Categoriearchief: Meisjesquilt

Gas geven

Het was de goden verzoeken, op vrijdag de dertiende met 4 zwarte katten in huis een quilt sandwichen. Zipje en Zopje hielden zich koest buiten op de schommelbank onder de pergola, maar Loki en Thor mogen nog niet naar buiten, en dus wachtte ik tot ze sliepen, ik dacht serieus dat ze dan wel zouden doorslapen. Niet dus. Gelukkig was ik wel zo wijs geweest om niet op de latten te gaan sandwichen, ik was bang dat ze een punaise zouden opeten (die vallen altijd wel op de grond) dus had ik de achterkantstof op tafel gelegd, daar overheen de wollen tussenvulling, en dan de top er op. En toen kwamen de kleintjes polshoogte nemen, wat zag dat er gezellig uit, net een tent, Thor had het al snel door dat dit kei leuk was!

Toen ze beiden vanaf de onderkant er in gingen hangen heb ik de quilt maar op tafel gelegd, jammer, want juist door het hangen zonder katten bleef hij mooi strak.

Loki wilde me helpen met het rijgen, vooral zorgen dat het draad goed strak bleef was ze goed in.

Thor begreep me tenminste, na de 4e keer van tafel zetten bleef hij op de grond, maar Loki leek wel een boemerang.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=F11o8ESSVK0&w=420&h=315]
Na een uurtje kon ik de quilt oprollen, en nadat ik de tafel in mijn naaikamer had leeggeruimd

kon ik daar gaan doorquilten, want ik had geen zin in staartjes of pootjes onder de naald krijgen. Ik heb nu 3 rijen klaar,

herkennen jullie het patroon?
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U&w=560&h=315]
met een longarm machine gaat het makkelijker, maar ik kom er zo ook wel, ook al is het wat lastiger met deze -dikkere dan ik gewend ben- tussenvulling. Dit gaat een warme quilt worden, en het word wel tijd dat-ie af komt; hij ligt al zeker een half jaar als top klaar, en daarvoor is het als losse blokjes in een tas van hort naar her gesleept, deze scrapblokjes hebben veel te vertellen aan elkaar!

Ik zag dat op Neeftjes blog mijn bloggersblokjeskeuze ‘Lucky Star’ staat; Jacqueline vroeg mij een tijdje geleden welk blok ik zou kiezen als bloggersblokje, nou, deze dus.
karlenesLuckyStar
Gewoon omdat ik dit zo’n leuk blokje vind, ik zag hem lang geleden al op quilterscache, en afgelopen voorjaar kwam hij ook op verschillende Amerikaanse blogs voorbij, zoveel variaties in kleuren mogelijk waardoor het patroon ook steeds weer anders er uit springt, en het lijkt rond maar is het niet. Kortom, een hele uitdaging, misschien wel wat lastiger vanwege de vele samenkomende naden, maar het resultaat is zo leuk. Ook het feit dat je het op/met foundationpaper met de naaimachine kan maken, maakt het zo prettig. Ik ben benieuwd wat de bloggersblokjesmakers er van vinden, en ja, ik was van plan ook een paar blokjes van te maken, maar er komt steeds iets tussen!

Turbo

De 20e gestart, de 21 thuis en op de bee hard aan gewerkt,

we werden gevoed door jarige Saskia die ons trakteerde op zelf gebakken Red Velvet cupcakes,

het was gezellig, en helemaal niet druk, zodat we bij het volgende kopje thee nog een cupcakeje kregen, oh yeah! Ik had alle blokjes al tot banen gemaakt en de banen was ik tegen elkaar aan het naaien en door niet goed op te letten (al het bloed ging naar mijn maag ipv mijn hersens) naaide ik er een baan verkeerd aan; bij thuiskomst heb ik dat heel snel verbeterd, anders had ik er toch wakker van gelegen.
Na het ontbijt gelijk verder, sashings tegen de uiteinden zetten en gaten opvullen,

normaal naai je de sashings en lichte driehoeken aan buitenste blokken van de banen vóordat je de banen aan elkaar zet, maar ik had ’s avonds niet gedacht zo ver te komen, en was dus de driehoeken vergeten mee te nemen naar de bee. En denkend ‘dat doe ik wel effe’ had ik er toch meer werk aan dan nodig was geweest. Ik moest nl naadjes uithalen en stukjes invoegen zoals bij de Basket Weave. De driehoeken waren gevoelig blokken vanwege de rek die in de lange zijde zat, en om lubberen te voorkomen had ik langs de lange zijde een draad genaaid, en toen 2x met stijfselspray bewerkt, zodat het lekker stevig aanvoelde en ook zo bleef. Als ik slim was geweest had ik de schuin van draad zijde aan een korte kant gezet, maar ja, ik wilde te snel zijn, en dan maak ik denkfouten. Maar het is nog goed gekomen hoor, ik ben niet voor één gat te vangen.

Ik hoefde niet te koken, “Ga jij maar gauw verder werken aan de quilt”, sprak zoon, die met stijgende verbazing regelmatig checkte hoe snel de opbouw van de quilt vorderde, en manlief vroeg of ik een nieuw wereldrecord wilde verbreken, toen ik vlak voor het eten de nog niet gestreken top in de hal neerlegde voor een foto. “Mama gaat nu voor 3 quilts binnen een week.” grapte hij aan tafel, en ik geloof dat ze het allemaal nog een strak plan vonden ook.

160x 200 meet hij nu, en dat past precies op de bank; het is dat ik hier nog geen tussenvulling en achterkant voor heb liggen, anders had ik hem vanavond ook al gesandwiched, want hij moet morgen al hangen; niet voor de tentoonstelling, maar om als voorbeeld te dienen bij de stofpakketjes (56 15x15tjes) van Quiltshop Leur op de quilttentoonstelling in Terneuzen. Ik moet hem dus een paar dagen missen 🙁 Dat was puur toeval hoor, anders had ik de top nu ook al af gehad, maar het was wel een mooie stok achter de deur, hoe het zo kwam?

Gisteren (dinsdag) moest ik even langs de quiltwinkel om de lichte stof en een pakketje van die serie gekleurde vierkantjes te halen, ik was bang tekort te komen, en dat werkt niet fijn vind ik, en gelukkig zat er nog wat op de rol, en hadden ze net een hele bak vol met nieuwe pakketjes, dus hoera, helemaal happy 🙂 . Ik had mijn Double Wedding Ring bij me om te showen, en liet gelijk de foto zien van de tegen de designwall geplakte blokken van de quilt hierboven, en zowel Marije als Monique vielen als een blok voor deze quilt. Monique vroeg of ik hem af kon hebben voor donderdag, want dan kon ze hem als ik het goed vond bij haar kraampje hangen, dat stond wel zo uitnodigend voor de pakketjes als showmodel. Ze keek beteuterd toen ik zei dat het allemaal nog losse blokken waren, en toen ik zei dat ik de top vast wel klaar zou hebben voor donderdag, zag ik ze ongelovig kijken, zo van “Jaja, dat moet ik nog zien gebeuren.”

Morgenochtend ga ik dus naar de Quilttentoonstelling van de Dow Quilters, in de Vliegende Vaart 10, in Terneuzen, alwaar naast ruim 200 quilts ook 2 quiltwinkeltjes zijn, altijd gezellig. En dan hoop ik dat quiltwinkel de Parel ook pakketjes heeft van deze stoffenserie,

hier heb ik 9 F8ts van, (25x 26,5 cm) en ik heb nog genoeg over van de grote bonte lap, en ze passen ook nog eens perfect bij de serie van Leur, wat meer wil je? Ik denk dat het onrustige nu uit mijn systeem is, en dat ik aan de Rose of Sharon ga werken, hopelijk heeft Leur ook de Heat&Bond featherlite bij zich, want die gebruik ik hier het liefste voor, na het maken van de postzegelquilt van New York is hij ver op!

Het blijft trekken

Iets nieuws maken trekt momenteel harder aan me dan een ‘oudje’ afmaken; toen ik vorige week een mooie lap ‘commerciële stof’ van mijn moeder kreeg, zag ik gelijk dat het perfect bij een vorig jaar voor mijn verjaardag uitgekozen pakketje 15x15tjes (van de “Marblehead” Paintbrush Studio serie) zou passen. Even probeerde ik nog of een andere serie er ook bij zou kunnen, om de top wat groter te krijgen, maar dat zou teveel geschreeuw om aandacht zijn geweest, en al die herrie op bed, dat slaapt vast niet lekker. Dus hield ik het bij die ene serie, geholpen door de lapje van mijn moeder en een andere lichte lap van deze serie waarvan ik ook royaal had ingekocht, want lichte stof komt altijd wel van pas. Het plan is nog altijd dat ik een top maak die achter de andere scrapquilttop kan komen, zodat je een quilt heb met 2 mooie kanten.

Voor het avondeten had ik alles al gesneden,

en na het avondeten begon ik met naaien en strijken, onderbroken door gezamenlijk kijken naar de serie Game of Thrones op HBO. De stof die ik van mijn moeder heb gekregen is gebruikt als cornerstones

zo zag het er uit toen ik gisteravond om 11 uur stopte, de blokken liggen nog los tegen elkaar aan (ik ben wel snel, maar niet zo snel) ik moet nog wat schuiven met kleuren, want de grijze onderaan hadden eigenlijk bovenaan gemoeten, maar het plafond was bereikt. De 15×15 lapjes zijn op, ojee, dus dit is het , en dan recht afsnijden, een lichte rand rondom, en met een border er omheen…. of ga ik nog even een pakketje scoren, en hiervan een soort dambord maar dan 2 rijen breed border rond maken? Ik kan voor het scoren wachten tot eind van de week, want dan is de tentoonstelling van de Diamond Patchers in Terneuzen, 23 t/m 25 Mei, Vliegende Vaart 10, Terneuzen, dit ligt aan de rand van de stad, niet ver van het ziekenhuis vandaan. Quiltwinkel de Parel uit Groede én Quiltshop Leur staan hier dan, en de tentoonstelling is echt de moeite waard! Mijn moeder hangt er ook met heel veel quiltjes en quilts.

Vanmorgen ben ik voor het bevolkingsonderzoek naar de stad gegaan om even met beide borsten in de tietenpletter te hangen, een event waar ik me altijd op verheug, maar niet heus. Elke keer is er weer iets nieuws, vorige keer was het de verbetering aan de klemplaat die na de foto automatisch los schoot, zodat je niet draaierig van de pijn hangend aan een borst moest wachten tot de fotografe bij je was en de knop handmatig los draaide. Deze keer moest de okselpartij ook op de foto, en dus moest schouder laag, torso iets gedraaid, nee andere kant op, buik in, borst vooruit, stukje naar rechts, kin omhoog en hoofd opzij, arm vooruit stekend en met andere hand mijn vrije borst even opzij trekken, en dan werd de tiet met omringend weefsel geplet, waarbij mijn mond automatisch open getrokken werd en mijn oorlel mijn sleutelbeen raakte, en bij dit alles vooral even stil blijven staan. En dit 4 keer, nee, ik heb geen 4 borsten, maar ze moesten per stuk van 2 kanten ~~geplet~~ belicht worden. Mijn commentaar bezorgde de fotografe bijna de slappe lach, het leek wel fitness op microgebied, wat verzinnen ze de volgende keer, dat de klieren in de hals er op moeten komen? Voor mijn gevoel was dat deze keer al bijna gelukt.

Double Wedding Ring vervolg

Als ik nou elke dag één stap afwerk van de uitleg van het patroon, dan heb ik volgende week de top klaar! Haha, als…… maar ik doe mijn best, vanmorgen zag het er nog zo uit:

na het avondeten kon ik er pas aan verder werken en schoot het lekker op, ‘k heb eerst de strijk gedaan, en daarna de boogjes tegen de meloen genaaid, zoals het lichte ovaaltje in het patroon genoemd wordt, uiteraard had ik de naadjes de verkeerde kant op gestreken, haastige spoed….

en vanavond voor het slapen gaan probeerde ik alvast de volgende 2 stappen uit,

maar dat valt nog niet mee, de puntjes moeten mooi aansluiten, niet iets waar ik flink gas bij kan geven, dus denk ik dat stap 5 over 2 dagen uitgespreid gaat worden.

We hebben het over 71 blokjes, dus dat valt nog mee, ik deed 5 minuten over het vastnaaien van de langere boog aan het middenstuk, de volgende zal wel sneller gaan, en dan de volgende weer wat sneller, zeg 1 minuut per stuk, dan ben ik met 70 minuten klaar. Jaja, in een ideale wereld heb ik geen hangborsten. Daarmee bedoel ik… jullie snappen het wel, er zal wel het een en ander tegen gaan zitten, waarbij het tornmesje niet geschuwd gaat worden, en er de nodige kopjes koffie aan te pas zullen komen om het tempo en de stemming er in te houden.

Het was vandaag ook een dag van behangen, nou ja, een dag… een middag, nou ja, een middag, een 1,5 uur, want toen was de lijm op. Dat krijg je als je met 2 man elk een andere muur aan het behangen bent, de lijm gaat dan ook 2x zo hard er door.

Gistermiddag was ik samen met Tim aan het behangen, en toen stopten we eerder, omdat we er achter kwamen dat we voor 3 banen behangpapier tekort kwamen, dus reden we naar Praxis en de vondst van nog 1 rol in de koopjesbak van hetzelfde verfbad maakte me zo blij, dat ik lachend tegen zoon zei: “Hoe bestaat het, dat is nog eens mazzel hebben!”, waarop een voorbij lopende medewerkster me vragend aankeek, en ik het uitlegde. “De andere rollen had ik vlak voor kerst gekocht, ook uit de koopjesbak.”, waarop ze beaamde dat dit inderdaad mazzel was. Was die ene rol er niet geweest, dan had ik andere behang voor de lange muur moeten uitzoeken, lastig. Helemaal happy reden we naar huis, geluk zit vaak in een klein hoekje; morgen gaan we de klus afmaken, en misschien ook weer wat verven, we zien wel.

Van dochterlief -die in de Provence zit met school- kreeg ik deze foto’s

en de kamer die ze deelt met nog 2 meisjes, zij slaapt boven

Ze heeft het enorm naar haar zin, mooie dingen gezien en gedaan, en volgens mij komen ze morgenavond al weer naar huis, oh boy, hoezo goed ingelicht? Hopelijk heeft manlief goed opgelet tijdens de uitleg op school, waar ik niet bij was.

Denken

Wat een heerlijk weer was het, zo met de zon in huis liep ik rond in mijn T-shirt, lekker te spelen met lapjes. De strijkplank had ik in de kamer gezet, want tijdens de bee wilde ik aan mijn scrapblokjes werken, en daarbij moest er ook gestreken worden, en het was gezelliger strijken als ik niet steeds de bijkeuken in moest duiken. Aldus geschiedde. Terwijl de andere dames kletsen, voor de vorm af en toe een steekje maakten, in boeken keken voor inspiratie voor de buit van Marlies uit Zwijndrecht op te doen,

was ik hard aan het werk. Van 5 affe banen aan elkaar waar de bee mee begon, eindigde ik met 11 banen die een affe top zouden zijn,

ja, zouden, want nu ik hem zo op het bed zie liggen, denk ik dat ik er spijt van ga krijgen als ik het zo laat;

er gaan dus nog 2 banen van 11 blokjes aan komen, zodat hij ook over het voeteneinde van het matras valt. Even kwam het idee in me op om er een border rond te maken, maar nee, dan wordt hij weer te breed, hoewel in het origineel patroon is hij ook breder dan de mijne, dus dan ook nog 2 rijen breder doen en 3 rijen langer? Aaargh! Dat zijn dan 76 blokjes, dat is kei veel man! Ik heb de quilttop nog even goed op bed gelegd, en dan hangt hij aan de weerszijde met 2 banen (27 cm) over, nou, dat is mooi vind ik. Dus morgen ga ik nog 22 blokjes maken, zodat hij ook met 2 banen over het voeteneinde hangt. Als dit in de praktijk te kort is, kan ik toch altijd nog een instopstrook er aan naaien van bonte stof zoals je ook bij dekbedhoezen ziet, of zeg ik nou iets heel geks?

Kruisjes

Er zit schot in te komen in de scrapquilt waar ik al jaren geleden aan ben begonnen, ik had de losse blokjes heel dapper op de grond uitgelegd om ze een beetje mooi te kunnen schikken; dapper want zodra Zipje of Zopje ze zien liggen gaan ze mee helpen, en husselen kunnen ze heel goed, al dan niet met een aanloopje om er meer kracht achter te zetten. Toen ik vanmorgen opstond schoot het me te binnen dat ik ze vergeten was op te rapen, en hield mijn hart al vast toen ik de kamer binnen liep, er lag slechts 1 blokje een beetje scheef, alsof het was opgepakt om ergens anders neer te leggen en toen met een “laat maar ook, ik heb er geen zin in, ze doet toch wat ze zelf wilt” gebaar terug gelegd was.

Ik besloot de rijen met 1 blokje in te korten, moest er nog 3 bijmaken om er een rij tegen de zijkant vol te maken, zodat hij 210 lang en 145 breed gaat worden. Hmm nu ik het zo lees gaat er vast nog een rij onderaan komen, of een border rondom, dat kan altijd nog. Snel genummerde stapeltjes gemaakt, elk stapeltje in een boterhamzakje gedaan zodat ze strak op elkaar zouden blijven zitten, en dit alles in de ritszak (gordijnen van de Praxis zaten hier eerst in) gestopt,

naaimachine ingepakt en op naar Miranda, waar het gezellig toeven was en de tijd voorbij vloog. Helaas waren de andere beeleden verhinderd, we hadden nu alle ruimte voor onszelf. Miranda was met haar vlinder bezig

voor de Herelse bee (hier hangen ze van de andere beeleden, de mijne links 2e rij van onder)

en ik zat dus rijtjes te maken, beetje opletten dat de kruispuntjes netjes kwamen; dat de diagonale strookjes niet allemaal even precies aansloten was geen probleem, dit valt echt niet op bij een scrapquilt als deze.

Rij 4 (rechts in beeld) moet er nog tegenaan en is niet gestreken, vandaar dat hij korter lijkt dan de andere 3, ik was van plan deze vanavond nog vast te zetten, maar teveel verleiding van de tv, CSI’s weerhielden me hiervan, en ik moet zeggen dat ik ook niet erg veel weerstand bood, slap, ik weet het.

Bij het zien van dit filmpje hieronder
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ubaCTtzKfR0]
moest ik me inhouden om niet gelijk te gaan tekenen en uitproberen (nee, ik heb de ruler niet, maar je kan het ook tekenen), wat een heerlijke quilt, helemaal mijn ding.

Vlak voordat ik dit blogje ging schrijven heb ik onbedoeld Zipje de stuipen op het lijf gejaagd: hij lag op Evelien’s bed te rollen en ik liep naar hem toe om hem te aaien, toen mijn handen vlak boven zijn vachtje opeens knetterden vanwege de statische elektriciteit; Zipje sprong op als door een wesp gebeten, spoot de kamer uit en keek me bij de trap met grote boze ogen aan, ojee, daar gaat heel wat geslijm met plakjes grilham aan te pas komen om het vertrouwen weer te herstellen.

Trouwens, nu ik het hier toch over hebt, (en dit hoorde ik van een quiltvriendin), wisten jullie dat er bij instellingen zoals ziekenhuizen liefdadigheidsquilts geweigerd (of gedumpt bij 2e handswinkels) worden als er synthetisch materiaal in verwerkt zit, mede ook vanwege statische elektriciteit? Andere reden is volgens mij omdat het teveel broed, denk aan hele kleine kindjes die zich kapot zweten (in het gunstigste geval) onder synthetische gevulde quilts. Daar sta je dan met je beste bedoelingen…..

Het gaat bij het NOS journaal ook ‘wel eens’ mis
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=A2fQx2ltkqI]

Nazomeren

Met een lekker zonnetje en een plaatsje uit de wind was het vanmiddag goed toeven in de tuin bij Marlies; we dronken in no-time een pot thee leeg, omdat de kelen gesmeerd moesten worden, wat een heerlijke kletsmiddag was het. Marlies showde haar roze meisjes quiltje in wording die ze van restjes aan het maken is, ze leert zichzelf het patchen met de naaimachine, en het resultaat zag er al zo goed uit!

De blokjes van de border die uitsteken gaat ze nog wel los tornen, want dit is niet handig met het naaien van de zijborders, en zo kon ik ook nog een paar rolmestips geven, waarbij ik het verhaal van Petra ook vertelde, pure quiltershorror, de rillingen liepen ons over de rug, en we gooiden er weer een mok thee tegenaan.

Ik was lekker bezig met het maken van een naaldenmapje, maar helaas kan ik de vorderingen en het resultaat nu niet laten zien, pas na het Belgische quiltweekend, over 3 weken. Vorig jaar moesten we allemaal een speldenkussentje maken, en voor volgend jaar een schaaretuitje? Zou zomaar eens kunnen. Het naaldenmapje maak ik -aan de buitenkant- van flanellen, die ik in een grote tas bewaar, allemaal resten van vorige quilts, en ook nog heel veel stalen, maar na het aaien van deze lapjes begon het alweer te kriebelen. Zal ik toch ook weer een ragtime maken, zo lekker makkelijk en zacht. 🙂 Er zijn voldoende afnemers in dit gezin hiervoor, en anders is het ook wel fijn om in de auto te hebben, voor de lange koude ritten op de achterbank.

Wat ik wel kan laten zien, is waar ik ook nog tussendoor mee bezig ben, namelijk een label voor deze quilt die al een jaar klaar (en in gebruik) is,

maar omdat ik hem eerdaags naar Monique van Quiltshop Leur ga brengen, zodat hij in de plaats van mijn antieke in de etalage kan hangen, wil ik er wel een label op hebben. De gekleurde stofjes zijn repro’s van Judi Rothermel van de Marcus Brothers, ik had een deel bij Leur gekocht, en een pakketje bij Birdblocks, die schoon op ging in de rand van prairypoints, de ‘jaren 30 stofjes’, echt om op te zoenen zo lief zijn ze. Het was even zoeken naar de datum, wanneer deze quilt was gemaakt, maar lang leve weblog, van januari tot april 2011 was dat (goh wat deed ik daar lang over!)

Hier kan je nalezen hoe ik de prairypoints maakte, met foto’s. Dus de datum kan ik nu op de label zetten, met naam van maakster en woonplaats, en that’s it. Een label maak ik van dit lapje met opgedrukt printje,

en de tekst zet ik er met een textielstift op. Of zal ik het toch weer printen, wat ook heel goed werkt; zelf strijk ik de stof op freeserpaper, (knip daarna papier even groot als stof) en plak je met tape over de randen van de stof heen het op het printpapier.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=8mH2R2dVQxc]
Doe je het voor de eerste keer, dan moet je na het printen en strijken even testen of de inkt niet uitwasbaar is; kwestie van in een bakje heet water met (letterlijk) een druppeltje wasmiddel laten weken voor een uurtje.

Tjop-tjop

Weblog geeft weer e-mail-updates bij nieuw geplaatste blogjes, hoera! Het loopt misschien nog niet helemaal soepel, maar het loopt tenminste weer. Je krijgt die berichtjes, als je rechts op de pagina op Subscribe to … (boven het weerkaartje) heb geklikt, en dan moet je wat invullen, en dan krijg je een bevestigingen email waar je ook even op een link moet klikken, en klaar ben je.

Idioot vroeg wakker geworden voor de zaterdagmorgen, even mijn mobieltje gecheckt; nee, geen sms’je van oudste spruit die dit weekend met studiegenoten Keulen aan het verkennen is, en vervolgens mezelf weer in slaap gesust met de gedachte dat ze het vast heel erg naar haar zin heeft, geen nieuws is goed nieuws. Toen ik weer wakker werd, rook ik vers gebakken brood, en toen deze dampend op het rooster lag, zag ik door het keukenraam Zopje aan komen lopen met zijn ontbijt stevig tussen zijn tanden. Muizen in overvloed in het natuurgebied achter ons huis, de buren zijn maar wat blij met Z&Z, geen tegen de kamerramen springende muizen meer, en de schuifpui kan met mooi weer ook gewoon open blijven,zonder dat je bang moet zijn voor ongenode gasten.

Na het ontbijt ga ik als de wiedeweerga verder met het opnaaien van de ophangsleuf, en nog voor het eerste kopje koffie gezet wordt, is hij klaar. De foto waar hij op de grond ligt, is vrijdagmiddag genomen, vlak voordat ik de biezen ging stikken. Het lijkt wel of de poppetjes zeggen: ” Give me a hug!”

Dan is het draadjes weg werken, vooral de voorkantgaren die op de achterkant is gaan knopen, wat wel eens gebeurt, en om deze draadjes weg te werken kan je natuurlijk een naald gebruiken, maar dat werkt lastig als je maar korte eindjes hebt, en dan komt dit handige mini-haaknaaldje met terugslagklep van pas. Ik heb er al eerder over verteld, maar herhaling is de kracht van onderwijs

voor de laptoppers waarop geen slideshows op te zien zijn, zijn hier de foto’s

Heel goed te zien is dat op de achterkant (de groene stof met vogeltjes) het bovengaren als stipjes uitploept, en vooral daar waar er bochten gemaakt worden, ploepen ze nog verder uit. Dit trekt meestal wel bij na het wassen, niet dat het allemaal weg trekt, maar wel grotendeels. Bij mijn ploept er ook wel eens wat uit, en toch houd mijn familie nog van me.

’s Middags ben ik verder gegaan met de DPtjes, maar ik loop nog niet over van de enthousiasme, ik vind dat er teveel contrast zit in licht en donker bij deze ‘blaadjes’, maar dat kan ook komen, omdat er nog geen hartjes in zitten (moet nog de juiste stof vinden) en doordat de foto in de avond is genomen komt het wat flets over. Het is een hele andere quilt dan die van Suzanne, die met lichte Aunt Grace stoffen is gemaakt, met witte ondergrond en veel geel.

Ik heb het op de naaimachine gedaan, nadat ik eerst een uur deed over nog geen halve DP vastnaaien met de hand. “Ooh nee Shirley, dat gaat hem niet worden”, sprak zij met de nodige zelfkennis, en toen mocht de Pfaff weer aan de slag, met de festonsteek.

morgen even gas geven, en dan mijn kast in duiken, op zoek naar passende sashingstof, iets met ~~bloederige~~ bloemerige borders, mmm, volgens mij heb ik vorig jaar zoiets gescoord bij Dorry.

Heb je haar weer

Met d'r quilt, en weer dezelfde mierenzoete quilt. OkÃ©, maar hij is klaar, en ik zal morgen wel wat anders laten zien. Ik kreeg gezelschap van Zopje, die de laatste dagen vreselijk aanhalerig is, hij zou het liefst de hele dag op schoot willen liggen, mits ik stil zou zitten; fat chance, ik en stilzitten. Ja, hooguit 2 uur, als ik naar detectives kijk, of zoals gisteren naar een opgenomen Greys' Anatomy, waarbij Cally bij een auto ongeluk door de voorruit vliegt, hoogzwanger op de ER en OK belandt, en hallucineert bij het leven; opeens kunnen alle chirurgen en assistenten zingen. Nobody knows where you might end up….aah, ik hield het niet droog. De acteurs zongen het allemaal zelf, knap hoor.

En de quilt ook niet, want toen ik haar op de foto had gezet voordat ze in de wasmachine ging (stel je voor dat er iets mis zou gaan, dan had ik in ieder geval een troostfoto), en hup de droger in met de 2 tennisballen (lekker luchtig opkloppen), belande ze bij Beer op bed. Tja, ik vind deze jaren 30-stofjes quilt een zij.

lief he. en een detailfoto Wat een lekkere antieke look. Bij wie deze quilt uiteindelijk op bed komt weet ik niet, voor wie het koud heeft en er eentje op bed bij wilt trekken, voor logeetjes op luchtbed, en in de tussentijd voor de show over de ballustrade hierboven, wie zal het zeggen.

De stofjes zijn gekocht bij Birdblocks en ik zag in de nieuwsbrief van Quiltshop Leur dat ze de Aunt Grace serie van Kaufman verkoopt (dezelfde die Merel verkoopt?). Ik zal morgen eens kijken of het dezelfde zijn als waar ik naar op zoek ben, want dan kan ik misschien wat bijkopen voor mijn antiekje. Hierin gebruik ik een oudere serie, dus niet die van Judy R., die in de Pinwheel quilt is gebruikt.

Nog een leuk weetje: Grey's Anatomy's Cally -oftewel Sara Ramirez – hoor je hier ook zingen, geweldig.

nog eentje met Sara, ik vind de tekst ook wel heel mooi

zonnig

Zonnig is de quilt van Suzanne die ik vandaag eindelijk heb afgekregen, en na afloop gewassen en in de droger gestopt, hij ziet er prachtig uit en de randen golven nog maar een heel klein beetje gelukkig. Sunny is Suzanne’s quilt, finaly finished today, and already washed and dried, The edges were wavy, but lucky me the washing and drying solved that problem.

Eerst leek het me een goed idee om de quilt op ons bed te leggen voor de foto, zo kwam hij het best uit, dacht ik. Totdat Suzanne de quilt om haar heel sloeg, wow wat een stralende fotomodel! At first I thought the quilt would look at it’s best on our bed, picturewize, but when Suzanne wrapped it around her it looked lovely, as does she, she shines with hapiness and pround, for it’s her design!

en nu ik deze foto zie bedenk ik me dat ik dat kleine wisselhuisje met Sue wel eens op een andere plek kan hangen, morgen even doen. Maar de quilt ligt mooi op bed, op de weefquilt, omdat de nachten alweer frisser worden. And seeing this photo I realize I must find a better place to hang the little ‘quilthouse’ . But the quilt looks good lying on her bed, on top of the weave-it quilt, for it’s getting chilly at night.

Ik heb van deze quilt een word.doc gemaakt die je in de blog van 19/9 kan downloaden

Next on the to-do list are the stars of Guute’s antique quilt, and good news: the patern is for sale on her website I think you can e-mail her, can’t find a ‘buy here’ button to click on. It’s also for sale at Quilt-it & Dotty Het volgende wat op het programma staat, is de 28 sterren maken van de antieke quilt, van Guute’s website, ik heb de vorige 4 op de naaimachine gedaan, en zo ook deze. Het snijden alleen al is een behoorlijk karwei. Guute verkoopt het patroon (gewoon even haar mailen) en je kan het ook bij Dorry kopen