Afgelopen week heb ik voor een klant een mooie quilt mogen doorquilten, een Gossip in the Garden quilt (ontwerpster Anni Downs),

en ik mocht hem helemaal naar eigen inzicht doorquilten. Sandwichen op tafel met veiligheidsspelden, zorgen dat alle blokken haaks gefixeerd werden en de randen recht, het was een vrijdagmiddagje werk en toen kon ik aan de slag achter mijn Bernina QE Jubileum editie (de opvolger van de 440 QE) Ik heb eerst alles in de ditch gequilt,

en dan komen de ideeën voor de rest ook wel naar binnen, maar ik had op Pinterest een quilt gezien met doorquiltwerk waar ik heel blij van werd

en kon haar quiltwerk niet loslaten, zoiets wilde ik ook doen, maar ja, klakkeloos na-apen durf ik niet, ere wie ere toekomt. De naam van het longarmbedrijf The Quilt Room stond op de foto, het was een Australische quiltster genaamd Lyndelle uit mijn geboorteplaats Geelong! ☺️ Hoe leuk en hoe toevallig is dat?!

Ik mailde naar Lyndelle en vroeg om toestemming om haar ideeën te mogen gebruiken, en ze reageerde binnen een dag dat het prima was, ze vond het aardig dat ik het vroeg. ” Absolutely no problems at all…very kind of you to ask! Have fun with the quilt 😀   ”
Ik zat te grijnzen na het lezen van haar email, heel lief van haar! 

en na

Ik heb niet alles klakkeloos nagedaan,oa de ster en de hexagonnetjes heb ik anders doorgequilt dan Lyndelle het deed, schatjes zijn het.

Iemand zei dat het niet slim was om de randen vast te zetten omdat je dan het teveel aan stof niet weg kan werken, grinnik grinnik. Als je het niet zo zou doen en het teveel aan stof opzij duwend weg zou werken, dan zou je geen rechte haakse quilt krijgen. Je wilt dat de blokken de vorm houden die ze bij het maken kregen, je zet met het in de ditch quilten dus het blok in die vorm vast en dan ga je met het inquilten er zorg voor dragen dat het stof niet weggedrukt wordt. Ik doe dit door verspreid in het blok speldjes te zetten, zie foto hierboven. Heb ik teveel stof voor de ruimte, dan zorg ik dat de quiltlijntjes dit opsluiten, je krijgt dan iets meer opbollende ruimte tussen de quiltlijnen, maar het zijn geen plooien of dikke bobbels.

Het werd steeds voller met steekjes en reliëf, de vaasjes kregen ook een paar quiltlijntjes om later plooivorming of uitzakken te voorkomen.

Af en toe werd er ook gezucht en gesteund, vooral als ik over naadjes (dus meerdere lagen stof) moest quilten van lichte stof met die opdrukjes van dat taaie rubberachtige spul, wie dat heeft verzonnen is geen quilter! Voor de rechte lijntjes over langere afstanden heb ik een gewoon (snij)liniaaltje gebruikt om langs te quilten, wel oppassen dat de liniaal niet onder de naald komt.

De buitenste borders kregen een regelmatig motief die eerder al in een sashing was gebruikt, je moet nl oppassen dat het geen rommeltje wordt aan verschillende motieven. De quilt van de Australische Quilt Room had deze twee borders niet, dit is dus eigen input. Op de foto zie je dat ik van me af werk, zodat je ziet wat je doet, en om het zo regelmatig mogelijk te krijgen ik elke inch een speldje er in had gezet,

Nou, dat ging maar even goed, want de speldjes bleven om de haverklap haken achter het voetje, kwamen onder de naald terecht of nog erger, bleven hangen in het steekplaatje. Ik heb alle speldjes eruit getrokken en ben toen gewoon op het gevoel dezelfde ritmische beweging gaan maken en je kan het verschil niet zien! Normaal zou ik stipjes met het kalkpotlood hebben gezet die je na afloop er zo uit kan vegen,

maar dit was lichte stof en ik kon mijn blauwe en gele kalkstiftjes nergens vinden, en dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Maar goed, zo zie je maar dat je het bij herhaling gewoon in de vingers/handen krijgt. De slingertjes tussen de gekleurde blokjes missen af en toe een lusje, gewoon omdat het mensenwerk is. Het was op het laatst quilten met handicap, letterlijk, want ik stootte mijn rechter vierde teen genadeloos hard tegen de tafelpoot en kon er niet meer op lopen (99% zeker dat hij is gebroken, foto maken was niet nodig, tapen, koelen, ontlasten, hoog houden en afwachten) . Gelukkig lukte het gasgeven nog wel toen ik mijn zware wandelschoenen aan had getrokken,  de quilt moest af en kwam diezelfde avond ook af!

Nog wat foto’s voordat de maakster hem in ontvangst nam, ze was er heel blij mee. 27 uur en 35 minuten aan quilttijd zit er in, en ik heb ervan genoten!

Tussenvulling is Hobbs Tuscany, ondergaren is WonderBob van Wonderfil, bovengaren ditchwerk WonderBob (naald topstitch 80) en voor de rest heb ik gewerkt met twee verschillende garens, van Mettler Silk Finish en van Wonderfil Tutti, (topstitch 90).