Categoriearchief: Affos van mijn moeder

Quilt Diva

Afgelopen week ben ik bezig geweest met het doorquilten van de quilt die mijn moeder heeft gemaakt, de Quilt Diva van Amy Bradley ,
IMG_5995
mijn moeder heeft het originele patroon verkleind (is nu  90 cm hoog) en gebruikte alleen maar zelf geverfde stoffen, is het niet enig?
IMG_1411
de versiersels zoals oorbellen komen er later pas aan. Ze had hem zelf al doorgequilt met een intensieve meander, maar was niet tevreden over het resultaat, ook omdat de applicaties allemaal begonnen te plooien. Nadat ik met stomen de gaatjes van het meanderwerk zoveel mogelijk had weggewerkt (na het wassen trekken de meeste vanzelf weg), ben ik eerst alles in de ditch gaan quilten met transparant garen, ook langs de neus en mond, en daarna ben ik lijntjes gaan trekken met een speldje, het klosje op de buik nam ik als middelpunt
IMG_1414
De gebruikte stoffen zijn heel fijn van weving, en daardoor bleven de lijntjes heel goed zichtbaar, te goed, want je ziet precies waar ik naast het lijntje heb gequilt. Ik heb zachtgele Raiman rayongaren gebruikt, deze is heel dun en heeft een mooie glans. Hier ben ik op de helft, het viel niet mee om over de langere einden het liniaaltje goed in bedwang te houden.
IMG_1415
De lijnen kreeg ik recht gequilt omdat ik met het voetje langs een liniaal gleed, de liniaal hield ik stevig op de top gedrukt, door de anti-slip laag (van die dunne transparante folie die je op de douchebak kan plakken, kijk bij de bouwmarkt)  die ik er onder had geplakt had de liniaal  minder neiging om te verschuiven. Geen werk wat je uren achtereen kan doen, dus tijdens de pauzes mocht de quiltdiva hangen.
IMG_1416
En nadat ze klaar was zag ik het beoogde resultaat, ze staalt! Op de donkere rand heb ik gewoon rechte lijntjes gequilt, piano bars noemen ze dat, op een halve inch van elkaar, ongeveer.
IMG_1417IMG_1418
Je ziet dat ik hier en daar niet op het gekraste ljjntje heb gequilt, de stralen zijn niet allemaal even breed, maar het stoort niet, het maakt het mijns inziens juist wat interessanter. Foto’s van de achterkant komen er nog aan, internet is heel traag en ik sta op punt om de deur uit te gaan voor het quiltweekend in Putten, mijn moeder komt er zo aan met de trein.

Het kan verkeren

Mijn werkkamer ziet er uit om door een ringetje te halen, op 1 oppervlakte na, ik ben nu toegekomen met het opruimen van het linker kastdeel met de open schappen. Op de snijtafel liggen tijdschriften die echt niet weg mogen, maar waar ik ze wel moet laten, is me nog een raadsel. Op de onderste 2 planken stonden dozen vol gesorteerde stof, achterkantstof, kerststof, je weet wel. Die bakken staan nu in de inloopkast (die ik daags eerder had uitgemest), en de vrij gekomen planken heb ik goed weten te benutten, zonder dat het er rommelig uit ziet in mijn ogen.
Photobucket Photobucket
Jaja, er is altijd ruimte voor verbetering, dat hoort ook zo, perfect is saai, en saai, daar valt niet mee te leven.  De bovenste schappen staan vol met tijdschriften en losse papiergevallen waarvan ik het bestaan niet eens meer wist, net als de ladebakken trouwens, die hadden een hoog “aaah, daar lag het dus!” gehalte, maar ook een enorme hoeveelheid aan  “waarom heb ik dat in vredesnaam niet gelijk weggegooid?” zooi, die dus nu wel in de container is beland. Maar bij alles wat ik tegenkwam aan verloren gewaande schatten, het vierkante 4 inch meetlatje is in geen velden of wegen te bekennen. Er is nog hoop, ik ontdekte bij het opbergen van lapjes in de dozen in kledingkast van mijn uithuizige dochter nog 3 tassen vol projecten, en daar wil ik morgen of zo eens naar kijken. Even moed verzamelen. Kijk nog maar naar mijn verzameling Jim Shores, ik zie dat ik het laatste kersbeeldje er niet bij heb gezet, volgens mij is hij te hoog.
Photobucket
Kijk, zo ziet het er bij mijn computer en naaitafel kant uit, schieten de tranen je niet in de ogen, zo mooi?
Photobucket Photobucket
ik durf haast niks te doen, uit angst dat de oppervlakten weer zooi aan gaan trekken.
En als je de kamer uit wilt vluchten, zie je poezenbeesten hangen tegen de designwall
Photobucket Photobucket
door mijn moeder gemaakt, en door mij doorgequilt, een half uur per quiltje, en dat was zo leuk om te doen!

Vanmiddag was de bee bij Miranda, en ik was er alleen, eentje ziek, en de twee andere dames bij hun moeder op bezoek, kan verkeren. Ik had nu de kans om Miranda te helpen met haar blogspot, ze kon er geen foto’s meer plaatsen, en om nou een blog zonder foto’s te zetten, dat vond ze zo kaal. Probleem was dat ze altijd de foto’s vanaf haar harde schijf rechtstreeks op blogspot zette, ik heb haar laten zien hoe ze het via een link vanuit haar photobucket fotoalbum kan plaatsen, zonder dat het ruimte in beslag neemt op blogspot. Terwijl zij een account aanmaakte bij Photobucket, haalde ik snel dochter op van het station, en al bijkletsend in de auto en veilig thuis afgezet, weer terug naar Miranda gereden, om verder foto’s op te laden.

Toen ze de truuk doorhad, zijn we lekker verder gegaan met ons handwerkje, ik zette er weer een stuk Frederike aan, en Mir was met een Cottage Garden blok uit het boek Quilting the Garden (klik hier voor het boek) bezig
Photobucket Photobucket Photobucket
wat een enig boek! De tijd vloog om, en toen glibberde ik weer naar huis, home sweet home, waar de kinderen alledrie in de woonkamer zaten te kletsen, altijd gezellig! Het leven is goed!

Handig is anders

Met het behangen hoefde ik enkel met een speciale roller het plaksel op de muur te rollen, en dan de droge banen er tegenaan strijken, zag ik op de instructies op het behangplakdoosje. Daar ga je dus al de mist in he, hoe krijg je een roller in een emmer, dat past toch  niet? Gelukkig had ik een opbergbak bij me, met deksel, en daar paste de roller wel goed in. “Bevochtig de roller met het plaksel”, uh, helemaal rondom, lastig, want het wilt niet echt rollen in een kleffe vloeistof, dan maar voorzichtig dopen, en een beetje aftikken op de rand. Ik zette de roller tegen de muur aan en rolde ermee naar boven “flats-flats-flats”  en beneden “flats-flats-flats”, slechts een halve meter maar, en toen had ik al door dat degene die dit had verzonnen een goed gevoel voor humor had; ik zat onder de spetters plaksel, en zag de bui al hangen voor het net mooi gewitte plafond. Dit ging hem niet worden, de roller werd ingepakt, en de kwast ter handen genomen, en dat ging veel beter. Dit zeegroene ging tegen de muur van de naaikamer aan, was zo gedaan.
Photobucket
Mensen wat een uitvinding, vliesbehang dat niet ingesmeerd hoeft te worden, het werkt als een trein! En vandaag dus de volgende kamer aangepakt, de moeilijke kant maar eerst.
Photobucket
De foto’s zijn behoorlijk vaag, genomen met mijn mobieltje, maar het geeft een idee waar ik mee bezig ben. Of niet…haha… Deze kamer is altijd wit geweest, en nu deze antiekerige kleur er tegenaan, ik vind het wel wat hebben.  Ik heb op deze manier (plakkend, niet fotograferend) met veel plezier gewerkt, met kerstmuziek op SkyRadio, en dan verder niemand in huis, echt heel rustgevend. Alleen toen het bovenlicht op de overloop opeens aan floepte, schrok ik toch wel behoorlijk, en toen later een rol van tafel viel in de andere kamer, zat ik bijna tegen het plafond aan, je verwacht het niet he. Er liep vanmiddag, toen ik de muur wilde inpappen,  een zilvervisje voorbij, en reflexmatig sloeg ik hem met mijn platte hand morsdood, en toen ik naar mijn hand keek en de verpulverde restanten zag, liepen de rillingen over mijn rug, jakkie bah.

Het werd al vrij vroeg donker, het was nog geen 3 uur, en gieten dat het deed, dus ben ik maar gestopt; ik werk het liefst met buitenlicht, zeker met dit donkere behang. Na een kopje koffie ben ik lekker gaan spelen met quiltjes, die van mijn moeder riepen om quiltsteekjes, zo leuk om te doen! Weer even wat anders dan de witkwast of behangkwast hanteren ( behangen is nu puur vluchtgedrag, want ik moet eigelijk kerstkaarten schrijven),
PhotobucketPhotobucketPhotobucket
De onderste quilt was al lang klaar, en hing al een tijdje op, maar het begon aan de bovenkant wat te lubberen omdat er nergens was doorgequilt.

Nog een leuk (educatief) filmpje,  voor wie babyblocks wilt maken, maar tegen die verrekte Y-seams aan zit te hikken:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=XLkHfcuNzCA]

Redwork, the end

Niet afgeleid door internet, tv of radio, want Essent lag er helemaal uit van 9 tot 4, ging ik vanmorgen vroeg al snijden; de donkerrode rand is 3 inch, en hij was mooi haaks gebleven, en kijk eens hoe mooi plat hij nu al ligt!
Photobucket
De biezen had mijn moeder allemaal al gesneden, ik hoefde ze enkel tot één lange lint te naaien, strijken (en in 1 moeite door het aangename met het nuttige verenigd door de 5 overhemden die er hingen ook mee te nemen) en toen op de quilt genaaid. Eerst op de top, toen naar achteren omgeslagen en door op de voorkant langs de bies te stikken heb ik de de bies op de achterkant vastgenaaid. Euj, dat klinkt ingewikkelder dan het is, er staat  een duidelijke foto-uitleg bij de tutorials, klik maar op het mapje bovenaan mijn weblog, in het zwarte balkje onder de kin van een geeuwende Zopje.

En nu mag hij even in de hal bij ons hangen,
IMG_0002-1Photobucket
Morgen breng ik hem naar mijn moeder, die blij is nog wat te hebben voor de show& tell bij de (Terneuzense) Diamond Patchers. Als je op deze link klikt, en dan op foto albums, dan zie je het mapje met foto wedstrijdlapje jubileumtas, en die eerste 2 foto’s zijn van mijn moeders werk, ze won de eerste prijs toen (voor de zoveelste keer 😉 ) ze moesten iets maken van een gekregen lapje, en mijn moeder maakte van het vlinderlapje meerdere dingen, is het niet super? Het (basis) patroon van het naaldenboekje kan je hier vinden, en je kunt er dan je eigen draai aan geven.

 

Maandag rustdag?

Want het was druk afgelopen dagen, maar wel heel gezellig! Vrijdagmiddag maakten de kinderen -net terug van de kapper- shushi voor het avondeten klaar
PhotobucketPhotobucket
Het smaakte zalig! Voor hun vader waren nog warme hapjes, want hij is niet zo’n fan van ‘zeewierhapjes’, en zo zaten we om 8 uur scheel kijkend van de honger pas aan tafel 🙂
Photobucket
Na het eten ging jongste dochter naar de Roosendaalse kermis (wij brengen en halen), maar eerst werd deze ring nog af gedaan,
Photobucket
PhotobucketPhotobucket
want dat zou te gevaarlijk zijn; gelukkig was het eten binnen gebleven, ondanks de vele heftige heen-en-weer-op-en-neer-op-de-kop-en-schudden-maar- attracties.

Zaterdag was het feest bij mijn ouders, vanwege mijn vaders op komst zijnde verjaardag (woensdag), met bijna alle familieleden aanwezig. Mijn vader werd verwend door ons, wat een schitterende bureaulamp, en zalig snoepwerk van Jamin, wie wilt dat niet? In het ‘opa’-trommeltje links in beeld zit geen drop (wat hij denk ik wel verwachte) maar pindarotsjes en pure chocoladekoffieboontjes, mmmm.
IMG_9964PhotobucketPhotobucket
en wij werden ook verwend door mijn ouders, heerlijke zelf gemaakte taarten, ik koos voor deze
Photobucket
en zalige Chinees eten, mmmm.

Photobucket
het kwam van de Chinees uit Axel, zo lekker, en zo veel 😉 eten is een serieuze zaak, lijkt het wel, maar we hebben genoten, gekletst, gelachen, en maakten ons geen zorgen of we hongerig van tafel zouden gaan.
Het was gezellig zitten op de mooie ragtimequilt,
PhotobucketPhotobucket
waarvan nummer 2 boven lag,
Photobucket
gemaakt door mijn moeder met zelf geverfde flannelen lapjes, schitterend gewoon! En als jullie weten hoe zwaar werk het maken van 1 ragtime is, en mijn moeder maakt er even 2! Hele diepe buiging!

Op de naaikamer van mijn moeder was nog veel meer moois te zien, zoals deze tas die als pakket gekocht was in Veldhoven bij een gebrekkig Engels sprekende Oost-Europeaanse dame.
PhotobucketPhotobucket
Helaas klopte er niet veel van het pakket,  er zaten ook verkeerde magneten, stof te krap of zelfs te klein, -hier kwam ze op het Belgisch quiltweekend pas achter, toen ze er aan begon-, waardoor het maken van deze tas niet echt fijn was. Maar hij is klaar, en kan geshowt worden over 4 weken. In de woonkamer had k al een lief kattenquiltje zien hangen,van The Garden Patch Cats serie, en
PhotobucketPhotobucket
tegen de designwall hingen nog 2 katten, die bijna klaar zijn, en in het zakje zitten de blokjes voor de loterij van het quiltweekend, en rechts zie je nog 2 losse rijtjes van de variahex, die volgens mij toch al helemaal als top klaar was.

Zondag werd er druk genaaid en opgeruimd, en ook een beetje muizenjacht, want ooh muisje in de garage gesignaleerd! Een oude gymschoen onder een kast zat vol met kattenvoerbrokjes, maar de muis was pleite. Zipje en Zopje werden even streng toegesproken, maar of dit indruk maakte, ik weet het niet.  De garage zal ik vandaag leegruimen met assistentie van mijn lief, en er zullen neutronenkorrels gestrooid worden, of valletjes gezet, maar die mag mijn lief dan leeghalen, want getsie, ik ben hier geen fan van 🙁
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=7j8cKvJTeKU]
En mijn volgende blogje zal gaan over mijn moeders Australische redwork quilt, en wie weet ook over de Girls Day Out, die steeds een stukje dichter tegen de eindstreep aan zit.