Woensdag was ik de hele dag bij mijn vriendin, de kamer inlopend viel mijn oog op deze prachtige quilt gemaakt van twee gekregen stofpakketjes die wonderwel mooi bij elkaar pasten. De parelmoer knoopjes vallen open maken het feestelijk, ze zitten op hexagonnen genaaid. Suf dat ik geen Detailfoto heb gemaakt, maar volgens mij moet ik die nog hebben van vroeger toen Yvonne deze quilt net af had en showde op het quiltweekend. Wordt vervolgd.
Deze “kastjes” vond haar schoonzoon in een tuincentrum, bestemd voor de tuin, geweldig!
We lunchten in het centrum van Wilrijk, we namen allebei een croque monsieur (tosti ham/kaas), op de menu kaart stond achter het gerecht 1 of 2 en Yvonne zei dat ze er eentje nam, want twee kreeg ze niet op. Ik dacht dat ze met 1 tosti 1 stuk bedoelde, en omdat ik zin had in twee stukken, bestelde ik dus 2. Jullie voelen hem zeker al? Juist, op mijn bord lagen vier grote driehoeken 😂😂 die ik met moeite op kreeg, plus een heerlijke salade. Ik had geen honger meer de rest van de dag, en bij thuiskomst had ik genoeg aan de verse groentesoep.
Ik kreeg een prachtige Fatsia (vingerplant) in een mand van haar, hij staat nu heel mooi in de kamer. Jon heeft er even aan geroken en eraan gelikt, en daar is het bijgebleven gelukkig, want deze plant is net als de gatenplant giftig voor huisdieren.
En als jullie dit lezen zit ik als het goed is in Poppel aan de koffie bij gelijkgestemden; Marjolein organiseerde afgelopen vier (of vijf?) jaar een gezellige bee voor de ex Dotten en de huidige beegroepen van Dorry waren er ook bij, net als een quiltwinkeltje. Voor dit jaar was er zo weinig animo dat de aangemelde dames in de huiskamer van Marjolein passen. Het zal er ongetwijfeld heel gezellig en aangenaam zijn, hierover blog ik later meer. Een fijn weekend 🤗🤗
Categorie archief: Heugelijke feiten
Smullen
Afgelopen zaterdag waren we 29 jaar getrouwd,
Deze zaterdag begon als alle andere, ontspannen en met ons tweetjes, tegen het eind van de middag kwamen de kinderen, we vierden onze trouwdag met een gezellig etentje bij Visdonk Lodge.
Pokémon spelers weten dat op 17 Augustus van 16.00 tot 19.00 uur Suicune Raids waren, ons groepje van ongeveer 8 man doen dit soort raids elke maand, altijd gezellig en ongehaast, en lopend van gym naar gym is er ook nog een pitstop bij iemand thuis voor wie moet.
Ik had er vrede mee dat ik deze keer niet mee kon doen, family first 😬 Dus toen ik om 16.00 uur bij het station op Evelien stond te wachten en even mijn Pokémon app opende om te zien of er nog wat te vangen was en boven de gyms bij het station opeens Suicunes zag staan, kon ik het niet laten om even op de dichtstbijzijnde gym te klikken. Oooh ik stond binnen bereik om mee te doen, en kon zien dat er al 14 mensen aangemeld stonden voor deze raid; ik wachtte nog een halve minuut en toen de teller bij 17 bleef hangen gooide ik mijn pass er bij en deed ik toch mee met een raid, ik had nog 40 seconden over voordat de battle begon 😂
De boss was bijna dood toen Evelien in de auto stapte, en ze snapte het helemaal dat de zoen en hug even moest wachten, “nog een paar tellen en hij is dood schat, en dan moet ik hem nog vangen,” zei ik terwijl ik op het scherm tikte, “en nu hopen op een shiny, want dan ……whaaaah het ís een shiny!” Sterretjes kwamen in beeld en de blauwe kleur klonk als muziek in de ogen oren.
Evelien was haast net zo enthousiast, ze kende Suicune van vroeger toen ze met kaarten speelden en het op tv zag. De regen viel op dat moment met bakken uit de lucht, de pokemonspelers waren aan het schuilen tegen de fietsstalling aan, ik hoorde later dat “mijn” groep ook de volle lading had gekregen, maar de opwinding van het vangen van shinies en zelfs iemand met een IV van 100% maakte dat ze de nattigheid snel vergaten. Nagenietend van mijn mooie en onverwachte vangst reden we snel naar huis waar de rest van ons gezin ook binnen kwam druppelen. Van mijn lief kreeg ik dit prachtig boeket💖
Het eten bij Visdonk lodge was zalig, we deden er drie uur over, lekker ontspannen kletsen en lachen en gewoon van mekaars aanwezigheid genieten, wat meer heeft een mens nodig? Tegen middernacht zaten we nog na te genieten met Loki op mijn schoot en Arya er gezellig naast liggend op de poef
Zondag tekende en kleurde ik nog een prentje van Anni Downs, ik wil hier iets anders van maken dan een quilt, gewoon voor de leut.
Ingekleurd met Derwent Inktense, bevochtigd met Aloe Vera gel (dan vloeit het minder uit), gefixeerd door 10 tellen te strijken, uitgespoeld onder de kraan, want de Aloe Vera droogt hard op, weer gestreken en borduren maar.
Nu nog een heerlijk recept, pasta met prei en spinazie Ik gebruikte tagliatelle omdat ik dat in huis had, en op het laatst heb ik er blokjes zalm, kookroom, pesto en kaas door gedaan, minuutje doorscheppen en klaar. De pesto maak ik altijd zelf, want als je eigengemaakte heb geproefd wil je die uit potjes nooit meer eten. 🤢 Zo simpel om te maken, zowel in blender als met de vijzel,de verhoudingen in dit recept is zoals ik het doe, en precies genoeg voor in de pasta. Wat over is kan je goed invriezen, of in een potje onder olie zetten en in de koelkast bewaren. Ik had voldoende basilicum uit eigen tuin, het groeit goed dit jaar. We schepten een vol bord op en het was heerlijk, voor herhaling vatbaar!
Lief gebaar
Vorige week was ik samen met Pokémon vriendin Petra bij Ellie om thee te drinken, we hadden alledrie wat lekkers gemaakt/gekocht voor bij de thee, het leek wel een high tea 😊 Bij binnenkomst gaf Petra me een cadeautje, huh? Ik pakte het uit en zag twee kleine schilderijtjes van zwarte katten en was zo verbaasd dat ik Zipje en Zopje herkende,
En ik herkende de rode bank, de quilt en de gordijnen, he, hoe kan dat nou, Petra was nog nooit bij ons thuis geweest. Het antwoord was simpel, Petra had na het overlijden van Zopje aan Suzanne via een appje om foto’s gevraagd, en had zo haar schildertalent laten spreken. Ik schoot er vol van, zo onverwachts zo’n lief gebaar. De schilderijtjes hebben een mooi plekje gekregen in de kamer.
Hóe oud?
Toen mij vorige week op de bee gevraagd werd hoe oud ik de 16e werd, moest ik serieus nadenken, OMG het moet niet erger worden. Ik ben van 1961, dus tikte ik dinsdag de 58 aan, het is maar een getal, want als ik in de tuin werk voel ik me 28, dus blijf ik lekker doorgaan met tuinieren.
Dit jaar was voor het eerst dat we zonder kinderen thuis de dag begonnen op mijn verjaardag, de MonChoutaart stond al vanaf maandagavond op te stijven in de koelkast, deze werd aan het eind van de middag aangesneden, mmmm smullen. Suzanne kwam ‘s middags rond half drie thuis, Evelien had de trein van vier uur en Tim schoof om half zeven rechtstreeks van werk af aan in het restaurant, het was weer een gezellig weerzien. We aten bij de Sinjoor, een Bourgondisch Antwerps restaurant in Roosendaal, waar het eten heel lekker is, en wederom kwamen de mobieltjes niet boven tafel, dus ook geen groepsfoto. Ik dacht aan het begin van de avond er even aan om het de ober te vragen, maar vergat het toen de avond vorderde. Wel heb ik foto’s van al mijn cadeautjes, ik had oa spulletjes voor in de tuin gevraagd, zoals dit ornament,
een spiraal met glazen bal, ik zet het er maar even bij, voordat jullie denken dat het om de watermeter gaat. Het hangt in de boom vlak bij de voerhuisjes, en volgens mij jaagt het nu de vogeltjes weg, want normaal is het een gekwetter van jewelste in die boom. Arya kwam al haar beklag doen, ze mist haar vriendjes waarmee ze soms minutenlang mee zit te kwekken. Snel elders ophangen maar, wat wel jammer is, want ik kan het nu nog vanuit de woonkamer zien en als het zonlicht vangt is het echt heel mooi.
Dit metalen scherm met vlinders kreeg ik van mijn lief, het kreeg een plekje tegen de schutting aan, de vlinders kleuren mooi met de planken. Ik moest eerst een half vergane vogelvoerbakje verwijderen voordat ik het schroefje kon gebruiken voor dit scherm, het was vergeven van de pissebedden en oorwurmen achter dat bakje, fijn voor de vogeltjes.
Het hangt nu dus half achter de budleija, toen ik het hier ophing landde er een vlinder op mijn hoofd en arm, hoe toepasselijk. Van een afstand valt het niet zo op, kijk maar
En die scheve stand van de grasstengel bij de vijverrand komt enerzijds door de harde wind, maar anderzijds omdat Jon het potje waar deze Lisdodde in staat gebruikt om op te staan als hij kikkers wilt spotten. Het potje valt niet helemaal om omdat het nu met wortels vast zit aan de rand. Het plantje heeft gebloeid en zie daar, een sigaar
De vraag is nu: wil ik deze wel hebben in mijn kleine vijver? Zolang ze in de potjes blijven zitten is het nog te behappen denk ik, ik heb er vorig jaar twee gekocht, ach ja, ze zijn zo eruit gehaald om te delen. De lisdodde neemt vervuiling in het water op, dus heeft een zuiverende werking, dat is wel goed. Ik zie wel.
Van Evelien kreeg ik twee planten voor buiten, die met paarse pluimpjes is eenjarig,
En deze Canna, die nu 40 cm hoog is en tot wel 1,5 meter hoogte kan uitgroeien.
Ik laat hem in een binnen- en buitenpot staan, want hij lust wel een slokje, mits de wortelstokken niet nat komen te staan, en zo kan hij ook makkelijk tegen de winter naar binnen om vorstvrij te overwinteren. Net als deze kikker die ik van Evelien kreeg.
De schaal op de borrelsteen is een vogelbadje, de pomp van de borrelsteen is voor de zoveelste keer verstopt (ik blijf zoeken, hij kan niet ver weg zijn) en om de vogeltjes een veiliger badderplekje te geven dan de rand van de vijver heb ik het zo opgelost. Van Suzanne kreeg ik de Bookseat
Mét een opbergzakje voor een mobieltje
Nu blijft mijn iPad ook op bed mooi rechtop staan als ik blogs lees, het plastic plaatje onderaan had ik even omlaag geklapt maar zorgt in goede stand dat de iPad er niet afschuift.
Het cadeau van Tim heb ik ‘s avonds bij thuiskomst gelijk uitgepakt en in gebruik genomen, heerlijk geurende spullen van de Bodyshop ☺️
Niks quilterigs? Ohjawel, nou ja, niets aaibaar maar wel om mee te prikken, Perry had ook nog deze zalig lange gladde scherpe spelden in handige doosjes voor me gekocht (ik ben gek op handige doosjes); de dichte verpakking ga ik nog omruilen, dit zijn korte speldjes en ik heb ze liever lang.
En terwijl ik dit type zie ik iets zwarts door de tuin tussen de planten springen, Jon heeft een kikker gespot en probeert het te pakken te krijgen, het lijkt wel alsof hij van trampoline naar trampoline springt, zo hoog komt hij. En nu zit hij aan de rand van de vijver en kijkt hij vast heel teleurgesteld naar een wegzwemmende kikker, er in het water achteraan gaan doet hij niet meer, zo lekker zijn ze blijkbaar ook weer niet.
Jarige dochter
Wat was Suzanne verrast toen we klokslag middernacht op haar werk kwamen om haar te feliciteren, 23 lentes jong,
ze werd door iedereen toegezongen en gefeliciteerd, en we zoenden wildvreemde gasten die ons ook feliciteerden toen ze hoorden dat wij haar ouders waren, het was gelukkig niet al te druk met grappige, hartelijke, licht aangeschoten tot flink dronken mensen. We gingen na een minuut of tien er weer vandoor, zodat ze haar werk kon doen. Na sluitingstijd vierde ze het met collega’s en werd onder de morgen netjes thuis afgezet door een collega.
Terwijl het huis in diepe rust was zat ik de buik van een poes te hechten
De deurstopper ziet wat af met Arya die er helemaal wild van is, even dichtnaaien voordat er ongelukken gebeuren
De cadeautjes stonden al klaar toen ze ‘s middags uit bed was, vooral de grote doos met vreemde vorm intrigeerde haar,
Na het uitpakken van de sieraden, verzorgingsproducten, tekentablet, cactus en pot kwam de carrotcake op tafel die zich goed liet smaken
Hier kan je het recept vinden
Omdat de cactus een topzaar gevaarte was, had ik er een loodzware pot bij gekocht, zodat de plant niet kon omvallen, en tijdens het nagenieten van alles vroeg Suzanne zich af waar ze de plant moest neerzetten, want het was te groot om op haar vensterbank te staan.
,
Toen de taart op was (van onze bordjes, de rest ging weer in de koelkast) ben ik met beide dochters (Evelien was zondagmiddag gekomen en was blijven slapen) naar de kringloopwinkel gereden om een bijzettafeltje oid te kopen, zodat ze de pot náást de vensterbank voor haar raam kon zetten. Het werd een zware witgekalkte stenen zuil, en het staat erg mooi in haar kamer, ik wilde er nog een foto van maken maar kreeg bij thuiskomst bezoek en vergat het.
Zo gezellig om met Evelien en Suzanne op stap te gaan, ze waren allebei niet eerder in de kringloopwinkel geweest en keken hun ogen uit; “geen rotzooi zoals bij ons in de kringloop”, zei Evelien, die een hele mooie grote bloempot scoorde.
Tegen zes uur hup de deur weer uit, want we werden verwacht bij Lounge8, een sushi restaurant in het centrum, en Tim zou vanuit werk gelijk hierheen komen. Toen we richting parkeergarage reden herkende ik de auto achter ons als die van Tim, wat een toeval 😊 Suzanne kreeg van haar broer een krachtige powerbank voor haar mobieltje en laptop, helemaal happy want haar oude was gaan hemelen.
We hebben gesmuld van het eten en genoten van ons samenzijn, het was een dag met een goud randje. Voor Evelien zat de terugreis naar Amsterdam ook mee, vanwege vertragingen kon ze steeds een trein die eigelijk al weg had moeten zijn nog pakken bij het overstappen, en zo was ze 20 minuten eerder thuis.
En vandaag weer een mooie dag in het verschiet, de feestbee van de Crealadies ter afsluiting van het seizoen; een hele dag handwerken en een show& tell, met een potluck in de avond.
Nagenieten
Vrijdag was onze zoon jarig, de Oreo cheesecake liet zich weer smaken, de vele cadeautjes met dank en blijdschap in ontvangst genomen, Tim kreeg oa een grote potloodplant, nee geen foto’s gemaakt, het is toch wat 😱 We vierden het zaterdag met een etentje bij het Indonesisch restaurant Bali Baru toen Evelien ook erbij kon zijn. Het was een heerlijk weekend, en vandaag genieten we nog na.
De sappige regenbuien van gisteravond en vannacht hebben de planten goed gedaan, ook al kom je na een paar cm graven al gortdroog grond tegen. Van mij mag het echt de rest van het jaar elke nacht flink regenen, maar helaas ga ik hier niet over 🙃
De blaadjes en bloemen van de vorige week opgebonden vuurdoorn zijn naar het licht en dus ook zicht gedraaid, en wordt druk bezocht door de bijen.
De stekken gemaakt van de geurende klimhortensia die achter het tuinhuisje staat, zijn allemaal goed aangeslagen, en ik heb er eentje een paar meter links van de moederplant in de grond gezet, aangezien de achterbuurman het nu wel goed vindt als er groen door de schutting heen zijn kant op groeit. Ik heb een hoge bloempot ingegraven (met een bloempot er op z’n kop in zodat er geen kikkers in kunnen vallen) om dieper in de grond water te kunnen geven, want anders loopt het zo de oprit van de achterburen op.
De kleine geel bloeiende budleija links er van is eentje die ik goed in de gaten moet houden opdat het niet de vijg en hortensia in de weg gaat staan. Misschien toch beter ergens anders neer zetten?
Als ik in de tuin werk, moet ik altijd goed uitkijken dat ik niet op een pootje stap, Jon staat rondjes om mijn been te draaien, hij vindt me zo lief
De vergeet-me-nietjes bloeien nog steeds,
Ze beginnen in de weg te staan van de lavendelplantjes, maar ik vind het nu nog zonde om ze er uit te halen. De spirea japonica is ook aan een groeispurt bezig, vorig jaar werden ze hier door de buxus binnen het perkje gehouden, de jonge lavendelplantjes laten zich makkelijker overdonderen en staan nu in de verdrukking.
Ik zal een beugel onder de spirea steken om de takken ietsje uit de weg te duwen.
Het gaat duidelijk een stuk beter met Zopje, hij krijgt al wat meer vlees op de botten en heeft meer energie; hier jaagt hij achter Jon aan
Arya houdt liever de kikkertjes in de gaten,en zie hoe goed de munt het doet in de vijver, heerlijk om thee van te zetten!
Vanmiddag ga ik naar een minibee bij Miranda, wie weet hoe ver ik kom met dit werkje
Hij is leuk.
Ook goeiemorgen
De 60e verjaardag van manlief vierden we vorige week niet alleen in een gezellige eetcafé met zijn familie, met hapjes, drankjes en lekkere muziek, maar ook zijn we met ons gezin naar de Efteling geweest, want dát was zo lang geleden, en het was genieten. “Knibbel knabbel knuisje, wie knabbelt daar aan mijn huisje?”
Ze zagen zichzelf nog staan als kleine ukkies, en zie ze daar nu staan, volwassen mensen en best buddies.
Uiteraard klikten Suzanne en ik ook op heel veel gyms en Pokestops, en hebben bijna 10 km gelopen en veel stilgestaan (wachtrijen bij attracties), we voelden onze benen is avonds wel 😬
Zondag was het weer samen genieten van een uitgebreide lunch op Moederdag
en opeens stond de tafel vol planten, oooh wat een mooie 😍
Helaas moest Suzanne eind van de middag werken, en gingen we mee de stad in om een terrasje te pakken, het was heerlijk met het zonnetje, maar die wind was venijnig koud later op de avond toen we na het eten teug naar de auto liepen.
Sta ik de volgende morgen opgewekt bij een Pokestop uit het pad van iedereen Pokémon te vangen, als er een jonge vrouw van begin twintig aan komt lopen met twee kleine hondjes aan de lijn, strikjes in hun haar en protserige jasjes aan. Het sacherijn druipt van haar gezicht af als ze langslopend commentaar op mij geeft:
“ Nou, da’s lekker volwassen, een oud wijf die een kinderspelletje doet op haar mobieltje.”
Ik voel het bloed naar mijn hoofd stijgen en krijg de neiging om haar aan haar haren te trekken, maar ik houd me in.
“Nee, jij dan met je hondjes verkleed als barbiepoppen, da’s pas volwassen!”.
Ze loopt snel door. Wat een stom mens, als je niks positiefs kan zeggen houd, dan gewoon je mond. Of zoals de Sire reclame zegt: “Doe ‘s lief”.
‘s Middags op de bee bij Miranda kon ik me gelukkig lekker afreageren op haar tuin, Angela was al begonnen met onkruid wieden op een leeg gedeelte van de tuin dat in afwachting is op inzaaien en een paadje, en met mijn hoed op en werkhandschoenen aan deed ik gezellig mee. We hebben een stuk van 3x iets van 8 meter schoongemaakt, helemaal omgespit en gelijk geharkt, en daarna afgedekt met zeil, en opeens was het 5 uur 😱 de tijd was omgevlogen. Angela showde nog snel even haar drie prachtige affe tops, de eerste twee van hetzelfde patroon,
Wat een ander stofgebruik toch een verschil kan maken he.
en de derde was een BOM uit een tijdschrift.
Eigenlijk gedaan om van een deel van haar stash af te komen, maar uiteindelijk is ze voor het grootste deel toch maar weer naar Quiltshop Leur gereden. 😂
Wie weet wat vandaag gaat brengen: in de tuin werken, aan een nieuw blokje van a Simple Life borduren, want ik heb er weer eentje af:
en tussen de bedrijven door er op uit om nog wat Pokemons te vangen, bedenken wat we gaan eten, boodschapje doen, koken, aaah de dagen zijn in ieder geval goed gevuld; zo goed zelfs dat blogjes schrijven er bij in schiet. 🥴 Een fijne dag nog 👋🏼
Vieren
Vrijdagmiddag reden we langs gele bloemen
en met een kofferbak vol planten
(Ik had de bloemen expres ingepakt vanwege hooikoorts)
naar Amsterdam om de 28e verjaardag van Evelien te vieren. We liepen langs prachtige huizen op een steenworp afstand van het Vondelpark en genoten van het zonnetje.
Evelien had door bij restaurant Oud-Zuid te reserveren een geweldig keuze gemaakt, echt een schot in de roos! Van de gerechten heb ik geen foto gemaakt, geen van ons allen trouwens, maar het waren feestjes op de borden en in de mond. Wat ik zeker eens wil proberen te maken is de tarte tartin van pompoen met Roquefort, pijnboompitten, witlof en balsamico, zo zalig!
Het was zo fijn om allemaal weer samen te zijn, we tafelden maar heel kort na, Evelien viel bijna om van vermoeidheid (net hersteld van een griepje) en kort nadat we haar thuis hadden afgezet lag ze al in bed. Gelukkig hoefde ze dit weekend niet te werken en kon ze even bijtanken. Zoals bijna altijd liet de TomTom ons eerst een rondje rijden voordat we de wijk uit waren, wat Suus en ik helemaal niet erg vonden vanwege alle Pokémon stops die we konden draaien 😬
Nog een fijne tweede paasdag, genieten van wat snoeperijtjes
het mooie weer en alles wat groeit en bloeit.
Oud en Nieuw
Haast geen gezelligere traditie dan zelf oliebollen en appelflappen bakken vind ik, maar hele volksstammen denken hier toch anders over. Voor hun is het aan de kraam kopen traditie. Vraag me niet wat die man op het dak van het kraam te zoeken heeft, misschien groeien de oliebollen aan de boom?
Voor Zopje is het uitlikken van de vleeskrokettenragoutpan traditie, de dertig op nieuwjaarsdag gedraaide kroketten verdwenen op een paar na in de diepvries, ze zijn weer heerlijk! Hier staat het recept.
Oudejaarsavond was goed vol te houden met lekkernijen op tafel en de conference van Marc-Marie op tv
Arya zat schuin achter me en hield de ramen in de gaten, het vuurwerk was te eng
Jon lag verstopt achter een stoel, Zopje lag uit te buiken op de overloop, en Loki was onder ons bed gedoken en kwam hier pas vanonder toen we om half 3 naar bed gingen; ze kroop gezellig tegen me aan en zo vielen we tevreden in slaap. Om 5 uur vond ze het mooi geweest en maakte me wakker door op mijn schouder te gaan zitten (ik lag op mijn zij), uitbundig te gaan trappelen met haar voorpootjes en heel hard in mijn oor te spinnen. Ja, dat werkt goed als wekker 😬 Na eerst in de deuropening de buitenboel te hebben gecheckt schoot ze de tuin in, de andere drie katten overnachtend in de woonkamer waren ook blij naar buiten te kunnen, en ik tekende er nog een paar uur slaap bij.
Op de miezerige nieuwjaarsdag trof ik een uitgestorven stad aan wat mensen betrof, de meeuwen hadden een zak oliebollen ontdekt en maakten er een feestje van.
Netjes op een hoop geveegde vuurwerkafval voor de gemeentelijke opruimploeg, de straten waren bezaaid met goudkleurige strookjes confetti, plastik dopjes, rood papier en kokertjes.
En ik ontdekte een paar bijna nieuwe schoenen op een bankje in een park, huh? Iemand moest op blote voeten of sokken naar huis zijn gegaan, geen leuk grapje. Omdat het harder begon te regenen heb ik ze met de veters samen geknoopt afgegeven bij de balie van de overdekte schaatsbaan op de oude markt, en thuisgekomen heb ik een berichtje geplaatst in de groepsapp van de wijken.
Na ruim 8 km lopen thuisgekomen is het genieten, niets moet, alles mag op deze luie dag.
Vreugdedansmomenten van dit jaar
Vreugde vanwege de quilts die ik dit jaar af kreeg.
Maart: van de vorig jaar in Edinburgh gekochte stoffen
Mei: Shimmering Symphony als verjaardagscadeau voor Tim
Augustus: Heatwaves
Jon keurt het op zachtheid
December: Blue-green techniekenquilt
Mijn grote hulpjes
zagen mij ook andere dingen maken, zoals de breinaaldenrol.
Ze hoorden me missers maken
Een speldenkussentje (patroon van Dorry) voor het quiltweekendcadeau
En een quiltweekend/workshop tas voor op mijn trolley
In oktober kreeg mijn ministrijkboutje een hittebestendig jasje
En breide ik nog een randje aan het afgeknipte rafelige vingertopje van mijn handschoen, gotta catch’m all.
Zien deze projecten in 2019 het affo licht? Een heerlijke scrapproject,
A Simple Life
En de Tea party (niet alle blokken staan hierbij).
De tijd zal het leren, aan de toezichthouders zal het niet liggen.
Net als de meeste quilters heb ik veel meer quilts in de maak dan ik hierboven heb laten zien, maar ik ben realistisch en wil het latje niet te hoog leggen, want dat werkt juist averechts.