Categoriearchief: Baby quilts

Jarig

Vandaag is Evelien 34 jaar geworden, we vieren het zaterdag met ons allen, maar vandaag mocht er toch niet ongemerkt aan voorbij gegaan worden. En dit typend bedenk ik dat ik helemaal vergeten ben om haar cadeau te geven 🫣 het moet niet gekker worden. Ik heb het nu snel op tafel gezet zodat ik het zometeen als ze beneden komt het niet weer vergeet.
Sophie had haar in een videoboodschap “lang zal ze leven” toegezongen voordat ze vanmorgen naar de opvang ging, eerst heel verlegen, maar bij de laatste “hieperdepiep hoera” kwam ze goed los, ze gooide haar armpjes met kracht heel hoog in de lucht, en riep het uit, te schattig gewoon 🥰

Evelien had gisteren een kleine brownietaart gekocht bij appie, en we namen toen we thuis kwamen van het bezoek aan een nieuwe wolwinkel een puntje bij de koffie. Zalig en zoet, 1/8 puntje was dan ook meer dan genoeg, zo vlak voor de lunch.

En dan over de wolwinkel, deze zit in Bergen op Zoom, het heet Bolletjes en is gelegen in een allerleukst steegje (Engelsestraat 4) naast een plantenwinkel

Binnen lopend heb je rechts een tafel waaraan mensen zaten die ik niet op de foto wilde zetten, hier komen vooral op zaterdagmiddag mensen gezellig breien
Dit zie je voorbij de tafel lopend rechts, allemaal aaibare wolletjes 👌

Links van de toonbank

De strengen die je ziet hangen zijn gemaakt van gerecycled materiaal, dus van katoenen kleding, jeans en zulks, ze voelden lekker aan. En in de roze kast liggen de katoentjes voor het haken/breien van oa amigurumi. Rechts in de hoek buiten beeld kon je nog borduurgarens scoren.

Evelien slaagde met een paar bolletjes katoen om een wasbeertje te haken. Klik hier om in de Etsy shop hiervan te komen.

460af7e4-b688-46e1-a3ed-cfb9c75c9df1

En dit is mijn buit

Mooie kleuren hè. Voor een kip.

Ik zag vanmorgen een nieuwsitem over een emotional support chicken, en ik was gelijk verkocht. Kijk/lees maar https://www.skeinsisters.com.au/blog/our-blog/make-your-own-emotional-support-chicken/:
De video was gemaakt in de winkel van the Knitting Tree in Los Angeles, wat een gezellige boel 😊
Zo zien de kippen in hun winkel er uit, zo groot als een echte kip en knuffelbaar,

Ik wachtte even met het kopen van het patroon op Ravelry ,(er is een haakpatroon en een breipatroon) in de hoop dat het ook in het wolwinkeltje als pakket te koop was, maar de vriendelijke eigenaresse had het niet, ze had er zelfs nooit van gehoord, dus heb ik haar even op weg geholpen met de informatie, ongevraagd zoals ik altijd doe 🙄 en zei dat ik mijn kip zal showen als hij klaar is. Ben benieuwd wanneer dit zal zijn, want ik ben goed in beginnen maar minder goed in het afmaken. Sophie’s vestje is op de mouwtjes na klaar, een half jaar geleden begonnen zoiets? Ach ja. Gelukkig past wat ik al af heb haar nog goed, dus ben ik vorige week dapper aan de mouwtjes begonnen, allebei op een pen gezet zodat ze even groot worden 😅
Het kippenpatroon is afgedrukt, nu nog beginnen. Ik meende nog een bonte verloopwolletje te hebben, maar dit was te dun én al in gebruik.

Snel de wirwar ontward, ik zal dit projectje buiten bereik van nieuwsgierige katten opbergen.

Voor tussendoor handwerkje heb ik mijn hexagon bloemen weer opgepakt en heb gistermorgen alweer een paar gele hartjes gemaakt in de wachtkamer van de tandarts, van deze kleur geel kan ik mooi een snavel van maken voor mijn kip 🐓

maar eerst wilde ik vanmiddag nog een stukje quilten, elke dag een uurtje max want ik heb weer last van mijn li pols (die ik tien jaar geleden had gebroken). Met het klaarzetten van de machine en opwinden van spoeltjes kwam Jon er zondag al gezellig bijliggen

En hij liep diep beledigd de naaikamer uit toen ik hem een andere quilt aanbood om op te gaan liggen, zodat ik aan de slag kon gaan.

En drie dagen verder -ik heb net weer een half uurtje eraan gewerkt- is hij bijna klaar, ik moet enkel nog het rechter hoekdeel doen, maar stopte omdat ik mijn hoofd er niet goed bij kon houden. Morgen weer een dag.

Nog wel onregelmatig wat verdeling betreft, maar dat deert toch niet.

De stofjes zijn zo schattig en de kleuren rondom maken het een fleurige frisse quilt, en de achterkant is lekker bont zodat het niet opvalt als er een vlek op komt als er mee gesleept gaat worden.

Gelukkig nieuwjaar

Volgens mij kan je de eerste week van het nieuwe jaar mensen nog een gelukkig nieuwjaar wensen zonder dat je nagewezen wordt, toch? Nou, bij deze dan. Dat we maar gezond mogen blijven/worden en dat we ons veilig en geborgen mogen voelen in huis met lieve mensen om ons heen. Dat veilig voelen met al die regen en wateraanvoer vanuit Duitsland en Frankrijk is helaas voor veel mensen momenteel een beproeving. Ik moet er niet aan denken als het water de woonkamer instroomt, daar gaan de vloeren en meubels ☹️ om over de schade van het optrekkend vocht langs de muren maar te zwijgen. Ik heb enorm te doen met iedereen die dit overkomt. Heel veel sterkte dus aan mijn lezers die in deze ellende zitten 💪🏼

Even wat leuks, ja graag, 1 januari was een gezellige boel met iedereen weer in huis, en alle aandacht ging naar Sophie, uiteraard 😍 het is toch zo’n schatje. Even de olifantentrui passen, hij zit perfect 👍 ik kreeg ze voor de foto niet met haar armpjes wijd, maar zo krijg je ook een goed beeld van de schattigheid van zowel ons klein zonnetje en het truitje, vooral dat de hals en mouwboorden zo mooi aansluiten vind ik wel fijn en praktisch.

Toen ik boven wat opruimde kwam ik het tijdschrift tegen van dit patroon, met het truitje op de voorkant. Het komt uit 1981, dus denk ik dat ik het de eerste keer voor mijn nichtje Dione heb gemaakt. Zo fijn dat ik het origineel nu heb, het komt dus niet uit de Ariadne, wat ik eerst dacht.

Zo’n lief setje, alleen is een gebreid broekje niet iets wat je een 1 jarige aan zou trekken lijkt mij.

Met het avondeten zaten we met ons allen te smullen van de kroketten, ze waren heerlijk 🤤 zelf gemaakt naar het recept van Cees Holtkamp

met regelmaat barste er eentje open tijdens het bakken (ook nadat ik de temperatuur van olie wat had verlaagd) en er ontploften zelfs twee -een tijdens en een na het uitscheppen-, holy shit wat een bende, de “Oeh!-tjes” galmden door de keuken 😂 en Sherlock die net langs liep werd beschoten en wist niet hoe snel hij de kamer in moest rennen. “Zijn ze helemaal gek geworden”, hoorde ik hem tegen Jon zeggen, die zijn wenkbrauwen ophaalde. “Ontplofte kroket zeker?”, en hij kwam even kijken of er iets op de grond lag wat eetbaar was, nee dus. De klodders had ik opgeveegd voordat ik er in zou stappen en door het hele huis krokettenragout zou verspreiden. Doet me denken aan Astrid en Obelix en de Helvetiërs, aan de herbergier die de vloer maar blijft dweilen terwijl de gasten de boel vies maken met hun baggerpoten.

De volgende dag rolde ik de overgebleven kroketten weer door eiwit-paneermeel om ze een extra jasje aan te geven in de hoop dat ze nu niet zouden ontploffen, maar helaas. De frituurpan heeft daarna twee volle dagen moeten weken, vooral het mandje wilde maar niet schoon worden, en owee als je het met een borstel probeert te schrobben 😟 het metalen raster grijpt gelijk alle borstelharen vast, wat een ellende.

Even naar buiten, bloemetjes ruiken , heerlijke citroenlucht 👌
en vogelvoer aanvullen. De overgebleven oliebollen met rozijnen en krenten die ik op het gras heb gegooid liggen er nog, ik geef ze nog een dag de kans en dan gaan ze de kliko in. Vorig jaar maakte ik er broodpudding van, ook heel lekker, maar behoorlijk calorierijk met oliebollen. Ik ben blij dat ik eindelijk weer onder de 95 kg zit, en dat wil ik zo houden. 8 kg er af en ik denk echt dat dit mede het effect van de behandeling bij de psycholoog is van afgelopen jaar. Ik merk dat ik geen stress eter meer ben, heb geen behoefte om me vol te stoppen, dat denk ik.

De eerste week van januari zit er bijna op en manlief heeft het eerste ziekenhuisbezoek alweer gehad, met nog een rit de volgende week en de week daarop, oh joy. Controles, maar ja, toch weer een gesleep en gesjouw en spannende momenten van uitslagen. Ik zorg dat ik wat onder handen heb, natuurlijk zijn daar de hexagonbloemen

Marion’s World is woensdag gestart met een Stitch Journal, met een bladzijde per maand, waar ze later een boekje van maakt. Ze begint makkelijk en gaande weg worden de bladzijden uitdagender om te maken, borduren, applicatie, wat verven en borduren, en nog meer van zulks. Dit lijkt me leuk om elke week ook te doen.
Ik had nog genoeg witte stof dat als basis kan dienen, mmmm, na het eerste stukje denk ik dat dit te stevig geweven is, de naald prikt er niet erg makkelijk door. Aan de andere kant geeft het wel voldoende stevigheid. Ik zie wel.

Bovenop ligt een stukje van een rest dubbelbreed quiltkatoen; het is me opgevallen dat er dubbelbrede achterkantstoffen zijn die veel dunner van kwaliteit zijn dan hun zusjes van 110cm breedte. Misschien is dit door de fabrikant bewust gedaan om de prijs te drukken? Of om het doorquilten makkelijker te maken? Ik vind het te dun om blokjes van te maken, maar voor dit project is het zeer geschikt. Ik heb hier een strook van ruim twee meter lang en iets van 10 cm breed nog liggen, dus perfect om te gebruiken als ondergrondje

En opvullen maar

Dit is de eerste keer dat ik de seedstitch doe, het is een leuk en ontspannen werkje

De kerstboom gaat zijn laatste dag in dat hij in de kamer staat, de onderste takken liggen bijna op de grond, we gaan hem aftuigen voordat de ballen er vanzelf afglijden. Sherlock helpt alvast

En hier speelt hij met een vilten hangertje, zelf uit de boom geplukt.

We zaten vanmiddag naar een dierentuinprogramma op tv te kijken, Fay hoorde de vogelgeluiden en sprong er gelijk bij, kijken waar de vogeltjes zijn.

En toen zag ze zichzelf weerspiegelen in een grote gouden kerstbal, ze bleef een hele tijd kijken, zo schattig.

Geïntrigeerd sprong ze op de grond om het beter te bekijken, en nadat ze genoeg had gezien begon ze een voor een de dennennaalden eraf te trekken en uit te tuffen, zo leuk 😻

We genieten nog een avond van de lichtjes en ballen, en morgen bergen we het weer netjes open de dozen, tot over elf maanden.

Rust roest

Jon had weer de gekke vijf minuten en stoof als een malle door het huis, de mat in de hal werd als sleetje gebruikt, zijn pootjes roffelden trappen op en af en in de kamer hoorde ik de eetkamerstoelen verschuiven. Ik stond net aardappelen af te gieten toen er opeens een harde klap kwam vanuit de kamer, en toen ik even later in de kamer keek zag ik meneer Haas liggen, hij wist van niks.
8EBA715B-4044-4E4E-AF6F-C5A5F39C1955

Fay was de laatste weken een enorme treuzelkont met naar binnen komen als ze alleen was, met Sherlock of Jon rent ze in hun kielzog mee naar binnen, maar in haar eentje vond ze eng.
Als ik de schuifpui opende als ik zag dat ze kwam aanlopen, rook ze even aan de deurpost en ging een stapje achteruit nemend erbij zitten, kijkend naar de opening. Dus deed ik de deur weer dicht, want we stoken niet voor de buitenwereld. En dan kwam ze weer dichterbij zitten en ging de deur weer open, en nam ze weer een stapje naar achteren.
Met een zuchtende “Ja, het is goed hoor, ik ben niet gek”, ging de deur weer dicht, waarop ze haar neusje tegen de kier duwde, de gek deed de schuifpui weer open en toen stak ze haar kopje naar binnen. Zo kon ze wel een minuut blijven staan. Vaak stapte ze dan weer naar achteren, maar steeds vaker liep ze aarzelend door, om zich heen kijken alsof ze een aanval verwachte.

En nu komt ze aanrennen, de schuifpui gaat open, soms een lichte aarzeling waarbij ze aan de deurpost ruikt om te zien wie er als laatste hier is geweest, en dan trippelt ze naar binnen. Haar staartje gaat dan gelijk omhoog met een mooi krulletje op het eind, en laat ze zich lekker aaien, ook door manlief, terwijl ze zich alleen liet aaien als ze op schoot lag of op de bank of op haar toren.

Het was zo fijn om weer wat te naaien, een simpel broekje voor Sophie, ik gebruikte een basispatroon maar maakte het veel wijder voor meer bewegingsvrijheid. Yvonne had me alle maten van Sophietje doorgegeven over de dikke stoffen luier heen gemeten. Sherlock ligt er bij voor de rustbewaking.
F1AB2739-8964-4817-8F47-7FBB32DBBE0F
Jon hielp mee met het elastiek in de boord vastzetten, vlak na deze foto pakte hij het meetlint in zijn bek en sprong van tafel, het meetlint tussen zijn poten mee de overloop op slepend. Gelukkig was daarna zijn oerinstinct bevredigend en kon ik het lint weer terug pakken.
5FD2E470-485D-4046-B4D9-A3638DE0BB1D
Vrijdag had ik een jurkje en broekje klaar, en ze passen haar gelukkig goed.

32B15E88-F104-4F6E-B9EB-930A3DD506A6
Schattig stofje, ik kon het niet laten en heb er een klein zakje op gemaakt.
BF506AC7-0D98-4638-8A51-51D3DCFC9AFD
Verhaaltje voor het slapen gaan, je kunt er niet vroeg genoeg mee beginnen, zo schattig
40C62B1A-4DEB-4F40-B559-C04CA4D3F65E
Daar we nog op kraambezoek willen gaan bij ons neefje voordat hij zijn eerste tandjes krijgt, ging ik aan de slag met het maken van een label, en nu we eindelijk -bijna een maand na de geboorte- hun kaartje kregen had ik een mooie voorbeeld.

Dat late versturen blijkt heel normaal hebben we gemerkt; dat de vader vroeger gelijk na de aangifte bij het gemeentehuis langsging bij de drukker met de laatste info zodat een dag later de doos met kaartjes opgehaald kon worden en ze dezelfde dag nog op de bus gingen, vinden ze nu idioot. Maar ja, vroeger was onze social media de telefoon en de post.

Kaartje overgetrokken op stof, uiteraard had ik het lapje te klein geknipt om in de ring te passen, dus moest ik het wat groter maken.

9EA76136-C2E4-465E-A3DA-2C8378CB8554
En toen aan tafel met goed licht aan de gang gegaan met steelsteek, stiksteek, platsteek en voor het oogje een bouillonsteek (staaf steek), het was een leuk werkje.
C28850ED-E342-4435-B97F-3A12F836C3BF
Toen dit klaar was heb ik het lapje gevoerd met witte katoen, zodat de achterkantstof van de quilt minder kon doorschijnen, en na een uurtje naaien met de hand zat het op de quilt. ( de quilt was al gewassen met Neutral wasmiddel) Overmorgen gaan we hem op kraamvisite afgeven en de kleine Bruno bewonderen 🥰
F12B4407-AA98-4936-B5E8-81ED01E9D700

Affo en info

Gistermorgen kwam Puk nat en met modder aan zijn pootjes binnen
E366F4FE-070F-4191-B52F-6D6A040543CF
“Je bent vies en je stinkt”, lijkt Fay te zeggen
E4BAF302-1D85-45AD-90BC-8C44EBEC79B1
En gelijk ging Puk zich wassen
6E945D4C-1815-47D0-9C0B-50D6E3C9A406
En een uurtje later was hij helemaal opgedroogd en schoon, Jon zat op tafel,
19F6DC65-B985-4035-8DE4-51BC11F6BBDD
hij was met het verkeerde pootje uit bed gestapt en was op oorlogspad.

Na dit filmpje (als je het leuk vind mag je het best een duimpje geven hoor) rende Jon met een rode waas voor de ogen achter Puk aan, de trap op met een hoop kabaal. Ik moest toch boven zijn om te naaien, Puk en Jon zaten op onze slaapkamer, Puk onder het bed en Jon er naast; Jon liep met me mee naar de naaikamer en ging op tafel zitten, de rode waas was verdwenen en ik hoorde Puk de trap aflopen.

De bies zit op de babyquilt, deze foto laat de verschillende stappen zien
17DBB6BE-7D7B-4843-B578-2FB87BE76A61
Jon hield de boel goed in de gaten
E3E71D7B-BEA6-4E70-853C-32F7A9E2CD14
En toen was-ie klaar, even showen, uh Jon, ik wil de quilt showen zonder kat.
2A2DB6FC-2D10-4BCE-9201-2B1696B8F075
Dan maar even naar buiten en Jon binnen laten
A2DAF284-329A-4714-9F7D-12A72D1668DA
Alsof er buiten geen katten zijn
D04A7C7B-02CA-44C6-9B1B-B9650F302350
Ja hoor Puk, je staat er mooi op,
292BA7DD-57F8-4C0D-88F6-C2CB6AADC289
Hehe, en daar is-ie dan, een label komt er op zodra de baby is geboren. En dit quiltje gaat uiteraard binnenkort nog in de was met Neutral, want al die kattenharen en katten pootjes en stof van de grond willen we er natuurlijk niet op hebben.

Op deze foto golven de randen doordat het op het hoge gras ligt, gewoon op de tegelvloer ligt hij retestrak.
5162AD09-76B3-48CC-8CD0-3816AFD8157E
Halverwege de middag kwam de wasmachinemonteur (van Dijk Technische Dienst), een hele vriendelijke meneer liep “Ah gelukkig, fijn” zeggend de goed verlichte bijkeuken in, bekeek het filmpje met de herrie makende machine, en ging op onderzoek uit. Dat de filter blokkeerde was geen punt, hij had een nieuw filter bij zich en zou de oude eruit slopen via de voorkant, want om de machinekast te demonteren om de blokkade en de filter er zo uit te kunnen halen zou veel duurder zijn vanwege de arbeidskosten. Er kwamen tangen en heel veel kracht, gekreun en gesteun aan te pas en zowaar kreeg hij de filter ongeschonden losgedraaid en viel dit er uit
3F203D34-A7D4-4A72-96BB-99BC750B517B
WTF? De monteur verzekerde me dat dat witte en behoorlijk zware beugeltje niet van de machine zelf afkomstig was. Dat ik een trekkertje van een rits kwijt was wist ik, en nu ook waar hij was gebleven. Maar waar dat andere ding vandaan komt, geen idee.
Of toch misschien, ik heb twee jaar geleden in het huis van Tim en Yvonne geschilderd en geklust, en de kleur van dat beugeltje komt me heel bekend voor.

Maar dan nog, wat was de functie van dit beugeltje toentertijd, en heeft dit dan bijna twee jaar in de machine gezeten?
Dat kon, dat het ergens onder de trommel in de kuip had gelegen. Het kwam behoorlijk beschadigd uit de machine, de groef was flink diep, en volgens de monteur was dit wel wat ik hoorde tijdens het lawaaiflimpje, en dat het flink klem had gezeten ergens tussen de trommel en de kuip, en eenmaal losgeschoten al rammelend zijn weg naar de filter had gevonden. Hopelijk heeft het niets van belang beschadigd tijdens het geschraap, en alleen maar wat bekrast.
4DFE1B48-52AE-4842-9DEA-7B3736F10B3A

Hij stopte enkele handdoeken in de machine, even spoelen en toen flink centrifugeren, en de machine maakte geen herrie meer. Heerlijk. Om eventuele schade door het beugeltje uit te sluiten zou hij de hele machine open moeten maken, en zijn gevoel zei dat te horen aan het soepel draaien en normaal geluid maken van de machine tijdens het centrifugeren hij erop vertrouwde dat het wel goed zat. Mochten er toch nog problemen zijn moest ik gelijk bellen en dan zou dit onder de reparatiegarantie vallen.

Terwijl de man werkte en wachtte vroeg ik hem het hemd van zijn lijf, nou ja, ik was benieuwd naar zijn mening; wat vond hij van de “oma weet raad tips” zoals soda in de trommel om de machine van binnen schoon te maken, of schoonmaakazijn, of gewone azijn, of vaatwastabletten. “Nergens goed voor, en azijn is zeer schadelijk voor de rubbertje. Er zijn speciale reinigingsproducten voor de wasmachine, maar zijn eigelijk ook niet nodig. Gewoon eens in de paar maanden korte 90°C was draaien zonder lading.” Zelf deed hij het elk half jaar en dat was ook al voldoende. Ik doe dit eens in de twee maanden, met handdoeken en zulks, want leeg vind ik zonde van de energie.

Mijn volgende vraag was over de waspods, bij een machine van meer dan 4 kg inhoud moet je volgens de wasvoorschriften twee pods gebruiken. “Nergens voor nodig, eentje is genoeg, wasmiddelen worden allemaal overgedoseerd als je de voorschriften van de fabrikanten volgt.”
Zo, dat is fijn om te horen in deze dure tijden, en ook ter bevestiging van mijn ervaring; ik merkte een maand of zo geleden dat de was met 1 pod ook al schoon wordt, en ben gestopt met dubbele dosis, en dat scheelt in de portemonnee!

Hij was met een half uurtje weer weg, de vloer keurig droog gemaakt, op naar de volgende klus.

Zaterdag actie

Na een onrustige nacht van kletterende regen en rukwindjes waren de katten blij dat ze naar buiten kijkend zagen dat het droog en zelfs zonnig was, en ze schoten alle vier gelijk naar buiten, nog zonder te hebben ontbeten. Een dik uur later waren ze allemaal weer binnen komen druppelen, Sherlock druppelde letterlijk, en ging zich op tafel wassen. Hij had vast door het hoge gras bij de beek gelopen
7C03879C-9049-42CD-87F3-2D9D7B59CA86
Puk en Fay wisten niet wat ze er mee aan moesten, Sherlock zat anders nooit op tafel
8A9E2E68-A9F9-4B59-957E-1F7D4266DB6A
Ik ging naar boven, de top van de babyquilt afmaken, en toen hij klaar was besloot ik er toch nog een rij aan te zetten, zodat hij wat breder werd.
0B93D7F6-FB62-441D-A2D1-CA21EF32F355
Ojee, koekiemonster zonder hoofd, nou ja zeg.
9EF1C0EF-5503-4231-8757-61C6640A8930
Even tijd voor de lunch en na afloop een kopje koffie drinken terwijl ik Wordfeud speelde, de katten kwamen weer binnen, Puk en Sherlock stoeiden wat

Jon wilde weer naar buiten en keek rond om te zien of iemand zo goed wilde zijn de deur open te maken voor hem,
F5B220E3-534C-4066-9CCB-3148308DB94E
Ik vond een mooie paarse achterkantstof en nog een mooi stuk tussenvulling precies groot genoeg (ideaal als je op de vulling die je over hebt een briefje met de afmeting speldt, scheelt tijd)
DAE691A1-9F2F-4A1E-BD13-4616386DC7AE
Jon keurde de top goed, het zat en lag nu al lekker, niks meer aan doen
CD7AB882-01AB-47C0-8D1A-4C6C6523FB00
Op de ouderwetse manier gesandwicht: achterkant op de vloer vastgeplakt, vulling en top er glad opgelegd, en met veiligheidsspeldjes vast gezet. Vanaf nu verboden terrein voor de katten voor het geval ze aan de vulling gaan trekken of tussen de lagen willen graven.
66B00D52-90F5-4771-9DE9-FB605D757AF1
En hier zit hij dan, de schootvullende kat, Jon lijkt klein op deze foto. De quilt op schoot is echt nodig, zijn nagels gaan dwars door mijn kleren heen als hij mijn schoot opklopt om het lekker fluffie te maken
40E40CCD-4697-4D34-9FC9-DD8E91ACC7A1
Vandaag ga ik de babyquilt doorquilten en er een bies voor maken, geen idee welke kleur ik ga gebruiken, en ik ben ook benieuwd hoe ver ik kom met het afbiezen. Zijn jullie ook zo benieuwd?