Categoriearchief: Kattenhulp

Van alles een beetje

Afgelopen week hadden we van alles een beetje, gelukkig zat daar ook zonnig weer bij, een beetje, tussen de regenbuien door. Het werd voor Fay te heet bovenop de toren en ze zakte een etage, zo tevreden ligt ze daar

En ook wel een goed uitzicht op het tuingebeuren, oh kijk, daar loopt Jon (dikkere staart dan die van Sherlock)

Hij wilde er weer in, en ik had hem net langs de voordeur naar buiten gelaten, Jaja, zo voorkomen de katten dat ik teveel zitvlees krijg.
Ik had op zoek naar leuke draadjes voor in mijn boom een tas met haakwerk gevonden. Dat was die leuke vest 😍 Even kijken waar ik was gebleven, Jon helpt mee

Hier was ik denk ik vier jaar geleden aan begonnen, geen idee waarom de klad er in kwam, andere bezigheden die mij meer trokken op dat moment denk ik.
Ik naaide de schoudernaden dicht zodat ik het kon passen, en oooh wat was hij lang, en door het gewicht hing het nog verder uit, naaah, jammer zeg. Gelijk de koe bij de horens gevat en hup een stuk er af gehaald, en weer gepast. Oeps, veel te kort, het viel net op mijn heupen 😬🤣 dus nu ben ik er weer een stukje aan het aanhaken, en haak nu voor het gemak alles aan elkaar. Misschien maak ik wel steekzakken van voeringstof in de zijnaden. En misschien ook niet. Ik ben er wel haast zeker van dat ik er een mouwloze vest van ga maken, want hij heeft rechte mouwinzetten en de naden zakken dan tijdens het dragen snel tot elleboog hoogte uit, bij mij dan toch. Na afloop van het haken moeten er ook draden verticaal ingeregen worden, dat gaan nog wat worden qua gewicht.

Volgens Jon ben ik er al hoor

Na het maken van deze foto werd ik afgeleid en vergat ik dat het nog op de grond lag, en een uur later lag het als een frotje tegen de schuifpui geduwd en was een deel van het haakwerk uitgetrokken, de bol lag een stukje verderop. Dit zou een leuke foto zijn geweest, maar ik wist niet hoe snel ik het haakwerk moest redden, Sherlock maakte net weer een aanloopje richting de bol, zo leuk 😻
Hier speelt Fay ook met een bolletje, maar dan zelf gemaakt van een stukje grijze fleece stof opgevuld met schapenwol. Op het eind laat ik Sherlock binnen, en helaas gebeurt niet wat ik verwachtte: heel snel naar binnen rennen en dan met Fay naast hem rennend de keuken induiken.

Het borduurwerk van CrabappleHill is afgelopen, maar ik ben nog niet klaar. Voor het grote hart heb ik een Milliner naald nodig om de tig bullionsteken (staaf steken) te maken. Ik had er een maar die kan ik nergens meer vinden, dus bestelde ik twee pakjes (ook met verschillende maten) en die zijn nog niet binnen. Maar deze heb ik afgelopen week nog gemaakt

Deze roosjes zijn ook gemaakt met de bullionsteek, maar omdat er veel minder lussen op de naald gingen lukte het me wel met een gewone lange stopnaald

En de laatste, beetje simpel

Jon zat er gezellig bij en hield de iPad op zijn plaats, nog even en dan kan ik er wat mee doen, of niet 😬

Aan de boom uit de stitch journal van Marion’s World zijn al wat blaadjes verschenen, de linker en rechter zijn hetzelfde qua steek, maar bij de rechtste is met meer afstand tussen de steken in de ene kleur geborduurd, om er vervolgens met een andere kleur tussen te gaan, mooi hè. Ook is bij dit blad met drie draadjes DMC splitgaren gewerkt, en de linker is met zes draadjes gedaan.
Ik leerde dat je bij gebruik van meer draadjes dmc je deze toch een voor een uit de streng moet trekken en dan weer samen door de naald doen, want op deze manier liggen ze in het borduurwerk mooi naast elkaar ipv in elkaar gedraaid.

Met weer een andere steek werd deze gedaan

Hiervoor gebruikte ik deze dmc borduur/haakgaren, gekregen op een Belgisch quiltweekend

De achterkant ziet er ook leuk uit bij deze steek

Eenzelfde steek met dunner garen, de bruine lijntjes zijn met een frictionpen getekend, ik weet niet waarom ik de vorm niet volgde, maar niets moet en alles mag.

Een kettingsteek met twee kleuren draad in de naald en toch steeds per steek een kleur zichtbaar, zo leuk om te doen (rechts een stukje in beeld). Het oranje blad valt mooi op, met drie draadjes dmc garen geborduurd. Toen nog een groen blad in verspringende satijnsteek in drie kleuren

En nog eentje, dit is niet mijn mooiste, hier moet ik op oefenen

oepsie

De lus heb ik gelukkig makkelijk weg kunnen werken, de draden zaten muurvast in de stof door de daar overheen gemaakte steken.
Ik ben benieuwd welke bladeren er woensdag bijkomen ☺️

Onze magnolia staat vol ontluikende bloemknoppen, dit was zaterdag

De Japanse kers staat (foto van vandaag) volop in bloei, maar ook hier staan de bloemen nog niet volledig open, de roze wolk kan nog intenser worden van kleur

Het groene veldje onder deze boom (in het grijze split groeiend) staat vol bolletjes die de komende maanden om de beurt zullen gaan bloeien, momenteel zijn het de anemoontjes, krokussen en hyacinten die de show beginnen te stelen

En de heerlijk geurende skimmia bij het voorpad trekt de aandacht, ook omdat het nu goed te zien is welke takken af zijn gestorven. Ik denk van de zomer van ‘22, maar het viel me vorig jaar pas goed op. Deze zal ik er vanmiddag nog uitknippen.

De eerste bloemen van de brem zijn al zichtbaar, vorig jaar gelukkig niet te laat gesnoeid

En nog enkele pareltjes

Dezelfde maar dan in een andere kleur

Afgelopen week heb ik een flinke lading kalk gestrooid op het gras, gelijk erna begon het te regenen en waren de witte kalkplekken ook te zien op de bestrating waar ik had gemorst. Even wegvegen maar. Hopelijk hebben we dit jaar minder last van mos en onkruiden in ons gazon, hoewel ik vrees dat er wel meer moet gebeuren dan kalk strooien, was het maar zo’n feest. Ik zal de steker wel weer moeten hanteren om een beetje fatsoenlijk veldje te houden.

Vrijdag zat ik bij een shoarmazaak te wachten op mijn bestelling (kapsalon en een Turkse pizza), het was aan het gieten en een vlot geklede jonge vrouw kwam naar binnen, korte jas, een kort zwart rokje, zwarte panties en donkere korte zwarte laarsjes; ze hield haar ingeklapte paraplu stevig vast en wachtte ongeduldig bij de balie tot ze geholpen werd. Ze had haar gezicht in standje “resting bitchface”, zoals Suzanne het noemt, en dat paste niet bij de tekst op haar tas, haar smile was in geen velden of wegen te bekennen. We maakten oogcontact en ik glimlachte naar haar, maar kreeg geen glimlach terug. Ze had vast haar dag niet.

Om het feest helemaal compleet te maken liep er ook nog een straal water vanaf de punt van de paraplu haar ene laars in, en ze had het al zo zwaar.

Memo

Vanmorgen had ik nog voordat ik aan de koffie hing de blokken van de Indigo Way winter mystery (van Quiltville) per baan aan elkaar genaaid, het ging verrassend snel

Na de lunch naaide ik de banen tegen elkaar, wat ook niet tegenviel, en toen kon ik de boel strijken. Waarom is dit iets wat ik niet uitstel, in tegenstelling tot de overhemden

Even op de grond leggen, Fay heeft duidelijk de memo niet gekregen, hoezo inspecteren? Hoort dit in haar taak pakket?

Gelukkig komt Sherlock er bij om de boel te inspecteren. Hij is er snel klaar mee, de brokjes in de keuken lonken harder

Nu komt er nog een witte strook rondom, waardoor de puntjes er af vallen. Nou ja, vallen, ik moet ze er afsnijden nadat de witte stroken rondom vastgenaaid zijn. En dan een blauwe strook, en dán nog een rand van deze blokjes, ik ben er nog niet dus.

Maar ik ben wel bij met de CrabappleHill hartjes, nog een paar en dan is het lapje vol.

Jon hielp me gisteravond met het hartje van de 23e, die in het midden, met de festonsteekjes.

En van de stitch journal van Marion’s world liet Marion woensdag het eerste deel van de derde pagina zien, een boom met blaadjes waarbij verschillende technieken gebruikt gaan worden. De boom zelf moesten we maken van losse draadjes, afknipsels van tijdens het handwerken. Omdat ik altijd alle losse draden weggooi, heb ik gewoon van alle garens waar ik de afgelopen maanden mee heb gewerkt stukjes afgeknipt en in een pot gedaan. Ik was er wel even zoet mee, maar wel genieten, het had een heel hoog “oh dat is waar, die heb ik ook”! gehalte. ☺️ Jon kijkt of zijn favoriete draadjes ook er in zitten

En dan moet je het met wat draaien en schikken op de stof waar de boom met takken is getekend vastzetten dmv couching.

Hier zie je de verschillende garens

Het valt niet mee, ik kwam handen tekort, maar gelukkig hielp Jon me, toen ik bijna klaar was, dat dan weer wel.

En om alles goed op zijn plek te houden moesten we er met de festonsteek losjes overheen gaan. Een artistiek boompje is het geworden, met bovengrondse wortels die er mogen zijn 😂

De volgende stap is de drie blaadjes maken die Marion al heeft laten zien, niets moeilijks hoor, puur de basis (voor mij) tot nu toe, maar wel leuk om te doen.

Het is oppassen geblazen maar ook genieten als Jon zich ermee gaat bemoeien

Sprintjes trekken

Tegen alle verwachtingen in kreeg ik gisteren de resterende drie blokken en een paar halve (rand)blokken af, pfew, ik had het wel gehoopt maar niet gedacht, dus deed ik een happy dance toen ik ze tegen de muur had geplakt.

En nu kijken welke op een andere plek beter kunnen zitten, en dan ook hopen dat er geen verkeerd gemaakte blokken tussen zitten waarbij de driehoekjes verwisseld zijn of zo. Misschien heb ik voor het eind van de week de blokken als diagonaal lopende banen aan elkaar zitten, oh dat zou te gek zijn.

Van de Stitch journal van Marion’s world is de tweede pagina ook klaar. Hier zat ik zondag en maandag ook aan te werken. Dubbel gevouwen strookjes witte stof met een strookje wollen tussenvulling in de vouwen vormen de randen van de elfenbankjes. Ze bloezen en golven net als in het echt.

Zondag kwam Jon er gezellig op liggen, hij wilde ook aandacht krijgen.

Op het kussentje liggen oké, maar dan wel zo dicht mogelijk bij mijn werkstuk. En ondertussen naar het schaatsen kijken.

Over het schaatsen gesproken, nou ja, over de commentatoren, tenenkrommend! Zitten te ouwehoeren over zaken die niets met de wedstrijd te maken hebben, kramen gewoon onzin uit over de schaatsers omdat ze niet zitten op te letten, en terwijl een schaatser een volle ronde wordt ingehaald laten ze net een interview zien van Yvonne van Gennip vol in beeld. Daarna laten ze de wedstrijd zien, “Oh, hij is ingehaald, dat hebben we gemist.” Tijdens een wedstrijd gewoon even iets anders uitzenden, waarom kan dit niet wachten tot alle deelnemers klaar zijn? Hopelijk zit er iemand bij de redactie die hier verandering in gaat brengen, al was het maar voor de bloeddruk van mijn lief, die gek is op schaatswedstrijden, maar de commentatoren steeds moet corrigeren omdat wat ze zeggen kant noch wal raakt.
Even wat opruimen en kijken wat er nog meer moest gebeuren

Er kwamen nog kettingsteken en rijgsteken bij, en de lege plekken werden opgevuld met de bruin rode wol,

en helemaal onderaan moest hetzelfde zwarte stofje komen als helemaal bovenaan voor de balans, maar ik was niet zo tevreden over dat zwarte stofje, het was te vlak. Dus naaide ik er dezelfde zwarte stof met bobbeltjes op als van Jon’s kussen, Minky, een fluweelzachte fleese. Ik had boven nog een stuk gevonden.

De eerste pagina moet worden gemaakt door van beide “bladzijden” de randen naar binnen te vouwen en met de matrassteek aan elkaar te naaien. Hier zitten ze op elkaar vastgespeld

Maar dan moeten ze wel even groot zijn 😬 een stuk van de eerste pagina komt er bovenuit, door het appliqueren en stumpwork is de stof wat ingetrokken.

Door even wat te trekken kreeg ik het weer even groot,

maar volgens mij is deze in no time weer uit vorm en gekrompen. Op zijn kop op een zachte ondergrond oppersen? Ik wacht even op wijsheid 🤓 Het is een goede leerschool geweest, toch de boel in een ring doen bij dit soort werk, desnoods een stuk stof rondom aannaaien en het in een groot quiltframe opspannen. Ik heb nog een grote vierkante Qsnap van 40 cm ergens liggen. Ergens 🧐

Ik ben benieuwd wat de volgende pagina ons gaat brengen, ik hoorde Marion iets zeggen over een vlinder of zo. Oh dat zou gaaf zijn.
Eens kijken hoe ver ik kom met het inhalen van de hartjes van CrabappleHill Studio, ik loop er nu iets van vier achter. Ik heb het er maar druk mee.

Gekkigheid

Fay heeft Sherlock gewassen en ze liggen in diepe rust, het is geen weer om buiten bezig te zijn, harde wind en regen

Dat was afgelopen dagen wel anders, veel in de tuin gewerkt, meer hierover later. Tussen de praktijken door heb ik genaaid aan de Quiltville Mystery
Meestal met Jon aan mijn zijde, al dan niet behulpzaam, maar altijd wel gezellig. Ik was tot hier gekomen en bezig met de halve blokken te maken die aan de randen en op de hoeken moeten komen

Maar zag dat het niet goed uitkwam aan de rechterzijde, omdat ik daar met andere blokken ben geëindigd dan volgens het schema links, gewoon omdat deze blokken op waren.

Natuurlijk kan ik de hele blokken rechts doorsnijden om de rand recht te maken maar dan wordt de quilt hooguit 170 cm lang. Mmmm, dan maar blokken er bij maken, diepe zucht. Jon zucht mee.

Sherlock hoort het gezucht en komt kijken of hij kan helpen

Hier zie je hoever ik ben, ik heb even een blok uit het midden gepakt om de uiteinde rechts goed te kunnen zien, van dit blok moet ik er dus nog drie maken, en hiervoor moet ik van vele stoffen weer onderdelen snijden want die zijn op; mag ik nog even zuchten?

Terwijl ik ‘s avonds verder ging met het borduurwerk van de Crabapple Hill embroidery month hartjes

Lag Jon lekker naast me te slapen

Dit zijn de hartjes die ik gisteravond borduurde en was bij, tot er rond negen uur alweer een nieuwe was gelanceerd, maar toen zaten we naar iBoy te kijken, een verrassend goede film. Een knul krijgt superpowers nadat er een scherf van zijn mobieltje in zijn hoofd terecht is gekomen. Wie droomt er nou niet van het hebben van superpowers? 🦹‍♀️🪄 Ik zou dan bv de zwarte lijntjes van de getekende hartjes wegtoveren, want die zijn hier en daar toch zichtbaar. Had ik ze maar met de Frictionpen getekend 😔

Ik ben nu zo ver

Fay is vaak aan het spelen met de knikkerbaan, er in liggend kronkelt ze als een slang om toch bij het balletje te komen dat rond haar door de kokers rolt

Ik dook halverwege de week de tuin in, het was me opgevallen dat het zebragras te dicht tegen de heg was gegroeid en dat is niet goed voor de heg, dus besloot ik hem er uit te halen en een locatie elders te geven. Dit is een foto van aug ‘22 toen hij er twee jaar in stond, en vorig jaar was het al bijna zo hoog als de heg.

En wat je op de foto hieronder ziet is een kwart van wat er stond, ik moest het in delen doen, uitsteken met de spade nadat ik eerst delen wortel had afgezaagd met een out broodmes. De hiervoor gemaakte handzaag kon ik nergens vinden, later wel, toen de klus was geklaard. Uiteraard.
Sherlock kijkt waar Jon blijft, het vrouwmens gaat weer spelen in de tuin.

en dat liet Jon zich geen twee keer zeggen. Sherlock was op dit moment aan het jagen achter een kluitje die met het in de zak mikken van de plantdelen weg was geschoten.

Wat ik aan plantdelen niet kon gebruiken ging in een grote zak en hier kon ik Ellie later blij mee maken.

De volgende dag kwamen de tuinmannen om de bolacacia bij de oprit weg te zagen, deze begon bij de kroon af te breken en was in het midden aan het rotten 😕 Het enige voordeel van dat hij weg is, is dat het gedaan is met nieuwe nekbrekende wortelopdruk bij de bestrating.

Of ik de stammen kon gebruiken om te stoken, vroeg de oppertuinman. Nee, niet om te stoken, maar wel om hier en daar neer te leggen om zo te laten afbreken en als voedingsbodem te fungeren voor weet ik wat allemaal. Hij zaagde de stam in drie stukken en bracht ze naar achteren

En toen vroeg ik of hij ook de kroon van de boom naar achteren kon brengen, want deze wilde ik bij de vijver neerleggen voor de beestjes. Hij pakte de kruiwagen en kiepte toen de kroon voorzichtig neer, helemaal perfect 👌 het ligt op de plaats waar het zebragras had gestaan

Boven in het midden en op enkele plekken aan de rand is het flink vermolmd en hier wil ik kleine plantjes in laten groeien

Ik zal eens op websites van inheemse planten kijken welke hiervoor geschikt zijn. Twee stukken zebragras staan links van deze kroon, richting het pad met ruimte om weer wat te groeien, de tijd zal het leren of het hier goed staat.

Prima weertje

Zoals jullie weten slapen onze viervoeters ‘s nachts binnen, het is altijd even keuzestress voor ze als ik beneden kom, gaan we eerst naar buiten, of gaan we eerst eten? Meestal wint het eten het van de frisseneuzenparade.

Even ruiken wie er in de avond en nacht langs zijn gekomen

Prima weertje om binnen te handwerken, ik plak eerst nog een paar rondzwervende kerstquiltjes op in de naaikamer, eentje boven de deur met nano tape, en de anderen boven het rek met speldjes in het behang. Het was voor het verhaal beter geweest als ik de deur even dicht had gedaan voor het maken van de foto.

Week vijf van de stitch along van Marion’s world hield me goed bezig. Voor deze maand koos Marion de Turkey Tail bracket fungus, (de Elfenbank) uit, met kleuren van zwart, bruin, oker, creme en wit en her en der een schittering van zilver.

Voor deze maand wordt de pagina niet in vier delen opgedeeld, maar werken we elke week aan een deel van de Elfenbank die de hele pagina bedekt. Ik tekende naar haar voorbeeld met blauw verdwijnstift de lijnen op de stof en borduurde eerst met okergeel in kettingsteek,

Met hier en daar een deel met de festonsteek om het wat breder te maken. Hierna moesten we drie rijgsteek rijen maken in het wit, ik deed dit met een soort van lintdraad waar een mooie glans over zat

De volgende stap was de whipped stitch, ik gebruikte een donkerbruine DMG borduurgaren, oei wat mooi 🤩 , de combinatie van deze twee steken heet de whipped running stitch. Ik zie het me zo borduren langs de hals van een shirtje, sjiek de friemel.

Hieronder kwam een beetje gerimpeld/geplooid randje van stof,
De bruine vlekken op de stof heb ik zelf gekleurd, ik heb de punt van donkerrood-bruin Derwent Inktense potlood nr 1924 over een rasp gehaald boven twee natte stukken stof, en daarna met folie over de stof de korreltjes in de stof gedrukt met een deegroller, ik wilde gaan voor stippeltjes en geen vlekken. In het laatste geval had ik met een tamponadekwast over de stof kunnen gaan om de kleurstoffen meer te verspreiden.

De lapjes liet ik daarna aan de lucht snel drogen in het warmste kamertje in ons huis, zijnde het drooghok waar de HR ketel staat,

en de volgende dag ging ik er mee aan de slag; de ongestreken lapjes scheurde ik in smalle stroken en zette deze met een rijgsteek vast.

Over de gekleurde strengen garen op het doosje boven in beeld vertel ik later nog wat.
Met Jon gezellig dicht bij me maakte ik daarna het laatste stukje van de weekopdracht af, wit op wit bedrukte stroken quiltstof vastgenaaid met donker garen; ik kon geen geschikte kleur vinden (wilde donker aubergine hebben) dus heb ik van twee kleuren een draadje gepakt en samen gebruikt in de naald.

Deze moesten we vastzetten met een steelsteek.

En dan krijg je dit.

Dit druist zo tegen alles wat ik heb geleerd in, rafels, onregelmatig, grof, slordig, brrrr. Maar als ik het dan van een afstandje ziet vind ik het verrassend mooi.

Woensdagavond werd weer een volgende stap uitgelegd, ik hoop deze zaterdag te kunnen doen. Ik dacht het gisteren te kunnen doen, maar ik voelde me zo lodderig en had hoofdpijn, holteonsteking van kaak én voorhoofd, oh joy. Spoelen, theetjes drinken en sabbelen op keelpastilles, (want ook een geïrriteerde keel van het gekuch) meer kan je niet doen. Gaat vanzelf over, het komt nu al goed los, ik zal jullie de details besparen.

Zo, en dan nu over die twee strengen garen. Er was eens een streng witte perle garen en een streng witte DMC borduurzijde en een doos Derwent Inktense blocks en potloden. De strengen in zijn geheel goed nat maken en dan met potloden of blocks en kwastje de kleur goed nat aanbrengen, oh wacht, hier is het YouTubekanaal waar ik het op zag en dacht “dat kan ik ook”.

En na het aan de lucht drogen ziet het er nu zo uit. Perle garen, oa leuk voor Franse knoopjes

DMC garen, leuk voor de bloemen en hartjes van de Febr stitch along van CrabappleHill studio als je op de link klikt, kom je er gelijk, maar als je op de homepage moet zoeken, klik dan Other Stuff aan en dan Downloadables. En op hun Facebookpagina zie je elke dag wat je kan doen

En dit is het lapje pitjeskatoen waar het op lag, dit komt vast wel een keer van pas

Fay liep buiten en zag duiven bij de schutting, Maar toen ze op de schutting was gesprongen zaten de duiven ergens anders

Huh? De duiven waren blij dat ze niet kon vliegen.

Ik werkte eergisteren nog een uurtje in de tuin, onkruid trekken en de bestrating aan de zijkant van het huis bij het keukenraam schoonkrabben. Geen foto’s gemaakt want mijn telefoon lag binnen, en ik denk dat als jullie zien hoe het er nu uit ziet, jullie denken dat ik er nog aan moet beginnen. Troosteloos omdat het zo nat is.
Krokussen en maagdenpalm beginnen te bloeien, maar niks kan me zo bekoren als de kamperfoeliestruik met room witte bloemen die zo zalig ruiken, dit is de moederstuik bij het achterste terras. Deze heb ik afgelopen herfst flink gesnoeid omdat hij wel erg hoog en woest wijd werd.

En dit is een stekje ervan vlak bij de schuifpui, ik vind het losse van het struikje wel mooier, dus bij deze zal ik snoeien met een snoeischaar ipv met een heggenschaar.