Categoriearchief: Affo’s

Hij hangt

Het kleine aller schattigste quiltje “Under the Mistletoe” van Anni Downs hangt in de winkel,
(foto is thuis genomen hij hangt voor de kippenquilt), ik heb gisteren heel hard doorgewerkt om hem op tijd klaar te krijgen, zodat ik hem vandaag naar werk (de quiltwinkel in Etten-Leur) kon meenemen.

Els hing het quiltje bij de koffietafel op en ging aan de slag met stofpakketjes te snijden, en ik dook de kelder in om een grote klantenquilt op de longarm te spannen. Een hele dikke zwarte vlieg hield me een tijdje gezelschap tot ik hem lichtelijk geïrriteerd boos toesprak en zei dat hij nou maar naar zijn moeder terug moest gaan, en tot mijn verbazing vloog hij gelijk het trapgat in en de kelder uit! Shirley, the fly-whisperer. Het moet niet gekker worden.

Toen ik gisteren na het eten verder wilde gaan bleken mijn handen te glad te zijn geworden (afwasje gedaan), ik had weinig grip op de quilt, maar gelukkig vond ik na het openen van het derde laatje mijn favo handsmeerseltje.

Je wrijf met je vingertoppen over het vaste geleiblokje en smeer je handen er mee in; dit spul maakt de binnenkant van de handen na een paar tellen drogen lekker stroef, waardoor je zonder al te veel moeite met de handen plat op de quilttop deze kan bewegen onder de naaimachinenaald. Ideaal! Ik zie mensen met quilthandschoentjes aan, of dunne klus- of tuinhandschoenen, maar dat is nergens voor nodig met dit spul, volgens mij is het nog steeds bij Birdblocks te koop, je doet er járen mee.

Het was even nadenken hoe ik het moest doorquilten, eerst maar in de ditch rond de paneelblokjes, en toen vlak langs de geprinte figuurtjes. Steeklengte van de BSR (Bernina Steek Regulator) moest ik vrij klein zetten (2,2) om de lijn vloeiend te houden (hoe groter de steek, hoe hoekiger de rondingen worden), het zijn ook maar kleine tekeningetjes, de paneelblokjes zijn 5 inch, bijna 13 cm. en over de 16-patches ben ik met een boogje gegaan, hoog in het begin en laag naar het eindpunt toe, heel makkelijk. Ook op de achterkant ziet het er leuk uit.
Eerst had ik het in elk vierkantje gedaan, maar dat werd veel te dicht, dus snel uitgehaald -je ziet de gaatjes op de foto nog, maar die gaan er uit in de was of met nagel over krabbelen- niet te lang bij stil staan.
En in de rand heb ik cadeautjes en hartjes gequilt, het idee van de cadeautjes zag ik hier bij Lori Kennedy. Het midden van het grote paneel was te groot om ongequilt te laten, ik ben heel rustig van ster naar ster gaan quilten, misschien dat een paar losse sterren ook al voldoende waren geweest, bedacht ik me later.
Suf dat ik hier geen scherpere close-up van heb gemaakt.
De bies zat er eigelijk zo op, nou ja, toch twee uur aan gewerkt, het vastspelden was een aanslag op mijn pols merkte ik na afloop, het tegen naaien van de 10 cm brede ophangsleuf heb ik dus voor Wil (moeder van Monique) over gelaten, voorlopig zit het vastgelijmd. De bies op de achterkant heb ik gewoon via de voorkant in de ditch van de bies vastgenaaid, en nee, ook van dit gebeuren heb ik verder geen foto’s. Wel van het op maat snijden en naaien van de uiteinden, ik gooi dit in een volgend blogje, anders wordt deze te vol.

Inknipjes en naweeën

Het was net als bij een zwangerschap, vol verwachting klopt ons hart, (in dit geval slechts tien dagen na conceptie), altijd weer een verrassing hoe en wat er uit komt, en ondanks de inknipjes achteraf ben je toch heel blij met het eindresultaat , net als de familie, en hoop je dat je niet teveel last zal krijgen van de naweeën. Want onderschat het inknip gebeuren niet ook al krijg je hulp, zoals Zopje, die met een “tot hier en niet verder” op mijn schaar ging liggen toen ik mijn koffie even opdronk.

Je moet door 4 en soms 8 lagen (op kruispunten) flanel heen knippen, 11x 150 knipjes per lengterij, en 15x 110 knipjes per breedterij, dat zijn 3300 knipjes zetten, met de rechter hand, zorg dan maar dat je een hele scherpe schaar hebt en een half uur inknipwerk afwisselt met voor de rest van de dag naaiwerk of gewoon niks doen, want anders heb je kans op een RSI, oftewel, een overbelaste onderarm. En ik kan het weten. Nee, deze keer niet, ik heb me heel netjes gehouden aan maximaal een half uur per dag knippen, want ik wilde niet gehandicapt de feestmaand ingaan. Zie hem eens mooi op het bed van zoon liggen,

hij is er zelf ook heel blij mee, lekker zacht.

Toen het inknippen klaar was ging de quilt in een dekbedhoes die ik heel goed dichtmaakte met veiligheidspeldjes voordat hij de wasmachine in verdween.

Doe je dit niet, dan verdwijnen alle losse draadjes en rafeltjes het filter van de wasmachine in, en deze kan dan verstoppen als in ditzelfde filter al een haarspeldje, euromuntje, colorcatcherdoekje, speldje en tandenstokertje in zit. Ja, ook dit kan ik weten, niet leuk maar wel makkelijk op te lossen, tenzij je het filter er niet uitgedraaid krijgt, dan moet je er een monteur voor laten komen. Kan leuk zijn als het een smakelijk uitziend kereltje is,
photo mannen.gif
maar de laatste keer had ik een oude knar die al over de houdbaarheidsdatum heen was, dus ik waag de gok niet meer.
Na het wassen en drogen (zonder hoes drogen) heb ik hem goed uitgeklopt, je kan er eventueel nog met de stofzuiger overheen gaan, maar daarvoor had ik geen ~~geduld~~ tijd. Maak je een quilt als deze voor een kindje, was en droog hem dan nog een keer, want hij gaat de komende weken nog vrij veel “verharen”.

It’s (almost) Time for Christmas

De laatste keer dat ik over deze kerstquilt, ontwerp van Bronwyn Hayes speciaal voor de Australische Homespun als BOM (blok van de maand) uitgebracht schreef, was toen ik de top klaar had, net op tijd voor de Helmondse quiltdag.

Hier had ik ook stof gekocht die perfect was voor de achterkant van deze quilt, en bij Janny van ’t Stoffenhoekje in Heerle (geen website) kocht ik de witte synthetische tussenvulling (dit is geen fiberfill) die zo mooi blijft en lekker strak quilt voor wandquilts, en toch genoeg volume heeft om het quiltwerk mooi in uit te laten komen. Het sandwichen deed ik op tafel met twee latten op de manier van Sharon Schambler, klik hier en scrol dan iets naar beneden om de twee filmpjes van haar demo te kunnen bekijken. Tijdens het op de latten rollen van de stof werden uitstekende draadjes afgeknipt werd opgelet dat de naden op de voorkant recht moesten blijven lopen, en eigenwijze naden die tijdens het oprollen aan de ene kant van het blok naar links en aan de andere kant van het blok naar rechts vielen werden aan 1 kant schuin ingeknipt, en zo rolde ik op tot ik aan het eind van de top was gekomen, en nadat de achterkant ook was opgerold kon het afrollen en vast spelden beginnen, nou ja, kijk eerst maar naar het filmpje
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=9MUMd5HGnlA]
Ik deed het weer met veiligheidsspeldjes, ik begin hier steeds vaker naar te grijpen, want zodra je klaar bent met quilten zijn de speldjes er ook uit. Met de MicroStitch moet je de tackertjes er nog uitknippen/snijden, draad rijgen is ook een optie, maar ik heb dan wel dat het draad achter de kleine quilttafel van mijn naaimachine blijft haken tijdens het quilten. Lijmspray gebruik ik eigelijk niet meer, ik vind de plaklaag aan de naald na verloop van tijd niet fijn.

Dat de strepen van de achterkant zo gelijk liepen met de lijnen van de voorkant had ik niet gedacht, het viel pas op toen ik rond de vormen van het eerste blok quilte, super zeg!

Ik quilte eerst (free motion) langs alle blokjes, langs de sashing, langs de applicaties en langs de stitcheries zoals hier de bloemetjes, waarbij ik nog twijfelde of ik precies langs elk bloemblaadje zou gaan of -wat veel sneller en makkelijker was- rond elk bloemetje

de meningen waren verdeeld toen ik het liet zien op Facebook, ik koos voor de meer bewerkelijke manier, het heeft allebei wel wat.

Ik pauzeerde regelmatig, waarbij ik de quilt op de machine legde, want er liepen hier drie katten rond die er maar al te graag op zouden willen liggen, geen strak plan met zoveel borduurdraadjes waarachter de nageltjes kunnen blijven hangen, vooral Loki was er gek op

Het invullen van het blok met quiltwerk ging lekker vlot, ik gebruikte voor de spoel hetzelfde garen als voor bovenop van Aurifil, af en toe moest ik wat uithalen; als je met lichte garen in de ditch quilt en je gaat er dan naast op de rode stof, valt het gelijk op. Gelukkig gebeurde me dit niet al te vaak.

Wat ik wel erg vervelend vind is wanneer de naden na het sandwichen toch de verkeerde kant op zijn gevallen, en je hier pas tijdens het doorquilten achter komt; dan ga ik met een lange naald aan de slag en duw voorzichtig met de naald door de stof tegen de naden om ze stukje bij beetje de goede kant op te werken, en dan zet ik het snel vast met een speldje voordat ze weer de verkeerde kant op vallen. Eenmaal in de ditch gequilt kunnen ze geen kant meer op

Met het inquilten van het blok met de koekoeksklok dacht ik dat een fantasiesteen-motief een leuk idee was, maar het viel zo uit de toon bij de rest, dat ik het maar snel uithaalde en het met kringeltjes motief verving. Het uithalen klinkt dramatisch, maar ik stel de bovenspanning altijd zo in dat het onderdraad ietsje strakker staat, gewoon omdat ik niet wil dat dit naar boven piept in het quiltwerk. En met uithalen trek je hierdoor het onderdraad er makkelijk uit, en kan je na afloop het bovengaren er zo afplukken.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ctcDETfjycI]
De sashings doorquilten was een leuke klus, ik had inspiratie opgedaan bij Lori Kennedy, wat een geweldige stap voor stap tutorials geeft ze toch; ik koos voor de hulstblaadjes met besjes en krullen, ze waren heel leuk om te doen. Ik week wel af van Lori’s werkwijze, ik tekende niks af waardoor het wat ~~slordiger~~ losser er uit ziet. En ik maakte zo min mogelijk setjes van 2 besjes met een krul of slinger, ik zie dan alleen maar piemeltjes met balletjes, ipv besjes met slingertjes, en dan gaat het geheid mis met mijn concentratie; ik weet het, a dirty mind is a joy for ever.

Eerst was ik van plan om alles met rood garen te doen, maar dat viel vies tegen op de lichte border, dus uithalen -diepe zucht- en opnieuw, waarbij de keuze viel op de licht oud roze kleur, en een eenvoudig patroon van alleen maar blaadjes, veel beter zo!

Waar ik met rood quilte, gebruikte ik ook rood ondergaren, op de buitenste border maakte ik eerst de grote hulstbladeren in een doorlopend patroon, dus zonder af- en aan te hechten, en daarna vulde ik eerst links en daarna rechts van de bladeren de leegte op met krullen, zie rozige foto (zonder flits genomen zodat je het quiltwerk beter ziet)

en dat gaf een wel heel speciaal effect aan de achterkant, op de bee leek het net of ik met een redwork bezig was, zei Janny, toen ik de brede ophangbies zat tegen te zomen. Op de foto is te zien dat ik voor een lichte binding heb gekozen, ik vond deze veel zachter overkomen dan een donker rode, het was wel passen en meten om de naden netjes (schuin van draad) aan te laten sluiten, en dit lukte overal behalve bij het laatste (sluit)stuk. Kniesoor die hier op let.

Omdat ik vond dat de randen niet glad genoeg lagen, legde ik dinsdagavond bij thuiskomst natte handdoeken hierop, en nadat het een uur de tijd had gekregen in te trekken, haalde ik de handdoeken er af en liet ik de quilt zo opdrogen.

Het effect was prachtig, het quiltwerk kwam mooi omhoog en de randen lagen mooi glad, alleen vond ik nu dat het middenstuk dat niet nat was geworden te bol stond, en dit zou zich wel wreken na een paar weken ophangen. Dus hup de wasmachine in op 30 graden kort programma en 800 toeren, en met de nodige colorcatchers in lingeriezakjes, dit om te voorkomen dat ze tijdens het centrifugeren tussen de trommel en de manchet floepen en eindigen in het filter, dat dan verstopt raakt. Het was een spannend klein uurtje, zouden de borduurdraadjes mooi blijven, de applicaties vast blijven zitten en geen kleuren doorlopen? Opluchting alom toen alles er mooi uitzag, en hij plat liggend op de grond in Eveliens kamer kon opdrogen. Ja, en in het echt is hij ook zo helder en fris van kleur.

Wel ben ik er nog even met een lange lat langs gelopen om te zorgen dat de randen ook recht en de hoeken mooi haaks lagen, beetje kloppen en duwen zonder te trekken. De foto’s in de slideshow hieronder zijn de plaatjes van het verhaal hierboven 🙂 de blokken op de foto ná de wastrommel-foto zijn nog nat, behalve daar waar ik het klokje op de stof plakte, uiteraard.
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=9OLWOlZpTCI]
Het klokje ga ik later nog met een paar steekjes vastnaaien, voor het geval dat de lijm los laat.

en ik bedacht me daarnet nog dat ik alwéér ben vergeten om de knoopjes uit te zoeken, die moeten op enkele sneeuwmannenwangetjes komen, ik ben er dus nog niet.
En wil je alle foto’s op je gemak bekijken, klik dan maar hier, ik heb er een aparte fotoalbum voor gemaakt. Willen jullie hem in het echt zien, dan kan dit ook: hij mag begin december in de etalage van Quiltshop Leur hangen, ik vind ~~alles~~ veel goed zolang hij maar vóór kerstmis weer bij mij thuis is.

Vrolijke babyquilt

Toen ik eind Augustus hoorde over een kennis die half September zou gaan bevallen van haar eerste baby, had ik niet veel aansporing nodig om voor deze nieuwe wereldburger een quiltje te maken; niet wetend of deze kennis ook op mijn blog mee las heb ik hier niks over geschreven, de conceptie en bevalling van deze quilt is wel op facebook in beeld gebracht, zonder geluid.

De blokjes werden op maat gesneden, ook een verse stapel kleine lapjes net gescoord bij de uitverkoop van Quiltshop Leur kwam er bij,

en al snel naaide ik met het zonnetje mijn naaikamer in schijnend blok na blok, wat is dit toch een leuk patroon, en zo makkelijk en snel, het komt uit van McCalls Quilting klik hier als je het PDF-patroon wilt afdrukken

Toen ik er genoeg had gemaakt, werden de blokjes op de grond in de hal neergelegd, en van bovenaf kijkend kon ik zo zien welke verschoven moesten worden voor balans, het is leuk om dan te zien dat iedereen in huis aanwijzingen geeft, wel heel handig.

De losse blokken werden in een middag aan elkaar genaaid tot een top, en toen werd de wollen vulling uitgetest die ik net had gekocht, want ik wilde zeker zijn dat de vulling wasmachine- en droger-proof was, in het kader van eens maar nooit weer.

Het sandwichen gebeurde op tafel, zonder toeters en bellen, de achterkantstof had ik eerst glad gestreken neergelegd, de vulling lag er losjes op, en daarop de top, ook weer netjes glad uitgestreken (wel had ik het midden bepaald van alle lagen om te zorgen dat het mooi recht zou liggen, want met zo’n borderstof staat het wel het mooist als het een beetje recht loopt langs de rand; het vastzetten gebeurde met veiligheidspeldjes, en het doorquilten met een vertrouwd patroon op de naaimachine; op 1.51 begint het patroon, daarvoor zijn het opwarm-oefeningen om de lussen mooi regelmatig te maken
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U]
zie je geen filmpje, klik dan hier; het is een doorlopend patroon wat ook heel goed te doen is voor beginnende machinequilters, en al helemaal als je een quilttop hebt die in gelijke vierkantjes is opgedeeld. Ik gebruikte een mooie Aurifil garen voor boven én beneden, met een universeel naald nummer 80 ging het prima.

Loki wilde me hier graag bij helpen met vasthouden, de schat

maar ja, op een gegeven moment begint het toch tegen te werken, zo’n contragewicht achter de machine, en moest ze er af. Het quiltwerk ging heel vlot, het was op een middagje klaar, dat heb je met zo’n snel patroon en ja, ook dat het een quilt van 135x 105 cm is scheelt een slok op een borrel. (door het quilten krimpt hij wel iets van 5 cm in de lengte en breedte, en na het wassen& drogen is hij nog een keer 5 cm kleiner.) Heel tevreden was ik over de achterkant

Het haaks afsnijden en de binding er op was het laatste klusje,

“het begint er al op te lijken”, zie je de muis denken. 5 Meter biaisband maken was een feestje, want wat had ik hier een leuke stof voor gevonden in mijn kast,

in kleuren waar niet iedereen aan denkt om het als binding te gebruiken, “spuuglelijk” is het woord wat bij sommigen misschien in hun hoofd opkomen bij het zien hiervan, maar het is perfect voor veelkleurige scrapquilts, en al helemaal als het schuin van draad gesneden wordt, want dan vallen de naden met minder vloeiende kleurovergangen niet op. Bedenk dat je maar een hele smalle bies zult zien als hij er op zit, echt, het doet dan geen zeer meer aan de ogen, de zonnebril kan dan af.

Uiteraard hield Loki weer de wacht toen ik de binding vast zette, hier en daar probeerde ze de boel recht te trekken, de boef,

het quiltje heb ik gewassen met een paar colorcatchers op 30 graden en 1200 toeren centrifugeren, en daarna in de wasdroger om kastdroog te laten drogen, hier hangt hij op 3 September even aan de lijn voor de foto, hij lijkt scheef, maar dit komt door de wind.

Zopje komt aanlopen, hij ruikt een verse quilt en baalt dat hij er niet op kan liggen.

Nee jongen, quilts die ik voor een ander maak verdwijnen na het wassen buiten bereik van katten tot ze het huis uit gaan naar hun nieuwe eigenaar, of in dit geval, eigenaresje, zie ze hier eens als een duikelaartje op de quilt liggen, ik hoop dat dit meisje heel veel plezier heeft van haar quiltje waar zoveel op te zien is, het is met liefde gemaakt.

Knopen doorhakken

Afgelopen donderdag is de makelaar met zijn “Te koop” borden en camera langs gekomen om ons huis op de foto te zetten; de knoop is doorgehakt, ons huis staat in de verkoop; klik op de foto om op de advertentie bij de makelaar te komen.

Mooi hè, zucht… de quilts mochten over de balustrade blijven hangen voor de foto’s, maar toen ik ze er af haalde om ook “kale” balustrades te laten zien, heeft de makelaar deze foto’s gekozen voor de presentatie, omdat je dan meer huis ziet, logisch.
De overloop ziet er bij ons regelmatig heel anders uit, echt genieten, de kippenquilt kreeg elders een plaatsje toen de huizenquilt klaar was (voor meer -niet alle- foto’s van door mij gemaakt quilts -niet allemaal in mijn bezit- klik hier)
003 003 photo 004-13.jpg
We zijn hier 6 jaar geleden komen wonen omdat de kinderslaapkamers in ons vorige huis te klein aanvoelden voor de groter wordende jeugd ; nu woont onze oudste spruit al een paar jaar in Amsterdam, en zal het voor onze zoon -die sinds kort een vast contract heeft bij een accountantskantoor- ook niet erg lang meer duren of hij slaat zijn vleugels uit.

Ik zal dit heerlijke ruime huis met zoveel natuur vlakbij wel gaan missen, de straat uit en je staat in het bos, oeh daar moet ik nu niet al te veel over nadenken. Net als het mysterieuze geroep van de uilen in de avond, de eekhoorntjes die in de winter en voorjaar nootjes komen halen, spechten roffelend op boomstammen, en dan de geur van het bos in de vroege morgen en avond als de wind onze kant op staat, heerlijk. Over wind gesproken… de airco zal ik ook gaan missen… als de weerman het over klamme nachten heeft, dan kijken wij elkaar grinnikend aan, want wij zetten dan de airco in de slaapkamer een kwartiertje aan en slapen als roosjes. Als het dan toch nog klam word tussen de lakens zijn we wat anders aan het doen dan slapen; ik denk ook niet dat de weerman dit bedoelde toen hij de klamme nachten voorspelde……