Zo, de scans van DH zijn achter de rug, nog een dag en dan hebben we de uitslag van de drie maandelijkse controle binnen. Het zal nooit wennen, dit zijn ongeveer de emoties tussen de controles
Jon bied zijn hulp als presse papier aan bij manlief als deze aan het werk is
En later hielp hij mij, wat een kanjer. Het patroon voor een zomerjurkje (maat 74) is uitgeknipt en ligt nu boven, ik moet even op zoek gaan naar de puf om te naaien, hij moet hier toch ergens liggen?
Ik moest gisteravond even naar buiten om de waterschaal bij te vullen, en besloot bij het zien van de krom naar het licht groeien van de budleija scheuten toch enkele takken weg te halen van de boerenjasmijn. Dit lijkt een flinke berg, maar het is slechts een fractie van de struik, je ziet haast niet dat er wat af is
maar de budleija merkt het wel en kan nu beter recht omhoog de hoogte in gaan
Ik maakte me zorgen over de twee bolacacia’s, het leek wel of ze dood waren, normaal zit er begin juni al een groene bos van tiental cm lange scheuten aan deze kale kronen, wtf 😳
Maar gelukkig zag ik van heel dichtbij in de rechter boom meerdere kleine plukjes groen, gelukkig maar.
De grote Japanse kers in de voortuin heb ik ook wat gesnoeid aan de onderkant van de takken, Jon loopt even mee met het maken van deze foto’s om aanwijzingen te geven.
hij hangt zeker een meter als het er geen twee zijn over de weg
en met het onderdoor fietsen vanmorgen (toen stond die witte auto er nog niet) raakte ik met mijn hoofd meerdere takjes. Dat is niet fijn voor mij, maar ook niet voor de krantenbezorger en de postbode. Nu nog een paar takken korter knippen die afgelopen nachten hinderlijk tegen de bovenkant van ons raam aantikten,
ze hielden me uit de toch al niet zo makkelijk te vatten slaap.
Categoriearchief: Kattenhulp
Makkie
De hanglamp in de keuken deed de laatste maanden af en toe gek, opeens flikkerend licht van beide lampjes in de hanglamp en dan weer normaal alsof er niks aan de hand was, tot hij maandagochtend “Doe het zelf maar,” zei, nadat het licht met geflikker gevolgd door een tik was uitgegaan. Het probleem zat hem niet in de lampjes, nog geen half jaar oud, maar aan iets in de kap bij het plafond, en bij het verwijderen rook het daar ook naar iets wat aangebrand was. Geen lamp boven de tafel gaat niet, dus ging ik naar een bouwmarkt om een nieuwe lamp te kopen. Na wat zoeken, vergelijken en twijfelen, viel de keuze op eentje die werd geprezen om de makkelijke installatie.
Er moesten drie gaatjes geboord worden in het plafond, gelukkig hebben we een serieuze klopboormachine, en oordopjes, alleen kwam ik met de betonboor niet dieper dan iets van 1 cm, de boor raakte iets heel hards en werd bloedje heet. En ook ik kreeg het steeds warmer. DH stelde voor om de vriend van dochterlief om hulp te vragen, en ja hoor, na het eten kwamen de hulptroepen.
Er bleek metaal zichtbaar in de boorgaatjes, en hij besloot hier niet verder in te gaan boren, maar de gaatjes te gebruiken van de centraaldoos (waar de draden uit het plafond komen), en gaatjes boren in het bevestigingsplaatje van de lamp. Dit ging allemaal heel vlot, en het zat mooi strak tegen het plafond aan, maar toen moest de kap hierop gedraaid worden, en zie dat maar eens te doen zonder dat de elektradraden of de zekeringsdraad er tussenuit willen piepen. Mijn petje af voor Ferry die met drie paar ogen op hem gericht boven zijn hoofd werkend kalm bleef. En opeens pakte de kap het schroefdraadgedeelte, opluchting alom.
Dikke knuffel voor de hulp, en vreugde toen de lamp het nog deed ook, pfew.
En het licht is op het felst echt super helder, heel fijn als we eten of de krant lezen, maar als Sophietje op tafel verschoond moet worden, kunnen we het licht wat minder fel zetten, beter voor de oogjes.
Over Sophietje gesproken, 🥰 we mochten weer oppassen
Het was genieten, en na het flesje lekker in bad en toen in bed, terwijl haar mama en papa uit eten waren ter ere van Tim’s verjaardag een dag eerder.
En de volgende dag ging ze samen met haar papa boodschappen doen, zie ze genieten
Toen ik thuis kwam van de psychologe met de opdracht goed voor mezelf te zorgen en me te focussen op leuke dingen, zag ik dat deze foto in de whatsapp was binnen gekomen, nou, leuker dan dit kan toch haast niet?
Tien minuten werkje in de voortuin: onkruiden verwijderen tussen de Euonymus langs de oprit, zie de geraniums mooi roze bloeien.
En via de tuinpoort liep ik naar de zijtuin,
Jon had al geklaagd dat de blauwe regen hem behoorlijk in de weg zat als hij op de schutting wilde springen, en omdat deze bijna was uitgebloeid besloot ik alle takken die bij de opgaande klimmer linksaf sloegen er af te snoeien.
Hier een foto van een paar weken geleden. Nu kan ik zorgen dat er maar een uitloper links af slaat ipv vier, en deze kan ik dan begeleiden over de bovenkant waar de dwarsleggers op liggen. Wie weet zitten hier volgend jaar alweer bloemen in.
Jon wierp een goedkeurende blik op de stapel takken en liep alvast naar de vijver
Samen naar kikkers kijken vind hij geweldig, en als ik blaadjes uit het water haal volgt hij elke beweging die ik maak. Met het maken van deze foto keek ik naar de magnolia grandiflora, zijn dat allemaal bloemknoppen?
Al die lichtgroen/gele “puntjes” op de toppen van de takken, het zijn er veel. We zullen het zien over een maandje of twee, denk ik. Roomwitte bloemen maatje ontbijtbord, zo mooi.
Met een foto van dit schitterend stukje natuur laat ik het hier even bij, de bieslook in volle bloei, de bijen zijn er blij mee
Kleine en grote klussen
De vaas met perenbloesem stond in het zonnetje bijen te lokken, en ook Fay genoot er zichtbaar van
Nadat ik vorige week het gras had gemaaid en graskanten had bijgewerkt, was het tijd om in de achtertuin de lavendel en de grassen te snoeien, kom jongens
Even taakverdeling bespreken, Jon duldt geen tegenspraak
En hield alles goed in de gaten, net als Fay die verdekt opgesteld staat
De woeste groenblijvende grassen heb ik toch kort gesnoeid, ze zijn me te wild; Sherlock kwam even kijken wat er zo wild aan was, oh die perfecte verstopplaatsen voor muisjes, die mochten wel weg.
Zodra het weer wat droger is ga ik de pollen uitgraven, een stuk er afsteken en terug zetten.
En wat doe je met slecht weer? Binnen blijven.Er begon weer wat te kriebelen elke keer als ik op de naaikamer zat en de Frida Kahlo blokken tegen de muur zag hangen. Een paar dagen geleden legde ik de lap met de vogeltjes onder de naald, het steekregulator voetje zit er op, maar ik gebruik de functie niet bij dit klein werk.
Het ging lastig, ik had het niet meer in mijn vingers zitten, de soepele vloeiende bewegingen zonder na te moeten denken, verkeerde ondergaren (per abuis de verkeerde klos gepakt om twee spoeltjes te vullen, een veel te dunne 100W overlockgaren) stelde mijn geduld ook op de proef, pas toen ik de wat dikkere 80W DecoBob van Wonderfil er in zette ging het goed.
Ik had de tekening niet zo snel voor het grijpen hoe het ook alweer zat met die balletjes boven de kopjes, ik deed dus maar een dotje; op de achterkant viel de schade wel mee.
Ik werkte elke dag een beetje, merkte dat ik snel kramp kreeg in mijn handen, dus rustig inwerken, en toen ik vanmiddag klaar was met beide delen was ik wel tevreden met het resultaat. Misschien dat ik later nog iets in de hartjes quilt, ik zie wel.
Een nieuw paneel (met de ananas) is al op tussenvulling gespeld, klaar voor de start, en ik denk dat ik de kat in het gordijn laat hangen, met de bloem achter het oor hoort hij er gewoon bij vind ik.
Even natafelen, nieuws lezen op de iPads, en Jon mag mijn telefoon even gebruiken, vogeltjes kijken
Sherlock en Fay liggen gezellig op hun toren, ze hebben net de vogeltelling gedaan in de tuin, vanachter het raam wel te verstaan, want een kat kan maar zoveel regen verdragen.
Update: bij Sophie zijn twee ondertandjes doorgebroken, ze kan er nu wel om lachen
Te schattig
Hallo allemaal, kijk mij eens schattig wezen, net uit bad
Toen bij CrabappleHill studio’s op 1 februari de jaarlijkse stitch along van start ging, was het mij geheel ontgaan, pas vorige week zag ik bij een Amerikaanse blogger foto’s voorbij komen van haar dagelijkse borduurtjes. En ja, toen begon het bij mij ook te kriebelen en helemaal toen mijn lief het patroon voor me printte. (Mijn printer heeft al maanden kuren, maar het kan me niet zo boeien om te fixen omdat manlief een goed werkende printer heeft). Het patroon op pitjeskatoen overgetrokken, dezelfde middag nog met Inktense potloden gekleurd, gefixeerd en uitgespoeld. Ik verwachtte dat met het uitspoelen wat van de kleurstof zou verdwijnen, maar net wanneer je dit wilt, gebeurt het niet. 🤭
Jon hielp met de garens uitzoeken,
Ik heb maar een van de opgegeven Cosmo kleuren (niet te koop in Nederland), maar met DMC komen we er wel, en zo kon ik in twee dagen tijd twee weken achterstand inhalen. Dit is na een dag:
En dit was gisteren, de tweede dag
Onze kleine kruimel is al vijf maanden oud, wat gaat dat hard
Afgelopen weekend kwamen ze weer op bezoek,
Ik had via Marktplaats die morgen nog snel een keurige box met boxkleden gehaald bij een meneer, zijn vrouw had de avond tevoren -toen ik aangaf het te willen overnemen- de box schoongemaakt én de kleden gewassen, wat een service 👌
en even later vond ik vlak bij huis ook een mobiel, ook via Marktplaats. Helemaal happy.
‘s Avonds gingen ze uit eten en pasten wij op Sophie, ze zit hier duidelijk tegen haar avond slaap aan, de haarband droeg ze in Ninja stijl
En weet je wie het meest blij is met de box? Jon. Zijn privé bed. Het blauwe “BOY” boxkleed had ik voor de zekerheid op z’n kop in de box gelegd, en ook daar was Jon blij mee, zo lekker zacht. De mobiel heb ik na het maken van deze foto toch maar op de kast gelegd voordat hij er in gaat hangen en met de beestjes wilt gaan slepen
De bestralingen bij manlief zijn nog niet begonnen, tot onze grote frustratie, blijkbaar is het erg druk. Volgende week moeten we naar Vlissingen om een masker te laten maken, een uur rijden, en dan start de bestraling hopelijk nog dezelfde week. Met manlief gaat het gelukkig wel goed mede dankzij zijn epilepsie medicijnen. Hij kan zich al goed zonder rollator verplaatsen, en traplopen gaat ook prima. De eerste revalidatie fitness sinds twee weken heeft hij ook al achter de rug, allemaal goede berichten.
Tadaaah
Vrijdagavond was het cadeautje voor Ellie af, hij lijkt zo op de foto scheef, maar dat komt omdat hij in het luchtledige hangt. Het is een ontwerp van Bronwyn Hayes, helaas is haar website uit de lucht sinds 2017, ze maakte zulke leuke redwork ontwerpen. De lusjes waren even een gepriegel omdat ik het briljante idee had ze aan een kant vast te naaien aan het quiltje en dan drukkertjes er op te naaien zodat je de lusjes evt ook door een dicht hangertje oid kan vastmaken.
Deze foto kennen jullie van eergisteren, maar nu zit het afgeknipte stuk (van de foto) er aan
Met het doorquilten heb ik om elk lettertje gequilt, geen hond die het ziet, maar hierdoor komt het borduurgaren wel mooi omhoog, kijk maar bij de O, e g en a waar ik alleen maar aan de buitenkant heb gequilt.
En met frictionpen had ik de omtrek getekend, zodat ik niet meer quiltte dan nodig was.
Op de achterkant schreef ik gistermiddag nog een paar woordjes, geen foto van gemaakt, even persen om te fixeren, inpakken en wegwezen.
De housewarming-/verjaardag-/kerstparty bij Ellie, Marjan en Erik was super georganiseerd, het huis was vol familie en vrienden, overal stonden (veel zelfgemaakte) hapjes, gezellige mensen om een praatje mee te maken, twee rond dribbelende schattige dreumesjes voor een hoog “aaaah” gehalte, en tegen de avond was er een lopend buffet met zalige broodjes pulled pork (zelf gemaakt). DH zag onverwachts nog oude bekende van de middelbare school, altijd leuk. We gingen weg voordat de avondfeestgangers kwamen, Ellie gaf ons een heerlijke punt vlaai mee voor thuis.
Uh, voor ons, niet voor de katten
En nagenietend van het feest waren we ook blij dat we met de beentjes omhoog zaten
Ik was gesloopt na eerder die dag een sessie van ruim een uur bij de psychologe te hebben gehad, echt heftig. Meer zeg ik nu niet over, anders zit ik over een uur nog naar het scherm te staren.
Ik zag deze tekening (wie weet van welke tekenaar dit is, om hem/haar credits te kunnen geven) de witte jassen stellen de mensen in de gezondheidszorg voor, denk ik, of virologen, of de gewone burger.
Om met een luchtige noot te vervolgen, ik hoorde geluid vanonder de kerstboom komen, het kon geen kerstman zijn, het bleek Fay die uit de schotel het water bestemd voor de boom drinkt. Gelukkig zit er geen voeding in het water
En toen ze klaar was zat ze naar Sherlock te kijken die zich uitgebreid zat te wassen
Er zijn nog geen ballen gesneuveld, ondanks alle pogingen van Fay, ze doet echt haar best, gelukkig blijven de katten van de (cluster)verlichtingsnoeren af. Na het zien van deze foto heb ik de lampjes snel aangezet, staat wel zo feestelijk.
Vanmorgen uit het keukenraam zag ik dit moois
Toch even naar buiten om nog wat foto’s te maken, voordeel als je de tuin niet strak gemanicuurd hebt, het ziet er sprookjesachtig uit
Ook de watersproeier die nog buiten staat
heeft een mooi mutsje op
Ik ga nog een paar pennen breien, manlief heeft Brigitte Kaandorp aangezet (ANWB echtpaar 😂), en genieten van de foto’s die we krijgen van ons kleindochtertje, ze laat de zon schijnen met haar lach.