Gele bloempjes naast de vijver daar waar ik een paar maanden geleden de woekerende herfstasters heb verwijderd. Behalve het bewust uitgestrooide zaaigoed komen hier honderden verbena’s op, die mooie hoge met paarse schermpjes. Normaal zou ik er nu al heel veel van uitsteken en elders een plekje geven, maar ik moet er nu niet aan denken. Ze staan er over een week vast nog wel, de slakken lusten ze niet.
En kamperfoelie groeiend tegen een rekje bij de magnolia, deze zag ik een maand of twee geleden al over en door de border heen groeien, stekjes van vorig jaar die het door alle nattigheid goed zijn gaan doen. En op een paar plekken kwam ik een egelpoepje tegen, dus die lopen ook weer rond en hebben genoeg te eten, net als de kikkers, er zijn meer dan genoeg slakken.
Het geluid van een elektrische heggenschaar klinkt tegen de middag door de open tuindeur, de katten liggen lui op het dauw natte gras in de schaduw, het dreigt een hele warme dag te worden.
Ik steek mijn hoofd om het hoekje van de achterdeur en kijk recht in het boven de schutting uitstekend gezicht van een lachende man, en begroet hem vriendelijk. De vader/schoonvader van onze buren. “Goedemorgen buurvrouw, ik dacht even de bovenkant van de klimop lekker recht te trekken, ziet er wel zo mooi uit hè?”, en vervolgens maakt hij zijn metertje afknippen af.
Wat een herrie 😣 zodra het weer stil is verontschuldigt hij zich dat hij er wel een zooitje van maakt bij ons op de grond, maar dat is snel opgeruimd hè? Ik weet niet of hij bedoelt dat het voor hem of voor mij snel is opgeruimd, maar ik vertel hem dat ik gevloerd ben door COVID, geen puf heb om het knipsel op te ruimen, en vraag hem of hij het wilt doen, in ieder geval het stukje hier, en ik wijs van de poort naar de laatste container. Geen enkel probleem, als ik de poort maar los maak. En hij vraagt lachend: “Covid, joh bestaat dat nog? Hoe in vredesnaam ben je daar aangekomen?”
Gewoon uit het ziekenhuis denk ik.
”Joh.” En terwijl ik naar de poort zweef om deze van het slot te draaien gaat hij weer verder met snoeien.
De volgende middag zie ik dat het pad netjes is aangeveegd, lief.
COVID wordt gezien als een gewoon griepje, en helaas gedragen mensen die klachten hebben zoals hoesten en grieperig voelen zich alsof er niks aan de hand is door niks te doen, lekker hoesten en plein publiek zonder elleboog voor de mond of mondkapje op, ook niet als je in het ziekenhuis een volle lift instapt of als je een winkel inloopt . Niks zeggen als je op bezoek gaat, niemand waarschuwen als je gebruik moet maken van een dienst, zo hoorde ik van Evelien, de fysio, taxi en thuiszorg. Maar owee als je een slechte weerstand hebt, en als je nooit eerder besmet bent geraakt, dan ben je de lul.
De koorts is nu weg, het hoesten is een heel stuk minder, maar ik voel me zo slap op de benen als bij een flinke griep met een hoofd nog vol watten. Gelukkig heeft het virus minder vat op manlief, Evelien blijft op afstand en is nog vrij van COVID, houden zo 🤞
Mijn reuk- en smaakzin was helemaal weg, maar begint gelukkig weer langzaam terug te komen. Het eerste wat van smaak doorkwam was citroen, en van geur was dat koffie, maar het smaakt nog nergens naar (heel af en toe meen ik koffie te proeven, maar dat kan ook de wens zijn), en toch neem ik elke dag een kopje om de hoofdpijn wat af te zwakken. En helaas proef ik nog niks van de chocoladekoekjes met suiker, ik probeer het elke dag met eentje, maar ook nu niks nog 😕 ik hang de hele dag in de luie stoel, doe dutjes tussen het niksen door en wacht ongeduldig op beterschap.
En tijdens het wachten zie ik de vogeltjes snoepen van hun silovoer, we hebben heel veel jonge musjes dit jaar, uiteraard waren de vogeltjes gevlogen toen ik zondag deze foto maakte. En helaas dankzij onze roofdieren is het er vandaag eentje minder dan zondag, zo erg. Door Sherlock gevangen en door Fay afgemaakt ☹️Maar onze katten laten zich overdag niet binnen houden, hun stresslevels zie je dan oplopen en bij mij ook vanwege hun geklaag en gekat.
De lavendel, kamperfoelie en de rozen staan volop in bloei, maar ik ruik er niks van, terwijl ik weet dat ze een heerlijke haast bedwelmende geur hebben. Deze foto maakte ik vlak voor we naar bed gingen, ik hoopte dat Fay naar binnen zou komen, maar ze had het veel te veel naar haar zin, terwijl de jongens al in de garage lagen te slapen.
Het bloeiend gras lijkt wel van goud en danst en knispert in de wind
Fay zat vanmorgen te wachten voor de schuifpui toen Evelien als eerste beneden de ramen en deur tegen mekaar open zette, altijd een opluchting, en ik hoop dat ze van haar nachtelijke avonturen weer even haar bekomst heeft en vanavond gezellig met Sherlock en Jon mee de garage inloopt.
Ohhh die covid is er nog altijd. En je bent er goed en lang gammel van.
1 dag na mijn vakantie werd ik ook ziek, zusxwas het al en vriendin ook. Alles opgelopen in de bus waar ook al zieken waren.
Nog altijd longproblemen (astma) en dan weer dit. Nu prednison en andere puf.
Beterschap hoor en doe rustig an!! Doe ik het ook 😉
Hallo Shirley.
Ja, COVID is er nog steeds! En het is net wat je schrijft, men doet maar wat, want het is toch maar een griepje! Nou, niet dus! Vorig jaar, tussen 2 knie operaties in een half jaar, werd ik ook hoesterig en omdat ik nog een test had liggen toch maar getest! Onmiddellijk twee rosé strepen! Bingo.
Geluk bij een ongeluk was dat het ong. 6 weken voor mijn tweede knieoperatie was, dus dat kwam “goed”? uit. Maar het was ook heftig en dan ga je toch afgezwakt de operatie in. Ik heb mij afgeschermd van anderen want je wil anderen niet besmetten. Nu nog moet ik slijm uithoesten en het is bijna een jaar geleden! Hoezo? Griepje? Ik hoop voor jou Shirley dat jij je snel weer beter voelt. Jullie tuin ziet er mooi uit, dat is iets waar je blij van wordt. Ik loop intussen weer als een kievit, en daar ben ik zo blij mee!
Lieve groetjes en beterschap, Ria
Van harte beterschap xx
Ja covid is nog steeds aanwezig en erger nog, het is nooit weggeweest. En de aantallen nemen ook weer toe. Overal in Europa en de VS en andere landen. Helaas verzuimt het RIVM om het goed bij te houden en ook weigeren het publiek te informeren. Daarom weten we in NL niet dat er nieuwe subvarianten zijn en dat deze veel mensen besmetten.
Beterschap voor de zieken en sterktr bij het opknappen.
Wat mij geholpen heeft om mijn smaak snel terug te krijgen was scherp en pittig eten. Ik had alleen de zure smaak (ik ben geen fan van de zure smaak) over, de rest was tijdelijk verdwenen, maar toen ik bewust pittig ging eten had ik mijn smaak weer snel terug.
Beterschap Shirley
Och arme jij! Sterkte en spoedige beterschap!!💞🍀
Las net vanmorgen dat er een nieuwe variant was die ook niet zo leuk is.
Daar zitten we niet op te wachten en ja verder hoor je er nauwelijks nog wat over.
Hoop dat je spoedig opknapt en niets aan overhoudt, want naar het ziekenhuis gaan voor bezoek doe je nu waarschijnlijk niet.
Hopen dat Evelien het niet krijgt.
Je tuin ziet er mooi uit en wat geweldig dat de (schoon)vader van de buren het bij jou ook wilde opruimen. Misschien was die man wel blij met het extra klusje!
Spoedige beterschap en dikke knuffel…uit de verte.
groetjes, Truus uit Drenthe
Na de besmetting bleef ik lang moe, naar toilet en terug op de bank, tot dokter zegde extra magnesium te nemen en dat hielp.
Ik hoop dat je vlug opknapt.
Groetjes, Marte
Covid blijft net als griep die ieder jaar weer veer mensen treft. Er wordt niet voor niets weer een nieuwe campagne gepland voor het najaar.
Smaak kan wel een half jaar duren voor je die weer terug hebt dus gewoon.je koekjes en koffie blijven proberen! Sterkte met alles….
Zelf merkte ik gisteren ook dat ik minder afstand hou tot mijn GGD cillega’s. Dacht .. daar moet ik weer meer op gaan letten aangezien ik in meerdere risico groepen val.
Zelf nog niet gehad voor zover ik weet, maar met al die ouders en kinderen die ik aan mijn tafel krijg op mijn werk verbaast me dat nog steeds!
Ik wens je heel veel sterkte en dat het maar gauw de goede kant uit mag gaan met jullie gezondheid.
Je tuin ziet er prachtig uit.
Meis, ook dat nog. Gelukkig blijft het Perry en Evelien [ nog ] bespaart.
Ik las al in de krant dat de mensen het niet beseffen maar het is echt nog niet weg.
Gisteren in de supermarkt een hevig hoestende vrouw, pppffff.
Ik wens je snel herstel, HOUDOE.
Beterschap Shirley!
Hartelijke groet!