Categoriearchief: Meisjesquilt

Gas geven

Het was de goden verzoeken, op vrijdag de dertiende met 4 zwarte katten in huis een quilt sandwichen. Zipje en Zopje hielden zich koest buiten op de schommelbank onder de pergola, maar Loki en Thor mogen nog niet naar buiten, en dus wachtte ik tot ze sliepen, ik dacht serieus dat ze dan wel zouden doorslapen. Niet dus. Gelukkig was ik wel zo wijs geweest om niet op de latten te gaan sandwichen, ik was bang dat ze een punaise zouden opeten (die vallen altijd wel op de grond) dus had ik de achterkantstof op tafel gelegd, daar overheen de wollen tussenvulling, en dan de top er op. En toen kwamen de kleintjes polshoogte nemen, wat zag dat er gezellig uit, net een tent, Thor had het al snel door dat dit kei leuk was!

Toen ze beiden vanaf de onderkant er in gingen hangen heb ik de quilt maar op tafel gelegd, jammer, want juist door het hangen zonder katten bleef hij mooi strak.

Loki wilde me helpen met het rijgen, vooral zorgen dat het draad goed strak bleef was ze goed in.

Thor begreep me tenminste, na de 4e keer van tafel zetten bleef hij op de grond, maar Loki leek wel een boemerang.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=F11o8ESSVK0&w=420&h=315]
Na een uurtje kon ik de quilt oprollen, en nadat ik de tafel in mijn naaikamer had leeggeruimd

kon ik daar gaan doorquilten, want ik had geen zin in staartjes of pootjes onder de naald krijgen. Ik heb nu 3 rijen klaar,

herkennen jullie het patroon?
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U&w=560&h=315]
met een longarm machine gaat het makkelijker, maar ik kom er zo ook wel, ook al is het wat lastiger met deze -dikkere dan ik gewend ben- tussenvulling. Dit gaat een warme quilt worden, en het word wel tijd dat-ie af komt; hij ligt al zeker een half jaar als top klaar, en daarvoor is het als losse blokjes in een tas van hort naar her gesleept, deze scrapblokjes hebben veel te vertellen aan elkaar!

Ik zag dat op Neeftjes blog mijn bloggersblokjeskeuze ‘Lucky Star’ staat; Jacqueline vroeg mij een tijdje geleden welk blok ik zou kiezen als bloggersblokje, nou, deze dus.
karlenesLuckyStar
Gewoon omdat ik dit zo’n leuk blokje vind, ik zag hem lang geleden al op quilterscache, en afgelopen voorjaar kwam hij ook op verschillende Amerikaanse blogs voorbij, zoveel variaties in kleuren mogelijk waardoor het patroon ook steeds weer anders er uit springt, en het lijkt rond maar is het niet. Kortom, een hele uitdaging, misschien wel wat lastiger vanwege de vele samenkomende naden, maar het resultaat is zo leuk. Ook het feit dat je het op/met foundationpaper met de naaimachine kan maken, maakt het zo prettig. Ik ben benieuwd wat de bloggersblokjesmakers er van vinden, en ja, ik was van plan ook een paar blokjes van te maken, maar er komt steeds iets tussen!

Turbo

De 20e gestart, de 21 thuis en op de bee hard aan gewerkt,

we werden gevoed door jarige Saskia die ons trakteerde op zelf gebakken Red Velvet cupcakes,

het was gezellig, en helemaal niet druk, zodat we bij het volgende kopje thee nog een cupcakeje kregen, oh yeah! Ik had alle blokjes al tot banen gemaakt en de banen was ik tegen elkaar aan het naaien en door niet goed op te letten (al het bloed ging naar mijn maag ipv mijn hersens) naaide ik er een baan verkeerd aan; bij thuiskomst heb ik dat heel snel verbeterd, anders had ik er toch wakker van gelegen.
Na het ontbijt gelijk verder, sashings tegen de uiteinden zetten en gaten opvullen,

normaal naai je de sashings en lichte driehoeken aan buitenste blokken van de banen vóordat je de banen aan elkaar zet, maar ik had ’s avonds niet gedacht zo ver te komen, en was dus de driehoeken vergeten mee te nemen naar de bee. En denkend ‘dat doe ik wel effe’ had ik er toch meer werk aan dan nodig was geweest. Ik moest nl naadjes uithalen en stukjes invoegen zoals bij de Basket Weave. De driehoeken waren gevoelig blokken vanwege de rek die in de lange zijde zat, en om lubberen te voorkomen had ik langs de lange zijde een draad genaaid, en toen 2x met stijfselspray bewerkt, zodat het lekker stevig aanvoelde en ook zo bleef. Als ik slim was geweest had ik de schuin van draad zijde aan een korte kant gezet, maar ja, ik wilde te snel zijn, en dan maak ik denkfouten. Maar het is nog goed gekomen hoor, ik ben niet voor één gat te vangen.

Ik hoefde niet te koken, “Ga jij maar gauw verder werken aan de quilt”, sprak zoon, die met stijgende verbazing regelmatig checkte hoe snel de opbouw van de quilt vorderde, en manlief vroeg of ik een nieuw wereldrecord wilde verbreken, toen ik vlak voor het eten de nog niet gestreken top in de hal neerlegde voor een foto. “Mama gaat nu voor 3 quilts binnen een week.” grapte hij aan tafel, en ik geloof dat ze het allemaal nog een strak plan vonden ook.

160x 200 meet hij nu, en dat past precies op de bank; het is dat ik hier nog geen tussenvulling en achterkant voor heb liggen, anders had ik hem vanavond ook al gesandwiched, want hij moet morgen al hangen; niet voor de tentoonstelling, maar om als voorbeeld te dienen bij de stofpakketjes (56 15x15tjes) van Quiltshop Leur op de quilttentoonstelling in Terneuzen. Ik moet hem dus een paar dagen missen 🙁 Dat was puur toeval hoor, anders had ik de top nu ook al af gehad, maar het was wel een mooie stok achter de deur, hoe het zo kwam?

Gisteren (dinsdag) moest ik even langs de quiltwinkel om de lichte stof en een pakketje van die serie gekleurde vierkantjes te halen, ik was bang tekort te komen, en dat werkt niet fijn vind ik, en gelukkig zat er nog wat op de rol, en hadden ze net een hele bak vol met nieuwe pakketjes, dus hoera, helemaal happy 🙂 . Ik had mijn Double Wedding Ring bij me om te showen, en liet gelijk de foto zien van de tegen de designwall geplakte blokken van de quilt hierboven, en zowel Marije als Monique vielen als een blok voor deze quilt. Monique vroeg of ik hem af kon hebben voor donderdag, want dan kon ze hem als ik het goed vond bij haar kraampje hangen, dat stond wel zo uitnodigend voor de pakketjes als showmodel. Ze keek beteuterd toen ik zei dat het allemaal nog losse blokken waren, en toen ik zei dat ik de top vast wel klaar zou hebben voor donderdag, zag ik ze ongelovig kijken, zo van “Jaja, dat moet ik nog zien gebeuren.”

Morgenochtend ga ik dus naar de Quilttentoonstelling van de Dow Quilters, in de Vliegende Vaart 10, in Terneuzen, alwaar naast ruim 200 quilts ook 2 quiltwinkeltjes zijn, altijd gezellig. En dan hoop ik dat quiltwinkel de Parel ook pakketjes heeft van deze stoffenserie,

hier heb ik 9 F8ts van, (25x 26,5 cm) en ik heb nog genoeg over van de grote bonte lap, en ze passen ook nog eens perfect bij de serie van Leur, wat meer wil je? Ik denk dat het onrustige nu uit mijn systeem is, en dat ik aan de Rose of Sharon ga werken, hopelijk heeft Leur ook de Heat&Bond featherlite bij zich, want die gebruik ik hier het liefste voor, na het maken van de postzegelquilt van New York is hij ver op!

Het blijft trekken

Iets nieuws maken trekt momenteel harder aan me dan een ‘oudje’ afmaken; toen ik vorige week een mooie lap ‘commerciële stof’ van mijn moeder kreeg, zag ik gelijk dat het perfect bij een vorig jaar voor mijn verjaardag uitgekozen pakketje 15x15tjes (van de “Marblehead” Paintbrush Studio serie) zou passen. Even probeerde ik nog of een andere serie er ook bij zou kunnen, om de top wat groter te krijgen, maar dat zou teveel geschreeuw om aandacht zijn geweest, en al die herrie op bed, dat slaapt vast niet lekker. Dus hield ik het bij die ene serie, geholpen door de lapje van mijn moeder en een andere lichte lap van deze serie waarvan ik ook royaal had ingekocht, want lichte stof komt altijd wel van pas. Het plan is nog altijd dat ik een top maak die achter de andere scrapquilttop kan komen, zodat je een quilt heb met 2 mooie kanten.

Voor het avondeten had ik alles al gesneden,

en na het avondeten begon ik met naaien en strijken, onderbroken door gezamenlijk kijken naar de serie Game of Thrones op HBO. De stof die ik van mijn moeder heb gekregen is gebruikt als cornerstones

zo zag het er uit toen ik gisteravond om 11 uur stopte, de blokken liggen nog los tegen elkaar aan (ik ben wel snel, maar niet zo snel) ik moet nog wat schuiven met kleuren, want de grijze onderaan hadden eigenlijk bovenaan gemoeten, maar het plafond was bereikt. De 15×15 lapjes zijn op, ojee, dus dit is het , en dan recht afsnijden, een lichte rand rondom, en met een border er omheen…. of ga ik nog even een pakketje scoren, en hiervan een soort dambord maar dan 2 rijen breed border rond maken? Ik kan voor het scoren wachten tot eind van de week, want dan is de tentoonstelling van de Diamond Patchers in Terneuzen, 23 t/m 25 Mei, Vliegende Vaart 10, Terneuzen, dit ligt aan de rand van de stad, niet ver van het ziekenhuis vandaan. Quiltwinkel de Parel uit Groede én Quiltshop Leur staan hier dan, en de tentoonstelling is echt de moeite waard! Mijn moeder hangt er ook met heel veel quiltjes en quilts.

Vanmorgen ben ik voor het bevolkingsonderzoek naar de stad gegaan om even met beide borsten in de tietenpletter te hangen, een event waar ik me altijd op verheug, maar niet heus. Elke keer is er weer iets nieuws, vorige keer was het de verbetering aan de klemplaat die na de foto automatisch los schoot, zodat je niet draaierig van de pijn hangend aan een borst moest wachten tot de fotografe bij je was en de knop handmatig los draaide. Deze keer moest de okselpartij ook op de foto, en dus moest schouder laag, torso iets gedraaid, nee andere kant op, buik in, borst vooruit, stukje naar rechts, kin omhoog en hoofd opzij, arm vooruit stekend en met andere hand mijn vrije borst even opzij trekken, en dan werd de tiet met omringend weefsel geplet, waarbij mijn mond automatisch open getrokken werd en mijn oorlel mijn sleutelbeen raakte, en bij dit alles vooral even stil blijven staan. En dit 4 keer, nee, ik heb geen 4 borsten, maar ze moesten per stuk van 2 kanten ~~geplet~~ belicht worden. Mijn commentaar bezorgde de fotografe bijna de slappe lach, het leek wel fitness op microgebied, wat verzinnen ze de volgende keer, dat de klieren in de hals er op moeten komen? Voor mijn gevoel was dat deze keer al bijna gelukt.

Double Wedding Ring vervolg

Als ik nou elke dag één stap afwerk van de uitleg van het patroon, dan heb ik volgende week de top klaar! Haha, als…… maar ik doe mijn best, vanmorgen zag het er nog zo uit:

na het avondeten kon ik er pas aan verder werken en schoot het lekker op, ‘k heb eerst de strijk gedaan, en daarna de boogjes tegen de meloen genaaid, zoals het lichte ovaaltje in het patroon genoemd wordt, uiteraard had ik de naadjes de verkeerde kant op gestreken, haastige spoed….

en vanavond voor het slapen gaan probeerde ik alvast de volgende 2 stappen uit,

maar dat valt nog niet mee, de puntjes moeten mooi aansluiten, niet iets waar ik flink gas bij kan geven, dus denk ik dat stap 5 over 2 dagen uitgespreid gaat worden.

We hebben het over 71 blokjes, dus dat valt nog mee, ik deed 5 minuten over het vastnaaien van de langere boog aan het middenstuk, de volgende zal wel sneller gaan, en dan de volgende weer wat sneller, zeg 1 minuut per stuk, dan ben ik met 70 minuten klaar. Jaja, in een ideale wereld heb ik geen hangborsten. Daarmee bedoel ik… jullie snappen het wel, er zal wel het een en ander tegen gaan zitten, waarbij het tornmesje niet geschuwd gaat worden, en er de nodige kopjes koffie aan te pas zullen komen om het tempo en de stemming er in te houden.

Het was vandaag ook een dag van behangen, nou ja, een dag… een middag, nou ja, een middag, een 1,5 uur, want toen was de lijm op. Dat krijg je als je met 2 man elk een andere muur aan het behangen bent, de lijm gaat dan ook 2x zo hard er door.

Gistermiddag was ik samen met Tim aan het behangen, en toen stopten we eerder, omdat we er achter kwamen dat we voor 3 banen behangpapier tekort kwamen, dus reden we naar Praxis en de vondst van nog 1 rol in de koopjesbak van hetzelfde verfbad maakte me zo blij, dat ik lachend tegen zoon zei: “Hoe bestaat het, dat is nog eens mazzel hebben!”, waarop een voorbij lopende medewerkster me vragend aankeek, en ik het uitlegde. “De andere rollen had ik vlak voor kerst gekocht, ook uit de koopjesbak.”, waarop ze beaamde dat dit inderdaad mazzel was. Was die ene rol er niet geweest, dan had ik andere behang voor de lange muur moeten uitzoeken, lastig. Helemaal happy reden we naar huis, geluk zit vaak in een klein hoekje; morgen gaan we de klus afmaken, en misschien ook weer wat verven, we zien wel.

Van dochterlief -die in de Provence zit met school- kreeg ik deze foto’s

en de kamer die ze deelt met nog 2 meisjes, zij slaapt boven

Ze heeft het enorm naar haar zin, mooie dingen gezien en gedaan, en volgens mij komen ze morgenavond al weer naar huis, oh boy, hoezo goed ingelicht? Hopelijk heeft manlief goed opgelet tijdens de uitleg op school, waar ik niet bij was.

Denken

Wat een heerlijk weer was het, zo met de zon in huis liep ik rond in mijn T-shirt, lekker te spelen met lapjes. De strijkplank had ik in de kamer gezet, want tijdens de bee wilde ik aan mijn scrapblokjes werken, en daarbij moest er ook gestreken worden, en het was gezelliger strijken als ik niet steeds de bijkeuken in moest duiken. Aldus geschiedde. Terwijl de andere dames kletsen, voor de vorm af en toe een steekje maakten, in boeken keken voor inspiratie voor de buit van Marlies uit Zwijndrecht op te doen,

was ik hard aan het werk. Van 5 affe banen aan elkaar waar de bee mee begon, eindigde ik met 11 banen die een affe top zouden zijn,

ja, zouden, want nu ik hem zo op het bed zie liggen, denk ik dat ik er spijt van ga krijgen als ik het zo laat;

er gaan dus nog 2 banen van 11 blokjes aan komen, zodat hij ook over het voeteneinde van het matras valt. Even kwam het idee in me op om er een border rond te maken, maar nee, dan wordt hij weer te breed, hoewel in het origineel patroon is hij ook breder dan de mijne, dus dan ook nog 2 rijen breder doen en 3 rijen langer? Aaargh! Dat zijn dan 76 blokjes, dat is kei veel man! Ik heb de quilttop nog even goed op bed gelegd, en dan hangt hij aan de weerszijde met 2 banen (27 cm) over, nou, dat is mooi vind ik. Dus morgen ga ik nog 22 blokjes maken, zodat hij ook met 2 banen over het voeteneinde hangt. Als dit in de praktijk te kort is, kan ik toch altijd nog een instopstrook er aan naaien van bonte stof zoals je ook bij dekbedhoezen ziet, of zeg ik nou iets heel geks?