De quilt van Tim ligt uit te wasemen na een was- en bijna-droog-beurt, Jon is er als de kippen bij, het ruikt zo lekker
Het zint hem niet dat hij er niet op mag liggen,
Ik ben ook ontstemd, hij is aan het baarden terwijl de vulling zich voorbeeldig gedroeg bij de vorige wasbeurten. Dit haalde ik uit het stoffilter
en bij nadere inspectie zag ik over de hele quilt kleine beetjes vulling er uit piepen
Zou de lijmlaag die tijdens de fabricatie op de vulling wordt aangebracht oplossen na een paar keer wassen, of heeft het gebruikt van wasverzachter hier wat mee te maken? Ik heb het gewassen volgens voorschrift en heb nooit eerder dit meegemaakt met wasmachine wasbare wollen vulling. Ik was er gewoon een beetje akelig van, want volgens mij zit deze vulling ook in de Tea Party quilt die al voor 3/4 is doorgequilt. Ik ga een stukje van de vulling die aan de rand van de tea party quilt zit afknippen, afwerken als een mini quiltje en een paar keer wassen en drogen. En als deze ook gaat baarden dan weet ik dat ik deze quilt heel voorzichtig moet wassen, of naar de stomerij moet brengen.
Om het even van me af te zetten, stortte ik me op dit boek
In 2 dagen was het uitgelezen, heerlijk.
Categoriearchief: mannenquilts
Verjaardagsquilt
Voor de 26e verjaardag van Tim wilde ik een quilt maken om aan de muur te kunnen hangen; zijn liefde voor piano muziek was mijn inspiratie, en in mijn WIM fotomapje (Wil Ik Maken) kwam ik een prachtige quilt tegen, ik had hem al opgeslagen in 2012! Op deze foto rust copyrights, dus ga ik deze niet plaatsen.
Na veel zoeken kwam ik de maakster tegen, Karlee Porter, en na nog verder zoeken zag ik dat ze tevens de ontwerpster was en zo vond ik het patroon van Shimmering Symphony, zoals deze quilt heet (klik hier). Ik was een gelukkig mens, tot ik het gekochte patroon afdrukte en de A4-tjes als een puzzel tegen elkaar wilde plakken, er klopte iets niet, lijnen sloten niet aan als ik de vellen tegen elkaar aan legde, en een paar delen (rechts) waren veel te groot.
Loki snapte er ook niks van. Ik had geen tijd om uit te zoeken wat er mis ging, over 10 dagen moest de quilt klaar zijn! De copyshop was mijn redding, ik had bij het patroon ook de tekening op een A4 formaat gekregen, en al gauw -nou ja, het duurde even eer de man het voor elkaar kreeg- reed ik weer naar huis met het patroon op A1 formaat, een stuk kleiner dan het gekochte formaat.
Met zo’n tafel heb je geen lichtbak nodig, ik trok het met de blauwe verdwijnstift over op witte poplin,
nog wel een hele klus.
De volgende dag had ik van 10.00 tot 22.00 uur een feestdag in Heerle (waarover ik later nog blog) en woensdagochtend was de Tea Party Bee (ook deze volgt in een blog), en woensdagmiddag kon ik eindelijk vulling halen en rood PolySheen garen van Mettler, want ik had wel een klosje hiervan maar wilde niet zonder komen te zitten, stel je voor!
17 Mei ging ik in al mijn enthousiasme en wil om op tijd klaar te zijn veel te lang achter elkaar door (3 uur zijn zo voorbij als het rood voor je ogen ziet), waardoor ik last van mijn handen kreeg, dus lastte ik twee dagen volledige rust in, en quilte daarna niet langer dan een uur achter elkaar, ik wisselde het af met huishoudelijk werk, tuinwerk en gewoon even tv kijken.
Het was een kwestie van lijntjes zo vloeiend mogelijk volgen en daarna inkleuren met garen, en ja, op sommige plaatsen zoals de gitaar voelde het behoorlijk plankerig. Maar het werd een wandquilt en geen zachte knuffelige beddenquilt.
Om deze krullen mooi door te laten lopen in het cirkeltje was wel even zweten, ik ben helemaal niet wiskundig aangelegd, en heb veel gespiekt hier op de website van Karlee Porter. Ik hield mezelf voor dat de originele tekening niet naast de quilt zou hangen, en de blauwe lijntjes gingen ook nog weg, dus geen probleem.
Ik zag tegen de pianotoetsen op, dacht dat het een eeuw zou duren en heel belastend zou zijn voor mijn lijf, maar het ging erg lekker
en na een uur was ik al klaar hiermee!
Wel moest ik later nog alle omlijningen nog wat dikker aanzetten als finishing touch.
21 Mei was ik al zover
De lijnen van de piano, toonladder en gitaar en vioolsnaren
en zilver rondjes maakte ik van het gewonnen Mettler garen (een paar maanden geleden), twee keer over dezelfde lijnen gaan werden ze vanzelf wat duidelijker zichtbaar. Ik werkte wel met het BSR voetje maar had de BSR functie (stekenregulator) zelf uitgezet, ik werd niet goed van het rode flikkerlichtje op het spierwitte stof.
toen ik hiermee klaar was, was er niet veel meer over van het klosje.
Om de zilveren lijnen nog meer te laten oppoppen,
gebruikte ik twee klossen van AngelKing, en stopte twee draden in de TopStitch 90 naald met de bovenspanning op 0, en naaide ik stapvoets, niet 1x een draadbreuk gehad! Let wel op hoe de draden van de klos afkomen, nooit van de bovenkant af, want dan gaan ze krullen en knopen of juist ontrafelen.
Bij de rode en zwarte contourlijnen heb ik ook twee draden in de naald gebruikt, maar hierbij moest ik wel de bovenspanning op 3 zetten om te voorkomen dat er kleine lusjes boven op de quilt kwamen, kwestie van uitproberen.
En dit alles onder toezicht van Loki en Arya die af en toe toch niet durfden te kijken
de 22e was het quiltwerk klaar
maar omdat de blauwe stiftlijnen na het wegvegen terug waren gekomen, moest de quilt even in de was, en had ik de 23e bijna niks te doen, behalve een biesje snijden
en toen de quilt ’s middags eindelijk droog was (platliggend op handdoek laten drogen) kon ik hem op maat snijden (doodeng)
18x 27 inch is hij geworden,
de bies er op, geen kristallen zoals Karlee heeft gedaan, ik vond het nu al bling bling genoeg voor mijn zoon. De bies komt op de foto erg hard over, dit is niet in het echt gelukkig.
Vandaag het label gemaakt (handgeschreven) en erop genaaid,
dat Loki me in de gaten hield werkte niet echt mee, ze was niet van plan vrijwillig op te stappen.
Behalve het label schreef ik ook de info op de ophangsleuf, ook de naam van de ontwerpster staat er op, ere wie ere toekomt.
We waren vandaag uitgenodigd bij de jarige job om te eten, ik nam het toetje mee,
een oreotaart, en na het eten pakte Tim zijn cadeautjes uit. Hij had al een donkerbruin vermoeden wat er in het pak zat, want hij had bij ons in de woonkamer de muziekstof zien liggen en toen had Suzanne gezegd dat deze stof niks met zijn verjaardag had te maken. Uiteraard werd ook van de achterkant een foto gemaakt om na te kunnen kijken welk muziekstuk dit was
En hier hangt hij dan, Tim staat er een stukje van af, de quilt lijkt zo nog kleiner dan het al is.
We (DH en ik) genieten dat hij er zo blij mee is.
Klik op deze foto
om in het album te komen om meer foto’s te kunnen bekijken.
In het volgende blogje ga ik over de ophangsleuf en de voor mij nieuwe manier van bevestiging vertellen.
Afmaken waar je aan begint
Afgelopen dagen heb ik eindelijk weer een ufo (un finished object) afgemaakt, hij lag sinds sept.’17 als mooie top opgevouwen in de quiltkamer, met 140x 140 is het een makkie om door te quilten op de naaimachine.
Ik heb vrijdag de achterkant uit een lap gehaald die uit de uitverkoop kwambij Quiltshop Leur afgelopen Kerst, de bomenstof past mooi bij het thema van de top, die gemaakt was van een Jelly Roll van Enchanted Forrest van Lewis& Irene. De zelfkanten knipte ik er af nadat ik de stofdelen met een flauwe zigzagsteek tegen elkaar had genaaid, flauwe zigzag zodat de naad een klein beetje mee kan rekken met de stof, de naden strijk ik daarna niet open maar naar een kant.
Ik had nog genoeg heerlijk lichte en fluffy wollen vulling op de rol zitten, twee jaar geleden gekocht bij Patch & Stitch van Wendy Jansen,
en op de 2 latten methode was hij vlotjes gesandwicht, zie boven aan deze blog bij de mooie foto van Arya het woordje Tutorials staan? Als je hierop klikt zie je de 2 latten uitleg van Sharon Schamber, en nog meer handige linkjes.
jaja de oplettende kijker ziet gelijk dat ik de top verkeerd heb opgerold, de goede kant moet tegen de lat aan liggen, maar dat mocht de pret niet drukken en een paar uur later was hij doorgequilt; dit deed ik boven, want de machine stond daar en nu had ik een excuus om mijn bureau op te ruimen. Geen kat die ik hoorde klagen, er werd wel even diep gezucht dat ze hun nieuwe plekjes moesten opkloppen.
Voor het doorquilten koos ik een woodgrain (houtnerf) patroon, op oa de website van quilting is my therapy is deze te zien (mijn houtnerf ziet er weer iets anders uit); deze had ik al meerdere keren op de longarm quiltmachine in Leur gedaan (longarm is daar nu niet meer), maar nog nooit op mijn naaimachine, en dat is toch wel even anders, je hebt minder overzicht. Maar het is gelukt hoor, ik ben heel tevreden met het mooie lijnenspel. Eenmaal klaar nam ik de quilt mee naar buiten voor een snelle fotoshoot, Jon vertrouwde het niet en sloeg een paar keer naar de quilt voordat hij weer doorliep, er viel hier niks te halen qua eten
Ik had een hele mooie Aurifil Mako’ne dikte 40, kleur 3817, dit is een hele mooie kleurrijk garen, ik gebruikte een topstitch naald nr 90,
en in de spoel stopte ik Decobob van Wonderfil kleur 112, een superdun polyester garen die haast verdwijnt in de stof mits de spanningen goed zijn ingesteld.
Label printen, biesje snijden en opnaaien gebeurde zaterdag, Zopje likte zijn lippen erbij af
Arya vond de knijpertjes wel geinig en bood aan ze te verwijderen voor me, de schat. De bies opnaaien en tegenzomen deed ik met de naaimachine,
en zondagmiddag zette ik het label er met de hand op, jaja, het gaat voor eventjes -als in niet te lang achter elkaar- weer. Mooi eindresultaat
Arya wilde met haar camouflagepakje aan ook nog een keer op de foto bij de schommelbank.
Lees hier als je wilt weten hoe ik de lapjes heb besnuffeld, geaaid, genaaid en gesneden, het patroon komt van Rob Appell van Man Sewing, en ik heb het hier bekeken, op het kanaal van Missouri Star Quilt Compagny. Pas wel op, de blokken zijn allemaal zo rekbaar als elastiek, voor je het weet krijgt de quilt een fantasievorm.
Schots en scheef top klaar
Het duurde iets langer dan jullie van mij gewend zijn, maar de top is klaar! Eerst moest ik de blokken weer goed leggen nadat Zopje de boel had gearrangeerd,
dit was niet helemaal de bedoeling maar wel te verwachten. Gelukkig had ik een foto gemaakt van hoe het wel moest liggen, per rij genummerd en opgeraapt en zodanig opgestapeld weggelegd dat er geen kat meer ermee kon stoeien. Zie hier Zopje als prins op de erwt op de logeerkamer liggen als de vermoorde onschuld,
De blokken in elkaar zetten moest met beleid gedaan worden, alle buitenranden waren schuin van draad en dus super rekbaar. Loki zorgde met haar gespin vlak naast mijn naaimachine dat ik hier heel relaxt bij bleef. Aah wat een schatje is het toch.
Toen alle blokken tegen elkaar aan zaten en ik voorzichtig de naden had geperst was het tijd om er een sashing rond te zetten; vanwege de rekkende randen was het een beetje tricky. Ik heb de sashing eerst als een meterslange strook genaaid, en toen legde ik er een meetlatje op en ben steeds de blokmaat gaan afspelden zoals hij was voordat de rek intrad. Ik begon met een lengte van 9,25 inch (het blok plus 1 naadtoeslag), en daarna vier stukken van 9 inch en het laatste deel was weer 9,25 inch,
en nu kon ik de speld precies tussen twee blokken leggen en de strook op de top spelden.
En ik zag dat hier en daar het deel tussen de spelden veel langer was dan het deel van de strook waar het tegenaan moest komen
Als ik te maken krijg met rekkende stof die tegen niet rekkende stof genaaid moet worden, dan leg ik de niet rekkende stof bovenop, zodat ik minder kans heb op plooien naaien.
Ik trek in geen enkel geval aan de niet rekkende stof om de boel er onder passend te maken, doe je dit wel, dan gaat deze strook golven en dit krijg je niet weg geperst. Had ik al vermeld dat de randen erg rekkend waren? Heel erg rekkend, dit kan niet vaak genoeg gezegd worden.
Ik verdeel het teveel aan stof onder de strook en druk met mijn vingers zodat het tijdens het naaien op zijn plek blijft liggen, net als alle naadjes
En nee, geen plooien, kijk maar. Een enkele keer lijkt het blok in de naad wat te bloezen, maar na het persen is dit weg.
De stroken zitten tegen de bovenkant en onderkant, en nu meet ik de lengtes af voor de zijkanten. Het eerste en laatste deel is langer vanwege de net aangenaaide stroken, bij deze hoek klopt de maat precies, 9 inch plus 1 inch van de sashing
Afspelden en opnaaien weer, en dan alles persen, wat ben ik nu blij met mijn LauraStar strijkplank die je op afzuigen kan zetten, zodat de stof op de strijkplank vastgezogen wordt zodat de blokken goed in vorm blijven en de quilttop niet steeds van de plank glijdt bij het strijken van de randen;
normaal staat hij op blazen, en dan zweeft het strijkgoed boven de strijkplank zodat je geen plooien kan instrijken. Goed, dit was een van de weinige keren dat ik als een blij ei stond te strijken, uh persen.
Foto hieronder is vanuit een hoek genomen, waardoor hij niet haaks lijkt, hij is 140x 140 cm.
Later valt me pas op dat ik de blokken niet helemaal zo heb uitgelegd als in het filmpje, maar ik vind het zo ook mooi en doe er helemaal niks meer aan! Ook geen border zoals het voorbeeld, want hiervoor heb ik te weinig stof over, het zou een rommelige rand worden, en eerlijk gezegd vind ik deze afmeting nu ook wel prima. De vulling heb ik in huis, nu even in mijn kasten zoeken naar een achterkant en dan kan ik gaan quilten! Nee, nog geen idee hoe, dat zie ik wel als hij onder de naald ligt, hoop ik.
Hier kan je zien hoe de quilt wordt gemaakt (zie ook mijn vorige blog), houdt wel rekening met rekkende randen, gemaakt van 1 jelly roll, en voor de donkere stof heb je 125 cm nodig, maak je er ook een binding van neem dan minstens 150 cm. Ik had te krap donkere stof om de buitenste rand 1,5 inch breed te snijden, maar 1,25 inch lukte nog net, en het valt niet op.
Man Sewing Rob Appell samen met Jenny Doan van MSQC.
Affe top
Zondagavond had ik alle rijen genummerd en de blokken per rij per stu aan elkaar gespeld, want als je bij deze quilt een blok verkeerd om naait klopt het patroon echt niet. De rijen gingen op volgorde op elkaar en toen kon de volgende morgen het naaien beginnen.
Eerst naaide ik de eerste twee blokjes van elke rij aan elkaar zonder draad af te knippen, waardoor ze allemaal op de kruispunten vast zaten. Webbing heet dit, Quiltville heeft hier het een uitleg van gemaakt. Op deze manier kan je later geen rijen de verkeerde kant vast maken. Ik heb het wel eens gehad dat ik rij 3 tegen rij 1 naaide ipv tegen rij 2, dat wilde ik hier echt voorkomen.
ik was er twee uur zoet mee, Loki lag al die tijd heerlijk naast me te slapen.
en ’s middags naaide ik alle rijen aan elkaar tot een affe top, een lap van 240x 240 cm, een joekel om te strijken, alle naadtoeslagen die verkeerd vielen had ik tot bijna aan het stiksel schuin ingeknipt zodat ik ze de goede kant op kon strijken.
Ik weet nog niet hoe ik hem ga doorquilten, maar voor het geval de roze banen in de ditch gequilt zouden worden, moesten ze hier allemaal goed lopen. En wat doe je als je toch aan het strijken bent? Juist, de overhemden ook maar gelijk strijken, dit gaat in één moeite door. Alleen een beetje suf van mij dat ik de top niet netjes had opgevouwen maar gewoon bij elkaar had gegrepen en op tafel had gelegd, nu ziet hij er niet meer zo strak uit,, maar dat gaat er wel uit tijdens het quilten. Wat leuk is aan deze quilt is dat hij er anders uitziet als je hem vanuit een andere hoek bekijkt.
of zo
en zelfs diagonaal is hij leuk
Nu nogeven nadenken over hoe ik deze ga doorquilten, de ontwerpster had hem met een Baptist Fan doorgequilt, kijk hier maar, mmm, heel mooi, maar misschien is iets anders ook heel mooi, zoals golvende lijnen horizontaal lopend, of in en naast de ditch allemaal lijnen quilten, maar dat kan niet op de longarm van Leur, het blok is veel te groot. Ik heb ze wel eens groter onder mijn naaimachine gehad, ik laat me hierdoor niet ontmoedigen.
Vanmiddag heb ik weer even in de tuin gewerkt, de fysio adviseerde minder zware lading op de zeef te scheppen, en niet langer dan 3 kwartier tot een uur per dag te doen. Ik moest het maar even om de dag doen om te kijken hoe het ging, en vooral wat werk overlaten voor over de zondag voordat ik weer naar de fysio moet, zodat hij kan voelen wat het doet aan mijn gewricht.
Ik besloot maar eerst het stukje bij het begin van het pad te zeven, gewoon voor het zicht vanaf de straat,
en hier stuitte ik halverwege het deel op 5 cm diepte dus wel op anti-worteldoek!
Dat scheelde veel werk, nu hoefde ik niet meer zo diep te gaan om de steentjes op de graven, en nu zag ik pas goed hoeveel grond er tussen zat, wat hier nu vanaf komt gaat ontdaan van worteltjes de bloembak in, ik kan het moeilijk terug op het anti-worteldoek mikken. Ik hoop niet dat ik nu een lading onkruidzaad hiermee transporteer, de andere bak in het midden die ik in het najaar heb schoongemaakt zit alweer bomvol vervelend gras, moet ik hier nu ook gaan zeven? 🙁
Maar eerst lekker split zeven, op m’n knietjes door de hele voortuin schuiven (op een speciale knielbankje hoor, eentje met armsteunen, want ik kan en mag nog niet op mijn pols steunen, maar wel op mijn elleboog)
