Mijn lief werd op mijn verjaardag geopereerd, en dat was vandaag. Hij was als eerste aan de beurt en ik zat om 13.00 al aan mijn zesde kopje koffie, had drie wasladingen gedraaid en twee opgehangen, de wc van plafond tot drempel schoongemaakt en een was opgevouwen. Daarna probeerde ik me bezig te houden met wat te borduren, want ik begon toch wel moe te worden maar slapen lukte me niet. Allemaal Franse knoopjes in het wit

Om drie uur hield ik het niet meer uit en belde ik de afdeling, ze konden alleen zeggen dat manlief nog op de uitslaapkamer lag, maar meer ook niet.
De neurochirurg belde me een uur later om te zeggen dat hij net naar de afdeling was gebracht, en dat de operatie voor zover hij nu kon zien goed gelukt was.

Evelien en ik stonden drie kwartier na het telefoontje al naast zijn (DH) bed, en waren zo blij hem te zien, maar hij was in een hele diepe slaap, zelfs het harde alarm van een bijna lege accu van de O2 meter maakte hem niet wakker. Slapen is goed, dus maakten we hem niet wakker en gingen weer weg. 
Drie kwartier later waren we weer thuis, nou ja, niet thuis maar bij Curry Masala, een restaurant waar je lekkere curries kan eten, uit eten vanwege mijn verjaardag. 

Manlief belde me toen we halverwege de maaltijd waren, hij klonk goed, voelde zich op wat hoofdpijn na ook goed en kon alles bewegen. Wat een opluchting 😅 en wat zullen we lekker slapen vannacht ☺️

We hadden mijn verjaardag afgelopen zondag gevierd met ons gezin, en ik werd goed verwend met een lekker luchtje, een door Jim Shore bewerkt Disney muisjes in een kopje, een pokeball van New Geek  met Sylveon, een hoesje voor mijn telefoon en een mooie kleurplaat van Sophie.  En een neklamp. 

Ze moesten lachen om mijn enthousiasme bij het zien van deze neklamp van Aquila, het heeft drie lichtkleuren die je krijgt bij het aan/uit knopje kort in te drukken: koud wit, warm wit en neutraal wit. Ik verblinde iedereen met het felle koud licht toen ik het aanzette. Later zag ik dat je het licht kan dimmen door het knopje langer in te drukken, en door het los te laten bij de sterkte die je fijn vindt, zet je deze sterkte als vaste instelling. Ik heb beneden alleen maar daglichtlampen om bij te borduren, dus kan nooit tot in de late uurtjes dit doen omdat ik dan niet meer in slaap kan vallen, maar nu dus wel. De lamp is niet zwaar, voelt goed aan in de nek en is in alle standen te draaien en buigen.  Jullie snappen het, mijn niet geheel gezonde liefde voor lampen is nog niet gedoofd.

Maar het mooiste verjaardagscadeau was toch wel de -even afkloppen- geslaagde operatie van mijn lief. Drie jaar geleden was de operatie van Evelien op mijn verjaardag ook een succes. Just saying.

Het achterste terras wacht op een stevige bezem beurt om de laag mos en oude bloesem van de boom te verwijderen, en het uitkrabben van onkruid,

En de bloempotten moeten nagekeken worden of op een ander plekje gezet worden.

De akelei bloeit zo mooi

Ze staan door de hele tuin

En de laatste azalea’s bloeien, deze roze en gele bloeien wat later dan de voorgaande rode en creme

Jon en Sherlock zaten woensdag buiten de boel in de gaten te houden, het is stil, af en toe vliegt er een vogel over die heel hard en schel krijst, eerst dacht ik dat het een sperwer was omdat op dat moment alle kleine vogeltjes zich stil hielden. Maar deze vogel met een witte buik en lange snavel lijkt niet op een sperwer. En nee, het is geen meeuw.

Ik open het raam om een mooiere foto van het duo te maken, maar het moment is verstoord en ze vragen of ik buiten kom spelen. Eerst vraagt Jon het

En daarna probeert Sherlock me over te halen, “pretty please?”

Nee jongens, even mijn armen rust geven, nou ja, rust, ik wil werken aan een jurk, een patroon van Lutterloh net uitgeknipt

En ik probeer mijn achterstand in te halen bij de Stitch journal van Marions World.

Misschien ga ik later nog wat meer variatie aan steekjes bij de randjes doen

So far so good

Het plan was om een stumpwork roos te maken zonder gebruik te maken van ijzerdraad in de randen. Wel met een dichte festonsteek zodat je mooi kort tegen het borduurwerk kan afknippen.

Ik vond de elegantie ver te zoeken toen ik de bloemblaadjes eenmaal uitgeknipt tot een roos maakte. Te groot ook. Ik denk dat ik het beter uit een spiraal deel had moeten maken, en deze dan rond wikkelend op de stof vast had gezet. Gisteren zag ik deze spreuk in de krant: Als hadden komt is hebben te laat. (Maw niet zeuren over gedane zaken)

De blaadjes heb ik wel gebruikt en de roos heb ik gemaakt met zijde lint, het is goed zo.

Eindelijk kon ik met de volgende pagina beginnen van week 17, ik loop maar drie weken achter 🫣 ieder op zijn eigen tempo, maar ik ben bang dat als ik te ver achterloop het einde zoek is. Op deze pagina komt een vaas met tulpen op een tafelkleedje, het vaasje is wat opgevuld met laagjes wollen tussenvulling, zover ben ik nu, en de stofjes voor de bladeren zijn ook al uitgezocht.

Ik merk dat mijn linker hand het vasthouden van de borduurring niet zo fijn vond met al die bloemblaadjes maken, even wat afwisseling dus.

Gistermiddag pakte ik het laatste stukje pad aan om daarna het terras schoon te maken.

Ik zette de parasol op zodat Jon schaduwplekje had tijdens het werken, het leven is zwaar als zwarte kat  

In de hoek links van de tuinstoelen groeiden de struiken tot ver over de bestrating en werd er flink gesnoeid,

maar wel zo dat er nog een fijn beschut plekje is voor de katten. Hier een doorkijkje onder dat hoekje door

Hier de potten die ik later nog zal nakijken, in de zwarte potten zitten Verbena stekken van vorig jaar, klaar om geplant te worden.

En na vier uur van krabben, trekken en vegen was het klaar en kon ik nat van het zweet tevreden achterover leunen snel eten uit de diepvries opwarmen, want het was al half zeven!

Het Eurovisie songfestival was een domper, zo erg dat niet de camera vrouw die tegen de afspraak in en na twee waarschuwingen bleef filmen werd gestraft, maar Joost Klein. Beschamend.

Het belooft vandaag net als gisteren weer een mooie zomerse dag te worden, vanmiddag komt iedereen weer over de vloer vanwege Moederdag, joepie 🎉 . Van Evelien kreeg ik zonet een mooie bloeier, “Suzanne met de mooie oogjes”.

Ze heeft gisteren alles al in huis gehaald voor de bbq, ik hoef nergens voor te zorgen ☺️ Suzanne gaat net als vorig jaar voor de taart zorgen, die super lekkere van de Hema. Ik heb er zin in. Een fijne dag 👋🏼