Wat een heerlijk weer was het, zo met de zon in huis liep ik rond in mijn T-shirt, lekker te spelen met lapjes. De strijkplank had ik in de kamer gezet, want tijdens de bee wilde ik aan mijn scrapblokjes werken, en daarbij moest er ook gestreken worden, en het was gezelliger strijken als ik niet steeds de bijkeuken in moest duiken. Aldus geschiedde. Terwijl de andere dames kletsen, voor de vorm af en toe een steekje maakten, in boeken keken voor inspiratie voor de buit van Marlies uit Zwijndrecht op te doen,
was ik hard aan het werk. Van 5 affe banen aan elkaar waar de bee mee begon, eindigde ik met 11 banen die een affe top zouden zijn,
ja, zouden, want nu ik hem zo op het bed zie liggen, denk ik dat ik er spijt van ga krijgen als ik het zo laat;
er gaan dus nog 2 banen van 11 blokjes aan komen, zodat hij ook over het voeteneinde van het matras valt. Even kwam het idee in me op om er een border rond te maken, maar nee, dan wordt hij weer te breed, hoewel in het origineel patroon is hij ook breder dan de mijne, dus dan ook nog 2 rijen breder doen en 3 rijen langer? Aaargh! Dat zijn dan 76 blokjes, dat is kei veel man! Ik heb de quilttop nog even goed op bed gelegd, en dan hangt hij aan de weerszijde met 2 banen (27 cm) over, nou, dat is mooi vind ik. Dus morgen ga ik nog 22 blokjes maken, zodat hij ook met 2 banen over het voeteneinde hangt. Als dit in de praktijk te kort is, kan ik toch altijd nog een instopstrook er aan naaien van bonte stof zoals je ook bij dekbedhoezen ziet, of zeg ik nou iets heel geks?