Klokslag acht uur begon de herrie achter ons huis, en waar ik al bang voor was sinds het huis achter ons was verkocht en de bewoners vorige week waren vertrokken, gebeurde helaas.
De grote blauwe Ceders (3 stuks naast elkaar in 1995 geplant) moesten er aan geloven. Een man boven in de boom met een kettingzaag en eentje op de oprit in de weer met een joekel van een hakselaar. Op de foto hierboven zijn al vele grote takken uitgehaald, zo zonde. En hij zat dit jaar zo prachtig vol met dennenappels.
Hier vanuit de tuin om 9 uur
manlief: “Je gaat je er niet mee bemoeien hoor!”, toen ik zei dat ik het zo erg vond dat de grote bomen weggehaald werden. De vogels zullen het wel gaan missen 😢
En vijf uur later waren de bomen weg
De hakselaar ging nog door tot eind van de middag, de katten durfden toen nog niet langs de schuifpui naar binnen en buiten, hier rent Jon naar binnen
Fay heeft er nog geen zin in, ze ligt onder de conifeer de voortuin in te kijken, Sherlock ligt boven te slapen, hij was vanmorgen als eerste naar buiten gerend toen het even stil was, en een paar tellen later gingen de machines aan en liet hij zich een paar uur niet zien. Pas toen de mannen zaten te lunchen liet hij zich weer zien, en wilde hij heel graag naar binnen.
Voor de lunch ging ik verder met de Cat Lady quilt, Jon keek even naar de deur of Sherlock er ook aan kwam, vaak wilt hij ook meekijken, vooral als er een snoepje aan vast zit. Ik tekende de letters over op HeatNbond featherlight
En ik had een stukje stof (scrap) gevonden,
Mooi mooi
Nou op de witte border strijken, en het stukje staart ook. Daar waar het staartje over de letter gaat streek ik nog een stukje witte stof zodat het paarse niet door zou schijnen
Het vastnaaien ging op het gemakje, en omdat ik zo een andere snijmat op het bureau moest leggen omdat de snijtafel bezet was, ging de overlocker er af.
ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Jon wakker te maken omdat ik de snijtafel nodig had.
En toen, dom dom dom, trok ik de papieren versteviging (theezakjespapier) van de achterkant weg. Nu gingen de randen lekker golven, geniaal. Doe dit pas als de borders er op zitten. Volgens mij heb ik bij de vorige Amy Bradley quilts na het opstrijken van de applicaties de top eerst gesandwicht, en toen met de festonsteek alles vastgenaaid. Ik vond dat wel handig. Maar het onhandige was wel de dikke laag stof/tussenvulling/achterkantstof die ik bij elke bocht door het gat van de machine moest manoeuvreren
Hier zie je wat ik bedoel met het gegolf terwijl de zijborders er op zitten en geperst moeten worden, maar kijk ook even naar de schone zool van het strijkboutje 👍
Nadat ik de bovenste en onderste border er op had genaaid kon de mouw en het puntje van de staart er op worden gestreken
En kon ik het vastnaaien, de rand van de mouw was lastig te zien
En waar ik hier stop moet de plooi aangegeven worden
Deze lijnen had ik vergeten er op te tekenen voor het vaststrijken, en omdat ik niet wilde afhechten om de top op de lichtbak over de tekening te leggen moest ik even wat improviseren. Ik gebruikte het papiertje van de heatNbond wat ik eerder van de achterkant had losgetrokken
en een deel uitgeknipt zodat ik de lijntjes kon tekenen
met frictionpen
Papiertje weg en weer verder
Nou ja en toen was het naaiwerk klaar
Morgen ga ik wel verder, het rechtsnijden van de zijkant komt wel na het doorquilten, oeh zo leuk
Jon was blij dat dit deel klaar was, het is altijd weer spannend of het goed gaat
Categoriearchief: Kattenquilt
Kattekwaad
Met katten in huis maak je veel mee, ze komen gezelllig bij je liggen als je aan tafel met lapjes in de weer gaat, en dan liggen ze er het liefst bovenop, en als ik in de keuken bezig ben komt Loki graag een kijkje nemen, soms probeert ze via de handgrepen omhoog te klimmen om zo iets van de snijplank af te bietsen, en de laatste tijd maak ik mee dat ze opeens op de inductiekookplaat zit en met grote ogen naar de pannen kijkt, waar stoom uit komt en vaak ook lekkere vleesgeuren. Uiteraard duw ik ze met zachte hand weg, ik wil geen katten aan het aanrecht hangend, of zittend bij mijn pannen, maar ik kan een glimlach nooit onderdrukken, ze zijn zo lekker nieuwsgierig. En soms zijn het net kinderen, zoals Zopje die hier Zipje en Loki -die lekker zitten te eten- staat op te wachten.
Toen ik een half jaar geleden op de blog van de in Amerika wonende Susan kwam, was het gelijk raak met het pijltje van Cupido bij het zien van haar katten blokje, dit waren onze katten ten voeten uit
ik savede de foto, maar vergat de link van haar blog erbij te zetten, zo jammer. Vorige week moest ik voor Inge in Berlijn (geen blogger) een fibermailkaart maken voor haar verjaardag, en ik moest gelijk aan dat zwarte katje denken. Ik maakte dit schattige kaartje op een avond na, oei, een exacte copycat 🙁
–even iets uitproberen met de foto’s, in een galerij ipv dat je gelijk naar mijn Flick album gaat, om na het bekijken van de foto’s weer op mijn blog te gaan kan je op het kruisje linksboven in beeld klikken, of gewoon er naast-
maar Susan had de ondeugd zo treffend getekend, daar kon ik zelf echt niks aan toevoegen. Op de close-up zie je dat ik lijntjes heb getekend op de snijmat en er een beetje naast zat met doorstikken, voor het zwarte heb ik vilt gebruikt, het kaartje gaat toch niet gewassen worden. Het eindresultaat was zo mooi dat ik het niet aandurfde om het als ansichtkaart te posten, dus ging de kaart in een enveloppe, en twee dagen later al kreeg ik bericht van Inge dat ze heel blij was met dit vrolijke kaartje. Kijk, daar doen we het voor.
Eergisteren vond ik al zoekend op internet gelukkig toch nog de blog van Susan, en ik heb haar toestemming gekregen om met haar veren te pronken,wat ben ik toch blij met zulke lieve creatieve mensen, die kopieergedrag zien als een vette compliment en niet als jatwerk, zolang je maar de naam van de ontwerpster er bij zet, en geen geld verdient aan andermans bedenksels, uiteraard. 🙂
Chillen
‘k Heb al een drukke dag achter de rug en wie weet wat de nacht nog brengen zal, dan mag ik ook wel even gamen, dacht Zipje toen hij bij zoon ging kijken hoe het er mee stond in het wereldje dat Smite heet, een gevecht tussen goden.
Jammer voor Zipje mist hij de essentiële poot/oog coördinatie en hield het al snel voor gezien, lekker slapen op bed, en omdat hij wist dat hij niet goed op de foto te zien zou zijn op de zwart-witte quilt, plofte hij neer op de bonte achterkant van de andere quilt, en zorgde dat hij niet met zijn ogen knipperde toen ik “say cheese” zei.
Zelf had ik ook al het nodige aan avontuur achter de rug, even nog afgezien van het feit dat ik er pas vanmiddag om 5 uur achter kwam dat het zaterdag was, en niet zondag (kan verkeren), had ik een mislukt ui/dille/hutenkaas broodje uit het blik gehaald,
verkeerd programma gekozen besefte ik, en het volgende broodje kwam 4,5 uur later wel heel mooi uit het bakblik, en het rook zo zalig!
Dit brood is lekker gewoon zo zonder iets er op, of met kaas, of ham, of filet american, zalm, maar ook even in de broodrooster of onder de gril, en dan met een likje Boursin oid, smullen! Maar dan moet je wel snel zijn, want dit brood is meestal binnen 12 uur op, ongeacht het tijdstip.
Tussen het bakken door heb ik twee quiltjes van mijn moeder van bies en ophangsleuf voorzien,
het is van een serie Garden Patch cats van the Contented Cat, en volgens mij staat deze Engelse winkel altijd op de grote quiltbeurzen, in Rijswijk misschien ook begin April.
En tussen alle bedrijven door ‘ontspan’ ik met spelletjes spelen zoals Ruzzle en Wordfeud,
hier word ik al vrij snel na het begin vreselijk ingemaakt, genadeloos is ze, deze jsssbol.
Alle scrapblokjes zijn nu ook klaar, het stapeltje van 60 stuks (zou je niet zeggen he, zoveel) past niet meer tegen de designwall aan, dus die moet ik maar op de vloer in de woonkamer gaan uitleggen en schikken, hierbij krijg ik vast hulp van de mannen, joepie!
To be continued.
Maandag rustdag?
Want het was druk afgelopen dagen, maar wel heel gezellig! Vrijdagmiddag maakten de kinderen -net terug van de kapper- shushi voor het avondeten klaar
Het smaakte zalig! Voor hun vader waren nog warme hapjes, want hij is niet zo’n fan van ‘zeewierhapjes’, en zo zaten we om 8 uur scheel kijkend van de honger pas aan tafel 🙂
Na het eten ging jongste dochter naar de Roosendaalse kermis (wij brengen en halen), maar eerst werd deze ring nog af gedaan,
want dat zou te gevaarlijk zijn; gelukkig was het eten binnen gebleven, ondanks de vele heftige heen-en-weer-op-en-neer-op-de-kop-en-schudden-maar- attracties.
Zaterdag was het feest bij mijn ouders, vanwege mijn vaders op komst zijnde verjaardag (woensdag), met bijna alle familieleden aanwezig. Mijn vader werd verwend door ons, wat een schitterende bureaulamp, en zalig snoepwerk van Jamin, wie wilt dat niet? In het ‘opa’-trommeltje links in beeld zit geen drop (wat hij denk ik wel verwachte) maar pindarotsjes en pure chocoladekoffieboontjes, mmmm.
en wij werden ook verwend door mijn ouders, heerlijke zelf gemaakte taarten, ik koos voor deze
en zalige Chinees eten, mmmm.
het kwam van de Chinees uit Axel, zo lekker, en zo veel 😉 eten is een serieuze zaak, lijkt het wel, maar we hebben genoten, gekletst, gelachen, en maakten ons geen zorgen of we hongerig van tafel zouden gaan.
Het was gezellig zitten op de mooie ragtimequilt,
waarvan nummer 2 boven lag,
gemaakt door mijn moeder met zelf geverfde flannelen lapjes, schitterend gewoon! En als jullie weten hoe zwaar werk het maken van 1 ragtime is, en mijn moeder maakt er even 2! Hele diepe buiging!
Op de naaikamer van mijn moeder was nog veel meer moois te zien, zoals deze tas die als pakket gekocht was in Veldhoven bij een gebrekkig Engels sprekende Oost-Europeaanse dame.
Helaas klopte er niet veel van het pakket, er zaten ook verkeerde magneten, stof te krap of zelfs te klein, -hier kwam ze op het Belgisch quiltweekend pas achter, toen ze er aan begon-, waardoor het maken van deze tas niet echt fijn was. Maar hij is klaar, en kan geshowt worden over 4 weken. In de woonkamer had k al een lief kattenquiltje zien hangen,van The Garden Patch Cats serie, en
tegen de designwall hingen nog 2 katten, die bijna klaar zijn, en in het zakje zitten de blokjes voor de loterij van het quiltweekend, en rechts zie je nog 2 losse rijtjes van de variahex, die volgens mij toch al helemaal als top klaar was.
Zondag werd er druk genaaid en opgeruimd, en ook een beetje muizenjacht, want ooh muisje in de garage gesignaleerd! Een oude gymschoen onder een kast zat vol met kattenvoerbrokjes, maar de muis was pleite. Zipje en Zopje werden even streng toegesproken, maar of dit indruk maakte, ik weet het niet. De garage zal ik vandaag leegruimen met assistentie van mijn lief, en er zullen neutronenkorrels gestrooid worden, of valletjes gezet, maar die mag mijn lief dan leeghalen, want getsie, ik ben hier geen fan van 🙁
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=7j8cKvJTeKU]
En mijn volgende blogje zal gaan over mijn moeders Australische redwork quilt, en wie weet ook over de Girls Day Out, die steeds een stukje dichter tegen de eindstreep aan zit.
Girls Day Out vorderingen
Het doorquilten van de randen rond de stitcherieblokken is gedaan,
het was nog spannend op het laatst of ik toe zou komen met het garen, maar ik houd er nog aan over, genoeg om later de bies mee tegen te zomen. Het quilten van de stitcherieblokken is een secuur werkje,
ik wil de borduurdraadjes zo min mogelijk raken, maar moet toch wel de boel goed vastzetten, omdat je anders van die uitgezakte theezakjes krijgt als hij tegen de muur hangt. Tijdens het doorquilten ontdekte ik nog een blaadje dat wel op de stof was getekend (met niet uitwasbare Micron pigmapen speciaal voor textiel), maar niet geborduurd,
en zo zat ik even later lekker te borduren, gelukkig heb ik alle borduurgarens nog bij de hand, en was het karweitje zo geklaard.
Wel of niet langs deze letters quilten? Hmm, ik laat het maar even zo, en dan zie ik het na afloop wel, of het nodig is.
Ik heb een paar filmpjes gemaakt van het doorquiltwerk, ‘k moest een paar keer opnieuw moeten beginnen, omdat manlief dan binnen kwam, kuchend, met kopjes rammelend, of oneerbare voorstellen makend. :-)dat leidt alleen maar teveel af, vandaar dat het in de ditch quilten bij onderstaand filmje er niet helemaal vanaf het begin op staat. Maar op de andere filmpjes zie je me wel beginnen.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=bxjN_A8-oDQ]
Zopje kon er ook wat van, afleiden, door vlak naast me bij het raam (buiten gelukkig) met een muis te gaan spelen, en toen ik er een filmpje van had gemaakt, en weg wilde lopen, dacht het muisje hetzelfde, en liep recht op mijn blote voeten af, hij ging er zelfs op staan, en toen heb ik een enorme gil gegeven van schrik, want ik heb al eens gehad dat een muisje mijn broekspijp in was gedoken, en dat is geen fijn gevoel. Maar dit muisje van vanmiddag vloog over mijn voeten heen de struiken in, met Zopje in zijn kielzog.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=wmGavCtQ758]
Het in de ditch quilten is niet echt mijn ding is, maar het wel moet gebeuren bij deze stitcherie blokken, en af en toe hoor je me mopperen op mezelf als ik er naast stik. Ik heb na het maken van zulke uitschieters ook heel wat stukjes uitgehaald, gewoon omdat het teveel zou opvallen. Ook wat ik bij de berensnoetjes had gedaan, namelijk rond de ogen en neus gestikt, -wat je ziet in het filmpje- het werd er niet mooier van met stikwerk, heb ik uitgehaald, en daar zie je gelukkig niks meer van. (ik zit op een gegeven ogenblik wel met mijn hoofd in beeld, ik knip dan een draadje af denk ik.)
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ElhzSKY24k4]
Tijdens het quilten houd ik mijn vingers soms erg dicht bij het voetje, ik zorg er dan voor dat de bol staande stof onder het voetje verdwijnt; als ik dit niet zo zou doen, dan zou het voetje de bol staande stof opzij duwen, en eindig ik tegen de kant aan met een plooi, en dat moet je niet hebben. In onderstaand filmpje zie je op het laatst dat ik over een geel bloemenhartje stik, en dit haal ik gelijk uit, ook al zijn het maar 2 of 3 steekjes, dit zal altijd opvallen.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=O15-f69twRY]
Bij de Fashionshop heb ik nog te weinig gequilt, ik ga toch langs de letters stikken, en ook de scheiding tussen de 2 stoffen van het muurtje onder het raam ga ik nog doorstikken, het zit er te dik op.
Soms verzande ik in priegelwerk, waar stop je met doorquilten, doe je wel alles van het hekwerk van het een, maar niet de stijlen van de schommelstoel, en ga je wel langs alle roosjes, maar niet langs alle letters? Ik probeer een mooie balans te vinden, maar feit is dat het er wel gelijkmatig uit moet komen te zien, het eindresultaat, dus ik ben er nog wel een weekje zoet mee, denk ik.
De Cat’s Meow hangt mooi te wezen in de hal, naast de keukendeur, en bevind zich in goed gezelschap (ook qua kleur), met de vogeltjes er schuin tegenover; als dat maar goed gaat!