Vrijdagavond haalde ik bij de Praxis een hogedrukreiniger, dezelfde die we hadden maar dan iets van 25 jaar jonger. Fay geniet van het ochtendzonnetje.
Om half elf ben ik aan de slag gegaan, bewust gewacht om uitslapende buurtbewoners niet te vroeg wakker te maken. Dat is het voordeel als je het zo vies laat worden, je ziet goed wat je hebt gedaan š¤
Ik vind het erg jammer dat er geen lock zit op de greep (wel bij de oude KƤrcher), nu moest ik het pistool steeds met mijn hand ingeknepen houden, iets wat ik na een uur al begon te voelen. Bijna twee uur later was ik klaar, inclusief het afzemen van de ramen, en het terras zag het er weer schoon uit. Op deze foto is de boel nog nat
Binnenkort wordt de hele achterpui (glas en hout) vervangen vanwege houtrot, vandaar de duct tape onder het raam van de schuifdeur, dit zit er om te zorgen dat de verflaag niet verder kapot gaat tijdens het open- en dichtschuiven van de deur.
Hier zie je goed hoe licht het terras is geworden, en zelfs nu dat het donker is valt het op. Jon en Sherlock balen wel een beetje, ze zijn hun camouflage kwijt
Ik had oordopjes in toen ik aan het werk was, en dus ook toen ik dit filmpje maakte. Zet het geluid maar wat zachter als je op het filmpje klikt.
Fay wilt eten hebben en dan naar haar bedje toe gaan, ze is zo moe, Jon ook zo te zien. Sherlock ligt op de toren de tuin in de gaten te houden
Nog even dit steekje maken en dan krijgen jullie eten.
De speciale naalden voor deze bullionsteken (Bohin Modistennaalden) waren binnen gekomen (gekocht bij ikborduur.nl ) maar de boogjes blijven lastig om mooi te maken, of ligt het aan mijn garen, te dun?
Mijn kwijtgeraakte naald was een Milliner met een rond oogje, ik heb het idee dat het daar makkelijker mee ging dan met deze. Het liefst had ik een langere naald (#1) gehad, maar ik kon ze alleen vanaf #3 vinden.
Luctor et emergo, na een hoop gesteun, gekreun, en soms ondersteund door enkele krachttermen kwam ook dit hartje af. Beter af dan perfect š¤
Ariane Zurcher heeft op haar YouTube kanaal een video waarin ze laat zien hoe ze deze staaf steken maakt maar dan veeeeeeel langer, klik maar hier
En dit zijn alle hartjes, klaar.
Tussen de bedrijven door een frisse neus halen, kijk hoe mooi vol de Viburnum is geworden na de dramatische snoeibeurten van afgelopen jaar. Na de bloei zal ik hem weer wat snoeien voordat de nieuwe takken weer te dik zijn voor de gewone snoeischaar
De bestrating ziet er niet uit, zo vol aanslag, onze bejaarde hogedruk reiniger is kaduuk, en het kapotte onderdeel is niet los te koop maar alleen in combinatie met de slang, en die is belachelijk duur, vind ik, vergeleken de prijs van een nieuw apparaat.
Het maken van deze foto leverde me een nat hoofd op, ik boog net iets te ver naar beneden om goed te kunnen zien of het water echt uit het zwarte koppel stukje kwam, of elders. Toen ik deze knop losdraaide kon ik met het blote oog geen scheurtjes of gaatjes bespeuren, de knop kreeg ik ook niet los van de slang, logisch natuurlijk, het mag niet losschieten als er druk op staat, vandaar ook dat het niet los verkrijgbaar is.
Ik was er toen even helemaal klaar mee.
Jut en Jul willen heel erg graag naar buiten, het is ook zulk lekker weer, lekker samen spelen, achter elkaar aan rennen, tikkertje spelen, vogeltjes kijken, snel naar binnen voor een beetje eten en hup weer naar buiten. Het zijn echte maatjes.
Hier vraagt Sherlock aan Jon of hij ook komt spelen, maar Jon wilt liever slapen, jammer. Even later hoor ik geroffel op de trap, Sherlock en Fay hebben samen de grootste lol š
Afgelopen week hadden we van alles een beetje, gelukkig zat daar ook zonnig weer bij, een beetje, tussen de regenbuien door. Het werd voor Fay te heet bovenop de toren en ze zakte een etage, zo tevreden ligt ze daar
En ook wel een goed uitzicht op het tuingebeuren, oh kijk, daar loopt Jon (dikkere staart dan die van Sherlock)
Hij wilde er weer in, en ik had hem net langs de voordeur naar buiten gelaten, Jaja, zo voorkomen de katten dat ik teveel zitvlees krijg.
Ik had op zoek naar leuke draadjes voor in mijn boom een tas met haakwerk gevonden. Dat was die leuke vest š Even kijken waar ik was gebleven, Jon helpt mee
Hier was ik denk ik vier jaar geleden aan begonnen, geen idee waarom de klad er in kwam, andere bezigheden die mij meer trokken op dat moment denk ik.
Ik naaide de schoudernaden dicht zodat ik het kon passen, en oooh wat was hij lang, en door het gewicht hing het nog verder uit, naaah, jammer zeg. Gelijk de koe bij de horens gevat en hup een stuk er af gehaald, en weer gepast. Oeps, veel te kort, het viel net op mijn heupen š¬š¤£ dus nu ben ik er weer een stukje aan het aanhaken, en haak nu voor het gemak alles aan elkaar. Misschien maak ik wel steekzakken van voeringstof in de zijnaden. En misschien ook niet. Ik ben er wel haast zeker van dat ik er een mouwloze vest van ga maken, want hij heeft rechte mouwinzetten en de naden zakken dan tijdens het dragen snel tot elleboog hoogte uit, bij mij dan toch. Na afloop van het haken moeten er ook draden verticaal ingeregen worden, dat gaan nog wat worden qua gewicht.
Volgens Jon ben ik er al hoor
Na het maken van deze foto werd ik afgeleid en vergat ik dat het nog op de grond lag, en een uur later lag het als een frotje tegen de schuifpui geduwd en was een deel van het haakwerk uitgetrokken, de bol lag een stukje verderop. Dit zou een leuke foto zijn geweest, maar ik wist niet hoe snel ik het haakwerk moest redden, Sherlock maakte net weer een aanloopje richting de bol, zo leuk š»
Hier speelt Fay ook met een bolletje, maar dan zelf gemaakt van een stukje grijze fleece stof opgevuld met schapenwol. Op het eind laat ik Sherlock binnen, en helaas gebeurt niet wat ik verwachtte: heel snel naar binnen rennen en dan met Fay naast hem rennend de keuken induiken.
Het borduurwerk van CrabappleHill is afgelopen, maar ik ben nog niet klaar. Voor het grote hart heb ik een Milliner naald nodig om de tig bullionsteken (staaf steken) te maken. Ik had er een maar die kan ik nergens meer vinden, dus bestelde ik twee pakjes (ook met verschillende maten) en die zijn nog niet binnen. Maar deze heb ik afgelopen week nog gemaakt
Deze roosjes zijn ook gemaakt met de bullionsteek, maar omdat er veel minder lussen op de naald gingen lukte het me wel met een gewone lange stopnaald
En de laatste, beetje simpel
Jon zat er gezellig bij en hield de iPad op zijn plaats, nog even en dan kan ik er wat mee doen, of niet š¬
Aan de boom uit de stitch journal van Marionās World zijn al wat blaadjes verschenen, de linker en rechter zijn hetzelfde qua steek, maar bij de rechtste is met meer afstand tussen de steken in de ene kleur geborduurd, om er vervolgens met een andere kleur tussen te gaan, mooi hĆØ. Ook is bij dit blad met drie draadjes DMC splitgaren gewerkt, en de linker is met zes draadjes gedaan.
Ik leerde dat je bij gebruik van meer draadjes dmc je deze toch een voor een uit de streng moet trekken en dan weer samen door de naald doen, want op deze manier liggen ze in het borduurwerk mooi naast elkaar ipv in elkaar gedraaid.
Met weer een andere steek werd deze gedaan
Hiervoor gebruikte ik deze dmc borduur/haakgaren, gekregen op een Belgisch quiltweekend
De achterkant ziet er ook leuk uit bij deze steek
Eenzelfde steek met dunner garen, de bruine lijntjes zijn met een frictionpen getekend, ik weet niet waarom ik de vorm niet volgde, maar niets moet en alles mag.
Een kettingsteek met twee kleuren draad in de naald en toch steeds per steek een kleur zichtbaar, zo leuk om te doen (rechts een stukje in beeld). Het oranje blad valt mooi op, met drie draadjes dmc garen geborduurd. Toen nog een groen blad in verspringende satijnsteek in drie kleuren
En nog eentje, dit is niet mijn mooiste, hier moet ik op oefenen
oepsie
De lus heb ik gelukkig makkelijk weg kunnen werken, de draden zaten muurvast in de stof door de daar overheen gemaakte steken.
Ik ben benieuwd welke bladeren er woensdag bijkomen āŗļø
Onze magnolia staat vol ontluikende bloemknoppen, dit was zaterdag
De Japanse kers staat (foto van vandaag) volop in bloei, maar ook hier staan de bloemen nog niet volledig open, de roze wolk kan nog intenser worden van kleur
Het groene veldje onder deze boom (in het grijze split groeiend) staat vol bolletjes die de komende maanden om de beurt zullen gaan bloeien, momenteel zijn het de anemoontjes, krokussen en hyacinten die de show beginnen te stelen
En de heerlijk geurende skimmia bij het voorpad trekt de aandacht, ook omdat het nu goed te zien is welke takken af zijn gestorven. Ik denk van de zomer van ā22, maar het viel me vorig jaar pas goed op. Deze zal ik er vanmiddag nog uitknippen.
De eerste bloemen van de brem zijn al zichtbaar, vorig jaar gelukkig niet te laat gesnoeid
En nog enkele pareltjes
Dezelfde maar dan in een andere kleur
Afgelopen week heb ik een flinke lading kalk gestrooid op het gras, gelijk erna begon het te regenen en waren de witte kalkplekken ook te zien op de bestrating waar ik had gemorst. Even wegvegen maar. Hopelijk hebben we dit jaar minder last van mos en onkruiden in ons gazon, hoewel ik vrees dat er wel meer moet gebeuren dan kalk strooien, was het maar zoān feest. Ik zal de steker wel weer moeten hanteren om een beetje fatsoenlijk veldje te houden.
Vrijdag zat ik bij een shoarmazaak te wachten op mijn bestelling (kapsalon en een Turkse pizza), het was aan het gieten en een vlot geklede jonge vrouw kwam naar binnen, korte jas, een kort zwart rokje, zwarte panties en donkere korte zwarte laarsjes; ze hield haar ingeklapte paraplu stevig vast en wachtte ongeduldig bij de balie tot ze geholpen werd. Ze had haar gezicht in standje āresting bitchfaceā, zoals Suzanne het noemt, en dat paste niet bij de tekst op haar tas, haar smile was in geen velden of wegen te bekennen. We maakten oogcontact en ik glimlachte naar haar, maar kreeg geen glimlach terug. Ze had vast haar dag niet.
Om het feest helemaal compleet te maken liep er ook nog een straal water vanaf de punt van de paraplu haar ene laars in, en ze had het al zo zwaar.
Vanmorgen had ik nog voordat ik aan de koffie hing de blokken van de Indigo Way winter mystery (van Quiltville) per baan aan elkaar genaaid, het ging verrassend snel
Na de lunch naaide ik de banen tegen elkaar, wat ook niet tegenviel, en toen kon ik de boel strijken. Waarom is dit iets wat ik niet uitstel, in tegenstelling tot de overhemden
Even op de grond leggen, Fay heeft duidelijk de memo niet gekregen, hoezo inspecteren? Hoort dit in haar taak pakket?
Gelukkig komt Sherlock er bij om de boel te inspecteren. Hij is er snel klaar mee, de brokjes in de keuken lonken harder
Nu komt er nog een witte strook rondom, waardoor de puntjes er af vallen. Nou ja, vallen, ik moet ze er afsnijden nadat de witte stroken rondom vastgenaaid zijn. En dan een blauwe strook, en dƔn nog een rand van deze blokjes, ik ben er nog niet dus.
Maar ik ben wel bij met de CrabappleHill hartjes, nog een paar en dan is het lapje vol.
Jon hielp me gisteravond met het hartje van de 23e, die in het midden, met de festonsteekjes.
En van de stitch journal van Marionās world liet Marion woensdag het eerste deel van de derde pagina zien, een boom met blaadjes waarbij verschillende technieken gebruikt gaan worden. De boom zelf moesten we maken van losse draadjes, afknipsels van tijdens het handwerken. Omdat ik altijd alle losse draden weggooi, heb ik gewoon van alle garens waar ik de afgelopen maanden mee heb gewerkt stukjes afgeknipt en in een pot gedaan. Ik was er wel even zoet mee, maar wel genieten, het had een heel hoog āoh dat is waar, die heb ik ookā! gehalte. āŗļø Jon kijkt of zijn favoriete draadjes ook er in zitten
En dan moet je het met wat draaien en schikken op de stof waar de boom met takken is getekend vastzetten dmv couching.
Hier zie je de verschillende garens
Het valt niet mee, ik kwam handen tekort, maar gelukkig hielp Jon me, toen ik bijna klaar was, dat dan weer wel.
En om alles goed op zijn plek te houden moesten we er met de festonsteek losjes overheen gaan. Een artistiek boompje is het geworden, met bovengrondse wortels die er mogen zijn š
De volgende stap is de drie blaadjes maken die Marion al heeft laten zien, niets moeilijks hoor, puur de basis (voor mij) tot nu toe, maar wel leuk om te doen.
Het is oppassen geblazen maar ook genieten als Jon zich ermee gaat bemoeien
Evelien zocht en vond een auto voor haar werk, een afspraak bij een garage in Breda om een proefrit te maken werd een paar dagen later afgezegd omdat ze de auto al hadden verkocht. So much voor betrouwbaarheid bij een garage. Dus moest ze gelijk weer online gaan zoeken, en vond in onze woonplaats bij een particuliere verkoper een leuke blauwe Hyundai.
Hmmm, het kenteken kwam wel erg bekend voor, het zou toch niet?
En ja hoor, het is de snuifdoos die van Tim is geweest, die ik eind ā21 aan de garage had verkocht omdat we aan een auto genoeg hadden en er flinke kosten aan zaten te komen. Te zien aan de fotoās van papieren was de duurste kostenpost -de distributie riem- al gedaan. Gelijk een afspraak gemaakt voor vandaag, en fingers crossed dat ze hem niet onder onze neus door weer zouden verkopen.
Vanmorgen kreeg Evelien een opfrisrijles van anderhalf uur, want in Amsterdam wonend heeft ze geen auto gehad, even weer het gevoel terug krijgen.
Ze hoefde niet nog meer lessen te volgen, de lesauto kwam zonder butsen of overspannen instructeur naast haar rustig aanrijden, en een uur later gingen we kijken naar de snuifdoos. Oooh wat was dat leuk om hem te zien staan, stom hĆØ, het is maar een auto maar het voelde zo vertrouwd. We maakten een proefritje, ik eerst om naar een parkeerterrein te gaan, en daar kon Evelien rustig een paar oudjes rijden, optrekken en zo. De motor staat stationair erg laag ingesteld, nog geen 800 toeren, dus sloeg hij bij mij ook de eerste keer af toen ik moest optrekken. Misschien iets hoger afstellen? Ik weet dat de garage dit deed toen ik hierom vroeg, gelijk na de APK.
De auto is als boodschappenwagen gebruikt door een bejaard echtpaar, wat ook te zien was aan het kilometerverbruik, veel korte ritjes, en hij was op wat oppervlakkige gebruikssporen na niks veranderd. Beide dochters waren aanwezig en eentje regelde de verkoop, ze vonden het leuk en heel toevallig dat de auto weer terug in de familie kwam. De waterpomp was ook vernieuwd, dus dat was fijn. Dat de proefrit in Breda niet was doorgegaan had gewoon zo moeten zijn, want de snuifdoos was op de dag van de afzegging pas in de verkoop gegaan.
Zie hier een hele blije Evelien š„°
De Jeep en de snuifdoos staan weer gebroederlijk naast elkaar op de oprit, ze hebben mekaar veel te vertellen š¤