Gistermiddag was ik op afspraak naar het tuincentrum gegaan, het was er heel erg rustig en ik voelde me heerlijk relax, en aldusdoende kwam ik met meer thuis dan waar ik voor was gegaan: twee zakken boomschors voor langs de schutting bij dochterlief, en eentje voor ons zelf voor het kleine paadje van terras naar de vijver. Ik moet af en toe hier langs lopen om bij de vijver op mijn knieën te gaan om de vijverpomp te checken, over een paar maanden komen de planten tot heuphoogte

Nadat ik de zakken samen met Suzanne in hun tuin had leeg gekiept en verdeeld tussen de planten, ging ik snel naar huis om mijn buit te bewonderen: deze twee plantjes

En dit kek geval

Heel apart (stond vroeger bij dh synoniem voor “niet te hachelen” als het om eten ging en ik hem vroeg wat hij ervan vond 😂). Bij de kassa vonden ze het ook een leuk plantje, het was net binnen gekomen en ze hadden deze nog niet voorbij zien komen.

Ik had ook een Prunus d. Victoria gekocht (een pruimenboom) op een half stam; half stam betekent dat ze de stam op 120 cm hoogte af hebben gezaagd en dan groeien van hieruit meerdere twijgen zijwaarts, en enkele of meerdere takken gaan dan weer recht omhoog. Mijn bijna drie meter hoge boom paste niet in zijn geheel in de snuifdoos, hij stak een halve meter uit via het raam rechts van mij, dus met fietsers inhalen moest ik opletten dat ik niemand een onvrijwillig zetje gaf. Nee, zelfs niet de fietsers die hierom leken te vragen.
Jon hoort me in de tuin en komt al kletsend van de oprit van de achterburen aanlopen, hij wilt niks missen van de fun.

Putje graven, goede grond op de bodem, ingeweekte kluit er in en goed toedekken maar. Gieter water erbij en met een zware moker een perkoenpaaltje schuin de grond in geslagen.

“Wat doen die bakstenen en zwarte draden daar?”, lijkt Jon zich af te vragen, en misschien jullie ook wel

Nou, ik wil een paar horizontale takken maken aan deze boom, en de takken die ik omlaag laat buigen staken bij aankoop nog vrolijk recht omhoog.

twee van de drie verticale “stammen” heb ik korter geknipt, zodat de knoppen onder de knip voor zijtakken gaan zorgen. Ook deze zal ik tzt ombuigen met behulp van draad.

Jon zorgde dat er geen vogels in mijn buurt kwamen waar ik mogelijk van zou schrikken

De afgeknipte takken waar bloesem aan zaten mochten in de vaas met andere bloesemtakken,

Bij de inmiddels uitgebloeide Japanse kers, mini sering, blauwe regen en peer.
Deze vaas staat gewoon buiten, zodat de bijtjes van de bloemen kunnen snoepen

En de bijtjes waren volop aanwezig, ze vlogen af en aan bij hun hotel

Jon nodigde me uit om met zijn twijg te spelen

En uitgespeeld zag ik dat de ene gepote knoflookteen er nog stond, En een paar afgekloven stukjes Kattenkruid, een schaduw van wat de plant vorig jaar was. Tja Jon, beetje minder hiervan grazen misschien? Zijn blik zegt genoeg, hij is het hier niet mee eens.

ik zal er wat gaan inzaaien voor hem en de buurtkatten.

Jon oefent voor tochtrol, handig voor komende week als het weer brrrr koud wordt

En nadat we hadden geconstateerd dat hij nog een stukje tekort komt, of een stukje naar voren moet schuiven, kwam hij kijken waar ik nu mee bezig was. Jeetje, nog steeds dat borduurtje? Die stitch along is toch al weken geleden afgelopen?

Ja, klopt, maar ik had andere dingen aan mijn hoofd, en het maakt niet uit wanneer het af is

Daarna gingen we even de tuin in,

Jon vindt het heerlijk om achter het puntje van een dunne tak aan te hollen, ik draai rondjes op het grasveld en het puntje van de tak trek ik zo over het gras. Op tijd stoppen want we worden er allebei draaierig van, Jon drukt hier het takje stevig tegen de grond, stel je voor dat het zou ontsnappen

en daarna lopen we de plantjes na. Prachtige bloemen van de magnolia

Vette bloemschermen volop in de Viburnum, dit is de zalig geurende versie, nog een weekje of twee geduld denk ik

Links van de magnolia staat een andere virburnum, vol in bloei, helaas vind ik deze niet lekker ruiken maar de bijen zijn er wel blij mee. Na de bloei ga ik hem stevig snoeien, eerst checken of er geen vogeltjes in nestelen, want dan moet ik wachten tot ze uitgevlogen zijn.

Beetje onkruid trekken, dode takjes wegbreken, de struikkamperfoelie staat opeens vol in het blad, de nog aanwezige bloemen ruiken niet maar trekken nog steeds insekten aan

en dan doe ik in de kuip waar de vergeet-me-nietjes beginnen te bloeien een heerlijke ontdekking!

Een stekje van de winterbloeiende struikkamperfoelie is aangeslagen en heeft al nieuwe blaadjes gemaakt

Speurend in de andere bloempotten op het terras ontdek ik nog twee flinke stekken die het heel mooi doen, hier ben ik zo blij mee 🎉 Ik zal deze drie in potten opkweken tot flinke planten, en dan kan ik mijn kinderen hier blij mee maken

Met Jon in mijn kielzog ga ik weer naar binnen

Hier ligt hij te wachten op de post, hij hoorde dat er zwarte kittens op komst zijn, drie als alles goed gaat

Ze zijn op 21 maart geboren, pas na 12 weken hebben ze alles van hun moeder geleerd en gaan we ze ophalen, we zijn in blijde verwachting 😍 Ik werd getipt door quiltvriendin Hermie uit Enter.
Zodra ik foto’s krijg van de jonkies, zal ik ze laten zien. Het liefst was ik in de auto gestapt en er naar toe gereden om even te genieten van dat kleine spul, maar ja, Enter ligt niet echt naast de deur, ruim 2 uur rijden, dus moet ik nog even geduld hebben.

Wat een heerlijk weertje, dat ik de schuifpui een stukje open kan laten en zonder jas naar buiten te kan lopen is wel een verademing hoor, na die kou en nattigheid van afgelopen weken. En om dan ook de citroengeur van de struikkamperfoelie te ruiken is zo fijn

De stekjes die ik afgelopen najaar heb gemaakt kan ik nergens meer terug vinden, misschien hebben de vogels de kale takjes uit de potten getrokken voor hun nestjes? Ik zal het over een paar weken weer proberen, eerst wachten toe hij klaar is met bloeien, wat geen straf is, ik zou er het liefst de hele dag aan ruiken.

De winterjasmijn bloeit ook nog volop 

Afgelopen zaterdag was er een wereldwijde pokemon event gaande, Pokemon die je zelden of nooit ziet waren nu wel te vinden (op je mobieltje in de pokemon app) en met het mooie weer was het erg druk in de wijk. De meeste spelers hielden zich goed aan de COVID regels, het was fijn om op afstand veel bekende gezichten te zien, en het was een gezellige vrolijke boel. Op het nieuws kwamen beelden binnen van alle mensen die eropuit waren getrokken, hier zaten dus veel op hun mobieltjes kijkende pokemon spelers tussen. Die kunnen niks vinden in rustige buitengebieden, want daar zijn amper tot geen Pokestops of gyms. Ik vond een heel stel shinies, sterretjes zien als je een pokemon aantikt om te vangen is zo verslavend


Dit is maar weinig vergeleken wat andere spelers vingen, maar ik ben er blij mee.
Ook ben ik blij met de oplossing die ik bedacht voor de waterslang van de regenton, er zat nu al een kleine bocht naar beneden in, en dat zou alleen maar meer worden als er water in zou lopen.

Met een stukje hoekprofiel en tie-wraps spalkte ik de slang
En zo ziet het er nu uit, veel beter

Komt het waterniveau in de ton hoger dan de slang, dan gaat het automatisch terug de regenpijp in. Nu nog een overloop maken om dit water de tuin in te laten lopen, want om nou regenwater via het riool terug naar de zee te laten gaan is zonde. Of meer tonnen naast elkaar zetten (en de containers er gewoon voor zetten) die met slangen onderin met elkaar in verbinding staan. 

Jon liep vorige week met een speeltje (Kong Wubbo) met een elastiek aan een stokje over zijn rug door de kamer, zo grappig, het was alsof hij zijn speeltje aan het uitlaten was. Toen hij naar buiten ging hield ik het stokje tegen, ik ben dit ding  al vaak buiten tegen gekomen, natgeregend of onder de modder, en het wordt er niet mooier van. Jon heeft een hekel aan regen en wist niet hoe snel hij weer naar binnen moest komen  tik op de foto om het filmpje te  zien 

ik ga nog een beetje in de tuin werken 🤗

De kerstboom stond er nog heel mooi en fris bij maar hoe langer ik er naar keek hoe meer spinrag ik er in zag, Ojee. Dus zondag haalden we de ballen er weer af, Jon wilde bijna in de bak springen, gelukkig zag ik het net op tijd

Boom werd naar buiten gesleept, er bleek nog wat water in de schaal te zitten en dat lag nu op de tegels, nou ja, ik moest toch vegen, stofzuigen, ramen lappen en dweilen; het lappen was meer dweilen met dit gereedschap, ideaal! Met donkerblauwe doek over de met ontvetter uit de spraybus bevochtigde ramen soppen, met schoon water snel nog een keer doen en daarna met de lichtblauwe doek alles drogen, echt zo gedaan.

En een uurtje nadat de boom het huis uit was, was het weer genieten van de schone ruimte en het zonnetje.

Boompje knotten moest ook gebeuren,

Er zaten veel rotte plekken onder takken aan de rechter kant, dus besloot ik dit stuk af te zagen, de spiraal met blauwe bal schoof een eind op zodat ik aan de slag kon met de zaag. Zolang je niet onder de ent zaagt kan er weinig mis gaan, uurtje ploeteren en het stuk was er af.

Het was even hard werken maar ik was wel blij met het resultaat

Gauw verder met snoeien,

Maar ik hoorde steeds meer vogels boos piepen, ze wilden voor het donker werd nog wat eten en dat durfden ze niet met mij zo vlak bij het vogelvoerhuisje, dus ruimde ik snel op en ging naar binnen, gelijk naar de badkamer om me op te frissen. Ik was verbaasd over hoe mijn kapsel zich had gehouden, meestal zit het erg woest of juist heel plat; niet schrikken, ik ben het maar

Zo zat het ook dertig jaar geleden, ongeveer. Het is al 7 maanden geleden dat ik bij de kapper ben geweest, momenteel blijft het redelijk stevig zitten dankzij Syoss Thicker Hair mousse die ik er na het wassen in smeer. Jon was blij dat ik weer binnen was, hij kwam gelijk tegen me aan liggen (jaja, de kerstkaarten zijn er ook af)

Vanmiddag heb ik nog twee uur gewerkt in de tuin, de kerstboom zo klein mogelijk gemaakt op de stam na zit alles nu in een grote tuinzak. Verder ik wilde alleen de resterende takken van de bolacacia afknippen, maar toen bleek er nog een hele diepe kern van vermolmde hout te zitten,

Aan de andere kant zie je het nog beter

Trapje erbij, en eerst hamer en beitel in de hand om het aangetaste hout er af te kappen

En toen vanaf boven de zaag er gezet, maar na tien cm diepte had ik meer moeite met het zagen, de zaag begon te klemmen, dus sloeg ik de beitel boven in de zaagsnede en hoera, het ging toen veel makkelijker

En elke keer als ik voelde dat de zaag weer ingeklemd dreigde te raken sloeg ik de beitel wat dieper, echt heel leuk werk.
Beetje jammer dat een harde klap ernaast viel, bovenop de hand die de beitel vast hield, ai. Gelukkig niks gebroken, alleen is het een paar uur later beurs en rood/blauw. Het was hard werken maar dan heb je ook wat

Poeh, die laatste zaagbeweging waarvan je weet dat het de laatste is voelt zo goed; (ik had aan de onderkant ook al een stuk ingezaagd zodat met het afvallen niet langs de stam zou afscheuren) het stuk vielen een hele harde tjoemp op de grond, oh yeah! Deze stomp leg ik naast de vijver voor de beestjes om van te smullen. Staan ze mooi geknot te wezen tegen de dreigende lucht

Voelen jullie hem al? Deze top groeit elk jaar dichter richting het tuinhuisje, dus ga ik er gewoon huppetee een puntmuts van maken

Nou ja, “huppetee”, ging het maar “huppetee”, deze klus zal echt over meerdere dagen verspreid gaan worden wil ik nog functioneel zijn na afloop. Een kettingzaag zou echt een uitkomst zijn, en iemand die het dan voor me kan doen. Lijkt me wel veiliger ja, ik kan de tuinman wel even een appje sturen, ik moet er even over nadenken.
Nee, dit kan ik zelf wel doen. Dh had het ook al aangeboden, maar hij heeft genoeg aan zijn eigen werk (gelukkig), laat me maar wat aanrommelen.  De weersvoorspellingen zijn niet echt gunstig voor tuinwerk de komende dagen, dus zal ik lekker achter de naaimachine kruipen, die boom loopt echt niet weg.