Het lage pitje van de vorige blog sloeg op het quilten, niet op het klussen. Zo zie ik er uit na vier uur topsport. Je ziet trouwens ook de opluchting op mijn gezicht, ik zat even tevoren op de wc in de badkamer en zag geen wc papier, en even dacht ik me af te moeten vegen met de poetsdoek die uit mijn broekzak stak. Maar gelukkig zat er nog wel wc papier in de houder, het was aan het zicht onttrokken door de grote metalen klep van de rol houder 😅
Ik had mijn radio meegenomen voor muziek terwijl ik werk (geluid uit mijn mobieltje vind ik niet fijn), maar Tim was er al en had weer zijn Bluetooth speaker maatje grote lucifer doos aangezet met verrassend goed geluid.
Zo ziet onze generatiekloof er uit. 😂
De zoldervloer had ik helemaal schoongeveegd, en alle losse restanten van het laminaat van de woonkamer (door een van de vorige bewoners hier achtergelaten voor het geval dat) bijeengebonden met duct tape. En daarna ging ik door met het tapijt-vrij maken van de slaapkamers en overloop
Venijnigscherpe spijkertjes staken uit de rode bovenkant van de latjes die langs de randen van de muren waren vastgetimmerd, rood staat voor gevaar, dat bleek wel. Voor ieders veiligheid rolde ik ze in een stuk tapijt.
En elke keer als de overloop vol stond met rollen vloerbedekking, bracht ik ze naar het schuurtje, en zo kon ik ook van de achtertuin genieten. Tegen de keukenmuur klom blauwe regen met een hortensia aan de voet. Later ontdekte ik een vogelnest je in de blauwe regen, maar het miezeren was overgegaan in regenen, dus geen foto gemaakt
Genoeg bamboe, 
maar zo te zien een niet al te erg woekerende, de tijd zal het leren 
Tegen de schutting een clematis?
Close-up
Bij het schuurtje een gekortwiekte klimhortensia die ook de bolacacia in klimt
Nog een flinke struik, of het zijn er twee 
Met lieve paarse bloemen, geen idee wat dit voor een struik is 
Gelukkig hoefde ik de trap naar beneden niet te doen, hiervoor komt een bedrijf. De trap naar de zolder ga ik schuren en verven, maar pas nadat de badkamer mannen klaar zijn.
Om de mooie tegelvloer van de toilet beneden te beschermen voor de werkschoenen van de klussers, kwam een stukje vloerbedekking van boven goed van pas
Twee mooie stuk waar amper gebruiksporen op te zien zijn gingen mee naar huis, Jon was heel blij met zijn eigen rode loper. Morgen ga ik de twee stukken goed neerleggen (heb speciale tapijt tape om er onder te leggen, zodat we onze nek niet breken), lekker hoor, geen koude voeten meer als ik iets wil klussen.
Dat was gisteren. Vandaag hoefde ik niet te komen, pas na het weekend weer, en dus kon ik thuis spelen met stukken hout. Taraaa
Het gaat dus om dit stukje houtwerk, links van het rode kastje komen nog een paar schapjes.
Enne, waterpas he manneke, zowel horizontaal als verticaal
Nog even naar het appartement van Tim niet ver bij ons vandaan, Luna vindt afwassen zo leuk
Toen de vaat weer schoon, droog en opgeruimd was, deed ze zo raar, ze was aan het kokhalzen, krabde met voorpootjes langs haar bekje, en ik dacht dat ze iets had gegeten wat plakte aan haar kiesjes. Bekje open en kijken, maar ik zag niks, en toen ze weer zo gek deed hoorde ik opeens een tikje op het tafelblad. Verrek, het is een kiesje
Dit is voor het eerst dat ik dit zie, wat leuk.
“Als ze het tandje onder haar kleedje legt, legt de tandenfee er een Catisfactions voor terug toch?”, appte Tim. 😂
Ze kreeg van mij een paar crispies die ik van huis had meegenomen, nou, daar luste ze wel pap van, ze probeerde het kleine potje open te maken
En toen dat niet lukte zette ze haar charmes in: ”Please?” Awh, ze is zo lief 😍
Categoriearchief: Kattenhulp
Zoete zaterdag
Gisteravond waren we even op de poes aan het passen bij Tim die voor een paar uur de deur uit moest, Luna gedroeg zich als een prinsesje en was net als DH geboeid door Twee voor 12 (op tv)
Het is echt spookweer momenteel, wind, regen maar gelukkig niet al te koud; even de weerapp op mijn mobieltje checken: 14 graden Celsius, niet normaal zo warm! We horen buiten kinderen rennen en roepen, ben benieuwd of er veel langs de deuren gaan. Wij doen er dit jaar niet aan mee, jammer maar we mijden drukke plekken en zouden dan nu drukte aantrekken, niet slim. Scheelt wel veel in de calorieën dat we niet meedoen, want we snoepten ook altijd gezellig mee, mini Snickers en mini bounties mmmmmmmm
31 oktober is ook tijd voor Hubkes eten, (komt van St.Hubertus), zalige zachte witte anijsbroodjes die we eten met een likje roomboter en witte basterdsuiker, jammie zo lekker. Ik zal maandag een zakje opsturen naar Evelien, want ze hebben deze niet in Amsterdam, ik heb nog een doosje waar Jon niet in heeft gelegen die ik hier mooi voor kan gebruiken.
Bovenstaande en onderstaande foto‘s kregen we net van onze zoon en zijn vriendin, beiden gek op bordspelletjes hebben ze er nu eentje waar Luna mee kan spelen, en ze doet het geweldig! 😍
Jon heeft geen stip nodig om te weten waar een doos voor dient, zei hij, toen ik de foto liet zien
Mooie maandag
Wat een bezigheid in de keuken op de vroege morgen, en het ruikt zo lekker
In de linker crockpot staan de stukjes procureurvlees voor de pulled pork af te koelen nadat ze een hele nacht en halve morgen hebben staan sudderen op low heat. Zodra het handwarm is zal ik het vlees uit elkaar plukken en per portie invriezen
in de rechter crockpot staat de pasta saus die ik om 9 uur ben gestart, genoeg voor acht porties
En al die tijd ligt Jon lekker te slapen op de naaimachine trolley, “roep me maar als het eten klaar is”.
Zaterdagmorgen was hij er als de kippen bij toen ik de bestelde lampen uitpakte, wat een grote doos voor die paar dingen
Gisteravond gingen we even op kraambezoek bij Tim, om de Ragdoll Luna bewonderen
Ze is zo zacht en lief, en met bijna 5 maanden oud al groter dan Loki. Ze zouden pas poezen nemen na hun verhuizing, maar deze kwam op hun pad, de eigenaar bleek allergisch te zijn. Vanwege de COVID maatregelen werkt Tim weer van huis uit, dus dat is wel fijn voor Luna. En op dagen dat hij toch naar werk moet, ga ik lekker met Luna kroelen.
Poes nummer twee is al gereserveerd en komt na de verhuizing, een dotje met een Ragdoll moeder een Siberische vader, ja dan begint het wel te kriebelen hoor
Ik ga vandaag verder met waar ik zaterdag was gebleven, met het op maat snijden van HST’s,
Ik heb nog zo’n 60 te doen 😅
Ik kan pas de boel in elkaar naaien als ik alle blokjes op maat heb gesneden zodat ik ze door elkaar kan husselen, want bij de stapels die ik nu tegenkom zitten teveel van dezelfde kleuren. Géén idee meer hoe groot hij gaat worden, ik vermoed 150x 150cm. Hier word ik ook vrolijk van.
Cake en meer
Jon hield het weer in de gaten, de stroken stof waar de volgende twee patronen op getekend gaan worden hangen te drogen.
Ik ga na het tekenen met Micron Pigma pen de boel inkleuren met Derwent Inktense potloden, en dan is het fijn dat de kleuren goed in de vezels van de stof kruipen en niet gehinderd worden door aanwezigheid van apret of iets dergelijks.
Het drogen ging met het koele weer wel even duren, dus had ik tijd om een stukje courgette uit eigen tuin te verwerken in een zalige cake naar het recept van Rudolf klik hier
De courgette heb ik van de voren wel even geproefd, ik had vorige week een vreselijk bittere (en giftige) courgette verwerkt in een soep die zo de kliko in ging, vreselijk vies. Ik wist niet dat dit kon gebeuren, blijkbaar geen zeldzaamheid bij eigen kweek als de omstandigheden niet optimaal zijn. Ik had voor het recept geen pompoen pitten in huis en had amandelschaafsel gebruikt,
En terwijl de cake afkoelde (dat afgesneden plakje is wel eerst het mondje in gegaan) ging ik aan de slag met de losse patroondelen aan/over elkaar te plakken, uiteraard hielp Jon met het op z’n plek houden van de vellen
toen hij zag dat ik mijn iPad gebruikte als presse papier, kwam hij er licht beledigd naast liggen, hij kon dit toch beter dan dat ding?
Veel beter zo
Hij is duidelijk een fan van Tuomas, dat headbangen kan hij ook, alleen zijn z’n haren niet zo lang voor het gewenste effect
Klam van de lijn streek ik de Fossil fern banen mooi glad en spelde er eentje vast op het patroon,
gelukkig was Jon na drie waarschuwingen om er niet op te liggen het beu en zocht hij zijn vertier buiten, en na bijna twee uur geconcentreerd overtrekken was ik op de helft
Ik ben nog steeds heel tevreden met de keuze van deze licht gevlamde fossil fern, heel blij dat Quiltshop-online nog een stukje had voor het vierde paneel, er hangt duidelijk een mysterieuze sfeer in de lucht
Tijd om even wat anders te gaan doen, stukje lopen, Pokemon vangen en dan een afgekoelde cake proeven, mmmm zo lekker, het amandelschaafsel is voor herhaling vatbaar ☺️
Bloemerig
Weinig inspiratie wat betreft titels voor mijn blogjes verzinnen, bloemerig schoot me te binnen denkend aan de eerste foto’s die ik wil laten zien. Onze jongste woont nu al een half jaar niet meer thuis, maar haar kamer staat nog vol met haar planten, hier enkele die bijna bloeien
De binnenkatten van haar vriend waren helemaal geen planten gewend, en toen ze enkele (veilig voor katten) plantjes meenam gingen ze er van eten en ze spuugden het ook weer uit. Twee maanden geleden en vorige week heeft ze een paar vetplanten en een cactus meegenomen en die leven nog, net als de katten. Deze bloeit zo mooi,
Even zwaaien naar Loki
We hebben een badkamermeubel met dubbele wasbak, bij eentje lekte de afvoer dus legde ik er in afwachting op de loodgieter een handdoek in zodat we het niet per ongeluk gebruikte. Het bleek een zalig bedje voor Loki, en zelfs nu de lekkage is verholpen kunnen we het niet over ons hart verkrijgen de handdoek weg te halen. Het is ook wel erg gezellig is als je tanden staat te poetsen en een spinnende kat kan aaien.
Net zoals het heel gezellig is in de naaikamer met Arya in het hoekje onder de vensterbank waar ze alles goed in de gaten houdt. Hoezo nieuwsgierig?
De papierbakken werden geleegd en dat wilde ze toch wel even goed bekijken
In het kader van mondkapjes maken voor vrienden en familie moest er een te klein geworden T-shirt aan geloven, ik had geen biaisband meer na het maken van de eerste lading, en geen zin eigelijk in het tijdslurpend proces om weer tig meter hiervan te maken.
Stroken van 1 inch gesneden, strook uitrekken zo ver je kunt en dan heb je een prima bandje dat nog lekker zacht is en ook rekbaar. Ik las dat mensen dit ook gebruiken ipv oor-elastiek, voelt fijner dan echt elastiek. In het masker van onderstaande foto zit nog biaisband, en heb ik de uitleg van Bonnie Hunter gebruikt (klik hier voor filmpje)
En zo draag ik het, de onderste lus gaat eerst over mijn hoofd en zit strak in mijn nek zodat het kapje goed aansluit, de bovenste lintjes achter het hoofd vastgestrikt en daarna omlaag getrokken
De Fabric Patch liet hier op YouTube een patroon zien (tik rechtsonder het filmpje op het v tekentje om de beschrijving van het filmpje te kunnen lezen, hier staat de link van het patroon) waar je iets meer ruimte hebt onder de ogen en meer ademruimte voor mond en neus hebt, en ook laat ze hier zien hoe ze het dragen. Van dit patroon heb ik er drie gemaakt, (ze liggen rechts ) deze zijn minder bewerkelijk dan de rechthoekige maskers met vouwen en dus sneller gemaakt. En ze zitten lekker en comfortabel mits je geen dicht geweven stof gebruikt zoals batik of poplin. De zwarte met ijsberen is helaas te benauwend om te dragen
Jammer, hij staat echt heel leuk
Ik had de afleiding echt nodig gisteren; ik was net op weg naar een vriendin toen ik een aangereden zwart/witte kat zag liggen midden op mijn weghelft van de rondweg (50 km/uur weg zonder vluchtstrook) Ik kon het beestje ontwijken en zag dat er veel verkeer achter me reed die gelukkig ook het beestje ontweken. Ik sloeg bij de eerste afslag af, keerde om en parkeerde de auto met alarmlichten aan naast de kat, een auto voor me minderde ook vaart en een tegemoet komende auto stopte gelijk toen hij zag dat ik uitstapte.
Uit de kofferbak haalde ik een grote boodschappentas en liep hiermee naar het beestje, zijn kopje was flink verwond, ogen en bekje wagenwijd open, en rond zijn kopje lag flink wat bloed. Een jonge man kwam erbij staan, hij keek bedrukt toe toen ik het beestje met één hand onder de ribben schuivend oppakte; hij was nog warm en duidelijk dood, en ik liet hem in de tas zakken.
Ik zei dat ik ermee naar de kliniek ging om te laten controleren op een chip, en hij liep terug naar zijn auto. De tas met kat ging in de kofferbak en eenmaal in de auto veegde ik mijn bebloede hand af aan een doekje, de auto’s achter mij wachtten geduldig tot ik wegreed. Bij de eerst volgende afslag heb ik mijn auto aan de kant gezet om mijn hand heel goed schoon te maken met glorixdoekjes die ik sinds de COVID19 uitbraak naast mijn stoel heb liggen.
De dierenkliniek was gesloten maar ik zag iemand binnenlopen en klopte op het raam, ze keek op en ik zei dat ik een aangereden kat in de auto had liggen die geïdentificeerd moest worden. Ze deed gelijk open, liep met de scanner in de hand naar de open kofferbak en checkte de kat op een chip. Gelukkig piepte het apparaat, ze nam het arme beestje in de tas mee naar binnen, zei dat ze de eigenaar gelijk ging bellen en bedankte me.
Ik vond het niet meer dan normaal dat ik stopte en het beestje meenam, ik moet er niet aan denken dat een van onze katten daar zou liggen en platgereden zou worden 😢 en dan niet weten waar de kat is, of juist de kat zo zou aantreffen, dat je een plamuurmes nodig hebt om hem van de straat te schrapen, vreselijk.
Gelukkig was ‘s avond op tv de coronaversie van het Eurovisie songfestival om mijn zinnen te verzetten, met een zoals gebruikelijke tenenkrommende presentatie, we zouden het niet anders willen. Mooie liedjes en heel goed in elkaar gezette filmpjes, we hebben genoten en af en toe met plaatsvervangende schaamte zitten luisteren. Ook dat hoort er gewoon bij.
Vandaag maak ik nog een stel mondkapjes zodat men wat keuze heeft, ik heb nog een hele stapel geknipt liggen. Het heksenpaneel heb ik ondertussen uitgespoeld en hangt te drogen, hier kan ik komende week aan borduren, zo leuk!
Zalig soepje
Allen bedankt voor de complimenten, Jon is er helemaal mee in zijn nopjes en dat de ophangsleuf nog niet vast is genaaid komt een beetje doordat hij de quilt heeft ingepikt. Zo lief als hij in dromenland op een quilt ligt.
Gisteren maakte ik een fluweelachtige tongstrelende soepje zo simpel en zo zalig dat ik het graag wil delen met jullie. Het is een aardappel-prei soep die absoluut niet naar aardappel of prei smaakt, dit zet ik er even bij omdat ik mensen ken die niet van het ene of het andere houden, een recept van Julia Child, en ik vond het op deze website
Elke aardappel smaakt weer anders, geen idee welk soort hiervoor het beste is; ik heb gewoon gepakt wat ik nog in de groentelade had liggen, beetje zacht geworden, al bijna uitlopende kruimig kokende aardappelen, ik heb gewoon geluk gehad. Ik heb dus wel roomboter gebruikt, een volle theelepel voor een halve liter soep. Roomboter voegt veel toe aan smaak. In het recept staat ook dat je slagroom moet toevoegen op het laatst. Ik heb het geproefd zonder slagroom en dat smaakte ook al zalig, dus ga je voor een lijnvriendelijke versie kan je het gewoon weglaten. Zout en peper had deze soep voor onze smaak niet nodig, wel heb ik rundvlees soepballetjes erbij gedaan, want soep zonder vlees vind manlief maar niks. Met een halve liter bouillon erbij haalde ik hier 5 kommen uit, veel te veel en we konden ook geen pap meer zeggen
en hadden pas na een paar uur de puf voor een stevige wandeling. Zodra er weer meer courgettes zijn dan je aankunt, ga ik dit recept van haar ook proberen, het schijnt ook zalig te zijn.
Ik ga Jon nu maar van de quilt plukken, het is mooi geweest
Ik deelde de vreugde van mijn Tea party quilt ook met Els en Marloes, en Els vond dat ze niet achter kon blijven en is nu gas aan het geven (alsof ze met haar webwinkel en patronen ontwerpen nog niet genoeg te doen heeft) Haar quilt is uiteraard in de country stijl,
ze is hem nu aan het doorquilten op de machine, “wat een klus” verzuchte ze, toen ze me zonet toestemming gaf haar foto te gebruiken.
Spurrrruitjes
Het was lang geleden dat ik spruitjes had klaargemaakt, opeens had ik er zin in, en al helemaal na het zien van dit (klik hier) recept. Schoonmaken was een gezellige onderneming met de keuringsdienst die elk spruitje controleerde, Loki schoof via een stoel aan tafel.
Jon zat al langer op tafel de krant te lezen en ging er eens goed voor zitten met behoud van distantie, hij vond het maar rare dingen, stel je voor dat ze er opeens uit zouden springen!
Maar toen hij zag dat Loki niet bang was durfde hij ook dichterbij te komen
Het zou hem niks verbazen als ze opeens snaveltjes en pootjes zouden krijgen.
Even voelen en tellen
Kijk toch uit Loki, zometeen bijten ze
Door het tikje tegen een spruitje dobberden ze allemaal wat heen en weer
En zo zaten ze dan, en elke keer als ik een spruitje in de pan gooide, keken ze met grote ogen toe
Loki checkte regelmatig het waterniveau,
Even ruiken
Een spruitje wordt aangetikt
Kijken maakt dorstig
Oeh, jammie
Jon trekt zijn wenkbrauwen op, wat doe je nou?
Het water is verrukkelijk
Jon kan het niet langer meer aanzien
Te erg voor woorden, wat een huishouden.
Een half uur later zitten we te smikkelen van de in kaassaus badende en gegratineerde spruitjes.
We scheppen twee keer op, zo zalig!
Thee en zo
Bij thee horen scones, ze waren in een wip gemaakt
de katten mochten de keuken niet in tijdens het afkoelen,
Zopje had een zonnig plekje gevonden, het kattenkruid wat eerst op het quiltje lag, lag nu verspreid over de vloer, hij had duidelijk eerst zijn gekke vijf minuten gehad
Eenmaal afgekoeld -de scones- kon ik ze opbergen en ging ik naar boven met de katten in mijn kielzog. Ik ging de stoffen kat op de quilttop naaien, Jon en Arya vonden het interessant maar bleven op afstand, want stel je voor dat ze de verkeerde kat pakte
Jon was een beetje high van het kattenkruid
dat ik de avond tevoren had klaargezet voor Loki, hier zie je Loki ervan smikkelen
Ik kreeg vragen over de kat, hoe kwam ik er aan? Er was ergens rond 2000 een quilt Catestrophe, klik hier en je kan het patroon kopen. Ik heb alleen de kat geknipt, op de achterkant opstrijkbare tussenvulling gestreken, en daar bleef het bij. Dankzij deze tussenvulling bleef de kat overal op plakken en werd het als een soort logo voor alles wat ik tegen de designwall plakte voor de foto. Na al die jaren bleek de lijmlaag na verhitting nog steeds te plakken, ik streek de kat op zijn plek (strijkbout op de achterkant van de quilt) en met een dichte zigzagsteek zette ik hem definitief vast.
Het viel niet mee, er waren heel veel keerpunten en ik wilde geen plooien en vouwen in de ondergrondstof maken. De rafelige randjes vind ik wel erg charmant, net echte kattenharen
Het puntje van de oor is net echt, en is dat nou een plooitje of vouwtje? Ach, dat quilt ik er wel uit 😊
Jon zag dat ik iets was vergeten
En pakte het voor me op, het bloemetje dat achter de oor van de kat hoort
Die zette ik voor nu met speldjes er op vast, de staart die hij nooit heeft gehad komt later wel. Een lastig formaat quilttop om op de foto te zetten, ik moest helemaal op mijn bureau zitten met mijn mobieltje tegen de muur, en dan een panoramafoto maken (vandaar de ronding), het viel niet mee.
Donderdagochtend begon met een prachtige lucht,
Ik moest aan Katrien denken (Belgische quiltvriendin die elk jaar de quiltweekenden organiseert), dinsdag was haar dochter Lore overleden, hartverscheurend verdriet. De hemel heeft er een mooie engel bij.
Het was die ochtend ook Tea Party bee bij Els en Marloes, het bestond uit productief aanrommelen,
gezellig kletsen, scones eten en wat strijkwerk van mijn kant, ik deed er bijna twee uur over om alle blokjes voor de golvende rand glad te strijken 😬 bij thuiskomst heb ik nog de roze sashings genaaid, en een paar blokjes aan elkaar gezet, maar hierover morgen meer. Ik ga lopen, Pokémons vangen 😬
Poezelig
Wat een schitterende boom, deze metershoge sierappel (malus red sentinel?) vol met knalrode vruchten.
Ik kwam hem tegen op weg naar Ellie, even lekker thee drinken, de crockpot stond op met casserole, het rook heerlijk in de keuken. Noodles nam plaats op mijn van de stoel af gegleden tas
toen ik later mijn jas aantrok en mijn tas wilde pakken, deed ze net of haar neus bloedde.
Welke wat?
Ik moest het gewoon vanonder haar lijf trekken, en diep beledigd liep ze weg. Toen ik thuis kwam zag ik dat Jon klaar was met het strijkwerk, goed gedaan ventje
Dh kwam even later thuis met Evelien die een paar dagen blijft logeren, he, gezellig, we genoten van kip met pasta, een hartverwarmende maaltijd, terwijl de gure wind om het huis joeg. Na het eten lekker aan de koffie, Jon steelt de show, het staat hem goed, wat een boef.
Sjieke designwall
de Girls Day Out quilt in de kamer wordt noodgedwongen als designwall gebruikt,
Jon vindt het heerlijk om op lapjes te liggen, en lag dus ook bovenop deze drie blokken. En heee, een gat in het lapje? Ik zag zijn pootje er al doorheen gaan, en kon het nog net optijd redden voordat het gat groter gemaakt werd. Ik ga de boel beneden zo opruimen, het is een bende van jewelste, vooral op tafel
En dan krijgt de stitcheryquilt ook weer rust
Dit was zo’n leuke quilt om aan te werken, in 2012 afgemaakt, het was wel even uitkijken met het quilten van het blokje waar de kraaltjes al opzaten, ik beschermde ze mbv een kaartje
Zodat ik er niet achter bleef hangen met het voetje
En tussen de rijtjes en rond de potjes werkte ik met twee kaartjes
Wat was dat toch leuk om te doen
Hier zie je hoe ik de beertjes doorquilt