Categoriearchief: Rose of Sharon

The Rose of Sharon en recepten

Helemaal in de ban ben ik, wat is het een mooi gebeuren als je de blokken ziet groeien, en bij opbouw het blok er uit ziet als een kleuter die zomaar van alles uit de kast heeft aangetrokken zonder op mama te wachten, maar met de stralende trotse grijns er boven klopt het allemaal, en zo was het ook met mijn laatste blok. Na het doorquilten klopte het! En wat een verschil maakte de bruine stipjes in de ronde bolletjes, helemaal happy!

De patronen komen uit dit boek,

maar als je niet aan het boek kan komen, kan je het ook hier gratis downloaden, mits je in het bezit ben van EQ6 of EQ7 (in E7 zitten deze blokken trouwens al). Ik kan niet checken of de link werkt, je kan dit alleen maar openen vanuit EQ6 of 7
Hier hangen ze

volgens de layout in het boek komen ze op de punt, en ziet het er zo uit

Zondag kwamen mijn vader en broer even langs om de Quiltweekendspullen van mijn moeder af te leveren,

zodat ze niet zo hoeft te sjouwen 1 maart, want hoera, nog 2 weken en dan is het Dottenqweekend weer een feit in Loon op Zand, oeh de voorpret kan beginnen! In de kleurrijke tas zitten mijn moeders show&tell quilts, in het zwarte koffertje haar handwerkspullen, en ook 3 Clover biaisbandmakertjes die ik mocht hebben, ze gebruikt ze toch niet. (zal je zien dat ik de mijne nu terug vind)

Het toetje voor de potluck wat mijn moeder elk jaar maakt voor zowel Loon op Zand als ook Nieuwkerke (klik hier voor recept) was gisteren in de maak, mijn broer stuurde deze foto door, bij thuiskomst restte hun een zware taak van kloppers en kommen uitlikken, en restjes opeten. De grote bak ging in de diepvries.

Ik had mijn vader een quiltje van mijn moeder mee terug gegeven welke ik voor haar had doorgequilt, en zaterdagavond laat had ik er toch nog een biesje om gezet,

En wat aten wij op de zondagavond? Pasta met kip en rucola salade

Voor de jongens in Tilburg -die Tim’s kookkunst enorm missen en al helemaal bij het zien van deze foto- nog even het recept:
Reken per persoon een gekruide kip karbonade, die je in de braadzak of pan gaat bakken. Voordeel van de braadzak is dat het niet kan aanbranden (mits je de oven niet heter dan 195 graden zet, en de kip er niet langer dan 50 minuten er in laat zitten), en de oven wordt niet vies, en wat in de zak zit wordt niet vies van een vieze oven. Braadzakken kan je gewoon kopen bij de supermarkt.

Ja, oké, je kan ook de gegrilde kippen kant-en-klaar kopen bij de supermarkt, dat scheelt je een klein uurtje kooktijd. Maar dan ruikt het veel minder lekker in huis en heb je het lekkere braadvocht niet. Nu duurt het klaarmaken van dit recept net zo lang als dat de pasta nodig heeft om te koken.

Als de kip klaar is kan ga je 100 gram pasta (dit is voor studenten, de normale mens heeft genoeg aan 75 gram) per persoon koken, giet je het kookvocht van de braadzak over in een kom, bij een half flesje magere kookroom en een bakje Boursin, roer dit lekker door elkaar, doe er dan een bakje doormidden gesneden kersentomaatjes (of 5 grote in stukjes gesneden gewone tomaten) bij, even roeren, en met een bord op de kom ga je dit nog 3 minuten in de magnetron verhitten, op volle kracht.
Afdekken is nodig, anders kan je de magnetron helemaal schoonmaken. Heb je geen braadvocht, dan roer je een heel flesje kookroom door de boursin en tomaten. Terwijl de pasta kookt, bedek de borden met klein gesneden sla, de rucola puur of de rucola mix, maakt niet uit, de mix is iets minder pittig /overheersend van smaak, valt beter in de smaak ook bij kinderen.
Reken op een ons sla per persoon.
Het kippenvlees trek je van de botten af, en leg deze bovenop de sla op de borden. Is de pasta gaar, giet het dan af en gooi het dan gelijk terug in de pan (vuur uitzetten!) en roer hier de room/tomaten mengsel door.

Even proeven, dan zout en peper toevoegen.

Een paar serieuze scheppen pasta gaan dan op elk bord, en dan al dan niet rijkelijk bestrooien met geraspte kaas, en smullen maar! Je kan er altijd nog een paar eetlepels verkruimelde fetakaasbrokjes doordoen, ook heerlijk! Ooooooh bij het zien van deze foto zou ik zo nog een bord lusten, maar helaas heeft Tim vannacht het laatste restje opgegeten.

Wil je wel vocht uit de braadzak, maar niet het vet, giet dan eerst af, laat het vocht in de koelkast afkoelen, en dan schep je zo het vet er af. Dit vergt wel wat meer plannen.

De koude pastaschotel klik hier is ook een heerlijk gerecht, je staat hierbij ongeveer een half uur in de keuken je het rambam te snijden aan de ingrediënten, maar het is het wel waard!

Hij gaat lekker

Vrijdag was ik begonnen aan blok 5 van The Rose of Sharon, naar het patroon uit het gelijknamige boek van Sharon Pederson. Ik vond de vorige keer al dat het doorstikken van de opgestreken onderdelen al zo lekker ging, en nu zag ik hoe het kwam; er zat de ultra lichte versie van Heat n Bond achter, dat had ik maanden geleden gedaan, en het spul had ik bij Merel’s Birdblocks gekocht (geen aandelen, maar dat kan nooit lang meer op zich laten wachten). Voor de visueel ingestelde mensen hier de foto

Nou meisjes, ideaal! Ik zal alleen in hoge nood en als ik maar met 1 laag moet werken naar de andere spullen grijpen, gelukkig had ik goed ingeslagen bij Merel, en kan ik nog wel een paar blokken vooruit.

Er werd gisteren druk getekend, stof uitgezocht, opgestreken en geknipt,

en al op de ondergrond gelegd, en voordat ik naar bed ging had ik zo mijn twijfels over de kleuren, vooral de kleine rondjes vond ik niet goed, ik had de juiste kleur niet in mijn voorraad, en stond op het punt om naar de quiltwinkel te gaan, toen ik me de textielstiften herinnerde die ik tijdens de grote opruimactie was tegen gekomen. Waar o waar had ik ze gelaten…. Nou, dat viel niet tegen, binnen een paar minuten had ik ze, en even testen met verschillende kleuren, bleek dit de winnaar, bruin. Op de gele stipjes een bruin stipje, en met de hete bout er op om te fixeren, brilliant! Zit in de genen hoor, zoiets kan je niet aanleren 😉

Enne, wat vinden jullie van mijn nieuwe strijkplankovertrek, even snel gemaakt, wacht, ik schuif de boel even opzij voor de foto

de oude was zo plakkerig, en een beetje versleten.
Eerst de stengels er op zetten, en het moest symmetrisch gebeuren, dus een tekening gemaakt van 1 vertakking, deze op de lichtbak geplakt en dan de top er op leggend kon ik de stengels er zo overheen leggen, steeds een kwart slag draaien om de volgende aftakking te doen..

Er zaten op het laatst meer spelden in de top dan in het doosje, ik was eigenlijk van plan de stengeltjes te gaan rijgen, om ongelukken te voorkomen, toen ik mijn nieuwsgierigheid niet kon bedwingen, heeeel even kijken hoe het er uit ziet met die rondjes er op, en dan kan ik gelijk checken of ik ruimte genoeg heb overgelaten om ze overal tussen te zetten.

ooh mooi! Snel vaststrijken voordat het er af valt, en nog voordat ik kon zeggen “hoho, eerst rijgen!” had ik hem al gesandwiched en onder de naaimachine gelegd. Nou ja, als je dan toch eigenwijs wilt wezen, ga je gang.

tussendoor eten, woordjes leggen met Wordfeud, en weer verder

Wat knapt het er van op he, ook al zit ik nu met een zuur mondje te kijken naar die stengel daar rechts in beeld, bij de aftakking, slordig! Morgen ga ik daar even met een tornmesje in de hand naar kijken, is het slagschaduw of een uitpiepend naadje? Ik stik ze vast met Glitter, van Superior Thread, oa bij quiltshop Leur te koop, dat heb ik al vaker geschreven, maar er wordt niet opgelet, en dan krijg ik vragen in mijn postvak, diepe zucht.

Mooi

Het was een heerlijke dag vandaag, na een niet zo’n lekkere nachtrust (heb iets van 2 uur geslapen denk ik) zat ik vol energie. Nee, niks opgeruimd meer, maar wel zalig gewerkt aan de Rose of Sharon. Nadat ik nog 22 rode rondjes had uitgeknipt kon ik beginnen met alles op zijn plek te leggen, en vervolgens alles vast gestreken met het Clover strijkijzertje, waarmee ik de glazen kopspeldjes kon ontwijken; probeer dat maar eens met een gewone grote strijkijzer.

Els, ik geniet nog elke keer van de handige, robuuste standaard die jouw lieve man voor mij heeft gemaakt een paar jaar geleden, gouden handen heeft hij!

Toen alles vast zat kon ik hem sandwichen (gewoon met speldjes, net zo makkelijk) en nadat zoon instructies had gekregen wat betreft het eten klaarmaken, kon ik me heerlijk op het doorquilten gaan storten. Wat werkt dat toch lekker, met goed licht aan een opgeruimd bureau.

Ik had een andere naald nodig toen de B’nina met achteruit en zijwaarts naaien -free motion- steeds steken over sloeg, vooruit stikkend was geen probleem. Dit ligt aan hoe het draad door de naald heen getrokken wordt, de weerstand door het oog is dan gewoon te groot. Ik heb toen de embroidery naald nr 80 vervangen door een topstitch-naald nr 80, en dat was dé oplossing, ook al moest ik wel rustig aan doen op de stukken waar meer dan 2 lagen op elkaar geplakt zaten.

Een opgeruimd laatje bleek ook zo zijn voordelen te hebben, het juiste pakje naalden was zo gevonden. Vraag me niet wat al die handquilt-naalden in het linker bakje doen, ik gebruik ze niet eens, laat staan 3 verschillende soorten en maten.

Het was fijn om kunnen spelen tot de brul “Eten!” door de hal ging, wat is dat toch een luxe als je gewoon aan kan schuiven, en helemaal als het allemaal nog lekker smaakt ook. We zaten nog na te tafelen, toen de oven piepte, de kruidcake die ik er anderhalf uur eerder in had geschoven was klaar, en wat rook en smaakte hij lekker. Het was even spannend of hij wel gelukt was, omdat ik per ongeluk de dubbele hoeveelheid vocht had toegevoegd, maar hij was perfect! Oké, hij was een beetje gescheurd uit de vorm gekomen, maar dat mocht de pret niet drukken.

getuige de peuterende vingers van dochterlief.

We genoten van ons toetje. Zoon besloot toen dat het tijd was om zijn mobieltje uit de rijst te vissen, waar we hem 2 dagen geleden in hadden gestopt na een onvrijwillige duik in de wc pot. Rijst is vocht absorberend, dat wist ik, en ik kende de toepassing van een paar korrels in een zoutpotje om het zout droog te houden, maar een paar weken geleden had ik in een detective serie gezien dat iemand zijn gewassen mobieltje in een pak rijst had gestopt, en dat deze het daarna gewoon deed, dus voila, een goed voorbeeld doet volgen.

Gelukkig kreeg ik nog via Facebook de tip van Lies dat ik wel de accu er uit moest halen, anders kwam er kortsluiting van, dus dat ook snel gedaan. 2 Dagen is dan wel lang om te wachten zeg, en het was heel spannend toen de accu er in ging; er ging een zucht van opluchting door de kamer toen de lichtjes aan gingen op het scherm, pfew!

Helemaal happy gingen we weer verder met onze bezigheden, de kids spelen met hun games, en ik met mijn quiltblok, en alles verliep voorspoedig, en kijk eens wat een beauty,

ik geniet nu zo van alles. Cake gelukt, eten gelukt, mobieltje heel gebleven, kinderen happy, man happy, Zipje& Zopje happy, ikke happy. One big happy family LOL

Rommel en rozen

De laatste dagen was ik verdiept in lezen, films kijken en een beetje aanrommelen, en frisse neuzen halen buiten, je hebt van die dagen, en met al die sneeuw buiten was het ook mooi foto’s schieten.

Waar Zipje het liefst de hele dag op ~~zijn nest~~ Evelien’s bed lag te stinken -hij had wel een puber kunnen zijn- kon Zopje niet snel genoeg na het eten weer buiten rennen, achter de vogeltjes aan, of gewoon achter de plofjes die hij steeds hoorde vallen, sneeuwhoopjes die van de takken af smolten door de zon, die toch wel kracht had.

Het was genieten van zijn gekke capriolen, en ook die van een eekhoorntje die over de heg heen holde, af en toen door de top heen zakkend, en dan zo geinig zijn koppie boven de heg uit stak om te zien waar hij was. Helaas kreeg ik hem niet op de foto, het moment dat ik dichter bij het raam ging staan was hij pleite. Gelukkig was de toverhazelaar wel een gewillig model voor me,

en wat te denken van deze Annabel, het begon toen net een beetje te stuifsneeuwen vanuit de bomen, als diamantjes schitterde de sneeuw in de lucht.

The return of Nanny McPhee
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=oO30d6Bi47I]
met een heerlijke rol van Maggie Smith, toonde een quilt, maar helaas lagen er op de bedden geen quilts, zoals wel in haar eerste film het geval was, de film keek ik gezellig met dochterlief.

Op zoek naar mijn biaisband makertjes vorige week had ik mezelf voorgenomen die rommellaatjes eens aan te pakken, en vandaag was de dag dat het ging gebeuren, zo sprak ik mezelf streng toe bij het opstaan.

3 uur later waren 4 van de 9 laatjes weer heerlijk georganiseerd, en was mijn knopen doosje behoorlijk vol met knopen variërend van saai en nietszeggend tot uitbundig chique en fantasievol. Hier ga ik ooit nog iets leuks mee doen, ooit.

Natuurlijk heb ik de biaisband makertjes niet gevonden, wel een dun haaknaaldje die ik al heel lang kwijt was, maar nu niet meer nodig heb, uiteraard. En zo besloot ik dat ik lang genoeg had gelanterfant en weer aan de slag moest gaan met de Rose of Sharon, ik had niet voor niks gisteravond even de biaisbandmaker van Miranda geleend om de kwart inch brede stengels te kunnen maken.

Ja ik weet het, in een vorige blog legde ik nog heel wijselijk uit dat je die dingen niet nodig hebt, dat je met gemak zelf deze bandjes kan strijken. Maar dat werkt heel lastig als je uit zuinigheid korte stukjes heb gesneden, en na 3 keer bijna mijn vingertopjes te hebben verbrand -ik heb van die silicone vingercondooms van Merel gekocht, maar kon ze nergens vinden, ze liggen vast naast de biaisbandmakertjes- belde ik Miranda op. Snel opgepikt, haar DJ blokje in wording bewonderd, snel terug naar huis, snel bandjes gestreken, en gelijk weer terug gebracht, want Mir wilde er de volgende dag mee verder werken voor weer een andere werkje, en dat is zo’n vroege vogel, die zit om 5 uur alweer aan de slag, en dan lig ik nog bomen om te zagen, hoewel, sinds ik wat slanker ben, snurk ik veel minder, schijnt het.

De grote delen zitten al vast gestreken, dus ik ben er nog niet, ook zag ik net dat ik geen rode rondjes heb gemaakt, of wel gemaakt maar kwijt? Zou me niks verbazen als ik ze later vind, naast de biaisbandmakertjes en de silicone vingercondooms. Lekker slapen, en hopen dat ik morgen aan quilten toe ga komen, alles vastnaaien en doorquilten!

Binnen

Gistermiddag werd er een dik pak stof afgeleverd aan de deur, de postbode grijnsde terug, dacht dat ik zo blij was om hem te zien, maar het ging natuurlijk om de schat in zijn handen, wat een mooie stoffen, 5 meter in totaal, gewonnen bij de Give Away van De Quilthoeve.

Ik ben er heel blij mee, en zal eens kijken met welke andere stoffen ik deze kan combineren om er een mooie romantische quilt van te maken, ik denk dat ik al een patroon weet.

Lezen jullie wel eens de weblog van Barbara Brackman? Ik ben een grote fan van haar, ze schrijft over antieke quilts, en deze keer staat er een leuk patroon op, hier klikken en dan een stukje naar beneden scrollen. De rood-witte versie is prachtig, en ik dacht echt dat dit hem ging worden, maar als je naar het origineel kijkt, onder het patroon, lijkt me dit echt iets voor de stoffen die ik heb gekregen, of toch maar niet….

Het heeft geen haast, ik moet eerst lang lopende quiltprojecten af gaan werken, zoals daar zijn….

the Rose of Sharon, klik hier om meer te lezen. Gistermiddag heb ik de tas met alle stoffen en het patronenboek van deze quilt op tafel leeg gemaakt, en hoera, ik had de patroondelen voor mijn 4e blok al op de achterkant van de steam-a-seam getekend, en de stoffen hiervoor al uitgezocht, en kon ik aan de strijk beginnen, en daarna aan de knip. Zopje was er niet zo gecharmeerd van, dat De Schoot bezet was.

Hier liggen ze los en daarnaast hoe het moet worden, bij benadering

Biasband maken was even lastig, aangezien ik mijn kwart-inch geval van Clover kwijt was, potjandorie, dan maar op de manier die ik van Fee heb geleerd

Strijk op een ondergrond freeserpaper met daarop 2 lijntjes zo ver van elkaar afliggend als je je biaisband wilt hebben. En dan trek je de schuin van draad gesneden strook er onderdoor, het eerste stukje moet je echt voorzichtig begeleiden, en omvouwen, en dan gelijk terwijl je het omgevouwen houd bij het beginstuk de strijkbout er op zetten. Het begin is even gemuggel, later gaat het steeds makkelijker. Normaal zou ik het van 1 lange strook doen, dan heb je maar 1 keer gemuggel aan het begin, maar ik moest (van mezelf uit zuinigheid) uit een klein stukje stof snijden. Helemaal perfect is het bandje niet, maar daar streef ik ook niet naar. Stof heb ik tevoren behandeld met Mary Ellen’s Best press, eerst insprayen, en dan droog strijken. Dit geeft ook als je opnieuw strijkt mooie scherpe vouwen waar je wilt, en als je niet oppast ook waar je niet wilt.
Hier nog een filmpje van de introductie van the Rose of Sharon quilt
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=Cz3ZnXNRwGk]