Het laatste blokje festonneren ging niet zonder slag of stoot, toen ik dacht klaar te zijn met weer een rol stof bleek de spoelgaren in staking te zijn geweest, ik kon de bovendraad er zo afritsen
En aan de onderkant zag ik dit
Toen ik de spoelhouder eruit haalde rolde het spoeltje op de grond, dus weet ik niet wat er gaande was, maar na opnieuw erin stoppen ging het naaien weer prima. Sherlock kwam aanrennen toen hij me hoorde zuchten, ging erbij liggen toen hij zag dat het goed ging,
Even kijken of dit bochtje lukt
En daar hangt hij, gesandwicht te wachten op quiltsteekjes
Er lagen zoveel papiertjes en draadjes op de vloer dat ik het snel opveegde voordat we (de katten en ik) het door het hele huis liep, en toen ik mijn bureaustoel op zijn plek rolde merkte ik dat de wieltjes niet meer rolden. De stoel op z’n kop en ja hoor, een dikke prop rond elk wieltje. Ik kon met mijn schaar de prop doorknippen,
en later met een tornmesje langs de as van elk wieltje de draden doorsnijden en wegtrekken. Was hier een half uurtje zoet mee, gelukkig had de stoel maar vijf wieltjes
Toen deze klus geklaard was begon ik aan de volgende, patronen van de Frida Kahlo BOM op stof overtrekken, Jon hielp mee
Als oud ic/ccu verpleegkundige ging mijn hartje sneller kloppen toen ik deze tekening zag. Na een stukje rood te hebben nat gemaakt vond ik het toch makkelijker om de blauwe delen eerst te doen,
De lichtblauwe banen op de achtergrond kleurde ik in en maakte ik daarna nat met een inch brede kwast, grote stappen snel thuis, maar wel met de kleinere kwast langs de randjes om niets te raken. Dit kon nu drogen en ik begon aan het andere blok waarop een slang staat die twee speelkaarten omklemt, eentje met een olifantje er op en de andere met een duif. Over de rug van de slang loopt een tekening van ruiten, blauwe en oranje, de blauwe zal ik een andere kleur geven dan de banen die er achter lopen, anders lijkt het net of de slang gaten in zijn lijf heeft.
Later kleurde ik het olifantje, hier nog nat
en de duif in
Jon zag toe dat niemand er aan ging komen terwijl ik even boodschappen deed.
Het plasje water onder het hart heb ik lichtjes met blauw nr 900 gedaan en toen dit nog nat was ben ik er met wit Inktense potlood stevig duwend overheen gegaan, en dit met mijn wenkbrauwenpenseeltje bevochtigd en door het blauwe gemengd. Hier was het nog nat, maar eenmaal opgedroogd zag het er nog mooier uit.
Dit is het penseeltje, breed en heel dun, en de haren zijn stevig, ideaal voor hele smalle lijnen te kunnen trekken.
Hier is het plasje onder het hart al droog en zie je het verschil goed met toen het nog nat was, ik ben hier heel tevreden over.
Het hart is nu bijna klaar, en vandaag zal ik bedenken óf en zo ja wélke kleur ik tussen de blauwe banen zal doen. Er komen zwarte lijntjes overal omheen, dus het zal echt wel opvallen. Zoals jullie op mijn iPad zien is het voorbeeld van Hele Godden op zwarte stof geverfd met acryl verf van Lumiere.
Categoriearchief: Applique
Steek voor steek
Jon lag al in de startblokken, nu ik nog
Toen hij zag dat ik achter de naaimachine plaats nam wilde hij de rol plakvlies voor me pakken,
maar nee, niet nodig, ik gebruikte de rol met stikpapier achter de top om te zorgen dat door de vele festonsteekjes de stof niet gaat samentrekken.
Verder met de letters, QUILT is al veel netter gedaan, scheelt natuurlijk ook dat de letters groter zijn.
Eat en sleep volgden snel
Nu de rest nog. Sherlock was al miepend naar boven gekomen en sprong op de naaitafel
Ik luisterde ondertussen naar de video van Helen Godden die ze op de Frida Kahlo fbpagina had gezet; twee nieuwe blokken liet ze zien, ze gaf tekst en uitleg en liet daarna zien hoe ze het verven aanpakte. En ondertussen kletste ze er lustig op los als een sit-down comedian, ik schoot regelmatig in de lach, heerlijk mens.
Voor de sjaaltjes en de rest van alle applicaties maakte ik de festonsteek een tikje smaller, 1,5 bij lengte 2.0
Om aan de andere kant van het sjaaltje te komen maakte ik een paar stiksteekjes langs de onderkant van het gezicht
En aan het einde van dit sjaaltje stikte ik met rechte steek door zodat ik het werk draaiend het rode sjaaltje met de festonsteek kon doen. Natuurlijk kan je ook gewoon steeds afhechten, naar het volgende deel gaan, aanhechten en weer verder, maar waarom zou je als je gewoon met een rechte steek langs de applicaties kan gaan.
Ziet er leuk uit
Uurtje later was deze hongerige quiltster klaar, de tanden moesten eigelijk van stof maar ik heb het erop getekend en daarna met een rechte stiksteek genaaid, geen festonsteek dus zoals in het patroon. Misschien dat ik dit nog ga veranderen als het me teveel stoort, maar het zal wel niet, ik probeer me zo min mogelijk aan dingen te storen.
Even ophangen voor de foto, wat een verschil maken die zwarte lijntjes.
Wat een lief stelletje is het toch, liggen ze poot in poot
Sherlock is heel ontspannen en geniet van de aaitjes en het gekrabbel op en onder zijn kopje, waarbij de loszittende korstjes met plukjes haar op tafel vallen; zijn wondjes zijn zonder problemen allemaal genezen
En terwijl ik het volgende blokje doorstik liggen ze alweer in diepe rust, inspecteur zijn is zo vermoeiend
Ik naaide nog een stukje door toen mijn wekkertje afging; vanwege een griepprik die ik moest halen nam ik een snelle test af, in het doosje zit een platte kleine kubus die je open moet vouwen, deze kubus heeft een gaatje die dienst doet als houder voor het pipetje van de test. Maar wat een gedoe allemaal, ik prik gewoon met een schaar een gaatje in de verpakking, minder verpakking nodig en het gaat sneller. Na een kwartier bleek de test negatief.
Vlak voor ik de deur uitging zag ik dat me had vergist, de afspraak is volgende week pas, jee, wat suf, maar nu kon ik gelijk door naar Suzanne bij wie ik na de prik lekker om de koffie zou gaan. Ze had heerlijke kardemonkoekjes gebakken, ik ben vergeten het recept te vragen; hun kat Mormel keek het koekje haast uit mijn mond, wat een bedelkont. Kruimeltje nam de benen toen ze me zag, net zo schuw als Sherlock dus. Het was gezellig om even lekker bij te praten en ook mekaar te kunnen omhelzen bij komen en gaan.
Eind van de middag was ik weer thuis en ging ik gelijk weer verder, en nog geen uur later was het blokje klaar
Van de inspecteurs was alleen Sherlock binnen gekomen bij thuiskomst, Jon had het buiten teveel naar zijn zin, en hier zit Sherlock te kijken waar hij nou toch blijft. Pas uren later – ik maakte me al flink zorgen- kwam hij na mijn geroep: “Sjooooonie, Sjoooonie, kom dan”, heel erg hongerig aanlopen en hij was behoorlijk humeurig, mopperend tegen Sherlock en hij deelde zelfs een tik uit toen hij in al zijn enthousiasme hem een kopje wilde geven. Gelukkig was alles vergeven en vergeten toen ze voor de nacht voor mij uit de garage inrenden, zich al verheugen op het lekkere maaltje koolvis.
Vandaag probeer ik het quiltje zover te krijgen dat ik hem kan sandwichen, én ik hoop beide tekeningen van Frida Kahlo op stof te zetten zodat ik zondag kan beginnen met kleuren. Oeh ik heb er zin in, ze zijn zo mooi!
Eat, sleep, quilt, repeat
Zo heet de quilt van de ontwerpster Amy Butler waar ik woensdag aan begon, het patroon (hier te koop) kreeg ik vorig jaar met Moederdag, wat in het vat de verpakking zit verzuurt niet. Ik begon met haren en gezichten,
beide stoffen had ik vorige maand bij Quiltshop Leur gekocht, kijk eens wat een mooie kleuren en patronen er in dit pakketje stof van 25x 50 cm zitten
Ik gaf de quiltster een lekker flitsend shirtje aan met glinsterende sterretjes die trouwens heel erg rot zijn om doorheen te naaien/quilten, maar ja, het oog wilt ook wat. Net als de pizzapunt die ze eet, ik heb het een lekker knapperig bruin korstje gegeven en een paar plakjes salami
De sjaaltjes -of zijn het repen stof?- rond haar nek zette ik eerst aan elkaar en de mouw vast alvorens ze op het lijfje te strijken, goed opletten welke er overheen en er onderdoor moest
Even laten afkoelen en dan kan je het er zo heel voorzichtig losmaken van de bakfolie door met een speldje tussen de stofjes en de folie te schuiven
En op de quiltster vaststrijken
Na het vastnaaien zal je haar arm beter kunnen zien
De schone slaapster was leuk om te doen, Sherlock zag gelijk dat hij het was op het lapje
alleen die quilt over haar schoot was een lastige, hier moest ik een nachtje over slapen of het er in kon blijven, het stak wel erg af tegen de rest.
Het mocht er in blijven. Het leek alsof er een peuter op tafel zat; Jon zat overal aan, lapjes en patroondelen waren niet veilig, en toen ik hem streng toesprak draaide hij zich om en ging hij spelden van de magneet trekken, noooooh.
Ik duwde hem aan de kant richting snijtafel, legde een zacht dekentje voor hem neer, maar nee hoor, hij wilde mee blijven helpen. Gelukkig kreeg ik het oranje patroondeel van de stoel opgestreken zonder dat Jon zich verbrandde.
Sherlock hield me goed in de gaten vanaf de vensterbank
Jon ging toen ik me even omdraaide weer aan de haal met patroonpapiertjes en toen was ik het zo zat; ik deed net alsof ik klaar was, en door bij de snijtafel lapjes netjes (nou ja, netjes) op te vouwen lokte ik Jon mijn kant op, hij trapte er gelijk in en zeeg neer onder de hoogtezon. Zijn taak zat er op en eindelijk kon hij uitrusten.
Sherlock nam het toezicht houden gelijk over van Jon, als ik iets pakte dacht hij dat we gingen spelen, en zo veranderde er dus niks. Tijd om te lunchen, met beide katten in mijn kielzog naar beneden, en zo grappig dat terwijl wij aten de katten ook zaten te eten van hun brokjes.
Toen ik met de letters begon waren beide heren lekker buiten de beentjes aan het strekken
Tijd om de blokken op maat te snijden
Als ik de lijntjes/stipjes van de maat die ik moet hebben nét buiten de rand van het blok laat vallen, komt het goed met de maat
En dan gaat het snel met alles aan elkaar te naaien, persen en randen rondom aanzetten.
En dan bega ik een blundertje, ik sandwich het quiltje,
en ga dan met de festonsteek aan de slag, mopperdemopper wat een geworstel met al dat draaien, dat moet toch anders kunnen, en na gelukkig maar een paar letters bedacht ik me dat ik dit met alleen stik en trek vlies onder de top had moeten doen. Dit staat ook in de beschrijving, die trouwens begint met “lees eerst alles goed door voordat u begint.” Ja dahaaag, wie doet dat? Veel leuker om na een hoop gezucht en gesteun met een tornmesje aan de slag te gaan, toch?
Achterkantstof en vulling gingen aan de kant (tegen de designwall zodat de katten er niet op gaan liggen), ging ik weer aan de slag. Ik had nog een rol papier dat lijkt op stik&trek liggen en knipte een stukje af en spelde dit achter het “repeat” blokje
Het ging een stuk makkelijker, allicht, wel suf dat ik met de witte letters begon. Volgende keer als ik na lange tijd weer dit werkje ga doen moet ik op onopvallende kleur beginnen. Het papier kan je er aftrekken, je ritst het los langs het stikwerk, maar doe het wel heel voorzichtig om te voorkomen dat je stiksel dat per ongeluk niet goed is aan- of afgehecht lostrekt. Ik denk dat ik het alleen langs de letters verwijder en de rest laat zitten, hij gaat toch niet in de was. Papier kan gaan klonteren in de was, en als dat dan gevangen tussen de toplaag en de vulling zit kan je na het opdrogen deze propjes papier zien zitten. Hoeft niet, het kan. Waarom zou je het erop wagen. Omdat deze quilt niet gewassen gaat worden, hoop ik.
Nog even een paar rode letters doen voordat ik ermee stop voor de avond. In de beschrijving staat dat Amy voor de festonsteek bijpassende garens gebruikt die ietsje donkerder zijn dan het stofje, maar ik vind zwart gewoon leuk; het maakt de tekeningen meer op die van een cartoon lijken.
Bedtijd (tandjes aanwezig dus dit is Jon), en vandaag gaan we gewoon weer verder, hoewel, gewoon. Fijne dag
Nattigheid
“Nou mág ik naar buiten en regent het!”
Met metalic gouddraad van AngelKing op de machine ging ik aan de slag, de sterren waren als eerste aan de beurt.
De klos staat hoog, ik heb er een andere klos ingestopt zodat hij op een spoeltje kan staan om zo min mogelijk weerstand te hebben tijdens het draaien. Dit garen wil ik perse op deze manier van de klos af laten lopen om geen gedraai en dan knopen in de draad en vervolgens draadbreuk te krijgen.
Aurifil past er ook goed in, zoek gewoon een klos garen uit die er niet al te los in past, want het is net als met veel te grote schoenen aan, je voeten gaan er tijdens het lopen alle kanten in op.
zaak is dat de klos mooi stabiel rechtop de pen staat tijdens het draaien, en niet gaat wiebelen. Oja, en uitkijken met abrupt stoppen, de klos draait nog een paar slagen door terwijl er geen draad meer wordt verslonden, en dan zakt het als lussen naar beneden.
Het gebeurt wel eens dat ik zo vol enthousiasme aan het volgende stuk door ga, en dan opeens trekt de draad bovenop vast, ik negeer het gevoel dat er iets loos is want ik moet nog maar een heel klein stukje, en dan knapt de draad en baal ik als een stekker, want ik moet het hele stuk waar de bovendraad te strak er op ligt uithalen.
Lang leve Sewer’s Aid, (siliconen olie) smeer dit met grote regelmaat met een doekje op de naald als je met plakvlies werkt, want je krijgt geheid stroeve naalden van de lijmlaag, ook al zeggen ze dat je het met stomen op kan lossen. Het kan natuurlijk zo zijn dat ik niet lang genoeg heb gestoomd, ik zal hier bij de volgende blokken beter opletten. Wel is het zo dat het allemaal soepeler aanvoelden na het stomen.
Op de achterkant van het lapje heb ik patronenpapier gelegd, stik en trek kan natuurlijk ook, maar dat betekende dat ik moest gaan zoeken en patronenpapier wist ik wel gelijk te vinden
En dan moet het papier er af getrokken worden. Lieve dames doe dit met beleid, ga niet rukken maar doe alsof je postzegels van elkaar wilt trekken zonder de karteltjes te beschadigen. Kijk maar naar de linkse ster wat er gebeurt bij onbeheerst gesnok,
Je trekt de bovendraad door naar achteren. Bij de andere twee sterren had ik mezelf meer onder controle en bleef de boel netjes strak liggen. Aan de voorkant was er gelukkig geen verschil te zien in het stiksel
De oplettende lezer vindt dit wel hele gekke festonsteken, dat was toch eerst de bedoeling? Ja, dat klopt. Waar het mij gisteren nog een strak plan leek om alles te festonneren, vroeg ik me bij het uitzoeken van garens af welke kleur het moest worden. Allemaal verschillende zodat ze bij de stofjes gingen passen? Bij kerst hoort glitter, ik had al zilver draad in mijn hand, maar dacht niet dat dit mooi zou zijn in festonsteek, zeker niet als het op smalle stukjes moest komen, dus werd het raw edge applique. (Jaja, ik vind needleturn applique ook schitterend en doe dit graag, maar dit is ook leuk om te doen, en het gaat geen quilt worden om onder te zitten, dus het geeft niks dat hij wat harder/stugger aanvoelt).
Ik gebruikte gouden Glitter voor het boompje, dit is een smalle platte plastic aanvoelende “draad” van het merk Superior Threads, zalig spul, ik naai met topstitch 80 (90 wordt aangeraden maar 80 werkt ook mits op een rustig tempo naaiend) en heel belangrijk: laat de draad vanaf de zijkant af wikkelen, en niet vanaf de top (dus precies zoals ik met die grote klos op de foto eerder al liet zien). Ik vind dit nog mooier dan de metalic goud, dus deze ga ik verder voor alles gebruiken, en alleen de sneeuwlagen doe ik met zilver. Dit gaat dus een zalig glitterende over the top kerstquilt worden ✨✨✨
Bij dit blokje maakte ik na afloop het papier lichtjes nat met een plantenspuit waardoor het papier zich nog makkelijker liet verwijderen. Denk niet “Natter is beter”, dat gaat voor veel dingen op maar niet voor papier, je trekt het dan te snel kapot en moet uiteindelijk nog met een pincet aan de slag om het van tussen de steekjes te krijgen. Vraag me niet hoe ik dit weet.
Kijk nou toch hoe mooi het de ramen laat schitteren
Voordat ik het blok met de bomen en rendier kon afmaken, moest ik ze eerst op maat snijden en tegen elkaar aan naaien, Loki houdt de wacht terwijl ik de witte sneeuwstrook er op plak
de bomen en pootjes liggen er los op
Zodat ik in één lange lijn de sneeuw kan vastnaaien
Denk nu niet dat je de pootjes niet vast hoeft te strijken om zo sneller klaar te zijn, want oh die pootjes, die hebben een eigen willetje
Dus strijken en dan naaien,
Papier wegtrekken van de achterkant en klaar is dit deel!
Op naar de volgende blokken ? en hopelijk voor Jon is het vandaag droger dan gisteren. Hij is wel een paar keer naar buiten geweest maar het ging niet van harte en hij kwam steeds puitnat weer naar binnen.
Sfeertje
Met SkyRadio aan kerst liedjes luisteren brengt me wel in de stemming tijdens het werken aan de kerst quilt, ik heb nu drie blokken al zover dat ik er aan kan naaien
Ik vind het werken met het zeil soms wat onhandig, een pincet erbij gebruiken is geen overbodige luxe
en het op de plek leggen van steeltje en blaadje was een gefriemel, de onderdeeltjes plakten op de ondergrondstof en lieten zich niet even een stukje opzij schuiven.
Het papiertje aan de achterkant maakte ik los door een speld tussen de laagjes te schuiven, de lijmlaag plakt goed tegen de stof, maar het papiertje ook.
Ik vond het steeltje te lomp dik, dus haalde ik het er af en plakte het op een ander stukje papier, zodat tijdens het smaller knippen geen stof tegen de schaar zou plakken. Net zoals je bv bruine pleister van de rol smaller knipt, dit plakt ook hinderlijk aan de schaar, waardoor je geen mooie rechte knip lijn kan maken.
Iets beter zo, nou lijkt het minder op een boomstam, maar misschien ga ik deze er toch weer afhalen (kort verhitten en voorzichtig lospeuteren) om vervolgens met een cordon steek (smalle zigzag dicht op elkaar) de steel te maken.
Nog sneeuw en de boom er op en het is klaar om te persen (sneeuwlaag heb ik express breed gelaten, smaller knippen kan altijd nog)
Heb je appliquatie sheet (of teflon bak folie)? Zo makkelijk voor dit werk. Neem een strijkplankje (ik heb een triplex plaatje genomen, heb er een molton laagje met hierover een gladde katoenen stof overheen gespannen (met duktape op de achterkant geplakt). Leg hierop het patroon en hierop de appliquatie sheet, zet op de hoeken vast met speldjes.
En nu kan je de onderdelen op de plek leggen, je ziet de patroon lijnen goed door de folie heen.
Voor de plaatsing van dingen die hier nu bovenop moeten, is het zeil wel weer handig
En dan de rest, waarbij je het als dakpannen neerlegt,
steeds een stukje overlappend
Het blaadje zit met een punt onder het steeltje, dus dit komt eerst
En dan als de kers op de taart komt het appeltje
De sneeuwlaag, stam
en de boom
Eenmaal alles op z’n plek ga je nu met de punt van een strijkboutje heel kort (een tel) over de overlappende randjes, je wilt dat de appliquatie delen tot één stuk samensmelten. Je laat het afkoelen en dan pel je het voorzichtig van de folie af. Nu leg je het op de ondergrondstof, en zet de pers er kort op; het blauwe rechts wordt er nog afgesneden.
En op naar het elfen huis, de ramen heb ik uit één stuk geknipt
en tegen de achterkant een geel stofje gedaan waar geen plakvlies tegen zit, dit lapje heb ik rondom iets kleiner geknipt dan de kozijnen, zodat er toch een smal plakkend randje rondom overblijft om het raam met kozijn op het huis te kunnen vast strijken. Ik heb toch maar een andere kleur genomen voor het voorhuis en de zijdelen van het dak
Jon hielp mee met zoeken
tevreden zo
Het derde blokje was snel klaar, de boomstammen ontbreken nog, deze kan ik er pas opzetten als de sneeuwlaag er op zit, en deze kan ik pas erop naaien als dit blok tegen de het elfen huis aan zit, want ze delen dezelfde sneeuwlaag.
Vandaag ga ik dus aan de slag met naaien.
Find-, hug-, buy- and stash the fabric
Nadat ik de huisjesquilt had afgemaakt, zou ik in principe een andere UFO afmaken, maar ik vond op zoek naar mijn stofjes behorende bij de UFO nóg een patroontje van Amy Bradley, en deze was te schattig om te laten liggen, en al snel waren de eerste blokjes al op stof gestreken, de fabric hugging lady is al genaaid, machinaal met een festonsteek en met stik en trek op de achterkant om samentrekken van de stof te voorkomen.
Ik had het patroon zeker twee jaar geleden gekocht in Quiltshop Leur klik hier voor het patroon, als het geen drie jaar geleden was. Even een vluggertje tussendoor, dacht ik, toen ik op 1 April alle vier de blokjes klaar had
maar er kwamen andere zaken tussendoor, en zo duurde het toch een maand voordat ik hem kon ophangen. Het uitzoeken van een leuke borderstof viel nog niet mee,
je wilt niet dat de border de aandacht steelt van het onderwerp, en zo werd het deze streepjesstof, een week na het starten was hij gesandwicht en kon het leuke quilten beginnen.
Het dollar teken heb ik wel met de machine gequilt met zwart garen, maar Kat-ching niet, want ik moest dan op zo’n klein stukje zoveel aan en afhechten, daar had ik echt geen zin in, de micron pigma pen lijn vond ik voldoende.
Loki zorgde voor het materiaal dat het niet van tafel gleed of rolde, vlak voordat ik deze foto maakte was ik het klosje garen kwijt; ze zat er met haar poepertje boven op!
En toen ik het klosje (Superior Threads, Rainbows nr 842) op de naaimachine zette en het garen inreeg, hield ze het goed in de gaten,
het is een portret hoor, dat kleine zwarte poesje, die zelfs op de naaimachine klom toen ik bezig was
en het draad met haar pootje tegenhield.
Ik heb ze mee naar beneden gelokt door even in de tuin te gaan werken en heb het quiltwerk van de streepjesstof op de bee gedaan, wel zo handig.
Toen al het quiltwerk klaar was, kwam de quilt nogal geplooid en golvend uit mijn tas woensdagochtend, een korte wasbeurt zou dat wel verhelpen, maar toen ik hem uit de wasmachine haalde zag ik dat ik wat was vergeten vast te naaien
Ojee, niet zo handig, maar het viel gelukkig mee om nog op de naaimachine vast te zetten met de festonsteek, omdat de quilt maar klein was en de bochten van het losse stukje gering. Een bies (1,25″) gesneden, ophangsleuf erop gespeld en een label geprint.
Goed bezig! Ook met het vastnaaien van het label zat de controleur erbij, even kijken of het wel een stevig genoeg draadje is, dit was op 4 Mei
en daar hangt hij dan, gezellig en vrolijk te wezen.
In het pakketje zaten labels met tekst Find the fabric, Hug the fabric, Buy the fabric, Stash the fabric, maar ik kon ze nergens vinden en laat het dus zo, dit quiltje heeft geen woorden nodig om het te snappen.
Mijn twee Amy Bradley quiltjes zijn te zien met de tentoonstelling in het Trouwkerkje in Etten Leur (aan het van Bergenplein, vlak bij de winkel) 15 Mei t/m 21 Mei. Of ze hangen in het kerkje, of ze hangen in de winkel, dat is nog een verrassing.
Labelen
Op een quilt hoort een label, tenminste, als je de quilt ooit ergens in een winkel of tentoonstellingsruimte wilt ophangen, en het is ook handig voor jezelf als je wilt weten wanneer je de quilt hebt gemaakt. Voor de gezellige ‘Stitch a little, talk a lot’ quilt die in Mei op de tentoonstelling in Etten-Leur komt te hangen heb ik een foto van de quiltdames verkleind en gewoon op witte popeline geprint, (popeline heeft een hele fijne dichte weving net als batik, en hierdoor komt de tekst en foto scherp afgedrukt). De stof had ik op maat geknipt op freeserpaper gestreken, en dit ging zo de printer in na een schietgebedje. Het ging hierna tien tellen onder de hete strijkbout ter fixatie. Deze quilt zal niet vaak gewassen worden, dus ben ik niet zo bang van verblekende tekst of foto.
Ik had al eerder al alle gegevens op de achterkant geschreven met een micron pigmapen, het label is voor de duidelijkheid.
Nog even de speldenkussentjes gevuld, nee, het ligt niet aan je ogen, de foto is wazig.
de oogjes van de kat heb ik met mettler machinaalborduurgaren geborduurd, en klaar is deze quilt
Voor de ‘My Home or Yours’ quilt zat bij het patroon een label op papier getekend, dus snel overgetrokken op stof, en nadat het huisje erop zat met needleturn appliqué, jawel, wilde ik voordat ik de tekenlijntjes ging borduren toch ook maar de tekst er opzetten. Spellingsfout in de naam van Lynette werd gecorrigeerd, beetje slordig maar daar zou ik me met een krul wel uit hebben kunnen borduren. Maar toen ik daarna My Homo schreef en van de o een e maakte en zag hoe rommelig dit er uit zag,
had ik hier zo de pee in dat ik niet eens wilde proberen dit te verbloemen met een krul in de o. 🙁 Volgende keer eerst alles op stof schrijven, en dan pas appliqueren, of een uitwisbare pen gebruiken.
Terwijl de quilt gewassen en gedroogd werd (hier ligt hij kleddernat na een korte bonte 30 graden was met 600 toeren centrifugeren op de grond in een kamertje met de deur dicht te drogen)
heb ik maar een simpele label geprint, en het er op genaaid. Natuurlijk kon ik ook hier mezelf weer betrappen op een fout slordigheid, want ik kwam er pas achter dat ik hem op zijn kop had vastgenaaid toen hij vast zat. Een label met hindernissen zullen we maar zeggen.
Stitch a little, talk a lot
Twee weken geleden pakte ik het patroon van Amy Bradley ‘Stitch a little, talk a lot’ voor de zoveelste keer van de snijtafel, maar deze keer was ik echt van plan om hem te maken. Ik had het afgelopen zomer voor mijn verjaardag gekregen van mijn zoon, hij had hem gekocht bij Quiltshop Leur, ze hebben er nog veel meer :-).
Het uitzoeken van de lapjes was een hele kluif, ik geloof dat ik alle bakken en kastjes heb doorgespit voor net dat ene bloemetje, dat speciale grijze en ik wist dat ik nog een stukje zilver had, maar wáár?
De volgende middag wilde ik er verder mee gaan, Zopje op de lapjes te slapen, hij heeft er een neus voor en gaat altijd op verse stapeltjes stof liggen, de boef.
Eerst moesten alle patroondelen op plakvlies overgetrokken worden, toen kon ik ze op de achterkant op stof strijken en uitknippen, Loki komt kijken wat ik aan het doen ben en springt er pardoes bovenop.
Daarna kon het leuke werk beginnen; als een puzzel alles op z’n plek leggen,
hier liggen de onderdelen los op het papier, het ziet er al nu al leuk uit!
Loki zocht naar restjes papier, ik had gelukkig de belangrijke patroondeeltjes elders verstopt.
De onderdelen streek ik eerst op hun plaats op een teflon bakvel (gekocht bij een bakwinkel), deze zat vastgespeld op het patroondeel dat op een stijkplankje lag, zodat het niet kon verschuiven. In de quiltwinkel kan je ook teflonvellen kopen voor dit doel, klik hier ze zijn niet goedkoop maar je doet er je leven lang mee.
Toen ik met dame nummer drie bezig was,
had ik de andere twee dames even tegen het behang geplakt zodat Loki er niet mee aan de haal kon gaan, ze lieten de volgende dag gelukkig makkelijk los.
Eenmaal alles klaar kon ik het op de ondergrond strijken,
ik gebruikte hiervoor een printloze witte (quilt)katoen, want ik wist dat je na het doorquilten weinig zou zien van een evt. printje.
De lijntjes op handen, tafelkleed en kleding tekende ik met een Friction pen, het verdwijnt na verhitting, maar omdat ik er overheen ging naaien zou het geen ramp zijn als het niet zou verdwijnen.
Voordat ik kon gaan vast naaien heb ik op de achterkant Stik en Trek papier gespeld, dit om samentrekken van stof te voorkomen,
Op de Pfaff 2030 zit een hele mooie festonsteek, ik gebruikte overal bruine (2360) Aurifill behalve voor de zwarte stoffen, deze heb ik met zwarte Gütermann gedaan, gewoon omdat ik geen zwarte Aurifill had.
Wat een klus zeg, heel veel draaien en keren, met een top die stijf is van het papier en de vast gestreken onderdelen. Halverwege was ik opeens het bonbondoosje en de bruine snoeppapiertjes kwijt, gelukkig waren ze nog niet ingepikt door Loki, die alles goed in de gaten hield wat op de tafel gebeurde. Het Stik en Trek papier trok/ritste ik zo los na afloop, het is te stug om te laten zitten, het is even een werkje waarbij je moet opletten, je wilt namelijk niet het naaiwerk lostrekken.
Borders zaten er zo op, wat een verschil maakte dat zeg!
Leuke achterkantje gevonden, past qua kleur niet echt erbij, vond de dame met blauwe jurk ook, maar de maat was perfect
Sandwichen heb ik gedaan met kopspeldjes omdat ik te lui was om op zoek te gaan naar mijn veiligheidsspelden, ze bleken gewoon beneden op tafel te liggen, ontdekte ik, toen ik mijn Bernina van tafel haalde om boven neer te zetten voor het quiltwerk. Opruimen na gebruik is niet mijn sterkste kant momenteel, maar het maakt een mens wel inventief. Bij zo’n kleine quilt kan het ook best met speldjes, de kans dat je er in grijpt is klein.
Nadat ik hem in de ditch van de border en op alle lijntjes rond en op de applicaties had doorgestikt, hield Loki de quilt warm voor me, ik moest even nadenken hoe ik de rest ging doorquilten, en met welke kleur, het grijze of wit.
oh je gaat verder?
Het origineel was met spiralen doorgequilt, maar ik wilde net even wat anders, en zo kwam ik op een beetje Mc.Tavish-achtige toestand, (klik hier voor een uitleg van Leah Day) en voor de border hetzelfde maar iets groter motief. En heel af en toe ging ik met het witte garen over de rode border,
balen, maar snel opgelost door het foutje aan te stippen met rode pigmapen.
Het is dat je er nu schuin tegenaan kijkt dat het lijkt of ik wat ben vergeten te kleuren, recht ervoor staan kijkend zie je er niks meer van. Niet vergeten om dit even te fixeren met de strijkbout (het kleine Clover strijkijzertje is hier prima voor, daarmee kan je heel precies het puntje aanraken).
Even eten, de quilt leg ik op de machine, Loki ligt op de strijkmat en een restje vulling
En opeens is hij een dag later af, 🙂
de ophangsleuf zat in een mum van tijd vast, het stokje had ik nog liggen; deze is wel een beetje krom en te lang, maar voor de foto kan het wel.
ipv een label heb ik de tekst (mijn naam, woonplaats, naam van de ontwerpster en datum) er gewoon achterop geschreven met een zwarte Micron pigmapen, een label kan altijd nog.
Oei, ik zie nu dat ik de poezenoogjes ben vergeten,
dit doe ik morgen wel even met een DMC draadje, een paar steekjes felgroen met in ’t midden een streepje zwart.
“De bies had netter gekund”, ik hoor het ze fluisteren……..
maar jullie weten het hè: beter af dan perfect ?
Rose of Sharon
Ik heb nog een Work in Progress (want ik was er aan bezig geweest voordat ik onderuit ging vorige maand) op tafel liggen die hopelijk dit jaar af komt.
Tijdens onze vakantie naar Amerika in 2011 deden we ook New York aan, en een bezoek aan de The City Quilter was een mooie bonus, daar kwam ik oog in oog te staan met een juweel van een quilt en ik was verkocht!
Het patronenboek van deze quilt ging mee naar huis, en in Maart 2012 had ik welgeteld 3 blokken klaar. Het is quilt as you go, machinaal raw edge appliqué, met glitter nr 114 Superior Threads stik ik de op Heat ‘n Bond feather lite gestreken onderdelen door, dit is het leukste van het maken van deze blokken, het vastnaaien/doorquilten. Je denkt tevoren al dat het een mooi blok is, maar als je ziet wat het effect van het glittergaren is krijg je (ik in ieder geval) helemaal een wow-gevoel.
Begin 2013 werd het vuurtje weer aangewakkerd toen ik op verzoek op de bee de blokken liet zien, er kwamen toen 3 blokken bij, ik werkte er met pauzes van maanden aan, en toen ik in november 2014 blok nummer 10 af had (nummers volgens het boek)
beloofde ik mezelf dat ik er nu achter elkaar aan zou werken zodat de top klaar zou zijn in januari 2015. Ik hoefde nog maar 3 grote blokken te maken, 4 halve (hoek)blokken
en 8 kwart (rand)blokken. Kwestie van stofjes uitzoeken, onderdelen strijken, knippen, opnaaien en doorquilten.
Dacht het niet. Ik ben tot hier gekomen,
uh, mis ik iets? Als ik blok nr 10 af heb, moet ik er toch ook 10 hebben? Ik kom maar aan 9, en na tellen en met boek erbij nakijken kom ik er nu pas achter dat ik er eentje (#3) heb overgeslagen; damn, nu moet ik er van nog eentje alle onderdelen op Heat ‘n Bond feather lite overtrekken, minst leuke karwei.
Hier zijn de blokken op een rij
de laatste heb ik met mijn mobieltje gefotografeerd, zonder flits, wat de lichtval verklaard, en ik stond er ook niet helemaal recht voor, vandaar dat hij ook misvormd lijkt.
Heb je EQ6 dan kan je het patroon hier downloaden, het boek is ook hier bij Amazon te koop
Inspiratieloos
Zaterdagmiddag liep ik achter mijn winkelwagen in de supermarkt door de gang van kattenvoer en dergelijke, toen ik een klein meisje van amper 3 tegen haar moeder hoorde kletsen over dat ze voor de poesjes ook eten moesten kopen. De moeder (een vriendelijk ogende zeer sjiek geklede dame van 45+ , als ’t niet nog meer was) zei dat ze dat ook wel een leuk idee vond om die katjes buiten af en toe wat lekkers te geven, ze waren ook zo lief, en ze stond naar de pakken kattenvoer te kijken welke ze nou zou moeten nemen.
Ik wilde niks zeggen, echt waar, ik dacht: “doorlopen, niet mee bemoeien”, maar zag toen de bolle buikjes van onze twee jeweetwel senioren in huis, en toen flapte ik het er uit, wel op rustige toon hoor; dat ze niet zomaar andermans katten moest voeren, want wie weet stonden deze katten op een dieet, en had de eigenaar veel moeite ze slank/gezond te krijgen, maar lukte het niet omdat ze buitenshuis te eten kregen. Ze zei dat het jonkies waren die al een paar weken van toen ze nog heel erg klein waren door de buurt zwierven, en zo gezellig sliepen op hun lounge set in de tuin. (Ik zou tuinstoel/bank hebben gezegd) Ze zei dat ze maar af en toe de katjes dan wat eten zou geven, gewoon voor de gezelligheid, en misschien tot het pak leeg was, en dan zou ze wel weer zien, en hoe lang ging zo’n pak eigenlijk mee, vroeg ze zich en-passant af. Hoe lang wil je het gezellig hebben, vroeg ik me in een flits af.
Mijn nekharen gingen omhoog staan, “mens, ga vogels voeren”, dacht ik. Ik legde uit dat deze schattige kittens als ze goed gevoed zouden worden snel tot volwassen katers en poezen zouden opgroeien die de tuin als vaste honk zouden zien, en dat ze eenmaal hormonaal actief ook hun geuren zouden verspreiden op en om de lounge set, en met deze stank nog meer hitsige katers en poezen zouden aantrekken.
De loungesetdame keek al een stuk minder vrolijk, hier had ze niet over nagedacht. “Wat zou u doen?”, vroeg ze, en een oudere mevrouw die het gesprek gehoord had en op het punt stond om door te lopen, bleef achter de loungesetdame staan om nog meer verpakkingen te bestuderen. “Wat zou ik doen. Wat u kunt doen is ze vangen en dan naar het asiel brengen om te zien of ze gechipt zijn, want misschien zijn ze wel van iemand anders. En zijn ze niet gechipt, en heeft u plek voor huisdieren, dan houd u ze. Maar dan moet u ook goed voor ze zorgen door ze te laten inenten, steriliseren, ontvlooien, ontwormen, en eten geven uiteraard.”
De loungesetdame keek nog serieuzer, en vroeg of ik wist hoeveel dat allemaal zou kosten; jazeker wist ik dit, van de kosten van voeding per maand voor 2 opgroeiende katten, tot aan sterilisatie aan toe, en het was maar goed dat de loungesetdame het winkelwagentje vast had, want anders was ze omgevallen. Ze bedankte me voor de informatie, boog zich voorover om haar dochtertje, die al die tijd naar afbeeldingen van poezen had staan kijken, te vertellen dat poezenvoer kopen niet zo slim idee was, want dat had die mevrouw mama verteld, en het kleine meisje keek me toen met een trillend lipje aan. Ik liep maar snel door, thuis wachtte mijn eigen kinderen me op, met trillende lipjes als ik niks te eten mee zou nemen. Alhoewel, ze zijn vrij assertief opgevoed en het is of de kindertelefoon spareribslijn bellen, of de shoarmatent.
Om mijn handwerkspullen een beetje veilig op te bergen heb ik mijn open tas naast de stoel omgeruild met een oude Curverkoffer die vroeger (21 jaar geleden) als luiertas dienst deed,
inbreekproof voor die kleine mannen, en het staat wel netter dan een omgevallen tas waar een staart uit steekt. Het volgende blokje van My home or yours is ook al klaar,
ik moet er nu nog een stuk of 4 maken, de patronen zijn al op stof getekend, leuk werkje voor op de bee. tussen de bedrijven door stort ik me ook op de Love Entwined, de blaadjes zitten al aan een tak, de bloem in de top zit vast,
voor de rondjes heb ik het volgende even uitgeprobeerd,
je duwt adw de naad in op de achterkant van de stof, en dan vouwt het al bijna vanzelf om naar binnen, met een beetje hulp van de naald tijdens het appliqueren;
oké, het is niet helemaal perfect rond geworden, maar er komen nog bruine streepjes op en een hartje, en dan valt het allemaal niet meer zo op. Net zoals wanneer je een dikke pukkel op je neus hebt maar ook een schreeuwerig sjaaltje draagt, alle ogen op de bee trekken naar het sjaaltje en geen hond heeft het later meer over die pukkel. En verder wil ik ook de Kitty’s cottage afmaken, ik heb eindelijk mooi breed meerkleurig zijdelint gevonden om de voorste beplanting links in de hoek te maken
een scherpere foto volgt zodra hij klaar is, of je kijkt even hier
en als de cottage klaar is, en de MyHomeOrYours blokjes, mag ik van mezelf iets nieuws beginnen, hoop ik. Nee, wat dit betreft ben ik alles behalve inspiratieloos, dus waar de titel van dit blogje op slaat? Geen idee.