Categoriearchief: Kattenhulp

Prima weertje

Zoals jullie weten slapen onze viervoeters ‘s nachts binnen, het is altijd even keuzestress voor ze als ik beneden kom, gaan we eerst naar buiten, of gaan we eerst eten? Meestal wint het eten het van de frisseneuzenparade.

Even ruiken wie er in de avond en nacht langs zijn gekomen

Prima weertje om binnen te handwerken, ik plak eerst nog een paar rondzwervende kerstquiltjes op in de naaikamer, eentje boven de deur met nano tape, en de anderen boven het rek met speldjes in het behang. Het was voor het verhaal beter geweest als ik de deur even dicht had gedaan voor het maken van de foto.

Week vijf van de stitch along van Marion’s world hield me goed bezig. Voor deze maand koos Marion de Turkey Tail bracket fungus, (de Elfenbank) uit, met kleuren van zwart, bruin, oker, creme en wit en her en der een schittering van zilver.

Voor deze maand wordt de pagina niet in vier delen opgedeeld, maar werken we elke week aan een deel van de Elfenbank die de hele pagina bedekt. Ik tekende naar haar voorbeeld met blauw verdwijnstift de lijnen op de stof en borduurde eerst met okergeel in kettingsteek,

Met hier en daar een deel met de festonsteek om het wat breder te maken. Hierna moesten we drie rijgsteek rijen maken in het wit, ik deed dit met een soort van lintdraad waar een mooie glans over zat

De volgende stap was de whipped stitch, ik gebruikte een donkerbruine DMG borduurgaren, oei wat mooi 🤩 , de combinatie van deze twee steken heet de whipped running stitch. Ik zie het me zo borduren langs de hals van een shirtje, sjiek de friemel.

Hieronder kwam een beetje gerimpeld/geplooid randje van stof,
De bruine vlekken op de stof heb ik zelf gekleurd, ik heb de punt van donkerrood-bruin Derwent Inktense potlood nr 1924 over een rasp gehaald boven twee natte stukken stof, en daarna met folie over de stof de korreltjes in de stof gedrukt met een deegroller, ik wilde gaan voor stippeltjes en geen vlekken. In het laatste geval had ik met een tamponadekwast over de stof kunnen gaan om de kleurstoffen meer te verspreiden.

De lapjes liet ik daarna aan de lucht snel drogen in het warmste kamertje in ons huis, zijnde het drooghok waar de HR ketel staat,

en de volgende dag ging ik er mee aan de slag; de ongestreken lapjes scheurde ik in smalle stroken en zette deze met een rijgsteek vast.

Over de gekleurde strengen garen op het doosje boven in beeld vertel ik later nog wat.
Met Jon gezellig dicht bij me maakte ik daarna het laatste stukje van de weekopdracht af, wit op wit bedrukte stroken quiltstof vastgenaaid met donker garen; ik kon geen geschikte kleur vinden (wilde donker aubergine hebben) dus heb ik van twee kleuren een draadje gepakt en samen gebruikt in de naald.

Deze moesten we vastzetten met een steelsteek.

En dan krijg je dit.

Dit druist zo tegen alles wat ik heb geleerd in, rafels, onregelmatig, grof, slordig, brrrr. Maar als ik het dan van een afstandje ziet vind ik het verrassend mooi.

Woensdagavond werd weer een volgende stap uitgelegd, ik hoop deze zaterdag te kunnen doen. Ik dacht het gisteren te kunnen doen, maar ik voelde me zo lodderig en had hoofdpijn, holteonsteking van kaak én voorhoofd, oh joy. Spoelen, theetjes drinken en sabbelen op keelpastilles, (want ook een geïrriteerde keel van het gekuch) meer kan je niet doen. Gaat vanzelf over, het komt nu al goed los, ik zal jullie de details besparen.

Zo, en dan nu over die twee strengen garen. Er was eens een streng witte perle garen en een streng witte DMC borduurzijde en een doos Derwent Inktense blocks en potloden. De strengen in zijn geheel goed nat maken en dan met potloden of blocks en kwastje de kleur goed nat aanbrengen, oh wacht, hier is het YouTubekanaal waar ik het op zag en dacht “dat kan ik ook”.

En na het aan de lucht drogen ziet het er nu zo uit. Perle garen, oa leuk voor Franse knoopjes

DMC garen, leuk voor de bloemen en hartjes van de Febr stitch along van CrabappleHill studio als je op de link klikt, kom je er gelijk, maar als je op de homepage moet zoeken, klik dan Other Stuff aan en dan Downloadables. En op hun Facebookpagina zie je elke dag wat je kan doen

En dit is het lapje pitjeskatoen waar het op lag, dit komt vast wel een keer van pas

Fay liep buiten en zag duiven bij de schutting, Maar toen ze op de schutting was gesprongen zaten de duiven ergens anders

Huh? De duiven waren blij dat ze niet kon vliegen.

Ik werkte eergisteren nog een uurtje in de tuin, onkruid trekken en de bestrating aan de zijkant van het huis bij het keukenraam schoonkrabben. Geen foto’s gemaakt want mijn telefoon lag binnen, en ik denk dat als jullie zien hoe het er nu uit ziet, jullie denken dat ik er nog aan moet beginnen. Troosteloos omdat het zo nat is.
Krokussen en maagdenpalm beginnen te bloeien, maar niks kan me zo bekoren als de kamperfoeliestruik met room witte bloemen die zo zalig ruiken, dit is de moederstuik bij het achterste terras. Deze heb ik afgelopen herfst flink gesnoeid omdat hij wel erg hoog en woest wijd werd.

En dit is een stekje ervan vlak bij de schuifpui, ik vind het losse van het struikje wel mooier, dus bij deze zal ik snoeien met een snoeischaar ipv met een heggenschaar.

Knoopjes en meer

Geheel onverwachts en onbedoeld werd de kast in de woonkamer heringericht, Jon wist niet wat hij zag, zo leeg, wat is hier gebeurd?

Hier stonden eerst twee planken vol lp’s, en Jon vond het de laatste maanden gewéldig om zijn nagels aan de ruggen te krabben 🫣 Nu kon hij er in liggen, ook niet verkeerd

Het begon met de vraag van Evelien, of ik wist waar haar schooldiploma lag, want ze kon hem boven bij haar spullen nergens vinden. De papieren in de kast kwamen op tafel, en vooruit, dan maar alles uit de kast halen nu ik toch bezig ben, en Jon hielp mee en zorgde dat er niks van tafel viel.

Haar diploma lag niet tussen de zwemdiploma’s en schoolfoto’s, maar gelukkig kon ze het nog bij DUO opvragen, want ze had hem nodig voor haar verpleegkunde opleiding. Ze gaat deze versneld kunnen doen dankzij haar bachelor diploma, en daarna volgt een 2-jarige opleiding tot PA. Ze is aangenomen bij een GGZ instelling psychiatrie en heeft er heel veel zin in. Wat haar gelijk opviel bij de medestudenten is dat ze supergemotiveerd zijn, hun lessen goed hebben voorbereid en niet kletsen maar opletten en gerichte vragen stellen en meedenken. Een verademing.

Net als onze kast, ook een verademing nadat ik hem opnieuw had ingericht, er lag heel veel handwerkspul in dat nu weer boven staat, hiervoor moet ik nog wel plaats maken in een kast op de naaikamer 🤭. Veel papierwerk verdween in de papierbak, de LP’s zitten nu achter de deur rechts, op de plaats waar honderden dvd’s stonden, die op hun beurt allemaal naar de garage zijn verhuisd. Een kwart deel is daar in een kast gestopt, de rest in tassen en zakken om weg te doen. Kringloop? Verkopen? Restafval? Wie het weet mag het zeggen.

Jon was uitgeput van het werk en klom op de toren voor een welverdiend dutje; Fay en Sherlock baalden stevig, want waar moesten zij nu liggen? De poef leek acceptabel voor Sherlock, maar Fay wilde toch liever op de toren liggen, maar durfde niet.

Het moment dat Jon zijn pootjes ging strekken en naar buiten ging om een frisse neus te halen, pikten de andere twee gelijk zijn plekje in. Zie ze genieten.

Ik genoot op mijn manier, lekker borduren aan tafel, ik had het vierde blokje van de maand van Marion’s World afgemaakt, zoveel Engelse knoopjes, verschillend van formaat, en de onderste met dikker draad gedaan

Maar het is wel mooi geworden

Zoek de poes op de plantenkamer van Evelien, ze was via de kattentoren er opgesprongen.
ddeb2fe9-9e0b-45be-b101-4472f31222ec
Geweldig uitzicht.
1780ca54-cd56-4bab-80b0-02c2968e1abd Van de kast af springend liet ze de Ceropegia gelukkig staan, elegante dame. Ze kwam daarna samen met Sherlock even bij mij kijken of ik nog wat lekkers voor ze had, maar ze komen niks te kort dus nee, de snoepla (van de snijtafel) bleef dicht, en ze renden met een gestommel achter elkaar de trap af en toen ik later in de woonkamer keek lagen ze weer op hun toren naar buiten te kijken.

Pfew

Het zag een beetje wit buiten bij het opstaan, Fay rende vanmorgen gelijk naar hun toilet, blij dat de grond niet keihard was bevroren, hier was ze net driftig iets aan het begraven. Ze liep even later met spierwitte schone voetjes naar binnen, zo knap.

Sherlock liep vanmorgen al zo vlot dat je zou denken dat er niks aan het pootje was, maar wetend dat katten goed kunnen faken kreeg hij toch pijnstilling en hield ik hem het grootste deel van de dag binnen, en moest hij zich behelpen met de kattenbak. Hij droeg zijn lot niet in stilte, een paar keer klonk klagelijk gejammer bij de schuifpui, tot hij zag dat ik niet toegaf, en toen zocht hij boven een rustig plekje op.
Fay volgt hier elk vlokje, maar ze gaf het snel op, last van een verdraaide nek denk ik.

Verkeersinformatie gaf code geel af vanwege gladheid, alsof het vandaag nog niet spannend genoeg was. We reden iets na twaalf uur met een uur speling naar het ziekenhuis in Tilburg, gelukkig geen files, maar wel even heel glibberig op het stukje bij Breda, het was daar ook flink aan het sneeuwen.
We moesten een uur wachten op de poli tot we aan de beurt waren en gelijk na binnenkomst de uitslag te horen kregen: alles was goed! Er waren geen verdachte plekken gezien en het oedeem is flink afgenomen. Opluchting alom, ik schoot even vol, manlief moest ook slikken. De infusen hebben hun werk betreffende het oedeem gedaan, meer krijgen is niet nodig, en de oncoloog in Roosendaal en neuroloog in Bergen op Zoom mogen de controles weer overnemen. Wat een geruststelling, en ook zo fijn dat we niet meer naar Tilburg moeten gaan.
De rit naar huis ging vlot en ook weer in stilte, manlief heeft zowel heen als terug geslapen, hij was zo moe. Bij thuiskomst zag ik de reacties van de kinderen op het goede nieuws, we hebben weer even rust.

De rest van de middag is er dan ook niks meer uit onze handen gekomen, koffie en thee drinken, erwtensoep als avondeten en vroeg naar bed, we zullen vast beter slapen dan voorgaande nachten.

Ik had niks mee als wachtkamerhandwerkje, de stitchjournal opdracht van afgelopen woensdag had ik gisteravond afgemaakt, met Jon als ondersteuning.

Dit was ook een makkelijke opdracht, negen kleine stukjes stof met een mooie garen vastzetten met een simpele rijgsteek, de stukjes stof hoefden er niet perfect recht en rafelloos uit te zien. Ik heb een wollen verloopgaren gepakt wat op een klein naamloos klosje zit, en stukjes stof gepakt die wat betekenen voor me.
De hexagonnenstof als herinnering aan Sommeke, de pauwenveerstof omdat ik zo trots als een pauw ben op mijn kinderen, zwarte kat spreekt voor zich, bloemetjesstof van Aunt Grace en de bloem/blad stof daaronder omdat tuinieren mijn passie is, het konijnstofje omdat deze stof in de geboortequilt voor Sophie is verwerkt. Boven midden het zwarte lapje met bronzen metallic stof omdat ik van blingbling houd, en links onder een streep zilver glitterverf op rode Inktense, rood en glitters, wie houdt daar niet van? Jon steekt zijn pootje omhoog, hij heeft liever iets bruin, zoals kattensnoepjes.

Morgen uitslapen? Vergeet het maar, om acht uur staat de loodgieter op de stoep om onze beneden wc te fixen, de spoelunit sijpelt weer zachtjes door (in de pot gelukkig), hopelijk is driemaal scheepsrecht. Een fijne dag en voor wie de weg op moet: doe voorzichtig 👀

Laatste week van het jaar

Een van de leuke dingen van kerstmis: heerlijk met de familie samenzijn, Sophietje knuffelen, en uiteraard samen eten; 1e kerstdag hadden we een koude visschotel, dit was voor het eerst en is zeker voor herhaling vatbaar.

2e kerstdag steengrillen met vlees en vis, en 3e kerstdag maakten we de restjes op. En met “we” op 3e kerstdag bedoel ik manlief, dochterlief, driekattenlief en moi. En met deze dagen mag men ongegeneerd nòg een koekje, chocolaatje en een stukje banket krans pakken, er ligt genoeg 🤭 en gelukkig ging er ook wat mee naar huis.

Gisteren kwam Hitster op tafel, een muziek-kaartspel, echt heel leuk. Ik speelde maar een potje mee, en won nog ook ☺️

En na afloop uitbuiken, zie je Jon denken, die er als een wokkel er bij ligt.

De dagen voor kerstmis maakte ik nog een krans voor aan de voordeur, met een heus bosje mistletoe onderaan.

En bakte ik ook nog zalige hartige kaaskoekjes, het recept kreeg ik van Marion’s world ze zijn zo lekker 🤤 Marion is een Engelse duizendpoot die sinds een paar maanden op YouTube filmpjes plaatst, gewoon gezellig om naar te kijken.

De koekjes zijn slechts 3 cm in doorsnee, echte eenhapskoekjes, van die weg-etertjes. Voor je er erg in hebt zijn er terwijl je ze op het rooster leggend telt al drie op, en tijdens de gedachte “oei die zijn wel erg lekker”, liggen er alweer drie minder op het rooster.

De kerstlichtjes hangen te schitteren in de keuken, zo leuk, helemaal happy.

Zelfs de catlady quilt kreeg lampjes, het quiltje hangt aan de deur van mijn naaikamer, en zo hebben we ‘s avonds een verlichte overloop, het staat zo gezellig

Daags voor kerstmis gingen Jon en ik verder met deel drie van de Quiltville mystery quilt, het zijn veel stukjes die aan elkaar genaaid moesten komen, en wat krijg je als de aandacht verslapt?

Een hele rits blokjes genaaid terwijl de spoelgaren op was. Pffff, dat ging ons geen derde keer meer gebeuren, opperste concentratie.

Hij kreeg er een beetje stijve nek van, en wat is dan fijner dan de vloerverwarming zijn werk te laten doen.

Sherlock en Fay dachten er het hunne van, die gast spoort echt niet.

Even later stonden ze alledrie in de keuken om me heen te dansen terwijl ik hun bakjes vulde met lekkers voor de nacht, Fay liep opgewonden heen en weer tussen Sherlock en Jon, ondertussen heel lief miauwend.

En tot het volgend blogje 👋🏼

Mystery quilt Indigo Way

Zondag besloot ik om toch mee te doen met de Indigo Way mystery van Quiltville, klik hier Ik wilde eerst niet meedoen, omdat ik dan teveel hooi op mijn vork zou nemen, maar ik heb besloten om me niet te laten opjagen door super snelle deelnemers die een dag na lancering van een nieuwe opdracht alweer klaar zijn en het laten zien op Facebook en Instagram (been there, done that), maar gewoon mijn eigen tempo aan te houden. En ik ga niet voor de opgegeven quiltmaat onderdelen snijden (220×220 cm) maar gewoon de helft, en als ik de quilt dan toch iets groter wil maken, dan kan ik er altijd nog blokjes bijmaken, of ik zet er een brede borders rond.

De kleuren die Bonny Hunter van Quiltville opgeeft zijn neutrals, rood, lichtblauw en indigo, dus alle kasten, laden en dozen werden doorgespit, keuzes gemaakt welke wel en welke niet, en ik heb tot mijn grote verbazing bar weinig licht blauwe stoffen die een beetje leuk samengaan. En terwijl ik dit schrijf schiet me te binnen dat ik de drie grote bakken in de berging niet heb bekeken, oooh, daar zit vast nog wel wat bruikbaars in.

Jon en Sherlock waren al boven en zaten er klaar voor

Ik ruimde de tafel wat op (de Bernina opgeborgen zodat de Pfaff in het gat in de tafel kon) en ontdekte een gehavende stift, hier heeft iemand flink op zitten kauwen, Sherlock valt af, want geen tandjes, Fay komt zelden op tafel, dus lijkt me dat Jon de schuldige is.

Dit zijn mijn neutrale stoffen na het persen

van de geperste blauwe stoffen heb ik een foto gemaakt en gelijk gedelete, want de kleuren kwamen helemaal niet overeen met hoe ze echt waren. Maar na het maken van een lading HST kwamen ze wel goed uit de verf. Om te voorkomen dat het te saai/vlak wordt zitten er wat stofjes met een glimmertje en andere kleurtjes (de batik) bij. Ja die lichtblauwe blaadjes op donkerblauwe stof is metalic, is een “mwah ik weet het nog niet zeker maar voorlopig mag je blijven” stofje.

Deze FQ past er helaas echt niet bij, wat een snoepje, hiervan zou ik wel een bloes willen hebben.

Het ging niet gelijk van een leien dakje, de eerste HST werd te klein, dus moest ik een tikkie naar rechts met de naald (a scant quarter inch). En bij het begin van het naaien werd een paar keer de puntjes van driehoeken bijna opgegeten door het ondertransport en moest het puntje van het tornmesje er aan te pas komen om het garen heel voorzichtig los te peuteren. Diepe zucht en gewoon doorgaan, het hoort er bij.

Uiteraard naaide ik vier HST met het lichte stofje op de kop, de achterkant is nu de voorkant; ik laat het maar zo want het valt alleen op als je het weet. Ik doe dit wel eens expres als ik de goede kant van de stof te fel vind, ja dat heb ik zelfs, iets te fel van kleur vinden.

Morgenochtend ga ik met deel twee beginnen, ik gebruik de Tri Recs linialen (uitleg hier) die ik heb aangeschaft toen ik de eerste keer meedeed met een mystery van Quiltville in 2013, met de mystery Celtic Solstice. Zes weken na de start lag hij op bed 😅 dat waren nog eens tijden

Uiteraard wordt er ook nog gehaakt, dit was gisteravond, Jon had een ondersteunende taak op zich genomen

ik heb weer twintig bloemen klaar om aan de deken te haken, ze liggen nog niet goed verdeeld qua kleur, er komen nog andere kleuren bij om beter te verdelen. Ik heb nog steeds geen idee hoe groot ik hem wil maken.

Ik heb ook al tien gele hartjes (magic ring methode) gereed, zodat ik in het ziekenhuis als manlief zijn derde kuur Bevacizumab krijgt nieuwe bloemen kan haken.