Categoriearchief: Rose of Sharon

Bijna de 2e ronde

Vanmiddag was de bee bij mij, op verzoek kwamen mijn Rose of Sharon blokken weer even tevoorschijn, hoewel, even…. het zien doet mijn hartje wel sneller kloppen, en volgens mij had ik blok 4 al voorbereid, stofjes uitgezocht en zelfs al geknipt, mmm.

Miranda zocht (en vond) lapjes van mijn moeder uit voor bij de quilt voor haar dochter,

Julie kreeg van mij een lesje applique,

en wat is dan leuker (en sneller) dan zo’n hartje, waar half blogland bij zit te kwijlen dankzij de blog van Françoise. Ik bewerk de patroondelen op de manier als hieronder
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=BxZ-mTLZkzM]

Nog een paar dagen, en dan valt bij de deelnemers van de Quilter’s Celebration Mysterie Quilt de 2e maandopdracht op de mat! Ik ben benieuwd of het maken van de leuke snelle manier van de samengestelde driehoekjes goed is gelukt,

kijk even terug naar mijn blogje over maand 1. Wat een methode he, en als je goed oplet en het in 1 keer goed doet, gaat het ook zo snel! Bij de volgende opdracht mag het gaspedaal weer ingedrukt worden, iets meer naaiwerk dan de eerste maand, dat was een beetje inkomen, en je moet de deelnemers natuurlijk niet gelijk afschrikken he, daar is nog tijd genoeg voor. Maar het eindresultaat wordt beeldschoon, volhouden!

Nog een paar maanden, en dan is het alweer lente, met de dooi nu gaande voelt het al net echt, maar ja, even geduld. We hebben iets moois in het verschiet: 16 Maart komt Supergoof op uitnodiging van quiltwinkel de Parel naar Groede, dat ligt in Zeeuws Vlaanderen, een kustdorpje vlak bij Breskens, alwaar Rita een mooie ruimte heeft gevonden om alle dames kwijt te kunnen, ’s morgens én ’s middags, en er is nog plek. Oeh, zo leuk om te gaan, beetje kletsen, vooraf (en achteraf 😉 ) de winkel van Rita bezoeken, en bekenden zien; ik ben ook zo benieuwd naar haar laatste werkstuk, klik hier. Ik weet als ervaringsdeskundige hoe gezellig zo’n trunkshow van Supergoof is, de tijd vliegt voorbij, en wat zo leuk is, je mag aan haar quilts zitten, aanraken, aaien, ruiken, volgens mij hebben deze quilts al meer handen gevoeld dat het meisje waar Astrid Nijgh over zingt.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=DA3T65EDU0g]

Oh nee

Weer een goed gevulde dag, naast huishoudelijke bezigheden heb ik ook aan de Rose of Sharon gewerkt, en ik heb een hele wijze les geleerd vandaag, waarvoor een grote ” Oh verdorie, nee!”, uit mijn mond glipte toen ik mijn blunder constateerde. Maar eerst was ik heel tevreden, toen na 2 uur stapvoets stikken de delen er op zaten, even pauze:

op de close-up is te zien dat niet alles perfect is; op sommige delen was het veel terugnaaien, omdat er steken overgeslagen werden, en soms piepte zomaar zonder reden het onderdraad een stukje mee omhoog, maar hé, daar kan ik goed mee leven hoor. Het glitter garen van Superior Threads trekt zoveel aandacht dat je de foutjes niet ziet. Dus dit was niet mijn “Oh nee” moment.

Voor het eten ging ik nog even lekker in de tuin aan de slag, de afgestorven takken van meerjarige planten verwijderen, het kattenkruid was net als de flox aan het uitlopen, en het rook toch zo lekker, en ook Zipje dacht hier zo over, hij lag te rollebollen over de plantjes.

Na het eten was het tijd om door te quilten, en dat ging lekker vlot, een half uur later was het blok klaar, op de foto gezet

en toen naar boven, om hem bij de andere 2 te hangen.

En ja, toen kwam de kreet: ” Oh nee! Hij is te klein!!!” Snel naar beneden gerend om het boek te halen, en wat blijkt: ik heb het blok niet te klein gemaakt, maar de 4 bloemen op de hoeken hadden ietsje meer naar de hoeken toe gemoeten. Bloemen er af halen en opnieuw vastnaaien is mijn inziens geen optie, ik heb het allemaal al doorgequilt, en dat blijf je dan zien.

Wat is wijsheid? Ik ga het even aanzien, bekijk het later, als er meer blokken zijn gemaakt, en als ik dan nog een Oh Nee gevoel erbij heb, kan ik hem altijd nog opnieuw maken, en van deze maak ik dan een mooie kussen. Bij het volgende blok ga ik wel checken en dubbel checken, en ik ga een mal maken van het eerste blok, (dat hetzelfde formaat heeft als het 2e).

Ruik je het?

De lente komt er aan, volgens de nieuwsvrouw is het al lente, omdat het eerste kieviet ei is gevonden; barbaarse traditie om het legsel van het nest te plukken en aan een burgemeester te geven als een trofee. Zet hij het ei in een kastje, bij al die andere eieren? En die moeder kieviet dan, denken ze daar niet aan? Zielig.

Nee, dan 22 jongens op een veld achter slechts 1 bal aan laten rennen, en dan mogen ze nog geeneens aan elkaars shirtje trekken, of rollebollen over het veld, want dan wordt er gefloten; als de scheids het niet doet, dan wel het publiek. Zo brachten mijn ventje en ik het begin van de middag door in een skybox van het NAC stadion (Breda), mooi weer, zonnetje in het gezicht, geur van vers gemaaid gras, hapje, drankje, ach, het was vol te houden, en het leuke was dat ik nog lieve en dierbare mensen zag, die ik al een tijd niet had gezien. Ze waren ook nog eens blij mij te zien, dus dat is dan helemaal mooi meegenomen.

Thuisgekomen ben ik snel verder gegaan met mijn 3e Rose of Sharon block, wat is-ie mooi geworden, al zeg ik het zelf.
Morgen lekker doorquilten, en dan mag ik van mezelf nog een paar huisjes maken. Gisteren heb ik er weer 3 gemaakt,

het huisje zonder wat voor de ramen is het enige huisje dat ik met de hand heb gemaakt, op de workshop bij Dorry, in December.

De foto’s op deze blog heb ik rechtstreeks via mijn iMac geplaatst, om duistere redenen heeft iMac geen goede relatie met Photobucket en Flickr, tenminste, ik krijg het niet voor elkaar. Wel de speciale apps voor de iMac, die kreeg ik er zonder problemen op, maar met foto’s uploaden, daar doet-ie zo lang over, als het al lukt, en dan staan ze gescrabbeld in de Photobucket-album; middelste deel van de foto klopt, maar wat dan rechts moet staan, staat links, en wat links had moeten staan, staat rechts. Diepe zucht, het zal me vast wel gaan lukken, uiteindelijk.

’t Kan vriezen en ’t kan dooien

lijkt de tuinkabouter te zeggen, en het was aan het vriezen op dat moment, het rook heerlijk en zo uit de wind was het goed uit te houden, met mijn fleece poncho aan. “Hah”, zei mijn lief, toen hij me er de eerste keer mee zag lopen in de tuin, toen ik met vogeltjesvoer in de weer was, “Je lijkt net zo’n artistieke kunstenares, met dat gewaad aan”. Kijk maar, hier zie je me gespiegeld in het zijraam, ooh, zie die Zopje daar liggen met al zijn knuffels, lief hè. Zipje lag toen in de luie stoel, elke keer als ik langs liep, gaf hij een miauwtje, zo van: “niet op me gaan zitten hoor, ik lig hier.” Het is me 1 keer overkomen, nou ja, het is hém 1 keer overkomen, en dat was niet voor herhaling vatbaar. Hij heeft er nog nachtmerries van, ziet hij opeens zo’n mega derrière op hem af komen, halleluja!

Na het maken van deze foto’s

ben ik lekker aan de slag gegaan met blok 2, en hij is al een heel eind klaar gekomen, morgen ga ik hem meanderen. Het was niet makkelijk, de applicaties vast naaien, er moest stikkerfoetsie en sewers aid aan te pas komen, het eerste is terpentine om de naald steeds schoon te maken, want grrr die steam a seam lite laat wel erg veel lijmresten achter tijdens het naaien; sewers aid is siliconen in een flesje, om op je naald, of draad te doen, heel zuinigjes ! zodat het makkelijker door de stof glijdt.

Ik gebruik voor garen gewoon de siliconenspray die je bij Praxis of zo kunt kopen, stuk goedkoper, spuit een dun streepje over de klos, en dan is de rest van het stroeve garen (bv metalics) prettiger te hanteren, als andere naalden niet helpen. Maar een spuitbus is niet zo praktisch als je het op een naaimachinenaald probeert te mikken, alles zit dan onder! Je zou kunnen overwegen een klein beetje in een dop te spuiten, en dan heb je ook het vloeibare spul, maar kijk uit voor de nevel, dit maakt dat alles erg glad wordt, dus ook de vloer.

(ja, ik heb het ook eens over een hele quilttop gespoten toen bleek dat de stof een ramp was om te quilten vanwege de witte opdruk op de stof, wat goed dat je dat nog weet!)

Dussss. Het was een beetje heftig, het stikwerk, en ik ben stapvoets gegaan, en op punten waar ik door 3 of meer lagen stof moest, heb ik eerst de naald -in de machine laten zitten- schoon gemaakt, en toen tussen duim en wijsvinger een heel klein beetje siliconen op gedaan, en dit over de naald gewreven, en toen ging het naaien weer even zonder stampwerk. Gewoon doorademen. Maar het resultaat is super, ik ben blij dat ik het af heb, en ga voor de volgende blokken vliesofix gebruiken.

Vanavond heerlijk gegeten, ik kwam er om kwart voor 7 achter dat het al kwart voor 7 was, zo druk was ik bezig met spullen klaar zetten voor de bee, waar ik vanavond weer naar toe ging. Ieks, kwart voor 7, en 3 kwartier later moest ik al de deur uit! Gelukkig had ik vanmorgen al boodschapjes gedaan, Thaise wokgroenten, eiernoedels en uit de diepvries al ontdooid varkensoesters van de steengril van kerst, wat we over hadden dus (ja, allicht). Terwijl het vlees stond te bakken ging het water voor de noedels op de kookplaat; terwijl de groenten werden gewokt, gingen de noedels in de pan; terwijl de noedels in de wok ging met de lekkere oestersaus, gingen de eieren in de pan, en terwijl de eieren stonden te bakken, gaf ik een brul naar boven “ETEN” en dekte ik de tafel. Om 7 uur zaten Suzanne en ik te smikkelen van het eten, wat wel erg pittig was, vanwege de grote hoeveelheid rode pepers die er door zaten, maar lekker! En zo gezond, slechts ~~8 punten~~, herstel: 11 punten, ik was het gebakken eitje vergeten, dus ging er een schaaltje yoghurt met diepvriesvruchten van de appie achteraan, (ook nog over van de kerst) maar niet helemaal, want opeens was het al half 8.

Op de bee ben ik als een bouwvakker aan de slag gegaan, heb welgeteld 2 huisjes af gekregen, het wordt nog wel wat! Ooit.

Geluiden

Het voorbereidende werk van de 2e Rose of Sharon blok is een leuk werkje, stofjes uitzoeken, passen en meten, en dan tekenen op de steam a seam lite en dan op stof leggen (plakt zonder strijken) en dan uitknippen, ik was er de hele middag zo’n beetje zoet mee. En af en toe hoorde ik gezucht, of gekraak, en dat was niet van mij of mijn hersenen, maar het kwam uit de hoek van de kamer waar de oude tv kast staat, die nu dienst doet als opbergruimte voor mijn naaimachine en naaispullen. Ik zag niks, maar vermoedde al dat Zopje ergens op lapjes of een tas was gaan liggen, alleen Zopje kan zo kreunen en snurken. De flitser van de digi toonde een zwart mormel in de oranje tas,

natuurlijk ligt hij bovenop het poezenlapje, restant van de achterkant van de kitties quilt, meneer heeft smaak!

Een voor mij onverwachtse rit naar de fysio (maar niet onverwachts voor Suzanne, ze wist het al voor de vakantie) gooide roet in het doorwerken aan het blok, nou ja, ik moest toch even broodbakmixen halen bij de Boerenbond, die vlak bij de fysio zit, en na de fysio gelijk weer aan de slag gegaan met het blok.

Onder het eten hebben we naar de eerste aflevering van Sherlock Holmes gekeken, van de 2e serie die nu op de BBC wordt uitgezonden. Er was een rel over de 1e aflevering, men was boos op de BBC vanwege een blote dame die lang in beeld kwam, maar jemig, waar hebben we het over? Blootheid en seks is jakkie bah en laten we het vooral niet in beeld brengen, maar moord, mishandeling en afhakken van hoofden (om maar wat te noemen) is wel geaccepteerd; is dat beter voor de tere zieltjes, of heeft men er minder moeite mee om dat uit te leggen als de kinderen er iets over vragen? We dwalen af.

Ik had wel de 2e aflevering opgenomen vanaf de tv, maar de eerste dus gemist, gelukkig kon ik hem downloaden vanaf megavideo.com, via een link van Sidereel, en toen via een usb stick op de tv bekeken, de techniek staat toch voor niets meer? Het was een spannende aflevering, waarbij je wel je aandacht erbij moest houden, want wat praat die Sherlock snel! Dus geen wordfeud spelen! Na afloop ben ik weer aan het blok gaan werken, en zo ligt hij er nu bij, ik heb hem wel afgedekt, zodat Zopje er niet op kan gaan liggen, lapjes hè, daar kan hij niet genoeg van krijgen!