Categoriearchief: breiwerk

Plof zegt de tuin

Afgelopen week mochten we weer op Sophie passen, manlief had werk mee en zoonlief had voor hem de computer beneden neergezet, het was een gezellige dag.

IMG_8192
En terwijl Sophie en manlief een dutje deden, ging ik in de voortuin aan de slag, een klein uurtje later was ik achter aan het opruimen en hoorde ik Sophietje wakker worden. Gekir en geklets, zo leuk om te horen. Ze is flink gegroeid nu ze brood en warm eten krijgt, wat gaat het opeens hard.
Helaas kan ik niet hetzelfde zeggen van haar vestje (hoewel het nu op een mouw na klaar is), de garen is glibberig en ik moet mijn best doen om niet te los te breien, en dat levert na een uurtje al kramp op in mijn li hand 😕 Maar het gebreide voelt zo lekker zacht aan, het is het wel waard. 
IMG_8176
“Oh, zijn jullie eindelijk thuis”, lijkt Fay te denken, toen ik bij thuiskomst de schuifpui opende, ze waren de hele dag buiten maar kwamen niks tekort hoor, op tafel onder de veranda stond een bak met droogvoer, nu dus leeg. 
IMG_8162
Jon en Sherlock renden eerst naar binnen om brokjes te eten, en stonden even later weer buiten te knabbelen aan de Sereh
IMG_8158
En wij aten Kapsalon, op weg naar huis in de stad gehaald, een halve portie de man is meer dan genoeg, lekker met extra salade 😋  Waar is de tijd gebleven dat we de man een hele konden wegstouwen, pfff, ik moet er nu niet meer aan denken. 
IMG_8199
Toen we van de oprit af naar de voordeur liepen, werden we omringd door de zoete geur van de lelietjes-van-dalen
IMG_8179
Zo zalig.
Een zware regenbui met bliksem en donderklappen zette terwijl we zaten te eten de wadi in no time vol water, de katten vonden het geweldig toen ik na de bui ging kijken of de afvoer (rechts van de godin) een vrije uitloop had, en trok de nodige grassen weg die voor de uitgang van de pijp groeiden.
IMG_8184
Hier een foto van een maand geleden
IMG_7640

IMG_8187
Het ziet er niet uit, zoveel onkruid, de nattigheid van afgelopen week in combinatie met gazon mest maakte dat alles als malle ging groeien; het zou de volgende dag droog zijn zodat ik het gras kon maaien, daar knapt een tuin van op.
IMG_8231

Gek weer

Je kon dinsdag de lente al ruiken, de Japanse kers begint te bloeien, en ik kreeg zin om in de tuin aan de slag te gaan, er moet veel gebeuren
944B6404-F75B-46CB-9A00-08437CD3FE39
Maar de volgende ochtend zag het er zo uit,
BAD70304-3728-4E6C-988B-E98F026639DD
Zo blij dat we de deur niet uit hoefden, het maakte wel mooie plaatjes
B33C4DCD-E7E2-4CC0-85E1-118DD1899E01
De katten waren maar kort buiten te vinden, even een frisse neus halen en weer gelijk naar binnen

Fay vond de vallende sneeuwklokjes wel heel leuk om naar te kijken

Om vervolgens de dorre delen van een bananenblad los te trekken en uit te tuffen, gek beest

Er viel die dag een bescheiden pak sneeuw, iets van 5cm
B531CC83-38ED-4F32-BEBC-5D677686BB8E
Donderdagmiddag was alles weg en regende het, dit is vrijdag, de zijtuin stond voor een deel blank
8379C45D-EE37-41A1-99CD-11F307ACC6EA
Zaterdag was het droog, ik schudde de poezenspeelquilt buiten uit, catnip viel op het terras en een dikke zwart-witte kater lag er even later vol overgave in te rollen terwijl Fay gewoon toe zat te kijken. Jon had hem nog niet gezien denk ik, hij was aan het drinken uit de kom bij het raam
88C71DC0-E805-4179-BD79-C1095DBC25EB
Maar eenmaal klaar met drinken kreeg hij het beestje in de gaten, die toen gelijk wegliep maar brutaal bij het egelhuis bleef staan
B089B0A7-6E9D-4483-9740-7C195647D208
Sherlock kwam er ook bij staan, en omdat ik geen gegrom of dikke staarten zag bij onze mannen, dacht ik dat het vriendjes waren van mekaar, en opende de deur. Oei, foute boel.  Jon en Sherlock liepen er gelijk achteraan, dikke staarten en gejoel, maar het bleef bij verbaal geweld, en ze kwamen even later weer ongehavend naar binnen. Gelukkig maar, want Sherlock zit na een stevige discussie met een andere kat twee weken geleden weer vol wondjes aan zijn bovenlijf. Een ontsteking aan zijn gave oor, dikke pus kwam er uit toen ik het voorzichtig leegdrukte, en gelukkig liet hij het schoonmaken daarna ook steeds toe. Er zit nu enkel een kaal plekje op zijn verder weer plat aanvoelend oortje. Kan natuurlijk ook van Fay zijn, ze spelen geregeld behoorlijk fanatiek met elkaar waarbij plukjes haar alle kanten op vliegen  

Die middag kregen we hoog bezoek, de kattenfluisteraar. Met haar ouders weer de hort op mochten we lekker oppassen, heerlijk hoor. Sophie nam met Jon de dag door
8B993BEC-7A86-4C59-A722-1724E431AF26
Fay bekeek het meisje liever vanachter het glas
EAE6FD14-0179-42A1-9AF6-C6883F9D59F1
Ik ging er even naast liggen, ze had rode wangen van de slaap, en was nadat ik ze in haar bedje had gelegd binnen een minuut in diepe rust
840ED983-A396-4AA6-9831-64944298F263
Heerlijk. Even snel de hoes afmaken voor het kinderstoeltje, ik had van Monique P behalve kinderstoffen ook uitgeknipte en al van vulling voorziene onderdelen voor een zitje gekregen. Dit maakte ik er van, niet perfect
68D3C44F-AE6B-4D94-9A20-A35FF4E5DE1B
Maar wel functioneel en veel leuker dan wat er in zat
5A09D4B5-AF84-49F7-9986-8C5D44F07BBC
Manlief was aan het werk toen hij Sophie wakker hoorde worden en haalde haar uit bed, gelijk lachen, wat een schatje. Voor het slapen was ze weer met haar ouders mee naar huis, en wij sliepen die nacht ook als een blok. 
DDB467A0-51E6-4E7B-911D-E4A790E4A68B

Het vest is bijna klaar, nog een klein stukje 😅 lekker slank afkledend met die strepen, 🤣🤣
BFB488EC-D4CB-455F-9948-8367013532D2
De perenboom had ik begin januari flink gesnoeid, en de takken had ik snel bij de compostbak gegooid omdat het ging regenen, en was ze toen vergeten, tot begin vorige week. Even wat ingekort zodat de takken weer vocht op konden nemen en in een stevige vaas gezet, en van kale takken naar dit:
CCE770A3-3618-40B3-8854-C18700547561
Voor vandaag geven ze warm weer af, en ik denk dat ik de vaas met takken onder de veranda ga zetten, daar staat het hopelijk beschut tegen de harde wind die voorspeld is, maar kunnen de insecten er wel al van snoepen. Ik zag daar gisteren een hele dikke bij 🐝 , wie weet zit hij er vandaag nog.

Gisteren ging ik “even” de tuin in met de heggenschaar om de dorre grassen kort te knippen, hooguit een kwartiertje werk, liep door naar de voortuin waar ook een paar graspollen staan langs de winterjasmijn die nu echt helemaal uitgebloeid was, even kort langs de schutting afknippen, en oh, dat is waar, in het pampasgras zitten nog een stel dikke takken met pluimen. Hup hup er uit geknipt met de heggenschaar, en gelijk ook de rest van de plant wat geknipt, uiteraard zonder handschoenen want ik was alleen maar van plan om de lamperpoetsersgrassen te knippen.  Anderhalf uur later stapte ik weer naar binnen, beetje moe, bezweet (opruimen is het meeste werk) maar voldaan. Helaas zitten mijn handen nu onder de papercuts van de akelig scherpe pampasgrasbladeren, ook op de vingertopjes, merkte ik toen ik een mandarijntje pelde. Au.

Alleen maar leuk, hoewel?

Met de laatste bestraling achter de kiezen en positief gesprek met de oncologe-radiologe gaat de blik weer op herstel en vooruit. Lekker hoor, we zijn er zo klaar mee. Manlief merkt op zich niet veel van de bijwerkingen, misschien de komende weken, maar dat zien we dan wel.

En zo zaten we te genieten van de koffie toen we een hoop gefladder van een witte wolk voor het raam zagen, manlief dacht aan een reiger, maar toen ik de vele veren op het gras zag liggen leek het me eerder een roofvogel, sperwer of zo?
De duiven zitten vaak op het dakje van het vogelvoerhuisje, sperwer ziet ze, duikt om er eentje te pakken, denkt “oei die is zwaar” en maakt een noodlanding op het gras om de duif beter vast te pakken, en stijgt weer op. Dit alles in een paar tellen. Ik weet dit want ik heb het eens voor mijn ogen zien gebeuren. Aan de hoeveelheid veren op het gras kan de duif niet zijn ontsnapt.
Sherlock en Jon onderzoeken de nog warme plaats delict.
77FFD186-2BA3-42CE-825B-235315D469E5
De dader kan via de boom zijn ontsnapt
904FDFB6-B899-4DE6-BA26-012E3B5DEBDE
Sherlock denkt ook dat naar boven de enige vluchtroute was

FDCAC5EC-E4F9-438A-AD90-C1DD2BDE0F1C
Een jongere collega komt erbij, met frisse ogen en nieuwe inzichten, ze rechercheerden nog lang door.
BC5D3C74-4AAF-4768-AA4C-41016B4BA272
De Japanse kweepeer bloeit, het vele snoeien werpt zijn vruchten af, het is een mooi dicht struikje geworden. De winterjasmijn loopt met de bloei tegen het einde, deze zal ik komend weekend kortsnoeien
227B473B-722B-4B18-9D5E-CBF5012CA430
Ondertussen heb ik mijn borduurwerkje van CrabappleHill echt afgekregen, deze kan bij de andere, wachtend op inspiratie “wat er mee te doen”. Het eet geen brood en ik heb er mijn plezier aan gehad.

E8572450-25B8-4470-AFB2-9AAC7FF31122
Ik ben verder gegaan aan het vest, mouw 1 is bijna klaar, ik ben met de boord bezig en heb de steken op een korte sokkenrondbreinaald gedaan, want ik werd helemaal kriegel van die lange lus van de andere rondbreinaalden die ik steeds halverwege het werk moest doortrekken om te kunnen breien. Nog drie cm en dan kan ik de Italian bind off techniek toepassen

555FC8DA-5DB3-4F46-9A7A-8F2E93BF70D1
Sophie is steeds actiever aan het worden, hier ligt ze schattig te wezen op haar eerste quilt, oooh wat een schatje 🥰 
6B6AEC0D-4C5A-4045-9944-D65C90247782

Fotomodel

Jullie hebben er een week op moeten wachten, maar hier is Sophie in het door mij gemaakte shirtje, het lijkt wel een jurkje 🤭 wat een vrolijk meisje is ze toch. Afgelopen week heeft ze het brabbelen ontdekt, geweldig 😊
9D7207D7-C637-4866-85AB-8C438CB13C0F
Ik kreeg extra schootverwarming toen ik ze een flesje gaf
2C11E5C7-8222-4E72-AE9A-7F2FEBD599A3
Morgen zie ik ze weer, en dan mag ze weer wat passen; ik heb vandaag twee bandana slabbetjes gemaakt nadat het opgestuurde proefmodel na ontvangst goedgekeurd was
0F7FC0E0-D68E-4895-B787-D8DF6C67950A
en een sweatshirtje met ronde hals (het slabbetje van hydrofiele katoen ligt er dus los op)
7B4DE9AC-42AA-4DED-980B-994964C83A00
De sluiting op de schouder is met drukkertjes, en deze keer heb ik voor de sluitingsband gekozen, een paar weken geleden op de weekmarkt gekocht bij Pimmetje klik hier om te zien op welke weekmarkt zijn kraam staat.
8167F996-E8E8-4CD4-8A43-4E9F9100201D
Ik heb deze ook als sluiting op de slabbetjes gezet, je knipt er gewoon een stukje van af en schroeit de knipvlakken even dicht door het bij een vlammetje te houden. Met een ritsvoetje op de machine vastgenaaid om dicht bij de drukkertjes te kunnen naaien.

Bij Pim kocht ik ook een rits voor mijn jas, de oude rits splitste steeds open vanaf halverwege de onderkant, heel vervelend. Gelukkig bleef het wel dicht als ik de knopen dicht had. Maar toch, fijn is anders. Oude rits langs de rand afgeknipt en de nieuwe er onder gelegd en vastgenaaid, hiervoor moesten de knopen er wel eerst af, en ze er terug opzetten was haast meer werk dan de rit vastnaaien.
64E276D4-99E1-42A9-BFEB-B455C0BB3FC0
En voor mensen met een gevoel voor humor leuk om te zien maar voor perfectionisten een horror, het baby vestje is klaar
8AF0EAF0-76B1-42E6-B940-43BE13E7147D
Het asymmetrische is eigen inbreng 😂, eerst bleek de rand waar de knoopsgaten zat veel te breed, dus niet te flauwtjes en een stuk eraf, en twee pennen later kon ik afkanten.
75568A93-B440-4264-B95F-EC6CD4161243
Maar toen bleek het andere pand te smal dus nam ik -niet te beroerd om door te bijten ipv opnieuw te beginnen- hier de steken op en breidde een pen of zes er bij. Meten is weten, mwah, zwaar onderschat. Rond de hals nam ik ook steken op en breide er een boordje aan. Knopen er op en klaar! Het voelde een beetje stug, maar dat loste een wasbeurt vast wel op, nu is het lekker schoon, maar voelt nog wel stug,  ik ben helaas verwend met de wol waar ik mijn vest van brei. Het volgende vestje maak ik van katoen, en zeker met andere breinaalden, want deze hadden veel te scherpe punten, ze deden zeer aan mijn vingertopjes en ik stak te vaak door de draad heen.

En nou kan ik nog wel meer bloggen over wat ik afgelopen dagen heb gedaan, maar ik kan dit natuurlijk ook in een volgend blogje stoppen, maar dan moet ik niet weer een week wachten met bloggen. Jon wilt ook graag vertellen over het doosje wat hij kreeg van het Quiltersgilde, het is alleen veel te klein, hij past er niet in, jammer hoor.
3C40CE19-58C9-4136-BD67-6DB180A89DF9

En waarom ik niet eerder heb geblogd? Te druk met naaien hè, en breien, en spitten, en oké, wordt vervolgd.
Vrijdag heb ik weer een afspraak bij de psychologe, en ik moet zeggen dat door elke dag in het witboek te schrijven, de verdrietige gevoelens steeds minder frequent komen. Tijdens de therapie praten we er wel over, maar in het witboek komen alleen maar positieve dingen. Waar ik in het begin dagelijks veel ellende van me af schreef is dat nu slechts af en toe even een bladzijde. 

Oppassen

Sinds ik mijn ongenoegen had geuit bij de overbuuf over haar aso parkerende klanten is er niet eentje meer over de lijntjes van de parkeervakken gegaan. Ze kùnnen het wel, als ze maar moeten.

Donderdag was het zover, oppassen op ons kleindochtertje, heerlijk. Het regende de hele dag, dus niet naar buiten geweest met de wandelwagen. Hier ligt ze na haar flesje lekker in de box te kijken naar de door haar mama gehaakte mobiel beestjes
E382A70F-0428-4135-A3F1-C57DBAD6251C
Ze vocht nog even tegen de slaap, maar toen ze haar snoetje tegen de kubus/activiteitenknuffel drukte, was ze in no time vertrokken, zo lief
DEFB8610-7A34-4A81-8916-31EE75E311FD
Ze slaapt nog veel tussen de voedingen door, maar als ze wakker is, is het genieten
3C1F199B-3599-4F83-82BC-01380D84121A
Luna kwam naast me zitten toen ze iets hoorde rammelen in mijn tas, ze is gek op de brokjes van onze katten waarvan ik nog een paar in een klein potje had zitten. De foto is genomen nadat ze haar “snoepje” op had, de schoongelikte haren van haar befje zitten vast in haar bekje, ziet er heel damesachtig uit 😊
630735AC-FF9D-4462-8866-A7347AC36AED
Stella liet zich pas op het eind van de middag zien, ze lag heerlijk te slapen op zolder
72C1749F-2754-426D-B2CC-0CBD04593178
De volgende dagen regende het nog steeds veel, ik diepte zaterdag toen het even droog was het grachtje rond de plantenperk wat verder uit, Sherlock en Fay genoten van het zonnetje
72649F70-FFEF-4574-9671-3F14D777D73F
En weer plenzende regen, het water van het dak loopt via de grijze regenpijp tot halverwege het perkje en dan zo het kanaaltje in, de grond is zo verzadigd dat deze de aanvoer niet bij kon houden en het grasveld ook vol plassen stond.
AAEB0A0F-D7F4-4951-90D7-8189F2B04237
Een paar dagen geleden sprong Fay op schoot en draaide een paar rondjes terwijl ik een kopje koffie in mijn hand had, en opeens hing ze met het puntje van haar staart in de koffie. Ze voelde de warmte denk ik, want ze sprong daarna op de poef naast mijn stoel,
DB30B03E-D123-4986-939B-8F09EDF36266
en begon haar staartje te wassen, hij werd schoner dan schoon.

Sherlock keek aandachtig toe tijdens het maken van een shirtje voor Sophie
FC1A0A57-6661-46FA-8409-F94A40453E1A
Uiteraard vond ik de roze boordstof pas toen ik klaar was met het shirtje, maar het grijze boordje staat ook goed. De zoom en het boordje heb ik met Glitter garen doorgestikt, past goed bij de opgedrukte goud glitters, alleen valt het op deze foto niet op. Het moet nog even geperst worden, en dan kan het in de tas. Donderdag mag ze het passen, met al dat gekwijl en geknoei zal ze vast wel een keer een droog shirtje aan krijgen. Ik kan niet wachten 😊
C15C47A0-2AFB-4AC1-8DB1-CDF39C0FE498
De to-do lijst in mijn hoofd is behoorlijk lang, ik wil een tas met vakken maken voor mezelf, nog een lange broek smaller maken, een trui naaien voor mezelf, mijn grote vest afmaken (de mouwen moeten nog) een warm hansopje, broekje en misschien nog een vestje naaien voor Sophie. En ik ben een vestje aan het breien, en Jon helpt mee
85B0239A-31E3-4023-A53D-499AD8436C8D
Hij is wel erg fanatiek
A96C8EBC-D3C0-49BD-B7B7-B69DED6BB6A8
Ik moet wat van het voorpandje (met knoopsgaten) uithalen, even niet opgelet en dan krijg je dit, oeps. De breinaalden die ik gebruik hebben een akelig scherpe punt, als ik brei tijdens tv kijken steek ik snel in de draad, slordig hoor. Als het patroon goed zit zal ik het volgende vestje van ander garen en op andere naalden breien. 
D300BD93-430A-4F63-A44A-0D8B901C6F3B
Omdat ik met dit linker voorpandje ben begonnen, moet ik -denk ik- de steken drie toeren voor de gewenste breedte op een pen zetten, en de draad dan doorknippen en zo het teveel gebreide eraf peuteren. Roxanne Richardson is een breister die haar ervaring deelt en heel duidelijk laat zien op haar YouTube kanaal. En na even zoeken vind ik wat ik wil weten hier

Zoef

Snel een boom kopen voordat de mooiste al weg zijn, dacht ik donderdag, en reed naar de boer om het hoekje, en binnen een minuut na het uitstappen had ik hem al gevonden, de boom. Gelukkig zo vlot, want het begon te regenen. De boer kwam er gelijk aanlopen, knikte goedkeurend en ging aan de slag. Eerst werd de standaard die ik had meegenomen er onder geschroefd en toen kon de boom door de trechter om in het net te worden gehesen. Dit ging niet geheel zonder de nodige zuchten en kreunen, het was een brede boom, maar het ging net. En zoals ze in Brabant zeggen: “Net is ok ‘n meske.” 
B4923B63-D9A7-4DC8-A361-BE5D3D90A976
De boom rolde ik vanaf de oprit op een hondje de kamer in, hij was te zwaar en onhandig dik om te tillen of te slepen; hij drupte flink na en ik had hem even op een handdoek gezet om glijpartijen te voorkomen. Daar de boom erg breed is leek het me het handigst om de piek er op te zetten alvorens het netje te verwijderen. Niks meer aan doen, Jon was het er mee eens, zo kon hij er makkelijk langs lopen.
2F6764DF-48E4-445B-BF0F-F56C9291803C
Naaah, toch maar niet. Na een dag uitzakken en flink in de weg te hebben gestaan was hij op zijn breedst, onze tegels zijn 40×40 cm, dus nu even nadenken waar we deze 160 cm brede kamerplant kwijt kunnen. Jon kroop snel in het mandje naast de kast, eenmaal opgerold valt hij niet op.
7C95482A-D4D2-4D09-824E-BB5BF41900A1
De tv schoof ik dwars voor het raam, alle planten gingen naar de andere kant van de kamer en zo kon ik hem zonder moeite uit de loop schuin voor de tv zetten. De handdoek mag er onder blijven, dat maakte het schuiven wel zo makkelijk; om de lichtjes er in te draperen had ik de boom een beetje van de kant getrokken en het terug schuiven deed ik door met een bezem tegen de schaal te duwen, dat werkte goed 👍 
25A2EB53-CA79-439E-8291-49B173AB4F09
Beetje jammer dat ik nu geen zicht meer heb op de toren van het kattenkasteel, tenzij ze rechtop zitten; je ziet nog net de puntjes van Sherlock z’n oren boven de tv uitsteken tijdens de vogel telling.
8480B57B-7D51-4AEF-8970-30B86D867526
Vrijdag kwam Sherlock puitnat naar binnen gerend, hij was zeker weer in een vijver of sloot gevallen, en ik droogde hem onder protest af; hij stonk gelukkig niet naar brak water en ging zich midden in de kamer wassen. Fay hielp mee met wassen en Jon bekeek het van een afstandje, voor het geval hij ook aan het werk gezet werd door Fay.
D1F25619-9A7F-430D-A78D-43358D33A884
Zaterdag was ik in de naaikamer bezig, denk nou niet dat ik er hele dagen in zat, nee, gewoon elke dag een uurtje of zo wat aanrommelen, lostornen wat vrijdagmiddag mis was gegaan, en weer verder naaien. Met de lamp aan voor wat zon in de donkere dagen, Jon voelde zich ook een beetje down nu de psychologe de afspraak van zaterdagmorgen had gecanceld vanwege keelontsteking (staat nu voor as zaterdag). Even wat energie opsucken.
FC008D77-257C-48C8-8830-A1221B051552
Gelukkig kwam het wijde bloesje op tijd klaar voor de volgende dag, want
2AB0AE21-8E17-4AE1-8833-998A18510076
zondag gingen we weer op knuffelbezoek, zo lief. De kerstboom stond er al in volle glorie te schitteren, Tim had de verlichting net vervangen; hun kat  had de avond tevoren het snoer doorgebeten,  gelukkig lukte het verwisselen hem zonder de boom te moeten aftuigen. De dader sprong na het doorbijten snel weg, ze zal wel een stroomstootje hebben gevoeld en hopelijk heeft ze er van geleerd. 
D44B4CC4-18A0-4123-8591-E0E7FDC2AB69
Ik had gelijk de aandacht van deze twee boeven toen ik mijn tas van tafel pakte, ze hoorden het mini snoepjespotje al rammelen; hier zitten gewoon kattenbrokjes in van onze mannen, en ze zijn er gek op.
4CDAFEDC-FA48-44B1-9995-782DBB223A6E
Mijn vest schiet al op, vanaf de oksel naar onderen meet het nu 40 cm, ik maak de bol op en kijk wel of die lengte me dan bevalt, ik heb nog drie bollen, dus kan hem zo lang maken als ik wil. Als je goed kijkt zie je dat de nieuwe bol gestart halverwege de onderkant van een ander verfbad is dan waar de top is gebreid, je ziet het ook als je niet goed kijkt, de kleuren zijn niet alleen anders qua verlooplengte, maar ook van dikte varieert deze van heel erg dun tot even dik als de vorige bollen. En er zit geregeld een stukje lichte kleur tussen de donkere kleur, dit had ik niet verwacht, maar op zich staat het niet verkeerd en laat het me niet ontmoedigen om het af te maken. 
0896D9C0-35A3-4662-BBAF-834C95C10002
Ik heb voor beide mouwen nog wel genoeg van de eerste bollen over om in ieder geval tot de ellebogen te breien, geen idee eigenlijk hoe ver ik ga komen, misschien red ik het wel helemaal voor beide mouwen; ik heb voor de zekerheid de gehaakte kol van de vorig jaar uitgehaald (nooit gedragen, want mijn oorbellen bleven er steeds in vast zitten).
62E97347-7821-43FC-A81F-7BCDC5D6DB27
Even bijkomen van de dag, gezellig samen een filmpje bekijken van een tuinman in Tasmanië, af en toe wijst Fay iets aan op het scherm, en ze is ook al een keer achter de iPad gaan kijken, want ze hoorde vogeltjes maar kon ze nergens ontdekken. 
34B5DF86-B4F6-423A-AC84-1C6EA3D52F0E

Schooien

Fay treuzelde aan het eind van de middag weer met naar binnen komen, en omdat het begon te spetteren en ik ze heel graag binnen wilde hebben voordat het ging plenzen en ze dan niet meer vanonder de veranda wilde komen, pakte ik snel een paar kattensnoepjes uit de keuken, de schuifpui een stukje open latend in de hoop dat ze achter me aan kwam als ze zag dat ik naar de keuken liep.
Ze kwam pas naar binnen toen ze me de snoepjes op de mat bij de schuifpui zag leggen, en snel ging de deur dicht, Jon glipte op het nippertje ook nog naar binnen en dook gelijk de keuken in. Ik ging verder met breien, nog even mijn pen afmaken en dan een foto maken, ik ben al een eind gekomen maar heb denk ik nog wel een bol nodig eer hij op lengte is
A4C1B50B-3BDB-48DE-B538-2A8070E70659
Ik hoorde Jon van het aanrecht afspringen en zag hem zijn lippen aflikkend de kamer inlopen. Huh? Ik had toch niks eetbaars op het aanrecht laten staan, ik had alles schoongemaakt en opgeborgen na de lunch. Misschien had hij nog iets uit de gootsteen opgelikt, dacht ik, en ging weer verder met breien. Toen ik voor het eten klaarmaken de keuken inliep en de pannen op de kookplaat zette, viel mijn oog op het bakje met kattensnoepjes. Het deksel lag er naast en gelukkig had Jon ook aan de andere katten gedacht en nog iets overgelaten voor ze.
D740DA0C-FAA4-4411-B8CA-1BEBCD058A1A
Toen we aan tafel zaten liep Jon tussen ons in kopjes te geven en zat Fay ook vlakbij ons aan te kijken, wie weet wat er op de grond viel. Toen er na een tijdje geduldig zitten en lief kijken niks gebeurde, liep ze terug de woonkamer in. Jon ging er bij liggen, geduld is een schone zaak, doch werd niet beloond en mokkend zat hij toen we afruimden op het vensterbank om naar buiten gelaten te worden. Dan maar zelf iets lekkers zoeken.
Alles behalve mokken doet deze kleine uk, het nieuwe broekje zit zo fijn, is zo lekker zacht en warm en ruim, het wachten is op een foto dat ze op haar teentjes gaat kluiven 🥹
013A1F40-DE1B-4FD0-93B7-D7844C5A4D39

Vechtersbaasje

Vorige week was Sherlock ‘s nachts niet thuisgekomen, en ik liep de volgende ochtend te zoeken, half misselijk van bezorgdheid, maar kon hem niet vinden. Een paar uur later zag ik hem onder de veranda op het bankje zitten, hij nam geen aanstalten om naar binnen te komen,  en keek wat om zich heen. Toen hij ook niet met Fay naar binnen liep, ben ik hem maar gaan halen, niet geheel de bedoeling vond hij, maar hij stribbelde niet heel erg tegen. Hij liep eenmaal binnen rustig naar de keuken, ik hoorde hem eten en terug de kamer in wilde hij er weer uit. Dacht het niet. Ik zette hem op de toren en daar bleef hij gewoon zitten, tot vreugde van Fay die er lekker bij ging zitten
42650CB4-9576-4417-87F1-832750B41D65
Het passieve van Sherlock stak ik op de zware nacht die hij vast had gehad, hij at gewoon en ik kon geen wondjes ontdekken en zijn nageltjes zagen er ook mooi scherp uit. Gewoon flink doorgezakt en nu last van een kater. Ze gingen lekker liggen, nou ja, lekker

Genieten van de rust, normaal houdt Sherlock het al na een half uur voor gezien
05A32B65-24DF-4628-BAFD-89D6ED362E06
Fay wist het zo voor mekaar te krijgen dat Sherlock uiteindelijk helemaal op het randje van de toren lag, en Sherlock liet het gewoon gebeuren. Drie uur later, genieten van het late middag zonnetje
A83F0EC2-60AF-4E02-88AA-73F8450B706A
Ik merkte wel dat Sherlock ergens last van had, hij liep wat voorzichtiger, misschien dat zijn pootje waar hij bijna een maand eerder problemen mee had wat meer last gaf. Vrijdag ging ik naar boven, even wat patroontjes zoeken, na een aarzelende aanloop sprong Sherlock op tafel en hielp mee terwijl Jon meer van het overzicht houden was.

95D425BC-389C-4400-ABF9-CCDA6F20B8D0
Fay kwam aantrippelen, maakte een zweefsprongetje en kwam erbij zitten, rook of er nog snoepjes op het handdoekje lagen (Sherlock krijgt ze daar altijd want hij kan ze anders niet goed oppakken, geen tandjes he)
C65A5B2B-FEEB-4903-AF84-4C626DE6DF09
en vroeg toen aan Sherlock of ze mee mocht helpen met assisteren.
8087D461-C462-4ABD-A539-581519B8FB44
Nou vooruit, en zo zaten/lagen ze een tijdje,
B7715DE2-7266-497B-B200-0F4D57F76B3C
tot ik weer naar beneden ging, ik kon me niet focussen en besloot om even stof halen bij de Stoffenkoning in Rucphen. Ik was die morgen vroeg bij de psycholoog geweest, het emmertje begint over te lopen en een niet goed behandelde trauma speelt nu de rek er uit raakt weer op; ze gaat dit aanpakken met EMDR.

 Ik heb even getwijfeld of ik dit in mijn blogje ging zetten,  het is wel erg persoonlijk en over de mentale problemen durft men niet zo snel te praten, want je wilt niet zwak overkomen, of voor een aandachtshoer uitgemaakt worden.  Er over praten helpt, een buitenstaander met verstand van zaken kan helpen alles op een rijtje te zetten, het te relativeren, je aanmoedigen om dingen (anders) aan te pakken, en evt andere hulp aanbieden om de angel uit oud zeer te halen waardoor je er gewoon zonder de pijn of angst of verwijten naar kunt kijken. 

Ik moest die middag er dus gewoon even uit, even wat minder in mijn hoofd bezig zijn, en wat helpt beter dan lapjes kopen. (Plantjes, maar daar is het nu de tijd niet voor)  Nou hoor ik quilters zeggen dat ik dan toch beter langs Quiltshop Leur had kunnen gaan. Dat was ook een optie ware het niet dat ik aan quiltstof geen gebrek heb, wel aan kinderstofjes, en gelukkig vond ik er een paar, ook al had ik last van keuzestress en heb bijna een uur staan wikken en wegen voor de schappen, idioot gewoon.
Gelukkig hielp mijn bijnaschoondochter op afstand met kiezen, ik stuurde haar foto’s en een filmpje van de stoffen en zij omcirkelde op screenshots welke ze mooi vond. Rechts liggen de dikke tricot met wollige achterkant voor pyjama’s of zo, links de gewone tricotstoffen. Ik ben begonnen met broekjes, een jurkje en een kruippakje, en we zien wel, als het klaar is zal ik de foto’s showen.
61C1ED16-DAD6-40C9-BB1A-5E32EBCC252E
Tijdens het koken schoot ik weer even vol, ik zag pootafdrukken van Puk op het raam, hij was een fanatieke vliegenvanger, ach het lief ventje wordt zo gemist.
47CD3730-F9C8-438A-B624-35DC50A596C4
Gelukkig zijn Jon, Fay en Sherlock ook vreselijk lief, Fay begint steeds aanhaliger te worden en is een geoefende schootkat aan het worden die pas van schoot gaat als ik omhoog kom. Eerder hoefde ik alleen maar aan opstaan te denken en ze schoot al weg. 

Zaterdag zag ik opeens hele kleine druppeltjes bloed op de vloer liggen, maar kon niet ontdekken waar dat vandaan kwam, geen wondjes aan pootjes,  pas zondagmiddag ontdekte ik dat Sherlocks haren geklit zaten op zijn rechter elleboog, en dat het daar flink dik was, een bult maatje kippenei, duidelijk een abces. Maandag nam ik hem mee naar de dierenarts, het was dezelfde die hem eerder ook al had onderzocht, en hij ging al gelijk heel rustig erbij liggen. Ze schoor het dikke plekje kaal en er kwam een open wondje tevoorschijn, maar er kwam niks meer uit van viezigheid, alleen maar wat wondvocht.

Wel was het dik rond het gewricht aldaar, dus kreeg hij weer voor een week een antibioticakuur. Ze onderzocht hem verder en op heel veel korstjes van krabwondjes na kon ze niks ontdekken, hij had geen enkel wondje op zijn achterlijf. “Jongen wat een gevecht moet dat zijn geweest, er moet in de buurt een andere kat rondlopen die net zo erg of zelfs erger is toegetakeld”, zei ze. Ik probeer hem voortaan wat vroeger op de avond binnen te krijgen, want hoe later op de avond hoe lastiger dat wordt, het liefst houd ik hem al voor zeven uur binnen, maar dan zit hij voor het raam en miauwt dan zo zielig, dat ik weer zwicht en hem er uit laat. Fay mag na een uur of zes niet meer naar buiten, en ze berust hierin, gelukkig 😊 Tegen half negen komen Jon en Sherlock zich bij de schuifpui melden, en mogen ze niet meer naar buiten. 

De wond van Sherlock was gisteren al helemaal dicht, nog even en je ziet er niks meer van.
080B1CD7-6778-48E9-B9B0-ADBAC322DF49
Tijdens tv kijken brei ik de laatste weken aan een vest naar dit patroon, het meerderen voor de raglanmouwen gaat lekker en ziet er mooi uit, en tijdens steken tellen kwam ik er achter dat ik al te ver was gegaan, en moest een stukje uithalen, tien pennen maar
C9FFC874-49EC-4673-89C5-471BED2C5473
Oeps iets te ver uitgehaald, weer een paar pennen gebreid en toen kon ik de steken voor de mouwen op een hulpdraad zetten, A2AB7B85-61C5-45EC-A138-5C2FB84F8A33
wat steken erbij voor onder de oksels, en weer verder breien zonder meer te meerderen. Op per ongeluk steken laten vallen na kan er nu niks meer mis gaan tijdens tv kijken.
4643EBB7-69C3-424A-9DFF-556808124BE0
Kijk eens wat een lieve foto we kregen, Sophie is nu twee maanden (en een paar dagen) oud
893C4BB2-BC52-43C1-B00D-FA96CAA956D0

Zo leutig allemaal

Weinig tijd om te bloggen, ik ben gestart met het breien van een vest, poging twee kun je wel zeggen, want poging een strandde eerst in een veel te groot help-ik-verzuip-vest, en na het wassen werd het een kek vervilt jasje die helaas tijdens het dragen bij mijn derrière opkroop en ik de hele tijd er aan zat te trekken om mijn welvingen niet te veel tentoon te stellen.
Ik zag op Facebook dat Anita (met de vlijtige handjes) aan een top-down vest was begonnen en ze was lovend over het patroon, omdat je het helemaal op maat kan verlengen/verkorten want je kan al breiend passen, en als hij klaar is heb je enkel twee okselnaden om dicht te maken.
https://www.petiteknit.com/products/no-frills-cardigan
dus snel klikkerdeklik ook gekocht, want ik zag dat het geschikt was voor pen nr 4, en laat ik daar nog bijna zes (!) bollen van 700 meter hebben.
Waarom zes?
Nou, ik had nog een bol van over toen ik weer op de markt was, kijkend bij het wolkraam wat ze nog meer van moois hadden (veel), zag ik dat een klant dezelfde wol kocht als waar ik net het reuze vest van had gebreid, en de verkoopster legde het pak met resterende bollen terug in de wagen waar ze haar voorraad bewaard, met de wijze woorden “dit zijn de laatste die ik nu nog heb”, en keek ze mij nou aan? Better safe than sorry. 
Daarom dus zes.

DD1F0D00-1D0C-45AA-9119-28AF28D938A7
Superlang geleden dat ik een top-down heb gebreid, werkelijk wel iets van veertig jaar, 🫣 en ik kon me er werkelijk niks meer van herinneren. Die kraag, hoe dan? Gelukkig staan er op de website filmpjes per stap en kwam ik er wel uit, het meerderen voor de raglanmouwen is een aandachtspunt bij mij, vooral de steekmarkeerders irriteren me mateloos vind ik erg onhandig.  En toen ik na een stukje keek of de meerderingen de goede kanten op wezen, zag ik een onregelmatigheid in de vorm van een gevallen steek 😥 die ik gelukkig wel wist op te halen, maar die ladder van steekjes is wel een stuk fijner dan de rest. Het zal hopelijk niet meer opvallen in het geheel.

37E69D80-6E85-47B3-817F-64C88D05E76D
Toch? Het zit voor de kijker rechts (ondertussen laat ik Jon er in)
649B6546-DF14-4041-BBFF-7FA3D52F164D

Ik doe ongeveer een (even Fay binnen laten) minuut of twaalf over een naald (Fay begroet mijn iPad), ik had mijn breiwerk mee toen ik gisteren naar de bekken fysio moest (alles gaat goed, mijn binnenvoering begint weer strak te zitten 👌) en ik begon net aan mijn derde pen toen ze me naar binnen riep. Het was aan het begin van de middag flink uitgelopen met een cliënt en dat haal je de rest van de dag niet meer in, zei ze verontschuldigend.
Hehe, Fay heeft haar plekje gevonden, hiervoor moest ik mijn stoel in de relax stand zetten om plaats te maken voor haar en mijn iPad, het typt een beetje onhandig, maar we doen alles voor de poezenbeesten. Jon wilt er uit, hij moet maar even wachten, Fay ligt net zo lekker.

Kijk nou toch wat leuk, het jasje waar Sophie in zwom toen ze twee dagen oud naar huis mocht zit nu prima, ook al is de capuchon ruim, maar dat is bij alle jasjes zo.
EF7D0369-A90E-44C7-83CF-BF3874CACE90
Dat zag ik toen ik weer bij Baby-dump was, oh man wat is dat leuk om bij al die kleertjes te kijken. Ik was er met een missie, ons Sophietje komt een hele dag bij ons zodat de ouders een dagje weg kunnen, en dan wil ik wel dat ze een eigen bedje heeft ipv de trampoline. Even online zoeken welk merk goed en stevig was, dit bleek van Qute, de Q-Sleep te zijn, en eenmaal gevonden in de winkel kon ik uit drie kleuren kiezen: zwart, mintgroen of mosgroen. Het werd mosgroen. (Even Sherlock naar binnen en Jon naar buiten laten, fijn dat ze dit gelijkertijd willen doen)

De verkoopster adviseerde mij om er een extra matrasje bij te kopen, want wat er bij geleverd werd was een hele dunne, en je voelde het frame er doorheen bij lichte druk. En ja, inderdaad, dat kan niet lekker liggen, ook al weegt Sophie nou nog steeds minder dan Jon en kan ze nog geen deuk in het dunne matrasje maken, maar over een jaar vast wel, dus doe maar.

Ze adviseerde een fijne dikke, maar die vond ik toch te dik en in combinatie met erg zacht leek me dat niet veilig. Toen ik dit hardop zei, antwoordde ze een beetje kattig dat iedereen deze erbij nam en ze nog nooit klachten hierover had gekregen. Sorry hoor, maar ik wil alleen maar het beste en veiligste voor mijn kleindochtertje.
Ze wees me op een andere, met metaal platen onder de matrasdelen, die was steviger. Wat heet, die was dun en hard, en het leek me ook koud in de winter. Ik zag een inflatable matrasje liggen van het merk Qute, hij voelde stevig aan maar niet plankhard, niet te dik, niet te dun, en hij bestond uit een deel ipv uit vier delen. “Opgerold past het in dit zakje”, zei de verkoopster optimistisch, en hield een nylon zakje op van -ik gok- 20x 30cm. Toen ik zei dat ik die wilde hebben, zocht ze tussen de verpakkingen, maar het bleek de laatste te zijn, “Dan gaat het deze worden, ik zal hem voor u inpakken”, en ze liep ermee naar de toonbank om het op te rollen om in het zakje te stoppen.
Hah, makkelijker gezegd dan gedaan.

Ze begon door in de gehele breedte knijpend in het matrasje deze al duwend leeg te persen en op te rollen, en ik vroeg me af hoe ze de lange worst eenmaal opgerold dubbel gevouwen kreeg zonder het kapot te maken. Nadat de rol tot twee keer toe uit haar handen schoot -want hij werd te dik om zowel goed in te kunnen knijpen én op te rollen- en zich daardoor weer met lucht vulde, besloot ze het op de grond te proberen ipv op het randje van de toonbank. Ze ging het anders proberen en vouwde eerst het matrasje in de breedte dubbel, zodat het nu ongeveer even breed was als het zakje. Hehe, eindelijk. En met een steeds roder wordend hoofd ging ze weer aan de slag, het leek wel of ze aan het reanimeren was.
“Poeh dat is wel hard werken voor zo’n klein matrasje, dat is toch haast geen doen?”, zei ik tegen haar, mezelf afvragend of het mij wel zou lukken. “Het zou wel heel lullig zijn als ik nu toch liever een ander matrasje zou willen”, en even hield ze op met rollen en keek me haast hoopvol aan. “Naaah, ik neem hem wel hoor”, zei ik en liep grinnikend naar een rekje met kleding vlakbij de toonbank, en ik hoorde ze zuchten en steunen achter de balie. (even Jon, Fay en Sherlock naar buiten laten, Huh, ik had Jon toch net ook naar buiten gelaten? Oh wacht, dan zal hij via de Koninklijke ingang -raam werkkamer van mijn lief- naar binnen zijn gelaten)

Een blonde ontevreden kijkende Barbiepop, geheel in het ivoor gekleed in pluche jasje, minirok en met hoge glimmende laarzen tot halverwege haar dijbenen kwam aanlopen met een moeilijk kijkende matching met mama uitgedoste baby van een paar maanden in een bling bling designerwandelwagen, en legde een rokje op de toonbank, klagend dat ze niet snapte dat er geen badpakjes meer waren. Hoezo was het seizoen voorbij, de zwembaden waren toch gewoon het hele jaar door open? “Nou moet ze elke keer hetzelfde badpakje aan tijdens het babyzwemmen, dat is toch niet leuk?”

O boy, ik kon zo uit mijn hoofd wel een tiental dingen opnoemen die veel minder leuk waren, maar wilde het meisje van amper twintig niet aan het huilen maken, en keek achter de toonbank hoe het stond met de reanimatie. Het matrasje was eindelijk klein genoeg opgerold dat het in het zakje kon glijden. Nou ja, glijden, het werd nog een heel geduw en getrek met twee man en eenmaal dat de opening van het zakje de top van het opgerolde matrasje omklemde kon het gepeuter beginnen van het zakje er verder overheen te krijgen. Dit kon toch veel makkelijker, een groter zakje bijvoorbeeld? Nou ja, maandag weet ik het, maar grote kans dat het matrasje na twee pogingen onopgerold in een even snel gemaakte hoes bij ons op de kledingkast beland voor de volgende keer.

Het rokje – een schattig gebloemd katoen lapje van 10×30 cm aangerimpeld op een elastisch bandje- werd aangeslagen en bleek net zo duur te zijn als het campingbedje, OMG. Ze hoopte dat het haar dochtertje mooi zou staan. Ojee, wat een opeenstapeling van ellende, ook dat nog. De baby kon nog niet zonder steun rechtop zitten, laat staan lopen, dus hoezo zou het haar niet mooi staan.

Met het bedje ingeladen
1BD0D573-551F-43EE-BDF3-621156417B74
reed ik naar de kringloopwinkel, even kijken of ze er wippertjes hebben, vast wel, en ja hoor, achterin bij de babyspullen lagen er een stuk of vier, allen met wat vlekken op de bekleding, en lichte beschadigingen aan het metalen frame, maar ach, niets wat met wassen, een sopdoekje en een nieuwe zelfgemaakte hoes verholpen kon worden.

Het enige wippertje waarvan de bekleding in de wasmachine kon rook een uur in de wind naar kattenplas, getver, zoiets breng je toch niet naar de kringloopwinkel? Zelfs al zou ik ter plekke de hoes eraf slopen (no way dat ik zo’n stank in de auto wil hebben) dan nog zou het frame mogelijk stinken, brrr.

Ik was er gelijk klaar mee, dan maar geen wippertje, en ik wilde al weggaan toen mijn oog op een mooie kinderwagen viel, er was werkelijk niks mis (vlekjes op het matrasje, maar een nieuw matrasje is vast zo gekocht), en dat voor €39,95 inclusief een maxi-cosi. Hij reed als een zonnetje, alleen zag ik niet hoe het inklappen in zijn werk ging, ook al kon ik dit later wel op internet vinden vermoedde ik zo.
Ik zag ons al een stukje lopen met Sophie, en dan natuurlijk diep teleurgesteld thuis komen omdat we geen bekenden waren tegen gekomen en niemand in de wagen had gekeken.

Maar mijn gezond verstand kickte in en vertelde me dat ik echt geen kinderwagen nodig had, en het zou die hele dag gaan regenen, en dat ik gewoon naar huis moest gaan voordat ik iets anders “handigs” zou ontdekken.

Jon kwam er gistermiddag gezellig bij zitten toen ik om tot mentale rust te komen weer een paar pennen wilde breien voordat ik om de griepprik moest, en hield de draad in de gaten, altijd handig.
03F5EB5B-949A-4AD2-99E5-C7637D34C4F8
Een paar dagen geleden schoof hij bij ons aan toen we bijna klaar waren met eten, hij gaat dan tegenover ons zitten en weet dat hij niet op de draaischijf mag komen waar het beleg ligt. Maar aanraken telt toch niet?
5C30905A-B453-4B5C-993A-1EE56BEC1563
Ik ruimde de lunchspullen op en we lazen onze kranten nog even uit, tot manlief de zijne opzij schoof en een tijdschrift pakte dat ook op de draaischijf lag en de witte randjes worst tevoorschijn kwam, oei, die had ik over het hoofd gezien, maar Jon niet, het is zijn lievelingsworst.
081B9A08-6A95-4A0F-AE92-D7F1742AF717
En nee, hij heeft hier niks van gekregen, wel van een klein restje van de vetrand van de roompate, ook niet goed, ik weet het, maar hij keek me zo lief aan.

De griepprik krijgen was als altijd een fluitje van een cent, de vrouw voor me maakte er een sociaal event van door eerst wachtend in de rij te babbelen met mij, niks mis mee, doe ik ook vaak altijd. Maar pas bij de arts binnenlopend  nam ze de tijd met haar jas en vest uit te trekken, en tijdens en na het krijgen van de prik bleef ze maar door mauwen tegen de arts, die toen de vrouw niet  op eigen initiatief vertrok de gang in kijkend “de volgende!” riep. Sommige mensen hebben het echt niet door hè.  Misschien was het de eerste keer die dag dat ze mensen zag, wie zal het zeggen. Ze trok haar jas aan en liep gehaast met haar vest over haar arm de kamer uit.

Ik liep de arts groetend naar binnen met mijn bovenarm al ontbloot, prik ging er in, pleister was niet nodig want ik bloedde niet, bedankte de arts en ging onderwijl mijn jas aantrekkend weer naar de gang, ik was nog geen halve minuut binnen denk ik, en dit viel de dame die na mij kwam ook op, want ze riep net ietsje te hard in alle enthousiasme lachend tegen mij:  “Kijk, zo kan het ook hè. ” Ja precies.

Start

Start van de eerste chemo van manlief, we liepen een beetje brak vanwege een slapeloze nacht maar ook redelijk fris bij het oncologiecentrum naar binnen, mede dankzij de -5 graden vorst. Omdat het de eerste keer was mocht ik erbij blijven, morgen en overmorgen fungeer ik als taxi. De verpleegkundige vroeg opeens of ze een foto van ons samen moest maken, dit lieten de meeste mensen namelijk doen. Wel ja. Ze vond dat ik zo lief naar mijn man keek tijdens het poseren; dat is niet zo moeilijk, ik heb gewoon ook de liefste man van de hele wereld.
D973D6D1-4331-4815-AE36-03910E0CD725
De twee chemomedicijnen liepen tussen zakjes zoutoplossing door, voorafgegaan door een zakje met anti-misselijkheidsmedicijn. We kregen koffie, water, kroket op een bruine boterham, pompoensoep, en ook kregen de patiënten zalig uitziende eiwitrijke hapjes. Het medicijn tegen misselijkheid deed zijn werk, alles smaakte uitstekend.

En terwijl DH met koptelefoon op naar Rigoletto luisterde (via de iPad naar een YouTube opname van een jonge Pavarotti) zat ik te breien, niet teveel lettend op alle piepende infuus pompen, een orkest op zich, terwijl over de geluidsboxen van de zaal SkyRadio kerstmuziek uitbraakte. Maar vrolijk was het geheel wel.

Mijn steken marker was ik eerder al kwijtgeraakt en had het toen voor even opgelost met een geknoopt stukje garen; het lusje van de knoop gaat steeds mee met de volgende pen, dit Is een blijvertje, veel makkelijker. De losse draadjes van deze markeer draad die in het begin buiten het breiwerk bungelden zitten nu in het breiwerk geweven, eenmaal klaar trek je het er zo uit, het zit immers niet vast gebreid.
DD57A8E3-3D02-4FC2-A42B-F0BF2FE4FF74
Vier uur later stapten we naar buiten en snoven de heerlijk vrieskou op, en reden we via een stop bij de bakker weer naar huis. Hé, lekker hoor, weer thuis te zijn, na een kopje koffie met een vers gebakken saucijzenbroodje (de bakker om de hoek bij het ziekenhuis richting de turbo rotonde bakt de lekkerste) ging DH even een dutje doen op de bank, en ik ging een mini quilt sandwichen en een start maken met het doorquilten.

Gisteren had ik het patroon op ongebleekte ongewassen pitjeskatoen overgetrokken, het ging prima zonder lichtbak op een klein stukje na.
2601BA76-B23A-40F7-A0C3-1CEE76A74A02
Te lui om de lichtbak uit de doos te pakken loste ik het zo op, gewoon met een zak lamp op mijn schoot. Werkt alleen als het tafelblad doorschijnend is, uiteraard.
D3FDB695-90D1-4214-B4B7-90C024D42D14
Ik ging daarna met een zwarte stofstift over de met frictionpen getekende lijnen, en kon daarna inkleuren, deze keer met de CaranD’Ache Neocolor krijtjes, speciaal voor textiel. Na fixeren op gewone stof zou het kleurvast zijn, maar uitproberend leerde ik dat dit niet het geval is als je het op ongewassen pitjeskatoen doet.

Een Amerikaanse grote prijzen winnende quiltster wiens naam ik niet meer kan terugvinden omdat ik toevallig op haar uitleg stuitte en toen vergat de link te kopiëren, zei dat het wel kleurvast was als je 50/50 water/fabric medium gebruikte. Dus dat heb ik gedaan, zonder te testen uiteraard. Dit quiltje gaat tegen de muur denk ik, dus net als een schilderij zal het niet in de was gaan. 
E5D4F4C9-985F-46AD-8E43-F5B51EC97470
Leuk werk
ACA8BB6F-8C0C-439B-A413-50F2605F785F
En daarna net als bij de Inktense potloden de pigmenten natmaken en verdelen binnen de lijntjes
Jon hield in de gaten dat er geen kleintjes zomaar op tafel zouden springen, alleen hij mag dat.
B21DE402-6BED-4711-9E7C-C91F78B44012
Klaar om te fixeren (20 tellen onder de hete bout) Deze quilt along is op 1 december begonnen, elke dag laat Helen een ander motiefje zien. Ik loop flink achter in dagen, maar achter elkaar quiltend haal ik dit snel in. Klik hier om te zien hoe ver ze de 22e is gekomen, zo mooi.
11CCE6F5-E765-4F73-BC71-CEDCB8587451
Vanmiddag dus gestreken en gesandwicht, en met Sherlock als grote hulp stikte ik eerst alle zwarte lijntjes door
E2C6EC71-340A-4721-8FAF-916543731062
Voor het geval ik uit de bocht vloog hield hij de boel goed onder controle
BC97535A-6D0C-4721-914F-65CE28245F4B
Tevreden
00F082CB-B0AC-464D-95BD-1825A9CB4F7F
Gerustgesteld dat ik het alleen af kan gaat hij lekker slapen.
5285E78C-A449-46AC-9231-D955231DAC3A
Ikke niet, ik ben net lekker op dreef, “gestapelde keitjes” heet het rechtse patroon in het blad, je slingert van boven naar beneden, en dan weer terug, en als je goed kijkt zie je dat om en om de bochtjes niet de rand van het blad raken. Kijk naar de filmpjes van Hele Godden, ze legt het goed uit en heeft tips om het resultaat het mooist te krijgen.
BE030959-26D5-4C2D-B753-AE2D8CFBC245
Ook de zigzag rand is leuk
70650095-AEA3-41CB-BB74-2C9BBCB61699
Tijd om boodschappen te doen, de laatste kerstinkopen, het beste te doen als Nederland aan tafel zit. Bij de Plus was het heerlijk rustig, ik gok een klant of tien. Maar ze hadden geen tafelkleden, dus moest ik even door naar AH,  en daar was het rommelig druk, mensen die als stuiterballen zigzaggend en halverwege omdraaiend door de gangen liepen waardoor afstand houden onmogelijk was. Gelukkig was ik snel in en uit, maar dat doe ik dus niet meer.
Toen ik weer thuis was zat mijn lief boven te werken, het eten stond een half uur later op tafel, gebakken aardappels, gaar gebakken varkenshaas en witte bonen in tomatensaus, en het smaakte uitstekend. Het anti-misselijkheid pilletje dat DH aan het eind van de middag had ingenomen omdat hij zich wat misselijk begin te voelen hielp gelukkig.

Kijk eens wat lief, ze had haar oogjes dicht tot ik de foto ging maken, ogen op een kier, altijd alert.
E1D49CA0-6405-4060-953F-2493EB0D4150
En even later zat ze zich te wassen

Gisteravond was het ook dolle pret, ik ga niet meer alle filmpjes die ik upload hier zetten, maar als je je abonneert op mijn kanaal, en je zet de melding aan, dan hoef je niks te missen

Fay sprong op de stoel om met het verenstokje te spelen

Sherlock sprong daarna achterop mijn stoel en Fay durfde toen ook in de buurt te komen.
5632EE4D-F306-48ED-84D5-CA8622346533
Vooruit, als afsluiter dan nog een kort maar grappig filmpje, Puk durft veel als Sherlock in de kamer is