Wat was het gisteren weer een heerlijke dag, zonnig, droog, amper wind, en dus kon ik zonder mezelf achteraf te vragen wat ik bezielde het blad opruimen van het terras bij de schommelbank. Hier staat een grote rood bladerige Noorse esdoorn, en de gevallen bladeren maatje gebaksbordje knisperen als je er door loopt, én het wordt een prachtige bladcompost, dus hup in de bladkorf, nummer twee zit nu ook tot de nok gevuld ☺️ Een deze dagen ga ik een schoenepoetsersgras uitgraven en elders planten, waar Jon staat, staan er twee veel te dicht op elkaar.
De salvia bloeit nog steeds!
Net als de witte roos
En de spirea, alleen niet meer zo uitbundig
En verdikkie zeg, er zitten weer een paar bloemen in de sering
Prachtige kleuren
De bloemknoppen van de Edgeworthia chrysantha hangen nu omlaag zodat ze droog blijven
Een quiltblok waarin met Angelina is gewerkt is nu echt af, de stof ziet in het echt iets lichter
En het blok waar ik woensdag aan was begonnen en af had gekregen, heb ik gisteren gesandwicht en gequilt, tussen de echoquiltlijnen zaten andere quiltlijnen, maar ik vond het te druk. De gaatjes van de machinenaald heb ik een beetje dicht gekrabbeld met mijn nagel, en zodra ik er met het stoom van de strijkbout overheen ga, sluit de rest zich ook. 
in het middendeel heb ik het dikke siergaren in de spoel gedaan, de spoelspanning helemaal los gedraaid tot de draad er soepel uitliep, en toen met de achterkant naar boven freemotion (dus met quiltvoetje en transporten uit) een figuur gequilt. En nu hoef ik dus echt nog maar twee blokken te maken.
Het is dus van de workshop de techniekenquilt Blue-green, gegeven door Hanneke Nijsse in Etten-Leur,
klik hier voor meer uitleg en foto’s.
En tussen de bedrijven door loop ik door de wijk en andere wijken op Pokemonjacht, ik heb al heel wat Eevee’s geëvolueerd
En ook even een fietstocht naar de fietsenmaker om er een andere zadel op te laten zetten (want mijn zadel maakte zoveel herrie dat ik geen bel nodig had om mensen te waarschuwen) bracht me langs heel veel pokestops, gyms en in het wild lopende Pokemons; ik stond even stil bij een stoep vlak bij een huis om een voor mij nieuwe Pokémon te vangen, en toen het lukte en ik opgewonden zei: ”Ooh, die had ik nog niet, wat leuk!”, liep er net iemand voorbij die ook moest lachen, een kenner denk ik zomaar. En voor geïnteresseerden: ik zit nu op level 29 ☺️.
Categorie archief: machinaal doorquilten
Golfjes
Hoe door te quilten, dat was de vraag die mij een halve dag bezig hield, Jon hielp mee met nadenken,
Het was hard werken, dat nadenken
maar er schoot ons niets te binnen, tenenkrommend
Om drie uur wisten we het nog niet, maar toch haalde ik de naaimachine en verschillende garens naar beneden, en met de quilt voor me op tafel forceerde ik mezelf tot een plan, genoeg getreuzel.
Talk to me baby.
De quilt vroeg om eenvoudige golvende lijnen van rand naar rand, ook wel organische lijnen genoemd, en ze mochten ongelijk zijn. Van alle klossen en kleuren garens won de gebroken witte Serafil van Mettler. 🎉 dit was de dunste en gladste, en had geen last van de lijmspray (sloeg dus geen steken over door de plak, ik weet gelijk weer waarom ik de spuitbus nooit meer gebruikte). Mijn naaimachinenaald werd stroef van de lijm, en dus smeerde ik het in met Sewers Aid, een siliconenolie in een klein flesje, oa hier te koop. Na twee lijnen quilten haalde ik er een tafeltje bij om het gewicht van de quilt naast me te verdelen
Uiteraard met de hoofd kwaliteitsbewaking op haar troon
Het voetensteuntje is voor mijn linkervoet, naait prettig vind ik, ik zit dan lekker ontspannen te quilten. Nou, van lekker ontspannen quilten was nog wel spraken bij de de eerste 8 golvende banen,
maar daarna kwam er toch iets meer girlpower aan te pas. Twee banen klaar, even pauzeren. Het begint gelukkig al af te koelen, eerder op de dag was het 36 graden, klaag klaag, zucht zucht. In Afrika is het pas heet, niet zeuren!
Loki kwam er gezellig bij liggen,
ze lijkt in dromenland maar is toch allert
En met de ventilator op me gericht ging ik dapper verder, het is half acht en mooi geweest voor vandaag, Jon hoort een quilt op de grond vallen en komt er gelijk aan. Oh, ben je nog niet klaar? Oké, toch al over de helft, niet verkeerd.
Valt me niet tegen,
hij ging er even lekker voor liggen
Maar ai, op de achterkant zie ik een paar plooitjes
Jon ziet het even niet meer zitten
Kop op, het zit aan de achterkant, geen hond die het ziet.
Golden oldy en rode newy
Jaren geleden (2002 of zo) volgde ik een workshop machinaal quilten bij Dijanne Cevaal, en daar hield ik deze beauty aan over. Ik leerde spelen met verschillende kleuren garens in een bloem, en vooral niet bang te zijn om het quiltwerk wat te accentueren door meerdere keren over dezelfde lijn te quilten.
Na zoveel jaren kon hij wel een wasje gebruiken, hij ging gewoon in de wasmachine bij de bonte kleren en mocht daarna plat op tafel liggend drogen.
Hij ziet er weer lekker fris uit, Jon weet een schone quilt wel te waarderen, hij hielp nog even mee met de kwaliteitscontrole, checken of er geen bloemetjes loslaten.
Het ligt lekker blijkbaar, want ze hebben er allevier al op gelegen de afgelopen 24 uur.
Het was zo leuk om te maken, zo’n klein quiltje, ik zou het veel vaker moeten doen.
Na deze was ging een grote lap quiltstof in de machine met een colorcatcher doekje, en toen dit doekje na afloop er knalroze uit kwam, ging de lap stof nogmaals in de machine, deze keer met de 60 graden was, en nu was het colorcatcher doekje helder wit toen de was klaar was.
Gelukkig, deze lap stof wil ik namelijk als achterkant gebruiken, ik kom net wat tekort in de breedte, dus zet ik witte banen tegen de zijkanten aan. Ik weet dat ik in een vorig blogje had geschreven dat ik een witte achterkant ging nemen, maar toen ik mijn witte stof wilde pakken, viel mijn oog op deze lap.
Leuke stof,
Om de was buiten aan de lijn te kunnen drogen moest ik eerst wel wat snoeien
Twee zwarte kaarsen met gele bloemen staken ruim een halve meter door de lijnen heen, eentje zie je op de foto hieronder, gemaakt in juni, en de andere staat links buiten beeld
We kunnen weer
Het gaat weer wat beter met mijn ringvinger, ik kan nog geen stevige vuist maken, maar wel een niet al te grote quilt doorquilten. Monique was klaar met haar Lizzy, door Dorry jaren geleden uitgegeven, en vroeg op de Dotten-reünie of ik hem voor haar wilde doorquilten. Heel toevallig liet Anneke hier haar Lizzy zien, zie de volgende twee foto’s.
machinaal doorgequilt en zo’n mooie quilt, en Monique gebaarde naar mij dat haar quilt er ook zo uit zag, waarna ik extra aandacht bestede aan het doorquiltwerk. En in al mijn enthousiasme vergat ik te vragen wie haar quilt had doorgequilt, want dan wil ik haar/zijn naam ook vermelden, ere wie ere toekomt.
Er was in de ditch rond de vierkante blokken gequilt en op de sashings en cornerstones. Zo wilde Monique het ook wel, als het me lukte, behalve de buitenste randen, want aan haar quilt zaten deze 5 banen niet.
Ik wilde zo min mogelijk (het liefst geen) af- en aanhechtingen en ook zo min mogelijk over een eerder gequilt lijn gaan, dus zo quilten dat elk steekje telde. Eerst had ik geoefend op papier en daarna op een een oefenquiltje. Monique had haar quilt al gesandwicht met lijmspray, hij moest een paar nachten plat liggen om de vouwen er uit te laten zakken voordat ik ermee aan de slag ging op mijn Bernina 435.
De katten lekker te slapen, maar toen ik achter mijn naaimachine ging zitten waren ze er als de kippen bij, Jon sprong in al zijn enthousiasme bovenop de machine.
“Oooh, ze gaat het weer doen!”
“Mag ik meedoen?”
“Kijk maar, ik weet wel hoe het moet hoor, als je daar tegenaan drukt gaat het hier omhoog.” Loki was uit beeld, ze zat op de grond al met een potloodje te spelen die ze uit de glazen mok had gevist.
Met een kattenspeeltje lokte ik hem van tafel en toen de schuifpui open ging en ze vogeltjes hoorden, vlogen ze met hun drietjes naar buiten. Eindelijk rust. (niet voor de vogeltjes helaas, die het hoger op zochten.)
Hoofd erbij houden was wel een dingetje in het begin, af en toe was ik mijn route kwijt en moest ik weer even spieken op het tekeningetje; na een paar blokjes had ik het ritme te pakken ging het lekker, en twee uur late hield ik het voor gezien om mijn re hand niet te overbelasten. De volgende dag voelde mijn ringvinger en hand hetzelfde aan als de vorige ochtend en zat ik gelijk in de flow en ging het lekker, rij voor rij, en regelmatig pauzeren
en af en toe de achterkant even checken, we willen geen plooien er in quilten, als het effe kan. Omdat de blokken op de punt zaten en de banen dus diagonaal liepen, begon ik bij de eerste baan op de hoek en eindigde ik bij de verste hoek, en werkte zo baan na baan tot ik bij de punt uitkwam met maar 1 blok. En daarna kon ik de quilt een slag draaien en weer bij de middelste baan beginnen, ik begon dus weer met de meeste bulk in het werkgat rechts van de naald.
En zo is het geworden:
In de rand heb ik na toestemming hartjes gequilt ipv rechte lijnen,
want er zat zoveel liefde in deze quilt
De tweede dag toen de katten buiten waren, kon ik er de hele dag aan werken en heb ik het quiltwerk af gekregen,
Hij ligt mooi plat, er trekt niets scheef en ook de achterkant ziet er goed uit, morgen breng ik hem weg, en dan kan Monique hem keuren en op haar gemak afbiezen.
Eens kijken of ik de route van het quiltwerk met een tekeningetje kan verduidelijken, wacht, een filmpje is misschien ook wel handig. Ook al ging het niet gelijk goed, Jon en Arya die nieuwsgierig wilde zien wat ik deed, papier dat weg schoof, en dan bij de definitieve opname af en toe niet goed in beeld gebracht waar ik tekende. Komt er ook nog bij dat ik verkouden ben en een hoofd vol watten heb, dus het denken verliep met haperingen. Als het filmpje ook met haperingen afspeelt, klik dan op deze link
https://www.youtube.com/watch?v=PNwzYKN1f8k&t=46s , dan kom je op youtube gelijk op ditzelfde filmpje, hopelijk is het dan wel vloeiend
Ter informatie: ik gebruik Lickety Grip op mijn handen, geen quilthandschoenen, omdat ik zelf vind dat ik minder gevoel met de quilt heb, en als ik een schaartje moet vastpakken of een foto wil maken, dan zit het spul op mijn handen niet in de weg, het plakt niet en vlekt niet, en je doet echt jaren met een doosje, ideaal! Onder andere bij Quiltshop Leur Hier en Quiltshop on-line hier en volgens mij ook bij Birdblocks in Amsterdam te koop , er staat in de beschrijving niet bij dat je hiermee meer grip hebt op de quilt tijdens het doorquilten.
Gossip in the Garden
Afgelopen week heb ik voor een klant een mooie quilt mogen doorquilten, een Gossip in the Garden quilt (ontwerpster Anni Downs),
en ik mocht hem helemaal naar eigen inzicht doorquilten. Sandwichen op tafel met veiligheidsspelden, zorgen dat alle blokken haaks gefixeerd werden en de randen recht, het was een vrijdagmiddagje werk en toen kon ik aan de slag achter mijn Bernina QE Jubileum editie (de opvolger van de 440 QE) Ik heb eerst alles in de ditch gequilt,
en dan komen de ideeën voor de rest ook wel naar binnen, maar ik had op Pinterest een quilt gezien met doorquiltwerk waar ik heel blij van werd
en kon haar quiltwerk niet loslaten, zoiets wilde ik ook doen, maar ja, klakkeloos na-apen durf ik niet, ere wie ere toekomt. De naam van het longarmbedrijf The Quilt Room stond op de foto, het was een Australische quiltster genaamd Lyndelle uit mijn geboorteplaats Geelong! ☺️ Hoe leuk en hoe toevallig is dat?!
Ik mailde naar Lyndelle en vroeg om toestemming om haar ideeën te mogen gebruiken, en ze reageerde binnen een dag dat het prima was, ze vond het aardig dat ik het vroeg. ” Absolutely no problems at all…very kind of you to ask! Have fun with the quilt 😀 ”
Ik zat te grijnzen na het lezen van haar email, heel lief van haar!
en na
Ik heb niet alles klakkeloos nagedaan,
oa de ster en de hexagonnetjes heb ik anders doorgequilt dan Lyndelle het deed, schatjes zijn het.
Iemand zei dat het niet slim was om de randen vast te zetten omdat je dan het teveel aan stof niet weg kan werken, grinnik grinnik. Als je het niet zo zou doen en het teveel aan stof opzij duwend weg zou werken, dan zou je geen rechte haakse quilt krijgen. Je wilt dat de blokken de vorm houden die ze bij het maken kregen, je zet met het in de ditch quilten dus het blok in die vorm vast en dan ga je met het inquilten er zorg voor dragen dat het stof niet weggedrukt wordt. Ik doe dit door verspreid in het blok speldjes te zetten, zie foto hierboven. Heb ik teveel stof voor de ruimte, dan zorg ik dat de quiltlijntjes dit opsluiten, je krijgt dan iets meer opbollende ruimte tussen de quiltlijnen, maar het zijn geen plooien of dikke bobbels.
Het werd steeds voller met steekjes en reliëf, de vaasjes kregen ook een paar quiltlijntjes om later plooivorming of uitzakken te voorkomen.
Af en toe werd er ook gezucht en gesteund, vooral als ik over naadjes (dus meerdere lagen stof) moest quilten van lichte stof met die opdrukjes van dat taaie rubberachtige spul, wie dat heeft verzonnen is geen quilter! Voor de rechte lijntjes over langere afstanden heb ik een gewoon (snij)liniaaltje gebruikt om langs te quilten, wel oppassen dat de liniaal niet onder de naald komt.
De buitenste borders kregen een regelmatig motief die eerder al in een sashing was gebruikt, je moet nl oppassen dat het geen rommeltje wordt aan verschillende motieven. De quilt van de Australische Quilt Room had deze twee borders niet, dit is dus eigen input. Op de foto zie je dat ik van me af werk, zodat je ziet wat je doet, en om het zo regelmatig mogelijk te krijgen ik elke inch een speldje er in had gezet,
Nou, dat ging maar even goed, want de speldjes bleven om de haverklap haken achter het voetje, kwamen onder de naald terecht of nog erger, bleven hangen in het steekplaatje. Ik heb alle speldjes eruit getrokken en ben toen gewoon op het gevoel dezelfde ritmische beweging gaan maken en je kan het verschil niet zien! Normaal zou ik stipjes met het kalkpotlood hebben gezet die je na afloop er zo uit kan vegen,
maar dit was lichte stof en ik kon mijn blauwe en gele kalkstiftjes nergens vinden, en dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Maar goed, zo zie je maar dat je het bij herhaling gewoon in de vingers/handen krijgt. De slingertjes tussen de gekleurde blokjes missen af en toe een lusje, gewoon omdat het mensenwerk is. Het was op het laatst quilten met handicap, letterlijk, want ik stootte mijn rechter vierde teen genadeloos hard tegen de tafelpoot en kon er niet meer op lopen (99% zeker dat hij is gebroken, foto maken was niet nodig, tapen, koelen, ontlasten, hoog houden en afwachten) . Gelukkig lukte het gasgeven nog wel toen ik mijn zware wandelschoenen aan had getrokken, de quilt moest af en kwam diezelfde avond ook af!
Nog wat foto’s voordat de maakster hem in ontvangst nam, ze was er heel blij mee. 27 uur en 35 minuten aan quilttijd zit er in, en ik heb ervan genoten!
Tussenvulling is Hobbs Tuscany, ondergaren is WonderBob van Wonderfil, bovengaren ditchwerk WonderBob (naald topstitch 80) en voor de rest heb ik gewerkt met twee verschillende garens, van Mettler Silk Finish en van Wonderfil Tutti, (topstitch 90).
Genoeg gedaan
Ik heb genoeg gedaan maar weinig hierover geblogd, dus even een update over mijn acties die ik over drie blogjes ga uitsmeren om niemand een minderwaardigheidscomplex te geven. 😉
Even pauzeren zag er begin juli bij mij zo uit, een opgerolde quilt om te zorgen dat er geen kat lekker op of in ging slapen.
Het was een Piece and Plenty quilt van Moda hier gratis te downloaden die ik (thuis op de naaimachine) voor een klant heb doorgequilt, met hele dunne ondergaren van Wonderfil Deco Bob (W80) , en in de ditch rond de applique en mandjes gebruikte ik ook DecoBob, net als de pianokeys in de border omdat je de steken niet wilt laten opvallen. Het verenmotief is met Wonderfil Tutti (W50) gedaan.
De klant liet het aan mij over hoe ik de border deed, mij leken eenvoudige rechte strepen het mooist, ze kaderen de quilt in en geven de rustige stof een beetje katjing.
Klaar, volgende keer zal ik vragen of iemand hem even hoog wilt houden.
Ik blij, want het was behoorlijk plakkerig warm en met de deuren open vlogen er vervelende vliegen in de kamer die het leuk vonden om op mijn ongeschoren benen te gaan lopen, en dan in het bos van beenharen verward rakend heel erg begonnen te panikeren, wat voor nog meer gekriebel zorgde. Gek werd ik er van.
Vooruit, nog meer foto’s om dat beeld kwijt te raken.
Ik heb alleen voor de rechte lijnen in de borders ongeveer elke inch een stipje gezet met een kalkpotloodje, verder heb ik niks afgetekend.
Gisteren kon de maakster haar quilt aaien, en ze was heel blij ermee. En ik dus ook.
Vervolg
Met de warme dagen in de tweede week van juli lag er weer een klantenquilt op tafel, het was een flinke jelly roll quilt (ik neem voor thuis voor doorquilten op de naaimachine alleen 1 persoons of kleiner aan, het moet nl wel leuk blijven).
en die heb ik met libellen doorgequilt, wat gaat een quilt toch leven van al die lijnen!
Allemaal uit de losse pols met bovenop Mettler Silk Finish garen dikte 50, naald: topstitch 90, en in de spoel Decobob 414 van Wonderfill, deze verdwijnt zo mooi in de stof.
Deze Mettlerklos heeft een prettige kleurenmix, er zitten geen hele lichte kleuren tussen;
lichte kleuren tussen de donkere zorgen voor gaten in het lijnenspel als je op een lichte ondergrond quilt, en dan zou een Libelle zo op het zicht zomaar een vleugel missen.
klaar
De achterkant is ook mooi, en ook hier was de klant blij mee.
Quilt Diva
Afgelopen week ben ik bezig geweest met het doorquilten van de quilt die mijn moeder heeft gemaakt, de Quilt Diva van Amy Bradley ,
mijn moeder heeft het originele patroon verkleind (is nu 90 cm hoog) en gebruikte alleen maar zelf geverfde stoffen, is het niet enig?
de versiersels zoals oorbellen komen er later pas aan. Ze had hem zelf al doorgequilt met een intensieve meander, maar was niet tevreden over het resultaat, ook omdat de applicaties allemaal begonnen te plooien. Nadat ik met stomen de gaatjes van het meanderwerk zoveel mogelijk had weggewerkt (na het wassen trekken de meeste vanzelf weg), ben ik eerst alles in de ditch gaan quilten met transparant garen, ook langs de neus en mond, en daarna ben ik lijntjes gaan trekken met een speldje, het klosje op de buik nam ik als middelpunt
De gebruikte stoffen zijn heel fijn van weving, en daardoor bleven de lijntjes heel goed zichtbaar, te goed, want je ziet precies waar ik naast het lijntje heb gequilt. Ik heb zachtgele Raiman rayongaren gebruikt, deze is heel dun en heeft een mooie glans. Hier ben ik op de helft, het viel niet mee om over de langere einden het liniaaltje goed in bedwang te houden.
De lijnen kreeg ik recht gequilt omdat ik met het voetje langs een liniaal gleed, de liniaal hield ik stevig op de top gedrukt, door de anti-slip laag (van die dunne transparante folie die je op de douchebak kan plakken, kijk bij de bouwmarkt) die ik er onder had geplakt had de liniaal minder neiging om te verschuiven. Geen werk wat je uren achtereen kan doen, dus tijdens de pauzes mocht de quiltdiva hangen.
En nadat ze klaar was zag ik het beoogde resultaat, ze staalt! Op de donkere rand heb ik gewoon rechte lijntjes gequilt, piano bars noemen ze dat, op een halve inch van elkaar, ongeveer.
Je ziet dat ik hier en daar niet op het gekraste ljjntje heb gequilt, de stralen zijn niet allemaal even breed, maar het stoort niet, het maakt het mijns inziens juist wat interessanter. Foto’s van de achterkant komen er nog aan, internet is heel traag en ik sta op punt om de deur uit te gaan voor het quiltweekend in Putten, mijn moeder komt er zo aan met de trein.
Heerle bee
Afgelopen dinsdag kon ik Franka blij maken met haar quilt die ik had doorgequilt op mijn Bernina,
Het was een prachtige quilt waar ze jaren aan had gewerkt, alles met de hand op foundation genaaid, en later alle papiertjes weg gepeuterd, keurig plat gestreken en daar waar de naadjes niet mooi plat wilde blijven liggen had ze met een opvallende kleur garen deze met een paar steken gefixeerd. Tijdens het doorquilten kon ik deze draadjes er zo uithalen, grote klasse! Deze quilt komt op onze tentoonstelling te hangen in Mei, ze zag er zelf geen gat in om hem zelf door te quilten, ook al heeft ze er wel een geweldige machine voor heeft, angst om te verprutsen, heel herkenbaar.
De quilt ging op tafel om te sandwichen
en Loki keek gefascineerd toe
De latten methode is ideaal voor quilts die niet breder zijn dan de tafel waaraan je werkt.
Klik boven in mijn blog op het tabblad Tutorials, daar staan twee filmpjes met uitleg, (hand basting a quilt).
Het was weer heerlijk om op de Bernina te quilten met allemaal verschillende soorten garens, zoals met verlopende King Tut, of zoals hieronder met Raimann metalic verloopgaren in pasteltinten
Raimann rayongaren in verlopende pastelkleuren 
En Superior Threads “Glitter” in goudkleur. 
Voor alles gebruikte ik dezelfde naald, Topstitch nr 90, bovenspanning wisselde van 0,5 tot 2,5
en als ik niet zat te quilten ging de quilt veilig boven op de machine, geen kat die het in zijn hoofd haalt om daar op te gaan liggen
In het doorquilten zaten heel wat uren werk, maar ook een beetje uithaalwerk. Nee, geen quiltsteken, maar ik had per ongeluk een stukje achterkantstof van de rand (dus het teveel van achterkantstof dat er later af gesneden wordt) vastgequilt. Dus heb ik eerst rondom het quiltwerk de vastgenaaide stof los geknipt (vandaar dat er een hap was uit de rand achterkantstof).
en toen heel voorzichtig langs 1 kant van het stiksel de stof kort afgeknipt,
en toen ik kon ik voorzichtig de stof los trekken en afknippen. Na een half uurtje pielen was er niks meer van te zien, gelukkig. Het was gelukkig hele dunne achterkantstof, dus zat er geen ruimte in de quiltsteken. Wel heb ik Franka gewaarschuwd dat deze stof (een nieuwe dekbedhoes van Action) niet geschikt is voor een gebruikersquilt of voor door te laten quilten op de longarm machine, hij slaat er geheid gaten in met de hoge snelheid en de dikkere machinenaald. En zitten er na het doorquilten geen gaten in, dan komen ze er wel in als de quilt een paar keer in de wasmachine is geweest, het quiltgaren snijdt het dunne draad van de dekbedhoes gewoon kapot. In een wandquilt als deze zal het niet zo’n vaart lopen, zulke quilts hebben amper te lijden.
En terwijl ik zondag zat te quilten hing DH de lampen op die we net hadden gekocht,
de langwerpige boven de eettafel heeft led verlichting en is in hoogte makkelijk te verstellen, die moesten we met z’n tweeën ophangen, dus ging alles van de tafel af en even in de hal om geen stof te vangen.
De lamp boven de salontafel heeft een niet al te fel halogeenlampje, het is een hele lichte gevaarte met veel bling bling 🙂 en geeft een aparte schijnsel op het plafond als hij aan staat.
Van de doos maakte ik een speelhuis voor Loki, die er sindsdien regelmatig in te vinden is.
Handig om te weten
Sinds ik les krijg in longarmquilting bij Quiltshop Leur (ik ga niet voor mezelf werken maar in dienst van Leur), verslind ik tips van professionele longarmquilters over de hele wereld, en onderstaande tip las ik op facebookpagina van Kelly Cline (hier haar blog) en is zo waar en scheelt zoveel frustratie later! Ook voor handpatchers!
Hier komt hij, zet je schrap 🙂
Als de quilttop klaar is, en de buitenste rand bestaat uit samengestelde blokken, zet dan de hele buitennaad rondom vast met stiksel, dit kan met de naaimachine of met de hand; doe dit wel binnen een kwart inch afstand van de buitenrand zodat dit stikwerk later onder de bies komt en je het niet meer hoeft uit te halen. Als je het met de hand doet, zet je gewoon twee steekjes daar waar de lapjes elkaar raken onder rechte lijn (dus met de nagel de naad even strak doortrekken), en dan naai je door naar het volgende naadje, weer dubbele steek, enz enz.
Hiermee zet je het naaiwerk van de eindnaadjes vast, je kan dit ook doen nadat je de top heb gestreken om eerst de naadjes mooi te laten vallen, zo weet je zeker dat ze in de door jouw gekozen richting blijven liggen tijdens het sandwichen.
Komen die featherweights die mooi staan te wezen toch nog van pas 🙂
Nu kan je de top jaar na jaar oppakken om te showen zonder dat het stikwerk loslaat, en ook als er doorgequilt gaat worden; het zijn niet alleen de naadjes die onder spanning komen te staan tijdens het opspannen van de quilt op de longarm 🙂
Zo, en nou ga ik op zoek naar affe tops (of heel veel blokken waar ik snel een top kan maken) waarop ik kan oefenen, je zou zeggen dat ik toch wel wat had liggen? Hmmm, dit valt vies tegen, of is het een kwestie van beter zoeken? 🙂