Samen aan het ontbijt, in het begin leek het wel balletje-balletje, wisselen van plaats om te proeven of er verschil zit in de inhoud van de schaaltjes. En elke keer als Sherlock achterom keek vielen er brokjes uit zijn bekje, zo’n morsige eter. 

En terwijl Jon en Sherlock hierna naar buiten renden voor de frisse neus, sprong Fay op de toren, ze was de hele nacht buiten geweest en wilde rust. Nog even lachen voor de camera

Halverwege de middag zag ik oortjes boven de tv uitkomen, lekker genieten van het zonnetje op zijn lijf

of wilde hij de tuin vanuit een andere hoek bekijken

Toen manlief even later de tv aanzette, wilde hij ook aandacht en ging lekker in beeld zitten

Wat een bizarre Scandinavische film was dit, een moordenaar op een eiland waar een groep volwassenen een voor een op gruwelijke wijze werd vermoord, op een paar na. Deed me denken aan die gek die jaren geleden vakantie vierende scholieren op een Noors eiland had vermoord. Ik zat meer naar mijn haakwerk te kijken dan naar de film, ik kan niet zo goed tegen gillende, schreeuwende paniekerige mensen, mijn haakwerk werkte goed als bliksemafleider. Lekker vrolijk al. 

Vanmorgen mocht ik even bij de tandarts in de stoel plaats nemen, een eerder al ontdekte en toen ontlaste gebroken wortel waarop een kroon zit was vanaf vrijdag weer aan het klieren en ik voelde een dikke bobbel bij mijn gehemelte naast desbetreffende wortel. Hij heeft een penicilline kuur voorgeschreven en volgende week gaat hij de kroon met wortel verwijderen, tenminste, als de boel rustig is. En dan is het afwachten tot het is genezen, kijken wat ik ga doen. Een brug of een implantaat. Het is de derde kies vanaf achteren geteld bovenin, dus als ik lach gaan we een zwart gat zien, dus dat wordt op foto’s een glimlach. Moet ik even op oefenen.
Zoiets als dit dus. Wat ging er vooral aan deze foto waar ik behoorlijk verhit sta te lachen?

Dit was anderhalf uur eerder, toen ik gewapend met zaag, snoeischaar en takkenschaar en even later ook een keukentrapje de bolacacia ging kortwieken.

Omdat we een dezer maanden een geheel nieuwe achterpui krijgen, en de mannen met de twee delen met glas vanaf de oprit naar achteren moeten lopen, moet de doorgang vrij zijn. Dus snoeien maar.
Toen ik op de oprit van de buren stond zag ik Jon zitten

Hij hield alles goed in de gaten

De oprit van de buren schoongeveegd en toen de bende op die van ons opruimen. 

Ik dumpte een deel van de takken bij de containers, want ik was van plan om ze gelijk door de hakselaar te doen, maar mijn rechter elleboog dacht hier heel anders over, het zeurde een beetje. Dus de rest van de takken liggen nu uit de weg, tenminste, als we buiten geen was meer moeten drogen.

Het verhakselen kan morgen of overmorgen ook nog als het droog is, en tot die tijd kan ik misschien nog een bloemetje haken?

Miranda was onlangs even op bezoek en had een gehaakte poncho (of shirt?) aan, ook met bloemen, door een vriendin van haar gemaakt. 

Leuk over een donker shirtje. Een Magic loop met twaalf bloemblaadjes van een heleboel lossen, en deze op hun beurt weer met losse en halve stokjes tot een vierkant gemaakt. Mmm, ook leuk als tafelkleedje  

Sinds een paar dagen slapen we nu onder losse eenpersoonsdekbedden ipv een tweepersoons dekbed, ik werd een beetje moe van hele nachten het dekbed terug over me heen trekken als mijn lief zich omdraaide. DH vond het maar niks nadat hij de eerste nacht steeds last had van een van het bed afglijdende dekbed, nu had hij slecht geslapen, en dat kan ook niet de bedoeling zijn.
Dus heb ik zijn dekbed op het voeteneinde en op kniehoogte tussen beide boxspring bedden in met zelfgemaakte bretelhouders aan zijn matras vastgeklemd. (Instopstrook er aan genaaid had ook gekund, maar dit was sneller) Probleem opgelost en we hebben allebei geslapen als een roos 👍