Zie Sherlock lekker uit zijn dak gaan, dit was gisteren

En hier heeft hij een stoffen kerstornament te pakken, zo schattig hoe hij het in zijn tandloos bekje pakt en er mee gaat lopen. Dit doen ze ook met muisjes, ze pakken het op en leggen het neer daar waar ze er makkelijker mee kunnen spelen zonder dat het beestje zich gelijk kan verstoppen.

Hij verdwijnt onder en achter mijn stoel en het is een geschuifel, gesteun en geknor van jewelste, hij amuseert zich kostelijk, en Jon volgt het vanaf veilige hoogte, want stel je voor dat het ontsnapt, dan kan hij het vangen voor Sherlock

Tussendoor moest er uitgerust worden, en waar beter dan op mijn benen

De sjaal is op lengte, afgehecht en ligt nu te wachten op drie grote knopen; ik zal zo in mijn knopendoos kijken of ik nog iets heb liggen.

Vannacht hebben Puk en Fay -die zich gisteravond maar heel kort in de woonkamer lieten zien- zich behoorlijk uitgeleefd door trappen op en af te rennen, ik hoorde ze achter elkaar aan galopperen. Vlak voordat mijn wekker afging hoorde ik getrippel en toen niks, Fay zat op de grond naast mijn voeteinde deftig rechtop naar me te kijken. Ze weet al dat ik na het douchen eerst op hun kamer op de bakken ga, ze hoort me immers elke morgen flink graven, dus ja, plasje in de ene bak, poepje in de andere. Wel fijn dat ik het gelijk ook opruim, zodat ze niet op een vieze bak moeten gaan. En als ik klaar ben op de bakken, dan krijgt ze in haar mandje iets lekkers, ik merk dat ze zich er steeds meer op verheugt, ze zit elke morgen ietsje dichter bij de opening van haar mandje. En Puk zat vanmorgen achter de toren onder de warme verwarming. Kom vooral niet dichterbij, want dat vind hij nog te spannend.

Nadat ik de voerbakjes heb gevuld en de inhoud van de liquid stick er overheen heb geknepen (Fay krijgt meestal een kwart van de stick) en de kamer uitloop, staat Fay op de uitkijk. “Kom maar tevoorschijn Puk”.

De balletjes in de woonkamer lagen vanmorgen op andere plekken, en nog steeds geen kerstballen die op de grond liggen, en ook geen abnormale hoeveelheid dennennaalden. Ze blijven dus mooi uit de boom.
Jon zit op deze grijze koude ochtend op de uitkijk, Sherlock is wel buiten, die heeft niet zoveel zitvlees nog.

De planten doen het heel goed, de achterste twee potten zijn stekjes, ze zijn als een gek aan het groeien

Ik ben gisteren en eergisteren begonnen met het quilten van de toekan, van de Frida Kahlo BOM van Helen Godden , ik heb wel al wat moeten uithalen, lijntjes die niet zo vloeiend liepen als ik had gewild, verkeerde kant oplopende lijntjes, nou ja, ik merk duidelijk dat het me meer moeite kost om me te focussen. Maar uiteindelijk zal het wel goed komen.

Zo ziet de achterkant er uit, ik trek bijna altijd met starten en stoppen de draadjes naar de achterkant om daar af te knippen. Zolang deze korte draadjes niet achter lichte stof liggen, dan mogen ze zo lang blijven, en anders werk ik ze onder de donkere delen weg. Op deze achterkant komt uiteindelijk nog een laag tussenvulling en achterkantstof, dus dit ga je niet meer zien.

Soms heb ik van die korte draadjes bovenop
die ik dan door het lusje (van tandenflossdraad) steek en zo door het gaatje van de naald kan trekken
om naar de achterkant doorgetrokken te kunnen worde, dHet floss kan je uiteraard vervangen door zo’n metalen Wilhelmina draaddoorhaler, maar die raak ik steeds kwijt.

Jon zat al die tijd op de naaikamer smakkend en piepend naar de vogeltjes te kijken, zijn staart hevig heen en weer zwaaiend

Toen hij geluiden vanuit de keuken hoorde komen schoot hij naar beneden, Sherlock loste hem gelijk af

Iemand moet die vogels toch in de gaten blijven houden

Aan deze mag hij niet zitten, alleen de hangkat mag het

Deze komt vandaag wellicht af, mits ik niet teveel missers heb; drie blaadjes, een bloem en wat stukjes doornen takken, het valt mee. Muziekje aan, katten binnen aaibereik, dan moet het goed komen. Vrijdag komt het volgende deel weer uit, en ik wil toch proberen om het tempo bij te houden.

Mijn boosterprik staat gepland voor de 29e, ik maakte gelijk de afspraak toen mijn bouwjaar werd opgeroepen, eerder dan de 29e kon toen helaas niet. Balen. Gelukkig heeft mijn lief hem wel gekregen tussen de onderzoeken door, ik moet nu gewoon nog voorzichtiger zijn dan ik al was.

PS. Na een telefoontje van een quiltster die mij adviseerde de GGD telefonisch te benaderen ipv online, omdat zij op die manier wel een paar uur na bellen een afspraak had, ben ik aan het bellen geslagen. Lang wachten eer ik erdoor kwam, maar uiteindelijk is er een plekje voor me gevonden op eerste kerstdag in Breda. Vier dagen winst, dankjewel Henny.😘

Zaterdag was een gezellige dag, Tim en Yvonne kwamen halverwege de middag binnenwippen met een tas, en dan weet Jon het al: ze gaan spelletjes spelen en ik mag op de deksel passen

Past precies.

Ik had ‘s morgens nog een stukje gehaakt, elke dag een beetje en dan komt die sjaal af, op de achterkant kan je goed zien welke bokkensprongen ik heb gemaakt om de lussen weer op gelijke afstand van elkaar te zetten

En zo gaat het er uit zien als je de lussen door elkaar trekt, de bovenste rij moet nog, dat kan je allemaal op het laatst doen, dit is even voor de foto om te laten zien dat die scheve baan niet storend is

Best leuk

En als je nou niks heb met haken, is er ook een manier om het te breien, wist Sommeke te vertellen,  kijk maar op deze blog
Op deze manier heb je minder last van zwalkende rijen zoals bij mij.

Ik kreeg gisteren beide Frida Kahlo blokken af, hier en daar wat glitterverf opgesmeerd en vandaag kon ik ze persen om de kleuren te fixeren. Let wel: doordat de stof niet is voorgewassen kan hij niet alle pigmenten vasthouden. Dit verschilt per stof, in de ene ongewassen pitjeskatoen zit meer apret dan in de andere; de stof gebruikt voor de Great Barrier Reef voelde iets soepeler aan, natgemaakte delen liepen ook iets sneller uit, en de kleuren op het proeflapje (van 110 breed bij Quiltshop Leur gekocht) kwamen na wassen ietsje gebleekt er uit. Maar de stof die ik nu gebruik, online gekocht bij een gewone stoffen kraam, voelde al veel steviger aan en de verflijnen op het proeflapje waren na het wassen heel vaag geworden. Deze quilt is dus eentje om nooit te wassen, maar vanwege alle versiersels die er later nog opkomen zou ik het ook niet doen.
Met vulling eronder zat ik eind van de middag klaar om het te quilten. Jon lag op veilige afstand, heel even maar, want toen ik net mijn voet op het gaspedaal zette moest hij toch even voor me langs (over mijn handen en op het blok) om elders te gaan liggen

Alles goed en wel, jullie willen weten hoe het met de katten is gegaan, al dat geklets over bezoek, haak- en quiltwerk ene oor in, andere oor uit. Fay en Puk wonen nu al 8 dagen bij ons ☺️ En het gaat lekker.

Het gaat goed, ook al blijft Puk in de kast, hij schrok niet toen ik vandaag weer de deur openschoof, hem begroete en een lekker snoepje in zijn mandje liet rollen. Deze keer zag hij het snoepje tussen mijn vingers terwijl ik het losliet. Hij moet zich veilig blijven voelen en weten dat ik hem niet wil aanraken of oppakken.

Zonder Sherlock en Jon was Fay ook lang niet zo ver gekomen als nu, kijk en geniet maar met me mee. Het verenstokje gebruik ik om Fay af te leiden dat ze niet de gang op gaat, en ook af en toe om de deur een beetje dicht te duwen, hoewel dat niet echt lukt.

Het is zo aandoenlijk lief om te zien hoe Fay Jon en Sherlock begroet. En dat tegen Sherlock aanleunend met hem meelopen, dat doet Sherlock ook bij Jon, en soms kan Jon zich hier zo aan storen, al dat kleffe gedoe.

Het speelquiltje van Jon en Sherlock heb ik nu boven gelegd zodat Puk ook de geuren goed op kan snuiven, en het quiltje van Puk en Fay ligt nu beneden, zodat vooral Jon kan wennen aan de verse vreemde katten lucht in de kamer. En als Jon de komende dagen geen tekenen van stress vertoont, dan kan ik de kamerdeur van de jonkies op een nacht gewoon open laten. Met Jon en Sherlock ‘s nachts in de garage hebben de kleintjes alle rust om rond te banjeren, en dan zullen we overdag aan de reactie van de oudjes wel merken waar de jonkies zitten. Vast onder de bank net als Sherlock een half jaar geleden.

En opeens kan ik ze aaien 😍🥳 ze geniet duidelijk maar schrikt dan van mijn hand. Ooh en ze is zo zacht

Sherlock was gisteren gestresst vanwege het bezoek, maar vanmiddag was hij alweer helemaal zen, en kwam spinnend op mijn schoot liggen. 

Gisteren vroeg ik me toch af waar Puk was? Ik had hem op deze foto niet gezien, maar als je heel goed kijkt zie je dat Fay er gewoon bovenop zit

Ik kreeg in de namiddag de mannen mee naar boven toen ze roken wat ik de kleintjes wilde geven, oooh tonijn stukjes uit blik (op water), jemig, hoezo decadent. Ik deed een beetje vis op een bord en zette het tussen kast en bureau neer, en Jon viel aan alsof hij uitgehongerd was, Sherlock bleef op de overloop, hij schrok van harde geluiden uit de andere kamer boven; DH was hier aan het werk en volgens mij viel een ordner op de grond (hij heeft kantoor aan huis).

Fay keek om het hoekje toe hoe Jon zijn lippen aflikkend richting de kast liep, en kwam uit de kast. Het bordje was leeg, dus schepte ik er nog wat vis op, en lékker dat ze vond! Jon was ondertussen de kamer weer uitgelopen, Sherlock kwam toen even buurten, neuzen met Fay en toen hij weer de kamer uitliep wilde Fay er achteraan lopen. Sorry meisje, iets te vroeg nog. Ze dook de kast in, en toen ik gluurde zag ik Puk half onder haar liggen.
Ik schepte de rest van het blikje leeg op het bord en schoof deze in de kast, en liet ze daarna met rust. Hopelijk laat Fay iets over voor Puk.

De speeltjes die ik gisteravond op het speelkleed had gelegd lagen verspreid door de kamer en de pingpongbal en het kleine stoffen balletje met de luchtjes van Jon en Sherlock waren nergens te bekennen, ze zitten niet stil.

Om de vraag van een bloglezer te beantwoorden: ja ik ben begonnen met het haken van de sjaal

Best leuk hoe het eruit ziet als je de lussen in elkaar vlecht

Het is niet moeilijk maar het tellen vind ik een beetje onhandig, ik kan dit niet doen tijdens tv luisteren/kijken, en dat is te zien aan de lussen die niet helemaal recht boven elkaar zitten, ze beginnen een beetje te zwalken 😂 Daar waar je moet beginnen en eindigen met 7 stokjes had ik resp 4 en 9 stokjes. Dit wordt duidelijk het deel dat onder de overslag komt 🤓

Verder aan het achtste FK blok (klik hier voor meer info) Ik had al een beginnetje gemaakt toen Jon en Sherlock lekker buiten waren

En toen ik later verder wilde gaan en Jon zijn positie wilde innemen
was hij not amused dat ik de Inktense potloden op zijn quiltje had gelegd.

Heel demonstratief zeeg hij neder, en daar ik alle potloden die ik nodig had naast het werk had liggen, mocht hij lekker blijven liggen. Nou ja, zou dit nou echt lekker liggen?

Het inkleuren was best goed opletten met waar blauw, bruin of paars moest komen, maar tot zover ben ik tevreden.