Afgelopen dagen heb ik eindelijk weer een ufo (un finished object) afgemaakt, hij lag sinds sept.’17 als mooie top opgevouwen in de quiltkamer, met 140x 140 is het een makkie om door te quilten op de naaimachine.
Ik heb vrijdag de achterkant uit een lap gehaald die uit de uitverkoop kwambij Quiltshop Leur afgelopen Kerst, de bomenstof past mooi bij het thema van de top, die gemaakt was van een Jelly Roll van Enchanted Forrest van Lewis& Irene. De zelfkanten knipte ik er af nadat ik de stofdelen met een flauwe zigzagsteek tegen elkaar had genaaid, flauwe zigzag zodat de naad een klein beetje mee kan rekken met de stof, de naden strijk ik daarna niet open maar naar een kant.
Ik had nog genoeg heerlijk lichte en fluffy wollen vulling op de rol zitten, twee jaar geleden gekocht bij Patch & Stitch van Wendy Jansen,
en op de 2 latten methode was hij vlotjes gesandwicht, zie boven aan deze blog bij de mooie foto van Arya het woordje Tutorials staan? Als je hierop klikt zie je de 2 latten uitleg van Sharon Schamber, en nog meer handige linkjes.
jaja de oplettende kijker ziet gelijk dat ik de top verkeerd heb opgerold, de goede kant moet tegen de lat aan liggen, maar dat mocht de pret niet drukken en een paar uur later was hij doorgequilt; dit deed ik boven, want de machine stond daar en nu had ik een excuus om mijn bureau op te ruimen. Geen kat die ik hoorde klagen, er werd wel even diep gezucht dat ze hun nieuwe plekjes moesten opkloppen.
Voor het doorquilten koos ik een woodgrain (houtnerf) patroon, op oa de website van quilting is my therapy is deze te zien (mijn houtnerf ziet er weer iets anders uit); deze had ik al meerdere keren op de longarm quiltmachine in Leur gedaan (longarm is daar nu niet meer), maar nog nooit op mijn naaimachine, en dat is toch wel even anders, je hebt minder overzicht. Maar het is gelukt hoor, ik ben heel tevreden met het mooie lijnenspel. Eenmaal klaar nam ik de quilt mee naar buiten voor een snelle fotoshoot, Jon vertrouwde het niet en sloeg een paar keer naar de quilt voordat hij weer doorliep, er viel hier niks te halen qua eten
Ik had een hele mooie Aurifil Mako’ne dikte 40, kleur 3817, dit is een hele mooie kleurrijk garen, ik gebruikte een topstitch naald nr 90,
en in de spoel stopte ik Decobob van Wonderfil kleur 112, een superdun polyester garen die haast verdwijnt in de stof mits de spanningen goed zijn ingesteld.
Label printen, biesje snijden en opnaaien gebeurde zaterdag, Zopje likte zijn lippen erbij af
Arya vond de knijpertjes wel geinig en bood aan ze te verwijderen voor me, de schat. De bies opnaaien en tegenzomen deed ik met de naaimachine,
en zondagmiddag zette ik het label er met de hand op, jaja, het gaat voor eventjes -als in niet te lang achter elkaar- weer. Mooi eindresultaat
Arya wilde met haar camouflagepakje aan ook nog een keer op de foto bij de schommelbank.
Lees hier als je wilt weten hoe ik de lapjes heb besnuffeld, geaaid, genaaid en gesneden, het patroon komt van Rob Appell van Man Sewing, en ik heb het hier bekeken, op het kanaal van Missouri Star Quilt Compagny. Pas wel op, de blokken zijn allemaal zo rekbaar als elastiek, voor je het weet krijgt de quilt een fantasievorm.
Categoriearchief: Snelle quilt
Schots en scheef top klaar
Het duurde iets langer dan jullie van mij gewend zijn, maar de top is klaar! Eerst moest ik de blokken weer goed leggen nadat Zopje de boel had gearrangeerd,
dit was niet helemaal de bedoeling maar wel te verwachten. Gelukkig had ik een foto gemaakt van hoe het wel moest liggen, per rij genummerd en opgeraapt en zodanig opgestapeld weggelegd dat er geen kat meer ermee kon stoeien. Zie hier Zopje als prins op de erwt op de logeerkamer liggen als de vermoorde onschuld,
De blokken in elkaar zetten moest met beleid gedaan worden, alle buitenranden waren schuin van draad en dus super rekbaar. Loki zorgde met haar gespin vlak naast mijn naaimachine dat ik hier heel relaxt bij bleef. Aah wat een schatje is het toch.
Toen alle blokken tegen elkaar aan zaten en ik voorzichtig de naden had geperst was het tijd om er een sashing rond te zetten; vanwege de rekkende randen was het een beetje tricky. Ik heb de sashing eerst als een meterslange strook genaaid, en toen legde ik er een meetlatje op en ben steeds de blokmaat gaan afspelden zoals hij was voordat de rek intrad. Ik begon met een lengte van 9,25 inch (het blok plus 1 naadtoeslag), en daarna vier stukken van 9 inch en het laatste deel was weer 9,25 inch,
en nu kon ik de speld precies tussen twee blokken leggen en de strook op de top spelden.
En ik zag dat hier en daar het deel tussen de spelden veel langer was dan het deel van de strook waar het tegenaan moest komen
Als ik te maken krijg met rekkende stof die tegen niet rekkende stof genaaid moet worden, dan leg ik de niet rekkende stof bovenop, zodat ik minder kans heb op plooien naaien.
Ik trek in geen enkel geval aan de niet rekkende stof om de boel er onder passend te maken, doe je dit wel, dan gaat deze strook golven en dit krijg je niet weg geperst. Had ik al vermeld dat de randen erg rekkend waren? Heel erg rekkend, dit kan niet vaak genoeg gezegd worden.
Ik verdeel het teveel aan stof onder de strook en druk met mijn vingers zodat het tijdens het naaien op zijn plek blijft liggen, net als alle naadjes
En nee, geen plooien, kijk maar. Een enkele keer lijkt het blok in de naad wat te bloezen, maar na het persen is dit weg.
De stroken zitten tegen de bovenkant en onderkant, en nu meet ik de lengtes af voor de zijkanten. Het eerste en laatste deel is langer vanwege de net aangenaaide stroken, bij deze hoek klopt de maat precies, 9 inch plus 1 inch van de sashing
Afspelden en opnaaien weer, en dan alles persen, wat ben ik nu blij met mijn LauraStar strijkplank die je op afzuigen kan zetten, zodat de stof op de strijkplank vastgezogen wordt zodat de blokken goed in vorm blijven en de quilttop niet steeds van de plank glijdt bij het strijken van de randen;
normaal staat hij op blazen, en dan zweeft het strijkgoed boven de strijkplank zodat je geen plooien kan instrijken. Goed, dit was een van de weinige keren dat ik als een blij ei stond te strijken, uh persen.
Foto hieronder is vanuit een hoek genomen, waardoor hij niet haaks lijkt, hij is 140x 140 cm.
Later valt me pas op dat ik de blokken niet helemaal zo heb uitgelegd als in het filmpje, maar ik vind het zo ook mooi en doe er helemaal niks meer aan! Ook geen border zoals het voorbeeld, want hiervoor heb ik te weinig stof over, het zou een rommelige rand worden, en eerlijk gezegd vind ik deze afmeting nu ook wel prima. De vulling heb ik in huis, nu even in mijn kasten zoeken naar een achterkant en dan kan ik gaan quilten! Nee, nog geen idee hoe, dat zie ik wel als hij onder de naald ligt, hoop ik.
Hier kan je zien hoe de quilt wordt gemaakt (zie ook mijn vorige blog), houdt wel rekening met rekkende randen, gemaakt van 1 jelly roll, en voor de donkere stof heb je 125 cm nodig, maak je er ook een binding van neem dan minstens 150 cm. Ik had te krap donkere stof om de buitenste rand 1,5 inch breed te snijden, maar 1,25 inch lukte nog net, en het valt niet op.
Man Sewing Rob Appell samen met Jenny Doan van MSQC.
En scheef
Thuis viel ik in een behoorlijke dip, maar aangespoord door lieve Yvonne (Sommeke) heb ik haar uitdaging aangenomen: “Maak een quilt om te showen op het aankomend quiltweekend!”. Zo geschiede dus, zaterdag bekeek ik nog een keer dit filmpje van Three Dudes Quilting, maakte aantekeningen en voordat ik naar bed ging had ik de matjes al genaaid.
Zondag heb ik de matjes gestreken, en daarna elk matje in 3 delen gesneden; leermoment! Let op dat je minstens (dus niet smaller dan) een kwart inch naad neemt met het aan elkaar naaien van de stroken, want de blokken moeten even breed worden als de strook hoog is. Neem je een krappe kwart inch naad, dan is de mat meer ongeveer 14,25″ en kom je net ietsje tekor om er drie blokken uit te snijden. Ik ontdekte dit na het snijden van blok 1 en heb de andere allemaal op 14″ gesneden en heb met het naaien die kwart inch teveel gewoon met rekken weggewerkt.
volgend blok
en toen bleek het zwarte strookje bovenaan te kort, ook dat nog.
gelukkig had ik nog stof over
en ipv de hele strook te vervangen heb ik er gewoon een stukje aangezet nadat ik de zelfkantjes er af had geknipt
klaar! (stof krult wat op aan de rand en foto is niet helemaal recht van bovenaf genomen, waardoor het vierkant niet vierkant lijkt)
De blokken heb ik toen volgens uitleg van de quiltman op elkaar gelegd, blok bovenop is een kwart slag gedraaid tov van onderliggend blok en rondom genaaid
diagonaal doorgesneden,
en open gevouwen ziet het er dan zo uit
of zo
of zo, kortom, genoeg variaties om goed de mist in te kunnen gaan met het neerleggen voor de hele top
Ook wel een dingetje, het op elkaar leggen van de blokken, hoe goed je ook heb genaaid, gestreken en gesneden, er zijn geen twee blokken precies even groot. In mijn geval van die kwart inches wegwerken al helemaal niet, maar ik hoorde (las) anderen die het wel goed hadden gedaan ook zuchten en steunen in hun commentaar. Nou ja, ik heb gewoon gezorgd dat de boel een beetje goed uitkwam (rekken en toegeven), en eenmaal diagonaal gesneden viel het amper meer op. Mensen die mij een beetje kennen weet het, ik houd niet van rekken en trekken om iets passends te maken, het wreekt zich altijd later; ik zal wel zien.
Ik ging er daarna even lekker voor zitten, want ik moest toen alle 36 blokken open strijken, en het op de designwall plakken van de blokken hield ik al snel voor gezien toen ik in de gaten kreeg dat het niet zou gaan passen zonder gebruik van een krukje
De blokken liggen wel naar mijn zin, zo allemaal beneden op de vloer, althans, zo lagen ze voordat ik naar boven ging om even een blogje te typen.
Met de katten in en uit lopend kan het nu heel anders eruit zien. Welke kat? Kijk maar eens op de gehaakte Granny Square sprei
Loki!
Quilting is sharing deel 2
Rond dezelfde tijd als van de vraag van het miniquiltje, hoorde ik van man en zoon dat bij een collega van hun kanker was ontdekt, en het was niet meer dan normaal dat ik voor haar een troostquilt ging maken, eentje die ze mee kan nemen naar het ziekenhuis, of op de bank lekker over zich heen kan trekken als ze een dutje wilt doen. Dat stel ik me tenminste zo voor, omdat ik het ook fijn vond toen ik de ragtimequilt van Tim meekreeg toen ik het chemotraject onderging.
Tien dagen geleden haalde ik al mijn flanellen lappen tevoorschijn, resten van vorige quilts en ook nieuwe lapjes, sommige waren heel dik en sommige waren dun, meer geruwd katoen dan echt flanel, zoals de prachtige stof die voorop ligt. Mijn moeder had nog een tas vol voorgesneden en zelf geverfde flanellen lapjes over van haar twee (!) ragtimequilts die ze vorig jaar geleden had gemaakt, en die mocht ik hebben, en zo had ik genoeg stof voor een royale 1 persoons quilt! 
Klik hier voor een stap voor stap uitleg
Het op maat snijden van alle lapjes (7,5 inch) en tussenvulling (5,5 inch) deed ik in twee sessies, de stapels sandwiches groeiden al snel,
en onder het toeziend oog van Zopje ging ik de sandwiches eerst diagonaal doorstikken. 
Wat een stapels!
Een paar dagen nadat ik hierover op facebook had geschreven, kwam een dikke enveloppe binnen met daarin een speciaal voor dit werk geschikte schaar,
Marina had er nog eentje over, had ze geschreven, en ik liet deze niet aan mijn neus voorbij gaan. Voor de prijs hoefde ik het niet te laten, een fysio behandeling voor een overbelaste arm is duurder. Beneden had ik ruimte om de blokjes te rangschikken, ik wist nog niet welke stoffen in als voorkant en achterkant ging gebruiken, lekker bont of wat rustiger. Eerst legde ik alle blokken uit met de bonte stofjes naar boven, en om het even te laten bezinken ging ik even in mijn luie stoel, kopje koffie en tv aan. 
DH kwam de kamer in en vroeg lachend of de katten de lapjes al hadden ontdekt. “Alleen Loki, die heeft er heel voorzichtig overheen gelopen,” zei ik, DH lachte en ik keek achterom, het leek alsof Zopje zijn gekke 5 minuten had gehad, o dear.
Ik zag het maar als een teken dat de andere kant beter als goede kant gebruikt kon worden, 
eerst alles omdraaien, toen de kleuren wat beter verdelen (waardoor aan de achterkant wel meerdere blokken met dezelfde stof tegen elkaar aan kwamen te liggen), en daarna genummerde stapeltjes maken.
Tja, en toen was ik niet te remmen, vrijdag half 2 ben ik begonnen, en om half 10 was hij klaar en zat hij al in de wasmachine, in een dichtgenaaide dekbedhoes gestopt om een verstopte waterpomp te voorkomen. Hieronder de foto’s van de rijen, zie hoeveel ruimte de naden innemen, en dan heb ik het nog bescheiden gehouden met 1 inch naad
Om gelijke naad te houden gebruikte ik dit metalen geleidertje op mijn Pfaff 
en met het tegen elkaar naaien van twee banen, zorgde ik dat de naden plat lagen op de kruispunten
Ik knipte steeds na het naaien van 2 banen de naadjes allemaal in, om een beetje afwisseling te krijgen, knipjes zitten ongeveer 1,5 cm uit elkaar, en met de fiskar schaar ging het als door boter! 
en zo groeide de quilt
en groeide
DH kwam laat thuis, toen de avond al was gevallen, en toen gingen we eten, met het oog op de katten die binnen zouden kunnen komen maakte ik maar snel stapeltjes van de resterende losse blokken
Mmmmm lekker, fish& chips
en toen het eten binnen was ben ik weer snel verder gegaan met naaien.
Voorkant :
achterkant, ook van zachte flanellen stoffen, maar dan heel bont 
Dit is na de eerste was- en droogbeurt 
en na twee keer wassen en droogbeurten in de wasdroger is hij klaar, het ergste verharen heeft hij gehad, hoewel hij de komende tijd bij gebruik nog wel veel 1,5 / 2 cm lange rafeldraadjes los zal laten. Het is een beeld van een quilt, lekker zacht, redelijk zwaar (gelukkig is de ontvanger geen fragiel poppetje), en hij ruikt ook nog eens heel bescheiden lekker fris naar bloemetjes.
Quilting is sharing, deel 1
Toen 3 weken geleden mijn in Amsterdam wonende en in de thuiszorg werkende dochter vroeg of ik een mini quiltje voor een cliënte van haar wilde maken, (ze had foto’s van mijn quilts gezien), aarzelde ik geen moment om “ja” te zeggen, een miniquiltje was net wat ik nodig had om mijn zinnen te verzetten. Het duurde alleen een week eer ik mijn ei had gelegd; wat voor patroon moest het worden, want mini is anders dan ik gewend ben, en omdat hij als tafelkleedje gebruikt ging worden, moest het niet te dik en hobbelig worden met allemaal naadjes. Het werd een eenvoudige pinwheel van reprostoffen (Aunt Grace serie),
Loki hield me gezelschap tijdens het naaien, 
het doorquilten hield ik ook zo eenvoudig mogelijk, gewoon alleen maar diagonalen, en het resultaat was een lief, schattig quiltje
die -lekker makkelijk- in een bubbeltjesenveloppe paste en afgelopen week al op de tafel van de cliënte prijkte, ze was er heel blij mee. Het moest precies op het tafeltje passen, wat gelukt is, maar misschien maak ik er nog eentje (kerstsfeer?) als ze wilt dat hij wat meer overhangt.
Tussendoortje
Toen ik vrijdag tijdens het avondeten vertelde dat ik deze tijd van het jaar altijd zin krijg om een flanellen ragtime quilt te maken, zat de jeugd mij grijnzend toe te kijken. “Vooral aan toegeven, ik wil er best wel een voor op bed!”, klonk het aan tafel uit de mond van Tim. Suzanne keek hem verbaast aan, “Maar jij hebt er toch al een, die daar,” en ze wees naar de ragtime op de bank. “Ja, maar die is te kort en te smal voor op mijn bed, die mag jij hebben.”, bood hij genereus aan.
-
- Zipje in de relax stand
-
- voorkant
-
- achterkant
Ik had hem voor “wie hem wilt mag hem hebben” gemaakt, lag lang op de bank, en een korte tijd op bed bij Suzanne toen Thor en Loki als kittens op haar kamer woonden om te wennen, en daarna verhuisde hij weer naar de bank, waar vooral Zipje veel op lag te slapen. “Oh lekker, dan wil ik hem gelijk op bed, want hij is zo lekker warm en zacht, mmm”, zei ze grijnzend, maar eerst moest hij in de was, want met al die kattenharen was het niet zo fris; Zipje sleept veel buitenleven mee naar binnen in zijn dikke vacht, en dat wil je niet op een slaapkamer hebben. Een paar uur later bracht ik een vers gewassen quilt naar haar kamer, hij was nog lekker warm van de droger, en rook heerlijk naar bloemetjes 🙂
Ik ging vandaag gelijk op zoek naar de bakken met flanellen lapjes, of moet ik zeggen “gisteren”, want terwijl ik dit typ is het al bijna 2 uur midden in de nacht van zaterdag op zondag, het voelt als een quiltweekend, zo heerlijk ben ik bezig geweest met snijden en naaien. Er moest ook nog een zak met voorgesneden vulling liggen van de vorige keer, maar ik was vergeten dat er ook een stapel gesneden flanellen lapjes zaten, op 8,5 inch gesneden, dus dat werd de maat van blokjes die ik vandaag ben gaan snijden, uit grote lappen en kleinere stukjes haalde ik voor het avondeten al 170 hele blokjes uit, ik heb er tegen de 300 nodig.
-
- stroken naaien
-
- eerst grote lappen maken
-
- naden openstrijken
-
- en dan 8,5″ blokjes snijden
Ja, ik ben weer helemaal in mijn element! Niet alleen hier in mijn naaikamer maar ook beneden is een feestje gaande, een kamer vol lachende jongens, en opeens kwam er een lekkere lucht van vers gefrituurde hapjes de naaikamer in; manlief kwam me een bordje brengen, zelfs met een frikadelletje speciaal, mmmmm. Maar helaas floepte hij van het vorkje af nog voordat ik er van kon proeven, ah nee, allemaal mayo en uitjes op mijn stof! Had ik maar geen mid-night-snack moeten nemen. Snel de mayo van de lapjes afgewreven, en ook maar gelijk verwerkt in een paar blokjes, zodat ze niet ongemerkt terug de bak in verdwijnen.
-
- mid night snack
-
- manlief heeft me verwend
-
- en ik word gelijk afgestraft
Ik heb nu 80 van de 130 blokjes klaar en duik het bed in, zondag (vandaag dus) hoop ik toch aan het sandwichen van elk blokje te kunnen komen, kijk maar hier hoe ik het deed bij de vorige quilt. Ah, zo te horen gaan de visite naar huis, Loki -die de hele avond gezellig in de buurt was- kijkt me met grote ogen aan, ze wilt eten maar durft niet zolang die zware onbekende bromstemmen in de kamer en hal klinken. Zoon loopt langs mijn naaikamer en schrikt als hij ziet dat ik nog achter de computer zit, jaja, ik ga nu ook slapen!
Turbo
De 20e gestart, de 21 thuis en op de bee hard aan gewerkt,
we werden gevoed door jarige Saskia die ons trakteerde op zelf gebakken Red Velvet cupcakes,
het was gezellig, en helemaal niet druk, zodat we bij het volgende kopje thee nog een cupcakeje kregen, oh yeah! Ik had alle blokjes al tot banen gemaakt en de banen was ik tegen elkaar aan het naaien en door niet goed op te letten (al het bloed ging naar mijn maag ipv mijn hersens) naaide ik er een baan verkeerd aan; bij thuiskomst heb ik dat heel snel verbeterd, anders had ik er toch wakker van gelegen.
Na het ontbijt gelijk verder, sashings tegen de uiteinden zetten en gaten opvullen,
normaal naai je de sashings en lichte driehoeken aan buitenste blokken van de banen vóordat je de banen aan elkaar zet, maar ik had ’s avonds niet gedacht zo ver te komen, en was dus de driehoeken vergeten mee te nemen naar de bee. En denkend ‘dat doe ik wel effe’ had ik er toch meer werk aan dan nodig was geweest. Ik moest nl naadjes uithalen en stukjes invoegen zoals bij de Basket Weave. De driehoeken waren gevoelig blokken vanwege de rek die in de lange zijde zat, en om lubberen te voorkomen had ik langs de lange zijde een draad genaaid, en toen 2x met stijfselspray bewerkt, zodat het lekker stevig aanvoelde en ook zo bleef. Als ik slim was geweest had ik de schuin van draad zijde aan een korte kant gezet, maar ja, ik wilde te snel zijn, en dan maak ik denkfouten. Maar het is nog goed gekomen hoor, ik ben niet voor één gat te vangen.
Ik hoefde niet te koken, “Ga jij maar gauw verder werken aan de quilt”, sprak zoon, die met stijgende verbazing regelmatig checkte hoe snel de opbouw van de quilt vorderde, en manlief vroeg of ik een nieuw wereldrecord wilde verbreken, toen ik vlak voor het eten de nog niet gestreken top in de hal neerlegde voor een foto. “Mama gaat nu voor 3 quilts binnen een week.” grapte hij aan tafel, en ik geloof dat ze het allemaal nog een strak plan vonden ook.
160x 200 meet hij nu, en dat past precies op de bank; het is dat ik hier nog geen tussenvulling en achterkant voor heb liggen, anders had ik hem vanavond ook al gesandwiched, want hij moet morgen al hangen; niet voor de tentoonstelling, maar om als voorbeeld te dienen bij de stofpakketjes (56 15x15tjes) van Quiltshop Leur op de quilttentoonstelling in Terneuzen. Ik moet hem dus een paar dagen missen 🙁 Dat was puur toeval hoor, anders had ik de top nu ook al af gehad, maar het was wel een mooie stok achter de deur, hoe het zo kwam?
Gisteren (dinsdag) moest ik even langs de quiltwinkel om de lichte stof en een pakketje van die serie gekleurde vierkantjes te halen, ik was bang tekort te komen, en dat werkt niet fijn vind ik, en gelukkig zat er nog wat op de rol, en hadden ze net een hele bak vol met nieuwe pakketjes, dus hoera, helemaal happy 🙂 . Ik had mijn Double Wedding Ring bij me om te showen, en liet gelijk de foto zien van de tegen de designwall geplakte blokken van de quilt hierboven, en zowel Marije als Monique vielen als een blok voor deze quilt. Monique vroeg of ik hem af kon hebben voor donderdag, want dan kon ze hem als ik het goed vond bij haar kraampje hangen, dat stond wel zo uitnodigend voor de pakketjes als showmodel. Ze keek beteuterd toen ik zei dat het allemaal nog losse blokken waren, en toen ik zei dat ik de top vast wel klaar zou hebben voor donderdag, zag ik ze ongelovig kijken, zo van “Jaja, dat moet ik nog zien gebeuren.”
Morgenochtend ga ik dus naar de Quilttentoonstelling van de Dow Quilters, in de Vliegende Vaart 10, in Terneuzen, alwaar naast ruim 200 quilts ook 2 quiltwinkeltjes zijn, altijd gezellig. En dan hoop ik dat quiltwinkel de Parel ook pakketjes heeft van deze stoffenserie,
hier heb ik 9 F8ts van, (25x 26,5 cm) en ik heb nog genoeg over van de grote bonte lap, en ze passen ook nog eens perfect bij de serie van Leur, wat meer wil je? Ik denk dat het onrustige nu uit mijn systeem is, en dat ik aan de Rose of Sharon ga werken, hopelijk heeft Leur ook de Heat&Bond featherlite bij zich, want die gebruik ik hier het liefste voor, na het maken van de postzegelquilt van New York is hij ver op!
Het blijft trekken
Iets nieuws maken trekt momenteel harder aan me dan een ‘oudje’ afmaken; toen ik vorige week een mooie lap ‘commerciële stof’ van mijn moeder kreeg, zag ik gelijk dat het perfect bij een vorig jaar voor mijn verjaardag uitgekozen pakketje 15x15tjes (van de “Marblehead” Paintbrush Studio serie) zou passen. Even probeerde ik nog of een andere serie er ook bij zou kunnen, om de top wat groter te krijgen, maar dat zou teveel geschreeuw om aandacht zijn geweest, en al die herrie op bed, dat slaapt vast niet lekker. Dus hield ik het bij die ene serie, geholpen door de lapje van mijn moeder en een andere lichte lap van deze serie waarvan ik ook royaal had ingekocht, want lichte stof komt altijd wel van pas. Het plan is nog altijd dat ik een top maak die achter de andere scrapquilttop kan komen, zodat je een quilt heb met 2 mooie kanten.
Voor het avondeten had ik alles al gesneden,
en na het avondeten begon ik met naaien en strijken, onderbroken door gezamenlijk kijken naar de serie Game of Thrones op HBO. De stof die ik van mijn moeder heb gekregen is gebruikt als cornerstones
zo zag het er uit toen ik gisteravond om 11 uur stopte, de blokken liggen nog los tegen elkaar aan (ik ben wel snel, maar niet zo snel) ik moet nog wat schuiven met kleuren, want de grijze onderaan hadden eigenlijk bovenaan gemoeten, maar het plafond was bereikt. De 15×15 lapjes zijn op, ojee, dus dit is het , en dan recht afsnijden, een lichte rand rondom, en met een border er omheen…. of ga ik nog even een pakketje scoren, en hiervan een soort dambord maar dan 2 rijen breed border rond maken? Ik kan voor het scoren wachten tot eind van de week, want dan is de tentoonstelling van de Diamond Patchers in Terneuzen, 23 t/m 25 Mei, Vliegende Vaart 10, Terneuzen, dit ligt aan de rand van de stad, niet ver van het ziekenhuis vandaan. Quiltwinkel de Parel uit Groede én Quiltshop Leur staan hier dan, en de tentoonstelling is echt de moeite waard! Mijn moeder hangt er ook met heel veel quiltjes en quilts.
Vanmorgen ben ik voor het bevolkingsonderzoek naar de stad gegaan om even met beide borsten in de tietenpletter te hangen, een event waar ik me altijd op verheug, maar niet heus. Elke keer is er weer iets nieuws, vorige keer was het de verbetering aan de klemplaat die na de foto automatisch los schoot, zodat je niet draaierig van de pijn hangend aan een borst moest wachten tot de fotografe bij je was en de knop handmatig los draaide. Deze keer moest de okselpartij ook op de foto, en dus moest schouder laag, torso iets gedraaid, nee andere kant op, buik in, borst vooruit, stukje naar rechts, kin omhoog en hoofd opzij, arm vooruit stekend en met andere hand mijn vrije borst even opzij trekken, en dan werd de tiet met omringend weefsel geplet, waarbij mijn mond automatisch open getrokken werd en mijn oorlel mijn sleutelbeen raakte, en bij dit alles vooral even stil blijven staan. En dit 4 keer, nee, ik heb geen 4 borsten, maar ze moesten per stuk van 2 kanten geplet belicht worden. Mijn commentaar bezorgde de fotografe bijna de slappe lach, het leek wel fitness op microgebied, wat verzinnen ze de volgende keer, dat de klieren in de hals er op moeten komen? Voor mijn gevoel was dat deze keer al bijna gelukt.
Aaah
Dit filmpje kwam ik tegen, zo lief en romantisch aaah Helaas is hij door de makers/copyrightmeneren uit de lucht gehaald, je kan wel googlen YouTube Paperman, en dan kan je de trailer zien.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=aTLySbGoMX0]
Maar wie liever iets quilterigs wilt zien, en voor snel wilt gaan, kijk maar even hier:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=TIxl3af3lzY]
Jaja,ik weet het, zoiets heb ik een jaar geleden of zo ook al eens laten zien, maar dit is een variatie; op het laatst laat ze een heleboel quilts zien, de bloemenmand vind ik wel erg mooi.