De flinke regenbuien van vorige week vulden de bijna lege regentonnen met vers water, ik kon mijn geluk niet op. Tot ik een paar dagen later de gieter vulde en het leek alsof ik pils stond te tappen, goudkleurig water met een dikke schuimkraag, “nou ja, dat zullen wel pollen zijn,” dacht ik en gaf de kuipplanten water. En toen ik gisteren weer water tapte was deze bruin en schuimend, en kwam er een putlucht vanaf, niet normaal! Ik heb ‘s avonds het water uit beide tonnen met een slang de tuin in laten lopen, de planten waren er blij mee

De resterende tien cm aan brak water heb ik er uit moeten kiepen (bijna over mijn sandalen 🤢) en toen beide regentonnen schoongespoten, waarna ik zelf ook rijp was voor een douche. Met 31°C hoor je je rustig te houden, nou ja, het was avond en 29°C. De lege tonnen kunnen nu goed luchten en drogen, de volgende bui wordt woensdag pas verwacht. 🤞

Wat ben ik blij met de 23°C van vandaag, even lekker bijkomen en de warmte weer uit het huis krijgen zodat het vannacht ook weer aangenaam is om in te slapen.
De tuin ziet er zo bizar uit, er is al weken niks aan gedaan

🫣 gelukkig zorgden de flinke buien voor wat meer groen in onze weide (je kan het geen grasveld meer noemen) en ik wilde het eigenlijk vandaag gaan maaien, maar ik wil geen bloed aan mijn handen hebben; de rupsen hebben hun hele familie over laten komen, ze zitten overal en ze hebben de smaak goed te pakken. Werkelijk elke geel bloeiend St.Jacobskruid in de weide als ook ernaast zit vol rupsen die zebrarupsen worden genoemd (met dank aan Anne Marieke en Truus uit Drenthe voor de info), de St.Jacobsvlindertjes zijn zwart met rood, en ik heb er hier al eentje over de weide zien vliegen, waarbij vooral het felrode me opviel.

Leuk weetje: de rupsen en vlinders zijn giftig door het eten van de giftige St.Jacobskruid, vandaar dat de vogels ze niet eten, ze weten wel beter, gewaarschuwd door de geel-zwarte kleur van de rups en later de knalrood-zwarte kleur van de vlinder. Ik hoop toch dat ze snel klaar zijn met eten en onder de grond verdwijnen om zich te kunnen verpoppen, want ik wil eigenlijk wel weer gaan maaien.

De oregano tussen de tegels groeiend bloeit al lekker, dezelfde in de bruine bak rechts van het potkacheltje heeft meer last van de droogte gehad en loopt wat achter, net als de verschillende soorten munt in de bak tegen het huis; ik ga zo lekker een takje afknippen voor in de thee. Helaas bleken de tomatenzaadjes te oud, er is niet een plantje opgekomen in de zwarte bak links van het potkacheltje. De Verbena stond er al in en mocht blijven staan van me.

Dit stukje gras kan ik wel al maaien, mocht ik dit willen.

Toch kon ik me goed inhouden en ben ik vanmiddag naar de naaikamer gegaan waar Jon de geïmproviseerde commode van het logeerpartijtje van Sophie had getest en goedgekeurd

en heb ik tien slabbetjes gemaakt, waarvan een paar voor mijn schoonzus, want ze vond de slabbetjes die ik voor hun kleinzoon had gemaakt zo fijn van formaat, lekker groot. George showt er eentje.

Gisteravond wilde manlief een stukje PortSalut pakken en zag nog voor het openen dat deze al vier dagen over tijd was, terwijl ik het net die middag had gekocht, dus ging ik er vanmiddag mee terug naar de supermarkt. Bij de service balie deed de medewerkster er niet moeilijk over toen ze de schimmel op de korst zag in combinatie met de datum van aankoop op de bon (waar een pastasaus vlek op zat, want ik had de kassabon uit de afvalbak moeten vissen) en de houdbaarheidsdatum op de verpakking. Ik kreeg een nieuw stuk en liep de winkel uit.

Er renden kleine jongens rond die al joelend met de winkelwagens klooiden, een hele trein wagentjes stond nu in het midden van de doorgang vlak voor de uitgang van het winkelcentrum. Te zwaar om even snel in m’n uppie te verplaatsen, dus liep ik de winkel weer in om een medewerkster die net langs liep met een mand vol scanapparaten te waarschuwen. Toen ik weer richting de uitgang langs de karretjes liep, zag ik een keutel maatje bitterbal vlak voor me op de grond liggen, getverderrie. En daarnaast lag er nog een, en nog een, en verdorie een heel spoor van drollen tot aan de uitgang 😳

Ik keek rond of ik iets zag om deze drollen opzij te kunnen duwen, een takje of zo, toen ik een flexibele elektrabuis uit de afvalbak naast de uitgang zag steken. Ik voelde me net een hockeymeisje maar dan met een maxi jurk aan, zo geconcentreerd elke drol met een tik in de hoek naast de uitgang van het winkelcentrum -een meter of 8 verwijderd van de ingang van de supermarkt- zwiepend, zodat niemand er op kon stappen, mits ze uit die hoek wegbleven. Soms staan mensen daar hun kassabon te checken op fouten, maar dit zijn zulke oplettende klanten dat ze toch ook wel kijken waar ze hun voeten neerzetten? Ik vond het al heel knap van me dat er geen drol tegen de winkelruit aan was gekomen, zou de keutel dan zijn blijven plakken?  

Een paar voorbijgangers keken geïntrigeerd naar wat ik aan het doen was, en toen ze zagen wat ik steeds wegtikte, kreeg ik van een snel doorlopende man een duim omhoog. “Je zou die shit maar de winkel in lopen,” zei de een, “of in je auto, wat smerig”, sprak een vrouw die het voor zich zag en heel vies keek. Toen ik de elektrabuis weer in de afvalbak duwde zag ik dat de winkelmedewerkster ook niet bepaald vrolijk keek toen ze naar de karretjes liep en zag wat er vlak naast in de hoek lag. Ach, tegen de tijd dat ze voor sluitingstijd gaan opruimen zijn ze al opgedroogd en geven ze niet meer af, zolang je er maar niet in knijpt. Net als een bitterbal, knapperig aan de buitenkant en zacht van binnen, mmmm.