Categoriearchief: Heugelijke feiten

Even er uit

Vandaag mocht manlief even er uit, even naar huis voor een dag, en niet zomaar een dag: vandaag zijn we 34 jaar getrouwd 🥂 Niet dat we iets speciaals gingen doen hoor, gewoon samen aan de keukentafel zitten is al heel fijn na een maand niet thuis te zijn geweest

Evelien had een slagroomschnitte gehaald, en Tim en Yvonne kwamen met oliebollen aanzetten, smullen 👌 hier pakt Yvonne het stapeltje kleren uit dat Evelien voor Sophie heeft gemaakt. Sophietje staat toe te kijken, ze wilt net als haar mama een tasje om als ze de deur uit gaan, te schattig 🥰

Het was genieten. Tim en Evelien maakten het eten klaar, hele grote hamburgers met alles erop en er aan, en daardoor zo dik dat je er haast geen hap van kon nemen. Na het toetje ging Sophietje weer naar huis, “doei” zei ze zonder om te kijken, parmantig achter haar papa aan naar de auto lopend, de uitgestoken hand van haar mama weigerend.
En ik breng manlief zometeen weer terug naar het revalidatiecentrum, het was een vermoeiende dag voor hem; morgen heeft hij een hele dag om bij te komen en maandag wordt hij weer aan het werk gezet.

De egeltjes schuiven vanavond vast weer aan, net als afgelopen weken, ze krijgen kattenvoer (kip) en komen soms aanrennen als ze me het eten horen neerleggen.

Kleurrijk geheel

4 reacties

Vrijdagmiddag gingen Ellie en ik naar de handwerkbee bij Quiltshop Leur, alwaar Ellie aan haar kerstmannen werkte, zijn ze niet beeldig? Van vilt gemaakt.
206d18a4-c3ad-4336-8f63-a56c828999da
Ik pakte mijn stitch journal weer op na lange tijd, ik borduurde eerst nog wat vergeet-me-nietjes met Franse knoopjes van een meerkleurige Perle cotton van Wonderfil, en daarna met 3 draadjes DMC borduurgaren Franse knoopjes om zo witte gipskruid bloemen te maken.

En ter afwisseling naaide ik er ook fijne witte glas kraaltjes op. Ik was mijn fijne witte naaigaren vergeten mee te nemen, maar gelukkig zaten er aan de volle tafel (10 stoelen bezet) genoeg dames die op mijn vraag van wie ik een draadje mocht hebben gelijk in hun bakjes, tasjes en zakjes op zoek gingen naar een klosje garen. Janette had de hare als eerste te pakken 😉 en zo kon ik aan de slag gaan met de kraaltjes. Het was een gezellige groep met een paar nieuwe gezichten, nou ja, nieuw, ik kende enkele dames nog van vroeger, van de Dotten quiltweekenden en van toen ik nog les gaf ergens in het begin van deze eeuw 🫣

Een rondje door de winkel leverde me deze prachtige dubbele stofstalen op, dus wat je ziet met die twee witte kaartjes is er een; ik kocht er twee. Ik weet nog niet wat ik er mee ga doen, mooie tassen maken, of een bloes/tuniek, als ik het zwarte poplin combineer zal er vast iets moois van gemaakt kunnen worden

Per stofstaal zit er een lang breed stuk randstof bij, is het geen beauty?

Jon was er mee in zijn nopjes, de kleuren staan hem zo goed, geen zwarte poplin bij nodig, gewoon niks meer aan doen.

Ik kwam op het idee voor tasjes omdat Evelien me een beetje heeft aangestoken met haar tassen, van het linker tasje heeft ze er drie gemaakt, een voor zichzelf en de andere voor Suzanne en Yvonne. De rechtse is een rugzak, het bruine leer is echt leer van wat eens een stoel was. Vanwege de dikte van het leer was dit een “eens maar nooit meer” project, leernaalden braken, machine kon het niet aan, met een vette braam op het steekplaatje van haar naaimachine als stille afgevoerde getuige, hij moest vervangen worden. Gelukkig had de Elna Lotus er minder moeite mee en kwam de tas af.

We zijn vorige week samen naar de kringloopwinkel geweest, ik had D-ringen en sluitingen/rits nodig voor een kleine tas in wording; zie hier de stoffen die ik gebruik.
181E20C9-0C86-4F9F-B72C-78121F5D19CF
Want waarom iets nieuws kopen als je het materiaal van een tweedehands tas kan gebruiken? Ze verkopen bij de Kringloopwinkel tasjes en tassen met de nodige hardware vanaf 1 euro, het tasje wat ik kocht en sloopte kwam op net geen 3 euro, en ik ga behalve het hardware ook de riem gebruiken.

Dus we gingen de deur uit voor tasjes, Evelien slaagde ook goed, maar vrijwel gelijk bij binnenkomst liep ik tegen een lamp aan die me gelijk beviel, er was niks mis mee, nou ja, een paar butsjes helemaal onderaan op de voet, maar geen hond die dat opvalt. Nu natuurlijk wel, een ieder die dit blogje heeft gelezen en bij ons komt, gaat gelijk de butsen bekijken, jonge jonge, wat een butsen. En voor maar €15,- kon ik hem niet laten staan. Ik loop al een hele tijd met het plan dat er een lamp moet komen in de hoek naast de bank, maar de ene keer dat ik hiervoor ging kijken vielen de prijzen me zo tegen dat ik dacht “Laat maar”. En wat kan een mens blij worden van een mooie energiezuinige LED lamp hè,

Ik vooral 😂 Evelien zei: “Waarom verbaast het me nou niet dat je met een lamp bent thuisgekomen?”
Hij geeft fijn licht, niet idioot fel, maar ook geen kaarslicht sterkte, op onderstaande foto goed te zien.
En oh ja, ik zou het helemaal vergeten te vertellen maar ik heb het voetenbankje een nieuwe hoes gegeven, wat er op zat was op diverse plekken doorgesleten. Ook de kattenpoef (buiten beeld) kreeg een hoes van dezelfde meubelstof, gekocht bij de Stoffenkoning in Rucphen.

Manlief heeft de lamp en bekleding nog niet in het echt gezien, maar dat gaat aanstaande zaterdag als alles goed is wel gebeuren tijdens een verlofdag. Hij is vandaag opgenomen in het revalidatiecentrum in onze woonplaats, vanmorgen en vanmiddag waren de intakegesprekken met verschillende disciplines, en vanaf morgen gaat hij dan flink aan de bak. Werken aan conditie, balans en zelfredzaamheid, de arts schatte in dat zijn verblijf wel een maand kon duren. De opname in het revalidatiecentrum zou vorige week donderdag al zijn geweest, maar het werd vroeg in de ochtend op de dag zelf afgezegd vanwege spoedopnames, ik kreeg het te horen toen ik op de afdeling aankwam om manlief op te halen, en dat viel vies tegen 😢. Maar gelukkig belden ze vrijdag dat ze maandag een kamer voor hem vrij hadden. Op de warmste dag van het jaar, 33°C 🥵 gelukkig was het aangenaam koel in zijn kamer. Wat een dag 😅

Er uit

Mijn lief werd op mijn verjaardag geopereerd, en dat was vandaag. Hij was als eerste aan de beurt en ik zat om 13.00 al aan mijn zesde kopje koffie, had drie wasladingen gedraaid en twee opgehangen, de wc van plafond tot drempel schoongemaakt en een was opgevouwen. Daarna probeerde ik me bezig te houden met wat te borduren, want ik begon toch wel moe te worden maar slapen lukte me niet. Allemaal Franse knoopjes in het wit

Om drie uur hield ik het niet meer uit en belde ik de afdeling, ze konden alleen zeggen dat manlief nog op de uitslaapkamer lag, maar meer ook niet.
De neurochirurg belde me een uur later om te zeggen dat hij net naar de afdeling was gebracht, en dat de operatie voor zover hij nu kon zien goed gelukt was.

Evelien en ik stonden drie kwartier na het telefoontje al naast zijn (DH) bed, en waren zo blij hem te zien, maar hij was in een hele diepe slaap, zelfs het harde alarm van een bijna lege accu van de O2 meter maakte hem niet wakker. Slapen is goed, dus maakten we hem niet wakker en gingen weer weg.
Drie kwartier later waren we weer thuis, nou ja, niet thuis maar bij Curry Masala, een restaurant waar je lekkere curries kan eten, uit eten vanwege mijn verjaardag.
7e80425c-bc7c-4539-be19-3aa1b861e482
Manlief belde me toen we halverwege de maaltijd waren, hij klonk goed, voelde zich op wat hoofdpijn na ook goed en kon alles bewegen. Wat een opluchting 😅 en wat zullen we lekker slapen vannacht ☺️

We hadden mijn verjaardag afgelopen zondag gevierd met ons gezin, en ik werd goed verwend met een lekker luchtje, een door Jim Shore bewerkt Disney muisjes in een kopje, een pokeball van New Geek met Sylveon, een hoesje voor mijn telefoon en een mooie kleurplaat van Sophie. En een neklamp.

Ze moesten lachen om mijn enthousiasme bij het zien van deze neklamp van Aquila, het heeft drie lichtkleuren die je krijgt bij het aan/uit knopje kort in te drukken: koud wit, warm wit en neutraal wit. Ik verblinde iedereen met het felle koud licht toen ik het aanzette. Later zag ik dat je het licht kan dimmen door het knopje langer in te drukken, en door het los te laten bij de sterkte die je fijn vindt, zet je deze sterkte als vaste instelling. Ik heb beneden alleen maar daglichtlampen om bij te borduren, dus kan nooit tot in de late uurtjes dit doen omdat ik dan niet meer in slaap kan vallen, maar nu dus wel. De lamp is niet zwaar, voelt goed aan in de nek en is in alle standen te draaien en buigen. Jullie snappen het, mijn niet geheel gezonde liefde voor lampen is nog niet gedoofd.

Maar het mooiste verjaardagscadeau was toch wel de -even afkloppen- geslaagde operatie van mijn lief. Drie jaar geleden was de operatie van Evelien op mijn verjaardag ook een succes. Just saying.

Wauw 😮

Manlief staat hier de betekening van Het laatste oordeel te bewonderen die ik net had ingelijst en opgehangen in de hal

Hij kreeg dit schitterend cadeau van Janne de Jong, een zeer getalenteerde en lieve vriendin van onze zoon en schoondochter. Haar werk is indrukwekkend, kijk maar eens op haar website. https://www.jannedejong.art/
Elke keer als ik er naar kijk, zie ik weer wat nieuws

Op de website van Janna kan je veel meer details bekijken, plus het verhaal er achter.

Had ik al verteld dat ik met een doorkroop jurk bezig ben voor mezelf? Hele mooie print en soepele lekker aanvoelende stof, maar het rafelt als een malle als je er alleen al naar kijkt. Brrr. Ik wilde de vlieseline op het beleg van de voorpanden strijken, maar Jon had andere plannen met mijn strijkplankje, en ik had niet veel nodig om het werk te staken.

Samen met Sherlock tussen de regenbuien door even naar het bloeiende zaaigoed gekeken, het blijkt gele mosterd te zijn. Valt een beetje tegen maar de beestjes zijn er blij mee en daar gaat het om

Sherlock vind het gras interessanter, hier wonen de kikkers onder

De tere geraniumbloempjes, mooi met die donkere lijntjes.

En zie hier: de drie tulpjes zijn klaar, ik had er in mijn enthousiasme al vier basisbloemen op geappliqueerd, maar op het linker steeltje komt net als in het midden boven de rand van de vaas een open bloem.

Dit bloempje ging er dus weer af.

Voor de resterende twee bloemen moet ik nu twaalf bloemblaadjes borduren. Eentje af, nog elf te gaan

En ondertussen ben ik ook al begonnen met de volgende opdracht (Marions world, week 21), een bloemenkrans

Je ziet dat ik een kleine borduurring heb gebruikt, met een beetje stoom pers ik de afdrukken er wel uit. Morgen kijk ik hoe het gaat met een grotere ring, het werkt soms onhandig als je in het midden moet zijn, vind ik.

Fay in dromenland, heerlijk toch.

We waren gisteren op verjaarsvisite, Tim was vrijdag jarig (32) en bijna de hele familie kwam op bezoek; de ouders en grootouders van Yvonne waren er, en Sophie keek haar ogen uit met al die opa’s en omi’s. Er werd lekker geknuffeld met onze kleine meid, ze smulde van de door haar papa gebakken monchou taart en oreo taart, net als de rest van het gezelschap.
Bij de Hema zag ik een xylofoon met Sophie’s naam er op 😉 en het was een schot in de roos

We genieten nog lekker na.

O zo lief

Het was zalig weer op Moederdag, Jon lag buiten handbereik in de tuin half onder de heg met zijn ogen op ons gericht

Nadat hij doorkreeg dat dat kleine mensje niet van zijn quilt af zou gaan,

Sophie speelde de hele middag zo zoet met de autootjes, pop en Duplo ☺️

Ik werd verwend met bloemen in hanging baskets

De volgende dag kreeg de Suzanne met de mooie oogjes plant een veel grotere pot met bladcompost onderin en er bovenop, en een paar dagen later klom ze al in de magnolia

We hielden het gelukkig droog, zodat we heerlijk buiten konden eten terwijl Sophietje lekker sliep.

Het was een dag met een goud randje, dag lieverds, tot over twee weken

Niks vergeten? Toch wel, maar de muisjes zullen het haarelastiekje wel uit de pootjes van de katten houden.