Het kleine aller schattigste quiltje “Under the Mistletoe” van Anni Downs hangt in de winkel,
(foto is thuis genomen hij hangt voor de kippenquilt), ik heb gisteren heel hard doorgewerkt om hem op tijd klaar te krijgen, zodat ik hem vandaag naar werk (de quiltwinkel in Etten-Leur) kon meenemen.

Els hing het quiltje bij de koffietafel op en ging aan de slag met stofpakketjes te snijden, en ik dook de kelder in om een grote klantenquilt op de longarm te spannen. Een hele dikke zwarte vlieg hield me een tijdje gezelschap tot ik hem lichtelijk geïrriteerd boos toesprak en zei dat hij nou maar naar zijn moeder terug moest gaan, en tot mijn verbazing vloog hij gelijk het trapgat in en de kelder uit! Shirley, the fly-whisperer. Het moet niet gekker worden.

Toen ik gisteren na het eten verder wilde gaan bleken mijn handen te glad te zijn geworden (afwasje gedaan), ik had weinig grip op de quilt, maar gelukkig vond ik na het openen van het derde laatje mijn favo handsmeerseltje.

 
Je wrijf met je vingertoppen over het vaste geleiblokje en smeer je handen er mee in; dit spul maakt de binnenkant van de handen na een paar tellen drogen lekker stroef, waardoor je zonder al te veel moeite met de handen plat op de quilttop deze kan bewegen onder de naaimachinenaald. Ideaal! Ik zie mensen met quilthandschoentjes aan, of dunne klus- of tuinhandschoenen, maar dat is nergens voor nodig met dit spul, volgens mij is het nog steeds bij Birdblocks te koop, je doet er járen mee.

Het was even nadenken hoe ik het moest doorquilten, eerst maar in de ditch rond de paneelblokjes, en toen vlak langs de geprinte figuurtjes. Steeklengte van de BSR (Bernina Steek Regulator) moest ik vrij klein zetten (2,2) om de lijn vloeiend te houden (hoe groter de steek, hoe hoekiger de rondingen worden), het zijn ook maar kleine tekeningetjes, de paneelblokjes zijn 5 inch, bijna 13 cm. en over de 16-patches ben ik met een boogje gegaan, hoog in het begin en laag naar het eindpunt toe, heel makkelijk. Ook op de achterkant ziet het er leuk uit.
Eerst had ik het in elk vierkantje gedaan, maar dat werd veel te dicht, dus snel uitgehaald -je ziet de gaatjes op de foto nog, maar die gaan er uit in de was of met nagel over krabbelen- niet te lang bij stil staan.
En in de rand heb ik cadeautjes en hartjes gequilt, het idee van de cadeautjes zag ik hier bij Lori Kennedy. Het midden van het grote paneel was te groot om ongequilt te laten, ik ben heel rustig van ster naar ster gaan quilten, misschien dat een paar losse sterren ook al voldoende waren geweest, bedacht ik me later.
Suf dat ik hier geen scherpere close-up van heb gemaakt.
De bies zat er eigelijk zo op, nou ja, toch twee uur aan gewerkt, het vastspelden was een aanslag op mijn pols merkte ik na afloop, het tegen naaien van de 10 cm brede ophangsleuf heb ik dus voor Wil (moeder van Monique) over gelaten, voorlopig zit het vastgelijmd. De bies op de achterkant heb ik gewoon via de voorkant in de ditch van de bies vastgenaaid, en nee, ook van dit gebeuren heb ik verder geen foto’s. Wel van het op maat snijden en naaien van de uiteinden, ik gooi dit in een volgend blogje, anders wordt deze te vol.