Tussen de buien door had ik afgelopen week bij een vriendin geholpen met de bestrating in de voortuin mos- en onkruid vrij te maken, en toen ik gistermiddag het tuingereedschap via de poort naar achteren bracht, zag ik dat ons straatje ook wel een krabbertje en bezem kon gebruiken. Omdat ik toch nog in de flow zat met modder tot achter mijn oren, ben ik tot aan etenstijd aan de slag gegaan, ik kwam tot 1/3e van het pad


Ik kreeg tussen het krabben en vegen door een telefoontje van Ellie dat ze cubone zag, dus sprong ik snel op de fiets om deze Pokémon te vangen die ik nog nodig had voor een research. Met de tong op de trappers kwam ik aan op de hoek van een straat waar Ellie stond, “He’s here Shirley, hope you get him”. Ik gooide er grof geschut tegenaan en ving hem, en toen konden we weer opgelucht verder gaan met ons ding, Ellie ging nog een stukje lopen en ik moest snel naar huis want DH was voor het eten aan het zorgen. Het ontvangstcomité zat al klaar

Flinke regen en onweer hielden me de rest van de avond tegen om te tuinieren, fijn opgenomen detectives bekijken met sloten koffie en thee.
En wat te doen op een zonnige vrijdag? Jawel, op de knietjes voegen uitkrabben en mos wegsteken. Jon zat al te wachten op me: “ Je was hier gebleven”.

Nog geen uurtje werk en toen was het pad langs de schutting met klimop klaar

en kon ik de hoek omgaan

Veel uitgebloeide vergeet-mij-nietjes en over het pad groeiende bodembedekkers verwijderd, helaas ontdekte ik een zelf uitgezaaide pepermunt 😱 die ik met zoveel mogelijk wortels wist te verwijderen
Wat een verschil

Ben er bijna

Een deze dagen zal ik de omhooggeduwde stenen eruit halen om de opdrukkende wortel van de bolacacia weg te kappen. Hopelijk valt de boom niet om 😬
Anderhalf uur later kwam ik uit op het terras 😅

Wat heerlijk als je het verschil goed kan zien, ik heb echt eer van mijn werk. Ik kan nu even geen voegje meer zien, en ik ben er nog niet, hier nog een padje met daarachter een terras die ook wel een bezem kan gebruiken,

Gelukkig is het niet alleen maar bestrating wat de klok slaat

De lavendelplantjes hebben het naar hun zin nu de spirea niet meer over hun heen hangt; ik heb ze losjes opgebonden, het touw is niet te zien, of toch wel vanaf daar Arya?

Het kattenkruid bij de vijver waar Zipje ligt begraven wordt intensief bezocht door niet alleen onze katten, maar ook de katten uit de buurt, het ligt behoorlijk plat. Ik ben steeds net te laat om een foto van rollebollende buurtkatten te maken, of zij zijn gewoon erg op hun hoede.

En zo is er altijd wel wat te doen in de tuin. Voor nu even uitbollen

Lieve Loki op de T-quilt

Feit: als ik een opname van Gardener’s World aanzet om op het gemakje naar te kijken, dan sta ik binnen een kwartier al te wroeten in de tuin, zo van: “Oh ja, dat moet ook nog gebeuren”. De varens in de achtertuin bij de perenboom waren de boel aan het overnemen,

ze onderdrukken niet alleen het onkruid, maar hinderen vaste planten in de groei. Op deze foto ziet het er al beter uit, ik heb er een stuk of tien varens uitgetrokken

De lavendel in de voortuin die als vervanger van de buxus vorig najaar is geplant doet het heel goed, ze komen boven het stenen randje uit en bloeien

Het was een half uurtje werk om het onkruid uit de grinttuin te trekken en ook het verdorde blad van de uitgebloeide bolletjes. Het bruine wat je op de foto hieronder op het grint ziet is sedum, het gaat over een maandje bloeien met mooie roze bloempjes

Een korte regenbui stuurde me naar binnen, mooi tijd om het citroengras (sereh) te gaan planten. Ik had ruim een maand geleden een sereh stengel over, en wilde experimenteren. Dus in een vaasje gezet en toen het vaasje met aluminium folie omwikkeld om licht en verdamping tegen te gaan, en niet meer naar omgekeken. Vorige week zag ik dat er iets groens uit het topje van de stengel groeide, pakte het vaasje uit, en tot mijn vreugde zag ik een mooie wortelkluwen. En vandaag ontdekte ik al een groen zijscheutje vanaf de basis, op deze manier groeien er als het goed is over een paar weken een heleboel nieuwe stengels omhoog.

Je kan ze in de volle grond zetten, maar het is niet winterhard, dus heb ik het stekje in goed waterdoorlatende voedzame potgrond in een binnenpot gezet, en op de bodem van de buitenpot zit een waterreservoir met roostertje waarop de binnenpot staat.

Omdat er voor vanavond zware regen en harde wind is voorspeld, laat ik de plant lekker binnen staan, bij het zonnige raam en uit de tocht. Als de zomer goed is ingezet en de nachten warm zijn, gaat de plant vast naar buiten, hangt er van af of het in de weg staat. Ik denk niet dat de katten er van zullen eten, de tijd zal het leren.
Nog een tip voor een lekkere maaltijd. Dit aten we gisteravond, voor herhaling vatbaar. Klik Hier om bij het recept te komen. (Ik heb gewone girosvlees gebruikt, had geen zin in heel veel snijwerk)

Toen ik gistermiddag thuis kwam en de kamer inliep, was dit wat ik zag, ooooh wat lief!

Uiteraard trok ik ook handschoenen aan en samen was de klus binnen een uur geklaard, bij elk briesje roken we deze rozen, o zalig

ze staan in de border naast het terras

De katten kwamen pas op het laatst er bij toen ik de kattenkruid plantjes die langs de rand van de schuifpui groeiden er uit trok. Hier klop ik ‘s winters het kattenspeelquiltje uit waarop ze hun snuifkruid krijgen, de zaadjes van het kattenkruid ontkiemen overal, dus ook tussen de tegels, tot grote vreugde van de katten. Toen alles weer op zijn plek stond en Suzanne tevreden naar boven ging om verder te gaan gamen, checkten de katten de boel even, Zopje voorop,

Jon op gepaste afstand er achteraan.
 He, deze bloempot stond hier daarnet nog niet, even ruiken.  De pot met zichzelf uitgezaaide digitalis heb ik gelijk maar ergens anders neergezet, want hier struikel ik geheid over als ik net de andere kant op kijk.

Jaja, dat stoepje moet nog gedaan worden, Arya kwam aanstuiven, galopperend als een paardje roffelden haar pootjes over het gras, even de vijver checken.

Het filter van de waterpomp had ik gisterochtend schoongemaakt, hij was in de loop der weken steeds dichter geslipt tot er uit de borrelsteen maar een zielig drupje kwam. Er kwam een hoop groene bagger uit het filter tijdens het uitspoelen, wat ik tussen de waterplanten liet weglopen, want dat zit bomvol goede bacteriën en zulks, en nu deed de borrelsteen het weer naar wens. “Kom je nou nog?”, lijkt Arya te gebaren.

Eerst even naar de bloemen hier rechts kijken meisje, ik kom zo. Op de korenbloemen zaten bijen

en ook bij de fuchsia’s zoemden ze naar hartelust, alleen nu uit het zicht van de lens

“Kroel me, ik ben veel schattiger.”

Jaja, onze kleine aandachtshoertje. En na het kriebelen op haar buikje en onder haar kinnetje gaat ze op een holletje naar het fris uitlopende lampenpoetsersgras voor een snackje, ze heeft geen oog voor de uitbundig bloeiende akelei.

Deze border en grasrand moet ik nog bijwerken, gelukkig groeien de vaste planten over het onkruid heen, dus uit het oog uit het hart. De katten willen wel dat hun “buut vrij” honk, de zwarte rubberen tegel,  bereikbaar blijft voor de zonnestralen, want niets zo lekker dan een warme tegel om op te liggen, zou ik ook doen als ik een kat was.

Jon heeft het zwaar als toezichthouder, druk in de weer met kikkers in de gaten te houden terwijl ik de lekkage verhielp; en daar waar Jon zit (foto gemaakt na gedane arbeid)

was een waterplant met de wortels onder de grote stenen door de border ingekropen, het was een dikke mat van haarwortels en de grond naast de vijver was lekker vochtig. Dus de wortels zijn allemaal verwijderd en de vijverrand is met 5 cm verhoogd, laten we hopen dat het waterpeil nu goed blijft. Arya komt ook een kijkje nemen en springt even later midden in de vijver achter een kikker aan, en als door de bliksem getroffen sprong ze gelijk door en lande op het paadje naast de vijver en begon zich driftig droog te likken.

Dinsdag miste ik Jon zijn staart op een haar na toen ik de graskantjes bijwerkte, hij schrok er zelf ook van en hield daarna toezicht op een veilige afstand

Hier zijn we net klaar met dit deel van de tuin, er kwam regen aan dus snel opruimen maar. Ik had het gras eerder die dag gemaaid en wat ruikt het dan lekker als er gelijk een buitje overheen gaat 😊

En vandaag hebben we een stukje van het gras in de zijtuin gedaan, tot om de hoek bij de uitbundig bloeiende vergeet-me-nietjes 
 Jon en Arya renden steeds langs me heen om de vaart er in te houden, ze lieten zich niet vangen op een foto. Het ziet er weer ordelijk uit. 

Het ruikt heerlijk naar bloemen, de blauwe regen doet goed zijn best, alleen de pergola waar hij tegenaan en op groeit trekt scheef (verkeerd materiaal gebruikt) en dreigt om te vallen 😬 en moet vervangen worden (zucht) gelukkig heb ik meer verstand van quiltconstructies maken. Foto van maandag, voor de regen kwam.

Ook de mini sering knalt er qua geur bovenuit.

Het zijn mooie luchtige bloemen formaatje hand.

De vuurdoorn maakt ook een groeispurt,

ik moet de losse takken zo snel mogelijk vast zetten tegen de schutting  voordat ze te zwaar worden. Kortom: er is nog genoeg werk aan de winkel, ook de bestrating schreeuwt om een voegenkrabbetje en bezem, maar ik wacht even tot de vergeet-me-nietjes hier zijn uitgebloeid.

Elke dag een stukje en dan komt het ook wel af.

Het is zo mooi om te zien hoe alles zich in de lente weer fris en fruitig laat zien zodra de temperaturen overdag aangenamer worden, het lijkt wel of het ontploft is

Met de eerste maaibeurt vorige week stofzuigde ik het gras al schoon van alle magnoliabloemblaadjes, ik kan weer aan de slag! De waterpomp ging vorige week aan en Jon zat er letterlijk bovenop om niets te missen,

hij was snel weg toen hij zag dat er geen kikkertjes te zien waren; hoe anders is het nu, de kikkers zijn goed wakker en laten zich geregeld zien, Jon is niet weg te krijgen bij de vijver. Het waterpeil is weer flink gezakt na vorige week, ik vermoed dat er  planten zorgen voor “lekkage”, of kattennagels hebben gaatjes geprikt. Als ik het probleem niet kan ontdekken dan is het maar zo hoor, dan maar een bredere oever voor de plantjes en beestjes
.
Arya ligt -zeer goed gecamoufleerd door haar eigen vachtje- graag op het egelhuis (rechts achter Cupido op de foto hieronder),

haar ogen gericht op een mezennestkastje dat tegen de schutting hangt, goed beschermd achter de takken van een vuurdoorn. Zopje ploft overal neer waar ik even stil blijf staan, hier ligt hij op de nog niet afgestoken grasrand knus tegen de vaste papaver en korenbloemen aan,

De blauwe regen die boven de schommelbank groeit zit vol dikke vette bloemknoppen, hoera!

Na geen enkele bloem vorig jaar heb ik hem afgelopen jaar steeds goed gesnoeid en een keer de wortels afgekapt met de spade.

De heerlijk geurende Virburnum bloemen rechts achteraan van de godin staan binnen een week helemaal open,

De bloemen zijn als sinaasappelen zo groot

Zo ook de struik in de voortuin, rechts van de zacht geel bloeiende azalea, bij een klein briesje geniet de hele straat mee.

Het geurfeestje wordt aangevuld met de hyacinten die al een week of twee door de hele voor- én achtertuin staan te bloeien, maar helaas moet ik het doen met mijn geurherinnering van vorig jaar, ik lag afgelopen week gevloerd op bed met koorts, zware verkoudheid en alles wat hier bij komt kijken. Blerk. Ik kan nu gelukkig weer een veer van mijn lippen blazen, maar iets ruiken of proeven doe ik nog niet. Rare gewaarwording, maar het komt vanzelf wel weer terug, hopelijk staat de Viburnum dan nog te bloeien, opdat ik dit niet ga mislopen dit jaar.

De handpeer zit boordevol bloesem

Hopelijk gaat het niet meer al te veel vriezen komende week

In het perkje onder de Katsura groeit en bloeit deze gevlekte dovenetel dat het een lieve lust is, de bijen en hommels zijn er blij mee.

Het is een enthousiaste bodembedekker, dus veel knippen en regelmatig wegtrekken waar je het niet wilt hebben.

Ik ga kijken of mijn hoofd al staat naar een paar steekjes borduren, tuinwerk kan ik vandaag nog wel vergeten, maar ik kan wel van de tuin genieten als het tenminste droog blijft.

De aanhanger van de schuinoverbuurman stond voor onze deur en zat vol tuinafval, en bij nadere inspectie (ik fietste er langs op weg naar huis) zag ik vuurdoorntakken. Ik keek naar de tuin van onze schuinoverbuurman, en die was helemaal kaal! 😱 Links en rechts bij het begin van het pad stonden eerder die morgen nog twee hoge vuurdoornstruiken, en nu niet meer, ze lagen in de aanhanger.

Ik zette mijn fiets bij onze voordeur en liep even terug naar de aanhanger, en zag tot mijn vreugde dat ze met wortel en al eruit waren gehaald. Oei, ik raakte er helemaal opgewonden van, net als wanneer ik zie dat quilters grote stukken stof weg gooien, eeuwig zonde, en zo kon ik het ook niet aanzien dat deze twee struiken die afgelopen jaar vol rode besjes zaten nu afgedankt zouden worden. Ik belde bij de schuinoverburen aan en de schuinoverbuurman deed open;  hij zei dat ze naar de vuilstort gingen, maar ik mocht ze wel hebben. Hij wilde zelfs helpen ze uit de aanhanger te halen, maar dat hoefde niet.  Even later pakte ik ze er uit, mijn handen goed beschermd met stevige werkhandschoenen en voorzichtig naar onze achtertuin slepend zonder nieuwsgierige katten te raken. Ze kregen een paar uur de tijd om in grote emmers staand water op te zuigen en aan het begin van de avond kregen ze na een flinke snoeibeurt (2/3e van de struiken verwijderd) een plekje tegen de schutting. Eentje in de hoek naast de klimhortensia (zie rode streepjes)

En de andere schuin achter de weigelia

Links ervan staat de oranje vuurdoorn, duidelijk in een betere conditie dan de net geplante struiken, ik ben benieuwd of ze gaan aanslaan.

De budleija die er tussen staat kreeg gelijk ook een snoeibeurt nu ik toch lekker bezig was, jaja, morgen ruim ik het wel op, Jon.

Ter voorbereiding op het doorquilten van de Tea Party Quilt zoek ik inspiratie op internet, en laat ik nou dezelfde quilt tegenkomen die onder handen is genomen door een prof.longarmquilter Jane Hauprich. Ze heeft hem wel heel erg intensief doorgequilt, dit is haar signatuur.  Klik hier.
De maakster van deze quilt Rhonda Adams heeft hem “With milk and sugar?” genoemd.