Het is zo mooi om te zien hoe alles zich in de lente weer fris en fruitig laat zien zodra de temperaturen overdag aangenamer worden, het lijkt wel of het ontploft is

Met de eerste maaibeurt vorige week stofzuigde ik het gras al schoon van alle magnoliabloemblaadjes, ik kan weer aan de slag! De waterpomp ging vorige week aan en Jon zat er letterlijk bovenop om niets te missen,

hij was snel weg toen hij zag dat er geen kikkertjes te zien waren; hoe anders is het nu, de kikkers zijn goed wakker en laten zich geregeld zien, Jon is niet weg te krijgen bij de vijver. Het waterpeil is weer flink gezakt na vorige week, ik vermoed dat er  planten zorgen voor “lekkage”, of kattennagels hebben gaatjes geprikt. Als ik het probleem niet kan ontdekken dan is het maar zo hoor, dan maar een bredere oever voor de plantjes en beestjes
.
Arya ligt -zeer goed gecamoufleerd door haar eigen vachtje- graag op het egelhuis (rechts achter Cupido op de foto hieronder),

haar ogen gericht op een mezennestkastje dat tegen de schutting hangt, goed beschermd achter de takken van een vuurdoorn. Zopje ploft overal neer waar ik even stil blijf staan, hier ligt hij op de nog niet afgestoken grasrand knus tegen de vaste papaver en korenbloemen aan,

De blauwe regen die boven de schommelbank groeit zit vol dikke vette bloemknoppen, hoera!

Na geen enkele bloem vorig jaar heb ik hem afgelopen jaar steeds goed gesnoeid en een keer de wortels afgekapt met de spade.

De heerlijk geurende Virburnum bloemen rechts achteraan van de godin staan binnen een week helemaal open,

De bloemen zijn als sinaasappelen zo groot

Zo ook de struik in de voortuin, rechts van de zacht geel bloeiende azalea, bij een klein briesje geniet de hele straat mee.

Het geurfeestje wordt aangevuld met de hyacinten die al een week of twee door de hele voor- én achtertuin staan te bloeien, maar helaas moet ik het doen met mijn geurherinnering van vorig jaar, ik lag afgelopen week gevloerd op bed met koorts, zware verkoudheid en alles wat hier bij komt kijken. Blerk. Ik kan nu gelukkig weer een veer van mijn lippen blazen, maar iets ruiken of proeven doe ik nog niet. Rare gewaarwording, maar het komt vanzelf wel weer terug, hopelijk staat de Viburnum dan nog te bloeien, opdat ik dit niet ga mislopen dit jaar.

De handpeer zit boordevol bloesem

Hopelijk gaat het niet meer al te veel vriezen komende week

In het perkje onder de Katsura groeit en bloeit deze gevlekte dovenetel dat het een lieve lust is, de bijen en hommels zijn er blij mee.

Het is een enthousiaste bodembedekker, dus veel knippen en regelmatig wegtrekken waar je het niet wilt hebben.

Ik ga kijken of mijn hoofd al staat naar een paar steekjes borduren, tuinwerk kan ik vandaag nog wel vergeten, maar ik kan wel van de tuin genieten als het tenminste droog blijft.

De aanhanger van de schuinoverbuurman stond voor onze deur en zat vol tuinafval, en bij nadere inspectie (ik fietste er langs op weg naar huis) zag ik vuurdoorntakken. Ik keek naar de tuin van onze schuinoverbuurman, en die was helemaal kaal! 😱 Links en rechts bij het begin van het pad stonden eerder die morgen nog twee hoge vuurdoornstruiken, en nu niet meer, ze lagen in de aanhanger.

Ik zette mijn fiets bij onze voordeur en liep even terug naar de aanhanger, en zag tot mijn vreugde dat ze met wortel en al eruit waren gehaald. Oei, ik raakte er helemaal opgewonden van, net als wanneer ik zie dat quilters grote stukken stof weg gooien, eeuwig zonde, en zo kon ik het ook niet aanzien dat deze twee struiken die afgelopen jaar vol rode besjes zaten nu afgedankt zouden worden. Ik belde bij de schuinoverburen aan en de schuinoverbuurman deed open;  hij zei dat ze naar de vuilstort gingen, maar ik mocht ze wel hebben. Hij wilde zelfs helpen ze uit de aanhanger te halen, maar dat hoefde niet.  Even later pakte ik ze er uit, mijn handen goed beschermd met stevige werkhandschoenen en voorzichtig naar onze achtertuin slepend zonder nieuwsgierige katten te raken. Ze kregen een paar uur de tijd om in grote emmers staand water op te zuigen en aan het begin van de avond kregen ze na een flinke snoeibeurt (2/3e van de struiken verwijderd) een plekje tegen de schutting. Eentje in de hoek naast de klimhortensia (zie rode streepjes)

En de andere schuin achter de weigelia

Links ervan staat de oranje vuurdoorn, duidelijk in een betere conditie dan de net geplante struiken, ik ben benieuwd of ze gaan aanslaan.

De budleija die er tussen staat kreeg gelijk ook een snoeibeurt nu ik toch lekker bezig was, jaja, morgen ruim ik het wel op, Jon.

Ter voorbereiding op het doorquilten van de Tea Party Quilt zoek ik inspiratie op internet, en laat ik nou dezelfde quilt tegenkomen die onder handen is genomen door een prof.longarmquilter Jane Hauprich. Ze heeft hem wel heel erg intensief doorgequilt, dit is haar signatuur.  Klik hier.
De maakster van deze quilt Rhonda Adams heeft hem “With milk and sugar?” genoemd. 

Zopje zat de hele tijd in de gang,

te wachten tot iemand met hem mee zou gaan naar de garage; hij wilde natvoer hebben, maar dat had hij al op, en nou hoopte hij dus dat iemand er weer in zou trappen, als hij maar lief genoeg keek. Even dacht hij dat ik er in zou trappen, en hij liep snel naar de deur

maar ik pakte mijn jas om naar buiten te gaan, om in de tuin te werken. Het was lekker weer, wel koud maar droog en zonnig.  Deze foto is van een paar dagen geleden, toen zat er nog blad aan de blauwe regen en Viburnum. Dankzij de nachtvorst lag bijna alles nu op het gras

De Japanse kers in de voortuin was nu helemaal kaal, het blad kleurde het split en de oprit goudbruin, maarvoor de komende dagen voorspellen de weermannen regen en zelfs sneeuw, dus moest het blad opgeruimd worden. (Wat tussen de planten ligt mag blijven liggen, allicht) De bladblazer kwam tevoorschijn en in no-time was de boel voor schoon en de bladkorf die in een week tijd alweer een stuk was ingezak zat nu weer tjokvol.

Toen ik klaar was met het blad op te ruimen in de voortuin, wilde ik de blazer weer aanzetten om het achter ook even te doen, maar hij wilde niet meer starten, ook niet toen dh het probeerde. Ik vond het al verdacht dat hij de laatste tien minuten minder blaaskracht had, maar met oordopjes in hoorde ik verder niks vreemds. Misschien een vuiltje in de leiding of zo, en was al lang blij dat ik het in de voortuin wel afkreeg, met al dat split is het geen doen om met de bladhark aan de slag te gaan. Ik zal de bladblazer wegbrengen ter reparatie, misschien is het een kwestie van schoonmaken of zo. Zal dan gelijk de messen van de grasmaaier en heggenschaar laten slijpen, het kan maar gedaan zijn.

De knolbegonia’s moesten nog uit de potten gehaald worden voordat ik het weer zou vergeten, toen ik vanmorgen ijs op de autoruiten zag, was ik bang dat het al te laat was, maar ze stonden nog vrolijk te bloeien.

kijken of ze eenmaal gekortwiekt de winter weer overleven in de garage. 

En na hard werken is het goed toeven met koffie en katten.

Zopje op schoot, Jon op de poef, Arya spinnend op haar toren achter me

en Loki boven ergens.