Het was een druk weekend, twee dagen durende community day van Pokemon, Eevee was de uitverkorenen,
en ik ving heel wat shinies
op den duur wist ik het wel en speelde maar een paar uur verspreid over de hele dag (normaal gezien dus pre COVID speelde ik de hele dag en ging hiervoor de stad in of door de hele wijk)
Gelukkig kon ik ook nog plantjes stekken en quilten. Plantjes eerst, de pannenkoekplant is a gift that keeps on giving, kijk toch wat er allemaal van de moederplant afkwam
de eerdere twee stekjes waren toe aan een grotere pot, ze staan nu samen in deze mooie buitenpot
En de andere stekjes heb ik samen in een pot gedaan, net als de andere bewortelde stekken die nu verder mogen groeien in potgrond heb gestopt samen op de vensterbank
Zelfs de stekjes van de Lipstick plant zijn aangeslagen, eentje bloeit al en de andere bijna
Het quilten ging lekker, weer veel ditchwerk
Wat maakt het zwarte garen een verschil
OMG zoveel bochtjes en niet één plooitje erin gequilt 👍
Jon kwam dolblij de naaikamer inlopen en nam gelijk plaats bij het raam, Evelien zei dat hij opeens hard zat te klagen in de grote doos, hij was mij kwijt.
Het was warm en mijn handen waren klam, dus legde ik een tissue over de zwarte delen die mogelijk zouden afgeven als ze nat werden. Niet dat mijn handen spetterden, maar goed
Veel lijntjes te volgen
Even voor variatie ben ik toen ovaaltjes gaan quilten in de gele (bodem) rand, dit heb ik dus niet zelf verzonnen, ik zag het op de quilt van Helen Godden en het zag er zo mooi uit.
Pffff, ik ben wel blij dat ik hier geen meters van hoef te doen.
Overzicht
En ja, ik kreeg een tripod voor mijn verjaardag en ik wilde jullie laten zien hoe ik deze ovaaltjes quiltte, dus welkom bij dit ritje, de radio staat zachtjes aan maar je hoort het compliment dat Tina Turner mij op het laatst geeft 😇 let ook even over potgrondrestjes onder mijn nagels 😅
Wat was het weer een heerlijke dag gisteren, en er kwam veel uit mijn momenteel toch wel pijnlijke (spierpijn) handen; ik ben aan Grimelda Frizzlewick begonnen, eerst haar hoed, want een heks zonder hoed kan niet he
Ook een stukje van haar jurk gedaan,
En na haar prachtige huidskleur gedaan te hebben ben ik bij haar haren even gestopt
Jon lag te genieten van een welverdiende rust
Bovenop zijn kasteel
Nadat hij zijn taak als toezichthouder had volbracht
de visjes hebben er een kleurtje van gekregen
Zo spannend, hier en daar een kleine lekkage buiten de lijntjes, een kniesoor die daar op let. Ook de zuignappen op de tentakels kregen kleur met een stip, en ik heb gesmokkeld door hier niet met water maar met een medium te hebben gewerkt, om te voorkomen dat het zou uitlopen, want waar ik de zwarte lijntjes heb getekend neemt de stof nu wel snel vocht op en geeft het ook gelijk door. De medium is te dik om zomaar door te lopen, beetje als slasaus zo dik.
Ik heb bij de blauwe rondjes ook met medium gewerkt, ik durfde het gewoon niet aan met water
Na het verticuteren bleek er toch nog veel mos te zijn blijven zitten, zag ik tijdens het maken van dit filmpje, even de tuin laten zien
En het zat dus nog overal, ontdekte ik nadat ik alles had opgeharkt en onder de heg had afgevoerd, dus ging ik er nog een keer overheen, maar nu dwars op de vorige richting in.
Na het opharken gingen er nog mestkorrels overheen, en zodra er een paar regenbuien overheen zijn gegaan zal ik het gras nog lichtjes inzaaien. Er hangt nu een lekker landelijk luchtje om ons huis ?
Het vogelvoerhuis werd zo druk bezocht door duiven en er lag zoveel poep tussen het voer, dat ik er rondom gaas in heb gezet. Dit is even een improvisatie, later zal ik er wat mooiers voor maken. Misschien kan het ook al met een enkele ijzerdraad zo halverwege de opening rondom te spannen, of kunnen duiven er dan onderdoor als limbodansers? Hmmm.
Eerst eens kijken of dit werkt. De hekjes kan ik er makkelijk uithalen om de boel schoon te maken, hier is wel over nagedacht.
Wat me weer lukt -en daar ben ik heel blij mee- is dat ik weer video’s vanaf mijn mobieltje in mijn YouTube kanaal kan uploaden, ik heb er eergisteren en gisteren al een heel stel geplaatst van afgelopen tijd, en er zullen meer komen.
Met de BOM the Great Barrier Reef mandala van Helen Godden ben ik nog niet klaar met deel twee, de vissen in de rand en het water rondom de vissen moeten nog ingekleurd worden. Vandaag heb ik de rand gedaan
Jon vond het machtig interessant maar wist dat ik het niet zou waarderen als hij het van dichterbij zou bekijken, maar toch deed hij het in een onbewaakt moment toen ik klaar was en me omdraaide om wat te pakken. Ik wist niet hoe snel ik hem er af moest jagen, terwijl Jon op z’n dooie gemakje zijn voorpootjes lekker uitrekte met uitgeworpen nagels en met zijn kontje in de lucht, zwaar beledigd sprong hij van tafel af.
In het filmpje hieronder laat ik zien hoe het natmaken na het inkleuren gaat, dit is zoals ik het doe, ik ben geen professional en wie weet roep je ? “Maar Shirley, wat doe je nou!” Het werken op papier is zoveel makkelijker wat betreft het mengen en laten doorvloeien, op stof moet je heel zuinig zijn met vocht, want anders zijn de rapen gaar.
Het werk hangt nou veilig te drogen op het rek, morgen zijn de vissen aan de beurt.
Dinsdagmiddag was ik op de koffie van Miranda, heerlijk weer aan tafel bijpraten ipv in het deurgat, he, gezellig hoor. Miranda had een voedzame bananencake met noten en zulks erdoor gebakken, smullen.
Ze werkte aan haar raampjes (stom dat ik er geen foto van heb gemaakt) en ik borduurde de pompoenen onder tafel, ze kwamen nog af ook
Nu kan ik weer lekker verder gaan met de heksen, die gaan zo snel
En terwijl ik type komt de heerlijke geur van gras naar binnen, ik heb ook nog geverticuteerd, het was meer een mosveld dan een grasveld. Plan was om het gelijk op te harken en op te ruimen, maar mijn haren begonnen me behoorlijk te irriteren, morgen zal ik het wel opruimen en dan met een hoofddoekje of haarband op. Oja, en een afspraak maken voor de kapper, het zal wel al flink volgeboekt zijn tot aan de zomer, nog even doorbijten.
En ook nog een paar stoeptegels onder de regenton gelegd zodat de slang nu echt waterpas staat, het stoorde me een beetje
Het gaat weer wat beter met mijn ringvinger, ik kan nog geen stevige vuist maken, maar wel een niet al te grote quilt doorquilten. Monique was klaar met haar Lizzy, door Dorry jaren geleden uitgegeven, en vroeg op de Dotten-reünie of ik hem voor haar wilde doorquilten. Heel toevallig liet Anneke hier haar Lizzy zien, zie de volgende twee foto’s.
machinaal doorgequilt en zo’n mooie quilt, en Monique gebaarde naar mij dat haar quilt er ook zo uit zag, waarna ik extra aandacht bestede aan het doorquiltwerk. En in al mijn enthousiasme vergat ik te vragen wie haar quilt had doorgequilt, want dan wil ik haar/zijn naam ook vermelden, ere wie ere toekomt.
Er was in de ditch rond de vierkante blokken gequilt en op de sashings en cornerstones. Zo wilde Monique het ook wel, als het me lukte, behalve de buitenste randen, want aan haar quilt zaten deze 5 banen niet.
Ik wilde zo min mogelijk (het liefst geen) af- en aanhechtingen en ook zo min mogelijk over een eerder gequilt lijn gaan, dus zo quilten dat elk steekje telde. Eerst had ik geoefend op papier en daarna op een een oefenquiltje. Monique had haar quilt al gesandwicht met lijmspray, hij moest een paar nachten plat liggen om de vouwen er uit te laten zakken voordat ik ermee aan de slag ging op mijn Bernina 435.
De katten lekker te slapen, maar toen ik achter mijn naaimachine ging zitten waren ze er als de kippen bij, Jon sprong in al zijn enthousiasme bovenop de machine.
“Oooh, ze gaat het weer doen!”
“Mag ik meedoen?”
“Kijk maar, ik weet wel hoe het moet hoor, als je daar tegenaan drukt gaat het hier omhoog.” Loki was uit beeld, ze zat op de grond al met een potloodje te spelen die ze uit de glazen mok had gevist.
Met een kattenspeeltje lokte ik hem van tafel en toen de schuifpui open ging en ze vogeltjes hoorden, vlogen ze met hun drietjes naar buiten. Eindelijk rust. (niet voor de vogeltjes helaas, die het hoger op zochten.)
Hoofd erbij houden was wel een dingetje in het begin, af en toe was ik mijn route kwijt en moest ik weer even spieken op het tekeningetje; na een paar blokjes had ik het ritme te pakken ging het lekker, en twee uur late hield ik het voor gezien om mijn re hand niet te overbelasten. De volgende dag voelde mijn ringvinger en hand hetzelfde aan als de vorige ochtend en zat ik gelijk in de flow en ging het lekker, rij voor rij, en regelmatig pauzeren
en af en toe de achterkant even checken, we willen geen plooien er in quilten, als het effe kan. Omdat de blokken op de punt zaten en de banen dus diagonaal liepen, begon ik bij de eerste baan op de hoek en eindigde ik bij de verste hoek, en werkte zo baan na baan tot ik bij de punt uitkwam met maar 1 blok. En daarna kon ik de quilt een slag draaien en weer bij de middelste baan beginnen, ik begon dus weer met de meeste bulk in het werkgat rechts van de naald.
En zo is het geworden:
In de rand heb ik na toestemming hartjes gequilt ipv rechte lijnen,
want er zat zoveel liefde in deze quilt
De tweede dag toen de katten buiten waren, kon ik er de hele dag aan werken en heb ik het quiltwerk af gekregen,
Hij ligt mooi plat, er trekt niets scheef en ook de achterkant ziet er goed uit, morgen breng ik hem weg, en dan kan Monique hem keuren en op haar gemak afbiezen.
Eens kijken of ik de route van het quiltwerk met een tekeningetje kan verduidelijken, wacht, een filmpje is misschien ook wel handig. Ook al ging het niet gelijk goed, Jon en Arya die nieuwsgierig wilde zien wat ik deed, papier dat weg schoof, en dan bij de definitieve opname af en toe niet goed in beeld gebracht waar ik tekende. Komt er ook nog bij dat ik verkouden ben en een hoofd vol watten heb, dus het denken verliep met haperingen. Als het filmpje ook met haperingen afspeelt, klik dan op deze link https://www.youtube.com/watch?v=PNwzYKN1f8k&t=46s , dan kom je op youtube gelijk op ditzelfde filmpje, hopelijk is het dan wel vloeiend
Ter informatie: ik gebruik Lickety Grip op mijn handen, geen quilthandschoenen, omdat ik zelf vind dat ik minder gevoel met de quilt heb, en als ik een schaartje moet vastpakken of een foto wil maken, dan zit het spul op mijn handen niet in de weg, het plakt niet en vlekt niet, en je doet echt jaren met een doosje, ideaal! Onder andere bij Quiltshop Leur Hier en Quiltshop on-line hier en volgens mij ook bij Birdblocks in Amsterdam te koop , er staat in de beschrijving niet bij dat je hiermee meer grip hebt op de quilt tijdens het doorquilten.
Met de dagen die nu rap kouder worden zal er weinig meer getuinierd worden (fysio blij), maandag hoop ik toch weer achter de longarm te kunnen staan, en ik ben benieuwd wat er weer klaar ligt om door te quilten. Op de longarm van Quiltshop Leur zit nu een Red Snapper systeem, (ik weet niet of dit het merk ook is, maar het ziet er wel zo uit) zodat het op de machine zetten van de achterkant en top heel snel gaat, de dame van de video hieronder zegt dat ze het in 10 minuten doet, maar ze hijgt er flink bij 🙂
ik ben benieuwd, we gaan er geen wedstrijd van maken, het moet netjes gebeuren, en oefening baart kunst. Met vastspelden ben je ongeveer een kwartier per stofkant bezig, dus drie kwartier per quilt, maar dan moeten er niet al te veel losse naadjes in de buitenrand van de top zitten, want dan ben je veel langer bezig.
Over losse naadjes gesproken: hieronder is een heel duidelijk filmpje over “Stay Stitching”, waarbij je -nadat de top klaar is- even helemaal rondom naait om alle naden plat en de goede kant op wijzend vast te zetten. Longarmers vinden het heel fijn als de quilts zo worden afgeleverd, maar ook voor wie de top -nog voordat het doorgequilt wordt- graag showt maar niet wilt dat hij gaat lubberen aan de randen (vooral als de stofjes in de zijkanten niet recht van draad zijn geknipt/gesneden), of dat naadjes losraken aan de buitenkant, is het heel praktisch. De mevrouw hieronder praat in het begin erg veel, hinderlijk voor wie geen Engels verstaat, maar halverwege het filmpje doet ze het voor op haar naaimachine, zo duidelijk, een kind kan de was doen:
Ik quilt nu ongeveer een half jaar op de longarm en ben zowel het uitlubberen van schuin van draad randen als het losraken van naadjes tegen gekomen van handgenaaide tops als ook naaimachine genaaide tops; heel vervelend en veel werk om het toch netjes te krijgen. Het is allemaal mensenwerk, niemand is perfect, maar er is altijd nog wel ruimte voor verbetering denk ik.
Heb je een quilt waarbij je naden hebt die na het strijken niet de gewenste houding aannemen, dan kan je met wateroplosbaar naaigaren de naden vastzetten, deze is oa te koop bij Patch&Stitch . Wateroplosbaar garen gaat boven op de naaimachine en een neutrale naaigaren in een kleur die niet opvalt onderaan in de spoel. Of je doet het met de hand. Om het draad op te lossen is vernevelen met een plantenspuit of deppen met een vochtig doekje al voldoende, zo fijn!
Wel oppassen als je kans hebt op uitlopen van kleuren, bloedende stoffen zijn niet fijn, zeker niet als je met een quilt van iemand anders bezig bent; ik zou in dit geval met een wattenstaafje het draad oplossen en dan met de föhn gelijk weer de boel droogblazen.
Dit garen is ook makkelijk voor wanneer je trapuntowerk wilt doen op de naaimachine, zie het filmpje hieronder. Ook deze dame klets er flink op los, dus hier de korte vertaling: Je naait tussenvulling achterop de top, naaiend op de op voorkant van de top getekende lijnen , knipt het overtollige vulling buiten de naailijnen weg, dubbelt de quilt dan zoals gebruikelijk, en dan quilt je op en net buiten de getekende lijnen van de trapunto figuur.
Ik heb ergens nog een nieuw een klosje liggen, maar waar….
Een half uur voordat de winkels op Kerstavond hun deuren sloten, liep ik met een mandje door de Jumbo, dat krijg je als je de room voor het kerstdessert laat aanbranden, en het viel me op dat er nog zoveel aan verse groenten en fruit, vlees en ijs, stokbrood en sausjes in de schappen lagen; nergens voor nodig om op het drukst van de dagen voor Kerst het gedrang in de gangen en het lange wachten in de tergend langzaam doorstromende rijen voor de kassa’s te trotseren. Je moet er wel de ballen voor hebben, stalen zenuwen om tot het allerlaatst te wachten met alle kerstinkopen te doen, ik weet het niet of ik dit er ook nog bij kan hebben, ik houd wel van zekerheden inbouwen.
Net als met de mysterie van Quiltville; toen afgelopen vrijdag deel 4 uitkwam wist ik dat ik deze zo snel mogelijk klaar wilde hebben, anders zou het er pas na de kerst van komen, en vrijdag -2 dagen na de kerst- komt deel 5 alweer vrij, en wie weet hoeveel werk dat gaat worden, en dat gecombineerd met nog een hoog chocoladeniveau in mijn bloed waar ik wat trager van word, is wachten geen strak plan. Deel 4 was een makkie, ik had eigelijk flying geese verwacht, maar we moesten 200x 4-patches maken, je bent even zoet met snijden, en dan ketting naaien, strijken, weer naaien, snijden en strijken. Ik heb het iets anders gedaan dan Bonnie aangaf, op de manier van MissouriQuiltCo
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=MJCSoljKnqU&w=560&h=315]
dus ipv stroken van 2 inch te snijden, nam ik blokjes van 4 inch, en kijk eens hoe toepasselijk deze stof is:
alsof het ervoor gemaakt is, qua naam vooral. Onder het toeziend oog van Thor naaide ik eerst de op elkaar gelegde rode en groene lapjes op elkaar, beide kanten
toen sneed ik ze doormidden- eerst de delen met de naadkant stotend tegen de liniaal aan leggen, zodat ze mooi recht en gelijk liggen- en streek ik de naden richting de groene stof
en dan leg je ze weer op elkaar, rood op groen, groen op rood, en naai je ze aan de groen-rode kanten vast, ik maakte eerst setjes van 2, daarna naaide ik aan de setjes van twee andere setjes van twee, beetje opletten dat je niet dezelfde stoffen bij elkaar legt
tot de setjes op zijn en je een lange lint overhoud, of een kortere en een hele lange.
ik heb de uiteinden ook aan elkaar genaaid. Deze laatste naaisessie wordt niet gevolgd door een strijksessie, dit komt pas nadat je klaar bent met weer doorsnijden. Dit is het beginnetje waar je een schattige 4-patch aan overhoudt:
De dame in het filmpje sloeg daarna steeds 1 helft terug om op de 2″ snijlijn het onderliggend lapje door te snijden, zodat ze weer 1 schattige 4-patch kreeg
maar ik dacht: “Dat kan sneller”, en ipv zo linker foto) deed ik het zo (rechter foto)
en hier hield ik twee 4-patches aan over, ipv eentje.
en dan de blokjes strijken, en laat het midden zich niet zo mooi in een rondje duwen, haal dan de paar steekjes los die in de naad zitten
“Whaaah Shirley!”, hoor ik iemand roepen, “de lapjes lagen niet netjes op elkaar tijdens het naaien, er piept groene stof vanonder het rode lapje uit!” Klopt, ik had een paar rode lapjes die net niet op de blote billen uit de stof konden, ze waren een paar mm te klein (4 x 3 7/8e inch); deze heb ik vervolgens midden op een groen lapje gelegd en tijdens het naaien heb ik het groene lapje aangehouden als maat voor de kwart inch naad, en voila een keurig vierkantje van 3,5 inch! Zien ze er niet mooi uit, ik wilde ze allemaal uitleggen, maar toen kwamen Loki en Thor de boel uitchecken, ze zullen gedacht hebben: “Het is dat of de kerstboom.” , waar ze gelukkig goed vanaf blijven. Volgend blogje is weer meer kerstgericht.
Het is opletten geblazen met het doorquilten van de Santa quilt, het is zo’n leuke dat ik het niet wil verprutsen. Ik ben eerst nog langs de hulstblaadjes gegaan, en langs de tekst
en hierbij gebruik ik de Glitter van Superior Threads, werkt heerlijk (is oa te koop bij Quiltshop Leur), het is plat plastic aanvoelend draad, je moet het recht van de klos af laten lopen (dus vanaf de zijkant en niet vanaf de bovenkant), wacht, kijk maar naar deze 5 minuten durende video uitleg, veel handiger.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=yPq-7uHiXaQ&w=560&h=315]
Ik begin en eindig bij elke letter met een paar heen en weer steekjes, en dan hop ik over naar de volgende letter, begin weer met een paar kleine heen en weer steekjes, en vervolg mijn weg, en als ik klaar ben knip ik voorzichtig de boven en onderdraadjes af. Omdat ik nog niet wist dat ik met glittergaren zou gaan quilten, had ik rond de hulstblaadjes al met bruin Aurifill garen gequilt, beetje dubbel werk dus.
Iemand vroeg mij waarom ik nog meer ging doorquilten, het was toch al goed zo, “in the ditch” was toch al mooi genoeg? Ja en nee, het ziet er mooi uit, maar het golft als een gek. Op deze foto zie je het een beetje, en dan heb ik het over de randen, ik had hem voor de foto een beetje plat gedrukt.
Ik denk dat veel dames het bij vaak het quilten in de goot (ditch) laten omdat ze het niet willen verprutsen, maar angst is een slechte raadgever. Ik had na het eten nog een paar uurtjes en begon in met een voor mij nieuw patroontje,
Deze kwam ik tegen bij de tutorial filmpjes van Leah Day, heel toepasselijk voor de lucht. Ik gebruik een zilvere metalic garen van AngelKing, hij is wat scherp, maar met de juiste naald en tempo en ook het draad vanaf de zijkant laten aflopen en niet van de bovenkant, want dan gaat-ie draaien en breekt hij uiteindelijk, quilt hij zalig.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=JdLpdPsQcNM&w=420&h=315]
En nou ben ik met de baard bezig, een motief die ik al vaker heb gebruikt, maar dan wat groter.
Het is een beetje oppassen zo langs de blaadjes die al met Gliter zijn doorgequilt; voor de baard gebruik ik een onopvallende (want een Santa met glitters in zijn baard heb ik nog nooit gezien) zachtgele (haast goud maar dan heel licht) rayon glansgaren van Raiman, dit is eigelijk garen voor de borduurmachine, maar dat wist ik niet toen ik de doos met 30 kleuren kocht, tien jaar geleden zoiets. Gelukkig quilt het fijn, wel moet ik de bovenspanning helemaal los zetten, anders trekt het de onderdraad omhoog.
Morgen ga ik de beharing afmaken, en dan zal ik eens kijken in welk patroontje ik de jas zal doen, misschien een visgraatje? Ho Ho Ho
Volle accu, volle tank, vol goede moed, pinpas op zak, en met hoge verwachtingen reed ik vanmorgen naar Veldhoven, de navigatiemadam negerend vanaf het moment dat de afslag Veldhoven in zicht kwam, en zo reed ik in één keer goed. Bij het inrijden van een parkeerbaan -aangewezen door een vriendelijk lachende jongeman- had ik het geluk dat die rij bijna helemaal vol was, en zo kon ik aan het eind van die rij de bocht om doorrijden naar bijna helemaal het begin van de volgende rij, wat mij een stuk loopwerk scheelde, als jullie het nog snappen vind ik het heel knap, want ik was ’t al halverwege kwijt, maar mijn vingers wisten nog wat ze moesten typen.
Gelukkig kunnen jullie zometeen al met een kopje koffie/thee/stevige borrel/jointje de eerste slideshow met ongeveer 50 foto’s bekijken, ik deel ze in hapklare brokken van ongeveer 6 minuten, heeft te maken met de hedendaagse concentratiespan die niet meer zo wijd is, of ligt het aan de leeftijd? Ik sloeg bij het inlopen van de grote zaal links af (zie rode pijl op het kaartje hieronder) en besloot me nu eens niet te laten afleiden, maar rij voor rij te kijken/foto’s te maken. Ging dat effe goed! Dus de foto’s beginnen bij de quilts van Rita Frizzera, ‘k heb eerst de groene wand gedaan en toen gaan zigzaggen in het grijze vlak.
Nog een notitie voordat je gaat kijken: sommige quilts kwamen qua kleur heel slecht over met de flits aan, en zonder de flits zijn de kleuren weer erg warm. En warm was het ook in de zaal, jemig, ik zweette bijna uit mijn jeansjasje, maar uittrekken wilde ik deze niet, want ik heb een beetje flubber-bovenarmen, en we willen het wel smakelijk houden hè.
Geniet van de foto’s!
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=QKWILZOgs9I&w=420&h=315]
Tijdens het quiltweekend heb ik de vaas in de hoek van de Love Entwined top er af gehaald,
hij was te dominant aanwezig, en vervangen door een vrolijker geel geval, waarbij ik het lichte deel van de stof heb gemikt op het midden van de vaas. Oh ik zie nu dat ik het rondje tussen voetje en vaas ben vergeten, of zal ik het zo laten? Nah, ik zie wel.
De takjes ga ik maar eerst plaatsen, dit is het frame voor het boeket, en dan kan ik ook de vaas sluiten, want de bovenkant heb ik nog open gelaten. Ik had geen idee hoe ik de takjes zou gaan doen, van stof of borduren? Ik vond de kettingsteek van de bloemen wel heel fijn werken, maar de bloemen in het boeket hebben toch wel wat stevigers nodig, anders lijken ze te zweven. Mijn kennis van steken die ik kan gebruiken voor takjes gaat niet echt ver, kettingsteek, steelsteek, uh, dat is het denk ik; elk andere steekje die ik ken zou lachwekkend zijn als steeltje, dat is, als je als steel zijnde serieus genomen wilt worden. Met de stumpworkcursus jaren geleden heb ik wel andere manieren van takjes maken geleerd, maar die vind ik minder geschikt -want kwetsbaar- voor een gebruikersquilt als deze; als hij klaar is gaat hij gewoon in de wasmachine en dan op bed.
Op het wereld wijde web, heb ik leuke steken ontdekt bij deze website. En deze heb ik gebruikt bij deze stengels,
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=0EyM_0feVNo&w=560&h=315]
ik heb gelukkig heel veel DMC garen van dezelfde kleur (met dank aan mijn moeder), gebruik 3 draadjes en maak steekjes van ongeveer 3 mm.
Het lastigst vind ik om het eindstukje netjes te maken, de bessentak met zijtakjes is hierdoor een bitch een uitdaging om te doen; ik zal maar goed oefenen en dan zal het vast beter gaan. Het eerste takje maakte ik met de stof in een borduurring, maar zonder ring lukt het me ook om stelen te maken zonder dat de boel gaat trekken.
