Loop ik ‘s morgens met blote voeten buiten rond om de planten in bakken water te geven met de tuinslang (netjes in de bakken, niet teveel verspillen) stap ik op het paadje op een paar scherpe steentjes, au. Klaar met water geven ga ik op zoek naar die steentjes, en zie dat het pad langzaam wordt overgenomen door gras, onkruid en blad, en besluit het even op te ruimen, de foto maak ik als ik net een paar minuten bezig ben, maar je ziet nog wel tot waar het pad bedekt was. De steentjes vond ik ook, split uit de voortuin, huh?

Het is lekker werken in de schaduw met een zacht windje, Zopje ligt zich op te warmen op het grasveldje,  en ik ga rustig door,

onkruid dat tussen de stenen groeit laat zich makkelijk wegtrekken,

en ik neem gelijk ook even het pad langs de pergola en tuinhuisje mee nu ik toch bezig ben.
Voordat ik er erg in heb, sta ik recht in de volle zon bij de druif (daar achter de groene gieters) en voel het zweet over mijn lijf lopen,

mijn bril zakt van mijn neus en het zweet druppelt ook al mijn ogen in, ik houd het dan maar voor gezien, het is mooi geweest. Na een koele douche (niet koud want dan sluiten de bloedvaten zich en koel je juist niet af) ga ik met een glas ijsthee voor de ventilator zitten en wacht tot ik weer op temperatuur ben gekomen, de aanval van werklust is weer voorbij. Maar het pad ziet er weer netjes uit, waar op blote voeten lopen toe kan leiden.

Het geschater en gespetter van de buurkindjes spelend in hun badje in de achtertuin twee huizen verderop klinken vrolijk en onbezorgd, en als ik mijn ogen dicht doe ben ik 20  jaar terug in de tijd en spelen onze kinderen in de schaduw van de bomen in het zwembadje. Ik loop op blote voeten door de tuin planten te inspecteren, uitgebloeide bloemen verwijderen,  en Arya huppelt vrolijk achter mij aan.

In de vijver gaat het goed, er drijft wat draadalg wat ik geregeld wegschep, de waterplanten doen het prima en het water is kraakhelder. De planten rond de vijver met ondiepe wortels hebben het zwaarder

maar de taaie planten doen het verrassend goed

Leuk om die vertakkingen van bloemen te zien

De phlox had ik in het voorjaar gedeeltelijk gesnoeid om de bloei te verdelen, de gesnoeide takken bloeien later zodat je er langer plezier van hebt. Maar er zijn nu al bloemen open gegaan op de gesnoeide takken, en deze lagen geven ook wel een mooi effect, anders zaten de bloemen allemaal op bijna dezelfde hoogte.

Het is te warm om lang buiten te staan, 34 graden net na het middaguur 😢

Jon kwam er ook even bij

En Loki zei hoi

Arya vond het wel gezellig zo samen naar de plantjes kijken, ze zorgt er persoonlijk voor dat het blauwe gras kort blijft, 

Ze is snel afgeleid, ze ziet een libelle

Tijd voor een siësta

De volgende ochtend ziet het er heel anders uit; ik werd om 5 uur wakker van een raar ritmisch geluid buiten, ik sprong uit bed, zou het nou echt? Jaaah regen! Het rommelde in de verte en een kwartier later was het bij ons ook aan het onweren, ik was toen net aan het indommelen en schrok wakker van de enorme klap. Oei, als bliksem maar geen bosbranden veroorzaakte bij Rucphen, op dat moment begon het te gieten, dus hopelijk bluste die bui ook gelijk het vuur. Het regent nog steeds als ik om 9 uur uit bed rol 😱 beneden komend zet ik gelijk alle deuren wagenwijd open, de katten rennen naar buiten en kijken verbaast om zich heen als ze merken dat ze nat worden, gekkies.

De regenmeter laat 14 mm zien, niet een enorme hoeveelheid maar iets is beter dan niets, zo hoor ik de vogels ook zeggen terwijl ze kwetterend door de tuin vliegen, de stof is door de plensbui goed weggespoeld.

Zalige regen, nog een uurtje genieten en dan gaat de zon weer schijnen en zitten we in een stoomoven.

We hebben meerdere egels in de tuin, ik heb er drie gelijkertijd gezien, waarvan deze twee lekker smikkelend van kattenvoer, 

En drinkend uit het waterbakje dat ik vlak bij dit voederplaatsje heb ingegraven (om te voorkomen dat ze het omkiepen), en ook al kunnen ze uit de vijver drinken, ze maakten er gelijk gebruik van. Ze kunnen onder de schutting door naar de achterburen en via hun voortuin naar de sloot zonder een weg over te moeten steken, gelukkig. Slapen doen “onze egels” in het huisje, ik zag ze naar binnen rennen toen Jon iets teveel interesse toonde, hij wilde ook van de brokjes snoepen.

De dag na het maken van deze foto’s had het ‘s avonds (de 17e) een paar uur stevig geregend, en dagen later is het onder de beplanting nog steeds vochtig, dus dit zal de slakken en wormen wel lokken voor de vogels en egels; ik zag vanmorgenvroeg vogels op het dauwnatte gras smullen van het lopend buffet, allemaal huisjesslakken die de grote oversteken maakten 😄 Het had gisteravond laat heel zachtjes gemiezerd, je kon de druppeltjes wel voelen maar dan moest je goed opletten. We wonen op een steenworp afstand van België, en daar (bij Antwerpen) had het toch serieuzer geregend, wij mochten er slechts aan ruiken.

Het Is stoffig en kaal aan de voorkant van ons huis, lege stroken grond

6 meter langs de oprit en 13 meter langs de straatkant schreeuwen om beplanting,

Maar nu iets planten heeft geen zin, misschien wel als het weer omslaat over een week, alhoewel je niet weet wat augustus en september ons nog gaat brengen aan tropische temperaturen en lange perioden van droogte. Ik kan, nee ik wil niet wachten tot mijn Euonymus stekjes 15 cm hoog zijn zodat ze boven die rij stenen uit komen.

Het zou zo fijn zijn als we dit najaar en zeker komende lente al tegen groen aan kunnen kijken, het moet tegen de volle zon en droogte kunnen, als mede ook tegen de gure winterse wind.  Het liefst niet te stijfjes, graag met lekker ruikende bloemen waar bijen en vlinders van houden, wintergroen blijvend, en in de prijsklasse rond de €2,- per plantje zitten, want als ik er 5 per strekkende meter moet zetten, heb ik er 95 nodig 😱 .

Om te zien of mijn wensen realistisch en betaalbaar waren, ging ik er op uit om me te oriënteren bij verschillende kwekerijen. Bij de eerste zag ik gelijk hoe mijn stekjes er over drie jaar uit gaan zien, en binnen mijn budget. Bijen zijn er gek op, vlinders kunnen niet bij de mini bloempjes die onder de blaadjes zitten. Even verder kijken.

Bij het volgende tuincentrum stonden buiten veel struikjes en bloeiers, maar het was er schreeuwend duur, dus kijken maar niet kopen. Toen doorgereden naar mijn vaste dealer, ik heb daar met een medewerkster die ik al bijna een kwart eeuw ken gebrainstormd over wat leuk en mooi en sterk was, ze bracht me op andere ideeën. Zoals dit siergras Stipa tenuissima ‘Ponytails’, heel aaibaar, zo zacht en fluffy 💕

Of deze Miscanthus sin. Purperascens, waarvan ik er al een stel in de tuin heb staan

Maar beiden vielen af, en het rode gras kan niet echt goed tegen lange periode van droogte, en het wuivende gras Stipa zou te ver over gaan hangen en in de weg zitten, naast onze tuin zijn parkeervakken, dus. Even aaide ik deze kruidig ruikende Perivskia ‘Blue Spire’, ik heb deze als grote groep in een tuin gezien en dat zag er schitterend uit

En toen wees ze op de lavendel, ook heel mooi op een rij, en ik moest me niet laten ontmoedigen door de prijs

want in hun kwekerij staan de kleinere stekken, 5 voor €10,- en dat maakte het opeens toch wel aantrekkelijk. Die komen komend jaar zeker boven de stenen rand uit, als ze het nu al niet zouden doen. Ze adviseerde me om even te wachten met planten tot het minder heet was.

Omdat ik het niet kan laten heb ik twee siergrassen gekocht die ik volgend jaar al kan scheuren (en dus meerdere plantjes hebt om te verdelen)

Ze staan voor nu even in de pot tussen de andere planten

Dit gras ziet er aan de basis dor en dood uit, maar de schoonheid zit in de hoogte, de zaden van het gras wiegen met de wind mee in de lucht en geven een licht knisperend geluid

Deze hortensia staat hier goed, zo uit de volle zon, ze krijgt wel 1x week wat water van me 😔 , want van dat beetje motregen van eergisteren moet ze het niet hebben, ook al was de verkoeling wel erg welkom. 

Goed kijkend naar dit verplantje

zie je pas hoe mooi de bloempjes zijn, het lijkt wel of er gouddruppeltjes op de meeldraadjes zitten.
En kattenharen 😏

Tot mijn verbazing krijgt de mini sering weer bloemen, ik verheug me nu al op de zoete geur. 

En genietend van deze kleurenpracht in combinatie met het gestreepte gras op de achtergrond viel me op hoe de plant tussen de witte pijlen is gegroeid, op drie weken tijd is hij al verdubbeld in hoogte!

Het is een Vernonia crinita “Mammuth”, je weet wel, de nieuwe plant die boven de schutting kan uitgroeien, zou hij deze nazomer nog met zijn roze bloemen gaan bloeien? Spannend 😄  

Ik was gisteren in de voortuin bezig, de uitgebloeide knipneuzen en sedum die in het split bij de buxus groeien moeten eruit om de tuinmannen vandaag de ruimte te geven als ze de heg eruit halen, en zoals altijd zijn de katten niet ver weg. Een buurtbewoonster liep langs en ik bood haar een paar knipneusplanten aan, ze sloeg het aanbod af, ze had slechts twee bloembakken als tuin en had er geen verstand van. Arya kreeg een hele dikke staart toen ze de schnautzer hoorde hijgen aan de andere kant van de heg, en ze rende naar de achtertuin toen de hond helemaal wild werd.

Het was goed dat hij aangelijnd was, want het vorige baasje van deze hond had hem agressief gedrag aangeleerd tegen katten 🤬, de andere schnautzer (uit hetzelfde nest) die ze bij zich had zat rustig naast haar terwijl we een praatje maakten, die was wel goed opgevoed. 

Terwijl ik de planten die in potten staan water geef, komt Loki aanlopen en vlijdt zich neer op de hete tegels, ze kijkt me lief aan. “Kijk eens hoe mooi ik nu ben”

Och meisje, wat zie je er stoffig uit! Vast in het as van het potkacheltje liggen rollen. “Je kan mopperen wat je wilt, maar ik vind het mooi”, zie je ze te denken.

Ze laat zich een tijdje bewonderen, staat even later op, rolt een paar keer door het gras, en ze is weer schoon! Moeten wij eens proberen.

De kikkers vallen met het als kool groeiende draadalg amper op, ik schep het er elke avond met een schuimspaan uit om het water helder te houden, en tik het slijmerige groene spul op een steen aan de rand van de vijver af. Een enkel kruipend beestje haast zich terug naar het water, terwijl ik het groene slijm dezelfde dag als een plakje groen van de tegel afpluk en tussen de planten in de tuin gooi, het zal vast ergens goed voor zijn.

De planten doen het ondanks de droogte goed, er staat zoveel moois in bloei,

Mooie doorkijkjes, de vlinderstruiken zijn nu ook aan het bloeien, ik zie vooral witte vlinders.

Gisteravond heb ik de perenboom gesnoeid, er zaten veel kruisende takken aan, hij was van binnen te vol, er kon geen lucht bij en hij had veel te lange takken, en zat zo vol met zoveel peren, meer dan wij aan kunnen. Dus aan elk zijtakje heb ik twee peren laten zitten en het takje boven de peren afgesnoeid, er zit steeds iets van twee blaadjes tussen de peren en de knip. 

Als je in het vroege voorjaar snoeit, dan stimuleer je nieuwe groei, maar als je in de zomer snoeit, dan komt er niks meer bij, althans, niet dit jaar. Zo heb ik de blauwe druif ook flink gesnoeid, elk zijtakje is nu niet langer dan zo’n 30 cm met maar twee trossen per zijtakje. Zolang je niet in oud hout knipt, gaat hij niet bloeden.

En ja hoor, ik ga weer een nieuwe quilt maken, eentje voor op ons bed, een hele grote dun, maar met dunne vulling. Ik heb twee jellyrolls en heel veel witte stoffen, snel een proefblokje maken voordat ik alle stroken versnijd. In het volgende blogje hoop ik al resultaat te kunnen laten zien.