Dit leek me een leuk figuurtje om in de vakjes te quilten
gevonden oude website van Lori Kennedy waar het was wel erg intensief, en dus uithalen en het volgende idee proberen, mwah, ik weet het niet
Hier met strijklicht om het beter te zien.
het viel me tegen, teveel van hetzelfde met overal al die krullen. Voordat ik die hele rij ging uithalen, probeerde ik voor de andere rij iets anders, drie lijntjes per vierkantje uit de losse pols, niks opmeten of liniaaltje erbij.
Even buiten een foto maken van de hele quilt, de randjes werden als eerste goed bekeken, vooral de veiligheid speldjes vonden ze machtig om aan te peuteren.
Jon vond dat de hangkat een staart nodig had, het lijkt wel of hij de kat uitpoept 😂
Arya besloot de kat echte haren te geven
Veel beter zo
Nog meer haar doneren om mijn laatste plakrol op te maken
En na het maken van deze foto
Ging ik even de benen strekken met een nieuw account (5 mei gestart) op mijn oude telefoon, ik wil dit account zo hoog mogelijk hebben met zoveel mogelijk goede aanvallers, zodat Ellie en ik met het volgende quiltweekend met drie en vier sterren raids samen kunnen doen. Er zit nl een gym vlak voor het hotel waar we in verblijven ☺️ Mijn andere account is al op level 39 (en een half), 40 is de max.
Bij thuiskomst trof ik Loki aan op de quilt die ik vergeten was af te dekken, ze was hard aan het spinnen en wierp haar liefste blik
Ik maakte een ander bedje voor haar op, dit was het toch niet echt, maar vooruit
Op naar de volgende border, het lijken misschien veren, maar het zijn boogjes. Als de rij af is en ik vind het niks, dan haal ik het gewoon weer uit.
Eens zien wat het weekend gaat brengen aan productie.
Categorie archief: machinaal doorquilten
Rustig aan
O nee he, het is weer gedaan met de rust zie je Loki denken
Krullen maar, vlak voor het eten is het spoeltje leeg, ik zet er een veilgheidsspeldje in zodat ik niet hoef te zoeken als ik na het eten en Pokemons vangen verder ga.
Samen met Suzanne doe ik een raid, Suus heeft er gelijk een schootverwarming bij, een allermansvriendje
De jonge rode kater blijft gelukkig op de blokken zitten als we naar huis lopen, ik ga dan nog heel even verder met het quilten. Het paarse bloempje zat nog niet vastgenaaid met glitter garen, ik ben er nu maar even met wit over de puntjes gegaan voordat het los raakt.
Terwijl Loki op het hoekje ligt te slapen maak ik dit blok af,
Wordt vervolgd
Ready, set, go!
De naaimachine stond al op tafel, de quiltsandwich keurig opgevouwen met de vulling uit het zicht, want Jon peutert hier graag aan, en nu nog moed verzamelen. Loki helpt graag met uitbroeden.
Eerst maar een stukje lopen, drie uur in de stad samen met Suzanne en een Pomemonvriendin om Treecko’s te vangen met kans op shiny, ik heb 8 shinies gevangen ☺️en heel veel gewone. Dankzij deze tip op 12 minuten ving ik ze nu 5 keer sneller.
En na het eten nog wat lopen omdat het zo lekker was buiten.
De volgende ochtend lag Loki zo lief te slapen,
ik maakte toen maar weer een ommetje, en ging plots naar level 38!
Vol energie kwam ik thuis, jahaa, de moed was gearriveerd en Loki ging met tegenzin van de quilt af,
ze probeerde het nog even, maar toen werd de quilt onder haar pootjes te beweeglijk,
En elke keer als ik opstond om voor kattenportier te fungeren zat ze er weer op
Op het puntje zitten kan toch wel?
Ik begon dus in het midden, met hele dunne garen van DecoBob bovenop en een net zo dunne Serafil 120/2 in het spoeltje.
Superdun garen want het hoeft niet op te vallen, ik heb eerst alles in het middendeel in de ditch gequilt ook naast alle bloemen en zulks.
En vandaag hoop ik al doende aan te voelen hoe ik de open delen rond de bloemen en theepot ga quilten, niet al te intensief denk ik vooralsnog. Op de bloemen zelf quilt ik nog een keer met Glitter garen, hetzelfde bling bling garen als wat al op de appliques zit. Hij is zo verrukkelijk glimmerig en bont ☺️
Ik heb van Jane Hauprich via e-mail toestemming gekregen om naar lieve lust haar doorquiltontwerpen te gebruiken, ze vond het zelfs een eer ☺️ En ze wilt foto’s zien van mijn quilt als hij af is. Het latje ligt maar een klein beetje hoog.
Ditjes en datjes
Wat was het gisteren weer een heerlijke dag, zonnig, droog, amper wind, en dus kon ik zonder mezelf achteraf te vragen wat ik bezielde het blad opruimen van het terras bij de schommelbank. Hier staat een grote rood bladerige Noorse esdoorn, en de gevallen bladeren maatje gebaksbordje knisperen als je er door loopt, én het wordt een prachtige bladcompost, dus hup in de bladkorf, nummer twee zit nu ook tot de nok gevuld ☺️ Een deze dagen ga ik een schoenepoetsersgras uitgraven en elders planten, waar Jon staat, staan er twee veel te dicht op elkaar.
De salvia bloeit nog steeds!
Net als de witte roos
En de spirea, alleen niet meer zo uitbundig
En verdikkie zeg, er zitten weer een paar bloemen in de sering
Prachtige kleuren
De bloemknoppen van de Edgeworthia chrysantha hangen nu omlaag zodat ze droog blijven
Een quiltblok waarin met Angelina is gewerkt is nu echt af, de stof ziet in het echt iets lichter
En het blok waar ik woensdag aan was begonnen en af had gekregen, heb ik gisteren gesandwicht en gequilt, tussen de echoquiltlijnen zaten andere quiltlijnen, maar ik vond het te druk. De gaatjes van de machinenaald heb ik een beetje dicht gekrabbeld met mijn nagel, en zodra ik er met het stoom van de strijkbout overheen ga, sluit de rest zich ook. 
in het middendeel heb ik het dikke siergaren in de spoel gedaan, de spoelspanning helemaal los gedraaid tot de draad er soepel uitliep, en toen met de achterkant naar boven freemotion (dus met quiltvoetje en transporten uit) een figuur gequilt. En nu hoef ik dus echt nog maar twee blokken te maken.
Het is dus van de workshop de techniekenquilt Blue-green, gegeven door Hanneke Nijsse in Etten-Leur,
klik hier voor meer uitleg en foto’s.
En tussen de bedrijven door loop ik door de wijk en andere wijken op Pokemonjacht, ik heb al heel wat Eevee’s geëvolueerd
En ook even een fietstocht naar de fietsenmaker om er een andere zadel op te laten zetten (want mijn zadel maakte zoveel herrie dat ik geen bel nodig had om mensen te waarschuwen) bracht me langs heel veel pokestops, gyms en in het wild lopende Pokemons; ik stond even stil bij een stoep vlak bij een huis om een voor mij nieuwe Pokémon te vangen, en toen het lukte en ik opgewonden zei: ”Ooh, die had ik nog niet, wat leuk!”, liep er net iemand voorbij die ook moest lachen, een kenner denk ik zomaar. En voor geïnteresseerden: ik zit nu op level 29 ☺️.
Golfjes
Hoe door te quilten, dat was de vraag die mij een halve dag bezig hield, Jon hielp mee met nadenken,
Het was hard werken, dat nadenken
maar er schoot ons niets te binnen, tenenkrommend
Om drie uur wisten we het nog niet, maar toch haalde ik de naaimachine en verschillende garens naar beneden, en met de quilt voor me op tafel forceerde ik mezelf tot een plan, genoeg getreuzel.
Talk to me baby.
De quilt vroeg om eenvoudige golvende lijnen van rand naar rand, ook wel organische lijnen genoemd, en ze mochten ongelijk zijn. Van alle klossen en kleuren garens won de gebroken witte Serafil van Mettler. 🎉 dit was de dunste en gladste, en had geen last van de lijmspray (sloeg dus geen steken over door de plak, ik weet gelijk weer waarom ik de spuitbus nooit meer gebruikte). Mijn naaimachinenaald werd stroef van de lijm, en dus smeerde ik het in met Sewers Aid, een siliconenolie in een klein flesje, oa hier te koop. Na twee lijnen quilten haalde ik er een tafeltje bij om het gewicht van de quilt naast me te verdelen
Uiteraard met de hoofd kwaliteitsbewaking op haar troon
Het voetensteuntje is voor mijn linkervoet, naait prettig vind ik, ik zit dan lekker ontspannen te quilten. Nou, van lekker ontspannen quilten was nog wel spraken bij de de eerste 8 golvende banen,
maar daarna kwam er toch iets meer girlpower aan te pas. Twee banen klaar, even pauzeren. Het begint gelukkig al af te koelen, eerder op de dag was het 36 graden, klaag klaag, zucht zucht. In Afrika is het pas heet, niet zeuren!
Loki kwam er gezellig bij liggen,
ze lijkt in dromenland maar is toch allert
En met de ventilator op me gericht ging ik dapper verder, het is half acht en mooi geweest voor vandaag, Jon hoort een quilt op de grond vallen en komt er gelijk aan. Oh, ben je nog niet klaar? Oké, toch al over de helft, niet verkeerd.
Valt me niet tegen,
hij ging er even lekker voor liggen
Maar ai, op de achterkant zie ik een paar plooitjes
Jon ziet het even niet meer zitten
Kop op, het zit aan de achterkant, geen hond die het ziet.
Golden oldy en rode newy
Jaren geleden (2002 of zo) volgde ik een workshop machinaal quilten bij Dijanne Cevaal, en daar hield ik deze beauty aan over. Ik leerde spelen met verschillende kleuren garens in een bloem, en vooral niet bang te zijn om het quiltwerk wat te accentueren door meerdere keren over dezelfde lijn te quilten.
Na zoveel jaren kon hij wel een wasje gebruiken, hij ging gewoon in de wasmachine bij de bonte kleren en mocht daarna plat op tafel liggend drogen.
Hij ziet er weer lekker fris uit, Jon weet een schone quilt wel te waarderen, hij hielp nog even mee met de kwaliteitscontrole, checken of er geen bloemetjes loslaten.
Het ligt lekker blijkbaar, want ze hebben er allevier al op gelegen de afgelopen 24 uur.
Het was zo leuk om te maken, zo’n klein quiltje, ik zou het veel vaker moeten doen.
Na deze was ging een grote lap quiltstof in de machine met een colorcatcher doekje, en toen dit doekje na afloop er knalroze uit kwam, ging de lap stof nogmaals in de machine, deze keer met de 60 graden was, en nu was het colorcatcher doekje helder wit toen de was klaar was.
Gelukkig, deze lap stof wil ik namelijk als achterkant gebruiken, ik kom net wat tekort in de breedte, dus zet ik witte banen tegen de zijkanten aan. Ik weet dat ik in een vorig blogje had geschreven dat ik een witte achterkant ging nemen, maar toen ik mijn witte stof wilde pakken, viel mijn oog op deze lap.
Leuke stof,
Om de was buiten aan de lijn te kunnen drogen moest ik eerst wel wat snoeien
Twee zwarte kaarsen met gele bloemen staken ruim een halve meter door de lijnen heen, eentje zie je op de foto hieronder, gemaakt in juni, en de andere staat links buiten beeld
We kunnen weer
Het gaat weer wat beter met mijn ringvinger, ik kan nog geen stevige vuist maken, maar wel een niet al te grote quilt doorquilten. Monique was klaar met haar Lizzy, door Dorry jaren geleden uitgegeven, en vroeg op de Dotten-reünie of ik hem voor haar wilde doorquilten. Heel toevallig liet Anneke hier haar Lizzy zien, zie de volgende twee foto’s.
machinaal doorgequilt en zo’n mooie quilt, en Monique gebaarde naar mij dat haar quilt er ook zo uit zag, waarna ik extra aandacht bestede aan het doorquiltwerk. En in al mijn enthousiasme vergat ik te vragen wie haar quilt had doorgequilt, want dan wil ik haar/zijn naam ook vermelden, ere wie ere toekomt.
Er was in de ditch rond de vierkante blokken gequilt en op de sashings en cornerstones. Zo wilde Monique het ook wel, als het me lukte, behalve de buitenste randen, want aan haar quilt zaten deze 5 banen niet.
Ik wilde zo min mogelijk (het liefst geen) af- en aanhechtingen en ook zo min mogelijk over een eerder gequilt lijn gaan, dus zo quilten dat elk steekje telde. Eerst had ik geoefend op papier en daarna op een een oefenquiltje. Monique had haar quilt al gesandwicht met lijmspray, hij moest een paar nachten plat liggen om de vouwen er uit te laten zakken voordat ik ermee aan de slag ging op mijn Bernina 435.
De katten lekker te slapen, maar toen ik achter mijn naaimachine ging zitten waren ze er als de kippen bij, Jon sprong in al zijn enthousiasme bovenop de machine.
“Oooh, ze gaat het weer doen!”
“Mag ik meedoen?”
“Kijk maar, ik weet wel hoe het moet hoor, als je daar tegenaan drukt gaat het hier omhoog.” Loki was uit beeld, ze zat op de grond al met een potloodje te spelen die ze uit de glazen mok had gevist.
Met een kattenspeeltje lokte ik hem van tafel en toen de schuifpui open ging en ze vogeltjes hoorden, vlogen ze met hun drietjes naar buiten. Eindelijk rust. (niet voor de vogeltjes helaas, die het hoger op zochten.)
Hoofd erbij houden was wel een dingetje in het begin, af en toe was ik mijn route kwijt en moest ik weer even spieken op het tekeningetje; na een paar blokjes had ik het ritme te pakken ging het lekker, en twee uur late hield ik het voor gezien om mijn re hand niet te overbelasten. De volgende dag voelde mijn ringvinger en hand hetzelfde aan als de vorige ochtend en zat ik gelijk in de flow en ging het lekker, rij voor rij, en regelmatig pauzeren
en af en toe de achterkant even checken, we willen geen plooien er in quilten, als het effe kan. Omdat de blokken op de punt zaten en de banen dus diagonaal liepen, begon ik bij de eerste baan op de hoek en eindigde ik bij de verste hoek, en werkte zo baan na baan tot ik bij de punt uitkwam met maar 1 blok. En daarna kon ik de quilt een slag draaien en weer bij de middelste baan beginnen, ik begon dus weer met de meeste bulk in het werkgat rechts van de naald.
En zo is het geworden:
In de rand heb ik na toestemming hartjes gequilt ipv rechte lijnen,
want er zat zoveel liefde in deze quilt
De tweede dag toen de katten buiten waren, kon ik er de hele dag aan werken en heb ik het quiltwerk af gekregen,
Hij ligt mooi plat, er trekt niets scheef en ook de achterkant ziet er goed uit, morgen breng ik hem weg, en dan kan Monique hem keuren en op haar gemak afbiezen.
Eens kijken of ik de route van het quiltwerk met een tekeningetje kan verduidelijken, wacht, een filmpje is misschien ook wel handig. Ook al ging het niet gelijk goed, Jon en Arya die nieuwsgierig wilde zien wat ik deed, papier dat weg schoof, en dan bij de definitieve opname af en toe niet goed in beeld gebracht waar ik tekende. Komt er ook nog bij dat ik verkouden ben en een hoofd vol watten heb, dus het denken verliep met haperingen. Als het filmpje ook met haperingen afspeelt, klik dan op deze link
https://www.youtube.com/watch?v=PNwzYKN1f8k&t=46s , dan kom je op youtube gelijk op ditzelfde filmpje, hopelijk is het dan wel vloeiend
Ter informatie: ik gebruik Lickety Grip op mijn handen, geen quilthandschoenen, omdat ik zelf vind dat ik minder gevoel met de quilt heb, en als ik een schaartje moet vastpakken of een foto wil maken, dan zit het spul op mijn handen niet in de weg, het plakt niet en vlekt niet, en je doet echt jaren met een doosje, ideaal! Onder andere bij Quiltshop Leur Hier en Quiltshop on-line hier en volgens mij ook bij Birdblocks in Amsterdam te koop , er staat in de beschrijving niet bij dat je hiermee meer grip hebt op de quilt tijdens het doorquilten.
Gossip in the Garden
Afgelopen week heb ik voor een klant een mooie quilt mogen doorquilten, een Gossip in the Garden quilt (ontwerpster Anni Downs),
en ik mocht hem helemaal naar eigen inzicht doorquilten. Sandwichen op tafel met veiligheidsspelden, zorgen dat alle blokken haaks gefixeerd werden en de randen recht, het was een vrijdagmiddagje werk en toen kon ik aan de slag achter mijn Bernina QE Jubileum editie (de opvolger van de 440 QE) Ik heb eerst alles in de ditch gequilt,
en dan komen de ideeën voor de rest ook wel naar binnen, maar ik had op Pinterest een quilt gezien met doorquiltwerk waar ik heel blij van werd
en kon haar quiltwerk niet loslaten, zoiets wilde ik ook doen, maar ja, klakkeloos na-apen durf ik niet, ere wie ere toekomt. De naam van het longarmbedrijf The Quilt Room stond op de foto, het was een Australische quiltster genaamd Lyndelle uit mijn geboorteplaats Geelong! ☺️ Hoe leuk en hoe toevallig is dat?!
Ik mailde naar Lyndelle en vroeg om toestemming om haar ideeën te mogen gebruiken, en ze reageerde binnen een dag dat het prima was, ze vond het aardig dat ik het vroeg. ” Absolutely no problems at all…very kind of you to ask! Have fun with the quilt 😀 ”
Ik zat te grijnzen na het lezen van haar email, heel lief van haar!
en na
Ik heb niet alles klakkeloos nagedaan,
oa de ster en de hexagonnetjes heb ik anders doorgequilt dan Lyndelle het deed, schatjes zijn het.
Iemand zei dat het niet slim was om de randen vast te zetten omdat je dan het teveel aan stof niet weg kan werken, grinnik grinnik. Als je het niet zo zou doen en het teveel aan stof opzij duwend weg zou werken, dan zou je geen rechte haakse quilt krijgen. Je wilt dat de blokken de vorm houden die ze bij het maken kregen, je zet met het in de ditch quilten dus het blok in die vorm vast en dan ga je met het inquilten er zorg voor dragen dat het stof niet weggedrukt wordt. Ik doe dit door verspreid in het blok speldjes te zetten, zie foto hierboven. Heb ik teveel stof voor de ruimte, dan zorg ik dat de quiltlijntjes dit opsluiten, je krijgt dan iets meer opbollende ruimte tussen de quiltlijnen, maar het zijn geen plooien of dikke bobbels.
Het werd steeds voller met steekjes en reliëf, de vaasjes kregen ook een paar quiltlijntjes om later plooivorming of uitzakken te voorkomen.
Af en toe werd er ook gezucht en gesteund, vooral als ik over naadjes (dus meerdere lagen stof) moest quilten van lichte stof met die opdrukjes van dat taaie rubberachtige spul, wie dat heeft verzonnen is geen quilter! Voor de rechte lijntjes over langere afstanden heb ik een gewoon (snij)liniaaltje gebruikt om langs te quilten, wel oppassen dat de liniaal niet onder de naald komt.
De buitenste borders kregen een regelmatig motief die eerder al in een sashing was gebruikt, je moet nl oppassen dat het geen rommeltje wordt aan verschillende motieven. De quilt van de Australische Quilt Room had deze twee borders niet, dit is dus eigen input. Op de foto zie je dat ik van me af werk, zodat je ziet wat je doet, en om het zo regelmatig mogelijk te krijgen ik elke inch een speldje er in had gezet,
Nou, dat ging maar even goed, want de speldjes bleven om de haverklap haken achter het voetje, kwamen onder de naald terecht of nog erger, bleven hangen in het steekplaatje. Ik heb alle speldjes eruit getrokken en ben toen gewoon op het gevoel dezelfde ritmische beweging gaan maken en je kan het verschil niet zien! Normaal zou ik stipjes met het kalkpotlood hebben gezet die je na afloop er zo uit kan vegen,
maar dit was lichte stof en ik kon mijn blauwe en gele kalkstiftjes nergens vinden, en dan moet je roeien met de riemen die je hebt. Maar goed, zo zie je maar dat je het bij herhaling gewoon in de vingers/handen krijgt. De slingertjes tussen de gekleurde blokjes missen af en toe een lusje, gewoon omdat het mensenwerk is. Het was op het laatst quilten met handicap, letterlijk, want ik stootte mijn rechter vierde teen genadeloos hard tegen de tafelpoot en kon er niet meer op lopen (99% zeker dat hij is gebroken, foto maken was niet nodig, tapen, koelen, ontlasten, hoog houden en afwachten) . Gelukkig lukte het gasgeven nog wel toen ik mijn zware wandelschoenen aan had getrokken, de quilt moest af en kwam diezelfde avond ook af!
Nog wat foto’s voordat de maakster hem in ontvangst nam, ze was er heel blij mee. 27 uur en 35 minuten aan quilttijd zit er in, en ik heb ervan genoten!
Tussenvulling is Hobbs Tuscany, ondergaren is WonderBob van Wonderfil, bovengaren ditchwerk WonderBob (naald topstitch 80) en voor de rest heb ik gewerkt met twee verschillende garens, van Mettler Silk Finish en van Wonderfil Tutti, (topstitch 90).
Genoeg gedaan
Ik heb genoeg gedaan maar weinig hierover geblogd, dus even een update over mijn acties die ik over drie blogjes ga uitsmeren om niemand een minderwaardigheidscomplex te geven. 😉
Even pauzeren zag er begin juli bij mij zo uit, een opgerolde quilt om te zorgen dat er geen kat lekker op of in ging slapen.
Het was een Piece and Plenty quilt van Moda hier gratis te downloaden die ik (thuis op de naaimachine) voor een klant heb doorgequilt, met hele dunne ondergaren van Wonderfil Deco Bob (W80) , en in de ditch rond de applique en mandjes gebruikte ik ook DecoBob, net als de pianokeys in de border omdat je de steken niet wilt laten opvallen. Het verenmotief is met Wonderfil Tutti (W50) gedaan.
De klant liet het aan mij over hoe ik de border deed, mij leken eenvoudige rechte strepen het mooist, ze kaderen de quilt in en geven de rustige stof een beetje katjing.
Klaar, volgende keer zal ik vragen of iemand hem even hoog wilt houden.
Ik blij, want het was behoorlijk plakkerig warm en met de deuren open vlogen er vervelende vliegen in de kamer die het leuk vonden om op mijn ongeschoren benen te gaan lopen, en dan in het bos van beenharen verward rakend heel erg begonnen te panikeren, wat voor nog meer gekriebel zorgde. Gek werd ik er van.
Vooruit, nog meer foto’s om dat beeld kwijt te raken.
Ik heb alleen voor de rechte lijnen in de borders ongeveer elke inch een stipje gezet met een kalkpotloodje, verder heb ik niks afgetekend.
Gisteren kon de maakster haar quilt aaien, en ze was heel blij ermee. En ik dus ook.
Vervolg
Met de warme dagen in de tweede week van juli lag er weer een klantenquilt op tafel, het was een flinke jelly roll quilt (ik neem voor thuis voor doorquilten op de naaimachine alleen 1 persoons of kleiner aan, het moet nl wel leuk blijven).
en die heb ik met libellen doorgequilt, wat gaat een quilt toch leven van al die lijnen!
Allemaal uit de losse pols met bovenop Mettler Silk Finish garen dikte 50, naald: topstitch 90, en in de spoel Decobob 414 van Wonderfill, deze verdwijnt zo mooi in de stof.
Deze Mettlerklos heeft een prettige kleurenmix, er zitten geen hele lichte kleuren tussen;
lichte kleuren tussen de donkere zorgen voor gaten in het lijnenspel als je op een lichte ondergrond quilt, en dan zou een Libelle zo op het zicht zomaar een vleugel missen.
klaar
De achterkant is ook mooi, en ook hier was de klant blij mee.
