Categoriearchief: Kattenhulp

Herfstklus

Samen aan het ontbijt, in het begin leek het wel balletje-balletje, wisselen van plaats om te proeven of er verschil zit in de inhoud van de schaaltjes. En elke keer als Sherlock achterom keek vielen er brokjes uit zijn bekje, zo’n morsige eter. 
IMG_0368
En terwijl Jon en Sherlock hierna naar buiten renden voor de frisse neus, sprong Fay op de toren, ze was de hele nacht buiten geweest en wilde rust. Nog even lachen voor de camera
IMG_0372
Halverwege de middag zag ik oortjes boven de tv uitkomen, lekker genieten van het zonnetje op zijn lijf
IMG_0378
of wilde hij de tuin vanuit een andere hoek bekijken
IMG_0379
Toen manlief even later de tv aanzette, wilde hij ook aandacht en ging lekker in beeld zitten
IMG_0380
Wat een bizarre Scandinavische film was dit, een moordenaar op een eiland waar een groep volwassenen een voor een op gruwelijke wijze werd vermoord, op een paar na. Deed me denken aan die gek die jaren geleden vakantie vierende scholieren op een Noors eiland had vermoord. Ik zat meer naar mijn haakwerk te kijken dan naar de film, ik kan niet zo goed tegen gillende, schreeuwende paniekerige mensen, mijn haakwerk werkte goed als bliksemafleider. Lekker vrolijk al. 
IMG_0371
Vanmorgen mocht ik even bij de tandarts in de stoel plaats nemen, een eerder al ontdekte en toen ontlaste gebroken wortel waarop een kroon zit was vanaf vrijdag weer aan het klieren en ik voelde een dikke bobbel bij mijn gehemelte naast desbetreffende wortel. Hij heeft een penicilline kuur voorgeschreven en volgende week gaat hij de kroon met wortel verwijderen, tenminste, als de boel rustig is. En dan is het afwachten tot het is genezen, kijken wat ik ga doen. Een brug of een implantaat. Het is de derde kies vanaf achteren geteld bovenin, dus als ik lach gaan we een zwart gat zien, dus dat wordt op foto’s een glimlach. Moet ik even op oefenen.
Zoiets als dit dus. Wat ging er vooral aan deze foto waar ik behoorlijk verhit sta te lachen?
IMG_0399
Dit was anderhalf uur eerder, toen ik gewapend met zaag, snoeischaar en takkenschaar en even later ook een keukentrapje de bolacacia ging kortwieken.
IMG_0392
Omdat we een dezer maanden een geheel nieuwe achterpui krijgen, en de mannen met de twee delen met glas vanaf de oprit naar achteren moeten lopen, moet de doorgang vrij zijn. Dus snoeien maar.
Toen ik op de oprit van de buren stond zag ik Jon zitten
IMG_0393
Hij hield alles goed in de gaten
IMG_0394
De oprit van de buren schoongeveegd en toen de bende op die van ons opruimen. 
IMG_0395
Ik dumpte een deel van de takken bij de containers, want ik was van plan om ze gelijk door de hakselaar te doen, maar mijn rechter elleboog dacht hier heel anders over, het zeurde een beetje. Dus de rest van de takken liggen nu uit de weg, tenminste, als we buiten geen was meer moeten drogen.
IMG_0397
Het verhakselen kan morgen of overmorgen ook nog als het droog is, en tot die tijd kan ik misschien nog een bloemetje haken?
IMG_0391
Miranda was onlangs even op bezoek en had een gehaakte poncho (of shirt?) aan, ook met bloemen, door een vriendin van haar gemaakt. 
IMG_0357
Leuk over een donker shirtje. Een Magic loop met twaalf bloemblaadjes van een heleboel lossen, en deze op hun beurt weer met losse en halve stokjes tot een vierkant gemaakt. Mmm, ook leuk als tafelkleedje  

Sinds een paar dagen slapen we nu onder losse eenpersoonsdekbedden ipv een tweepersoons dekbed, ik werd een beetje moe van hele nachten het dekbed terug over me heen trekken als mijn lief zich omdraaide. DH vond het maar niks nadat hij de eerste nacht steeds last had van een van het bed afglijdende dekbed, nu had hij slecht geslapen, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Dus heb ik zijn dekbed op het voeteneinde en op kniehoogte tussen beide boxspring bedden in met zelfgemaakte bretelhouders aan zijn matras vastgeklemd. (Instopstrook er aan genaaid had ook gekund, maar dit was sneller) Probleem opgelost en we hebben allebei geslapen als een roos 👍

Vreemde vogels

Zondagmiddag stak ik de graskant weer bij (af) en trok me suf aan het onkruid waarbij ik eerst de grond met een spade los moest woelen, en ook de guldenroede bij het meisjesbeeldje werd voor 2/3 deel verminderd, ze verdrongen de hortensia en vrouwenmantels
IMG_0009
Een dezer dagen zal ik de rood verkleurende grassen bij het meisjesbeeldje ook uitsteken om ze iets dieper in de border terug te planten, want deze groeien het grasveld in. Wacht, Sherlock wilt ze wel aanwijzen, ik denk dat Fay net een plasje heeft gedaan op de losse grond, en vooraan had ze de grond losgewoeld. 
IMG_0040

Gisteren was de uitvaart van mijn schoonzus, de zus van manlief. Het was een mooie dienst, en de grote zaal (voor feesten en partijen en blijkbaar dus ook voor uitvaartdiensten) zat zo vol dat achteraan de mensen moesten staan, het leek wel of heel Essen was uitgelopen. Dit gaf veel troost aan de kinderen van schoonzus. Aan het langs de urn lopen van de vele mensen (bijna 300) leek geen einde te komen, al die emoties kwamen wel binnen zeg, en ik was blij met het schouwspel van de spelende eekhoorns in de bomen en over het houten hekje langs het grasveld, waar we vanuit de zaal op keken. Na afloop was er een koffietafel (lunch) voor de familie en genodigden, en het was halverwege de middag dat we pas weer thuis waren.

Vandaag zouden we naar fitness gaan, maar we slaan vanwege vermoeidheid een weekje over, moet kunnen.

Kijk nou toch eens naar deze kapotte bast en allemaal pissebedden en aaltjes die eronder zitten, met een beetje fantasie zie ik een spookgezicht op de stam
IMG_0008
De rechterkant van de boom leek dood, gewoon veel last van de droogte gehad denk ik, en aan de meeste takken zitten weer blaadjes in de dop, en de besjes worden met smaak opgepeuzeld door de vogeltjes. 
IMG_0043
Als ik de foto van de zwarte bast Google, kom ik uit op gruwelijke diagnoses, waaronder een schimmel die dodelijk en zeer besmettelijk is voor de bomen in de buurt en gevaarlijk voor de mens, jakkes. Ik denk dat ik de foto maar naar een kenner opstuur  

Ik ontdekte een nasty uitziende monster bij het bijenhotel, nader onderzoek wees uit dat het hier gaan om een de houtsluipwesp. Deze sluipmoordenaar legt eitjes in de cellen waar de bijen hun eitjes hebben gelegd, en de jonkies van de sluipwesp eten de larven van de bijen op 🥺 Gelijk was het gelukzalige gevoel van ons druk bezochte bijenhotel weg. Maar oké, sluipwespen zijn ook heel nuttig, zo is de natuur nou eenmaal; eten of gegeten worden. 
IMG_2220
De vlinders houden het bij het snoepen van de rijpe peren, een mens kan maar zoveel peren zelf eten, en caring is sharing. 
IMG_0015
De druiven zijn trouwens heerlijk, ik heb net weer twee trossen naar binnen zitten werken, er zat maar een druifje bij die ik gelijk na doorknauwen uittufte, het smaakte gegist, maar ik zag er niks uitlopen, dus dat viel ook weer mee. De eksters en merels pikken ook graag van de druiven, de katten zitten vaak mekkerend en smekkend toe te kijken maar laten het uit hun hoofd er op af te stappen .

Jon genoot gisteren van het avondzonnetje, zijn vachtje was heerlijk warm
IMG_0005
Hij wist dat er vandaag werk aan de winkel was, schaamteloos lag hij er bij terwijl ik nog een paar steekjes bij de maan quiltte, en lag hij even later heerlijk in de weg toen ik de quilt op maar sneed, bijna zat zijn staart onder het mes.
IMG_0030
Ophangsleuf en label in één, leek me wel handig. 
IMG_0032
En dezelfde gelpen waarmee ik schreef (Pentell gel roller voor stof) kwam goed van pas toen ik enkele lichte steekjes langs de bies
IMG_0033
donker maakte
IMG_0034
Ik had de bies met de hand tegen gezoomd op de bovenkant na, daar waar de ophangsleuf was meegenaaid. Voor de stevigheid deed ik die kant met de naaimachine. Even een stokje uit een herfstquiltje gehaald om er door te steken en klaar is hij. Hij lijkt aan de bovenkant niet recht, maar dat komt door een bochtje in het stokje, ik zal morgen kijken of ik een rechter exemplaar in het schuurtje heb liggen. Het quiltje meet nu 14x 14”. 
IMG_0036
Jon moest er even van bijkomen, helemaal happy dat onder zijn toeziend oog weer een quiltje af is gekomen.
IMG_0024
Hij hangt zolang even aan het alarmkastje, en als het Halloween is zal ik hem met de goede kant voor het raam hangen naast de deurbel, maar tot die tijd kunnen we er zelf van genieten.

IMG_0045

Omdat het kan

Toen ik nog voor het ontbijt de PBD- zakken (met plastic, blik en drankkarton) buiten aan de lantaarnpaal op de hoek naast ons huis hing, zag ik een grote dode muis vlak naast de voordeur liggen. De katten waren toen net een half uurtje buiten en eentje had duidelijk niet stilgezeten. Ik wipte de muis met een stokje wat verder opzij, de eksters zouden het beestje later wel ophalen.

Na het ontbijt kwam Jon meehelpen met de krant lezen (ging dus bovenop de pagina liggen waar ik zat te lezen) en nam spinnend het nieuws met me door onder het genot van aaitjes op zijn buik. Zijn haren beginnen weer terug te groeien en er is gelukkig weinig meer van de poedel-look te zien bij zijn poten. Ik vertelde manlief over de muis bij de voordeur en gelijk ging Jon rechtop zitten en keek heel aandachtig naar de voordeur, alsof hij wilde zeggen “Waar bij de voordeur?”. We schoten in de lach, hij snapt dus echt wat we zeggen.

Ik ging naar boven en naaide de blokjes tot stroken en sneed het stitchery lapje op maat volgens de beschrijving, met Jon als controlebewaker 
IMG_9949
De stroken legde ik er toen naast en WTF? Waarom zijn de zijkanten te kort? Als ik die twee stippeltjeslapjes gewoon op 2” had gesneden ipv de 2,25” volgens het patroon, dan had het wel geklopt. Huh, snap jij het?
IMG_9950
Bizar
IMG_9951
Ik heb dus van die 2x 2,25” een kwart inch afgesneden en toen klopte het uiteraard wel.
Sherlock sprong vlak naast mijn strijkplankje op tafel, en schrok zo van het geluid van het strijkboutje, dat hij via de snijtafel weer op de grond sprong, Jon hierbij storend in zijn schoonheidslaapje.
IMG_9952
Blij dat het naaiwerk klaar is, morgen ga ik het sandwichen en dan lekker doorquilten. Ik denk wel dat ik de naadtoeslagen van de borders van het middenstuk af strijk, want a) ze schijnen door, en b) dan kan ik mooi rondom in de ditch quilten van het middenstuk voordat ik  daar los ga.  Volgens de beschrijving moest ik naar het middenstuk toe strijken. Raar. Nog raarder is dat ik het nog deed ook 🤪 normaal ben ik eigenwijzer  

IMG_9954
Ik heb ook veel te veel 9-patches gemaakt, (14 teveel🤣) deze komen vast wel van pas in een poppenwagen dekentje. En nu hangt het even uit het pad en buiten kattenpootbereik, mooi al die kleuren op de designwall. 
IMG_9955

Blokjes naaien

De katten stoven naar binnen, het regende en de mannen hadden honger, Fay wilde liever eerst geaaid worden en ging op de speelquilt liggen. Ze genoot van alle aaitjes en ging zelfs op haar rug liggen met haar pootjes wijd, zodat ik haar buikje kon aaien, iets wat ze maar heel af en toe toelaat. Ik doopte een knuffeltje in de catnip en ze begon het gretig af te likken

IMG_9926
De mannen hoorden het catnipblikje sluiten en kwamen gelijk aanlopen, Sherlock viel het knuffeltje van Fay aan
IMG_9927
En pakte het van haar af, arme Fay

IMG_9928
 Ik strooide snel catnip op het andere knuffeltje voor Sherlock, wat hij gelijk ook inpikte, en plots was Fay op haar hoede toen ze Jon zag. Hij is de laatste dagen weer erg bazig tegen haar, meestal duikt ze dan onder de bank weg en sluipt later er vanonder als Jon in slaap is gesukkeld of te druk is met zich te wassen.
Ik lokte Jon naar de andere quilt op de trampoline en gaf hem daar catnip op een knuffeltje, en gelijk zat Sherlock er bij, en dus kreeg hij wederom catnip, nu op het gebreide poppetje
IMG_9925
Ik ging boven verder naaien aan de mini 9-patches, kijk, hier zie je de kattenogenstof die ik alleen bij de zwarte stofjes gebruik
IMG_9922
Na een paar stukjes te hebben uitgehaald omdat de kruispunten niet goed waren gegaan, besloot ik toch maar met speldjes te werken, en trok mijn vingerspeldenkussentje aan. Deze ben ik ooit kwijt geraakt na een bee in Heerle, toen mijn handwerkmand uit de auto viel toen ik de deur opende. Janny vond hem maanden later toen ze de bladeren op het erf voor de deur opveegde. 
IMG_9923
De blokjes zijn belachelijk klein, dus met een speldje kan ik de twee kruispuntjes vastzetten
IMG_9924
Sherlock kwam er bij, keek even naar de deur of Jon en Fay hem hadden gevolgd, want in dat geval moesten ze eerst de taken verdelen
IMG_9930
Maar hij stond er alleen voor, en ging er maar bij liggen. “Kom maar op met die blokjes”.
IMG_9931
En prompt naaide ik twee setjes op elkaar, hoe is het mogelijk dat ik dit pas merkte toen ik twee stofjes overhield? En waar was Sherlock toen ik hulp nodig had met het lospeuteren van de draadjes?
IMG_9932
Ik stopte om even boodschappen te doen en ging daarna naar het ziekenhuis, ik had een afspraak met de dermatoloog vanwege de rare pijnlijke rode ontstekingsachtige aandoening aan beide handen,
IMG_9208
en ze mocht ook naar een paar verdachte plekken kijken op mijn arm en wang. Die op mijn wang was niks om me zorgen over te maken. Uit het plekje op mijn arm waarvan de huisarts dacht dat het een onschuldige vorm van huidkanker was werd er -nadat het was verdoofd- met een kabouterappelboortje een biopt uitgenomen, net als de plek bij mijn hand tussen duim en wijsvinger. Deze bloedde flink en had twee hechtingen nodig om het bloeden te stelpen. Over twee weken krijg ik telefonische de uitslag, ik moest me vooral niet teveel zorgen maken, zei de dermatoloog.

Pas na het avondeten kreeg ik weer het gevoel terug in mijn rechter wijsvinger en was de verdoving een uur later uitgewerkt, het zeurde een beetje, niets meer, en van de plek op mijn arm voel ik helemaal niets. Dus maakte ik nog even de blokjes af terwijl manlief naar Per seconde wijzer zat te kijken “Stop de tijd” , en streek ze mooi plat.
IMG_9939
De tussenblokjes maak ik van deze spikkeltjes stof
IMG_9941
Nog even en ik kan het gaan doorquilten 😊
Op de fitness zag ik een streepjesstof die ik wel had kunnen gebruiken voor de tussenblokjes, maar de vrouw was tevreden over de lengte van de pijpen en wilde haar broek graag heel houden. Dus dan maar de stippeltjesstof uit eigen voorraad. Zo ziet het van het patroon er uit.
IMG_9339 Een fijne dag nog, en hopelijk iets droger dan gisteren, ook namens de katten. 

Verfrissend

Vorige week vroeg ik tijdens het oppassen aan Tim (die thuis werkte) of er iets was wat ik voor hun kon doen, Sophietje lag net op bed en ik had even mijn handen vrij. Of ik iets met gaas kon knutselen bij het schuurdak, want hun ene kat had ontdekt dat ze via de containers op dak kon komen, en dat wilden ze niet. Al die tijd dat ze daar wonen hadden de dames totaal geen behoefte gehad om op de schutting te klimmen of zulks, ze waren duidelijk van een ander slag dan onze kortharige boeven die juist een grote hang naar avontuur hebben. Zolang dit niet was opgelost mochten ze niet meer naar buiten, hoe zielig ze me ook aankeken bij de achterdeur 🥺

Ik reed snel naar een bouwmarkt in de buurt en zocht naar de ingang; bij ons heeft de Gamma niet te missen borden waarmee de metershoge en brede in- en uitgangen worden aangegeven, van beiden doorgangen twee voor mensen die niet lijden aan keuzestress. “Zal ik de linkse deur nemen, of toch maar de rechtse?”  Maar hier kon ik ze niet vinden, wel een kleine deur maar  ik dacht dat dit de personeelsingang was.

Er stond een medewerker van PostNL post in een bus te duwen en hij moest lachen toen ik vroeg waar de ingang was, ik stond er vlakbij, die ene smalle schuifdeur dus. Oei. Lachend om mijn vergissing liep ik naar binnen. Nou kan ik heel makkelijk een uur kwijtraken als ik in een bouwmarkt loop, maar dat mocht nu absoluut niet gebeuren, en met de maten in het hoofd kocht ik een rol volière gaas, stevige geplastificeerde binddraad en schroefhaken. Bij die haken heb ik wel staan treuzelen, zoveel maten en soorten, kom op, hak die knoop door en reken af!

Het gaas kwam tussen schutting en schuurtje, volgens mij heb ik die kier rechts nog gecorrigeerd na het maken van de foto
IMG_8739
En een deel rond de kiwi, want daar zag ik ook veel kattenharen
IMG_8740
Anderhalf uur later was ik bijna klaar, toen ik Sophietje in haar bedje hoorde kirren en kraaien. Even snel afmaken, nog een minuut of tien, hehe, viel niet mee in die benauwende warmte. En toen tevreden toekijken hoe Luna ontdekte dat ze niet meer op het dak kon komen.
IMG_8737
Tot Sophie de fles ophad en in de box lag, en ik nog even het gereedschap van de tuintafel wilde opruimen. Shit, zie ik daar nou een witte staart op het dak? Damn. Gelukkig klom ze via de stam van de kiwi weer de tuin in toen Tim aan de achterkant van het dak haar wilde pakken, en met een restje gaas schermde ik ook dit deel nog af, liever had ik een groter stuk gaas hier gebruikt, maar ze is er sindsdien niet meer op gekomen. Net toen ik hiermee klaar was begon het te plenzen, en het goot nog steeds toen ik naar huis reed, maar bij ons was er veel minder gevallen. Er zat geen druppel in de regentonnen 🙁 maar de vogels waren wel blij met het gemiezer, ze waren massaal tevoorschijn gekomen en vulden de lucht met hun gezang. Poëtisch hè. Ik heb zo mijn momenten .

Wel heerlijk hoor, deze koelere dagen van rond de 20°C,  het maakt alles even wat minder vermoeiend en dat is ook voor Jon wel fijn nu hij een flinke sprong moet maken om in de box te komen. Ik had de bodemplaat helemaal omlaag gezet en dat moest toch even getest worden.
IMG_8791
Nog even naar boven om twee slabbetjes af te maken voor de  gasten kwamen
IMG_8774
Jon kwam gelijk erbij liggen, hè, gezellig zo samen. 
IMG_8772
Toen ik na de lunch en luierverschoning Sophie naar bed had gebracht en haar ouders de hort op gingen, had Jon ook dit plekje even getest op comfort, en goedgekeurd. Maar dat was niet de bedoeling, en ik zette Jon op de grond; hij liep een beetje gepikeerd naar de keuken, paar hapjes eten en toen door naar boven.
IMG_8748
En terwijl Sophietje in diepe rust was haalde ik een kinderwagen op die ik even tevoren op Facebook marketplace had gevonden, op een steenworp afstand van ons huis.
IMG_1989
Hij was goed gebruikt maar kon nog wel een rondje mee bij ons, wat scheelt in het gesjouw van spullen bij het oppassen. De bak voor de baby had niet gehoeven, maar de katten maakte ik er wel blij mee als semi overdekte slaapplaats in het tuinhuisje, hij zag er vanmorgen al beslapen uit. 
IMG_8767
Na het middagdutje zat Sophie heerlijk te spelen in de box, de katten kwamen om de beurt even kijken, Fay heeft er een hele tijd aandachtig kijkend bij gezeten en Sophie vond het geweldig. Pas toen ze heel enthousiast begon te gillen en slaan met haar armpjes liep Fay weg, dit was toch iets te hysterisch dreigend voor haar.
IMG_8754
We genoten van haar gebrabbel, ze “danste” op muziek van Elvis Presley door heen en weer te wiegen, zo grappig om te zien, en ze viel na het avondeten als een blok in slaap in haar bedje. ‘s Nachts sliep ze weer in haar eigen bedje thuis. 
De volgende dag dook ik aan het begin van de avond nog even in de voortuin, alle dorre loof van de voorjaarsbloeiende bollen uit de grinttuin halend. 
IMG_8768
En gelijk ook weer gras kortgeknipt wat flink verdroogd was, de lavendel en kattenkruid krijgen nu weer wat meer lucht, en door er langs te strijken vlogen die zalige geuren in het rond. Jon kwam gelijk aanlopen en rolde door een afgebroken takje kattenkruid, zo zag ik terwijl ik bij de heg gras wegknipte.  Ik ben dit voorjaar vergeten de brem na de bloei te snoeien bedacht ik me laatst, en nu is het te laat, anders bloeit hij volgend jaar niet. Volgend jaar weer een kans moet ik maar denken. De brem zie je op de foto helemaal rechts in het midden (onder de felgroene conifeer).
IMG_8769
Ik stopte het snoeisel in de groenbak die de volgende ochtend geleegd ging worden, Jon zag dat ik klaar was en dat zijn functie als verkeersregelaar op straat voor de deur niet meer nodig was (hij was tot mijn schrik gewoon midden op straat bij de afvoerput links van de containers gaan liggen), en liep naar me toe.
Raar zicht hè, dat verschil in hoogte van de lavendelhaag,
IMG_8770
De kleine planten krijgen denk ik meer zon en de grond droogt hier meer uit doordat deze niet beschermd wordt door de overhangende takken van de Japanse kers. Ik zou het anders ook niet weten. Jon kijkt naar het verdorde onkruid op ons pad, of dit ook niet weggehaald moet worden. Nou Jon, ik zou zeggen: “wapperen met die pootjes, ik houd je niet tegen”. Nââh, geen zin in, en hij loopt met me mee naar achteren.
IMG_8771
Nog even en dan is het groot feest, dan trouwt onze Tim met zijn lief Yvonne. Spannend hoor, we hebben er zin in. 🥰 Alles is geregeld, alleen een tas, er kan amper wat in mijn mooie goudkleurig tasje 🫣 zal ik gewoon mijn grote tas meenemen en in een hoekje zetten voor de rest van mijn spullen? Tissues, snoetenpoetsers, slabbetje, powerbank, mobieltjes (van mij en mijn lief), brillenpoetsspul, pepermuntjes, keelpastilles, blarenpleisters, gewone pleisters, zonnebrandcrème want ze geven tropische temperaturen af, zakmesje, nagelvijl, en dan heb ik het wel zo. Denk ik. 🤔

Hopelijk kan ik die dag het verband van DH’s duim vervangen door een simpele pleister, de nieuwe kaasschaaf bleek zeer scherp en schoot door. Het bloedde als een rund, en toen het bloed na een half uur weer vanonder de dikke pleisters piepte, gingen we er toch maar even mee naar de huisarts, die de flinke huidflap stevig op zijn plek vastplakte, en het afmaakte met een drukverbandje. De dames aan de muur waren er ook flink van geschrokken, zoveel bloed.
IMG_8792
De scherpe kaasschaaf is even objecta non grata tot de feestelijkheden achter de rug zijn, want meer opwinding kan ik even niet aan.