, ooh het ging zo lekker en ik ben zo blij, want zie hoe mooi strak en glad hij ligt:
we hingen allemaal kwijlend over de balustrade naar beneden te kijken, zo mooi! En nu weet ik dus niet welke quilt ik eerst ga doorquilten, deze, of de Double Wedding Ring… wat een dilemma. Ik wil in de lichte driehoeken aan de buitenrand met donker garen gaan doorquilten, zodat het niet meer zo licht is, alleen hoe, dat is nog even een groot vraagteken.