Categoriearchief: Katten avonturen

Mooi weer

Ik heb er al een halve dag opzitten, de wekker ging iets na 5 uur af en om 6.45 stond ik voor het huis van Tim& Yvonne en schoof ik het paspoort van Yvonne in de bus die ik na het oppassen per ongeluk in mijn tas had gedaan, denkend dat deze van manlief was, want hij lag naast zijn iPad bij de computer waar hij de hele middag had zitten werken. Toen ik bij thuiskomst het paspoort op tafel legde vroeg mijn lief waarom ik Yvonne’s paspoort had meegenomen.
Oooh shit.
Snel geappt in de hoop dat ik het met de volgende oppasdag kon meenemen, maar helaas, ze hadden het vanmorgen al nodig om een paspoort voor Sophie te kunnen aanvragen.

Het leek mij in het kader “insulten komen bij manlief pas na het opstaan (of helemaal niet)” een strak plan om zo vroeg al op pad te gaan, ik ben precies twee uur weg geweest en hij lag nog lekker te slapen bij thuiskomst. Het was nog heerlijk rustig op de weg, op een paar kamikaze chauffeurs na, zigzaggend inhalen, mij vlak voor mijn neus afsnijden om de afrit nog te pakken en op de terugweg bij het al drukker geworden knooppunt Hooipolder meerdere bestuurders die te ongeduldig waren om netjes in de rij te wachten en dus via de vluchtstrook de afslagstrook op te rijden, je zou er maar met pech staan. Dat zijn de berichten op de radio, verkeersinformatie staat er ‘s morgens vol van.

7.50 keek ik in de tuin waar Sherlock en Fay waren, Jon had ik wel al gezien voordat ik de deur uit ging; ze waren alledrie buiten gebleven vannacht. Niet mijn keuze maar die van hun, ik vind er niks aan maar kon niet tot na middernacht opblijven tot het hun schikte om naar binnen te komen. Ik had wat eten op het tafeltje buiten gezet, en dit was opgegeten, geen idee door wie, ik doe dit dus niet meer ‘s nachts. Ze lagen allebei onder de Leylandii haag heerlijk te slapen en keken verstoord op. Nee, geen honger, we willen nog even verder slapen, we hebben zo’n drukke nacht gehad. Fay kwam toch even een kopje halen bij mij, maar Sherlock niet, hij liep zelfs buiten handbereik toen ik naar hem toe liep om hem te willen aaien, met Fay achter hem aan. Nou ja, ze komen wel naar binnen als ze honger hebben.

Jon overzag eergisteren in het avondzonnetje de tuin vanaf zijn toren
IMG_8482
De magnolia heeft zoals jullie weten een paar bloemen, niet zoveel als ik meende, maar ik heb er in de gauwigheid al twee gespot. Die gelige punten van de vorige keer dat ik er foto’s van liet zien bleken jonge opgerolde bladeren te zijn. Het blad van deze boom vind ik zo mooi, groen aan de bovenkant en roestbruin aan de onderkant
IMG_8485
Jon poseerde ook even bij de vijver, maar na het zien van deze foto moest ik er nog een maken, want het leek of er een waterplant uit zijn hoofd groeide
IMG_8478
Deze was beter, nu leken de groene sprieten meer een kroon, zijn stevige kaaklijn kwam mooi uit en hij stond er stoer op, vond hijzelf. 
IMG_8479
De volgende ochtend liep Jon met me mee toen ik de container aan de straat zette, zijn zwarte vacht stak mooi af tegen al die verschillende groentinten
IMG_8466
Hier hoorde hij wat ritselen, een muisje of een krekeltje, hij kreeg het niet te pakken in de wildernis
IMG_8467
Deze paarse bloemen zijn als snoepjes voor de bijtjes
IMG_8468
Net als de klaver en boterbloempjes in het grasveld dat ik al bijna twee weken niet heb gemaaid, hoe hoger het gras hoe minder verdamping op de grond. 
IMG_8489
Hier een plukje graan dat tussen de vaste planten groeit, een paar jaar geleden opgekomen van vogelzaad, en vorig jaar zag ik meesjes druk in de weer met de zaden er uit te pikken. Het heeft wel wat.
IMG_8488
Met het maken van het jurkje voor Sophie kreeg ik afgelopen week hulp van Sherlock en Jon
IMG_8513
Klaar, gewassen en bijna droog, de stof is een heerlijke hydrofiele katoen en behoeft geen strijkbeurt na het wassen, ideaal!
IMG_8514
En ook het vestje is klaar, ik wilde het nog versieren met bloempjes of zulks, maar heb het toch maar zo gelaten
IMG_8518
Een ding hebben beide kledingstukken met elkaar gemeen: ze zijn een beetje te groot 😳, hopelijk past het aan het eind van de zomer beter
IMG_8530
Ik had ze na het passen gelijk weer kunnen omkleden, maar ach, het zat lekker, en het volgende jurkje zal ik kleiner maken nu ik haar maten heb opgenomen.  Moet ik niet te lang mee wachten, want ze groeit als kool 😊
IMG_8527
Tijdens de opa- en oma dag kreeg ik bezoek van een lieve schootverwarmer die haar ogen op de nieuwe ventilator hield, op standje 1 blies hij al flink.
IMG_8523

En over lekker gesproken, de plaattaart (recept van AH) met gegrilde groenten was zalig 😋 (link naar het recept staat in mijn vorige blog, denk ik). Ik heb bij thuiskomst het restje als tweede ontbijt gegeten, beetje opgewarmd in de magnetron en als een wrap opgerold. Heerlijk. 
IMG_8510
En nu op naar de hete dagen, ik zie er toch zo tegenop ☹️ vreselijk.

Feestje

Allemaal bedankt voor het meeleven afgelopen dagen, het wordt enorm gewaardeerd.

Tim’s verjaardagsfeest was vorig weekend met een week verzet vanwege een virusje, en gisteren was het zo ver, zo gaat dat met een week verzetten. Op de heenweg pikten we Evelien op bij het station, helaas konden Suzanne en Ferry niet komen. Het was gezellig en met het lekkere weer konden we buiten zitten, Sophie paste de hoed van manlief, stoer meisje
IMG_8459
en genoten van de zelfgemaakte taarten (monchou en oreo) en andere lekkere hapjes, het was heerlijk om Sophietje weer te zien, haar andere oma en opa en overgrootoma en -opa waren er ook en we vochten om namen ons altijd vrolijke kleindochtertje om de beurt op schoot
IMG_8462
De middag vloog voorbij, en voor vertrek kregen we een doos Bossche Bollen mee die Tim voor ons had gekocht bij de jumbo in hun woonplaats.
Vandaag past Evelien op Sophie terwijl Tim en Yvonne bij het concert van Harry Styles zijn, genieten voor iedereen.

En wij genieten van de rust, even bijkomen van een heftige en drukke week. Toch was er actie begin van de middag, er zat een jonge ekster op ons terras die nog niet kon vliegen en Sherlock had hem gelijk in het snotje en schoot in actie, met mij er direct achteraan. Gelukkig kon ik het beestje redden, het was onder de heg geschoten met Sherlock in zijn kielzog, ik kon het sneller dan Sherlock oppakken toen ik tussen de thuja’s naar de andere kant van de tuin was geklauterd.

Met een hevig schreeuwende, fel pikkende en fladderende jong in mijn hand en vier of vijf schreeuwende eksters boven mijn hoofd liep ik naar de beek en gooide het jong boven een kale plek tussen wilde planten omhoog, zodat de grote eksters het gefladder en geschreeuw van het jong zouden volgen terwijl ik wegliep, en niet achter mij aan zouden gaan. Het beestje fladderde gelijk omlaag en verdween uit het zicht, en de eksters volgden mij gelukkig niet meer.

Sherlock zocht nog steeds naar het jong waar hij het voor het laatst had losgelaten, werkelijk niet het scherpste mes uit de la, hij had het toch ook in mijn hand gezien en gehoord. Jon kwam aanlopen met een “wat’s gebeurt?” houding, druk om zich heen kijkend, en Fay kwam ook aanrennen, even neuscontact met Sherlock maken, ze rook denk ik de vogel en begon ook de grond af te snuffelen. Even later nam ze genoegen met het kattenvoer in de keuken, een kat moet toch eten.

Over eten gesproken: ik zag twee recepten die ik graag weer wil maken omdat ze echt lekker zijn, de ene is een plaattaart met gegrilde groenten en de andere is spinazie pici pasta waarbij je de pasta zelf maakt (dus niet uit een pak), beetje meer werk maar wel heel lekker. 

Ik heb wat oudere blogjes gelezen en zag veel ?’s staan waar bv eerder een emoticon stond, zo raar. Ik heb enkele ?’s vervangen door .t’jes, maar wat een klus zeg. Dus wie mijn oude blogjes leest weet dat vele ❓  smileys moeten zijn.

Buiten leven

Zo lekker de laatste dagen met een temperatuur rond de 20°C, mij hoor je niet klagen, hoewel, een pittige bui in de nacht zou geen kwaad kunnen, want het water in de vijver stond eergisteren zo’n vijf cm onder de rand en het kikkerbadje bij de leistenen was al droog gevallen. Toch maar even bijgevuld, aangezien er voor de komende week geen regen is voorspeld.  Hier een inspectie van het vijverwater door Jon  (de zwarte vlek achter het poezenbeeldje) terwijl de andere twee zich laven aan het verse regentonwater uit de schaal
IMG_8387
Ook in trek bij de egels, foto ‘s avonds genomen toen het al een tijdje schemerde. De egel nam na het drinken nog even een voetenbadje, handjes en buikje wassen en weer verder scharrelen door de tuin. Op meerdere plaatsen in de tuin staan ondiepe schalen/bakjes met water voor het vee, ik ververs ze bijna dagelijks om te voorkomen dat er muggenlarven in komen.
IMG_8308
Er was genoeg te eten voor de egel, zoveel slakken en kevertjes en zulks onder blaadjes op de grond (en tegen de stammen van bomen zitten ook slakken, maar ik moet de eerste egel nog tegenkomen die in een boom kan klimmen), ik hoorde gekraak en gesmak maar gooide voor de zekerheid toch ook een handjevol kattenvoer (droog allicht) waar hij zat, en ook hiervan hoorde ik het beestje eten. De rest zal wel door andere egels en buurtkatten opgegeten worden, gelukkig maar, want dit mag Jon niet eten (en ik heb de illusie dat hijzelf niet buiten de deur eet). De egel die ik vorig jaar gewond had afgeleverd bij de egelopvang is in maart weer uitgezet, zo las ik in een brief die ik van ze had gekregen, wat leuk.

Van de postcodeloterij kregen we een cadeautje, terwijl dezelfde ochtend Toos en Henk dit ook als onderwerp hadden. Gezien de kleine hoeveelheid in de knijpflacons en de in te smeren oppervlakte is dit net genoeg voor een paar keer. Ik had liever stroopwafels gehad, maar ja, veel minder verantwoord dan deze vegasmeersels waar de huid super van gaat glimmen. We zullen dit gegeven paard maar niet in de bek kijken, dankbaar moet je zijn, toch?
IMG_8384
Waar ik meerdere mensen hoor kirren over de gewéldige hoeveelheid kruisbessen die aan hun struiken hangen, kijk ik beteuterd naar die ene aan mijn struikje. Niet getreurd, hij moet er nog aan werken, hij staat hier net twee jaar, volgend jaar beter? Kom op, je kan het 💪🏼
IMG_8390
De volgende struik waar de snoeischaar (of zaag) in gezet gaat worden, is de wit bloeiende boerenjasmijn, zodra hij klaar is met bloeien. Door een paar oude takken tot aan de grond weg te halen komt er meer ruimte, en ook nieuwe uitlopers vanaf de grond, zodat ik volgend jaar weer een paar oude takken kan verwijderen, en het jaar daarop weer, zodat in een paar jaar tijd de hele struik verjongt is. Ook in de hoogte mag er minstens een kwart van af, ik ga mijn best doen. 
IMG_8397
De struik is enorm breed geworden en drukt de vlinderstruik en de nu rood bloeiende weigelia (nu als in op dit moment, want de kleur blijft hetzelfde maar ik dacht dat door de kleur erbij te vermelden het voor de leek een makkie was om de weigelia van alle andere planten te kunnen onderscheiden) helemaal weg.
IMG_8405
In de weigelia klimt een Euonymus  (groen-wit blad) en die kan ik dan gelijk even goed bekijken om te zien in hoeverre dit kwaad kan, aangezien de weigelia toch kaal is van onderen. Nee, niet dankzij de Euonymus, want hij was een paar jaar geleden ook al kaal van onderen, en toen was Eu nog niet in beeld. 
IMG_8406
De klimhortensia bloeit nu ook dat het een lieve lust is, ook deze staat in de verdrukking dankzij de boerenjasmijn, maar heeft gelukkig uitwijkmogelijkheden; even achter het schuurtje kijkend zie ik een zee van bloemen, en de geur is zo zalig, maar de afwezigheid van bijen is pijnlijk aanwezig 😢 Misschien waait het nu te hard, denk ik hoopvol, maar vrees het ergste.

Ik zag in het buitengebied naast onze wijk het resultaat van gif spuitende boeren (waar het eerst groen was werd het binnen twee dagen van geel naar bruin) en de kraakheldere opritten in de buurt. En vergeet niet de plantjes bij de supermarkten die worden geprezen als vlinder- en bijenlokkers, maar die volgens de Keuringsdienst van Waarde vol bestrijdingsmiddelen zitten, omdat de consumenten geen plantjes willen kopen waar een hapje uit is genomen, luizen in de topjes hebben of een blaadje met een wit schimmelplekje heeft. Hallo, we hebben het hier over buitenplantjes, die in een maand tijd drie keer groter worden. Waar zijn we allemaal mee bezig?
Wow, daar ga ik weer, kom op, focussen op wat leuk is, op het hier en nu en waar ik wel invloed op heb.
IMG_8408
Terwijl ik dit schrijf komt Jon al kletsend naar binnen, vol verhalen en bedelend om geaaid te worden. Zijn vacht is warm van de zon, gelukkig ziet zijn huid bij de kale plekken er mooi rustig uit en begint er weer haar te groeien, het dieet doet hem zichtbaar goed. (Geen buiten de deur eter dus?) Spinnend laat hij zich aaien en kriebelen op zijn wangetjes en onder zijn kin, dat is nog eens genieten. Sherlock en Fay heb ik maar een keer naar binnen zien rennen, linea recta naar de voerbakjes, en toen weer achter elkaar aan rennend via de achtertuin onder de heg door naar de beek denk ik. Ah, daar komt Sherlock, hij begroet me met miauwtje waar een vraag in lijkt te zitten, en loopt dan door naar Jon die naast me onder tafel lag te slapen. Misschien weet hij het. 
IMG_8411
Even mekaar besnuffelen, neusjes tegen mekaar aan, en door naar de keuken, om even wat te eten op zijn luidruchtige wijze. Serieus, als ik zou zeggen dat er een grote buldog in de keuken stond te eten zou je het geloven. Nog even bij mij aan de voeten liggen als een echte hond betaamt, maar na een paar minuten loopt hij “houdoe” miauwend weer naar buiten, ik denk om te kijken waar Fay uithangt.
IMG_8410
De agenda staat vol deze week, morgen krijgt manlief een MRI-scan, donderdag een CT-scan en vrijdag de uitslagen; het duveltje op de schouder zit er al ruim een week bij mijn lief en mij, hopelijk springen ze er vrijdagmiddag af en kunnen we weer lekker slapen en relatief onbekommerd genieten van het vooruitzicht van het huwelijk van Tim en Yvonne over vijf weken.

En met dit schrijvend komt Sherlock op luide jubeltoon kletsend “Kijk eens wie ik heb gevonden” naar binnen met een stoffige Fay achter hem aan,  samen de keuken in maar gelijk ook weer er uit, en bij de vitrinekast stilstaand mij aankijkend. Ik denk dat de bakjes leeg zijn, en loop er naar toe, jip, helemaal leeg. Dankbaar steekt Sherlock zijn kopje in het bakje waar de eerste brokjes in beginnen te vallen, zo’n honger dat hij niet kan wachten, en Fay schuift aan, gezellig samen even eten en dan gelijk weer naar buiten, zo te zien blijven ze nu in de tuin, wat een leven. 

Zoveel moois

Eigenlijk wilde ik het hebben over de tuin, zoveel moois om te zien
IMG_8275

IMG_8301
en waar ik de laatste dagen zo heerlijk in heb gewerkt, vooral paadjes ontdoen van mos en onkruiden langs de schutting naar het tuinhuisje
IMG_8252
En langs het tuinhuisje
IMG_8259
naar het terras
IMG_8282
Het ging lekker
IMG_1942
Erg lekker, af en toen kwam Jon even kijken hoe het er bij stond
IMG_1943
En opeens was ik klaar
IMG_1945
Ik deed dit niet allemaal op een dag, maar gewoon een uurtje in de ochtend hier en een uurtje in de middag daar, en na het avondeten nog een half uurtje.
Toen ik aan de koffie zat bracht Sherlock me een klein hapje, gelukkig mocht ik het naar buiten brengen waar Sherlock het aan Fay liet zien
IMG_8305
Jon is weer bij de dierenarts geweest, deze keer bij Stijn, gespecialiseerd in huidaandoeningen. Hij (Jon) was kaal aan het worden, (Stijn ook een beetje, maar dat is volgens mij leeftijdsgerelateerd), kale plekken op buik, re.achterpoot, oren, nek en onder de kin. Jon heeft hoogstwaarschijnlijk een voedselallergie waar hij jeuk van krijgt, en moet op dieetvoeding, en wat het allerergste is voor Jon: geen snoepjes, snacks, kip, vlees, ook niet stiekem schaaltjes of lepels aflikken die op het aanrecht staan. Oh boy. De andere katten mogen het ook eten, dat scheelt me heel veel stress 👌En gelukkig stinken de brokjes van Royal Canin anallergenic lekker naar kip (naar kippenbouillon blokjes) en eten de katten er alledrie met smaak van, ook al kijken ze me in de garage als ze voor de nacht nog wat eten krijgen me vragend aan: ”Vergeet je niet wat, zoals het lekkere snackje?” Jon kreeg van Stijn een shotje corticosteroïden wat goed hielp tegen de jeuk, en vijf dagen later zien de kale plekken er al veel beter uit en zie ik alweer haargroei. 😊

De bos bloemen op tafel stond er gisteren nog prachtig bij, de pioenroos is zo mooi van kleur, maar vanmiddag vielen de bloemblaadjes plots massaal uit.
IMG_8295

Dit wilde ik jullie allemaal vertellen, maar toen kregen we halverwege de middag foto’s van onze kleine zonnestraal, voor het eerst oog in oog staan met een giraf en vol verwondering alles bekijken, genieten toch?
8e26c456-2114-4e1e-9cec-827377eaf1ee
En toen bij thuiskomst ging ze achter de piano zitten, kijk nou toch wat een genot
a5b9ed7a-e7d3-4edf-85e2-cdfb00acdcc1
We zaten te lachen toen we dit filmpje zagen, kostelijk! 🥰

Lekker fris

Vocht en wat hogere temperaturen en de natuur is dan zo mooi, met frisse kleuren van net uitgelopen blaadjes en bloemetjes
IMG_8127
De blauwe regen bloeit nu toch zo mooi, 
IMG_8128
Ik maak mijn hoofd graag leeg door onkruid te verwijderen tussen de vaste planten om ze zo meer ruimte te geven, zoals deze ajuga reptans, de bijen zijn gek op deze tien centimeter hoge bloemen en het is een goede bodembedekker. Op de foto hierboven zie je ze ook staan, rechts van Fay. En natuurlijk hieronder op de foto. 
IMG_8125
vooral de kattenkruid stond in de verdrukking; de katten kwamen gelijk op de geur af en knabbelden er lustig op los, Fay wacht rustig haar beurt af.
IMG_8110
Een deel van het onkruid langs de heg laat ik staan omdat het mij niet in de weg staat. Als de tuinmannen over een maandje de hoge Leylandii haag komen snoeien moet ik er wel even bij blijven, want er zit er eentje bij die de boel graag schoon achter wilt laten, en dus ook mijn houtwalletjes, bladeren onder de hagen en de brandnetelhoek bij de bladkorf. 

De baas weet dat ik van een “wilde tuin” houd, zo omschreef hij het een keer toen ik zag dat de grond helemaal schoon werd geharkt. Waar “vuil” op de grond ligt verdampt er minder vocht en is er meer bodemleven, maar ja, zeg dat tegen een tuinman die graag kaal grond rond de plantjes ziet.

Elke morgen snuif ik buiten de zalige geuren van het gras, de aarde en de bloemen op. Shirley hoe kan je nou aarde ruiken, hoor ik jullie denken. Nou, ik kan geen vier stappen in de tuin zetten zonder iets uit de grond te trekken wat ik daar niet wil hebben.

Neem nou dit perkje, al dat gras tussen de lavendelplantjes (tussen rode lijnen), hup, weg jullie. Ik weet nog niet wat ik moet doen met de oregano die ook plots langs het pad groeit (gele pijlen), ik had een flinke bos hiervan in een pot staan (blauwe pijl), en die heeft zich vorig jaar dus uitgezaaid. De bloemen hiervan zijn zeer in trek bij de bijtjes en zulks, dus ik denk dat ik ze laat staan, het ruikt ook gewoon lekker als je er langs lopend aankomt.
IMG_8070

De voegen van het terras zaten vol ongewenst groen, toen ik net begon met schoonmaken kwamen de inspecteurs even langs. “Hier is ze al geweest, jammer dat ze ons snoepgoed (kattenkruid) heeft verwijderd.”, hoor ik ze mompelen. 
IMG_8016
Ik heb er twee middagen voor uitgetrokken om het schoon te maken met de voegenkrabber, en gelijkertijd heb ik met de graskantsteker de graskanten weer recht afgestoken. Daar zijn graskantstekers goed voor.
IMG_8021
De tegels moet ik nog wel een keer met de hogedrukspuit onder handen nemen, maar voor zover ben ik hier klaar en dat voelt wel lekker
IMG_8095
De oprit heb ik ook in twee keer gedaan, op deze foto zie je het afval van de Japanse kers (dat bruinige), het was al een beetje aan het composteren dankzij de regen
IMG_8112
Omdat de auto op de oprit stond en ik er aan het eind van de dag even mee weg moest, maakte ik de rest de volgende morgen pas schoon.
IMG_8131
Het knapte er lekker van op,
IMG_8134
alleen begon het te regenen voordat ik helemaal klaar was, dus dit stukje moet ik een dezer dagen nog doen.
IMG_8132
De katten lopen bijna altijd samen met mij mee in de tuin, dat is zo gezellig, ze rennen dan langs me, spelen tikkertje met elkaar en als ik met een takje over het gras rondjes trek, rennen ze er als hazewindhonden achteraan. Sherlock (vooraan op de foto) gebruikt hier het restantje van een helaas overleden struikje als kriebelstokje, hij doet dit dagelijks, vandaar dat ik het ook laat staan. 
IMG_8126

Feestje

Zaterdag was mijn lief jarig, wat een feest dat we dit konden vieren 🎉 hij werd lekker verwend en we genoten van de middag en avond met ons gezin
IMG_8064
Sophie had een beetje koorts en was op het moment van het maken van deze foto toe aan haar bedje, wat een lieve foto. Bij binnenkomst werd me al gelijk gevraagd of ik haar haartjes een beetje kon knippen zodat ze niet voor haar ogen hingen, en na de koffie/thee met zelf gebakken schuimgebakjes en monchou taart knipte ik ze terwijl ze bij Tim op schoot zat. Ze liet het toe alsof ze niet anders gewend was, het zal ook schelen dat het ook met een paar minuten klaar was. 

Zondag was echt een dag van nagenieten, bijkomen en restjes taart/gebak/dessert opeten, we hadden het er maar druk mee 🤣🤣
Vandaag is dus afkicken van al dat zoets, misschien kan ik wat calorieën verbranden in de tuin, als het droog blijft. Fay heeft iets nieuws ontdekt
IMG_7900
Zo grappig om ze naar binnen te zien kijken als ik aan het aanrecht sta
IMG_7903
Vorige week snoeide ik de lavendel in de voortuin, het kon nog net, en Jon hield de straat in de gaten. Tussen de lavendelplantjes kwam Campenula op die de lavendel helemaal wegdrukte. Hier moet ik even bovenop blijven om de lavendel een kans te geven de gaten te dichten.
IMG_7969
Die ene bos Campenula aan de straatkant mag van mij wel blijven staan, maar ik vrees dat zolang deze hier staat, de wortelstokken hiervan ook tussen de lavendel blijven groeien. Misschien toch maar verwijderen. De knipneusjes die nu als groene toefjes her en der in het split staan mogen blijven, de knalroze bloempjes staan hier ‘s zomers zo vrolijk. Het groene grasveldje links is het beste wat ik er van kan maken, het nare gras kort houden gaat nu lastig omdat de vaste planten -waaronder veel wilde weide planten- overal tussendoor opkomen. Ik doe mijn best om te zorgen dat het niet via het split de andere bakken of de lavendel haag bereikt.
IMG_7967
Hier klaar met snoeien en onkruid trekken, wat steekt de gele brem mooi af,
IMG_7974
Vorig voorjaar heb ik deze vlak na de bloei gesnoeid, het is een mooie bos geworden waar de bijen en andere beestjes blij mee zijn. 
IMG_7976
en de azalea staat ook weer volop te ✨
IMG_7975
Paardenbloemen steken mooi af bij de rest
IMG_7970
En de blauwe druifjes mogen uiteraard ook lekker blijven staan tussen de euyonimus plantjes (eigen stekjes) die al een bescheiden laag heggetje vormen
IMG_7971
De (giftige) lelietjes-van-dalen komen massaal op in het plantenperk naast het pad van de oprit naar de voordeur, net als de nieuwe knoppen van de varens. 
IMG_7973
Toen ik de boel opruimde keek Fay toe, en af en toe hoorde ik ze mekkeren tegen de vogeltjes. Onze eigen Sawtooth Cat, klik hier van een filmpje met het doorquilten van zo’n quilt 
IMG_8012

Kattenavonturen

IMG_7938
Lente, de katten genieten volop van de bloemetjes en het frisse groen, en proberen indringers duidelijk te maken dat dit hun tuin is, maar deze kater heeft er geen oren naar en loopt rustig langs de struiken, hier en daar even trillend met zijn staart urine sproeien, getver. En Sherlock kan niets anders doen dan toekijken, zo frustrerend.
IMG_7906
Gezien de vele krabwondjes heeft Sherlock het de laatste tijd echt geprobeerd, maar hij kan deze kater niet de baas.
En Jon? Die zat uit het zicht van de kater te wachten tot deze weer weg zou gaan, hij is niet zo macho en heeft het er wel moeilijk mee; veel stress wat zich uit in veel likken en krabben, en de plukken haar vond ik door het hele huis. Met een FeliWay stekkertje in de kamer en af en toe de ruimtespray hiervan gebruikend lijkt het ergste achter de rug.

Ik had in de Nextdoor app van onze wijk een melding gemaakt van deze kater, castratie zou al heel veel schelen. Natuurlijk niks gehoord van de baasjes van de kat, maar ik heb hem nu al een tijdje niet meer gezien. Wel een rood-witte kat, maar Fay heeft deze met een felheid waarbij de rillingen over mijn rug liepen weggejaagd, wat kan ze een keel opzetten zeg. Tevreden kijkend liep ze terug naar de schuifpui, stoer geëmancipeerd wijfie. Jon lag op dat moment in diepe rust op de strijkplank in de bijkeuken.

De plank met kattendoorgang kon met het warmere weer ingezet worden, iedereen blij, alhoewel, Sherlock maakt er een spelletje van
IMG_7944
Jon wilt dat ik de schuifpui even voor hem opent, hij heeft hier helemaal geen zin in
IMG_7946

Gelukkig vindt Jon later weer zijn gevoel voor humor terug en spelen ze samen tikkertje in de tuin, waar Fay ook met grote sprongen overal overheen rennend aan mee doet. Later liggen de twee mannen uitgevloerd naast mijn stoel, Sherlock onder in beeld, terwijl Fay eigenlijk nog wel wilt spelen
IMG_7941

De volgende dag was het frisjes en was de schuifpui dicht toen Jon al wauwend (dan roept hij wauwwauwwauw met een diepe stem) aan kwam lopen met een vette muis in zijn bekje, en bleef voor de deur stilstaan. Shit, dicht, en hij liep naar de zijtuin, kijken of daar het raam wel geopend werd voor hem en zijn snack. Helaas ging die vlieger ook daar niet op, hoe wanhopig hij ook keek. Hij legde de muis midden op het grasveld en keek om zich hee, hij leek te zoeken naar getuigen van zijn mooie vangst, en in afwachting op publiek ging hij erbij liggen.
Een tijdje later hoorde ik beweging bij de ex-groentetuin, en zag Fay spelen met de dode muis, gezien het formaat leek het Jon zijn muis.
IMG_7931
Ze ging er helemaal voor

En at hem daarna op 🤢 

Ik zag dat afgelopen febr. in Amerika quiltcon was geweest, een quiltshow met moderne quilts. Een quilter maakte vele foto’s en deze zijn hier te zien. Ook in Frankrijk en Nederland waren quilttentoonstellingen, mocht ik hiervan albums tegenkomen, zal ik ze delen.
Ik heb afgelopen weken nog niks creatiefs gedaan om te laten zien 😩 

Gek weer

Je kon dinsdag de lente al ruiken, de Japanse kers begint te bloeien, en ik kreeg zin om in de tuin aan de slag te gaan, er moet veel gebeuren
944B6404-F75B-46CB-9A00-08437CD3FE39
Maar de volgende ochtend zag het er zo uit,
BAD70304-3728-4E6C-988B-E98F026639DD
Zo blij dat we de deur niet uit hoefden, het maakte wel mooie plaatjes
B33C4DCD-E7E2-4CC0-85E1-118DD1899E01
De katten waren maar kort buiten te vinden, even een frisse neus halen en weer gelijk naar binnen

Fay vond de vallende sneeuwklokjes wel heel leuk om naar te kijken

Om vervolgens de dorre delen van een bananenblad los te trekken en uit te tuffen, gek beest

Er viel die dag een bescheiden pak sneeuw, iets van 5cm
B531CC83-38ED-4F32-BEBC-5D677686BB8E
Donderdagmiddag was alles weg en regende het, dit is vrijdag, de zijtuin stond voor een deel blank
8379C45D-EE37-41A1-99CD-11F307ACC6EA
Zaterdag was het droog, ik schudde de poezenspeelquilt buiten uit, catnip viel op het terras en een dikke zwart-witte kater lag er even later vol overgave in te rollen terwijl Fay gewoon toe zat te kijken. Jon had hem nog niet gezien denk ik, hij was aan het drinken uit de kom bij het raam
88C71DC0-E805-4179-BD79-C1095DBC25EB
Maar eenmaal klaar met drinken kreeg hij het beestje in de gaten, die toen gelijk wegliep maar brutaal bij het egelhuis bleef staan
B089B0A7-6E9D-4483-9740-7C195647D208
Sherlock kwam er ook bij staan, en omdat ik geen gegrom of dikke staarten zag bij onze mannen, dacht ik dat het vriendjes waren van mekaar, en opende de deur. Oei, foute boel.  Jon en Sherlock liepen er gelijk achteraan, dikke staarten en gejoel, maar het bleef bij verbaal geweld, en ze kwamen even later weer ongehavend naar binnen. Gelukkig maar, want Sherlock zit na een stevige discussie met een andere kat twee weken geleden weer vol wondjes aan zijn bovenlijf. Een ontsteking aan zijn gave oor, dikke pus kwam er uit toen ik het voorzichtig leegdrukte, en gelukkig liet hij het schoonmaken daarna ook steeds toe. Er zit nu enkel een kaal plekje op zijn verder weer plat aanvoelend oortje. Kan natuurlijk ook van Fay zijn, ze spelen geregeld behoorlijk fanatiek met elkaar waarbij plukjes haar alle kanten op vliegen  

Die middag kregen we hoog bezoek, de kattenfluisteraar. Met haar ouders weer de hort op mochten we lekker oppassen, heerlijk hoor. Sophie nam met Jon de dag door
8B993BEC-7A86-4C59-A722-1724E431AF26
Fay bekeek het meisje liever vanachter het glas
EAE6FD14-0179-42A1-9AF6-C6883F9D59F1
Ik ging er even naast liggen, ze had rode wangen van de slaap, en was nadat ik ze in haar bedje had gelegd binnen een minuut in diepe rust
840ED983-A396-4AA6-9831-64944298F263
Heerlijk. Even snel de hoes afmaken voor het kinderstoeltje, ik had van Monique P behalve kinderstoffen ook uitgeknipte en al van vulling voorziene onderdelen voor een zitje gekregen. Dit maakte ik er van, niet perfect
68D3C44F-AE6B-4D94-9A20-A35FF4E5DE1B
Maar wel functioneel en veel leuker dan wat er in zat
5A09D4B5-AF84-49F7-9986-8C5D44F07BBC
Manlief was aan het werk toen hij Sophie wakker hoorde worden en haalde haar uit bed, gelijk lachen, wat een schatje. Voor het slapen was ze weer met haar ouders mee naar huis, en wij sliepen die nacht ook als een blok. 
DDB467A0-51E6-4E7B-911D-E4A790E4A68B

Het vest is bijna klaar, nog een klein stukje 😅 lekker slank afkledend met die strepen, 🤣🤣
BFB488EC-D4CB-455F-9948-8367013532D2
De perenboom had ik begin januari flink gesnoeid, en de takken had ik snel bij de compostbak gegooid omdat het ging regenen, en was ze toen vergeten, tot begin vorige week. Even wat ingekort zodat de takken weer vocht op konden nemen en in een stevige vaas gezet, en van kale takken naar dit:
CCE770A3-3618-40B3-8854-C18700547561
Voor vandaag geven ze warm weer af, en ik denk dat ik de vaas met takken onder de veranda ga zetten, daar staat het hopelijk beschut tegen de harde wind die voorspeld is, maar kunnen de insecten er wel al van snoepen. Ik zag daar gisteren een hele dikke bij 🐝 , wie weet zit hij er vandaag nog.

Gisteren ging ik “even” de tuin in met de heggenschaar om de dorre grassen kort te knippen, hooguit een kwartiertje werk, liep door naar de voortuin waar ook een paar graspollen staan langs de winterjasmijn die nu echt helemaal uitgebloeid was, even kort langs de schutting afknippen, en oh, dat is waar, in het pampasgras zitten nog een stel dikke takken met pluimen. Hup hup er uit geknipt met de heggenschaar, en gelijk ook de rest van de plant wat geknipt, uiteraard zonder handschoenen want ik was alleen maar van plan om de lamperpoetsersgrassen te knippen.  Anderhalf uur later stapte ik weer naar binnen, beetje moe, bezweet (opruimen is het meeste werk) maar voldaan. Helaas zitten mijn handen nu onder de papercuts van de akelig scherpe pampasgrasbladeren, ook op de vingertopjes, merkte ik toen ik een mandarijntje pelde. Au.

Alleen maar leuk, hoewel?

Met de laatste bestraling achter de kiezen en positief gesprek met de oncologe-radiologe gaat de blik weer op herstel en vooruit. Lekker hoor, we zijn er zo klaar mee. Manlief merkt op zich niet veel van de bijwerkingen, misschien de komende weken, maar dat zien we dan wel.

En zo zaten we te genieten van de koffie toen we een hoop gefladder van een witte wolk voor het raam zagen, manlief dacht aan een reiger, maar toen ik de vele veren op het gras zag liggen leek het me eerder een roofvogel, sperwer of zo?
De duiven zitten vaak op het dakje van het vogelvoerhuisje, sperwer ziet ze, duikt om er eentje te pakken, denkt “oei die is zwaar” en maakt een noodlanding op het gras om de duif beter vast te pakken, en stijgt weer op. Dit alles in een paar tellen. Ik weet dit want ik heb het eens voor mijn ogen zien gebeuren. Aan de hoeveelheid veren op het gras kan de duif niet zijn ontsnapt.
Sherlock en Jon onderzoeken de nog warme plaats delict.
77FFD186-2BA3-42CE-825B-235315D469E5
De dader kan via de boom zijn ontsnapt
904FDFB6-B899-4DE6-BA26-012E3B5DEBDE
Sherlock denkt ook dat naar boven de enige vluchtroute was

FDCAC5EC-E4F9-438A-AD90-C1DD2BDE0F1C
Een jongere collega komt erbij, met frisse ogen en nieuwe inzichten, ze rechercheerden nog lang door.
BC5D3C74-4AAF-4768-AA4C-41016B4BA272
De Japanse kweepeer bloeit, het vele snoeien werpt zijn vruchten af, het is een mooi dicht struikje geworden. De winterjasmijn loopt met de bloei tegen het einde, deze zal ik komend weekend kortsnoeien
227B473B-722B-4B18-9D5E-CBF5012CA430
Ondertussen heb ik mijn borduurwerkje van CrabappleHill echt afgekregen, deze kan bij de andere, wachtend op inspiratie “wat er mee te doen”. Het eet geen brood en ik heb er mijn plezier aan gehad.

E8572450-25B8-4470-AFB2-9AAC7FF31122
Ik ben verder gegaan aan het vest, mouw 1 is bijna klaar, ik ben met de boord bezig en heb de steken op een korte sokkenrondbreinaald gedaan, want ik werd helemaal kriegel van die lange lus van de andere rondbreinaalden die ik steeds halverwege het werk moest doortrekken om te kunnen breien. Nog drie cm en dan kan ik de Italian bind off techniek toepassen

555FC8DA-5DB3-4F46-9A7A-8F2E93BF70D1
Sophie is steeds actiever aan het worden, hier ligt ze schattig te wezen op haar eerste quilt, oooh wat een schatje 🥰 
6B6AEC0D-4C5A-4045-9944-D65C90247782

Bijna klaar

Goeiemorgen, klaar voor het weekend? Even niks moeten, heerlijk. Foto van Sophie om mee te starten, haar eerste tandje is doorgebroken, al is deze nog niet zichtbaar op de foto. Over negen dagen is ze al een half jaar oud ☺️
A707EB10-482F-43F9-BF58-3B32EC00580E
Bij manlief zijn twee van de drie precisie bestralingen achter de rug, de eerste (donderdag) duurde het langst, dit was de grootste tumor met oedeem rondom die ook de epileptische insulten veroorzaakt. Donderdagavond was het weer raak, de Midazolam neusspray werkt gelukkig snel, en dat zorgt voor rust, zeker nu meer insulten mogelijk zijn nu al twee tumoren door de bestralingen tot het kookpunt verhit zijn geweest en er hierdoor meer oedeem rond zit. Wat ook voor rust geeft is de wetenschap dat we na het toedienen van de neusspray gewoon thuis kunnen blijven (tenzij het insult niet overgaat na de tweede spray), geen hectiek van SEH maar gewoon kassie an en thuisblijven.

Vrijdag was de tweede tumor aan de beurt, DH was met een half uur klaar en bij thuiskomst ging ik even langs bij de overbuurman die ons zag uitstappen. Hij wist nog niet van de uitzaaiingen maar had mijn wederhelft wel met de rollator zien lopen, en hij schrok zichtbaar toen ik hem vertelde van de laatste ontwikkelingen, hij kreeg zelfs vochtige ogen, maar toen ik zei dat we optimistisch waren omdat de longarts/ oncoloog dit ook was, slikte hij en knikte hij bemoedigend. Ik mocht hem ten alle tijden bellen als ik even de deur uit moest en manlief niet alleen thuis durfde te laten, hij zou hem dan gezelschap houden tot ik weer thuis was. Zo lief, en geruststellend om te weten.

Tijdens de bestralingen zat ik te borduren, 5 tot 10 minuten per vierkantje, de klok was het laatste wat moest gebeuren

27A7FB83-02C8-48FE-897E-31D530229F59
Eerder had ik het donkergroene koordje aan de lepel uitgehaald
7C9EEE42-6203-4251-8523-2101962F6365
en vervangen door een zilveren koordje, veel beter
5F56CE4B-C675-4A94-9986-B1F4F3284B8F
Daarna borduurde ik verder,
3ED45A68-D3C5-49BA-952D-D0A19A01E2DE
En verder
1547A2D0-205B-4A8F-A953-62D6F0F80F2E
En verder
CEEF42B6-47AB-4237-BA08-FFAE9F6C8011
En -jullie hebben het al door- verder
724B343E-BD49-495E-BD51-29B24EA22B1F
Tot ik het gistermiddag afmaakte

ABE97475-3389-49E8-914E-383FF4A9A6A3
Of toch niet helemaal
F7565F95-C864-4DD2-ABAE-ED70AAE2DA3D
Wat een bak zeg, dit zal ik zo nog borduren. Maar hier kan je goed zien waar ik de volgende keer echt op moet letten: de te dikke lijnen van de permanente stift. Ik had een speciale stift voor stof gebruikt die helaas snel dikke lijnen maakte, en ik had een “het zal me aan mijn reet roesten, als het er maar op staat” houding, moe van de hectiek en snakkend naar een klein en overzichtelijk wachtkamerhandwerkje. Maar nu stoort het me dat de donkere lijnen door de borduursteekjes heen schijnen. Altijd fijn als de maakster anderen wijst op onvolkomenheden, hoewel het meestal zo is dat als ik niks had gezegd het niet was opgevallen, maar in dit geval heb ik zo mijn twijfels. Mijn lieverd zegt vaak dat ik niet zo streng moet zijn voor mezelf, als ik ontdek dat ik iets ben vergeten of zo.

Mijn andere wachtkamerhandwerk, de gehaakte hexagonbloemen, lukt me alleen als ik niks aan mijn hoofd heb, want hier moet ik tellen en goed opletten wil ik dat elke bloem dezelfde maat en vorm heeft.
87BBDFEB-8242-44A5-BDE2-004BA3CFDABB
De katten beginnen de komende lente te voelen, vanachter het raam wel te verstaan, Fay ligt te genieten van de warme tegels en laat haar buikje verwarmen door de zonnestralen
DAE7EB74-6662-4D17-8840-78969C31491F
Samen klaar met de vogeltelling, een korte wasbeurt en nu even slapen, oh wacht, even lachen naar de persfotograaf.
CC1683AA-DFC7-47F6-9E64-A42FC2064769
Jon smikkelt van een verse muis als we net terugkomen van de bestraling, laat de helft midden op het pad liggen en loopt mee naar binnen. Toen ik terugliep van het gesprek met de overbuurman wipte ik met een takje het achterlijfje van de muis aan de kant, stel je voor dat er iemand op zou gaan staan 🤢 Maar een tijdje later zag ik met het naar buiten laten van Jon dat Sherlock het had gevonden en het ook wel een smakelijk hapje vond. Jon keek even of hij het goed had gezien
496442BF-9A19-475F-96EE-FAE6B9945F44
en liep toen hoofdschuddend terug naar binnen
C211DEC1-6488-4C8A-A26A-FC1A2FA585BF
Sherlock klopte even later aan bij het keukenraam en schrokte nog een half bakje aan brokjes naar binnen, het halve muisje was blijkbaar net genoeg voor een holle kies, o wacht, die heeft hij niet meer. Toch knap hè hoe een gebitloos bekkie een muisje kan kraken tot hapklare stukjes. En toen klom hij bij mij op schoot 🥹, dit doet hij de laatste week vaker, gewoon even bij me komen buurten, kopjes geven, bedelen om aaitjes en keihard spinnen, om na een paar minuten even lekker te gaan liggen met zijn voorpootjes vlak onder mijn kin, zo lief. Maar hij heeft geen rust in zijn lijfje en springt er na een tijdje toch weer af om naar buiten gelaten te worden.

Als Fay in de kamer is en merkt dat Sherlock op mijn schoot springt, is ze er als de kippen bij,
D0ACF8DB-C80D-4046-8AAC-73BE39FD0C91
het liefst heeft ze dat Sherlock er dan ook gezellig bij blijft zitten, maar helaas, haar enthousiasme is teveel voor Sherlock en hij springt er weer vanaf
06AF2B18-CB44-4E6A-8119-94BD1B62C387
alleen op de toren krijgt ze dit voor elkaar, het is er ook wat ruimer, dat zal het zijn.

Oh en ik mag Fay als ze naast me op de grond staat haar bovenlijfje even vasthouden terwijl ze wel met haar achterpootjes op de grond blijft staan. Helemaal optillen is bij dit mokkeltje echt een no-go area, ze schiet dan in de stress en rent weg, zo merkte ik een maand geleden weer. Dus laat ik ze nu weer rustig wennen aan half optillen en als ze nog maar dénkt aan het loswurmen dan laat ik ze al los. Ik hoop ze over een jaar toch wel zover te krijgen dat ik ze kan optillen, want naar de dierenarts gaan voor een inenting of zo lukt momenteel alleen als ze bewusteloos is.
Ze vertrouwt me genoeg om al op de vensterbank te springen als ik het keukenraam nog moet openen (ze heeft zichzelf dan in een hoek klem gezet), maar als ik hier te lang over doe, dan peert ze hem weer snel. Jeugdtrauma.

Sherlock kan ik wel al een tijdje vasthouden en knuffelen als ik hem van de grond oppak, dus hoop ik dit ook voor elkaar te krijgen bij Fay.