Troosteloos weer, Jon kan er niet om lachen
Er valt ook weinig te zien, en hij springt op de strijkplank achter me
Terwijl ik met het doorquilten van de catlady ben begonnen, niet helemaal blij met het quiltwerk rond en tussen de letters C en A, veel te rommelig en klein, maar ik wilde het niet uithalen, dit valt later toch niet zo op, en ging gewoon verder maar dan met regelmatigere grote bewegingen
Met hier en daar een krul, even kijken, ja, veel beter, maar het ging zo lekker dat ik wel helemaal tot aan de cat lady gegaan ipv alleen de border
Ik wilde de witte stof binnen de border een ander motief geven,
als een soort behang, zoiets als dit
Eerst maar even rond alle poezen quilten, zodat het vast ligt en de veiligheidsspelden er uit zijn, voor het geval ik hier lijnen wil trekken (beter had ik dit voor het sandwichen bedacht en gedaan), hier en daar ga ik over een zwart lijntje met wit garen (je moet wel heel goed kijken wil je het zien, maar het valt mij op)
Voorzichtig aanstippen met zwarte micron Pigma stift en voila, alleen bij de aller rechtse snorhaar heb ik het vergeten nog niet gedaan om het verschil te laten zien
No rest for the wicked, na de regenbui veegde ik zo goed en kwaad als het ging de laatste restjes zand van ons pad af, de lichte stenen die de parkeervakken aangeven zijn nu ook goed te zien nadat ik deze had schoongespoten
Begin van de week maakten we twee keer een rit naar Tilburg, de eerste keer voor een gesprek met de specialist en om te horen of de tweede kuur (geen chemo, maar medicatie ter vervanging van Dexamethason) kon doorgaan, en dat kon, dus twee dagen later zaten we er weer. Nou ja, manlief lag, ik zat, en ik had mijn haakwerkje mee, zo gaat 1,5 uur wat sneller.
Eenmaal thuis maakte ik er nog eentje zittend in de luie stoel, ik had het koud en had de Harbour blanket op schoot liggen. De bloemen maak ik van de restjes (plus extra gekocht) wol van dit project.
Jon vindt het platte kussentje veel fijner om op te liggen, ik had een couponnetje zwarte minky stof gekocht, een stuk van een oud dekbed geknipt en dubbelgevouwen als vulling zodat de nagels er niet door zouden gaan, purrrfect.
Categoriearchief: Kattenhulp
Toch productief
Sherlock en Fay lekker in het zonnetje zaterdag, Sherlock had (en heeft) nog steeds last van zijn voorpootje.
Na een paar dagen van uitstelgedrag besloot ik gisteren toch maar mijn vest af te maken, weken geleden was ik er al aan begonnen maar vanwege het geglibber onder de naaimachine en overlocker was dit niet mijn favoriete bezigheid. De pluisjes vlogen om de oren tijdens het knippen en naaien, nog erger dan wanneer je met ribfluweel werkt. Gisteravond dacht ik hem af te hebben, maar de kraag stond zo lachwekkend slecht, dat die er af ging. Toen had ik het briljante idee om er dan maar gewoon biaisband rond te zetten, wat het er niet beter op maakte. Het vest ging opzij en ik richtte me op verstelwerk waar Sherlock me mee hielp
Vanmiddag waagde ik nog een poging iets van het vest te maken, het alternatief was een kussen, want de stof is zo super zacht. Ik had genoeg voor een brede rand, en van een heleboel restjes maakte ik nog het beleg van die rand, ik zat onder de pluisjes. Ze hadden deze stof ook met grote granny squares, klik hier leuk hè. Als je het niet ziet via de link moet je bij de stoffen kijken onder borg/teddy stof
Ik was blij met het eindresultaat, een heerlijk warme en zachte huisvest met twee zakken er op. Misschien maak ik er ceintuur op, ik heb hier niet genoeg stof voor, maar wie weet heb ik ergens nog een bijpassende kleur katoenen stof liggen.
Sherlock hield zich al die tijd op de achtergrond, als zijn hulp nodig was moest ik hem maar roepen
Hij liep vanavond nog een beetje te mankepoten, morgen gaan we naar de dierenarts als het nog niet veel beter is. Maar eerst moet ik morgenochtend boven stofzuigen en dweilen, en dan naar de tandarts om een 🦷 te laten trekken. De wortel onder de kroon is gebroken en twee weken geleden heb ik hier een penicilline kuur voor gekregen omdat het was gaan ontsteken. De afspraak om de wortel een week later te laten trekken moest ik verzetten toen manlief plots voor een kuur werd opgeroepen.
Verder heb ik geen wilde plannen voor morgen, een rustige middag kan geen kwaad.
Herfstklus
Samen aan het ontbijt, in het begin leek het wel balletje-balletje, wisselen van plaats om te proeven of er verschil zit in de inhoud van de schaaltjes. En elke keer als Sherlock achterom keek vielen er brokjes uit zijn bekje, zo’n morsige eter.
En terwijl Jon en Sherlock hierna naar buiten renden voor de frisse neus, sprong Fay op de toren, ze was de hele nacht buiten geweest en wilde rust. Nog even lachen voor de camera
Halverwege de middag zag ik oortjes boven de tv uitkomen, lekker genieten van het zonnetje op zijn lijf
of wilde hij de tuin vanuit een andere hoek bekijken
Toen manlief even later de tv aanzette, wilde hij ook aandacht en ging lekker in beeld zitten
Wat een bizarre Scandinavische film was dit, een moordenaar op een eiland waar een groep volwassenen een voor een op gruwelijke wijze werd vermoord, op een paar na. Deed me denken aan die gek die jaren geleden vakantie vierende scholieren op een Noors eiland had vermoord. Ik zat meer naar mijn haakwerk te kijken dan naar de film, ik kan niet zo goed tegen gillende, schreeuwende paniekerige mensen, mijn haakwerk werkte goed als bliksemafleider. Lekker vrolijk al.
Vanmorgen mocht ik even bij de tandarts in de stoel plaats nemen, een eerder al ontdekte en toen ontlaste gebroken wortel waarop een kroon zit was vanaf vrijdag weer aan het klieren en ik voelde een dikke bobbel bij mijn gehemelte naast desbetreffende wortel. Hij heeft een penicilline kuur voorgeschreven en volgende week gaat hij de kroon met wortel verwijderen, tenminste, als de boel rustig is. En dan is het afwachten tot het is genezen, kijken wat ik ga doen. Een brug of een implantaat. Het is de derde kies vanaf achteren geteld bovenin, dus als ik lach gaan we een zwart gat zien, dus dat wordt op foto’s een glimlach. Moet ik even op oefenen.
Zoiets als dit dus. Wat ging er vooral aan deze foto waar ik behoorlijk verhit sta te lachen?
Dit was anderhalf uur eerder, toen ik gewapend met zaag, snoeischaar en takkenschaar en even later ook een keukentrapje de bolacacia ging kortwieken.
Omdat we een dezer maanden een geheel nieuwe achterpui krijgen, en de mannen met de twee delen met glas vanaf de oprit naar achteren moeten lopen, moet de doorgang vrij zijn. Dus snoeien maar.
Toen ik op de oprit van de buren stond zag ik Jon zitten
Hij hield alles goed in de gaten
De oprit van de buren schoongeveegd en toen de bende op die van ons opruimen.
Ik dumpte een deel van de takken bij de containers, want ik was van plan om ze gelijk door de hakselaar te doen, maar mijn rechter elleboog dacht hier heel anders over, het zeurde een beetje. Dus de rest van de takken liggen nu uit de weg, tenminste, als we buiten geen was meer moeten drogen.
Het verhakselen kan morgen of overmorgen ook nog als het droog is, en tot die tijd kan ik misschien nog een bloemetje haken?
Miranda was onlangs even op bezoek en had een gehaakte poncho (of shirt?) aan, ook met bloemen, door een vriendin van haar gemaakt.
Leuk over een donker shirtje. Een Magic loop met twaalf bloemblaadjes van een heleboel lossen, en deze op hun beurt weer met losse en halve stokjes tot een vierkant gemaakt. Mmm, ook leuk als tafelkleedje
Sinds een paar dagen slapen we nu onder losse eenpersoonsdekbedden ipv een tweepersoons dekbed, ik werd een beetje moe van hele nachten het dekbed terug over me heen trekken als mijn lief zich omdraaide. DH vond het maar niks nadat hij de eerste nacht steeds last had van een van het bed afglijdende dekbed, nu had hij slecht geslapen, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Dus heb ik zijn dekbed op het voeteneinde en op kniehoogte tussen beide boxspring bedden in met zelfgemaakte bretelhouders aan zijn matras vastgeklemd. (Instopstrook er aan genaaid had ook gekund, maar dit was sneller) Probleem opgelost en we hebben allebei geslapen als een roos 👍
Vreemde vogels
Zondagmiddag stak ik de graskant weer bij (af) en trok me suf aan het onkruid waarbij ik eerst de grond met een spade los moest woelen, en ook de guldenroede bij het meisjesbeeldje werd voor 2/3 deel verminderd, ze verdrongen de hortensia en vrouwenmantels
Een dezer dagen zal ik de rood verkleurende grassen bij het meisjesbeeldje ook uitsteken om ze iets dieper in de border terug te planten, want deze groeien het grasveld in. Wacht, Sherlock wilt ze wel aanwijzen, ik denk dat Fay net een plasje heeft gedaan op de losse grond, en vooraan had ze de grond losgewoeld.
Gisteren was de uitvaart van mijn schoonzus, de zus van manlief. Het was een mooie dienst, en de grote zaal (voor feesten en partijen en blijkbaar dus ook voor uitvaartdiensten) zat zo vol dat achteraan de mensen moesten staan, het leek wel of heel Essen was uitgelopen. Dit gaf veel troost aan de kinderen van schoonzus. Aan het langs de urn lopen van de vele mensen (bijna 300) leek geen einde te komen, al die emoties kwamen wel binnen zeg, en ik was blij met het schouwspel van de spelende eekhoorns in de bomen en over het houten hekje langs het grasveld, waar we vanuit de zaal op keken. Na afloop was er een koffietafel (lunch) voor de familie en genodigden, en het was halverwege de middag dat we pas weer thuis waren.
Vandaag zouden we naar fitness gaan, maar we slaan vanwege vermoeidheid een weekje over, moet kunnen.
Kijk nou toch eens naar deze kapotte bast en allemaal pissebedden en aaltjes die eronder zitten, met een beetje fantasie zie ik een spookgezicht op de stam
De rechterkant van de boom leek dood, gewoon veel last van de droogte gehad denk ik, en aan de meeste takken zitten weer blaadjes in de dop, en de besjes worden met smaak opgepeuzeld door de vogeltjes.
Als ik de foto van de zwarte bast Google, kom ik uit op gruwelijke diagnoses, waaronder een schimmel die dodelijk en zeer besmettelijk is voor de bomen in de buurt en gevaarlijk voor de mens, jakkes. Ik denk dat ik de foto maar naar een kenner opstuur
Ik ontdekte een nasty uitziende monster bij het bijenhotel, nader onderzoek wees uit dat het hier gaan om een de houtsluipwesp. Deze sluipmoordenaar legt eitjes in de cellen waar de bijen hun eitjes hebben gelegd, en de jonkies van de sluipwesp eten de larven van de bijen op 🥺 Gelijk was het gelukzalige gevoel van ons druk bezochte bijenhotel weg. Maar oké, sluipwespen zijn ook heel nuttig, zo is de natuur nou eenmaal; eten of gegeten worden.
De vlinders houden het bij het snoepen van de rijpe peren, een mens kan maar zoveel peren zelf eten, en caring is sharing.
De druiven zijn trouwens heerlijk, ik heb net weer twee trossen naar binnen zitten werken, er zat maar een druifje bij die ik gelijk na doorknauwen uittufte, het smaakte gegist, maar ik zag er niks uitlopen, dus dat viel ook weer mee. De eksters en merels pikken ook graag van de druiven, de katten zitten vaak mekkerend en smekkend toe te kijken maar laten het uit hun hoofd er op af te stappen .
Jon genoot gisteren van het avondzonnetje, zijn vachtje was heerlijk warm
Hij wist dat er vandaag werk aan de winkel was, schaamteloos lag hij er bij terwijl ik nog een paar steekjes bij de maan quiltte, en lag hij even later heerlijk in de weg toen ik de quilt op maar sneed, bijna zat zijn staart onder het mes.
Ophangsleuf en label in één, leek me wel handig.
En dezelfde gelpen waarmee ik schreef (Pentell gel roller voor stof) kwam goed van pas toen ik enkele lichte steekjes langs de bies
donker maakte
Ik had de bies met de hand tegen gezoomd op de bovenkant na, daar waar de ophangsleuf was meegenaaid. Voor de stevigheid deed ik die kant met de naaimachine. Even een stokje uit een herfstquiltje gehaald om er door te steken en klaar is hij. Hij lijkt aan de bovenkant niet recht, maar dat komt door een bochtje in het stokje, ik zal morgen kijken of ik een rechter exemplaar in het schuurtje heb liggen. Het quiltje meet nu 14x 14”.
Jon moest er even van bijkomen, helemaal happy dat onder zijn toeziend oog weer een quiltje af is gekomen.
Hij hangt zolang even aan het alarmkastje, en als het Halloween is zal ik hem met de goede kant voor het raam hangen naast de deurbel, maar tot die tijd kunnen we er zelf van genieten.
Omdat het kan
Toen ik nog voor het ontbijt de PBD- zakken (met plastic, blik en drankkarton) buiten aan de lantaarnpaal op de hoek naast ons huis hing, zag ik een grote dode muis vlak naast de voordeur liggen. De katten waren toen net een half uurtje buiten en eentje had duidelijk niet stilgezeten. Ik wipte de muis met een stokje wat verder opzij, de eksters zouden het beestje later wel ophalen.
Na het ontbijt kwam Jon meehelpen met de krant lezen (ging dus bovenop de pagina liggen waar ik zat te lezen) en nam spinnend het nieuws met me door onder het genot van aaitjes op zijn buik. Zijn haren beginnen weer terug te groeien en er is gelukkig weinig meer van de poedel-look te zien bij zijn poten. Ik vertelde manlief over de muis bij de voordeur en gelijk ging Jon rechtop zitten en keek heel aandachtig naar de voordeur, alsof hij wilde zeggen “Waar bij de voordeur?”. We schoten in de lach, hij snapt dus echt wat we zeggen.
Ik ging naar boven en naaide de blokjes tot stroken en sneed het stitchery lapje op maat volgens de beschrijving, met Jon als controlebewaker
De stroken legde ik er toen naast en WTF? Waarom zijn de zijkanten te kort? Als ik die twee stippeltjeslapjes gewoon op 2” had gesneden ipv de 2,25” volgens het patroon, dan had het wel geklopt. Huh, snap jij het?
Bizar
Ik heb dus van die 2x 2,25” een kwart inch afgesneden en toen klopte het uiteraard wel.
Sherlock sprong vlak naast mijn strijkplankje op tafel, en schrok zo van het geluid van het strijkboutje, dat hij via de snijtafel weer op de grond sprong, Jon hierbij storend in zijn schoonheidslaapje.
Blij dat het naaiwerk klaar is, morgen ga ik het sandwichen en dan lekker doorquilten. Ik denk wel dat ik de naadtoeslagen van de borders van het middenstuk af strijk, want a) ze schijnen door, en b) dan kan ik mooi rondom in de ditch quilten van het middenstuk voordat ik daar los ga. Volgens de beschrijving moest ik naar het middenstuk toe strijken. Raar. Nog raarder is dat ik het nog deed ook 🤪 normaal ben ik eigenwijzer
Ik heb ook veel te veel 9-patches gemaakt, (14 teveel🤣) deze komen vast wel van pas in een poppenwagen dekentje. En nu hangt het even uit het pad en buiten kattenpootbereik, mooi al die kleuren op de designwall.
