Categoriearchief: Kattenhulp

Mystery quilt Indigo Way

Zondag besloot ik om toch mee te doen met de Indigo Way mystery van Quiltville, klik hier Ik wilde eerst niet meedoen, omdat ik dan teveel hooi op mijn vork zou nemen, maar ik heb besloten om me niet te laten opjagen door super snelle deelnemers die een dag na lancering van een nieuwe opdracht alweer klaar zijn en het laten zien op Facebook en Instagram (been there, done that), maar gewoon mijn eigen tempo aan te houden. En ik ga niet voor de opgegeven quiltmaat onderdelen snijden (220×220 cm) maar gewoon de helft, en als ik de quilt dan toch iets groter wil maken, dan kan ik er altijd nog blokjes bijmaken, of ik zet er een brede borders rond.

De kleuren die Bonny Hunter van Quiltville opgeeft zijn neutrals, rood, lichtblauw en indigo, dus alle kasten, laden en dozen werden doorgespit, keuzes gemaakt welke wel en welke niet, en ik heb tot mijn grote verbazing bar weinig licht blauwe stoffen die een beetje leuk samengaan. En terwijl ik dit schrijf schiet me te binnen dat ik de drie grote bakken in de berging niet heb bekeken, oooh, daar zit vast nog wel wat bruikbaars in.

Jon en Sherlock waren al boven en zaten er klaar voor

Ik ruimde de tafel wat op (de Bernina opgeborgen zodat de Pfaff in het gat in de tafel kon) en ontdekte een gehavende stift, hier heeft iemand flink op zitten kauwen, Sherlock valt af, want geen tandjes, Fay komt zelden op tafel, dus lijkt me dat Jon de schuldige is.

Dit zijn mijn neutrale stoffen na het persen

van de geperste blauwe stoffen heb ik een foto gemaakt en gelijk gedelete, want de kleuren kwamen helemaal niet overeen met hoe ze echt waren. Maar na het maken van een lading HST kwamen ze wel goed uit de verf. Om te voorkomen dat het te saai/vlak wordt zitten er wat stofjes met een glimmertje en andere kleurtjes (de batik) bij. Ja die lichtblauwe blaadjes op donkerblauwe stof is metalic, is een “mwah ik weet het nog niet zeker maar voorlopig mag je blijven” stofje.

Deze FQ past er helaas echt niet bij, wat een snoepje, hiervan zou ik wel een bloes willen hebben.

Het ging niet gelijk van een leien dakje, de eerste HST werd te klein, dus moest ik een tikkie naar rechts met de naald (a scant quarter inch). En bij het begin van het naaien werd een paar keer de puntjes van driehoeken bijna opgegeten door het ondertransport en moest het puntje van het tornmesje er aan te pas komen om het garen heel voorzichtig los te peuteren. Diepe zucht en gewoon doorgaan, het hoort er bij.

Uiteraard naaide ik vier HST met het lichte stofje op de kop, de achterkant is nu de voorkant; ik laat het maar zo want het valt alleen op als je het weet. Ik doe dit wel eens expres als ik de goede kant van de stof te fel vind, ja dat heb ik zelfs, iets te fel van kleur vinden.

Morgenochtend ga ik met deel twee beginnen, ik gebruik de Tri Recs linialen (uitleg hier) die ik heb aangeschaft toen ik de eerste keer meedeed met een mystery van Quiltville in 2013, met de mystery Celtic Solstice. Zes weken na de start lag hij op bed 😅 dat waren nog eens tijden

Uiteraard wordt er ook nog gehaakt, dit was gisteravond, Jon had een ondersteunende taak op zich genomen

ik heb weer twintig bloemen klaar om aan de deken te haken, ze liggen nog niet goed verdeeld qua kleur, er komen nog andere kleuren bij om beter te verdelen. Ik heb nog steeds geen idee hoe groot ik hem wil maken.

Ik heb ook al tien gele hartjes (magic ring methode) gereed, zodat ik in het ziekenhuis als manlief zijn derde kuur Bevacizumab krijgt nieuwe bloemen kan haken.

Brrrrr

Fay heeft aan slaapplekjes geen gebrek, onlangs trof ik haar op de gehaakte deken aan, misschien zodat Jon haar niet zou vinden. Jon kan soms zo fanatiek achter haar aan jagen, dan schiet ze onder de bank en Jon durft zijn kopje er niet onder te steken, want dat mokkeltje heeft vlijmscherpe nagels en is niet bang om ze te gebruiken.

Wat ligt dat lekker met die kakelende kippen boven haar.

Kiekeboe, hier zat ze gisteren opeens, grappig.

De bananenplant kreeg een jasje aan toen er nachtvorst werd voorspeld, onder de jute zak zit een korf van kippengaas opgevuld met stro, en nu maar hopen dat hij het gaat overleven, man wat is het koud opeens! De deksels van de kliko’s zaten vastgevroren. Oja, het is winter.

Sherlock kreeg vorige week steeds meer last van zijn rechter voorpootje en daar zaten we dan, in de wachtkamer te luisteren naar hijgende honden en een uit de narcose ontwakend jankende hond, het leek wel Halloween.

Hij liet zich heel rustig onderzoeken, maar zodra de dierenartsen klaar waren probeerde hij onder mijn shirt te kruipen, “naar huis en snel een beetje!” Hij kreeg weer pijnstilling en een antibioticakuur voorgeschreven, maar nu voor tien dagen ipv een week, zijn pootje was dik daar waar het oude abces had gezeten, en hij had verhoging. Mochten de klachten hierna er nog steeds zijn of weer terugkomen, dan gaan ze foto’s maken. Sherlock vertrouwde me hierna niet meer zo en verstopte zich steeds, tot ik twee dagen later boven op de naaikamer aan de slag ging, vooruit dan maar, als ik bleef zitten dan bleef hij wel liggen

Lekker fussy cutten, van dit stofje heb ik ook gezichtsmaskers gemaakt.

Jahaa, ik ga na jaren weer een blokkenspel maken, ik was alleen vergeten wat een gepriegel het is met vastnaaien.

Misschien maak ik het mezelf moeilijk door het met een kleine matrassteek te doen ipv de boerenhemdensteek. Bij het patroon zaten schuimblokken van 4 cm, maar gelukkig had ik er nog een stel van 5 cm liggen, zodat ik de lieve boerderijdierenstof kon gebruiken.

Uiteraard zit er iets glimmends in, de sterretjes zijn taai om door te prikken, maar o-zo mooi.
😅

Ben er bijna, maar ik moest even pauzeren, kramperdekramp in mijn handen.

Ter afwisseling even beneden zitten en wat haken, je ziet Fay denken: “Zou je dat wel doen?”

Ze was zeer behulpzaam, de schat.

Ik las dat er in Hoogerheide een wol winkel zit, Stoffen en Stiksels heet het, gevaarlijk zo dichtbij 🫣 maar wel leuk. We hadden jarenlang een wolkraam op de maandagmarkt met mooie wolletjes maar die is verdwenen ☹️

Sherlock vindt me ondertussen weer lief, ik krijg kopjes als hij in en uit wordt gelaten, maar helaas loopt hij af en toe nog een beetje mank.

Beetje balen

Ik werd wakker met hoofdpijn, buikloop (tot aan de lunch), af en toe flink niezen en een beetje lamlendig gevoel; snel een test gedaan, gelukkig geen COVID maar een ordinaire verkoudheid samen met een of ander buikvirusje, even doorbijten maar. Uiteraard ben ik gaan stemmen voor twee man, er was een constante aanloop van stemmers toen ik er was, wat fijn is voor de vrijwilligers. Laten we hopen dat de uitkomst van deze verkiezing goed gaat uitpakken voor mens en natuur voor nu en de toekomst.

Het doorquilten ging gisteren en eergisteren lekker (elke dag maar kort wat gedaan vanwege overbelaste armen)

Blij dat de border zo goed was gelukt op een beetje gek geklooi na boven de A van CAT en onder de A van LADY, maar eenmaal af met de bies er omheen zal het niet zo opvallen. Dus ja, ik was blij met het resultaat

Tot ik hem omkeerde, hè nee

Langs de stiksels wat stof weggeknipt

en toen met het pincet een stukje van de verstekeling wegpeuteren, elke dag een stukje. No way dat ik dat stukje quiltwerk ga uithalen dacht ik toen, maar het was wel sneller en verstandiger geweest. Achteraf regeren is het makkelijkst.

Drie, vier lagen stof doorknippen en dan niet in de achterkantstof van het quiltje of de quiltdraadjes knippen, en dan de groene stukjes stof voorzichtig wegtrekken of groene draadjes uittrekken, opperste concentratie

Gelukkig straalde Sherlock wat kracht en geduld mijn kant op

En kwam het quiltje er zonder kleerscheuren vanaf, hoewel, een klein stukje draad kwam los en moet ik opnieuw quilten, net een kleine lus in het midden. Ik zal het begin en eind afknopen ipv aan en af te hechten, en dan de draadjes in de tussenvulling wegsteken

Door al dat hanteren van het quiltje ziet het er wat verfrommeld uit, zodra ik klaar ben zal ik het nog even zachtjes oppersen om de plooien uit haar gezicht te halen

De achterkant ziet er niet uit (waarom laat ik het dan zien?), maar zie, de krulspelden en haren zijn ook doorgequilt.

Na het maken van deze foto heb ik nog de laatste restjes puzzle stiksels verwijderd, morgen hoop ik het mooier te kunnen doen. Lelijker kon haast niet, dus dat moet lukken. Het latje ligt niet hoog.

Jon ligt hele dagen in de box te slapen, en Fay op haar torentje, of lekker van de catnip genieten op het speelquiltje die niet bepaald ontzien wordt. Ze was net met modderpootjes naar binnen gekomen, niet echt damesachtig

Allemaal dingetjes

Troosteloos weer, Jon kan er niet om lachen

Er valt ook weinig te zien, en hij springt op de strijkplank achter me

Terwijl ik met het doorquilten van de catlady ben begonnen, niet helemaal blij met het quiltwerk rond en tussen de letters C en A, veel te rommelig en klein, maar ik wilde het niet uithalen, dit valt later toch niet zo op, en ging gewoon verder maar dan met regelmatigere grote bewegingen

Met hier en daar een krul, even kijken, ja, veel beter, maar het ging zo lekker dat ik wel helemaal tot aan de cat lady gegaan ipv alleen de border

Ik wilde de witte stof binnen de border een ander motief geven,

als een soort behang, zoiets als dit

Eerst maar even rond alle poezen quilten, zodat het vast ligt en de veiligheidsspelden er uit zijn, voor het geval ik hier lijnen wil trekken (beter had ik dit voor het sandwichen bedacht en gedaan), hier en daar ga ik over een zwart lijntje met wit garen (je moet wel heel goed kijken wil je het zien, maar het valt mij op)

Voorzichtig aanstippen met zwarte micron Pigma stift en voila, alleen bij de aller rechtse snorhaar heb ik het ~~vergeten~~ nog niet gedaan om het verschil te laten zien

No rest for the wicked, na de regenbui veegde ik zo goed en kwaad als het ging de laatste restjes zand van ons pad af, de lichte stenen die de parkeervakken aangeven zijn nu ook goed te zien nadat ik deze had schoongespoten

Begin van de week maakten we twee keer een rit naar Tilburg, de eerste keer voor een gesprek met de specialist en om te horen of de tweede kuur (geen chemo, maar medicatie ter vervanging van Dexamethason) kon doorgaan, en dat kon, dus twee dagen later zaten we er weer. Nou ja, manlief lag, ik zat, en ik had mijn haakwerkje mee, zo gaat 1,5 uur wat sneller.

Eenmaal thuis maakte ik er nog eentje zittend in de luie stoel, ik had het koud en had de Harbour blanket op schoot liggen. De bloemen maak ik van de restjes (plus extra gekocht) wol van dit project.

Jon vindt het platte kussentje veel fijner om op te liggen, ik had een couponnetje zwarte minky stof gekocht, een stuk van een oud dekbed geknipt en dubbelgevouwen als vulling zodat de nagels er niet door zouden gaan, purrrfect.

Toch productief

Sherlock en Fay lekker in het zonnetje zaterdag, Sherlock had (en heeft) nog steeds last van zijn voorpootje.
874650c6-98e1-4541-87e8-a32e4007ece6
Na een paar dagen van uitstelgedrag besloot ik gisteren toch maar mijn vest af te maken, weken geleden was ik er al aan begonnen maar vanwege het geglibber onder de naaimachine en overlocker was dit niet mijn favoriete bezigheid. De pluisjes vlogen om de oren tijdens het knippen en naaien, nog erger dan wanneer je met ribfluweel werkt. Gisteravond dacht ik hem af te hebben, maar de kraag stond zo lachwekkend slecht, dat die er af ging. Toen had ik het briljante idee om er dan maar gewoon biaisband rond te zetten, wat het er niet beter op maakte. Het vest ging opzij en ik richtte me op verstelwerk waar Sherlock me mee hielp

Vanmiddag waagde ik nog een poging iets van het vest te maken, het alternatief was een kussen, want de stof is zo super zacht. Ik had genoeg voor een brede rand, en van een heleboel restjes maakte ik nog het beleg van die rand, ik zat onder de pluisjes. Ze hadden deze stof ook met grote granny squares, klik hier leuk hè. Als je het niet ziet via de link moet je bij de stoffen kijken onder borg/teddy stof

Ik was blij met het eindresultaat, een heerlijk warme en zachte huisvest met twee zakken er op. Misschien maak ik er ceintuur op, ik heb hier niet genoeg stof voor, maar wie weet heb ik ergens nog een bijpassende kleur katoenen stof liggen.

Sherlock hield zich al die tijd op de achtergrond, als zijn hulp nodig was moest ik hem maar roepen

Hij liep vanavond nog een beetje te mankepoten, morgen gaan we naar de dierenarts als het nog niet veel beter is. Maar eerst moet ik morgenochtend boven stofzuigen en dweilen, en dan naar de tandarts om een 🦷 te laten trekken. De wortel onder de kroon is gebroken en twee weken geleden heb ik hier een penicilline kuur voor gekregen omdat het was gaan ontsteken. De afspraak om de wortel een week later te laten trekken moest ik verzetten toen manlief plots voor een kuur werd opgeroepen.
Verder heb ik geen wilde plannen voor morgen, een rustige middag kan geen kwaad.