Lekker weertje, tijd om de graskantjes te fatsoeneren, want je zag op sommige plekken amper waar het grasveld eindigde en de border begon
Arya nam plaats
En poseerde even voor de foto

Mooie vergeet-mij-nietjes

En na twee uur gras en onkruid wieden was deze kant klaar

Nu dit deel, meer onkruid dan gras en wat een gortdroge grond,
Jon kwam zich er mee bemoeien.ik heb hier gewoon evenwijdig aan de schutting de border strak getrokken

het ging lekker, maar het was mooi geweest voor de zondag, volgende dag verder

Terwijl de rösti in de pan zat

nam ik deze foto uit het keukenraam

Gisteren ging ik verder, de boomstronk waar het beeldje op staat is zo ver verrot dat het niet lang meer als zuiltje kan dienen en ik dus naar iets anders moet gaan uitkijken. 

Nu nog dit deel doen

De maagdenpalm neemt deze hele border over en groeide hier het grasveld in en ook over allerlei andere planten heen zoals geraniums en sedums. Ik neig naar flink wat verwijderen, misschien later van het jaar.

Mooi bloeiende bloembolletjes

ik was gras aan het uittrekken toen ik knoflook rook, ooooh daar staan de knoflook teentjes dus. Nu zijn het slechts dikke grassprieten, over een maandje of twee zullen ze beter opvallen vanwege het formaat. Ik zal de knoflooktenen komend najaar elders poten, hier krijgen ze niet genoeg zonlicht.

Het begon flink te betrekken en af te koelen, snel doorwerken en klaar, volgens mij wordt de border elk jaar een stukje breder ☺️ Ik hoopte op een flinke regenbui, maar het was maar een enkele millimeter wat viel; genoeg om de stof en pollen uit de lucht te plukken maar te weinig voor onze o zo droge zandgrond. Vandaag tussen grasveld en bestrating gras wegsteken en dan door naar het volgende veldje bij de vijver. De lavendel loopt mooi uit, ik ben vergeten deze te snoeien dit voorjaar, het zijn ook zulke rare maanden na een rare winter, of kan het snoeien nog? 

Opeens zijn alle bloemen van de handpeer open gegaan, de ribes links hiervan bloeit al een paar weken. De perenboom wil ik ergens in juli flink snoeien, grote wijd uitstekende takken en de top een stuk inkorten.

In de schemering vallen ze pas goed op

Arya ontdekt een tussen de tegels groeiende kattenkruid plantje, ze eet eerst alle blaadjes er af en rolt er dan nog even goed over.

Ook hier moet ik een deze dagen even langs gaan met de voegen krabber voordat het de spuigaten uit gaat lopen, en daar knapt niet alleen het terras van op.

Jon was gistermiddag met een grote vette muis naar binnen gelopen toen ik even naar het nieuws zat te kijken, het arme beestje piepte flink toen Jon al in de keuken was en ik het pas doorhad. Ik ging er snel achteraan en meneer liep rechtstreeks naar de garage, maar die deur was dicht. Hij liet de muis los in de bijkeuken waar ik het gelukkig snel kon vangen door er een lege Tupperware voorraadbus op te zetten. Door er een dik karton onder te schuiven kon ik de muis buiten zetten bij de heg in de voortuin, terwijl Jon de bijkeuken doorzocht. Ik hield hem daarna steeds in de gaten bij binnenkomst, en toen ik weer buiten aan de slag ging bleef de schuifpui gesloten, maar toch kreeg hij het voor elkaar om met een muis naar binnen te lopen, ik ontdekte het lijkje na het avondeten, dit was een kleintje met grote achterpootjes. 

Een gure wind houdt de katten binnen, naast de voordeur zo onder de brievenbus liggend kan Jon de boel in de gaten houden zonder dat zijn haren door de war geblazen worden

Maar halverwege de middag is het toch lekker ravotten in de zijtuin, tikkertje spelen met Arya

Het is nu wel lekker, alleen die wind he. De Viburnum carlesii ‘Aurora’ staat in bloei, zowel in de voortuin als hier achter naast de godin

De kleur gaat van donker roze naar licht

De geur van deze bloemen is zo zalig zoet, het doet me aan Fresia’s denken en aan de zomer. Zodra ik weer op mijn linker knie kan zitten ga ik de gras kanten bijsnijden en onkruid wieden, hier ben ik wel een weekje of twee zoet mee eer ik rond ben. De vergeet-mij-nietjes beginnen aarzelend te bloeien

Woensdag bracht ik 10 mondkapjes naar Quiltshop Leur en de volgende dag ging ik gelijk weer verder met de rest, want ze zijn zo uit stof geknipt en genaaid, maar dan die lintjes maken, daar kruipt veel tijd in. Ik had geen biaisband op de rol maar maakte het zelf van hele dunne pitjeskatoen, stroken van 1 inch

en deze Clover biastape maker,
ik had 2 meter per masker nodig, en na flink doorwerken hing de lamp vol met gestreken bandjes die ik daarna onder de naaimachine haalde en dubbel naaide.

En zo kon ik vrijdag 27 maskers wegbrengen, naar Breda deze keer.
 het was heel rustig op de weg, normaal zou ik er niet aan denken om rond 17.00 uur nog naar Breda te rijden. En dan kom je thuis en overzie de rommel; het hele huis lag vol met draadjes en korte stukjes lint en de naaikamer leek wel een slagveld. De zaterdagmiddag werd goed besteed met stofzuigen en dweilen, terwijl manlief de wekelijkse boodschappen deed; als het goed is kunnen we er weer minstens een week tegen. Morgen verder gaan met doorquilten? Ik hoop dat Loki het niet erg vind, ze is erg in haar nopjes met haar verstopplekje

Om 8 uur kwamen de tuinmannen, de wagen met aanhanger werd met toestemming op de oprit van de achterburen gezet en ging een man gelijk aan het werk met lossen van de Thuja planten, terwijl de andere twee zich over het ontmantelen van de zijschutting ontvermden.

De baas vertelde me dat ik mazzel had, hij had een slag grotere plant kunnen scoren voor de prijs die we hadden afgesproken, ze zijn 2 meter hoog ipv 1.75. Als we in de tuin zitten, zitten we nu al uit het zicht.

Schutting er uit, geul graven en Thuja er in,

en dan moet je niet zeuren als er hier en daar op planten getrapt wordt

het ging als een geoliede machine, twee uur later stonden ze er in

Alleen klapte in het begin van het graven de stoppen door, er was een stroomkabel doorgesneden. Gelukkig zijn er geen doden gevallen en kon de baas de boel repareren.

Toen was de andere schutting aan de beurt, de uitgegraven vuurdoorn stond te popelen om verplant te worden, zo’n kleine kluit, als dat maar goed komt.

Oude delen er uit

de hardhouten palen er in en de mooiste schuttingdelen van de zijkant werden gerecycled, want de omgewaaide delen bleken te zeer beschadigd. In het begin van de middag (14.00 uur) stond de schutting en kon de vuurdoorn er in

Hij staat hier mooi! De takken moet ik nog wel vastzetten aan de schutting. De meubels schoof ik snel aan de kant voor de foto

Wat een verschil zonder zijschutting

Groeit vanzelf dicht

mits het voldoende water krijgt, en daar wordt voor gezorgd met de druppelslang die ik bij thuiskomst van Etten-Leur heb geplaatst (ik heb het laatste half uurtje van de bee nog mee kunnen pakken).

Alleen lekt het via het koppelstukje, ik denk dat hier een ringetje in had gemoeten (die er niet bij zat), komt maandag wel.

Jon ziet dat er iets is veranderd, maar wat, en waar?

Hij durfde niet op de schutting te springen, hij maakte een paar keer de “zal ik het doen, naaah toch maar niet” houding, en toen zette ik hem er maar op, hij was zeker bang dat het net zo erg zou wiebelen als anders.

De achterburen waren ook blij, en terecht. Ik denk alleen dat de tuinman het spandraad (dat de schuttingdeel op de hoek verbind met een schuin in de grond geslagen paaltje ter versteviging) iets te strak heeft gezet; hij helt op de hoek een beetje naar links. Maar misschien hoort dat zo. 

Uitzicht vanaf woonkamer, het vogelvoer huisje krijgt een mooi plaatsje vlak bij de haag

Vandaag ga ik opruimen en heel misschien het terras schoonmaken met een harde bezem. Of ik ga lekker iets quilterigs doen, of samen een wandeling maken en Pokemon vangen.