Iedereen bedankt voor de lieve reacties, het heeft ons veel troost gegeven, ook al kon ik ze niet lezen zonder vol te schieten. Gedeelde smart is halve smart.

Jon speurt tuin en straat af of hij zijn zusje ziet, en als hij in de kamer zit kijkt hij steeds richting de schuifpui, deze foto is van vrijdag

Hij zoekt me steeds op als ik even de kamer uit ga, overdag ligt hij naast me op de poef waar Arya altijd lag, binnen handbereik om op de buik geaaid te worden. Als ik op de schommelbank ga zitten kruipt hij naast me en houdt zijn ogen gericht op het tuinpad. Ik verwen hem extra, samen spelen (In de  tuin achter het puntje van een lange wilgentak aanrennen is zijn favoriete bezigheid)  en af en toe een kattensnoepje.

Zo zielig.

Gelukkig was er zondagmiddag afleiding voor iedereen, de 28e verjaardag van Tim werd bij ons gevierd want in onze kamer konden we wel afstand houden. Wat was het heerlijk om ze allemaal weer bij elkaar te zien, onze oudste hadden we sinds de lockdown niet meer gezien. Manlief had ze met de auto opgehaald (Beiden droegen een mondkapje) omdat de treinen overdag weer vol zitten en maar weinig mensen een mondkapjes dragen, “want het is pas per 1 juni verplicht”.

En terwijl DH en ik het eten haalden (grote rijsttafel bij Bali Baru) hadden de thuisblijvers de tafels klaargezet

Zo leuk om bij binnenkomst het geklets en gelach te horen,

De bakjes met verschillende gerechtjes werden als een lopend buffet in de keuken uitgestald, het duurde wel even eer we zaten te eten, want om de beurt handen wassen en dan pas opscheppen koste tijd. Het eten was zalig en overvloedig, Evelien had een vooruitziende blik en had afsluitbare bakjes meegenomen zodat ze eten mee terug kon nemen 👌☺️ Ze nam de trein terug naar Amsterdam, het was rustig met slechts twee mensen in haar coupe, maar wel zonder mondkapjes, dat is dan weer jammer. Een dag met een gouden randje, mag ook wel weer een keer.

Vandaag pak ik het borduren weer op.

Woensdag was ik de hele dag bij mijn vriendin, de kamer inlopend viel mijn oog op deze prachtige quilt gemaakt van twee gekregen stofpakketjes die wonderwel mooi bij elkaar pasten. De parelmoer knoopjes vallen open maken het feestelijk, ze zitten op hexagonnen genaaid. Suf dat ik geen Detailfoto heb gemaakt, maar volgens mij moet ik die nog hebben van vroeger toen Yvonne deze quilt net af had en showde op het quiltweekend. Wordt vervolgd.

Deze “kastjes” vond haar schoonzoon in een tuincentrum, bestemd voor de tuin, geweldig!

We lunchten in het centrum van Wilrijk, we namen allebei een croque monsieur (tosti ham/kaas), op de menu kaart stond achter het gerecht 1 of 2 en Yvonne zei dat ze er eentje nam, want twee kreeg ze niet op. Ik dacht dat ze met 1 tosti 1 stuk bedoelde, en omdat ik zin had in twee stukken, bestelde ik dus 2. Jullie voelen hem zeker al? Juist, op mijn bord lagen vier grote driehoeken 😂😂  die ik met moeite op kreeg, plus een heerlijke salade. Ik had geen honger meer de rest van de dag, en bij thuiskomst had ik genoeg aan de verse groentesoep.
Ik kreeg een prachtige Fatsia (vingerplant) in een mand van haar, hij staat nu heel mooi in de kamer. Jon heeft er even aan geroken en eraan gelikt, en daar is het bijgebleven gelukkig, want deze plant is net als de gatenplant giftig voor huisdieren. 

En als jullie dit lezen zit ik als het goed is in Poppel aan de koffie bij gelijkgestemden; Marjolein organiseerde afgelopen vier (of vijf?) jaar een gezellige bee voor de ex Dotten en de huidige beegroepen van Dorry waren er ook bij, net als een quiltwinkeltje.  Voor dit jaar was er zo weinig animo dat de aangemelde dames in de huiskamer van Marjolein passen. Het zal er ongetwijfeld heel gezellig en aangenaam zijn, hierover blog ik later meer. Een fijn weekend 🤗🤗

Vorige week was ik samen met Pokémon vriendin Petra bij Ellie om thee te drinken, we hadden alledrie wat lekkers gemaakt/gekocht voor bij de thee, het leek wel een high tea 😊 Bij binnenkomst gaf Petra me een cadeautje, huh? Ik pakte het uit en zag twee kleine schilderijtjes van zwarte katten en was zo verbaasd dat ik Zipje en Zopje herkende,

En ik herkende de rode bank, de quilt en de gordijnen, he, hoe kan dat nou, Petra was nog nooit bij ons thuis geweest. Het antwoord was simpel, Petra had na het overlijden van Zopje aan Suzanne via een appje om foto’s gevraagd, en had zo haar schildertalent laten spreken. Ik schoot er vol van, zo onverwachts zo’n lief gebaar. De schilderijtjes hebben een mooi plekje gekregen in de kamer.

Toen mij vorige week op de bee gevraagd werd hoe oud ik de 16e werd, moest ik serieus nadenken, OMG het moet niet erger worden. Ik ben van 1961, dus tikte ik dinsdag de 58 aan, het is maar een getal, want als ik in de tuin werk voel ik me 28, dus blijf ik lekker doorgaan met tuinieren.

Dit jaar was voor het eerst dat we zonder kinderen thuis de dag begonnen op mijn verjaardag, de MonChoutaart stond al vanaf maandagavond op te stijven in de koelkast, deze werd aan het eind van de middag aangesneden, mmmm smullen. Suzanne kwam ‘s middags rond half drie thuis, Evelien had de trein van vier uur en Tim schoof om half zeven rechtstreeks van werk af aan in het restaurant, het was weer een gezellig weerzien. We aten bij de Sinjoor, een Bourgondisch Antwerps restaurant in Roosendaal, waar het eten heel lekker is, en wederom kwamen de mobieltjes niet boven tafel, dus ook geen groepsfoto. Ik dacht aan het begin van de avond er even aan om het de ober te vragen, maar vergat het toen de avond vorderde. Wel heb ik foto’s van al mijn cadeautjes, ik had oa spulletjes voor in de tuin gevraagd, zoals dit ornament,

een spiraal met glazen bal, ik zet het er maar even bij, voordat jullie denken dat het om de watermeter gaat. Het hangt in de boom vlak bij de voerhuisjes, en volgens mij jaagt het nu de vogeltjes weg, want normaal is het een gekwetter van jewelste in die boom. Arya kwam al haar beklag doen, ze mist haar vriendjes waarmee ze soms minutenlang mee zit te kwekken. Snel elders ophangen maar, wat wel jammer is, want ik kan het nu nog vanuit de woonkamer zien en als het zonlicht vangt is het echt heel mooi.

Dit metalen scherm met vlinders kreeg ik van mijn lief, het kreeg een plekje tegen de schutting aan, de vlinders kleuren mooi met de planken. Ik moest eerst een half vergane vogelvoerbakje verwijderen voordat ik het schroefje kon gebruiken voor dit scherm, het was vergeven van de pissebedden en oorwurmen achter dat bakje, fijn voor de vogeltjes.

Het hangt nu dus half achter de budleija, toen ik het hier ophing landde er een vlinder op mijn hoofd en arm, hoe toepasselijk. Van een afstand valt het niet zo op, kijk maar

En die scheve stand van de grasstengel bij de vijverrand komt enerzijds door de harde wind, maar anderzijds omdat Jon het potje waar deze Lisdodde in staat gebruikt om op te staan als hij kikkers wilt spotten. Het potje valt niet helemaal om omdat het nu met wortels vast zit aan de rand. Het plantje heeft gebloeid en zie daar, een sigaar

De vraag is nu: wil ik deze wel hebben in mijn kleine vijver? Zolang ze in de potjes blijven zitten is het nog te behappen denk ik, ik heb er vorig jaar twee gekocht, ach ja, ze zijn zo eruit gehaald om te delen. De lisdodde neemt vervuiling in het water op, dus heeft een zuiverende werking, dat is wel goed. Ik zie wel.
Van Evelien kreeg ik twee planten voor buiten, die met paarse pluimpjes is eenjarig,

En deze Canna, die nu 40 cm hoog is en tot wel 1,5 meter hoogte kan uitgroeien.

Ik laat hem in een binnen- en buitenpot staan, want hij lust wel een slokje, mits de wortelstokken niet nat komen te staan, en zo kan hij ook makkelijk tegen de winter naar binnen om vorstvrij te overwinteren. Net als deze kikker die ik van Evelien kreeg.

De schaal op de borrelsteen is een vogelbadje, de pomp van de borrelsteen is voor de zoveelste keer verstopt (ik blijf zoeken, hij kan niet ver weg zijn) en om de vogeltjes een veiliger badderplekje te geven dan de rand van de vijver heb ik het zo opgelost. Van Suzanne kreeg ik de Bookseat

Mét een opbergzakje voor een mobieltje

Nu blijft mijn iPad ook op bed mooi rechtop staan als ik blogs lees, het plastic plaatje onderaan had ik even omlaag geklapt maar zorgt in goede stand dat de iPad er niet afschuift.

Het cadeau van Tim heb ik ‘s avonds bij thuiskomst gelijk uitgepakt en in gebruik genomen, heerlijk geurende spullen van de Bodyshop ☺️

Niks quilterigs? Ohjawel, nou ja, niets aaibaar maar wel om mee te prikken, Perry had ook nog deze zalig lange gladde scherpe spelden in handige doosjes voor me gekocht (ik ben gek op handige doosjes); de dichte verpakking ga ik nog omruilen, dit zijn korte speldjes en ik heb ze liever lang.

En terwijl ik dit type zie ik iets zwarts door de tuin tussen de planten springen, Jon heeft een kikker gespot en probeert het te pakken te krijgen, het lijkt wel alsof hij van trampoline naar trampoline springt, zo hoog komt hij. En nu zit hij aan de rand van de vijver en kijkt hij vast heel teleurgesteld naar een wegzwemmende kikker, er in het water achteraan gaan doet hij niet meer, zo lekker zijn ze blijkbaar ook weer niet. 

Wat was Suzanne verrast toen we klokslag middernacht op haar werk kwamen om haar te feliciteren, 23 lentes jong,

ze werd door iedereen toegezongen en gefeliciteerd, en we zoenden wildvreemde gasten die ons ook feliciteerden toen ze hoorden dat wij haar ouders waren, het was gelukkig niet al te druk met grappige, hartelijke, licht aangeschoten tot flink dronken mensen. We gingen na een minuut of tien er weer vandoor, zodat ze haar werk kon doen. Na sluitingstijd vierde ze het met collega’s en werd onder de morgen netjes thuis afgezet door een collega.
Terwijl het huis in diepe rust was zat ik de buik van een poes te hechten

De deurstopper ziet wat af met Arya die er helemaal wild van is, even dichtnaaien voordat er ongelukken gebeuren

De cadeautjes stonden al klaar toen ze ‘s middags uit bed was, vooral de grote doos met vreemde vorm intrigeerde haar,

Na het uitpakken van de sieraden, verzorgingsproducten, tekentablet, cactus en pot kwam de carrotcake op tafel die zich goed liet smaken

Hier kan je het recept vinden
Omdat de cactus een topzaar gevaarte was, had ik er een loodzware pot bij gekocht, zodat de plant niet kon omvallen, en tijdens het nagenieten van alles vroeg Suzanne zich af waar ze de plant moest neerzetten, want het was te groot om op haar vensterbank te staan.
, 
Toen de taart op was (van onze bordjes, de rest ging weer in de koelkast) ben ik met beide dochters (Evelien was zondagmiddag gekomen en was blijven slapen)  naar de kringloopwinkel gereden om een bijzettafeltje oid te kopen, zodat ze de pot náást de vensterbank voor haar raam kon zetten. Het werd een zware witgekalkte stenen zuil, en het staat erg mooi in haar kamer, ik wilde er nog een foto van maken maar kreeg bij thuiskomst bezoek en vergat het.

Zo gezellig om met Evelien en Suzanne op stap te gaan, ze waren allebei niet eerder in de kringloopwinkel geweest en keken hun ogen uit; “geen rotzooi zoals bij ons in de kringloop”, zei Evelien, die een hele mooie grote bloempot scoorde.

Tegen zes uur hup de deur weer uit, want we werden verwacht bij Lounge8, een sushi restaurant in het centrum, en Tim zou vanuit werk gelijk hierheen komen. Toen we richting parkeergarage reden herkende ik de auto achter ons als die van Tim, wat een toeval 😊 Suzanne kreeg van haar broer een krachtige  powerbank voor haar mobieltje en laptop, helemaal happy want haar oude was gaan hemelen.

We hebben gesmuld van het eten en genoten van ons samenzijn, het was een dag met een goud randje. Voor Evelien zat de terugreis naar Amsterdam ook mee, vanwege vertragingen kon ze steeds een trein die eigelijk al weg had moeten zijn nog pakken bij het overstappen, en zo was ze 20 minuten eerder thuis.

En vandaag weer een mooie dag in het verschiet, de feestbee van de Crealadies ter afsluiting van het seizoen; een hele dag handwerken en een show& tell, met een potluck in de avond.