Zo mooi zoals de Sedum nu bloeit in de voortuin, echt een zonaanbidder

het is echt genieten en Jon genoot met mij mee, vooral van het bloeiende kattenkruid, hij bleef er van eten.

Het is wel even zoeken waar hij staat, zo achter de lavendel, dat hoge gras en uitgebloeide wild bloempjes, gelukkig doen de knalroze knipneusjes het nu goed, anders zag het er te erg uit. Na de fotoshoot even weer wassen, uiteraard op de krant waar ik met een woordenzoeker bezig was

Toen hij merkte dat ik nog wat kon wegstrepen ging hij er beter voor liggen en eiste zo alle aandacht op

Met al die hitte kwam er niet veel uit mijn handen, gelukkig lukte het me wel om goed te koken ondanks de afwezigheid van een werkende afzuigkap, (vandaag komt de monteur hem dan eindelijk plaatsen)

nav een recept van AH maakte ik een verrukkelijke plaattaart van roomboterbladerdeeg en gegrilde Italiaanse groenten; ik had niet het diepvriesproduct van AH genomen maar maakte het zelf van courgette, aubergine, paprika, ui, champignons. Na het grillen in stukjes bij elkaar gedaan en toen gekruid met zout, peper, knoflook, Chili vlokken, kaneel en tijm, gewoon een beetje op het gevoel. Dit was niet volgens recept, maar ik vond dat het meer umpf kon gebruiken. Op de bodem van de ingeprikte bladerdeeg plakken had ik bij gebrek aan rode pesto gewoon pasta saus gesmeerd en de witte stukjes zijn brokkeltjes fetakaas, hoe meer hoe beter

Hij kwam helemaal op met ons tweetjes, voor herhaling vatbaar, alleen een kleiner snufje kaneel gebruiken. Het zwarte is in het echt donkerbruin van de pasta saus en de donkere schil van de aubergine

Pas van het weekend kon ik me ertoe zetten om weer een paar steekjes te borduren, ik heb het handje, mandje en de spelden op het kussentje gedaan

En in het kader “wat eten we vandaag?” maakte ik snijbonen en aardappelpuree net even anders met dit recept  van Hello Fresh, we hebben gesmuld! Let wel, de opgegeven hoeveelheden zijn altijd zeer royaal, ze hebben ouderwetse dokwerkers in gedachten of studenten die net hebben geblowd; ik heb dus voor de puree 250 gr zoete aardappel en 125 gr kruimige aardappel genomen, en we hadden beiden een mooie portie. Ik halveerde de hoeveelheid voor Spaanse peper ook al, maar dit bleek een pittige jongen te zijn dus viste ik er aan tafel nogmaals de helft uit.
Bij gebrek aan een foto van dat zalige gerecht laat ik Jon’s teken van “ik mis je” zien; als ik de deur uit ben sleept hij miauwend zijn knuffeltjes de hal in

Loki kijkt verstoord op als ik de badkamer inloop om mijn handen te wassen, ziet dat ik niet gekomen ben om haar snoepjes te geven, en zakt weer weg in een lome slaap.

Zie Stitch tevreden kijken. Jon laat zien dat hij het ook kan, terwijl hij gezellig naast me ligt te genieten van de stilte in de vroege ochtend

De tuin ziet er weer fris uit na alle regen van afgelopen dagen 
Een fleurig buffet voor de bijen, ik vind deze felle roze kleur zo mooi. De struiken hebben in Maart een flinke snoeibeurt gehad  waardoor het groen en nog fris uit ziet.

De rozenstruiken bij de vijver doen het goed, ze groeien als kool


Jon heeft het slaapplekje van Loki ingepikt

Hij kwam zaterdag met een eendenkuiken in zijn bek de tuin in lopen, zag me in de kamer zitten en liep toen door naar de zijtuin. Toen ik eerst keek leek het beestje dood, maar toen liet Jon het uit zijn bekje vallen en het eendje rende heel vlot en al piepend op me af. Ik kon hem gelijk vangen en terwijl Jon het gras afzocht naar zijn nieuwe speeltje, liep ik via de kamer door het huis uit. Bij de waterloop achter ons huis zag ik al gelijk moedereend met vier jonkies rondjes zwemmen, en ik gooide het jong met een grote boog hun kant op. Een plons, jonkie ging helemaal kopje onder, ik zag toen even niets en na een paar tellen dook het jonkie op tussen zijn broertjes en zusjes. Moedereend keek kwekkend om, het leek wel of ze haar jonkies telde, en toen zwommen ze in een rechte baan weg. Jon bleef nog heel lang in de zijtuin zoeken naar het eendje.

Onderstaande foto is van een vetplant die binnen staat, prachtige kleuren

En om af te sluiten nog even paar foto’s van de stipjes op de jurk van Esmaralda Glump

En de pompoenen zijn ook klaar

En nu op naar het volgende bankje

Het wordt steeds mooier

Esmarelde ziet er al pittiger uit, van dit

naar dit

misschien krijg ik ze vandaag af. Ik heb er woensdag niks aan gedaan vanwege tuinwerkzaamheden bij mijn jongste spruit. We waren met mondkapjes op naar het tuincentrum gereden en kwamen met een volle auto terug, Suzanne had planten uitgezocht voor in de voortuin én om langs de schutting in de achtertuin te zetten. De voortuin van het huis van haar vriend aan de kant van het pad naar de voordeur zag er niet uit, bijna allemaal onkruid en wortelstok uitlopers van een struikje. Ik vergat een foto te maken van hoe het was, maar dit is het geworden

Ik ga nog een paar lavendelplantjes halen om de hele lengte langs de stoep op te vullen, misschien dat ik de ook net geplante digitalis planten wat naar achteren op moet schuiven

De paarse bloempjes zijn dus ook nieuw

De achtertuin is geheel betegeld met slechts een kale 40 cm brede strook langs de schutting, Suzanne’s vriend geeft niks om tuinieren, vandaar. De strook was onkruidvrij, hier had Suzanne afgelopen tijd voor gezorgd. Met een schep maakte ik de grond een spadiepte los en mengde er bodemverbeteraar in, en na een paar uur was de metamorfose klaar. Helaas kon Suzanne niet actief meedoen vanwege een terugkerend polsblessure 😕 ze mocht zeggen welke planten waar moesten komen. 

Deze primula’s moésten mee, zijn ze niet geweldig? Schijnen niet de makkelijkste plantjes te zijn, dus duimen dat ze op z’n minst dit jaar overleven.

De munt heeft Suzanne in een pot gezet, het ene plantje is door scheuren verdrievoudigd en vult over een maand de langwerpige pot helemaal. In het ronde zwarte bloempotje rechts tussen de planten zitten stekjes van de budleija en stekjes van een afgebroken tak van de fuchsia, en passant deel ik mijn kennis

Laat de zomer maar komen.

De achterkant grenst aan de garage van de achterburen, hier komt maar heel kort de ochtendzon, het smalle conifeertje Flopke  genaamd vanwege het wiebelige (ik moet er nog een bamboe stok naast zetten ter ondersteuning) zal hooguit 2,5 meter hoog worden en smal blijven. 

tegen deze muur heb ik gisteren nog een klimhortensia geplant, een 3 jaar oude stek van onze geurende hortensia die achter ons huis groeit,  ik had hem net na de winter voor de tweede keer verpot in afwachting op een mooie plek

Deze gaat het vast heel goed doen bij Suzanne, ik heb er flink wat bladcompost met lekker vette wormen van ons thuis onder en rond gestrooid.
Toen ik bij thuiskomst onze voortuin zag, kon ik het niet laten er even wat in te werken, zoveel mogelijk onkruid met zoveel mogelijk wortelstokken eruit geschept, Jon was er als de kippen bij. Het lijkt wel of hij de lavendel opzij houdt om me op de uitlopende astertjes te wijzen die er sinds afgelopen herfst staan, het witte kaartje hiervan steekt ernaast uit de grond.
en nadat dit deel enigszins schoon was

heb ik er wat fleurigs ingezet,  het begin is weer gemaakt.

En na hard werken is het goed rusten

Wat een grappige naam, Debesta Flum, en wat een leuke heks met die spin met web op haar hoed.

Er komen nog Franse knoopjes op haar lila rok, deze zal ik doen als de heks en poes naast haar ook klaar zijn, zodat ik ze niet kan beschadigen met de borduurring.

De pompoen straalt uit alle openingen, de gouden kruistekens zien er een beetje rommelig uit, maar als het licht er langs valt glinstert het heel mooi

Esmarelda Glump heet de heks naast Debesta

Met een waterig zonnetje na alle regen ziet de tuin er lekker opgefrist uit, de planten groeien als kool,

En nog een leuke verrassing trof ik aan in een hanging basket waar de begonia’s vorig jaar zo mooi bloeiden. Ik was ze vergeten vorstvrij te zetten en dacht dat alles dood was, maar zie hier wat een mooie verse uitlopers

deze ga ik vandaag voorzichtig uit de pot halen om de potgrond te verversen. Ook zal ik wat paadjes schoonmaken, wat uitgebloeide planten snoeien en slakken vangen, normaal doen de egeltjes dit, de slakken opruimen, maar ik heb er niet een gezien of gehoord afgelopen weken.

Er blijkt een ernstige bacteriële ziekte te heersen onder de egels in West Brabant en een gebied in België ten noorden van Antwerpen, de Roosendaalse egelopvang kreeg veel doodzieke beestjes binnen en bijna allemaal kwamen ze uit onze wijk 😱 

Van dit
Naar dit

die bloemen zijn weer met metallic garen geborduurd

Nu is deze heks echt klaar, ik geniet met een dikke glimlach ☺️

De vijver stond ondertussen in de schaduw en was het tijd om de waterpomp onder de borrelsteen schoon te maken en weer aan de praat te krijgen, Jon zat er met zijn neus bovenop

In dit donkere gat moest ik met mijn arm in om de pomp eruit te vissen, brrr,

hopelijk geen beestjes die zich vastzuigen op mijn arm, of dat ik in iets slijmerige grijp, ik had hier geen zin in. Gelukkig niets van dit alles, de pomp kreeg ik schoongespoten en toen alles aangesloten was, de stroom er op stond en het water begon te stromen, zat Jon er opeens niet meer zo ontspannen bij, hij voelde nattigheid aan zijn buik

Haha, eerst sprong hij met een WTF blik omhoog, en ging toen op het randje van de steen met grote ogen kijken naar het gat waar water uit borrelde. Toen het water ook richting de randen liep sprong hij er vanaf en ging naast me zitten. Helaas liep het filter van de pomp in no time weer vol met van alles en nog wat, en ben ik nog een tijdje zoet geweest met een schepnetje om zoveel mogelijk bagger er uit te halen en te deponeren aan de rand van de vijver, Jon vond dit machtig interessant. Op een paar half vergane regenwormen kwam ik niks akeligs tegen, de pomp ga ik vervangen door eentje die speciaal voor een waterornament is met maar 1 uitloop, en geen tweede die het water in de bak hevig in beweging brengt waardoor het filter steeds vol loopt. Van geen wonder dat hij na aanschaf maar kort heeft gewerkt, zonde zonde, so much voor deskundig advies van een medewerker van de vijverafdeling van een tuincentrum.

Stukje van de tuin, de paarse bloempjes van de geraniums langs bijna de gehele border zijn niet te zien maar trekken veel bijen. Lastig om een scherpe foto te maken door de wind, even een takje vasthouden

Wat je wel duidelijk kan zien is waar de zon de hele dag op het gras staat te branden en waar niet; onder poezenbeeldje ligt Arya begraven, hier zal ik nog iets laags planten

De blauwe geranium Johnson Blue doet z’n best

En kijk, de kamerplant van Yvonne heeft het enorm naar de zin, is zo’n 50 cm hoog nu en krijgt eens per week een flinke plens water.

Prachtig met die grote glanzende bladeren, ben benieuwd hoe groot hij gaat worden zo in de volle grond groeiend

Nog voor het ontbijt naar buiten,

planten die in bakken staan water geven,

uitgebloeide bloemen weghalen en hier en daar in de loop onkruid trekken, en samen met Jon salamanders spotten. En vooral genieten van de rust, de geuren en de kleuren

Deze digitalis gonsde van de bijen die de kelken in waren gedoken

Door de grassen zie je de schommelbank staan,
hier zit ik graag, lekker in de schaduw van de boom, zo mooi hoe de kleuren afsteken

Ik pakte de heksen weer op en na een tijdje kwam Jon er gezellig bij liggen

Het ging lekker, toen ik klaar was met de takken/palen was het heel verleidelijk om het uiltje ook te borduren,

maar deed toch eerst maar het doek, Loki wilde graag meehelpen

Nu Arya er niet meer is komt ze langzaamaan vaker beneden zitten. Jon lag onder de brievenbus, Quiltnieuws zou vandaag komen en hij hoopte er een leuke kattenquilt in te vinden.

Het gekwetter van vogeltjes was niet van de lucht, volgens mij zijn de jonge meesjes uitgevlogen en zaten in de bolacacia’s. Omdat het zo droog was en nog warmer en droger zou worden, besloot ik even snel een badje voor de vogeltjes te maken, veilig hoog op de schoorsteen van het voerhuis
(waar ik alle slakken die ik tegenkom in stop)
Deze schoorsteenkap kan je er af halen als je het voer wilt bijvullen,
het leek me wel handig om hier een schaal op te plakken met montage tape. De opstaande rand van de bodem van de schaal vijlde ik op vier plaatsen in, zodat de delen goed contact maakten met elkaar

tape er tussen, aanduwen, laagje water er in en klaar. Maar waar zijn de vogeltjes gebleven? Je ziet het Jon denken.

En weer verder gaan met borduren

Mooi maar lastig garen

Voordat ik er erg in had waren de spreuken ook geborduurd,  pas tijdens het borduren viel het me op wat de onderste drie waren: Prey, Curse, Cry

En nou mag ik van mezelf aan het uiltje beginnen zodra ik de spijkers op de hoeken van het doek heb gedaan (zou ik toch haast vergeten),
jongens wat is dit leuk werk 😍