Categoriearchief: Katten avonturen

Geveld

Klokslag acht uur begon de herrie achter ons huis, en waar ik al bang voor was sinds het huis achter ons was verkocht en de bewoners vorige week waren vertrokken, gebeurde helaas.

De grote blauwe Ceders (3 stuks naast elkaar in 1995 geplant) moesten er aan geloven. Een man boven in de boom met een kettingzaag en eentje op de oprit in de weer met een joekel van een hakselaar. Op de foto hierboven zijn al vele grote takken uitgehaald, zo zonde. En hij zat dit jaar zo prachtig vol met dennenappels.

Hier vanuit de tuin om 9 uur

manlief: “Je gaat je er niet mee bemoeien hoor!”, toen ik zei dat ik het zo erg vond dat de grote bomen weggehaald werden. De vogels zullen het wel gaan missen 😢

En vijf uur later waren de bomen weg

De hakselaar ging nog door tot eind van de middag, de katten durfden toen nog niet langs de schuifpui naar binnen en buiten, hier rent Jon naar binnen

Fay heeft er nog geen zin in, ze ligt onder de conifeer de voortuin in te kijken, Sherlock ligt boven te slapen, hij was vanmorgen als eerste naar buiten gerend toen het even stil was, en een paar tellen later gingen de machines aan en liet hij zich een paar uur niet zien. Pas toen de mannen zaten te lunchen liet hij zich weer zien, en wilde hij heel graag naar binnen.

Voor de lunch ging ik verder met de Cat Lady quilt, Jon keek even naar de deur of Sherlock er ook aan kwam, vaak wilt hij ook meekijken, vooral als er een snoepje aan vast zit. Ik tekende de letters over op HeatNbond featherlight

En ik had een stukje stof (scrap) gevonden,

Mooi mooi

Nou op de witte border strijken, en het stukje staart ook. Daar waar het staartje over de letter gaat streek ik nog een stukje witte stof zodat het paarse niet door zou schijnen

Het vastnaaien ging op het gemakje, en omdat ik zo een andere snijmat op het bureau moest leggen omdat de snijtafel bezet was, ging de overlocker er af.

ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Jon wakker te maken omdat ik de snijtafel nodig had.

En toen, dom dom dom, trok ik de papieren versteviging (theezakjespapier) van de achterkant weg. Nu gingen de randen lekker golven, geniaal. Doe dit pas als de borders er op zitten. Volgens mij heb ik bij de vorige Amy Bradley quilts na het opstrijken van de applicaties de top eerst gesandwicht, en toen met de festonsteek alles vastgenaaid. Ik vond dat wel handig. Maar het onhandige was wel de dikke laag stof/tussenvulling/achterkantstof die ik bij elke bocht door het gat van de machine moest manoeuvreren

Hier zie je wat ik bedoel met het gegolf terwijl de zijborders er op zitten en geperst moeten worden, maar kijk ook even naar de schone zool van het strijkboutje 👍

Nadat ik de bovenste en onderste border er op had genaaid kon de mouw en het puntje van de staart er op worden gestreken

En kon ik het vastnaaien, de rand van de mouw was lastig te zien

En waar ik hier stop moet de plooi aangegeven worden

Deze lijnen had ik vergeten er op te tekenen voor het vaststrijken, en omdat ik niet wilde afhechten om de top op de lichtbak over de tekening te leggen moest ik even wat improviseren. Ik gebruikte het papiertje van de heatNbond wat ik eerder van de achterkant had losgetrokken

en een deel uitgeknipt zodat ik de lijntjes kon tekenen

met frictionpen

Papiertje weg en weer verder

Nou ja en toen was het naaiwerk klaar

Morgen ga ik wel verder, het rechtsnijden van de zijkant komt wel na het doorquilten, oeh zo leuk

Jon was blij dat dit deel klaar was, het is altijd weer spannend of het goed gaat

Luie dames

3 reacties

Jon voelde zich een beetje zielig, hij had in de spiegel gezien dat zijn oortje tijdens een klauwenwisseling een beetje gehavend uit de strijd was gekomen

En terwijl hij zich in de badkamer opwarmde, zette ik met de machine nog wat steekjes op de cat lady quilt

Sherlock kwam er weer gezellig bij, even checken of er snoepjes waren en na het in ontvangst nemen van minutenlang gekriebel en geaai bij zijn kopje liep hij spinnend naar het plekje onder het raam, maar belangrijker: vlak naast de verwarming, genieten.

De polka dot poes is er van opgeknapt, ik ben een keer extra langs de festonsteek rij gegaan met een rechte steek om het contrast wat groter te maken. Het katten vrouwtje kijkt tevreden toe.

Lekker relaxed stelletje op de lime green sofa

Vandaag ga ik nog de zwarte kat met bol wol en de kussens doen en dan kan ik aan de onderste border beginnen, elke dag een uurtje of twee, heerlijk met de radio aan. Helemaal lekker als de regen op de ramen tikt.

Passen en meten

5 reacties

Sherlock lag lekker te slapen terwijl ik bezig was

Met Friction pen tekende ik de lijnen waar ogen en neus kwamen, en met een zwarte stofstift tekende ik de lijnen waar ik later moest naaien

Het was een gepiel en gepeuter om de delen allemaal netjes op, onder en naast elkaar op de witte stof gestreken te krijgen, gelukkig hielp Jon me

Ik vond het moeilijk om kleuren te kiezen, ik vind de bril te donker maar misschien valt het later wel mee.

De arm van de dame komt er later aan, eerst moet dit vastgenaaid worden, en dan komt de onderste border er op, en dan de arm, een staartje en de letters. Tegen de onderkant van de witte stof spelde ik theezakjespapier, dit voorkomt het trekken van de stof, en ik merkte tijdens het naaien dat het ook zorgt dat de stof gladder is, makkelijker glijdt tijdens het maken van de bochtjes

Op de beschrijving staat dat Amy garen gebruikte dat een tint donkerder was dan de stof waarop genaaid moest worden, maar ik doe alles met zwart, gewoon omdat de tekening ook cartoonesk is. De zwarte stippen op de ogen heb ik met een textiel gel pen gedaan (niet de micron pen)
Hier zijn de krulspelden ook gestikt met de festonsteek, een gepriegel maar wat maakt het een verschil. De onderkant van het linker kraag deel mag ik pas naaien als de border er op zit zodat de arm er ondergeschoven en ook vastgenaaid kan worden.

Om te voorkomen dat Jon eraan gaat peuteren omdat hij het beter meent te weten, heb ik het met speldjes vastgemaakt aan het andere quiltje.
Hmmm, nu ik de foto bekijk, vind ik de blauwe bol wol op het zwarte katje niet kloppen, het valt amper op. Het zit nog niet vastgenaaid, maar wel vast gestreken. Om het los te maken moet je gewoon dit deel met de strijkbout verwarmen om de lijm zacht te maken, en dan gelijk met een speld tussen de lagen heen en weer gaan. Dus niet gaan peuteren en trekken terwijl de delen nog of alweer koud zijn, want dan trek je het kapot.

Allemaal katten

4 reacties

Woensdag samen ontbijten voordat de katten buiten gaan spelen, ondanks de regen

En ik haakte nog een paar bloemen aan de groeiende deken, Fay kijkt of ze goed vast zitten

Na de lunch verplaatsen manlief en ik ons naar boven om in onze eigen werkkamers aan de slag te gaan, hij met cijfers werkend en ik met papier en pen. Kijk toch hoe netjes mijn werkplek weer is

Fay en Sherlock hielden me gezelschap

Terwijl ik eerst alle patroondelen overtrok

De stofjes bij elkaar zoeken was een klus waar ik de rest van de dag zoet mee was

De volgende dag zette ik mijn strijkplankje achter me neer, heel blij mee

en ging op zoek naar de stift om de zool van mijn strijkboutje schoon te maken. Nergens te vinden 😣 en deze la was de laatste optie, maar wat een bende, en helaas lag de stift hier ook niet in.

Ik besloot de la eerst uit te mesten, het ijzer smeden als het heet is, en nog geen uur later was ik klaar en moest ik alleen nog wat spulletjes die op de snijtafel lagen opbergen, locatie elders. Jon was alleen niet zo te spreken over hoe de pers stond, hij leek veel kleiner zo.

Ik ging naar beneden om een kopje koffie te halen en zag Sherlock buiten op het bankje onder de veranda liggen, hij kwam niet naar binnen toen ik hem riep, Fay wel, maar meestal komt Sherlock als eerste met Fay in zijn kielzog. Ik liep naar hem toe, hij dook weg onder de bank maar ik kon hem gelukkig wel voorzichtig oppakken en bracht hem naar binnen. Hij voelde warm aan, en ik voelde dat zijn rechter pootje waar hij krabwonden had veel dikker was dan zaterdag. Vorige week had hij gevochten en zondag zat er bloederig vocht op dat pootje, het abces was open gebarsten en meestal geneest dan de wond en verdwijnen dan de klachten. Maar helaas deze keer niet. Ik belde naar de dierenarts. “Hoe lang duurt het om hier te zijn als u nu vertrekt?”, vroeg de assistente. “Als er geen boom op de weg of op de auto valt kan ik er over een kwartier zijn,” zei ik, en ik mocht gelijk komen.
Heel Nederland wordt geadviseerd niet de weg op te gaan, maar voor een zieke kat maak ik wel een uitzondering. De hele rit hoorde ik een zielig miauwende Sherlock tot ik de kooi op het bankje neerzette, en toen was hij stil. Hij had een andere dierenarts, een jongeman met een zware stem, en ik merkte dat Sherlock banger was dan normaal. Het liefst hebben we een vrouwelijke dierenarts voor hem, maar dat was nu niet gelukt.

Flinke koorts en een ontstoken onderpootje, pijnstilling en een antibioticakuur van een week, pootje ontlasten, probeer hem een paar dagen binnen te houden, (yeah, right).
Thuisgekomen kreeg Sherlock zijn medicijnen, ik mijn koffie en ging ik boven verder met de stofjes uitzoeken, strijken en patroondelen erop strijken, met Jon als mijn lieftallige assistent

Toen hij zag dat ik het goed deed, trok hij zich terug

en aan het eind van de middag was ik al zover gekomen, zie ze daar liggen met haar blote borsten, best wel een wulpse kattendame.

Na het eten ging ik nog even naar boven om te knippen wat ik eerder op stof had gestreken, gelukkig voor Jon stond het strijkboutje al een tijdje uit, anders had hij links geen snorharen meer.

En uiteraard werd er ook nog wat gehaakt, elke dag een paar bloemen.

Niks vega

2 reacties

Terwijl manlief en ik in het ziekenhuis waren voor de eerste kuur (half uurtje medicatie, kwartier naspoelen en toen weer naar huis), en ik naast het bed zittend rondjes haakte

zag Evelien -die een middag vrij was- Sherlock bij de schuifpui aan komen lopen met een duif in zijn bekje. Jon en Fay zaten binnen en zagen hem ook, en wisten niet hoe snel ze naar buiten konden, toen Sherlock zonder duif naar binnen liep. Fay was de snelste en de felste en begon alvast met eten, Jon keek beteuterd toe.
1f9a599c-5a3d-4ae4-b6b0-1d45f18ee3f9
Toen we thuis waren na een ellendige file in de regen waardoor de rit twee keer zo lang duurde, had Fay de duif naar de zijtuin gebracht, hier kijkt Sherlock toe, of ze nog wat wilt overlaten voor hem is de vraag. Ze kijkt om als ik op het raam tik en zie haar bebloed bekje

Maar heeft nu geen tijd om bij te praten. Toen ze haar buikje rond had gegeten bleef er slechts een vleugeltje over voor Sherlock.

En om half negen zat ze alweer te miepen toen ze eten kregen voor de nacht, onvoorstelbaar 🙄

Jon stak zijn blijdschap niet onder stoelen of banken toen deze week de tweede bestelling van de dag arriveerde, het doosje van die morgen was een lachertje, veel te klein voor hem. Nee, dan deze, beetje plat

maar vol mogelijkheidheden om de anderen te laten schrikken als ze niets vermoedend langsliepen

Hij zat er nog een tijdje in, tot hij een andere doos op de grond hoorde vallen, wow, Sinterklaas en kerstmis op een dag! Helaas was deze doos te plat voor hem

Op deze heater hebben we drie dagen gewacht, elke ochtend werd ik via e-mail blij gemaakt met een bezorgtijdstip om na het avondeten te lezen dat ze het helaas niet hadden gered. Nee, dan dat doosje van dol op wol, ene dag besteld, volgende dag binnen. Jullie zullen hopelijk snel weten wat ik van die bolletjes ga maken.

Zoveel regen, goed voor de natuur, ons grachtje stroomde al over

De wingerd groeiend over de schutting verliest helaas al zijn vuurrode bladeren,
🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁🍁 🍁

Maar de vlinderstruik staat nog gewoon in bloei, al zijn de gele bloemen wat kleiner

De mijne zijn groter

Nog een rij langer en twee rijen voor breder, en dan is het groot genoeg voor een achterpand, of zal ik er toch gewoon een deken van maken, of wacht, een poncho?