De 60e verjaardag van manlief vierden we vorige week niet alleen in een gezellige eetcafé met zijn familie, met hapjes, drankjes en lekkere muziek, maar ook zijn we met ons gezin naar de Efteling geweest, want dát was zo lang geleden, en het was genieten. “Knibbel knabbel knuisje, wie knabbelt daar aan mijn huisje?”
Ze zagen zichzelf nog staan als kleine ukkies, en zie ze daar nu staan, volwassen mensen en best buddies.
Uiteraard klikten Suzanne en ik ook op heel veel gyms en Pokestops, en hebben bijna 10 km gelopen en veel stilgestaan (wachtrijen bij attracties), we voelden onze benen is avonds wel 😬
Zondag was het weer samen genieten van een uitgebreide lunch op Moederdag
en opeens stond de tafel vol planten, oooh wat een mooie 😍
Helaas moest Suzanne eind van de middag werken, en gingen we mee de stad in om een terrasje te pakken, het was heerlijk met het zonnetje, maar die wind was venijnig koud later op de avond toen we na het eten teug naar de auto liepen.
Sta ik de volgende morgen opgewekt bij een Pokestop uit het pad van iedereen Pokémon te vangen, als er een jonge vrouw van begin twintig aan komt lopen met twee kleine hondjes aan de lijn, strikjes in hun haar en protserige jasjes aan. Het sacherijn druipt van haar gezicht af als ze langslopend commentaar op mij geeft:
“ Nou, da’s lekker volwassen, een oud wijf die een kinderspelletje doet op haar mobieltje.”
Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en krijg de neiging om haar aan haar haren te trekken, maar ik houd me in.
“Nee, jij dan met je hondjes verkleed als barbiepoppen, da’s pas volwassen!”.
Ze loopt snel door. Wat een stom mens, als je niks positiefs kan zeggen houd, dan gewoon je mond. Of zoals de Sire reclame zegt: “Doe ‘s lief”.
‘s Middags op de bee bij Miranda kon ik me gelukkig lekker afreageren op haar tuin, Angela was al begonnen met onkruid wieden op een leeg gedeelte van de tuin dat in afwachting is op inzaaien en een paadje, en met mijn hoed op en werkhandschoenen aan deed ik gezellig mee. We hebben een stuk van 3x iets van 8 meter schoongemaakt, helemaal omgespit en gelijk geharkt, en daarna afgedekt met zeil, en opeens was het 5 uur 😱 de tijd was omgevlogen. Angela showde nog snel even haar drie prachtige affe tops, de eerste twee van hetzelfde patroon,
Wat een ander stofgebruik toch een verschil kan maken he.
en de derde was een BOM uit een tijdschrift.
Eigenlijk gedaan om van een deel van haar stash af te komen, maar uiteindelijk is ze voor het grootste deel toch maar weer naar Quiltshop Leur gereden. 😂
Wie weet wat vandaag gaat brengen: in de tuin werken, aan een nieuw blokje van a Simple Life borduren, want ik heb er weer eentje af:
en tussen de bedrijven door er op uit om nog wat Pokemons te vangen, bedenken wat we gaan eten, boodschapje doen, koken, aaah de dagen zijn in ieder geval goed gevuld; zo goed zelfs dat blogjes schrijven er bij in schiet. 🥴 Een fijne dag nog 👋🏼
