Categoriearchief: kleding naaien

Rare week

We hebben een drukke twee weken achter de rug, die je niet te vaak moet hebben wil je zonder kleerscheuren het eind van het jaar halen. Het begon na weer een spannende periode tussen de scans en de uitslagen, maar er waren geen uitzaaiingen te zien en de grote tumor was 100% zeker hartstikke dood 😅 en de uitslag van de CT scan van de longen was ook goed, alles in orde 🥳

Na de uitslag gingen we naar fitness, en bij thuiskomst besloten we bij de vraag “Wat eten we vanavond?” uit eten te gaan bij de Sinjoor. Manlief kon nog een flinke dut doen en hup, het goede nieuws werd lekker gevierd.

Weer een slechte nacht, deze keer niet van de zorgen maar vanwege hoestprikkels bij ons beide, bah. Vroeg uit de veren want de schilder zou komen, maar helaas ging het regenen, dus was hij ook zo weer weg.
Ik besloot de ventilatieroosters in de keuken schoon te maken, nu dat ik weet dat ze er echt af moeten kunnen, aldus de timmerman. Van onderen haken ze in een richeltje, en van boven klemmen ze vast tegen een randje, ik kreeg ze met moeite los nadat ik tegen de bovenrand een beetje afwassop had gespoten.

Man o man, zo ziet 28 jaar aan stof er uit. Deze roosters staan bijna altijd het hele jaar open, in weer en wind. Mijn puf was op, dus de roosters van de andere kamers komen later wel.

We zijn bij donderdagochtend 8 uur aanbeland, de auto moet weg voor een APK, ik rijd terug naar huis met Evelien, om drie uur later dezelfde rit weer te maken, geen bijzonderheden aan de auto, hè, fijn hoor. We gaan ‘s middags even langs de Stoffenkoning in Rucphen, zomerstoffen kopen om shirts te maken, want in de tricot du Punto shirts krijgen we het wel erg warm bij inspanning. Goed geslaagd belanden de lappen in de wasmachine om alvast voor te krimpen, vrijdag gaan we knippen, Evelien als eerste

En daarna is mijn stofje aan de beurt, ook heel zomers en soepel vallend. Jon pikt mijn strijkplank in, het is behelpen met het strijkhammetje

Ik ben tot aan de zomen van de mouwen en panden gekomen, toen ik pas echt gevloerd werd door vervelende groene slijm producerende holtes (alleen in het hoofd) en hoestbuien waar je u tegen zegt, net als manlief en Evelien. Ik moest logischerwijs maar wel stevig balend maandag de afspraak met de implantoloog voor donderdag afzeggen (zodat iemand anders in mijn plaats kan gaan, ik wist maandag nog niet hoe het donderdag zou gaan met me, dus toch maar bijtijds afgezegd) en nu loop ik dus nog langer met een gat in mijn mond, alleen zichtbaar als ik breeduit lach. Het is niet voor niets dat ik met mijn lippen op elkaar grijnsde toen ik vrijdag op de bee mijn stitch journal liet zien én paparazzi op me af zag komen.

7eeef88e-926f-42d7-9a00-1048e052bcc6
Gelukkig was ik dinsdag al dusdanig opgeknapt dat ik zonder hoestbuien of gesnotter (lang leve de neusspray) naar de kapper kon, al schrok de kapster van mijn stem toen ik haar groette, rauw en heel donker. Zwoel als dat je ding is.

Bijna woensdag, dus ging ik dinsdag aan de slag met de twee randjes van week 14 voordat Marion de randjes voor week 15 voor ging doen in haar woensdagse video hier op YouTube. En zo te horen was Marion ook flink verkouden en wat schor, het heerst. Ik heb een randje afgekregen, geborduurd met zijde lint, ik had járen geleden in Barcelona een handjevol Mokuba embroidery ribbons gekocht, het is azlon, een kunstmatige zijde.

Leuk om te doen, ik heb het wel in de borduurring gedaan, dat vind ik fijner werken. Mooie gele kraaltjes in het midden maken de bloempjes af. Nou, bijna af.

Daarna heb ik met Derwent Inktense groen rond de kraaltjes aangebracht en lila op de puntjes, heel subtiel en met een niet te natte kwast, want het trekt heel snel in de vezels van het lint. Tadaaa.

Ik zal vanavond proberen het volgende randje te maken, en dan stoppen als Jon vindt dat het mooi is geweest, en weer vroeg naar bed, want het gehoest is nog niet voorbij.

Fay is gek op de schommelbank, foto van woensdagmiddag toen het droog was, meer hierover in het volgende blogje

Hammetje

Zaterdagmorgen reden Evelien en ik weer naar de Stoffenkoning in Rucphen, we wilden allebei nog een shirt maken, misschien zelfs nog twee ☺️ Voor het eerst in jaren had ik mijn telefoon thuis laten liggen, met mijn pinpas 😣😬 maar gelukkig had Evelien wel haar pinpas bij zich 😘 Anders hadden we onverrichter zaken terug moeten gaan. We vonden wat moois en diezelfde middag had ik mijn volgende shirt al af. Het is de linkse, geperst en al (en voor Mieke: ik heb hier nu wel een goede bh aan 😉)

Zondagmiddag had ik een shirt voor Evelien af terwijl zij met een andere bezig was; het halsbeleg met de hand tegenzomen deed ze zelf; ik wilde het blad op het pad voor het huis opvegen, en toen ik daarmee klaar was, merkte ik hoe glad het pad naar de voordeur was, allemaal groene aanslag en mos, dat vroeg om een hogedrukspuit.

Een dik uur later was de bestrating (alleen het pad, niet de oprit) klaar, alle zand en vuil opgeveegd en blij met het resultaat, mijn lange broek, schoenen en sokken waren doorweekt en zaten onder de blubber. We hadden nog een zak zand liggen en hiermee kreeg ik de helft van de lege voegen van het pad ingeveegd, en reed ik snel naar de Praxis om nog een zak te halen. Om zeker genoeg te hebben kocht ik twee zakken brekerszand, het enige wat ze hadden om in te vegen. Na het uitstrooien en invoegen van het zand maakte ik het nat met de tuinslang, water en zand verdwenen in de voegen en zo zag ik gelijk waar er nog zand bij moest. Deze tip zag ik vrijdag in een video van een Engelse professionele hogedrukreinigingsbedrijf. Om half zes was ik klaar met alles invegen en opruimen, te donker om er een foto van te maken.

Na het eten maakte ik nog snel mijn ham af. Je wat? Mijn ham. Een strijkhulp. De coupenaden en figuurnaden van de shirts perste ik plat op een groot hard kussen, beetje onhandig, en toen bedacht ik me dat van de echte strijkkussens vast wel ergens uitleg te vinden was over de maten, en jawel, hier bv. . Deze knipte en naaide ik zondagmorgen

Hier kan je de afmeting zien, het raster van de snijmat is in cm’s, het rechte deel van het patroon leg je op de stofnaad.

En na het avondeten kwam de inhoud van een oud hoofdkussen van pas, kreeg ik kramp in mijn handen van het vullen, en daarna het dichtnaaien van de opening, maar eind goed al goed; prima exemplaar, al zeg ik het zelf. Ondanks de rimpels aan de randen, maar ik zag bij de vele voorbeelden op internet dat de mijne niet de enige is met rimpels aan de naden. Misschien is dit op te lossen door er figuurnaden in te maken? Ik heb twee lagen ruitjes stof gebruikt, de witte stof is een hele dikke canvas, een laag was sterk genoeg.

Morgenochtend kan ik hem uitproberen als ik mijn vierde en voorlopig laatste shirt maak, ditmaal eentje van viscose punta di Roma met blauwe bloemetjes

Zie Jon lekker in de box liggen, het is net een grote doos.

Oud en nieuw

Nee, geen jaarwisselingsblogje, dat is een beetje te vroeg, maar ik moest een titel bedenken en zoals vaak is dat lastiger dan bedenken waar ik over ga bloggen.
Gistermorgen besloot ik snel het blad wat op onze bestrating lag op te ruimen, het zou flink gaan regenen en dan is het allemaal zo klef vastgeplakt. Het was al wat nat van woensdag, maar goed, het kon nog natter en dat wilde ik niet. Een uur flink aanpoten en toen zaten de twee bladkorven tjokvol. Hier die bij de achterdeur

En deze bij het achterste terras naast de heg

Op de tegels groeit veel mos alhier, hier moet ik komende week maar even met de krabber overheen gaan. En in de middag begon ik aan mijn shirt,
de avond tevoren had ik het al geknipt, het is tricot, Punto di Roma, een is lekker dikke tricot met een zwarte binnenkant. Het halsbeleg zoomde ik met de hand tegen, met de daglichtlamp er vlak boven, want zwart op zwart is zo lastig te zien.

Een paar uur later was hij klaar, het is een recht model, iets getailleerd en over de kont vallend, met lange mouwen

Jemig wat een rimpels, ik ben een paar kilo afgevallen (minder snacken en kleinere porties eten), en blijkbaar zaten de meeste van deze kilo’s in mijn gezicht denk ik.

Daarna lekker koken, het past net,

En daarna gelijk het volgende bloesje knippen, het ijzer smeden als het heet is. Vanmorgen alle voorbereidingen gedaan zoals coupenaden (het is een raglanmouw met coupenaad bovenop) en beleg naaien en alles persen, toen naar de kapper, weer een stukje naaien, lunchen en weer naaien, en klaar! En dit model zit ook zo lekker 😊 ik heb alleen mijn luie wijven bh aan, geen beugels dus de zwaartekracht doet gewoon zijn werk, met een echte bh zal dit shirtje vast nog mooier zitten ik ben wel tevreden over het eindresultaat, misschien ga ik morgen nog wat stof halen voor nog twee shirts.

En omdat ik toch lekker bezig was heb ik het quiltje gesandwicht, klaar om door te quilten. Op de achterkant heb ik een onopvallende licht blauwgevlekte stofje gepakt

Morgen eens kijken hoe het doorquilten gaat.

Toch productief

Sherlock en Fay lekker in het zonnetje zaterdag, Sherlock had (en heeft) nog steeds last van zijn voorpootje.
874650c6-98e1-4541-87e8-a32e4007ece6
Na een paar dagen van uitstelgedrag besloot ik gisteren toch maar mijn vest af te maken, weken geleden was ik er al aan begonnen maar vanwege het geglibber onder de naaimachine en overlocker was dit niet mijn favoriete bezigheid. De pluisjes vlogen om de oren tijdens het knippen en naaien, nog erger dan wanneer je met ribfluweel werkt. Gisteravond dacht ik hem af te hebben, maar de kraag stond zo lachwekkend slecht, dat die er af ging. Toen had ik het briljante idee om er dan maar gewoon biaisband rond te zetten, wat het er niet beter op maakte. Het vest ging opzij en ik richtte me op verstelwerk waar Sherlock me mee hielp

Vanmiddag waagde ik nog een poging iets van het vest te maken, het alternatief was een kussen, want de stof is zo super zacht. Ik had genoeg voor een brede rand, en van een heleboel restjes maakte ik nog het beleg van die rand, ik zat onder de pluisjes. Ze hadden deze stof ook met grote granny squares, klik hier leuk hè. Als je het niet ziet via de link moet je bij de stoffen kijken onder borg/teddy stof

Ik was blij met het eindresultaat, een heerlijk warme en zachte huisvest met twee zakken er op. Misschien maak ik er ceintuur op, ik heb hier niet genoeg stof voor, maar wie weet heb ik ergens nog een bijpassende kleur katoenen stof liggen.

Sherlock hield zich al die tijd op de achtergrond, als zijn hulp nodig was moest ik hem maar roepen

Hij liep vanavond nog een beetje te mankepoten, morgen gaan we naar de dierenarts als het nog niet veel beter is. Maar eerst moet ik morgenochtend boven stofzuigen en dweilen, en dan naar de tandarts om een 🦷 te laten trekken. De wortel onder de kroon is gebroken en twee weken geleden heb ik hier een penicilline kuur voor gekregen omdat het was gaan ontsteken. De afspraak om de wortel een week later te laten trekken moest ik verzetten toen manlief plots voor een kuur werd opgeroepen.
Verder heb ik geen wilde plannen voor morgen, een rustige middag kan geen kwaad.

Gepriegel

De stitchery ging op zijn kop onder de hete pers, maar wel met een beschermende laag (bak folie) er op om de zilverdraad -de spinnenweb- te beschermen, en het lukte goed. De haren van Jon en Sherlock geven het een extra hekserige uitstraling.

Rondom komen 9-patches en effen blokjes, dus zocht ik de stoffen bij elkaar en ging na het snijden van de 1” smalle strookjes deze per drie stuks samen naaien

Ah, zo leuk. Het middelste strookje is nu 0,5” smal, zo klein allemaal.

En mag ik jullie een tip geven? Snijdt bij dit soort werk de stroken iets langer (0,5”) dan opgegeven, want na het naaien van de stroken moesten ze in stukjes van 1” gesneden worden, en toen kwam ik hier en daar toch wel 1/8” tekort 😖

Het gaat wel goed komen, maar het vereist iets meer oplet werk dan nodig.

En dan komt het echte gepriegel, drie delen samen vormen een 9-patch, en de naadjes moeten tegen elkaar stoten en niet overlappen, en dan wil je uiteraard niet dat het stiksel aan de kanten loslaat, dus niet te hard trekken. Ik stopte na het maken van het eerste stapeltje blokjes,

en besloot nog even de knoopsgaten op een bloesje te zetten, zodat die ook klaar kwam. Hij ligt al weken bijna klaar te wezen op mijn naaitafel, het stond me tegen omdat het stofje niet fijn aanvoelt, zo merkte ik tijdens het naaien op, hoe leuk het er ook uitziet, een mix van katoen met polyester. Ik tekende het begin en einde van een knoopsgat wat duidelijker af

En toen viel de geur van de stift me op, huh, normaal ruikt dat nooit zo, en ik keek naar de stift in mijn hand. Nooooo 😱 ik had zonder goed te kijken de watervaste cd-marker stift gepakt ipv de Friction pen, wie legt die ook naast elkaar? 😬

Ik heb nog geprobeerd het uit te wassen, in The Repair Shop had ik gezien hoe een hoedenmaker stiftvlekken uit katoen had gekregen met scheergel, maar helaas lukte het mij niet. Ik maakte de knoopsgaten nog af en trok het even aan om te zien hoe het viel, en merkte gelijk dat het niet fijn zat, kriebelig op de huid, flodderig om het lijf, nâââh. Plus de zwarte stiftlijn viel echt op. Hier ga ik geen tijd meer insteken, huppetee weg ermee.

Dinsdag zorgde Evelien voor het eten, en wat was het lekker! Het recept vind je hier in Allerhande

Voor herhaling vatbaar 👌

Sophie wilde perse beide bekers om uit te drinken, het is maar goed dat deze niet leeglopen als ze omvallen