Auteursarchief: shirley

Verjaardag zonder de jarige

Vandaag zou mijn lief 66 jaar oud worden, het voelt heel raar aan, het is niet meer zijn verjaardag maar z’n geboortedag. En morgen is het zijn sterfdag, nog maar 3 maanden geleden toen hij zijn laatste adem uitblies.
Normaal zou er op de 29e schuimgebak bij de koffie zijn, en felicitaties en cadeautjes, en Blanc Manger met slagroom als toetje voor de komende drie dagen😊 maar nu moeten we het doen met mooie herinneringen.
Mijn schoonzus stuurde me vanmorgen deze foto die ik niet kende, gemaakt op een familiedag, met zijn broer Cor naast hem. Perry had niet zoveel op met verkleedpartijen, ook niet als het maar heel even voor de foto was, maar hier lijkt hij het toch wel naar zijn zin te hebben 🥰 Heel fijn om een nieuwe foto van hem te zien, dan leeft hij toch nog voort in een andere dimensie.
9662495e-ebbd-49be-b801-53f9c23832ee

Aanpoten

4 reacties

De kip heeft het tot een goed einde gebracht, ondanks een paar missers. Ik heb heel wat keren een deel uitgehaald omdat ik het verkeerd had gelezen, of wel goed gelezen maar aan de verkeerde kant was begonnen met de korte rijtjes, waardoor er van symmetrie weinig sprake meer was. Je moet het patroon wel heel goed in de gaten houden. Zelfs met het vastnaaien van de kam ging ik mis,

Het was ook zo weer losgepeuterd en goed vastgezet.

Ik had de oogjes besteld en haalde zakken met vulling bij de HEMA, en om het wachten op de oogjes nuttig te besteden begon ik aan kip nummer twee, want het zou nog net uit dezelfde bol wol kunnen. En wederom ging ik aan de slag met dit patroon van Ravelry en deze stap voor stap video uitleg van dit filmpje van The Knitting Tree, LA
Ik besloot om de staart delen aan elkaar te breien volgens dit filmpje, en ja het was even een geklungel met de eerste steken van de pennen en ondanks dat het er ingewikkeld uit leek te zien ging het heel makkelijk. Een aanrader!

De witte kettingsteken plat liggen tussen de delen, ipv er op als je het volgens het patroon doet. De gele lijn doet me denken aan de haren op de rug van Fay, die liggen ook heel vaak als een kammetje naar elkaar toe vallend recht omhoog

De quilt voor Sophie is doorgequilt, de bies van 2,5 inch breed is gesneden en dubbel gestreken, en kan er opgenaaid worden. Ik koos voor een roze bies, deze kleur komt her en der terug in de quilt

Paaszondag liep ik met mijn ziel onder mijn arm, het waren emotioneel heftige dagen en het zijn ze nog steeds, dinsdag 29 April zou mijn lief 66 jaar worden 😢

Toen ik ‘s middags hoorde dat er in de avond regen werd voorspeld besloot ik nog snel het gras te maaien, te verticuteren en weer te maaien, om alle niet goed opgeharkte losse mos en dode grassen op te zuigen.

Ik haalde er vier grote blauwe zakken vol droog materiaal af, het was zo droog dat het vederlicht was.

En daarna ging ik het weer verticuteren haaks op de vorige richting. En weer kwam er idioot veel mos en hooi vanaf, weer alles bijeenharkten, in zakken stoppen en weer “maaien”. Na anderhalf uur was mijn hoofd leeg, en knalrood. En ik had ongeveer hetzelfde kapsel als de kip voor de correctie van haar kam.
De regen hing in de lucht, dus moest ik opschieten met opruimen. In het schuurtje vond ik nog een zak bemesting/zaad speciaal voor na het verticuteren, en de eerste druppels vielen al toen ik halverwege was. Maar het zette niet door, het bleef bij een paar minuten gedruppel, de weergoden werden aangeroepen door Jon, maar helaas, niks viel uit de zware wolken, dus moest ik halverwege de avond toch maar de sproeier aanzetten

Tegen middernacht ging het eindelijk regenen, slechts 4 mm zag ik later in de meter, maar gelukkig viel er de afgelopen dagen iets meer dan dat, en lekker dat het rook!

Je ziet de tuin nu met de dag groener worden

Ik had een lavendelhaagje gesnoeid en van het snoeisel heel wat stekjes gemaakt, hier staan ze in de groene bloembak, vlak bij de andere kuipplanten die verse grond en een lichte snoeibeurt hadden gekregen. Volgend jaar kunnen ze misschien verplant worden. Wat me leuk lijkt om te doen is om er instant haagjes van te maken door ze in meerdere bloembakken te laten doorgroeien tot grotere planten.

Tijdens het tuinieren kom ik vaak leuke verrassingen tegen, zoals deze twee takken rechts van de bloempotten die ik van de ministering had geknipt en met een “je weet maar nooit” voorlopig hier in de grond had gestoken. Ze lopen uit 🥳 Ik moet ze wel verplanten, ik zal ze tijdelijk in grote potten zetten. De lente is bij uitstek het moment om planten te vermeerderen door stekken te maken 😊 maar dat wisten jullie al hè

De zaailingen van “Suzanne met de mooie oogjes” heb ik weer in dezelfde bak gezet als waar deze plant vorig jaar stond, en tijdelijke vorst bescherming gegeven door een glazen pot er op te zetten

De geraniums doen het heel goed, ze overwoekerden enkele andere vaste planten

dus moest ik ingrijpen zodat het loof van de bloembollen weer recht omhoog kan groeien, en de sedum en Japanse anemonen meer licht en ruimte krijgen.

De cosmea jonkies kregen meer ruimte en de katten keken of er ook nog iets voor hun te halen viel, vooral het kattenkruid met witte bloemen die ik voor Suzanne heb gekocht zijn niet te versmaden, zo lekker om even op de takjes te knauwen en een stukje mee te nemen naar het grasveld om er in te gaan rollen. Gekkies

De mini sering staat in bloei en lekker dat het hier ruikt! Ik had deze struik vorig jaar gedeeltelijk gesnoeid, oude takken ingekort, en uit deze takken schoten nieuwe takken die nu in bloei staan en als een plumeau uitwaaierde, zo mooi

Woensdagmiddag kwamen de oogjes binnen en ‘s avonds stond de kip te pronken.

Ik heb hem flink opgevuld, en hoewel hij groot is weegt hij drie keer niks, en dat is heel licht. Nog lichter en ze zou vliegen. Welke vulling zou meer gewicht geven? Ik dacht aan wol, maar dan ruikt de kip naar schaap en dat is verwarrend.

Het breiwerk voor de tweede kip ligt even stil, mijn li pols (die ik in ‘15 brak) heeft bezwaar ingediend bij de brei commissie, gevalletje overbelasting; de pijn zit precies bij de breuk.

Dan maar naar boven om wat op te ruimen op de werkkamer van manlief, Jon en Sherlock kwamen gelijk buurten.

Toen ik daar klaar was en nog even de naaikamer indook om wat op te ruimen vond ik in de la onder de snijtafel een zak met flanellen stoffen, een project waar ik jaren geleden aan was begonnen maar nooit had afgemaakt omdat? Wie het weet mag het zeggen. Ik plakte ze tegen de designwall, en zag bij de onderste stapel dat ik hier vier van dezelfde kleur (rood) aan elkaar had genaaid tot een blok.

Dus dit was uiteindelijk mijn plan geweest? Even per kleur opplakken

Saai. Maar nu zie ik ook waarom ik er niet aan verder was gegaan, denk ik. Rechtsonder heb ik maar twee stuks per kleur en print. Eens kijken wat ik hiervan kan maken, platte kussens voor op de bank voor over de armleuningen? Of een antimacassar voor mijn stoel? Dat leg je over het hoofdsteungedeelte van de stoel ter bescherming tegen haargel en zulks, dat je geen vlekken krijgt op de stoel van het heufd. Ach ja, zo leer je elke dag wel wat.

Jarig

8 reacties

Vandaag is Evelien 34 jaar geworden, we vieren het zaterdag met ons allen, maar vandaag mocht er toch niet ongemerkt aan voorbij gegaan worden. En dit typend bedenk ik dat ik helemaal vergeten ben om haar cadeau te geven 🫣 het moet niet gekker worden. Ik heb het nu snel op tafel gezet zodat ik het zometeen als ze beneden komt het niet weer vergeet.
Sophie had haar in een videoboodschap “lang zal ze leven” toegezongen voordat ze vanmorgen naar de opvang ging, eerst heel verlegen, maar bij de laatste “hieperdepiep hoera” kwam ze goed los, ze gooide haar armpjes met kracht heel hoog in de lucht, en riep het uit, te schattig gewoon 🥰

Evelien had gisteren een kleine brownietaart gekocht bij appie, en we namen toen we thuis kwamen van het bezoek aan een nieuwe wolwinkel een puntje bij de koffie. Zalig en zoet, 1/8 puntje was dan ook meer dan genoeg, zo vlak voor de lunch.

En dan over de wolwinkel, deze zit in Bergen op Zoom, het heet Bolletjes en is gelegen in een allerleukst steegje (Engelsestraat 4) naast een plantenwinkel

Binnen lopend heb je rechts een tafel waaraan mensen zaten die ik niet op de foto wilde zetten, hier komen vooral op zaterdagmiddag mensen gezellig breien
Dit zie je voorbij de tafel lopend rechts, allemaal aaibare wolletjes 👌

Links van de toonbank

De strengen die je ziet hangen zijn gemaakt van gerecycled materiaal, dus van katoenen kleding, jeans en zulks, ze voelden lekker aan. En in de roze kast liggen de katoentjes voor het haken/breien van oa amigurumi. Rechts in de hoek buiten beeld kon je nog borduurgarens scoren.

Evelien slaagde met een paar bolletjes katoen om een wasbeertje te haken. Klik hier om in de Etsy shop hiervan te komen.

460af7e4-b688-46e1-a3ed-cfb9c75c9df1

En dit is mijn buit

Mooie kleuren hè. Voor een kip.

Ik zag vanmorgen een nieuwsitem over een emotional support chicken, en ik was gelijk verkocht. Kijk/lees maar https://www.skeinsisters.com.au/blog/our-blog/make-your-own-emotional-support-chicken/:
De video was gemaakt in de winkel van the Knitting Tree in Los Angeles, wat een gezellige boel 😊
Zo zien de kippen in hun winkel er uit, zo groot als een echte kip en knuffelbaar,

Ik wachtte even met het kopen van het patroon op Ravelry ,(er is een haakpatroon en een breipatroon) in de hoop dat het ook in het wolwinkeltje als pakket te koop was, maar de vriendelijke eigenaresse had het niet, ze had er zelfs nooit van gehoord, dus heb ik haar even op weg geholpen met de informatie, ongevraagd zoals ik altijd doe 🙄 en zei dat ik mijn kip zal showen als hij klaar is. Ben benieuwd wanneer dit zal zijn, want ik ben goed in beginnen maar minder goed in het afmaken. Sophie’s vestje is op de mouwtjes na klaar, een half jaar geleden begonnen zoiets? Ach ja. Gelukkig past wat ik al af heb haar nog goed, dus ben ik vorige week dapper aan de mouwtjes begonnen, allebei op een pen gezet zodat ze even groot worden 😅
Het kippenpatroon is afgedrukt, nu nog beginnen. Ik meende nog een bonte verloopwolletje te hebben, maar dit was te dun én al in gebruik.

Snel de wirwar ontward, ik zal dit projectje buiten bereik van nieuwsgierige katten opbergen.

Voor tussendoor handwerkje heb ik mijn hexagon bloemen weer opgepakt en heb gistermorgen alweer een paar gele hartjes gemaakt in de wachtkamer van de tandarts, van deze kleur geel kan ik mooi een snavel van maken voor mijn kip 🐓

maar eerst wilde ik vanmiddag nog een stukje quilten, elke dag een uurtje max want ik heb weer last van mijn li pols (die ik tien jaar geleden had gebroken). Met het klaarzetten van de machine en opwinden van spoeltjes kwam Jon er zondag al gezellig bijliggen

En hij liep diep beledigd de naaikamer uit toen ik hem een andere quilt aanbood om op te gaan liggen, zodat ik aan de slag kon gaan.

En drie dagen verder -ik heb net weer een half uurtje eraan gewerkt- is hij bijna klaar, ik moet enkel nog het rechter hoekdeel doen, maar stopte omdat ik mijn hoofd er niet goed bij kon houden. Morgen weer een dag.

Nog wel onregelmatig wat verdeling betreft, maar dat deert toch niet.

De stofjes zijn zo schattig en de kleuren rondom maken het een fleurige frisse quilt, en de achterkant is lekker bont zodat het niet opvalt als er een vlek op komt als er mee gesleept gaat worden.

Een beginnetje maken

5 reacties

Een paar weken geleden had ik al enige zakjes zaad in bakjes en potjes gestrooid, cosmea, sla, Suzanne met de mooie ogen, zonnebloemen, tomaatjes en wilde bloemen. Het werd tijd om de jonkies in kweekpotjes naar buiten te doen,

En omdat ik ze niet allemaal in de bak op poten kon zetten maakte ik van bakstenen een geïmproviseerde buitenbak, een cold frame.

Op de bodem heb ik een piepschuimplaat gelegd, zodat de eventuele nachtvorst de wortels niet kunnen bevriezen.

Overdag gaat het “dak” er af als het te warm is, of als er regen is voorspeld zoals vannacht. Bij het tuincentrum heb ik nog een paar hele jonge venkelplantjes gekocht, net als een paar Nepata six Hill giants, kattenkruid die hoog en bossig is.

Nadat ik onkruid en vooral veel gras uit dit deel van de tuin had getrokken, plantte ik gelijk twee nepata’s en een roze mini budleija op de lege plekken, en ze kregen nog een flinke plens water. Over een maand zal ik nog een foto maken van dit deel, en dan aanwijzen wat waar staat.

Een week of twee geleden (gok ik, mijn besef van tijd is pleite) was ik de gieter aan het vullen met water uit de regenton, toen ik vlakbij geknor hoorde. Ik dacht eerst dat het Sherlock was, maar die lag binnen op de toren, dus luisterde ik tot ik het geluid weer hoorde, en wat bleek? Er zit een egel in het egelhuis (links van de regenton) die ik na jarenlange leegstand voor de winter weer eens goed schoon had gemaakt, het zat vol grote spinnen en spinrag, en toen voor het eerst eens gevuld met stro. Ik tilde heel voorzichtig het dak op, maar zag niks anders dan een hoge berg stro, dus liet ik het dak weer heel voorzichtig zakken.

En toen ik een paar dagen geleden vlak voor ik naar bed wilde gaan en Jon nog buiten was de schuifpui opende en Jon zachtjes riep, zag ik over de tegels een kleine donkere schaduw heel snel naar me toe rennen. Ik schrok me wild, en snel deed ik de schuifpui dicht tot een kier en zag een egeltje voor de opening staan. Agossie. Ik strooide wat kattenvoer naast hem, en Jon kwam gelijk aanrennen. Gelukkig rende Jon door naar binnen en kon ik na het geven van zijn midnight snack de tent afsluiten en het bed induiken. Gisteravond zag ik meerdere egels bij de schuifpui scharrelen, ze konden bij het eten en door de hele tuin staan schalen met vers water. Ze komen niks te kort.

Stoepje en oprit ontdoen van alle bruin geworden bloesem van de Japanse kers was een uurtje werk gisteren vlak voor de lunch

Een langsfietsende buurtgenote (ongeveer even oud als mij denk ik) draaide om toen ze me hoorde vegen en stapte vlak naast me van de fiets af om een praatje te maken. Gelijk met haar eerste zin “Ik wilde niet voorbij fietsen zonder te vragen hoe het nu met je gaat, want wat zal het zwaar zijn zo zonder je man.” schoot ik vol Ze was heel lief en begripvol, ze had dit rouwproces van dichtbij meegemaakt. Na een tijdje ging ze weer verder, en toen ik klaar was maakte ik nog enkele foto’s.
De azalea bloeit

En mijn oog spotte kleine blauwe bloempjes die ik niet kon plaatsen, is dit ster hyacint?

Vanmorgen zette ik het vaste -niet eenjarig- vergeet-mij-nietje op de foto, de bladeren zijn zo mooi, en dan die kleine bloempjes met zacht roze hartjes

En de Deutzia (bruidsbloem) staat ook te pronken

Goed, en toen wilde ik de quilt voor Sophie gesandwicht hebben, de tussenvulling was gisteren zo gevonden, maar de achterkant was een ander verhaal. Te saai, te bont, te licht, te donker, te truttig, te ouwelijk, te klein, ik wilde het liefst de deur dicht trekken en naar beneden gaan, tot mijn oog viel op een restant van een achterkant die ik bijna twee decennia geleden voor een quilt voor een nichtje had gebruikt. Allemaal batik stukken (halve FQ’s of F8’s) aan elkaar genaaid. De lap was langer en smaller dan wat ik nodig had, dus sneed ik hem op de juiste lengte en het afgesneden stuk kon ik halveren en zo tegen de smalle kant naaien.
Beneden op tafel heb ik de drie lagen met veiligheidsspelden gesandwicht, met de linialen erbij om te zorgen dat de boel wel recht en haaks was.

En de achterkant die ik wel wat beter had kunnen persen

Ik wilde vanmiddag al een begin met het doorquilten maken, en overwoog even om de machine beneden op tafel te zetten omdat mijn naaitafel een puinzooi is,

maar besloot toch mijn tegenzin opzij te zetten en de naaitafel op te ruimen. Ik weet wel waarom ik liever beneden wil werken. Als ik boven zit mis ik mijn lief, want als ik zat te naaien of quilten, dan was hij altijd aan het werk op zijn werkkamer, typend achter zijn computer of pratend aan de telefoon. En jaren geleden als hij een kopje koffie ging halen nam hij er ook altijd eentje voor mij mee, vaak met iets lekkers. En als ik beneden zit heb ik dat minder, omdat manlief overdag altijd boven zat te werken.

Ik zette na een uur melige radio dj’s te hebben aangehoord de cd van Black eyed peas op, deze had ik al heel lang niet meer gehoord en deed me denken aan de tijd toen geluk nog heel gewoon was, en weer een uur later was ik klaar. Ik had zelfs mijn computerbureautje opgeruimd en afgestoft. Op het ladenkastje rechts van de bureaustoel ligt een al geknipte zomerjurk, vorig najaar geknipt. Wie weet komt het dit voorjaar nog af 😊

Morgen deze tijd hoop ik de eerste steken te hebben gequilt, ik zal eerst wat oefenen op een oefenquiltje om er weer in te komen.

Smullen en zwemmen

2 reacties

Binnenkort zal ik weer eens een langevingertaart (Irish coffee taart) maken, met Irish coffee en advocaat, dit is een beproefd recept van zeker al twintig jaar. Het recept hieronder heb ik vijftien jaar geleden opgeschreven en wel heel apart beschreven. Toen ik het later maakte dopte in de lange vingers gewoon in de vloeistof, terwijl ik ze in dit recept ermee besprenkelde. Maar het is een overheerlijk recept, dus gewoon weer eens maken

Irish Coffee taart
1) 3 pakken lange vingers
2) 2 theelepels oploskoffie
3) 10 eetlepels advocaat
4) halve liter slagroom
5) 4 eetlepels Irish Coffee concentraat
6) 2 zakjes vanille suiker
7) 2 eetlepels suiker
8) 4 eetlepels water
9) chocoladevlokken
A) meng 2, 5,en 8 bijeen
b) de helft van 1 over de bodem verspreiden (springvorm 26 cm doorsnee) helft van A over B besprenkelen
C) 4, 6 en 7 stijfkloppen
D) 3 door C mengen
B en D herhalen
Chocoladevlokken er over heen strooien4 uur laten opstijven.Tip: maak extra en gebruik ipv springbodem de plastik bakjes van de lange vinger verpakkingen om de taart te maken. Vries nu de bakjes in. Wil je taart bij de koffie, haal een bakje met taart half uur voor serveren uit de diepvries, snijd deze in bevroren toestand aan, snijd hierbij de verpakking mee! Taartstukken eruit halen en op schoteltjes doen, verpakking aflikken en weggooien

Maandag moest ik met Jon naar de dierenarts, hier loopt hij nietsvermoedend met me mee nadat ik de container aan de straat had gezet

De blauwe druifjes en anemonen komen op tussen het Euonymus heggetje, en de roze blaadjes van de nu uitgebloeide Japanse kers maken het plaatje af

Jon was zich tijdens het afbouwen van de prednison weer verder kaal aan het likken en krabben, en aangezien het nu niet van de vlooien allergie meer kon zijn na het ontvlooien dacht ik dat het nu een reactie op de vlooiendruppeltjes was.

Femke hielp ons deze keer, Stijn was met vakantie, en ze had eigenlijk al aan het verhaal wat Stijn over het overlijden van mijn lief had genoteerd in Jon’s dossier al genoeg info, dit was van pure stress, niet alleen het missen van zijn baasje maar ook het voelen van mijn verdriet. “Dieren kunnen heel gevoelig zijn.” Ze adviseerde de stekker van Feliway die dezelfde geur afgeeft als een moederpoes om de jonkies op hun gemak te stellen. Voor de mens doet het niks, helaas, zei ze toen ze zag dat ik volschoot, en ze vertelde over het jarenlange rouwproces van haar moeder na het overlijden van haar vader. “Het is zwemmen of verzuipen, had ze gezegd.”, en ze wenste me heel veel sterkte met het zwemmen.

Gelukkig had ik nog een verpakking en stekker van Feliway, en ook een ruimtespray die ik boven de slaappplaatsen van Jon verstuifte, en nu al na drie dagen zie ik verbetering; er liggen geen plukken haar op de grond en hij is veel rustiger.

Ik heb ter afleiding en gewoon omdat het moet weer in de tuin gewerkt, de graskanten zijn aangepakt,

Geen elektrisch gereedschap

Met Fay als toezichthouder, afgeleid door het geluid van een vogeltje even buiten functie terwijl ik verder ga met het kanten knippen en onkruid van tussen de stenen trekken

En omdat ik toch lekker bezig was maakte ik het achterste terras helemaal schoon; dat ziet er al zo mooi uit na het invegen van het zand

De magnolia op de laatste beentjes van de bloei, ik had het gras net gemaaid/gestofzuigd, een paar vlagen wind en hoppa, niks meer van het strakke gras/mos veld meer te zien. Dus ook niet dat de graskanten hier nog niet zijn gedaan, dat is een klusje voor de volgende keer. Nadat ik heb geverticuteerd , nog zo’n klus om zweet van in je bilnaad te krijgen.

Het Kaukasische vergeet-me-nietje komt heel mooi op, deze foto was van vrijdag en ik zag daarnet al bloemstengels opkomen.

En op een week tijd is de Viburnum van dit

Naar dit gegaan

En de geur is bedwelmend, zo lekker! Ruik maar

Was het maar zo’n feest hè.

Het muisje van CrabappleHill (website is blijkbaar al uit de lucht) is klaar en geperst

De quilt die er naast hangt hoop ik binnenkort door te quilten, ik begin af en toe iets van quiltkriebels te voelen, maar de puinzooi op mijn naaitafel is een enorme drempel (of excuus) waardoor ik moed voor moet happen om dit eerst te tackelen eer ik aan het quilten kan beginnen.

Het witte stofje van het muisje heb ik dus geverfd met Inktense, net als de tekening. En alles geborduurd met #8 Perle cotton “Eleganza” van Wonderfil. Nee, ik heb nog steeds geen idee wat ik er nu verder mee ga doen 🙄

Ik heb nog wat te vertellen over het bezoek van een klein schatje, en ook nog meer over de tuin.

Wil je niks missen, abonneer je dan op mijn blog, het kost je niets en je krijgt automatisch een melding in je e-mail box als er een nieuw blogje is geplaatst. En geen spam, dat beloof ik. Zoek op mijn blog rechts of helemaal onderaan het blogje en reacties (afhankelijk van je browser of apparaat waarop je leest) naar onderstaande afbeelding. Dus niet op dit plaatje klikken.