Categoriearchief: haken

Fijn weekend

Zondagmiddag en avond mochten we op ons kruimeltje passen, kleine Sophie was weer een genot om in huis te hebben. Tijdens het natafelen na de lunch was ze het middelpunt, ze zat lekker op de draaischijf spelen en kreeg in de gaten hoe ze zichzelf kon ronddraaien, zo leuk.

Jon hield de box warm voor haar, Fay en Sherlock waren blij dat hij die taak op zich nam, en Sophie was verrukt bij het zien van de katten. Jon was de enige die zich liet aaien, Sherlock stapte wel dapper op haar af om aan haar uitgestoken handje te ruiken, maar toen ze van vreugde een gil gaf schrok hij zich rot en rende weg.

Na haar middagdutje speelde ze op de quilt op de grond,

of lekker bij een van ons op schoot, eten, spelen, slapen; en toen ze ‘s avonds laat weer naar huis ging, hield ze nog half slaperig haar opa stevig vast, haar hoofdje tegen zijn hals gedrukt. Zo lief 🥹

Mijn bloemendeken groeit langzaam, ik ontdekte een vreemde bobbel met het neerleggen

Ik had een stukje te ver vastgehaakt, het leek wel een mutsje

Gelukkig kreeg ik het blauwe randje goed uitgehaald, tot hier en niet verder

Tijdens het haken had ik naar een kookprogramma gekeken, Australian chefs of zoiets, en toen ik een salade maakte voor bij het avondeten ging ik los.
Wat een verschil, links kleingesneden en rechts vermengd met slasaus samengedrukt in een vormpje
Het is weer eens wat anders hè. Druppeltjes balsamico dressing er over en uiteraard een ei

Ik haakte nog een beetje tijdens het tv ~~kijken~~ luisteren

En ik diende weer als bedje voor Jon, terwijl de andere twee al op één oor lagen in de garage, Jon wilde wat langer opblijven. Het gaat goed met zijn vachtje, de kale plekken zijn weer mooi bedekt en hij wast zich niet meer continue; hij slikt nog steeds prednison, maar de dosering wordt sinds juli afgebouwd. Het quiltje op schoot is om mijn kleren te beschermen tegen zijn nageltjes, ik zag gisteren dat hij ver versleten is, er zitten veel winkelhaken in van het vechten, en hij is gewoon op. Mag ook wel na weet ik hoeveel jaar. Vijftien? Twintig? Zipje en Zopje kregen het als speelquiltje, ergens in 2004 denk ik. De stof is een flanellen fossil fern, zo mooi toen hij nog fris en nieuw was.

De ballenbaan is weer ontdekt, gisteren hoorde ik Fay en Sherlock er mee spelen, en vanmorgen speelde Fay heel lief

Het lopen en springen gaat bij Sherlock de laatste dagen wat moeizaam na weer een knokpartij met een kat, deze keer vermoed ik dat hij Jon te ver pushte tijdens het spelen, en dat Jon het zo beu was dat hij er vol op in ging. Dit zag ik eergisteren namelijk ook weer gebeuren, Sherlock is erg hardleers, als het een hond was geweest, was het een terriër denk ik. Hij had een bloedend oortje maar dat is alweer goed gekomen, maar hij trekt nog flink met zijn pootje, en hiervoor geef ik pijnstilling, en als het vrijdagochtend nog niet beter gaat gaan we wel weer naar de dierenarts. We gaan het even afwachten.

Deze week heb ik genoeg aan mijn hoofd met zorgen voor/over mijn lief, (nee, geen nieuwe tumoren) bloedprikken, intakegesprek en aankomende nieuwe behandeling (drie wekelijkse kuur via infuus in Tilburg) om de bestralingsschade in het hoofd aan te pakken, zodat een medicatie die hij er nu voor slikt gestopt kan worden; deze geeft teveel zware bijwerkingen. We hopen dat het goed en snel gaat werken. De internist/oncoloog zei dat manlief een hele gezonde man was op de bestralingsschade na, dit maakte hij zelden mee met zo’n aggressieve kankersoort. Door het oog van de naald gekropen, en nu die rotte bijwerkingen aanpakken.

Ondanks alle nattigheid wilden de katten weer naar buiten, zij liever dan ik. De vogeltjes vinden het ook geen probleem te zien aan de drukte rond het voerhuisje, ik vond nog een verlopen en opengemaakte zak muesli van de pure soort, ongebrand, ongezoet en ongezouten, en had dit vanmorgen in het voerhuisje gestrooid. Nou, ze smullen er van, we zijn nu een paar uur later en het is al bijna op (kan ik vanuit de kamer zien), op de havervlokken na, die zijn voor de roodborstjes.

Even checken

3 reacties

Het haakwerk moest even op de grond zodat ik kon zien of ik met paars links onder een bloem er aan kon haken, Jon vond het wel oké en Sherlock moest het ook even checken, gelukkig ging hij niet met het bolletje aan de haal

Wat een plensbuien vandaag zeg, een van de drie serehplanten staat alweer binnen zodat de katten niet aan de andere planten knabbelen, en Jon vraagt zich af of ik ook iets aan de nattigheid kan doen.

Gisteren eind van de middag was het nog lekker, een beetje regen nog, en wat een mooie herfstkleuren

Fay en Sherlock zaten heel geduldig te wachten voor de schuifpui, maar toen Sherlock mij in het snotje kreeg kon hij amper wachten tot ik de pui opende, hij had echt honger en wilde heel graag naar binnen

Begin van de avond maakte ik nog even het karwei af van het zeven van het bladcompost, het ging wat zwaarder omdat de bovenste laag nat was geregend, maar wat een mooi spul zeg. Ik vulde er een lege 30 liter potgrondzak mee, de wortels verdwenen in de gft bak en de niet verteerde bladeren gingen terug op de kleine hoop van de gazen bladcompostbak.

Ik heb nog een zak bladcompost staan wat niet gezeefd hoeft worden (hier zitten geen wortels van struiken in), dit kan ik in zijn geheel komend voorjaar gebruiken in de tuin, ik zal niet de fout maken om het voor binnen te gebruiken, want er zit wel heel veel leven in en dat mag vooral buiten blijven.

Ik heb vanmiddag nog nieuwe dekbedhoezen gewassen, en op advies van de verkoopster van textielwereld.nl heb ik ze op het wolwas programma gewassen, dan wordt er met extra water af en toe heen en weer klutsend gewassen en met een laag toerental gecentrifugeerd. En zo voorkom je dat op textiel met donkere kleuren lichte strepen komen, vooral het hard centrifugeren veroorzaakt de lichte strepen. (Dit heb ik dus met een nieuwe lange broek gehad, best balen) En dan aan de lucht drogen, niet in de droger stoppen. Na deze eerste was- en droogbeurt kon ik het daarna wel op normaal programma wassen en drogen. Weer wat geleerd.

Dus wilde ik de was in het droogdok (waar de HR ketel staat en de was lekker snel droogt) ophangen, maar eerst moest ik hier gaan opruimen, want onder het droogrek stond de “ruim ik later wel op” zooi bijna tot heuphoogte tegen de muur opgestapeld en en op het droogrek aan de muur lag een rol tussenvulling. Je bent quilter of je bent het niet, elke plek wordt langzaamaan in beslag genomen. Ik ben zeker wel een uur bezig geweest met opruimen, elders netjes opbergen of in de garage om naar de kringloopwinkel gebracht te kunnen worden. En toen kon ik eindelijk de was (is in het echt donkerder dan op de foto) ophangen zonder dat het ergens op of tegen hing. Hilde zal trots op me zijn 👏🏻

Wel fijn, dit rek van Leifheit, ik heb wel een trapje nodig om er bij te kunnen. Ik heb wel de luchtontvochtiger aangezet, want deze was was wel erg vochtig, het drupte niet maar het scheelde niet veel. Dat wordt volgende week genieten na de bedden verschonen.

Koukleumen

3 reacties

Het zonnetje scheen op de ramen toen ik de schuifpui opende om Fay binnen te laten, en ik verwachte een warm briesje, maar de wind was koud, brrrr. Fay kroop na het eten ook gelijk bij mij op schoot, wetend dat daar de verwarming altijd aan staat

Jon en Sherlock wilden even later naar buiten, ze hoorden iets verdachts in de tuin, Jon was de dapperste en nam het voortouw, Sherlock kwam pas in beweging toen Jon riep dat het goed volk was. Sherlock loopt weer een beetje te mankepoten, ik voelde niks bijzonders aan zijn pootje, een korstje waar de krabwond van twee weken geleden zat liet los en de huid zag er goed uit. Ik heb hem maar een pijnstiller gegeven en hoop dat het een gevalletje “pootje verzwikken” is.

Toen ik gisteren Sherlock via het keukenraam naar binnen liet sprong een andere zwarte kat op het gras en schoot onder de heg door de tuin uit. Jon zat in de keuken te eten, dus wie o wie was zwarte kat nummer drie? Een vriendje van Sherlock? Ben benieuwd of we hem/haar vaker gaan zien.

Dit brievenbuspakketje viel met een klap op de vloer, ik wist niet dat de lamp die ik bij vriendenloterij had uitgezocht zo groot was, tot ik de doos opende. Wat een verspilling zeg, hier pasten wel zes van deze doosjes in, moet dat nou?

Maar ik ben wel blij met de sensorlamp, van de trap aflopen stapte je in een donker gat, en nu niet meer

Beetje jammer dat er geen lang lichtnetsnoer bij zat, zodat hij niet om de paar dagen opgeladen moet worden; ach, er moet toch iets te ~~ver~~wensen overblijven hè.

Met het haken ben ik soms zo lang aan het zoeken naar welke kleur ik waar tegenaan zal haken, dat het me een strak plan leek om het uit te leggen en op de foto te zetten voor referentie

Maar ja, als ik dan een paar uur later met het stapeltje klaar zit om te gaan haken, begin ik toch weer te twijfelen, en pak maar wat me het beste lijk.

Voor de avond wilde ik de gesnoeide bolacacia takken opgeruimd hebben, want het zou gaan regenen, dus met vest (want ik had het koud), jas en werkhandschoenen aan en oordopjes in ben ik lekker aan de slag gegaan.

En twee uur en drie volle zakken later was het klaar, met een klein half uurtje onderbreking door het bezoek van een alarmcentralemonteur die voor een onderhoudsbeurt langs kwam.

Rechtsonder zie je de bladcompost”kooi”, onder een dunne laag blaadjes bevond zich een dikke laag bladcompost, dus schepte ik alles over in een oude wasmand

Er zaten hele kluwens met wortels van de beukhaag in en grof snoeisel, wat ik er later uit ging zeven

Ik legde een rest bitumen dakbedekking op de grond en daarop een paar plastic zakken, knappe wortels die hier nu nog doorkomen. De bakstenen zorgen dat het gaas rechtop blijft staan. Wat beter zou werken is een metalen frame van een tafeltje zonder tafelblad die ik dan op de kop op de grond zou zetten met het gaas rond de poten. Hmmmm, is een optie, maar dit werkt ook.

Het zag er ook hier weer netjes uit, alles aangeveegd. De dikke takken naast de heg passen niet in de hakselaar, ze liggen me hier niet in de weg en vormen een mooi plekje voor het kleine vee om onder en tussen te overwinteren

Jon is zo blij met het nieuwe dekbed, hij zakt er zo lekker diep in weg en de kleur past ook zo mooi bij zijn vachtje

Sherlock houdt meer van overzicht, vooral kijken of er wat te halen valt tijdens het eten

Van het gingervrouwtje kreeg hij laatst wat lekkers, maar die was nog niet thuis van werk, en van ons kreeg hij niks, balen hoor.

Na de laatste update van Niantic’s Pokemon Go kan ik het niet meer spelen op mijn reserve telefoon, een oude Samsung, ook niet toen ik na een paar dagen het spel opnieuw wilde installeren; best wel balen, want hierop kon ik zo fijn eieren uitlopen. Haha, ik zie nu mensen met hun ogen draaien. 🙄Serieus Shirley?

Herfstklus

2 reacties

Samen aan het ontbijt, in het begin leek het wel balletje-balletje, wisselen van plaats om te proeven of er verschil zit in de inhoud van de schaaltjes. En elke keer als Sherlock achterom keek vielen er brokjes uit zijn bekje, zo’n morsige eter.

En terwijl Jon en Sherlock hierna naar buiten renden voor de frisse neus, sprong Fay op de toren, ze was de hele nacht buiten geweest en wilde rust. Nog even lachen voor de camera

Halverwege de middag zag ik oortjes boven de tv uitkomen, lekker genieten van het zonnetje op zijn lijf

of wilde hij de tuin vanuit een andere hoek bekijken

Toen manlief even later de tv aanzette, wilde hij ook aandacht en ging lekker in beeld zitten

Wat een bizarre Scandinavische film was dit, een moordenaar op een eiland waar een groep volwassenen een voor een op gruwelijke wijze werd vermoord, op een paar na. Deed me denken aan die gek die jaren geleden vakantie vierende scholieren op een Noors eiland had vermoord. Ik zat meer naar mijn haakwerk te kijken dan naar de film, ik kan niet zo goed tegen gillende, schreeuwende paniekerige mensen, mijn haakwerk werkte goed als bliksemafleider. Lekker vrolijk al.

Vanmorgen mocht ik even bij de tandarts in de stoel plaats nemen, een eerder al ontdekte en toen ontlaste gebroken wortel waarop een kroon zit was vanaf vrijdag weer aan het klieren en ik voelde een dikke bobbel bij mijn gehemelte naast desbetreffende wortel. Hij heeft een penicilline kuur voorgeschreven en volgende week gaat hij de kroon met wortel verwijderen, tenminste, als de boel rustig is. En dan is het afwachten tot het is genezen, kijken wat ik ga doen. Een brug of een implantaat. Het is de derde kies vanaf achteren geteld bovenin, dus als ik lach gaan we een zwart gat zien, dus dat wordt op foto’s een glimlach. Moet ik even op oefenen.
Zoiets als dit dus. Wat ging er vooral aan deze foto waar ik behoorlijk verhit sta te lachen?

Dit was anderhalf uur eerder, toen ik gewapend met zaag, snoeischaar en takkenschaar en even later ook een keukentrapje de bolacacia ging kortwieken.

Omdat we een dezer maanden een geheel nieuwe achterpui krijgen, en de mannen met de twee delen met glas vanaf de oprit naar achteren moeten lopen, moet de doorgang vrij zijn. Dus snoeien maar.
Toen ik op de oprit van de buren stond zag ik Jon zitten

Hij hield alles goed in de gaten

De oprit van de buren schoongeveegd en toen de bende op die van ons opruimen.

Ik dumpte een deel van de takken bij de containers, want ik was van plan om ze gelijk door de hakselaar te doen, maar mijn rechter elleboog dacht hier heel anders over, het zeurde een beetje. Dus de rest van de takken liggen nu uit de weg, tenminste, als we buiten geen was meer moeten drogen.

Het verhakselen kan morgen of overmorgen ook nog als het droog is, en tot die tijd kan ik misschien nog een bloemetje haken?

Miranda was onlangs even op bezoek en had een gehaakte poncho (of shirt?) aan, ook met bloemen, door een vriendin van haar gemaakt.

Leuk over een donker shirtje. Een Magic loop met twaalf bloemblaadjes van een heleboel lossen, en deze op hun beurt weer met losse en halve stokjes tot een vierkant gemaakt. Mmm, ook leuk als tafelkleedje

Sinds een paar dagen slapen we nu onder losse eenpersoonsdekbedden ipv een tweepersoons dekbed, ik werd een ~~beetje~~ moe van hele nachten het dekbed terug over me heen trekken als mijn lief zich omdraaide. DH vond het maar niks nadat hij de eerste nacht steeds last had van een van het bed afglijdende dekbed, nu had hij slecht geslapen, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Dus heb ik zijn dekbed op het voeteneinde en op kniehoogte tussen beide boxspring bedden in met zelfgemaakte bretelhouders aan zijn matras vastgeklemd. (Instopstrook er aan genaaid had ook gekund, maar dit was sneller) Probleem opgelost en we hebben allebei geslapen als een roos 👍

Meer voer voor de ogen

1 reactie

Voor de hartjes van de hexabloemen kwam ik gele wol te kort, in het fotoroldoosje zitten tien hartjes, en ik denk dat ik uit het kleine restje wol nog hooguit vijf kan halen

dus bestelde ik er dinsdag een bol bij, en omdat de verzendkosten hoger waren dan wat die ene bol waard was, bestelde ik wat meer kleuren (dezelfde kleuren die ik al heb gebruikt), en een dag later was de doos al binnen.
“Die doos is van mij 😻”, zie je Jon denken.

Even om eentje een randje haken om te zien hoe groot ze dan zijn,

Nog eentje dan, en gelijk vasthaken aan de andere bloem; je ziet goed dat het haken van de gele hartjes niet mijn favoriete werkje is, ze zijn allemaal anders van maat en netheid, maar ik heb het losgelaten.

Oei, ik heb iets verkeerd gedaan. Zie maar, ze zitten niet allebei met de goede kanten naar boven (je ziet het oa aan de buitenste rand, de kettingsteek ontbreekt bij de oranje rand aan de buitenzijde).

Uiteraard had ik de losse draadjes al keurig weggewerkt en moet ik een stukje haakwerk losknippen, snel opgelost en opnieuw gehaakt

En toen nog twee gedaan

Met het kussen er onder om het werk hoger te hebben en mijn handen te ondersteunen

Oeh, verslavend. Nu kan ik het een beetje afwisselen, losse hexagonbloemen haken en ze aan elkaar haken.

Evelien is klaar met haar randjesdeken, in een randje bovenaan kwam ze van het grijs net te kort om volle toeren te maken, dus wisselde ze het af met crème, leuke oplossing.

En ze is nu begonnen aan de scrumptious tile blanket met wol uit eigen voorraad. Een pittig patroon voor een beginner, maar afdoende leert ze en gelukkig kan je op YouTube heel veel uitleg vinden. En het is lang niet zo saai als alleen maar banen van hetzelfde haken.

De herfstasters van dichtbij, de kleuren groen, paars en geel gaan zo mooi samen

Ik raapte een groot magnolia blad van het natte gras af en een kleine salamander bleek er onder te zitten, het beestje liet zich makkelijk oppakken en ik legde hem tussen de planten bij de vijver zodat ik er niet op zou stappen, en hij verdween razendsnel uit het zicht.

Sherlock legde een vette kikker op het gras neer en toen deze na een klein bemoedigend tikje met zijn pootje niet bewoog, en Sherlock zijn aandacht even verslapte en opkeek toen hij een vogel hoorde kwetteren, raapte ik de kikker op en liet het los in de vijver. Heel even lag de kikker roerloos in het water tot het doordrong dat hij veilig was, en met een paar grote slagen zwom het weg onder de waterplanten. En Sherlock speurde nog lang het grasveld af naar de kikker 🤣