De derde chemo van kuur 1 zit er in, en na een paar uur slapen na de lunch voelde manlief zich fris genoeg om weer wat te werken, een beetje duizelig met opstaan, maar verder valt het nog mee. Scheelt ook dat er afgelopen nacht beter geslapen werd dan de nachten hiervoor, hopelijk zal het zo ook weer lukken.
Uithalen van het meanderwerk deed ik terwijl mijn lief aan het infuus lag, en ik had weer gezelschap van Jon (op de vensterbank) en Sherlock
Ook mijn sjaal zonder knopen ligt lekker. Oké, ik had drie mooie houten knopen, maar die heb ik ergens anders gelegd omdat Sherlock er mee aan de haal ging. Voelen jullie hem al aankomen? Ik weet toch niet waar ik de knopen heb gelaten 🤷♀️
Eenmaal klaar met uithalen kon ik mijn lief ophalen, en toen hij lag te pitten ben ik gaan meanderen. Veel beter zo. Nu enkel de peer nog doen
Op naar het volgende filmpje, maar wat zie ik daar tot mijn schrik? Ik heb het verkeerde deel gemeanderd 😬 het had rond de vogel en boom ín de cirkel moeten gebeuren, en niet daarbuiten. Toch maar vrolijk verder gegaan met de peer. Een spinnenweb heb ik nog niet vaak gequilt, in het filmpje laat Helen zien hoe zij het doet
Even een foto van het quiltje maken, Sherlock is er als de kippen bij
Misschien ga ik het middelste deel ook doorquilten, maar dan wel echoquilten en in een niet zo harde kleur. Sherlock vindt deze het mooist
Ik ook, maar als ik de Glitter erbij houd begin ik te twijfelen. Mmm beter van niet, het moet op de achtergrond blijven.
Tegen sluitingstijd wipte ik nog snel de Plus binnen, sla halen en allemaal lekkers voor mijn lief, hij wordt misselijk als zijn maag leeg is, en eiwitrijke voeding wordt geadviseerd, dus liep ik de winkel uit met meer dan een kropje sla. Eierkoeken van bakker Voordijk smaakten hem ook goed, en ik kocht drie pakken mini eierkoeken. Ze zijn allemaal los ingevroren, dus daar kan hij een tijdje mee door. Bij de groenteboer tegenover de Plus haalde ik boeren vanille vla, en hun boeren karnemelk is ook zo zalig romig, en de roomboter smaak is niet te vergelijken met die uit de supermarkt, veel en veel lekkerder, dus die ging ook mee. Ik hoor jullie denken: “Dichtslippen die handel.” Alles met mate.
Vanavond vlak voor het slapen speelde de katten in de kamer, en kijk eens wat lief. Puk ging er gewoon voor liggen, zo fijn vond hij het om gewassen te worden door Sherlock.
Sherlock is erg zorgzaam en lief voor de kleintjes. En ook heel actief, ze hollen regelmatig met z’n drieën achter elkaar aan door het hele huis, vanmorgen vroeg renden ze rond het bed toen mijn lief er nog in lag.
De chemo van vandaag viel wat zwaarder bij mijn lief, de slapeloosheid van afgelopen nacht zal hier zeker debit aan zijn. We hebben het allebei half vier zien worden 😣 hopelijk wilt de slaap vannacht wel komen. Morgen nog eentje, en dan even twee weken rust. Nou ja, rust, de 3e januari is de intake voor de bestralingen die ws dan binnen een week van start zullen gaan. Het bestralingscentrum ligt tegen het oncologisch centrum aan, kwestie van links af ipv rechtdoor bij de ingang.
Ik zette mijn lief af, haalde worstenbroodjes, maakte een korte wandeling, werkte strijkgoed weg, en had ook nog tijd om wat te quilten. Jon en Sherlock liepen gelijk mee naar boven, eerst even kijken wat er langs vliegt
Blijkbaar niet veel, want Jon ging op het plekje bovenop de verwarming liggen
En Sherlock kwam op tafel erbij liggen, vragend om aaitjes op zijn buik, maar niet lager dan zijn navel, hij kan niet tegen kietelen.
Heel lief bleef hij zo een tijdje liggen, totdat hij het bewegen van het quiltje te onrustig vond,
en hij op de vensterbank ging liggen, ook lekker warm daar, hij kreunde van tevredenheid, .Jon schrok er wakker van
Hij besloot zijn pootjes te strekken en liep naar boven, even kijken of er nog wat te eten viel te halen bij de kleintjes. Ik quilte lekker door, kreeg alle blaadjes af. Zulk leuk werk, per opdracht ben je hooguit 5 minuten bezig, meestal korter. Nadat ik mijn ventje had opgehaald en hij even op de bank lag bij te komen, ging ik verder
ik heb een leuke kerst stof voor de achterkant genomen, een oudje die ik al járen in de kast heb liggen. Van alle quiltmotieven tot nu toe vind ik die op de borst met die lijntjes en rondjes eronder de minste. Helen suggereerde om de rondjes zwart te kleuren met een stofstift, ik denk dat ze het zelf ook tegen vond vallen.
Jon kwam er weer bijliggen toen ik de opdracht van vandaag ging doen, ik was dus al bij dag 23, meanderen in de ongeverfde delen.
Halverwege moest ik even naar de wc, en daarna drinken halen, pakketje aannemen (vier klossen quiltgaren ik kan weer even door) en toen ging ik verder, en waar ik verder ging zie je dus heel goed terug.
Oh suffie, waarom lette ik niet beter op? Zal ik het uithalen of zo laten. Voor wie denkt: ”Waar hééft ze het over?”, de rechter helft heeft een kleiner meandermotief dan links. Ik was rechts begonnen en ging na de stop steeds groter quilten, waarschijnlijk ook omdat ik de eindstreep zag en gauw klaar wilde zijn. Dus. Hier een detail, links groter dan rechts.
Ik denk dat ik al zeker weet dat ik het kwart deel links onder gewoon even uithaal en dan heel geleidelijk naar de stam toe wat kleiner quilt, zodat het verschil tussen links onder en rechts onder niet zo opvalt.
Iemand vroeg waar ik al die filmpjes van dit quiltje kon vinden, want zij zag er maar een paar. Je gaat naar het kanaal van Helen Godden, https://youtube.com/c/HelenGoddenQuilts En klik dan bovenaan op Playlists, en dan zie je helemaal bovenaan de lijst de Christmas Countdown Quiltalong 2021 staan. Klik daarop en voila, alle filmpjes onder elkaar.
En je hoeft het niet in te kleuren hè, je kan ook op welke stof dan ook de tekening overtrekken met zwarte stofstift, en dan gelijk lekker gaan quilten.
Start van de eerste chemo van manlief, we liepen een beetje brak vanwege een slapeloze nacht maar ook redelijk fris bij het oncologiecentrum naar binnen, mede dankzij de -5 graden vorst. Omdat het de eerste keer was mocht ik erbij blijven, morgen en overmorgen fungeer ik als taxi. De verpleegkundige vroeg opeens of ze een foto van ons samen moest maken, dit lieten de meeste mensen namelijk doen. Wel ja. Ze vond dat ik zo lief naar mijn man keek tijdens het poseren; dat is niet zo moeilijk, ik heb gewoon ook de liefste man van de hele wereld.
De twee chemomedicijnen liepen tussen zakjes zoutoplossing door, voorafgegaan door een zakje met anti-misselijkheidsmedicijn. We kregen koffie, water, kroket op een bruine boterham, pompoensoep, en ook kregen de patiënten zalig uitziende eiwitrijke hapjes. Het medicijn tegen misselijkheid deed zijn werk, alles smaakte uitstekend.
En terwijl DH met koptelefoon op naar Rigoletto luisterde (via de iPad naar een YouTube opname van een jonge Pavarotti) zat ik te breien, niet teveel lettend op alle piepende infuus pompen, een orkest op zich, terwijl over de geluidsboxen van de zaal SkyRadio kerstmuziek uitbraakte. Maar vrolijk was het geheel wel.
Mijn steken marker was ik eerder al kwijtgeraakt en had het toen voor even opgelost met een geknoopt stukje garen; het lusje van de knoop gaat steeds mee met de volgende pen, dit Is een blijvertje, veel makkelijker. De losse draadjes van deze markeer draad die in het begin buiten het breiwerk bungelden zitten nu in het breiwerk geweven, eenmaal klaar trek je het er zo uit, het zit immers niet vast gebreid.
Vier uur later stapten we naar buiten en snoven de heerlijk vrieskou op, en reden we via een stop bij de bakker weer naar huis. Hé, lekker hoor, weer thuis te zijn, na een kopje koffie met een vers gebakken saucijzenbroodje (de bakker om de hoek bij het ziekenhuis richting de turbo rotonde bakt de lekkerste) ging DH even een dutje doen op de bank, en ik ging een mini quilt sandwichen en een start maken met het doorquilten.
Gisteren had ik het patroon op ongebleekte ongewassen pitjeskatoen overgetrokken, het ging prima zonder lichtbak op een klein stukje na.
Te lui om de lichtbak uit de doos te pakken loste ik het zo op, gewoon met een zak lamp op mijn schoot. Werkt alleen als het tafelblad doorschijnend is, uiteraard.
Ik ging daarna met een zwarte stofstift over de met frictionpen getekende lijnen, en kon daarna inkleuren, deze keer met de CaranD’Ache Neocolor krijtjes, speciaal voor textiel. Na fixeren op gewone stof zou het kleurvast zijn, maar uitproberend leerde ik dat dit niet het geval is als je het op ongewassen pitjeskatoen doet.
Een Amerikaanse grote prijzen winnende quiltster wiens naam ik niet meer kan terugvinden omdat ik toevallig op haar uitleg stuitte en toen vergat de link te kopiëren, zei dat het wel kleurvast was als je 50/50 water/fabric medium gebruikte. Dus dat heb ik gedaan, zonder te testen uiteraard. Dit quiltje gaat tegen de muur denk ik, dus net als een schilderij zal het niet in de was gaan.
Leuk werk
En daarna net als bij de Inktense potloden de pigmenten natmaken en verdelen binnen de lijntjes
Jon hield in de gaten dat er geen kleintjes zomaar op tafel zouden springen, alleen hij mag dat.
Klaar om te fixeren (20 tellen onder de hete bout) Deze quilt along is op 1 december begonnen, elke dag laat Helen een ander motiefje zien. Ik loop flink achter in dagen, maar achter elkaar quiltend haal ik dit snel in. Klik hier om te zien hoe ver ze de 22e is gekomen, zo mooi.
Vanmiddag dus gestreken en gesandwicht, en met Sherlock als grote hulp stikte ik eerst alle zwarte lijntjes door
Voor het geval ik uit de bocht vloog hield hij de boel goed onder controle
Tevreden
Gerustgesteld dat ik het alleen af kan gaat hij lekker slapen.
Ikke niet, ik ben net lekker op dreef, “gestapelde keitjes” heet het rechtse patroon in het blad, je slingert van boven naar beneden, en dan weer terug, en als je goed kijkt zie je dat om en om de bochtjes niet de rand van het blad raken. Kijk naar de filmpjes van Hele Godden, ze legt het goed uit en heeft tips om het resultaat het mooist te krijgen.
Ook de zigzag rand is leuk
Tijd om boodschappen te doen, de laatste kerstinkopen, het beste te doen als Nederland aan tafel zit. Bij de Plus was het heerlijk rustig, ik gok een klant of tien. Maar ze hadden geen tafelkleden, dus moest ik even door naar AH, en daar was het rommelig druk, mensen die als stuiterballen zigzaggend en halverwege omdraaiend door de gangen liepen waardoor afstand houden onmogelijk was. Gelukkig was ik snel in en uit, maar dat doe ik dus niet meer.
Toen ik weer thuis was zat mijn lief boven te werken, het eten stond een half uur later op tafel, gebakken aardappels, gaar gebakken varkenshaas en witte bonen in tomatensaus, en het smaakte uitstekend. Het anti-misselijkheid pilletje dat DH aan het eind van de middag had ingenomen omdat hij zich wat misselijk begin te voelen hielp gelukkig.
Kijk eens wat lief, ze had haar oogjes dicht tot ik de foto ging maken, ogen op een kier, altijd alert.
En even later zat ze zich te wassen
Gisteravond was het ook dolle pret, ik ga niet meer alle filmpjes die ik upload hier zetten, maar als je je abonneert op mijn kanaal, en je zet de melding aan, dan hoef je niks te missen
Fay sprong op de stoel om met het verenstokje te spelen
Sherlock sprong daarna achterop mijn stoel en Fay durfde toen ook in de buurt te komen.
Vooruit, als afsluiter dan nog een kort maar grappig filmpje, Puk durft veel als Sherlock in de kamer is
De kleintjes lieten zich de hele dag niet zien, Jon en Sherlock liepen wel af en toe naar boven om hai te zeggen, en halverwege de avond kwam Fay naar beneden. Sherlock weet zich duidelijk geen raad met alle aandacht van haar
Na een tijdje schrok ze van onze aanwezigheid, alles is goed zolang we muisstil zitten, maar owee als we bv aan onze neus willen krabben 😂 Ik zag ze even later op de trap naar boven zitten.
Quilttijd, dat betekent stereo toezicht.
En
Na een half uur van opletten besloot Sherlock te pauzeren
Ik moest hier heel veel rechte lijntjes quilten, met deze korte ruler ging het makkelijk-ish, de onderkant is stroef gemaakt door het licht in te spuiten met textiel lijmspray, even laten drogen en klaar is de anti slip laag.
ik maakte een begin in het gezicht en hield het hierna even voor gezien
Ziet er goed uit
Aan de achterkant zie je wat er al is gequilt
En deze ligt klaar om te fixeren, de poppetjes zijn met textielstift er op getekend.
Gisteravond zaten we naar Silent Witness te kijken, maar wat er op tafel gebeurde was minstens zo leuk
Ik wilde het ook langs de andere kant van de tafel filmen, maar toen ik daar aangekomen een stap achteruit zette, dachten ze dat ik de keuken in ging, en dat betekent zo laat op de avond eten krijgen in de garage.
Fay komt elke dag op het eind van de middag beneden om te buurten, spelen met Sherlock, zo vreselijk lief als ze tegen elkaar aan “geplakt” de keuken inlopen om te eten. En dan weer op de mat kijken hoe Sherlock zit te spelen, en af en toe met hem meedoen
Altijd even neuzen met Jon als ze mekaar zien, en dan een beetje uit zijn buurt blijven, want hij is een beetje knorrepotje.
Het weer werkt ook niet echt mee, je zou er knorrig van worden, al die nattigheid, de katten moeten hun energie binnen kwijt zien te raken. Ze racen dan ook regelmatig achter mekaar aan, trappen op en af en dan als wervelwinden door de kamer om meestal op de poef of de mat bij de schuifpui te eindigen. Fay doet af en toe mee met dat spelletje, en wat zo grappig is, is dat ze dan ook even de vitrinekast inkijkt, “Wie is die kat?”
Puk komt alleen ‘s nachts in de woonkamer, sinds het weekend merk ik aan het gesnuffel van Jon en Sherlock waar hij allemaal heeft gezeten. Overdag ligt hij nog steeds boven.
Toen ik zaterdag de logeerkamer in orde maakte voor Evelien, ontdekte ik Fay in de bovenste la en Puk in de onderste la van het bureau kastje op die kamer. Toen ik de bovenste la opende schoot Fay geschrokken de kamer uit, Puk stapte daarentegen via de achterkant uit de la en ging op het smalle richeltje langs de onderrand van het kastje zitten. Ze kunnen via de onderkant van het kastje in de laden komen.
Daar ik het raam even goed open wilde zetten, reed ik het kastje met de la open naar de kattenkamer en zette die deur op een kier zodat Puk er rustig uit kom klimmen terwijl ik in de dichte logeerkamer het raam opende en de deur weer achter mijn kont dicht deed. Evelien merkte ‘s nachts niks van de kleintjes, ik was bang dat ze aan de deur zouden krabbelen of zo, maar gelukkig niet, we hoorden ze heen en weer trippelen door onze slaapkamer, en ook het nachtlampje met bewegingssensor dat bij het trapgat zit zag ik regelmatig aan en uit floepen.
Fay kwam met Evelien op de bank gewoon de woonkamer in, achter Sherlock aanlopend, en toen het donker werd zag ik ze opeens op de poef zitten, verdekt opgesteld achter de planten
We gingen eind van de middag even naar Tuinrijk, mosstokken halen voor de gatenplanten, en uiteraard scoorden we kleine plantjes. Ik nam ook wat mee voor de poezen beesten, kattengras, het staat even op de salontafel, de lelijke binnenpot ingewikkeld in alufolie wachtend op een passende buitenpot. Had ik natuurlijk ook bij Tuinrijk kunnen halen, maar ik dacht dat ik er nog eentje had. Denken hè.
De bloeiende lidcactus heb ik van boven gehaald en op de kast gezet zodat ik er hier van kan genieten, hij stond boven ook op een kastje zonder direct zonlicht.
Zondagochtend toen het huis nog in diepe rust was bakte ik muesli koekjes voor bij de thee/koffie
En uiteraard kregen ze amper de tijd om af te koelen, ze zijn zalig. Ik kreeg het recept van Ellie nadat ik ze bij haar had gegeten, en na even wat zoeken heb ik voor jullie hetzelfde recept hier gevonden. Net zo makkelijk. Ik heb op het laatst door het deeg een zakje chocolade bolletjes van dr Oetker gedaan, en een handjevol gedroogde fruit mix (dadels, vijgen, cranberry’s en rozijnen) en een paar klein gesneden amandelen. Een rijk deeg, want door de muesli van Quaker zaten al noten en zulks.
Er gingen koekjes mee met Evelien, maandagochtend kreeg Suzanne er ook wat van. En toen Tim hier maandagmiddag was, wilde ik hem de resterende vier meegeven, maar dat vergat ik. Hé wat naar. Ze zijn nu dus op.
Ik ben klaar met het achtste blok van de Frida Kahlo BOM van Helen Godden, het was veel werk maar het resultaat mag er zijn
De designwall ziet er kleurrijk uit, Jaja, de eat-sleep-quilt-repeat quilt wacht nog steeds op de bies, een werkje van niets, waarom maak ik het niet even af?
Morgen misschien?
De volgende twee tekeningen van FK zijn al op stof getekend, het schilders pallet met het Louvre museum waar ze als eerste vrouwelijke schilder uit Mexico haar werk mocht tonen.
En een versierde schedel, veel te zien in Mexico (en Latijns Amerika, Amerika en de Filipijnen) tijdens het dodenherdenkingsfeest de Dag van de Doden, dit valt op 1 en 2 november.
Een mooi werkje op deze koude regenachtige dagen, al dat inkleuren. Jon heeft al een warm plekje gevonden, lekker boven de verwarming in de naaikamer. Nu ik dat mooie bonte biesje langs de roze oefenquiltje zie, vraag ik me af of ik hier nog genoeg van hebt voor langs de ESQR quilt (van hierboven). Ga zo kijken.
Rond het plasje gemaakt door de ijzige druppels die uit het hart vallen heb ik met zwarte katoen (50Wt) kringen gequilt, wat een impact maakt dit,
net als de kleine bloedvaatjes op het hart zelf. De vorm van die bloedvaatjes werd doorgevoerd in de blauwe baan, ik tekende met een witte kalkpotloodvulling (ik ben de houder “kwijt”), de basis en kon zo links en rechts van de witte lijnen quilten om het mooi smal te houden.
En toen het quilten klaar was, was het kalklijntje zo weggeveegd
En dan is het vierde blok opeens klaar
Mooi
Op naar het volgende project, de Eat-Sleep-Quilt-Repeat quilt, ik had al overal in de ditch gequilt met Sherlock als supurrvisor
Dit is zijn favoriete plek als de machine snort
Lief manneke
en met de quilt voor mijn neus moest ik bedenken wat ik in de lege vlakken zou gaan doen. Voordat er gequilt werd moest eerst gezorgd worden voor voldoende haren op het werk, een taak die Sherlock heel serieus neemt
Ik tekende een raster van 1” met de groene Friction pen. De lijnen verdwijnen door hitte (hete föhn of strijkijzertje, of -waarvoor ze zijn gemaakt- door er over te wrijven met de tip van de dop) Handig als je een fout heb gemaakt met een kruiswoordpuzzel of sudoku.
Je kan natuurlijk ook met een scherpe punt lijntjes krassen als je dit niet hebt, en door het licht een beetje langs de zijkant te laten vallen kan je dan deze lijntjes als schaduw zien en hierin quilten. Nu kon ik een puzzel op de achtergrond quilten
In het smalle strookje tussen de tekstbalkjes probeerde ik iets anders, een variatie op de orange peel, voorbij zien komen bij een quilt van Helen Godden
Ik vraag me af of het met effen garen mooier zou zijn geweest, de diagonale lijntjes allemaal dezelfde kant op laten lopen had ook een rustiger beeld gegeven.
En nu nog iets bedenken voor de buitenste border
De nieuwste twee Frida Kahlo blokken waren online, en ik zat eind van de middag het filmpje te bekijken waar Helen Godden uitleg geeft over deze twee ontwerpen. Jon lag al een tijdje achter mijn hoofd te wachten tot ik op zou staan om voor hem plaats te maken, zijn staart heen en weer zwiepend in de hoop dat dit zou werken
Maar het duurde hem te lang en hij stapte op mijn schouder en begon me te masseren, zo lief maar ook zo onhandig
De katten zijn gek op de sticks met vloeibare kattensnoep, ze slobberen er om het hardst van en kliederen er lustig op los. Ik had uit nieuwsgierigheid een pakje gekocht, maar weet niet of ik er meer van ga kopen, want Jon is als een junkie met afkick verschijnselen als hij het daags erna niet meer krijgt
Gistermorgen zat ik op mijn iPad naar de video uitleg van Helen Godden te kijken over het doorquilten van de eerste twee losse quiltblokken,
toen ik onrust bespeurde bij Sherlock, die eerder nog heel rustig op de poef naar buiten lag te kijken. Opeens zag ik Jon langs het raam lopen met een vogeltje in zijn bek en gelijk stond Sherlock met zijn neus tegen het raam, daar wilde hij ook wel mee spelen. Ik stond op en zag dat het een roodborstje was, Ah gossie, verdorie Jon. Jon keek me aan en liep naar de zijtuin. Snel de anticonceptie klompen (Crocks) aangeschoten en naar buiten gegaan, net als Sherlock, maar beiden met een ander plan. Sherlock was sneller en was Jon achterna gegaan en samen stonden ze onder de esdoorn tot hun buiken in de maagdenpalmborder te overleggen.
Ik keek Jon recht in de ogen aan, hield mijn hand onder zijn kopje en op mijn commando “loslaten Jon” opende hij tot mijn verbazing zijn bekje. En nog voordat ik het vogeltje kon pakken fladderde het zo omhoog tot in de top van de boom, om een paar tellen later helemaal weg te vliegen.
Ik liep grinnikend naar binnen, dat was mazzel voor het roodborstje die vast bij thuiskomst tegen zijn familie zei: ”Wat ik nou toch heb meegemaakt!”, aldus dh.
Jon en Sherlock zochten nog een tijdje tussen de plantjes naar het vogeltje, en Jon keek me verwijtend aan toen hij me in de kamer zag zitten. Fraai hoor, doe ik ook eens wat je zegt en wat krijg ik als beloning? Een bak droge brokjes drijvend op een bodempje water. Wat trouwens wel lekker is hoor, daar niet van, vooral zo doorgaan. Maar een gefileerd vogeltje was ook wel fijn geweest, zo bovenop die brokjes.
Hier doen ze net alsof ze een feestmaal op hebben, zitten zich uitgebreid te wassen, zo leuk om te zien
Vanwege een slijmvliesontsteking van de li heup en irritatie van de li knie wordt er minder gelopen en gefietst, maar gelukkig kan ik wel achter de naaimachine gaan quilten, mits ik niet te lang achtereen zit. De geverfde blokken worden gefixeerd door te persen, nat gesprayd en weer geperst om de ongeverfde stukken stof evenveel te laten krimpen en op een dunne tussenvulling gespeld. Jon checkt even of er genoeg spoeltjes klaar liggen
En quilten maar, ja, zonder achterkantstof, dit komt later pas. Oh spannend, eerst alles over de hele dunne zwarte lijntjes, en daarna de rest inquilten. Het valt me opeens op hoe de stiklijn anders is afhankelijk van of ik de stof van me af duwt of naar me toe haalt tijdens het quilten. Van me af lijnen de steken keurig en naar me toe lijken ze te verspringen doordat de bovendraad niet glad ligt maar met kleine boogjes er op ligt. Heeft met draadspanning te maken, bedenk ik me nu, misschien ging ik de ene kant sneller op dan de andere kant.
En omdat het bij zo’n leeg vlak erg opvalt moet ik nou steeds het lapje draaien zodat ik elke keer de stof van me durend onder het voetje laat gaan. Balen hoor. Niets aan te doen, we gaan gewoon door. (Ik zal de volgende keer opletten hoe ik dit kan oplossen)
Eerste blok klaar (zie ik nu dat ik nog wat ben vergeten)
De stof is flink gekrompen door het verven, persen en doorquilten, goed dat ik overal ruim een halve inch buiten de rand heb geverfd
Heerlijk gepriegel
En na een paar pauzes is ook dit blok klaar Jon ploft op mijn stoel neer als ik sta om er een foto van te maken
Goed gelukt, minder dramatisch verschil dan met het andere blok
De gele en lichtblauwe banen van deze twee blokken quilt ik later in zodra ik meer zicht heb over het geheel. Volgende week vrijdag komen de volgende twee patronen uit, ben heel benieuwd. Er is nog iemand die met Inktense werkt en iemand die met de Caran d’Ache krijtjes werkt, ook op lichte stof, ze hebben nog niets laten zien, de rest werkt met acryl Lumiere verf op zwarte stof, de resultaten zijn veel dramatischer vanwege de dikkere zwarte lijnen en de ongeverfde delen die zwart zijn. Een stukje hiervan kan je zien op de bovenste foto.
Patroontas deze Frida Kahlo BOM is hier te koop
En als je met iets kleiners wilt beginnen zijn er hele mooie losse patronen te koop. Ook kan je online via Facebook workshops bij haar volgen, liberation from the ditch is een hele goede als je beginnende machinequilter bent.
Ja helaas werkt ze alleen via Facebook met dit soort classes en patronen. Gelukkig kan je veel patronen gewoon als pdf krijgen zonder Facebook, en ook kan je op haar YouTube kanaal veel leren van veel te kijken.
Vandaag ga ik proberen mezelf niet zo zielig te voelen, mijn lief is met zijn broers en zus en partners op stap, een dag samen in Leiden vanwege een verjaardag. Ze treffen het met het weer ☀️ Zo’n mooie stad, mijn tijd komt wel weer.
Kijk dan toch, ze willen er echt in maar vanwege dweilwerk kon ik ze even niet over de vloer hebben. Het dienblad met hun voerbakjes zette ik voor het raam om de vloer leeg te hebben, oh dubbele kwelling, de bakjes zijn leeg én ze kunnen er niet bij.
Eerder nog met het stofzuigen in de woonkamer zag ik voor het eerst Sherlock om het hoekje van de keuken naar me kijken. Jon liep op zijn gemak van de keuken naar de schuifpui terwijl ik aan de andere kant van de kamer bezig was met stofzuigen. We hebben een centraal stofzuigsysteem, dus ligt er een meters lange slang naast me tijdens het stofzuigen, en Sherlock laat de donkere slang geen moment uit zijn oog als hij snel naar de schuifpui loopt.
Na het dweilen en nadweilen met schoon water ging ik naar boven om daar te stofzuigen, zodra de vloeren droog waren zou ik de katten weer binnen laten. Ik was net klaar met de bovenboel doen toen DH thuiskwam van een bespreking en ik riep naar beneden dat de katten er nog niet in mochten vanwege natte vloeren. “Te laat”, gevalletje ditkanik tochnietruiken? Ik ging naar beneden en zag Jon vrolijk rondlopen, Sherlock stond buiten bij de schuifpui en zag hem binnen lopen en begon hartstochtelijk te miauwen, tja, kom er dan ook maar in. Hij rende al slippend over de tegels naar de keuken, en rende glijdend uit de bocht naar de hal, daar was het ook nog wat vochtig.
Na een kopje koffie ging ik weer naar boven, lekker quilten, ik hoefde nog maar een klein stukje van het water doen, klaar, en toen verder met details quilten
De vissen en de oesters kregen donkere lijntjes,
ik ging iets van vier keer over de lijn bij de oesters om het wat breder aan te zetten.
En de paarse “tomaten” langs de buitenste rand kregen ook wat meer lijntjes, bij het ene groepje ging ik wat verder dan bij het andere
Jeetje, klaar, even op de grond leggen, buiten de cirkel golft het wat, maar er binnen ligt hij mooi plat
Ik zag al prachtige affe quilts van andere deelnemers voorbij komen, de meesten hebben er hoeken op geverfd, (ik zal eens informeren of ze ook bloggen en zoja of ik hun links hier mag zetten) Helen Godden had een dolfijn en een duikster getekend voor wie er een vierkante quilt van wilde maken, de dolfijnen voor de bovenste hoeken. De tekening moet wel iets vergroot worden, maar dit is het idee (weet niet of ik dit ga doen)
En daar hangt hij dan, net geen meter groot. Ik heb wel een half uur op mijn bureau met de rug tegen de muur gezeten, gewoon genieten.
En tijdens het tv luisteren heb ik gisteravond nog een stukje gebreid, het bovenste is een hele mooie warme kleur bruin
Hallo, zie ons eens zitten, zo lekker tegen elkaar aanscharren tijdens het ontbijt. Maar zometeen is het weer knokken hoor, soms is het moeilijk te zien of het menens is of niet, Jon ligt niet graag onderop en dat laat hij al blazend en grommend weten met de nagels uit 😱 Maar zodra Sherlock onderop ligt doet Jon zo voorzichtig met zijn vriendje, en dan wilt hij hem zelfs af en toe wassen, maar daar wilt Sherlock weer niks van weten.
Terwijl Sherlock nog kikkers telt bij de sloot zit Jon op de naaikamer naar buiten te kijken
De speldjes zijn katveilig opgeborgen zonder dat ik er naar moet zoeken.
Ik ga lekker aan de slag, golfjes maken; ik had eerder al de grijper een drupje olie gegeven, dit doe ik na elke vier uur quilten uit mijn eigen, dus niet pas als het schermpje van de machine het aangeeft. Na het oliën quilt ik een stukje op een oefenquiltje om mogelijke olierestjes kwijt te raken.
Ik probeer deze golflijntjes zoveel mogelijk optisch door te laten lopen
Jon heeft het zich ondertussen makkelijker gemaakt en ligt heerlijk te slapen op de oefenquiltjes
Oei, niet zo mooi dit boogje bij het kopje van de schildpad vind ik
stukje uithalen en anders quilten, veel beter zo
Na het maken van deze foto zag ik dat ik er bijna ben, en ook dat ik meer lijnen rond de octopus kan quilten
Bij dit stuk moet ik nog tussen de blaadjes quilten
wel mooier als het is gedaan
Foto maken en even stoppen, morgen is er weer een dag
Ik krijg de golfjes morgen wel af, en dan heb ik nog wat quiltwerk aan de oester en zulks in de buitenste rand.
Zo zag het er maandag uit voordat ik het laatste stukje ging ditchen. Vlak voor het eind hoor je iemand. “Chop chop chop” zeggen. We hadden een reservering gemaakt om uit te gaan eten, en Evelien spoorde ons aan om op te schieten 😂
‘s Middags ging ik er mee verder, eerst herstelde ik de klungelige stekels van de pufferfish
En daarna de stingray een beetje inquilten, van deze deed ik eerst de rechter “vleugel” en toen de linker. Links is mooier vind ik omdat deze rondjes zigzaggend met elkaar zijn verbonden ipv twee rijtjes
Dus deed ik het bij de volgende ook weer speels, ook al zaten de stipjes dichter op elkaar dan bij de andere stingray Ik gebruikte een glanzende garen van Mettler
Daarna quilte ik met (Wonderfil Konfetti navi Wt50) donkerblauw garen allemaal golfjes in het water, ook tussen de blaadjes. Dit heb ik niet zelf verzonnen, Helen Godden heeft het ook zo gedaan maar haar lijnen zitten wat dichter op elkaar en kruisen elkaar wat vaker.
Het was tijd om te stoppen toen ik wat slordig werd en met een golflijntje doorschoot in een blaadje. Ik weet niet wat erger was, dat ik doorschoot, of dat ik het stukje uithaalde, wat op zich ook doorschieten is.
Ik zag dat ik nog maar een klein stukje moest doen
Ooh, het wordt er wel mooier op vind ik 😊
Nederlands
English
Français
Afrikaans
Deutsch
Italiano
Español
العربية
简体中文
Português
Русский