Serieus, ga je over de bee beginnen?
En die schommelbank dan?
Oké dan, jij je zin.
Het lag niet aan Fay dat de schommelbank kaduuk is gegaan.
De liggende balken waren na zo’n 24 jaar op, doorgerot daar waar de bouten zaten, en ook al hing het bankje nog goed, ik durfde er echt niet meer op te gaan zitten, stel je voor. Dus dacht ik het zelf te kunnen demonteren en er nieuwe balken in te zetten. Uh ja, maar dan moet ik wel de bouten er uit kunnen krijgen, en dat lukte me niet, compleet vastgeroest.
Ik heb contact gezocht met een handige klusser in de buurt, maar die heeft nog zoveel werk liggen dat het niet duidelijk is of het voor de zomer gedaan kan worden. En tot die tijd, tja, afwachten of gewoon wegdoen? Fay vindt afwachten niet erg, het bankje is bruikbaar genoeg
Vrijdag was ik ‘s middags naar de bee in Etten-Leur, we waren met een klein clubje vanwege ziektes, vakantie en andere verplichtingen. Diana showde haar gehaakte deken, sorry voor de open mond Diana, maar zo stond je op elke foto 😉
Hier legde ze uit hoe ze een dubbele rand had gehaakt waar alle draadjes in verstopt zaten
Tegenover me zaten deze dames,
De hexagonnen in jaren 70 kleuren zijn voor een theemuts
En ik zat weer een randje te borduren
Ja leuk hè, die hommel? De vleugels zet ik er het allerlaatst op, veel te bang dat er een draadje achter blijft haken (en als ze lukken laat ik zien hoe ik ze heb gemaakt) Stom genoeg heb ik vergeten een foto te maken van het begin, de hommel borduurde ik eerst op een stukje stof, maakte het daarna tot een losse hommel van een cm dik door hem met 2 cm brede naad rondom uit te knippen en van onderen dicht te naaien, kijk maar hier hoe Marion het heeft gedaan.
Nou, en toen naaide ik de hommel op de oranje stof vast. Om het een wat harige uiterlijk te geven heb ik op het achterlijf tegen de witte baan van zijn kontje lussen genaaid,
en deze kort geknipt, en zo is het een heel aaibaar beestje.
Op de bee konden ze het ook niet laten om hem even te aaien. De lichte stipjes op zijn kopje zijn niet zijn ogen maar gewoon lichte stipjes, misschien is het wel een beetje stuifmeel of zo. Er zitten meer kleuren in dan je in eerste instantie zou denken, bruin, oranje in verschillende tinten, geel, wit, creme, grijs. Hier en daar maar een paar steekjes in een andere kleur of tint geeft het iets meer diepte. Ik heb de hommel pootjes gegeven mbv bullionsteek en steelsteek, en op een bloeiende klaver gezet
Ook meer kleuren in het bloempje, alleen geen blad, dit werd me te rommelig
Op de foto hieronder heeft de hommel vleugels van vlieseline, wat totaal mislukte doordat het bij het eerste tikje met een naald gelijk kapot scheurde. En zodra ik klaar ben met nog een paar naadjes borduren is het op naar de volgende opdracht, een stumpwork bloem maken in het middelste blok, in mijn geval moet het een roos worden.
Als ik dit had geweten had ik voor margrietenstof gekozen.
Jon vindt dat ik niet zo moet treuzelen, gewoon doen, hup
Jon is er zo klaar mee, al dat zalf in zijn ogen, hij zoekt vaak een veilig heenkomen in Eveliens woonkamer, een knap baasje die hem nu kan vinden.
Het gaat zo goed met zijn ogen dat hij morgen kan stoppen met de behandeling. Ik weet het, de dierenarts had twee weken gezegd, maar volgens de bijsluiter mag de frequentie aangepast worden naar gelang de verbetering. En zijn ogen zien er al twee dagen mooi een fris uit, dus vandaag (dag 10) heeft hij het maar twee keer gekregen en morgen is het klaar. Het bezorgt hem zoveel stress dat hij zich weer meer gaat likken, dus hopelijk stopt hij hiermee als de stress wegvalt.
Afgelopen vrijdagmorgen ging ik weer naar de maandelijkse handwerkbee in Etten-Leur, ik ging als eerste op jacht naar mooie draadjes voor het crazy quiltblokje, helemaal happy 😊 . Het speldje dat in het groene klosje zit gestoken is een cadeautje van Miranda, deze had ze een jaar/jaren geleden gemaakt en al aan de andere dames uitgedeeld. Het krijgt een mooi plekje op mijn speldenkussen.
Miranda had een bijna affe quilt meegenomen, zo mooi, maar omdat hij niet op internet mag komen doen we het zo
Mooi hè.
Mijn show&tell was bescheidener, hier laat ik hem zien aan Marlieke die tegen de middag even langs kwam
Ik had een klein handwerkje meegenomen om aan te werken, het garen en de kraaltjes had ik thuis al uitgezocht, maar eerst laat ik jullie zien wat ik al eerder had gedaan.
Met de Sewline air erasing stift tekende ik boogjes om hier de rijgsteekjes te maken, achteraf gezien had ik ze iets minder bol kunnen maken, zodat later de naden beter bedekt werden. Al doende leert men.
Een whipped stitch
En daarna lazy Daisy steken (die ik dus groter had kunnen maken) met rechte steekjes als blaadjes en Franse knoopjes om het af te maken
Nog een randje
de bullionsteken met roze verloopgaren en de kleine groene kraaltjes borduurde ik tijdens de bee.
En thuis ging ik lekker verder, en Jon hield de wacht
Zaterdag hadden we een familiedag in een gezellige café op de oude markt. Er was een nostalgische kermis gaande, en voor de kleintjes voor wie zo’n hele middag stilzitten veel gevraagd is, was dit een fijne onderbreking, ook ons Sophietje vermaakte zich in de draaimolen en het treintje. We hebben genoten van iedereen weer te zien en velen te hebben gesproken, een dag met een goud randje.
Zondag en maandag heb ik tussen de buien door in de tuin gewerkt en ook weer wat geborduurd.
Het gaat lekker, ik gebruikte groene zijde lint gewoon omdat het kon, met witte bloempjes er op, naar het voorbeeld van Marion. Het volgende randje is een eigen inbreng; mijn crazy patchwork bladzijde bestaat uit meer lapjes dan die van Marion, dus zal ze minder naadjes moeten bedekken met siersteken, vandaar dat ik er al twee zelf bij heb verzonnen. Ik heb boekjes met siersteken, en ook op internet kan je veel vinden, zoals op deze website van Mary Corbet
Als laatste nog een groen kraaltje er in naaien en er is weer een randje klaar.
Als laatste maakte ik nog eenvoudige Cretan steekjes in het groen, hier zal ik later nog iets in, op, naast of doorheen borduren
Woensdag laat Marion weer nieuwe stekencombinaties zien, ik ben benieuwd. De schilder komt die dag om de schuifpui en het houtwerk ernaast af te lakken, en dan is het wel handig dat ik in de buurt ben. Hopelijk houden we het die dag droog. Als de katten maar niet tegen het pas geverfde hout gaan leunen.
Afgelopen week hadden we van alles een beetje, gelukkig zat daar ook zonnig weer bij, een beetje, tussen de regenbuien door. Het werd voor Fay te heet bovenop de toren en ze zakte een etage, zo tevreden ligt ze daar
En ook wel een goed uitzicht op het tuingebeuren, oh kijk, daar loopt Jon (dikkere staart dan die van Sherlock)
Hij wilde er weer in, en ik had hem net langs de voordeur naar buiten gelaten, Jaja, zo voorkomen de katten dat ik teveel zitvlees krijg.
Ik had op zoek naar leuke draadjes voor in mijn boom een tas met haakwerk gevonden. Dat was die leuke vest 😍 Even kijken waar ik was gebleven, Jon helpt mee
Hier was ik denk ik vier jaar geleden aan begonnen, geen idee waarom de klad er in kwam, andere bezigheden die mij meer trokken op dat moment denk ik.
Ik naaide de schoudernaden dicht zodat ik het kon passen, en oooh wat was hij lang, en door het gewicht hing het nog verder uit, naaah, jammer zeg. Gelijk de koe bij de horens gevat en hup een stuk er af gehaald, en weer gepast. Oeps, veel te kort, het viel net op mijn heupen 😬🤣 dus nu ben ik er weer een stukje aan het aanhaken, en haak nu voor het gemak alles aan elkaar. Misschien maak ik wel steekzakken van voeringstof in de zijnaden. En misschien ook niet. Ik ben er wel haast zeker van dat ik er een mouwloze vest van ga maken, want hij heeft rechte mouwinzetten en de naden zakken dan tijdens het dragen snel tot elleboog hoogte uit, bij mij dan toch. Na afloop van het haken moeten er ook draden verticaal ingeregen worden, dat gaan nog wat worden qua gewicht.
Volgens Jon ben ik er al hoor
Na het maken van deze foto werd ik afgeleid en vergat ik dat het nog op de grond lag, en een uur later lag het als een frotje tegen de schuifpui geduwd en was een deel van het haakwerk uitgetrokken, de bol lag een stukje verderop. Dit zou een leuke foto zijn geweest, maar ik wist niet hoe snel ik het haakwerk moest redden, Sherlock maakte net weer een aanloopje richting de bol, zo leuk 😻
Hier speelt Fay ook met een bolletje, maar dan zelf gemaakt van een stukje grijze fleece stof opgevuld met schapenwol. Op het eind laat ik Sherlock binnen, en helaas gebeurt niet wat ik verwachtte: heel snel naar binnen rennen en dan met Fay naast hem rennend de keuken induiken.
Het borduurwerk van CrabappleHill is afgelopen, maar ik ben nog niet klaar. Voor het grote hart heb ik een Milliner naald nodig om de tig bullionsteken (staaf steken) te maken. Ik had er een maar die kan ik nergens meer vinden, dus bestelde ik twee pakjes (ook met verschillende maten) en die zijn nog niet binnen. Maar deze heb ik afgelopen week nog gemaakt
Deze roosjes zijn ook gemaakt met de bullionsteek, maar omdat er veel minder lussen op de naald gingen lukte het me wel met een gewone lange stopnaald
En de laatste, beetje simpel
Jon zat er gezellig bij en hield de iPad op zijn plaats, nog even en dan kan ik er wat mee doen, of niet 😬
Aan de boom uit de stitch journal van Marion’s World zijn al wat blaadjes verschenen, de linker en rechter zijn hetzelfde qua steek, maar bij de rechtste is met meer afstand tussen de steken in de ene kleur geborduurd, om er vervolgens met een andere kleur tussen te gaan, mooi hè. Ook is bij dit blad met drie draadjes DMC splitgaren gewerkt, en de linker is met zes draadjes gedaan.
Ik leerde dat je bij gebruik van meer draadjes dmc je deze toch een voor een uit de streng moet trekken en dan weer samen door de naald doen, want op deze manier liggen ze in het borduurwerk mooi naast elkaar ipv in elkaar gedraaid.
Met weer een andere steek werd deze gedaan
Hiervoor gebruikte ik deze dmc borduur/haakgaren, gekregen op een Belgisch quiltweekend
De achterkant ziet er ook leuk uit bij deze steek
Eenzelfde steek met dunner garen, de bruine lijntjes zijn met een frictionpen getekend, ik weet niet waarom ik de vorm niet volgde, maar niets moet en alles mag.
Een kettingsteek met twee kleuren draad in de naald en toch steeds per steek een kleur zichtbaar, zo leuk om te doen (rechts een stukje in beeld). Het oranje blad valt mooi op, met drie draadjes dmc garen geborduurd. Toen nog een groen blad in verspringende satijnsteek in drie kleuren
En nog eentje, dit is niet mijn mooiste, hier moet ik op oefenen
oepsie
De lus heb ik gelukkig makkelijk weg kunnen werken, de draden zaten muurvast in de stof door de daar overheen gemaakte steken.
Ik ben benieuwd welke bladeren er woensdag bijkomen ☺️
Onze magnolia staat vol ontluikende bloemknoppen, dit was zaterdag
De Japanse kers staat (foto van vandaag) volop in bloei, maar ook hier staan de bloemen nog niet volledig open, de roze wolk kan nog intenser worden van kleur
Het groene veldje onder deze boom (in het grijze split groeiend) staat vol bolletjes die de komende maanden om de beurt zullen gaan bloeien, momenteel zijn het de anemoontjes, krokussen en hyacinten die de show beginnen te stelen
En de heerlijk geurende skimmia bij het voorpad trekt de aandacht, ook omdat het nu goed te zien is welke takken af zijn gestorven. Ik denk van de zomer van ‘22, maar het viel me vorig jaar pas goed op. Deze zal ik er vanmiddag nog uitknippen.
De eerste bloemen van de brem zijn al zichtbaar, vorig jaar gelukkig niet te laat gesnoeid
En nog enkele pareltjes
Dezelfde maar dan in een andere kleur
Afgelopen week heb ik een flinke lading kalk gestrooid op het gras, gelijk erna begon het te regenen en waren de witte kalkplekken ook te zien op de bestrating waar ik had gemorst. Even wegvegen maar. Hopelijk hebben we dit jaar minder last van mos en onkruiden in ons gazon, hoewel ik vrees dat er wel meer moet gebeuren dan kalk strooien, was het maar zo’n feest. Ik zal de steker wel weer moeten hanteren om een beetje fatsoenlijk veldje te houden.
Vrijdag zat ik bij een shoarmazaak te wachten op mijn bestelling (kapsalon en een Turkse pizza), het was aan het gieten en een vlot geklede jonge vrouw kwam naar binnen, korte jas, een kort zwart rokje, zwarte panties en donkere korte zwarte laarsjes; ze hield haar ingeklapte paraplu stevig vast en wachtte ongeduldig bij de balie tot ze geholpen werd. Ze had haar gezicht in standje “resting bitchface”, zoals Suzanne het noemt, en dat paste niet bij de tekst op haar tas, haar smile was in geen velden of wegen te bekennen. We maakten oogcontact en ik glimlachte naar haar, maar kreeg geen glimlach terug. Ze had vast haar dag niet.
Om het feest helemaal compleet te maken liep er ook nog een straal water vanaf de punt van de paraplu haar ene laars in, en ze had het al zo zwaar.
Vanmorgen had ik nog voordat ik aan de koffie hing de blokken van de Indigo Way winter mystery (van Quiltville) per baan aan elkaar genaaid, het ging verrassend snel
Na de lunch naaide ik de banen tegen elkaar, wat ook niet tegenviel, en toen kon ik de boel strijken. Waarom is dit iets wat ik niet uitstel, in tegenstelling tot de overhemden
Even op de grond leggen, Fay heeft duidelijk de memo niet gekregen, hoezo inspecteren? Hoort dit in haar taak pakket?
Gelukkig komt Sherlock er bij om de boel te inspecteren. Hij is er snel klaar mee, de brokjes in de keuken lonken harder
Nu komt er nog een witte strook rondom, waardoor de puntjes er af vallen. Nou ja, vallen, ik moet ze er afsnijden nadat de witte stroken rondom vastgenaaid zijn. En dan een blauwe strook, en dán nog een rand van deze blokjes, ik ben er nog niet dus.
Maar ik ben wel bij met de CrabappleHill hartjes, nog een paar en dan is het lapje vol.
Jon hielp me gisteravond met het hartje van de 23e, die in het midden, met de festonsteekjes.
En van de stitch journal van Marion’s world liet Marion woensdag het eerste deel van de derde pagina zien, een boom met blaadjes waarbij verschillende technieken gebruikt gaan worden. De boom zelf moesten we maken van losse draadjes, afknipsels van tijdens het handwerken. Omdat ik altijd alle losse draden weggooi, heb ik gewoon van alle garens waar ik de afgelopen maanden mee heb gewerkt stukjes afgeknipt en in een pot gedaan. Ik was er wel even zoet mee, maar wel genieten, het had een heel hoog “oh dat is waar, die heb ik ook”! gehalte. ☺️ Jon kijkt of zijn favoriete draadjes ook er in zitten
En dan moet je het met wat draaien en schikken op de stof waar de boom met takken is getekend vastzetten dmv couching.
Hier zie je de verschillende garens
Het valt niet mee, ik kwam handen tekort, maar gelukkig hielp Jon me, toen ik bijna klaar was, dat dan weer wel.
En om alles goed op zijn plek te houden moesten we er met de festonsteek losjes overheen gaan. Een artistiek boompje is het geworden, met bovengrondse wortels die er mogen zijn 😂
De volgende stap is de drie blaadjes maken die Marion al heeft laten zien, niets moeilijks hoor, puur de basis (voor mij) tot nu toe, maar wel leuk om te doen.
Het is oppassen geblazen maar ook genieten als Jon zich ermee gaat bemoeien
Tegen alle verwachtingen in kreeg ik gisteren de resterende drie blokken en een paar halve (rand)blokken af, pfew, ik had het wel gehoopt maar niet gedacht, dus deed ik een happy dance toen ik ze tegen de muur had geplakt.
En nu kijken welke op een andere plek beter kunnen zitten, en dan ook hopen dat er geen verkeerd gemaakte blokken tussen zitten waarbij de driehoekjes verwisseld zijn of zo. Misschien heb ik voor het eind van de week de blokken als diagonaal lopende banen aan elkaar zitten, oh dat zou te gek zijn.
Van de Stitch journal van Marion’s world is de tweede pagina ook klaar. Hier zat ik zondag en maandag ook aan te werken. Dubbel gevouwen strookjes witte stof met een strookje wollen tussenvulling in de vouwen vormen de randen van de elfenbankjes. Ze bloezen en golven net als in het echt.
Zondag kwam Jon er gezellig op liggen, hij wilde ook aandacht krijgen.
Op het kussentje liggen oké, maar dan wel zo dicht mogelijk bij mijn werkstuk. En ondertussen naar het schaatsen kijken.
Over het schaatsen gesproken, nou ja, over de commentatoren, tenenkrommend! Zitten te ouwehoeren over zaken die niets met de wedstrijd te maken hebben, kramen gewoon onzin uit over de schaatsers omdat ze niet zitten op te letten, en terwijl een schaatser een volle ronde wordt ingehaald laten ze net een interview zien van Yvonne van Gennip vol in beeld. Daarna laten ze de wedstrijd zien, “Oh, hij is ingehaald, dat hebben we gemist.” Tijdens een wedstrijd gewoon even iets anders uitzenden, waarom kan dit niet wachten tot alle deelnemers klaar zijn? Hopelijk zit er iemand bij de redactie die hier verandering in gaat brengen, al was het maar voor de bloeddruk van mijn lief, die gek is op schaatswedstrijden, maar de commentatoren steeds moet corrigeren omdat wat ze zeggen kant noch wal raakt.
Even wat opruimen en kijken wat er nog meer moest gebeuren
Er kwamen nog kettingsteken en rijgsteken bij, en de lege plekken werden opgevuld met de bruin rode wol,
en helemaal onderaan moest hetzelfde zwarte stofje komen als helemaal bovenaan voor de balans, maar ik was niet zo tevreden over dat zwarte stofje, het was te vlak. Dus naaide ik er dezelfde zwarte stof met bobbeltjes op als van Jon’s kussen, Minky, een fluweelzachte fleese. Ik had boven nog een stuk gevonden.
De eerste pagina moet worden gemaakt door van beide “bladzijden” de randen naar binnen te vouwen en met de matrassteek aan elkaar te naaien. Hier zitten ze op elkaar vastgespeld
Maar dan moeten ze wel even groot zijn 😬 een stuk van de eerste pagina komt er bovenuit, door het appliqueren en stumpwork is de stof wat ingetrokken.
Door even wat te trekken kreeg ik het weer even groot,
maar volgens mij is deze in no time weer uit vorm en gekrompen. Op zijn kop op een zachte ondergrond oppersen? Ik wacht even op wijsheid 🤓 Het is een goede leerschool geweest, toch de boel in een ring doen bij dit soort werk, desnoods een stuk stof rondom aannaaien en het in een groot quiltframe opspannen. Ik heb nog een grote vierkante Qsnap van 40 cm ergens liggen. Ergens 🧐
Ik ben benieuwd wat de volgende pagina ons gaat brengen, ik hoorde Marion iets zeggen over een vlinder of zo. Oh dat zou gaaf zijn.
Eens kijken hoe ver ik kom met het inhalen van de hartjes van CrabappleHill Studio, ik loop er nu iets van vier achter. Ik heb het er maar druk mee.
