Afgelopen week hadden we van alles een beetje, gelukkig zat daar ook zonnig weer bij, een beetje, tussen de regenbuien door. Het werd voor Fay te heet bovenop de toren en ze zakte een etage, zo tevreden ligt ze daar

En ook wel een goed uitzicht op het tuingebeuren, oh kijk, daar loopt Jon (dikkere staart dan die van Sherlock)

Hij wilde er weer in, en ik had hem net langs de voordeur naar buiten gelaten, Jaja, zo voorkomen de katten dat ik teveel zitvlees krijg.
Ik had op zoek naar leuke draadjes voor in mijn boom een tas met haakwerk gevonden. Dat was die leuke vest 😍 Even kijken waar ik was gebleven, Jon helpt mee

Hier was ik denk ik vier jaar geleden aan begonnen, geen idee waarom de klad er in kwam, andere bezigheden die mij meer trokken op dat moment denk ik.
Ik naaide de schoudernaden dicht zodat ik het kon passen, en oooh wat was hij lang, en door het gewicht hing het nog verder uit, naaah, jammer zeg. Gelijk de koe bij de horens gevat en hup een stuk er af gehaald, en weer gepast. Oeps, veel te kort, het viel net op mijn heupen 😬🤣 dus nu ben ik er weer een stukje aan het aanhaken, en haak nu voor het gemak alles aan elkaar. Misschien maak ik wel steekzakken van voeringstof in de zijnaden. En misschien ook niet. Ik ben er wel haast zeker van dat ik er een mouwloze vest van ga maken, want hij heeft rechte mouwinzetten en de naden zakken dan tijdens het dragen snel tot elleboog hoogte uit, bij mij dan toch. Na afloop van het haken moeten er ook draden verticaal ingeregen worden, dat gaan nog wat worden qua gewicht.

Volgens Jon ben ik er al hoor

Na het maken van deze foto werd ik afgeleid en vergat ik dat het nog op de grond lag, en een uur later lag het als een frotje tegen de schuifpui geduwd en was een deel van het haakwerk uitgetrokken, de bol lag een stukje verderop. Dit zou een leuke foto zijn geweest, maar ik wist niet hoe snel ik het haakwerk moest redden, Sherlock maakte net weer een aanloopje richting de bol, zo leuk 😻
Hier speelt Fay ook met een bolletje, maar dan zelf gemaakt van een stukje grijze fleece stof opgevuld met schapenwol. Op het eind laat ik Sherlock binnen, en helaas gebeurt niet wat ik verwachtte: heel snel naar binnen rennen en dan met Fay naast hem rennend de keuken induiken.

Het borduurwerk van CrabappleHill is afgelopen, maar ik ben nog niet klaar. Voor het grote hart heb ik een Milliner naald nodig om de tig bullionsteken (staaf steken) te maken. Ik had er een maar die kan ik nergens meer vinden, dus bestelde ik twee pakjes (ook met verschillende maten) en die zijn nog niet binnen. Maar deze heb ik afgelopen week nog gemaakt

Deze roosjes zijn ook gemaakt met de bullionsteek, maar omdat er veel minder lussen op de naald gingen lukte het me wel met een gewone lange stopnaald

En de laatste, beetje simpel

Jon zat er gezellig bij en hield de iPad op zijn plaats, nog even en dan kan ik er wat mee doen, of niet 😬

Aan de boom uit de stitch journal van Marion’s World zijn al wat blaadjes verschenen, de linker en rechter zijn hetzelfde qua steek, maar bij de rechtste is met meer afstand tussen de steken in de ene kleur geborduurd, om er vervolgens met een andere kleur tussen te gaan, mooi hè. Ook is bij dit blad met drie draadjes DMC splitgaren gewerkt, en de linker is met zes draadjes gedaan.
Ik leerde dat je bij gebruik van meer draadjes dmc je deze toch een voor een uit de streng moet trekken en dan weer samen door de naald doen, want op deze manier liggen ze in het borduurwerk mooi naast elkaar ipv in elkaar gedraaid. 

Met weer een andere steek werd deze gedaan

Hiervoor gebruikte ik deze dmc borduur/haakgaren, gekregen op een Belgisch quiltweekend

De achterkant ziet er ook leuk uit bij deze steek

Eenzelfde steek met dunner garen, de bruine lijntjes zijn met een frictionpen getekend, ik weet niet waarom ik de vorm niet volgde, maar niets moet en alles mag.

Een kettingsteek met twee kleuren draad in de naald en toch steeds per steek een kleur zichtbaar, zo leuk om te doen (rechts een stukje in beeld). Het oranje blad valt mooi op, met drie draadjes dmc garen geborduurd. Toen nog een groen blad in verspringende satijnsteek in drie kleuren

En nog eentje, dit is niet mijn mooiste, hier moet ik op oefenen

oepsie

De lus heb ik gelukkig makkelijk weg kunnen werken, de draden zaten muurvast in de stof door de daar overheen gemaakte steken.
Ik ben benieuwd welke bladeren er woensdag bijkomen ☺️

Onze magnolia staat vol ontluikende bloemknoppen, dit was zaterdag

De Japanse kers staat (foto van vandaag) volop in bloei, maar ook hier staan de bloemen nog niet volledig open, de roze wolk kan nog intenser worden van kleur

Het groene veldje onder deze boom (in het grijze split groeiend) staat vol bolletjes die de komende maanden om de beurt zullen gaan bloeien, momenteel zijn het de anemoontjes, krokussen en hyacinten die de show beginnen te stelen

En de heerlijk geurende skimmia bij het voorpad trekt de aandacht, ook omdat het nu goed te zien is welke takken af zijn gestorven. Ik denk van de zomer van ‘22, maar het viel me vorig jaar pas goed op. Deze zal ik er vanmiddag nog uitknippen.

De eerste bloemen van de brem zijn al zichtbaar, vorig jaar gelukkig niet te laat gesnoeid

En nog enkele pareltjes

Dezelfde maar dan in een andere kleur

Afgelopen week heb ik een flinke lading kalk gestrooid op het gras, gelijk erna begon het te regenen en waren de witte kalkplekken ook te zien op de bestrating waar ik had gemorst. Even wegvegen maar.  Hopelijk hebben we dit jaar minder last van mos en onkruiden in ons gazon, hoewel ik vrees dat er wel meer moet gebeuren dan kalk strooien, was het maar zo’n feest. Ik zal de steker wel weer moeten hanteren om een beetje fatsoenlijk veldje te houden.

Vrijdag zat ik bij een shoarmazaak te wachten op mijn bestelling (kapsalon en een Turkse pizza), het was aan het gieten en een vlot geklede jonge vrouw kwam naar binnen, korte jas, een kort zwart rokje, zwarte panties en donkere korte zwarte laarsjes; ze hield haar ingeklapte paraplu stevig vast en wachtte ongeduldig bij de balie tot ze geholpen werd. Ze had haar gezicht in standje “resting bitchface”, zoals Suzanne het noemt, en dat paste niet bij de tekst op haar tas, haar smile was in geen velden of wegen te bekennen. We maakten oogcontact en ik glimlachte naar haar, maar kreeg geen glimlach terug. Ze had vast haar dag niet.

Om het feest helemaal compleet te maken liep er ook nog een straal water vanaf de punt van de paraplu haar ene laars in, en ze had het al zo zwaar.