Categorie archief: machinaal doorquilten

We kunnen weer

Het gaat weer wat beter met mijn ringvinger, ik kan nog geen stevige vuist maken, maar wel een niet al te grote quilt doorquilten. Monique was klaar met haar Lizzy, door Dorry jaren geleden uitgegeven, en vroeg op de Dotten-reünie of ik hem voor haar wilde doorquilten. Heel toevallig liet Anneke hier haar Lizzy zien, zie de volgende twee foto’s.

machinaal doorgequilt en zo’n mooie quilt, en Monique gebaarde naar mij dat haar quilt er ook zo uit zag, waarna ik extra aandacht bestede aan het doorquiltwerk. En in al mijn enthousiasme vergat ik te vragen wie haar quilt had doorgequilt, want dan wil ik haar/zijn naam ook vermelden, ere wie ere toekomt.

Er was in de ditch rond de vierkante blokken gequilt en op de sashings en cornerstones. Zo wilde Monique het ook wel, als het me lukte, behalve de buitenste randen, want aan haar quilt zaten deze 5 banen niet.

Ik wilde zo min mogelijk (het liefst geen) af- en aanhechtingen en ook zo min mogelijk over een eerder gequilt lijn gaan, dus zo quilten dat elk steekje telde. Eerst had ik geoefend op papier en daarna op een een oefenquiltje. Monique had haar quilt al gesandwicht met lijmspray, hij moest een paar nachten plat liggen om de vouwen er uit te laten zakken voordat ik ermee aan de slag ging op mijn Bernina 435.

De katten lekker te slapen, maar toen ik achter mijn naaimachine ging zitten waren ze er als de kippen bij, Jon sprong in al zijn enthousiasme bovenop de machine.
“Oooh, ze gaat het weer doen!”

“Mag ik meedoen?”

“Kijk maar, ik weet wel hoe het moet hoor, als je daar tegenaan drukt gaat het hier omhoog.” Loki was uit beeld, ze zat op de grond al met een potloodje te spelen die ze uit de glazen mok had gevist.

Met een kattenspeeltje lokte ik hem van tafel en toen de schuifpui open ging en ze vogeltjes hoorden, vlogen ze met hun drietjes naar buiten. Eindelijk rust. (niet voor de vogeltjes helaas, die het hoger op zochten.)

Hoofd erbij houden was wel een dingetje in het begin, af en toe was ik mijn route kwijt en moest ik weer even spieken op het tekeningetje; na een paar blokjes had ik het ritme te pakken ging het lekker, en twee uur late hield ik het voor gezien om mijn re hand niet te overbelasten. De volgende dag voelde mijn ringvinger en hand hetzelfde aan als de vorige ochtend en zat ik gelijk in de flow en ging het lekker, rij voor rij, en regelmatig pauzeren

en af en toe de achterkant even checken, we willen geen plooien er in quilten, als het effe kan. Omdat de blokken op de punt zaten en de banen dus diagonaal liepen, begon ik bij de eerste baan op de hoek en eindigde ik bij de verste hoek, en werkte zo baan na baan tot ik bij de punt uitkwam met maar 1 blok. En daarna kon ik de quilt een slag draaien en weer bij de middelste baan beginnen, ik begon dus weer met de meeste bulk in het werkgat rechts van de naald.
En zo is het geworden:

In de rand heb ik na toestemming hartjes gequilt ipv rechte lijnen,

want er zat zoveel liefde in deze quilt

De tweede dag toen de katten buiten waren, kon ik er de hele dag aan werken en heb ik het quiltwerk af gekregen,

Hij ligt mooi plat, er trekt niets scheef en ook de achterkant ziet er goed uit, morgen breng ik hem weg, en dan kan Monique hem keuren en op haar gemak afbiezen.

Eens kijken of ik de route van het quiltwerk met een tekeningetje kan verduidelijken, wacht, een filmpje is misschien ook wel handig. Ook al ging het niet gelijk goed, Jon en Arya die nieuwsgierig wilde zien wat ik deed, papier dat weg schoof, en dan bij de definitieve opname af en toe niet goed in beeld gebracht waar ik tekende. Komt er ook nog bij dat ik verkouden ben en een hoofd vol watten heb, dus het denken verliep met haperingen. Als het filmpje ook met haperingen afspeelt, klik dan op deze link
https://www.youtube.com/watch?v=PNwzYKN1f8k&t=46s , dan kom je op youtube gelijk op ditzelfde filmpje, hopelijk is het dan wel vloeiend

Ter informatie: ik gebruik Lickety Grip op mijn handen, geen quilthandschoenen, omdat ik zelf vind dat ik minder gevoel met de quilt heb, en als ik een schaartje moet vastpakken of een foto wil maken, dan zit het spul op mijn handen niet in de weg, het plakt niet en vlekt niet, en je doet echt jaren met een doosje, ideaal! Onder andere bij Quiltshop Leur Hier en Quiltshop on-line hier en volgens mij ook bij Birdblocks in Amsterdam te koop , er staat in de beschrijving niet bij dat je hiermee meer grip hebt op de quilt tijdens het doorquilten.

Gossip in the Garden

Afgelopen week heb ik voor een klant een mooie quilt mogen doorquilten, een Gossip in the Garden quilt (ontwerpster Anni Downs),

en ik mocht hem helemaal naar eigen inzicht doorquilten. Sandwichen op tafel met veiligheidsspelden, zorgen dat alle blokken haaks gefixeerd werden en de randen recht, het was een vrijdagmiddagje werk en toen kon ik aan de slag achter mijn Bernina QE Jubileum editie (de opvolger van de 440 QE) Ik heb eerst alles in de ditch gequilt,

en dan komen de ideeën voor de rest ook wel naar binnen, maar ik had op Pinterest een quilt gezien met doorquiltwerk waar ik heel blij van werd

en kon haar quiltwerk niet loslaten, zoiets wilde ik ook doen, maar ja, klakkeloos na-apen durf ik niet, ere wie ere toekomt. De naam van het longarmbedrijf The Quilt Room stond op de foto, het was een Australische quiltster genaamd Lyndelle uit mijn geboorteplaats Geelong! ☺️ Hoe leuk en hoe toevallig is dat?!

Ik mailde naar Lyndelle en vroeg om toestemming om haar ideeën te mogen gebruiken, en ze reageerde binnen een dag dat het prima was, ze vond het aardig dat ik het vroeg. ” Absolutely no problems at all…very kind of you to ask! Have fun with the quilt 😀 ”
Ik zat te grijnzen na het lezen van haar email, heel lief van haar!

en na

Ik heb niet alles klakkeloos nagedaan,oa de ster en de hexagonnetjes heb ik anders doorgequilt dan Lyndelle het deed, schatjes zijn het.

Iemand zei dat het niet slim was om de randen vast te zetten omdat je dan het teveel aan stof niet weg kan werken, grinnik grinnik. Als je het niet zo zou doen en het teveel aan stof opzij duwend weg zou werken, dan zou je geen rechte haakse quilt krijgen. Je wilt dat de blokken de vorm houden die ze bij het maken kregen, je zet met het in de ditch quilten dus het blok in die vorm vast en dan ga je met het inquilten er zorg voor dragen dat het stof niet weggedrukt wordt. Ik doe dit door verspreid in het blok speldjes te zetten, zie foto hierboven. Heb ik teveel stof voor de ruimte, dan zorg ik dat de quiltlijntjes dit opsluiten, je krijgt dan iets meer opbollende ruimte tussen de quiltlijnen, maar het zijn geen plooien of dikke bobbels.

Het werd steeds voller met steekjes en reliëf, de vaasjes kregen ook een paar quiltlijntjes om later plooivorming of uitzakken te voorkomen.

Af en toe werd er ook gezucht en gesteund, vooral als ik over naadjes (dus meerdere lagen stof) moest quilten van lichte stof met die opdrukjes van dat taaie rubberachtige spul, wie dat heeft verzonnen is geen quilter! Voor de rechte lijntjes over langere afstanden heb ik een gewoon (snij)liniaaltje gebruikt om langs te quilten, wel oppassen dat de liniaal niet onder de naald komt.

De buitenste borders kregen een regelmatig motief die eerder al in een sashing was gebruikt, je moet nl oppassen dat het geen rommeltje wordt aan verschillende motieven. De quilt van de Australische Quilt Room had deze twee borders niet, dit is dus eigen input. Op de foto zie je dat ik van me af werk, zodat je ziet wat je doet, en om het zo regelmatig mogelijk te krijgen ik elke inch een speldje er in had gezet,

Nou, dat ging maar even goed, want de speldjes bleven om de haverklap haken achter het voetje, kwamen onder de naald terecht of nog erger, bleven hangen in het steekplaatje. Ik heb alle speldjes eruit getrokken en ben toen gewoon op het gevoel dezelfde ritmische beweging gaan maken en je kan het verschil niet zien! Normaal zou ik stipjes met het kalkpotlood hebben gezet die je na afloop er zo uit kan vegen,

maar dit was lichte stof en ik kon mijn blauwe en gele kalkstiftjes nergens vinden, en dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Maar goed, zo zie je maar dat je het bij herhaling gewoon in de vingers/handen krijgt. De slingertjes tussen de gekleurde blokjes missen af en toe een lusje, gewoon omdat het mensenwerk is. Het was op het laatst quilten met handicap, letterlijk, want ik stootte mijn rechter vierde teen genadeloos hard tegen de tafelpoot en kon er niet meer op lopen (99% zeker dat hij is gebroken, foto maken was niet nodig, tapen, koelen, ontlasten, hoog houden en afwachten) . Gelukkig lukte het gasgeven nog wel toen ik mijn zware wandelschoenen aan had getrokken, de quilt moest af en kwam diezelfde avond ook af!

Nog wat foto’s voordat de maakster hem in ontvangst nam, ze was er heel blij mee. 27 uur en 35 minuten aan quilttijd zit er in, en ik heb ervan genoten!

Tussenvulling is Hobbs Tuscany, ondergaren is WonderBob van Wonderfil, bovengaren ditchwerk WonderBob (naald topstitch 80) en voor de rest heb ik gewerkt met twee verschillende garens, van Mettler Silk Finish en van Wonderfil Tutti, (topstitch 90).

Genoeg gedaan

Ik heb genoeg gedaan maar weinig hierover geblogd, dus even een update over mijn acties die ik over drie blogjes ga uitsmeren om niemand een minderwaardigheidscomplex te geven. 😉
Even pauzeren zag er begin juli bij mij zo uit, een opgerolde quilt om te zorgen dat er geen kat lekker op of in ging slapen.

Het was een Piece and Plenty quilt van Moda hier gratis te downloaden die ik (thuis op de naaimachine) voor een klant heb doorgequilt, met hele dunne ondergaren van Wonderfil Deco Bob (W80) , en in de ditch rond de applique en mandjes gebruikte ik ook DecoBob, net als de pianokeys in de border omdat je de steken niet wilt laten opvallen. Het verenmotief is met Wonderfil Tutti (W50) gedaan.
De klant liet het aan mij over hoe ik de border deed, mij leken eenvoudige rechte strepen het mooist, ze kaderen de quilt in en geven de rustige stof een beetje katjing.
Klaar, volgende keer zal ik vragen of iemand hem even hoog wilt houden.

Ik blij, want het was behoorlijk plakkerig warm en met de deuren open vlogen er vervelende vliegen in de kamer die het leuk vonden om op mijn ongeschoren benen te gaan lopen, en dan in het bos van beenharen verward rakend heel erg begonnen te panikeren, wat voor nog meer gekriebel zorgde. Gek werd ik er van.
Vooruit, nog meer foto’s om dat beeld kwijt te raken.
Ik heb alleen voor de rechte lijnen in de borders ongeveer elke inch een stipje gezet met een kalkpotloodje, verder heb ik niks afgetekend.

Gisteren kon de maakster haar quilt aaien, en ze was heel blij ermee. En ik dus ook.

Vervolg

Met de warme dagen in de tweede week van juli lag er weer een klantenquilt op tafel, het was een flinke jelly roll quilt (ik neem voor thuis voor doorquilten op de naaimachine alleen 1 persoons of kleiner aan, het moet nl wel leuk blijven).

en die heb ik met libellen doorgequilt, wat gaat een quilt toch leven van al die lijnen!

Allemaal uit de losse pols met bovenop Mettler Silk Finish garen dikte 50, naald: topstitch 90, en in de spoel Decobob 414 van Wonderfill, deze verdwijnt zo mooi in de stof.
Deze Mettlerklos heeft een prettige kleurenmix, er zitten geen hele lichte kleuren tussen;

lichte kleuren tussen de donkere zorgen voor gaten in het lijnenspel als je op een lichte ondergrond quilt, en dan zou een Libelle zo op het zicht zomaar een vleugel missen.

klaar

De achterkant is ook mooi, en ook hier was de klant blij mee.

Quilt Diva

Afgelopen week ben ik bezig geweest met het doorquilten van de quilt die mijn moeder heeft gemaakt, de Quilt Diva van Amy Bradley ,

mijn moeder heeft het originele patroon verkleind (is nu 90 cm hoog) en gebruikte alleen maar zelf geverfde stoffen, is het niet enig?

de versiersels zoals oorbellen komen er later pas aan. Ze had hem zelf al doorgequilt met een intensieve meander, maar was niet tevreden over het resultaat, ook omdat de applicaties allemaal begonnen te plooien. Nadat ik met stomen de gaatjes van het meanderwerk zoveel mogelijk had weggewerkt (na het wassen trekken de meeste vanzelf weg), ben ik eerst alles in de ditch gaan quilten met transparant garen, ook langs de neus en mond, en daarna ben ik lijntjes gaan trekken met een speldje, het klosje op de buik nam ik als middelpunt

De gebruikte stoffen zijn heel fijn van weving, en daardoor bleven de lijntjes heel goed zichtbaar, te goed, want je ziet precies waar ik naast het lijntje heb gequilt. Ik heb zachtgele Raiman rayongaren gebruikt, deze is heel dun en heeft een mooie glans. Hier ben ik op de helft, het viel niet mee om over de langere einden het liniaaltje goed in bedwang te houden.

De lijnen kreeg ik recht gequilt omdat ik met het voetje langs een liniaal gleed, de liniaal hield ik stevig op de top gedrukt, door de anti-slip laag (van die dunne transparante folie die je op de douchebak kan plakken, kijk bij de bouwmarkt) die ik er onder had geplakt had de liniaal minder neiging om te verschuiven. Geen werk wat je uren achtereen kan doen, dus tijdens de pauzes mocht de quiltdiva hangen.

En nadat ze klaar was zag ik het beoogde resultaat, ze staalt! Op de donkere rand heb ik gewoon rechte lijntjes gequilt, piano bars noemen ze dat, op een halve inch van elkaar, ongeveer.

Je ziet dat ik hier en daar niet op het gekraste ljjntje heb gequilt, de stralen zijn niet allemaal even breed, maar het stoort niet, het maakt het mijns inziens juist wat interessanter. Foto’s van de achterkant komen er nog aan, internet is heel traag en ik sta op punt om de deur uit te gaan voor het quiltweekend in Putten, mijn moeder komt er zo aan met de trein.

Heerle bee

Afgelopen dinsdag kon ik Franka blij maken met haar quilt die ik had doorgequilt op mijn Bernina,

Het was een prachtige quilt waar ze jaren aan had gewerkt, alles met de hand op foundation genaaid, en later alle papiertjes weg gepeuterd, keurig plat gestreken en daar waar de naadjes niet mooi plat wilde blijven liggen had ze met een opvallende kleur garen deze met een paar steken gefixeerd. Tijdens het doorquilten kon ik deze draadjes er zo uithalen, grote klasse! Deze quilt komt op onze tentoonstelling te hangen in Mei, ze zag er zelf geen gat in om hem zelf door te quilten, ook al heeft ze er wel een geweldige machine voor heeft, angst om te verprutsen, heel herkenbaar.
De quilt ging op tafel om te sandwichen

en Loki keek gefascineerd toe

De latten methode is ideaal voor quilts die niet breder zijn dan de tafel waaraan je werkt.
Klik boven in mijn blog op het tabblad Tutorials, daar staan twee filmpjes met uitleg, (hand basting a quilt).
Het was weer heerlijk om op de Bernina te quilten met allemaal verschillende soorten garens, zoals met verlopende King Tut, of zoals hieronder met Raimann metalic verloopgaren in pasteltinten
Raimann rayongaren in verlopende pastelkleuren En Superior Threads “Glitter” in goudkleur. Voor alles gebruikte ik dezelfde naald, Topstitch nr 90, bovenspanning wisselde van 0,5 tot 2,5
en als ik niet zat te quilten ging de quilt veilig boven op de machine, geen kat die het in zijn hoofd haalt om daar op te gaan liggen

In het doorquilten zaten heel wat uren werk, maar ook een beetje uithaalwerk. Nee, geen quiltsteken, maar ik had per ongeluk een stukje achterkantstof van de rand (dus het teveel van achterkantstof dat er later af gesneden wordt) vastgequilt. Dus heb ik eerst rondom het quiltwerk de vastgenaaide stof los geknipt (vandaar dat er een hap was uit de rand achterkantstof).

en toen heel voorzichtig langs 1 kant van het stiksel de stof kort afgeknipt,

en toen ik kon ik voorzichtig de stof los trekken en afknippen. Na een half uurtje pielen was er niks meer van te zien, gelukkig. Het was gelukkig hele dunne achterkantstof, dus zat er geen ruimte in de quiltsteken. Wel heb ik Franka gewaarschuwd dat deze stof (een nieuwe dekbedhoes van Action) niet geschikt is voor een gebruikersquilt of voor door te laten quilten op de longarm machine, hij slaat er geheid gaten in met de hoge snelheid en de dikkere machinenaald. En zitten er na het doorquilten geen gaten in, dan komen ze er wel in als de quilt een paar keer in de wasmachine is geweest, het quiltgaren snijdt het dunne draad van de dekbedhoes gewoon kapot. In een wandquilt als deze zal het niet zo’n vaart lopen, zulke quilts hebben amper te lijden.

En terwijl ik zondag zat te quilten hing DH de lampen op die we net hadden gekocht,
de langwerpige boven de eettafel heeft led verlichting en is in hoogte makkelijk te verstellen, die moesten we met z’n tweeën ophangen, dus ging alles van de tafel af en even in de hal om geen stof te vangen.
De lamp boven de salontafel heeft een niet al te fel halogeenlampje, het is een hele lichte gevaarte met veel bling bling 🙂 en geeft een aparte schijnsel op het plafond als hij aan staat.
Van de doos maakte ik een speelhuis voor Loki, die er sindsdien regelmatig in te vinden is.

Handig om te weten

Sinds ik les krijg in longarmquilting bij Quiltshop Leur (ik ga niet voor mezelf werken maar in dienst van Leur), verslind ik tips van professionele longarmquilters over de hele wereld, en onderstaande tip las ik op facebookpagina van Kelly Cline (hier haar blog) en is zo waar en scheelt zoveel frustratie later! Ook voor handpatchers!

Hier komt hij, zet je schrap 🙂

Als de quilttop klaar is, en de buitenste rand bestaat uit samengestelde blokken, zet dan de hele buitennaad rondom vast met stiksel, dit kan met de naaimachine of met de hand; doe dit wel binnen een kwart inch afstand van de buitenrand zodat dit stikwerk later onder de bies komt en je het niet meer hoeft uit te halen. Als je het met de hand doet, zet je gewoon twee steekjes daar waar de lapjes elkaar raken onder rechte lijn (dus met de nagel de naad even strak doortrekken), en dan naai je door naar het volgende naadje, weer dubbele steek, enz enz.
Hiermee zet je het naaiwerk van de eindnaadjes vast, je kan dit ook doen nadat je de top heb gestreken om eerst de naadjes mooi te laten vallen, zo weet je zeker dat ze in de door jouw gekozen richting blijven liggen tijdens het sandwichen.
Komen die featherweights die mooi staan te wezen toch nog van pas 🙂
Nu kan je de top jaar na jaar oppakken om te showen zonder dat het stikwerk loslaat, en ook als er doorgequilt gaat worden; het zijn niet alleen de naadjes die onder spanning komen te staan tijdens het opspannen van de quilt op de longarm 🙂

Zo, en nou ga ik op zoek naar affe tops (of heel veel blokken waar ik snel een top kan maken) waarop ik kan oefenen, je zou zeggen dat ik toch wel wat had liggen? Hmmm, dit valt vies tegen, of is het een kwestie van beter zoeken? 🙂

Amsterdam heeft het!

Onze oudste dochter woont al jaren tot haar grote tevredenheid in Amsterdam, en helemaal nu ze afgelopen week is verhuisd naar een andere appartement, iets van 40 deuren naar rechts, (ze woonde er pas vanaf juni, bloedje heet was het toen wij haar hielpen met de verhuizing)

helemaal opgeknapt, nieuwe kozijnen met dubbel glas, nieuwe HR ketel, nieuwe keuken en sanitair, kortom, helemaal happy was ze toen ze deze kans kreeg. Ze gaat er met nog twee meisjes in wonen (anders is het niet te betalen), haar beste vriendin en een goede bekende die er wel bij past, en in overleg heeft Evelien de kamer met balkon genomen.

Zondag bracht ik haar de kledingkast uit haar oude kamer bij ons thuis, arme Zipje kreeg kleding op zich geworpen toen ik haar kast aan het leegruimen was, ik had niet in de gaten dat hij op bed lag te slapen; hij gaf een verontwaardigd miauwtje: “zeg uh, kijk je wel een beetje uit?”, en sliep toen weer verder, gelukkig mag het bed blijven staan. Haar oude kamer ziet er nu als een slagveld uit, dit moet ik nog opruimen, maar ik had even andere prioriteiten.

De kast paste precies in mijn auto, en zo reed ik zondagmorgen in alle vroegte naar de hoofdstad. Samen brachten we alles naar boven, het paste precies in de lift, de planken hadden echt geen 10 cm langer mogen zijn. Ik sloopte een latje van het onderstel van de kast af bij het optillen, en dus moesten we eerst naar de bouwmarkt om houtlijm te halen, en terwijl de lijm moest drogen konden wij even lekker een boterham eten, en bij het uittrekken van de schoenen zagen we dat we dezelfde sokken aan hadden. 🙂

“Val ik effe door de mand”, zei Evelien grinnikend, bij haar laatste logeerpartij bij ons had ze deze uit mijn kast gehaald, moet kunnen, zolang ze maar van mijn bh’s afblijft. Bammekes op, en aan de slag, en na een uurtje stond de kast helemaal in elkaar, wat een teamwork!

Ik had de Santa quilt ook meegenomen, en hing hem aan een hangertje tegen de zijkant van haar kast op, lichtjes aan en genieten maar; ze was er blij mee, gelukkig, en ik hoop dat hij een mooi plaatsje in de hal of kamer krijgt.

Mijn vingers jeuken om aan een nieuwe quilt te beginnen, maar eerst eentje afmaken, en dat ik vanavond gelukt! “Amsterdam heeft ‘t!” hangt voorlopig aan de kastdeurknoppen in mijn naaikamer, het is de “Cat or Dollyquiltje” van Birdblocks.

De huizen heb ik met donkergrijs Aurifill genaaid, heerlijk garen, en met de walkingfoot, want het moesten allemaal kaarsrechte lijnen worden, de fiets (uit het blote hoofd gedaan, want ik had het patroon met de tekening niet meer) heb ik met zwarte metallic van Madeirea nr 484 gedaan

aan de achterkant is goed te zien dat het frame tussen stuur en zadel gejat is, op deze fiets zal je niet ver komen vrees ik; volgens mij is hij net uit de gracht gevist. Wat ook goed te zien is aan de achterkant, is het bovendraad wat naar achteren door getrokken wordt door het spoelgaren; de (boven)draadspanning heb ik bewust zo los gezet, om te voorkomen dat het ondergaren naar boven zou piepen en te zien zou zijn.

de bloempotjes heb ik met Glitter gedaan, de katten met gewone Gutermann zwart, en voor de lucht heb ik lichtblauwe Aurifill gepakt

Wat een leuke quilt was dit om aan te werken, Zipje, Zopje, Loki en Thor zijn ook van de partij op deze quilt, en leuk dat ze het vinden!

Oh, nou mag ik van mezelf aan iets vers beginnen, en wat dat gaat worden weet ik zelf niet eens, want mijn plannen veranderen met de dag, zoveel ideeën, inspiratie en stofjes, al helemaal na de uitbreiding van mijn batik-verzameling voor de Rose of Sharon quilt. Oh, zie ze sprankelen, daar wordt een mens blij van, zulke vrolijke kleuren en glimmertjes.

Klamme lappen

Elke dag heb ik een half uur tot een uurtje gequilt (andere bezigheden hielden mij zoet, en na gedane arbeid trakteerde ik mezelf op met lapjes spelen na het avondeten), het was een uitdaging om het juiste motiefje te bedenken, en van de gezinsleden die af en toe kwamen kijken mocht ik het gezicht absoluut niet doorquilten. Nou ja zeg, alsof ik dat zou durven. Wel heb ik de schattige scheve oogjes even met zwart gedaan, anders krijgt Santa na een tijdje hangen een opgedroogd theezakjesgezicht.
De jas kreeg een streepje en baard en snor werden bekruld

En rond de letters heb ik echo quilten gedaan, wat ziet dat er dan opeens anders uit!

Ik was lekker bezig toen opeens out of the blue het draad knapte! Niks geks gedaan, hij bleef niet haken of zo, tenminste niet aan een braampje of zo, maar ik merkte bij het opnieuw inrijgen dat het draad -voor zover je van draad kan spreken bij dit plastieken spul- wel heel zwaar van de klos af trok, alsof hij opeens verlatingsangst had. Bij nadere inspectie bleek het draad achter een eerdere wikkeling te zitten, alsof tijdens het oprollen iemand een hele harde snok aan het draad had gegeven waardoor het insnoerde en naar binnen getrokken werd. Ik wikkelde het draad af tot het weer soepel aftrok, en dacht het opgelost te hebben en ging weer vrolijk quilten. Na een minuutje gas geven knapte het draad wederom, en weer zat het vast, en weer wikkelde ik het draad af tot voorbij de beknelling, en toen zette ik het klosje op de houder en bleef draad aftrekken tot het weer op de rem ging staan. Op deze foto zie je hem klem hangen

En zo heb ik iets van een meter draad afgewikkeld, met om de 20 cm zoiets een beknelling. De klos was nog niet helemaal leeg, ik zal het daarom later wel opnieuw oprollen, zodat ik het nog kan gebruiken. Gelukkig had ik nog een vol klosje en kon ik lekker verder quilten. Nou niet denken: “Zie je wel, het is plastic, dus rotzooi.”, want ik gebruik dit garen al heel lang, het is mijn 6e klos of zo, en ik heb dit nog niet eerder meegemaakt. Ik vertel het omdat de naaimachine of de mens achter de naaimachine niet altijd de veroorzaker van knappend draad hoeft te zijn, het kan ook een fabrieksfout zijn.

En nu ligt Santa onder de klamme lappen te wachten op een biesje, eerst moet hij plat worden, want de randen golfden teveel naar mijn zin

en ligt het aan de foto of is het rode aan het doorbloeden daar bij de muts? Ik wacht met een bescheiden gil geven tot het is opgedroogd, en is het dan echt een opvallende/storende uitloop van roodheid dan gooi ik het gewoon in de was op 30 graden met gewoon wasmiddel, een schepje Vanish in de trommel en een gewoon wasprogramma. De natte handdoek heb ik wel gelijk van de quilt afgehaald die al mooi plat is, en hij kan zo onder de trap blijven liggen tot hij droog is.

Wisten jullie dat je bij vermoeden dat lapjes gaan bloeden je nooit een wolwasprogramma mag gebruiken, omdat je dan juist vlekken van losse kleurstoffen kan krijgen? Wist ik ook niet, ‘k hoorde het laatst. De verklaring is dat bij een wolwasprogramma de quilt te lang stil en nat in de trommel ligt en maar lafjes heen en weer wordt gewiegd tijdens het wassen, en ook het centrifugeren gebeurt dan op een wil-wel-maar-~~kan~~mag-niet toerental, waardoor de losse kleurstoffen uit de lapjes niet weggespoeld kunnen worden. Gelukkig kunnen alle vullingen die voor machinewas geschikt zijn een temperatuur van 40 en een toerental van 1000 makkelijk aan.

Morgen neem ik een dagje vrij, eens kijken waar ik me mee ga bezigen, afgezien van de strijk en de was, want dat is niet echt een hoogtepunt van genot, misschien dat ik aan de Love Entwined verder ga, want de 15e komt deel 6 alweer online! Of ik ga verder aan het tiende blokje van My Home or Yours van Lynette Anderson, een BOM bij Dorry ; binnenkort (als het de leveranciers behaagd te leveren) ontvangen de deelnemers de laatste zending met stoffen voor de tussenblokjes en rand.

Ze zijn zo leuk om te maken!

You better watch out…

Het is opletten geblazen met het doorquilten van de Santa quilt, het is zo’n leuke dat ik het niet wil verprutsen. Ik ben eerst nog langs de hulstblaadjes gegaan, en langs de tekst

en hierbij gebruik ik de Glitter van Superior Threads, werkt heerlijk (is oa te koop bij Quiltshop Leur), het is plat plastic aanvoelend draad, je moet het recht van de klos af laten lopen (dus vanaf de zijkant en niet vanaf de bovenkant), wacht, kijk maar naar deze 5 minuten durende video uitleg, veel handiger.

Ik begin en eindig bij elke letter met een paar heen en weer steekjes, en dan hop ik over naar de volgende letter, begin weer met een paar kleine heen en weer steekjes, en vervolg mijn weg, en als ik klaar ben knip ik voorzichtig de boven en onderdraadjes af. Omdat ik nog niet wist dat ik met glittergaren zou gaan quilten, had ik rond de hulstblaadjes al met bruin Aurifill garen gequilt, beetje dubbel werk dus.

Iemand vroeg mij waarom ik nog meer ging doorquilten, het was toch al goed zo, “in the ditch” was toch al mooi genoeg? Ja en nee, het ziet er mooi uit, maar het golft als een gek. Op deze foto zie je het een beetje, en dan heb ik het over de randen, ik had hem voor de foto een beetje plat gedrukt.

Ik denk dat veel dames het bij vaak het quilten in de goot (ditch) laten omdat ze het niet willen verprutsen, maar angst is een slechte raadgever. Ik had na het eten nog een paar uurtjes en begon in met een voor mij nieuw patroontje,

Deze kwam ik tegen bij de tutorial filmpjes van Leah Day, heel toepasselijk voor de lucht. Ik gebruik een zilvere metalic garen van AngelKing, hij is wat scherp, maar met de juiste naald en tempo en ook het draad vanaf de zijkant laten aflopen en niet van de bovenkant, want dan gaat-ie draaien en breekt hij uiteindelijk, quilt hij zalig.

En nou ben ik met de baard bezig, een motief die ik al vaker heb gebruikt, maar dan wat groter.

Het is een beetje oppassen zo langs de blaadjes die al met Gliter zijn doorgequilt; voor de baard gebruik ik een onopvallende (want een Santa met glitters in zijn baard heb ik nog nooit gezien) zachtgele (haast goud maar dan heel licht) rayon glansgaren van Raiman, dit is eigelijk garen voor de borduurmachine, maar dat wist ik niet toen ik de doos met 30 kleuren kocht, tien jaar geleden zoiets. Gelukkig quilt het fijn, wel moet ik de bovenspanning helemaal los zetten, anders trekt het de onderdraad omhoog.

Morgen ga ik de beharing afmaken, en dan zal ik eens kijken in welk patroontje ik de jas zal doen, misschien een visgraatje? Ho Ho Ho