Onze wasdroger, een Miele warmtepompdroger, deed het al een tijdje niet na behoren, meestal moest ik na de droogsessie het programma ‘opfrissen’ starten om de was van klam naar droog te krijgen. Is niet veel werk voor mij maar het kost wel meer stroom. Ik vreesde dat er een monteur aan te pas moest komen, maar Google-de voor de zekerheid of ik er zelf iets aan kon doen. Op een Antwerpse kringloopwinkel website vond ik de oplossing. “Controleer of de vochtigheidssensoren proper zijn” stond er, deze bevinden zich in de schoepen in de trommel. Huh? Heeft die van ons dat ook? Ik zag een gaatje wat afgedicht leek

en ging heel voorzichtig met een prikkertje langs de rand van het gaatje naar binnen, niet wetend hoe diep het zou zijn, en wipte

uiteindelijk een halve cm dikke en 3 cm lange opeenhoping van stof er uit. Uit de andere drie gaatjes net zo, best bevredigend, waarom staat hier niets over in de gebruiksaanwijzing? Dat er sensoren in de schoepen zitten word zelfs niet vermeld. Dat is toch raar?
Om te kijken of hij de was nu wel goed droog aflevert moet ik een paar dagen wachten tot ik weer een wasje kan draaien, dit is een van de zeldzame momenten dat ik het jammer vind dat de wasmand nagenoeg leeg is.

Suzanne en haar vriend hebben gezinsuitbreiding, van de katten wel te verstaan, ze hebben een 9 16 weken oud poesje erbij; dit kleintje zat bij een stel die gevonden zwerfkittens socialiseert. Dit kleintje zou eind vorige week geadopteerd worden maar de mensen zagen ervan af, ze vonden het te mensenschuw. Tsss. Suzanne durfde het wel aan, ze vroeg me om advies en ik stond een uurtje later te kwijlen bij dit jonkie. Kruimel.
Ze zat achterin de kattenbak ons met grote ogen aan te kijken, ze liet zich zonder blazen, bijten of krabben geaaid worden op het kopje, oh dat is een goed teken. Ik schepte haar met een hand uit de kattenbak waarna Suzanne het deksel er af haalde en opzij zette zodat Kruimeltje zich niet weer hier zou verstoppen;  in het kamertje waren genoeg plekjes om zich veilig te kunnen verschuilen. En zo zat Suzanne een tijd met Kruimeltje op schoot,

en toen ze haar liet gaan ging ze op de vensterbank zitten.

Vandaag was ze aan het spinnen toen Suzanne haar aaide, en Kruimeltje was al lekker actief toen ze alleen in de kamer was; de andere twee katten hebben Kruimels luchtje al geroken van een dekentje en lijken er weinig problemen mee te hebben. Dat komt wel goed.

Net als met deze twee takken uit een boeket van een maand geleden,

ik heb de bladeren gehalveerd en er zitten na twee weken al hele kleine worteltjes aan. Na het maken van de foto’s heb ik zilverfolie om het vaasje gewikkeld, wortels groeien beter in een donkere omgeving.

De pannenkoek plantjes doen het ook goed,

De jonkies zijn niet meer klein te noemen

Buiten doen de planten het ook goed, een verdwaalde guldenroede bij het vogelvoerhuisje staat er schitterend bij

🤩

Ze staan ook onbedoeld in de zijtuin, ze groeien met wortelstokken tot flinke bossen uit, en als je niet ingrijpt neemt het de hele border over. Gelukkig kan de de bossen goed uitdunnen door ze er gewoon met wortels en al uit te trekken.

En kijk toch wat een mooie combinatie

Deze paarse Vernonia arkansana ‘Mammuth’ is een echte vlindertrekker, ik heb hem nog maar een paar jaar en toen de schutting vervangen werd door een haag moest ik hem verplanten en hield mijn hart vast in dit droge deel van de tuin, maar het gaat goed. Hij gaat uiteindelijk (na een paar jaar) twee meter hoog worden, ik hoop dat hij ook wat meer in de breedte gaat groeien met meer opgaande takken

Jon en Sherlock volgden me door de tuin heen, en toen ik naar binnen liep volgde Sherlock me als een schaduw

en de rest van de middag en avond deden Jon en Sherlock niets anders dan speels achter elkaar aan rennen, overal op en onderdoor, wat hebben ze het samen toch goed 😊

Opeens kwam Jon op mijn voetenbankje zitten en begon zich te wassen, Sherlock kwam miepend naar binnen lopen, checkte eerst de etensbakjes in de keuken en bij het teruglopen zag hij Jon. En gelijk sprong hij op de andere poef en begon zich ook uitvoerig te wassen, zo grappig

Sherlock moet weer aan iets nieuws wennen, deze keer aan de aanwezigheid van een logé in huis, Evelien zit in de lappenmand en in afwachting op verder onderzoek die voor eind volgende week gepland staat heb ik ze donderdag opgehaald en blijft ze bij ons. Sherlock vindt het spannend en durft zich nog niet in de woonkamer te laten zien, maar hij keek vanmiddag wel om het hoekje van de keukendeur naar Evelien.

Gisteravond kwam mijn zwager op bezoek, heel dapper zo kort na het overlijden van zijn vrouw (de zus van DH), hij zag er goed uit, ondanks het verdriet. We zaten buiten en Jon kwam er gelijk gezellig op tafel bijliggen. Hij kookt voor zichzelf, toen ze wist dat ze opgenomen moest worden begon ze met hem kooklessen te geven; favoriete recepten werden in mappen gestopt, zodat hij elke dag iets anders kon klaarmaken. Wat een kanjers! Andere huishoudelijke taken zoals schoonmaken en de was hoefde ze hem niet te leren, ze deden dit al jaren samen.

Toen hij naar huis was ben ik nog snel gras gaan maaien, het zou de volgende dag gaan regenen, dus hop, aan de slag. Het was heerlijk buiten, dus geen straf.

Hanging baskets water gegeven en uitgebloeide bloemen eruit gehaald
Een bodembedekker met donker blad (stekjes van 1 gekocht plantje van vorig jaar) heeft het naar zijn zin dankzij de hoge luchtvochtigheid van afgelopen tijd, ik zal een paar uitlopers met jonkies afsnijden en elders planten

Onkruid kleurt de hoek onder de perenboom

Terwijl aan de andere kant van dit perkje roze overheerst

Gisteren gaarde ik bevroren kipdijfiletjes in de crockpot express, die ook als hogedrukpan werkt en dit klusje binnen een half uur klaart. Ideaal, heerlijke sappige gare stukjes kip, en de bouillon hiervan is ook heerlijk, proefde ik toen ik dit samen met de kip stukjes in een schaal had gekiept. Ik besloot het bouillon terug in de binnenpan te gieten, maar was even vergeten dat ik deze eruit had gehaald en op het aanrecht had gezet. Jon draaide om mijn benen en de magnetron piepte, en toen schonk ik de bouillon in de crockpot waar geen binnenpan meer inzat, en stroomde het op de kookplaat. Eerst snel dit opgedweild, en toen de pan van binnen schoongemaakt door het met heet water te spoelen om het vet op te lossen. Hele nacht laten drogen, maar het rook nog zo naar kip, dat ik de pan omkeerde en zag dat ik de bodemplaat los kon maken. Er kwamen kleine stukjes kip tevoorschijn en gestold vet. Hier kon ik niet met heet water spoelen, helaas, dus met een sopdoekje voorzichtig te werk gegaan en weer goed laten drogen. Ik kijk over een week wel of hij het nog doet, en dan er vooral bij blijven als hij aanstaat.

En vandaag tussen de buien door ben ik graskantjes gaan knippen, dat zoiets simpels zo snel een verzorgde indruk geeft

Ik was tot aan de hangende schommelbank gekomen, morgen misschien de rest, het blijft maar regenen

Evelien ligt al een tijdje op bed als Sherlock zich laat zien, heel voorzichtig loopt hij door de kamer, kijkt of de bank echt leeg is, leeft zich uit op het krabplankje en gaat dan verder met rondlopen. Hij heeft net gekookte kip opgegeten dat in de keuken klaarstond voor hem nadat Jon zijn buikje nou ja buik had volgegeten, en zit zich lekker te wassen op tafel. De hechtingen van de weggesneden hoektanden die vanzelf moeten oplossen irriteren hem, en hij zit er aan te peuteren, niks aan te doen.

Jon en Sherlock zijn weer speelmaatjes, achter elkaar aanrennen en stoeien, soms ging het er wild aan toe, maar Jon leek rekening te houden met Sherlock als het te veel werd voor het kleintje. Hij hapte in Jon net als anders, en geregeld zat hij daarna met zijn tong en pootjes in zijn bekje te wurmen, het zal wel pijn doen. Maar het verhinderde hem niet om gelijk daarna weer aan te vallen.

Sherlock wilde gisteren zijn EasyPill met hierin de antibiotica pil niet eten, dus plette ik een paar kattensnoepjes, rolde de EasyPill hierin en toen at hij het achterelkaar op. De pijnstilling kon ik weer zonder problemen in zijn bekje spuiten, hij slikte het door, rende weg maar kwam gelijk terug om kopjes te geven en te spelen. Hij komt steeds vaker even op schoot staan bij me, spinnend dikke kopjes geven,

Gisteren zette ik de krabber weer aan het werk, het terras zat op sommige plaatsen onder een dikke moslaag waarin veel blaadjes, takjes en onkruiden achter bleven hangen. 

Jon ging er lekker bij liggen, genietend van het zonnetje

Maar na twee uur krabben

schrapen en vegen was het klaar, het laatste stukje deed ik in de regen,

gelukkig stond ik droog onder de boom

In deze grote pot zitten langs de rand stekjes van de winterbloeiende struikkamperfoelie, te herkennen aan de grote ovale groene blaadjes; niet alle stekjes zijn aangeslagen. En verder zit er veel zaaigoed in van de digitalis die naast deze pot had gebloeid.

De kamerlinde heeft het naar zijn zin, hij staat nu een maandje buiten en heeft veel nieuw blad gekregen langs de stammen.

Toen het gedaan was met regenen wilde ik het bij zand in de voegen vegen houden, maar DH suggereerde de hogedrukspuit te gebruiken om de stenen echt mooi schoon te krijgen. Ach waarom niet.

Een uur later waren de stenen schoon en ik vies, en waren twee zakken brekerszand leeggekiept en uitgeveegd; ik vind het wel wat hebben, zandkleurige bestrating

De schommelbank heb ik ook schoongemaakt, ik heb nog ergens teakolie in de garage om hem mee te behandelen als hij goed droog is.

Mooi zo

Vandaag ga ik lekker lui wezen, denk ik.

Let maar niet op ons, wij zijn aan het spelen.

De net gestofzuigde vloer is ons te schoon, dus even hier en daar wat plukjes haar rondstrooien, en gelijk de catnip van het kleedje door de kamer verspreiden. Dit is Sherlocks specialiteit, hij schuift met knuffeltjes vol catnip van links naar rechts. Dat is niet te zien op het filmpje hieronder, waar ze net verse catnip hebben gekregen.

Hij trekt zich nu niks meer aan van het geluid dat de vaatwasser maakt, maar owee als de brievenbus kleppert door de wind of door de postbezorger. Gisteravond kwam hij weer kopjes geven tegen mijn neus en bril, en ging weer even op mijn borst liggen, met zijn neusje onder mijn kin. Niet lang, een halve minuut? Eergisteren duurde dat slechts een paar seconden, dus dat is een vooruitgang.
En aan het begin van de avond bekaf van het gevlieg en geren even bijkomen op de bank

Dit is dus ook voor het eerst dat hij dit doet terwijl ik in de kamer ben, fijn hoor.
Gisteren en eergisteren (een beetje) was tuinwerkdag, vooral onkruid trekken.

Met grasonkruid trekken heb ik geen probleem, maar tussen de rij Euonymus plantjes staan ook viooltjes en Sedum

en mini geraniumpjes

die spontaan opkomen wel, ze zijn zo schattig. Vuistregel: zodra ze de vaste plant wegdrukken of voeding weghalen moet hij er uit, dus het kleine grut mocht blijven staan, het Sedum heb ik deels verwijderd (het groeit zo hard dat dit vechten tegen de bierkaai is) , net als de hoge Campanula die massaal opkwam tussen de lavendel, de gele bloeier is ook onkruid maar staat niet in de weg dus mag het blijven staan tot het is uitgebloeid. De hoge Verbena’s mogen ook blijven staan, ze groeien in de grinttuin tegen de lavendel aan. Het losse zand dat je ziet liggen is van een mierennest die zich in een kluit grond bevond dat bovenop een lavendelplantje lag. Bij het wegvegen van de kluit brak het open en in een mum van tijd krioelde het van de werk mieren die ook mijn hand aanvielen. Gelukkig zijn het geen bijtende Australische bull ants.

het en wat komt daar achter nou op in het split? Eendagsbloemen?

De brem die in het voorjaar als een mooie geurende gele wolk de bak opfleurde heb ik gesnoeid, ik haalde er zo’n 30 cm eraf zodat de bos stevig blijft. Eigenlijk had ik dit direct na het uitbloeien moeten doen, (de brem is met geel aangegeven)

We waren in de prijzen gevallen bij de postcodeloterij, nee, geen geld maar een kek lampje, ik ben gek op lampjes

Vorige week hadden we bij de vriendenloterij ook al precies zo’n lampje gewonnen, met een bewegingssensor en een magneet op de achterkant. Omdat het  ‘s nachts donker is (duh) onder aan de trap, en we boven aan de trap geen lichtknopje voor het licht beneden hebben (foutje in het ontwerp) heb ik het lampje tegen het metalen kozijn geplakt, ideaal!

Nou eens kijken waar we dit tweede lampje gaan “plakken”, misschien bij de andere trap naar boven?

Het is geen weer om in de tuin te werken, ook al moet het grasveld hoognodig gemaaid worden en de onkruiden die hier massaal opkomen getrokken worden voordat ze weer in bloei schieten; het miezert al de hele ochtend af en aan.

Jon is net naar buiten gegaan, Sherlock roept hem met lieve kirrende miauwtjes, maar als dat niet werkt berust hij er in, zit nog een tijdje naar buiten te kijken of hij hem al ziet voordat hij naar boven verdwijnt, ws om onder ons bed te slapen. Met het stofzuigen en dweilen boven en dus het opzij schuiven van onze boxsprings zag ik een ovaal stofvrije plek maatje kat, precies onder het hoofdeinde van DH’s kant, grappig.

Ik ga kleuren, borduren, en bedenken wat we gaan eten vanavond. We zijn de diepvries aan het leegeten, ik geloof dat ik nog van elk een eenpersoons portie van zuurkool en erwtensoep heb liggen, 14 graden buiten dus dat kan nog net, toch?

totale ontspanning, hoe anders zal dit morgen zijn na zijn operatie, 😣  ik heb nou al met hem te doen