Categoriearchief: Baby quilts

Snelle babyquilt

Een maand voor de afleverdatum arriveerde een heel klein babymeisje bij een collega van DH en DS, en moest ik snel aan de slag, dacht ik. Ik had een mooie romantische rozenstof

en genoeg witte stof om dit patroon te maken, van de Missouri Quilt Company, het is echt de moeite waard om daar op zoek te gaan als je snelle quiltpatroon zoekt. Let wel op dat door de snelle-snij-stik-snij techniek je vaak met blokken eindigt die zeer onstabiel zijn, alles schuin van draad bedoel ik daarmee. Voorzichtigheid is geboden met strijken en zo. Dat gezegd hebbende gaan we verder:

De tutorial is een 6 minuten durend filmpje, maar voor wie liever iets op papier heeft staan is het patroon ook hier te koop.

Ik had geen idee hoe de quilt zou worden met de gekozen stof, er leek weinig contrast te zitten in de kleuren, maar ik waagde het er gewoon op. De banen van de stofprint liepen in de lengte van de stof, ik had 125 cm van deze stof, daar moest ik het mee doen. Ik sneed uit de lengte 4 stroken van 1,10 en uit de witte stof uit de breedte 4 stroken, eerst even kijken hoeveel blokken ik hier uit kon halen, om zo uit te kunnen rekenen of ik wel genoeg stof had voor ene babyquiltje van ongeveer 100x 120 cm. Gelukkig is het gelukt! Ik haalde uit 3 stroken crème en 3 stroken bont 6 blokjes van 8,25 inch (21 cm). Handig om zo uit te rekenen als je een Jelly Roll gebruikt. (maar snijd je zelf dan heb je voor 3 stroken (van 2,5) 19 cm stof nodig.

Dit quiltje van 100×120 cm is gemaakt van 30 blokken, reken maar uit.
Oh, wil je dat ik dit doe? Vooruit dan maar:
30 blokjes= 5 keer 6 blokjes 😉 dus heb je van bonte stof 5x 19 cm nodig, en van de effen stof hetzelfde, dus van beiden een meter.
Maar je hebt altijd wat snijverlies doordat je na elke 5 stroken snijden of zo even even de snijlat haaks op de stofvouw moet leggen en dan de stof recht af moet snijden. Als je nl strook na strook snijd afgaande op de lijnen van de liniaal, dan raak je vaak ongemerkt een beetje uit het lood tov de stofvouw. Maak je nu niet na een x-aantal keren snijden deze correctie, dan zie je bij het openvouwen van de strook een lichte (of zware) V vorm in de vouw. Niks mis mee zou je zeggen, maar dit deel kan je gewoon niet gebruiken, tenzij je freestyle wilt gaan met de blokken, maar niet op mijn klok(*1), dus ik snij wel elke 5 stroken of zo, en ja, dan ben je soms een halve cm aan stof kwijt. En vele halve centimeters maken snel een decimeter.

De twee 3-baans-stroken tegen elkaar genaaid en gestreken (kijk maar in het filmpje hoe) ging ik vrolijk snijden, ik heb een driehoeksliniaal, maar je kan het overal mee snijden, zolang de punt die tegen de stiklijn ligt 90 graden is

het liniaal steeds draaiend snijd je zo de hele baan door,

elke keer ligt de punt tegen de stiklijn aan. Snijd de hoekjes af

zodat de gesneden delen eenmaal open gestreken mooie vierkantjes vormen zonder oortjes op de hoeken.

En dan komt het heerlijke uitleggen,

verdelen van kleuren en verbazen over het verrassend resultaat!
Toen de top klaar was (dezelfde dag) hoorde ik van DH dat het kraambezoek pas over een maand of zo was, om het gezin bij te laten komen van de komst van hun tweede kindje. Dát had hij nou net niet moeten zeggen, want toen ging ik in de relax stand voor tien dagen.

Gelukkig greep ik mezelf weer bij de kladden, hij moest toch af komen, en met een mooie wollen vulling en een lief achterkantstofje ging ik aan de slag, sandwichen op de lattenmethode (ik heb bovenaan in mijn blog een mapje met tutorials, kijk maar) vastgezet met veiligheidsspeldjes, en doorquilten met kleine en wat grotere rondjes, en rondje in rondje, ik zat te genieten. Zie dat de onregelmatigheden van de rondjes echt niet opvallen in het grote geheel, en al helemaal niet als de quilt gewassen is, dus relax en geniet van het proces.
De King Tut garen beviel me toch niet zo, dus ging ik over op een dunnere glanzende Aurifill , en dat quilte veel lekkerder, het voelde minder hard aan.

Wel viel het me op dat ik de quilt beter diagonaal onder de machine kon leggen zoals op de foto hieronder, draadrichting van de stroken lopen nu ook van links naar rechts of van rechts naar links;

je hebt je handen links en rechts van de naald en als je dan de boel strak houd (niet door trekken, maar gewoon door gezonde spanning op de stof te houden) en de schuin van draad loopt ook van links naar rechts zoals op de foto hieronder

zou je de boel mogelijk kunnen uitrekken en dan zou je mogelijk rek naar de randen kunnen quilten met golvende randen als gevolg. Ik schrijf nadrukkelijk mogelijk, want dit heb ik niet wetenschappelijk bewezen, maar ga op mijn gevoel en verstand af. Uiteraard kwam Loki ook even testen of de quilt lekker zat,

ik zag wel dat ze op tafel zat, maar niet dat ze ook op de quilt zat, en opeens voelde ik flinke weerstand toen ik het wilde doorschuiven, en diep beledigd sprong ze van tafel af om boven naar haar vriendje te gaan, want daar mocht ze wel op de quilts liggen.

op het gras leggen voor de foto, en toen de bies erop zetten, schuine stroken gesneden uit de resterende rozenstof, en ik hield nog een stukje over. Oh zie ik daar golvende randen

snel in de wasmachine, bonte wasprogramma met 800 toeren, en daarna plat liggend op een niet afgevende dikke quilt laten drogen. Hij is heel mooi uit de strijd gekomen,

het ziet er heerlijk romantisch uit en voelt lekker soepel en zacht aan. Nog een detailfoto na het wassen en drogen bij daglicht, een fris ogend romantisch meisjesquiltje. En nu op naar het volgende babyquiltje, voor een jongetje deze keer, ben benieuwd wat voor patroon het gaat worden. 🙂
*1: niet op mijn klok: not on my watch. (niet als ik het voor het zeggen heb)

Verse quilts

Voor twee niet meer zo kersverse baby’tjes (de tandjes zijn al bijna doorgebroken) heb ik afgelopen voorjaar twee kleine quiltjes gemaakt, de tops waren al voor de zomer klaar, eentje had ik zelfs al doorgequilt, maar toen kwam de verhuizing en daarna kon ik de quiltjes nergens meer vinden. De tweeling was nog niet geboren, dus geen paniek, maar nadat vorige maand de kraamvisite-datum werd geprikt op half januari (we gaan met een hele groep oud-collega’s) begon ik hem toch wel te knijpen, en in gedachte zag ik mezelf al nieuwe quiltjes maken.

Vorige week wilde ik de stapel dekbedden en kussens die in zakken in de hoek van onze slaapkamer naast de kledingkast liggen goedleggen nadat Zopje er een zooitje van had gemaakt, en ik zag onderop de omgevallen stapel een grote zwarte vierkante ritszak waarin volgens mij de quilts zaten die van het logeerbed uit ons vorige huis afkwamen. Hoopvol keerde ik de tas op ons bed om, en jawel, tussen twee opgevouwen quilts zaten de babyquiltjes! Helemaal blij heb ik ze de volgende dag afgemaakt en gewassen, ze kwamen mooi uit de droger,ik was wel blij met de colorcatchers, die kwamen er knalroze uit!

en de andere,
Ik had nog een leuke egeltjesstof in hetzelfde groen liggen waar de binding van 2,5 inch mooi uit kon, de Clover knijpertjes had ik ook weer gevonden om zo de binding er op te kunnen zetten, heel handig!

nu nog even twee labels maken, waarom heb ik dat ook niet gelijk gedaan?
Nou, hierom:
Ik ga voor twee lieve echtparen twee quilts maken (elk eentje), en van een kreeg ik al hun wens door, namelijk de Mesmerized quilt in roze/grijs; het is een Log Cabin patroon, maar dan met een andere layout dan de klassieke. Het patroon komt van Piece N Quilt , je kan het patroon downloaden tegen betaling bij de FatQuarterShop.
De drie gele proefblokken die tegen mijn designwall zijn geplakt zijn enorm, ik schrok er even van, 🙂 elk blok meet 12,5x 12,5 inch (bijna 32 cm) ik wilde eerst zien of het patroon klopte, wat is het leuk om te maken! Uit 1 FQ haal je precies 3 blokken als op de designwall, ik heb al gezien dat ik 26 grijze FQ’s nodig heb, en dan nog 5 meter roze stof, hier zit dan de binding ook meegerekend. Als je uit eigen voorraad kan pakken is het een mooie stash killer, en dus ga ik er voor mezelf voor de lol ook eentje maken.

Top na top

Het gaat weer wat beter met mijn pols, als ik voorzichtig aan doe -dus niet alles achter elkaar willen snijden maar uitsmeren over een of twee dagen- dan kan ik nog wat met de gesneden lapjes doen, en dat voelt weer heel lekker! Jullie zagen in mijn vorige blog dat ik aan een babyquiltje was begonnen,
Schermafbeelding 2015-06-11 om 14.51.07
Na drie keer zuchten was de top klaar 🙂
Wat mij erg beviel met het naaien, was het webben (zal vast wel een andere naam hebben), dus je naait alles als een ketting aan elkaar, en dan hoef je alleen maar te strijken en om te vouwen en weer te naaien, zonder dat er een speld aan te pas komt liggen de kruispunten al strak tegen elkaar aan.

het vergt wel enige organisatie, afwezigheid van op tafel springende katten én oplettendheid, maar dan komt het ook mooi uit.

Na nog een paar keer zuchten, na het zoeken van een geschikte randstof bij de andere stofjes die ik voor mijn verjaardag had gekregen van dochterlief, een knalroze satijn door mijn moeder geverfd,

kwam ook de tweede top klaar! Ik heb niet gelet op hoe de printjes kwamen, dat de meesten mooi als wieken aan de molen van richting veranderen is puur toeval.
Schermafbeelding 2015-06-11 om 14.38.33 Het zuchten bij deze top kwam van ver toen ik er achter kwam dat een grote print zoals die bollen niet zo geschikt is voor dit patroon, ook omdat je moet opletten dat de kleine driehoekjes nog wel opvallen. Ik heb heel even overwogen deze bollenstof te vervangen door een andere stof, maar gelukkig kon ik loslaten. Het eindresultaat is een vrolijke quilt, en als het een huilbaby is, ligt het niet aan dat ene printje dat niet klopt.

En top drie is ook al in de maak, niet voor een baby, tenminste, niet dat ik weet 🙂 , van een bij Mascha gekochte charmpack,

en de bordeaux rode stof die ik nog had is prachtig gevlamd, niet van Moda (van stof.dk), en de kleur zit er precies in. De vierkantjes heb ik 2 inch gesneden. Door later alle blokken aan elkaar te naaien worden de rode hoekjes nog kleiner en dus iets subtieler.
Lekker ketting naaien,

ketting strijken en ketting omstrijken,

het fijne van niet eerst losknippen is dat de stoffen strak blijven liggen tijdens het omstrijken van de hoekjes en je de minste kans op vervorming krijgt.
En dan is het een kwestie van de juiste hoeveelheid omgestreken hoekjes eraf knippen, en tegen de muur plakken. De afgeknipte hoekjes gaan deze keer in de zak voor een dame van de bee die ik er heel blij mee maak.

Eerst wilde ik de printjes mannetje aan mannetje leggen,

of moet ik zeggen: dametje aan dametje, want het zijn wel erg vrouwelijke stofjes, maar ik vond het een beetje te zwaar en te druk ~~en te saai~~, en toen ontdekte ik een sjieke Rudolf Randolph die wel met de dames wilde flirten, gelukkig heb ik nog twee meter van deze lichte stof, dus ook genoeg voor een mooie rand,
en kijk eens aan, dit is volgens mij helemaal raak! Lekker luchtig, zomers. De stofjes heb ik nog niet goed verdeeld op de wand, ik heb toen het idee in me opkwam snel gesneden en geplakt. Morgen snijd ik de rest van de lichte vierkanten, ik wilde eigelijk achter mekaar door doen, maar gelukkig greep mijn verstand in.

Babystapjes

Ik ben aan een nieuwe quilt begonnen, na het maken van blokken voor de loterijquilt voor de bee

begon het erg te kriebelen; ik gebruik stoffen die ik voor mijn verjaardag heb gekregen van Evelien (in ’13 &’14 ) gekocht bij Birdblocks, en stof door mijn moeder geverfd voor de rand, het gaat een babyquiltje worden. (Het snijden van de stoffen heb ik ook in babytempo gedaan)

Ik kreeg een vraag hoe ik het deed met het naaien van de blokken, of ik niet in de war raakte met de kleuren. Ik maak gewoon een mini versie van waar welk stofje komt op mijn designwall, en toen ik tevreden was plakte ik kleine stukjes op papier,

en heb alle gesneden lapjes op deze volgorde gestapeld en genummerd.
Mocht ik het nou mee naar de bee willen nemen, dan zou ik elk stapeltje apart in een zakje stoppen, en de layout meenemen. Of ik naai op de bee alleen maar de hoeken, en stop ze dan steeds weer terug in eigen zakje.
Ik heb eerst de randblokjes gemaakt, vond het zo handig hoe Janny het had gedaan met de loterijquilt 🙂

Een andere vraag was hoe ik deze blokjes bij de hoeken netjes kreeg.
Begin door de stof die je wilt gebruiken goed te strijken, vouwen en rimpels eruit, evt met versteviger (Mary Ellen’s Best Press is heel fijn), strijk de stof niet te hardhandig, hij mag niet uitrekken. Uiteraard zijn er nu in mijn gebruikte en gesneden stoffen vouwen te zien, een typische “do as I say, not as I do” geval.

Hoe ik het verder wel doe: ik check eerst of de gesneden blokjes kloppen van afmeting, dus dat ze echt (in mijn geval) 10x 10 of 5x 5 cm zijn. Met het snijden kan je hier al mee de fout in gaan, door het lijntje van de 5 cm naast de rand van de stof te leggen ipv precies op de rand van de stof. Je snijdt dan geen 5 cm brede strook maar een heel klein beetje smaller.
Goed:
Fout: Kijk hier voor foto en uitleg in het Engels:
http://quiltville.blogspot.nl/2012/02/making-cut.html
Ik werk trouwens niet graag in centimeters, omdat mijn naaivoetje een kwart inch voetje is, en je na het naaien op rare eindgetallen uitkomt, maar soms kan het niet anders, of (en dat was nu het geval) ben je in een vlaag van verstandsverbijstering al klaar met snijden en vraag je je af waarom je in vredesnaam de centimeterlat heb gebruikt!
Met het opnaaien van het kleine vierkante blokje op de hoek van het andere lapje plak ik het met de lijmpen op de hoek even vast (heb problemen met spelden) zodat het niet kan verschuiven,

Zien jullie dat (middelste) dunne zwarte lijntje op mijn naaimachine? Dat loopt loodrecht op de de naald af en geeft de middenlijn aan van het vierkante lapje, als de naald in de punt van het lapje staat en de andere punt van het lapje precies op het lijntje blijft tijdens het naaien. Op deze manier hoef ik geen lijntjes te tekenen op mijn lapjes. Maar nu is het kleine vierkantje van dikke stof en moet ik de naad een tikje smaller naaien, dus heb ik de naaldstand 1 tikje naar rechts gezet maar houd wel gewoon het zwarte lijntje aan als richtlijn.

Op deze manier naai ik tegen de middenlijn aan vanaf de buitenpunt gezien, dus ik naai niet precies in het midden diagonaal door. Als je wel precies in het midden diagonaal naait, en je vouwt het hoekje om, dan heb je hele grote kans dat het driehoekje dat je omvouwt nét niet groot genoeg is om het blok weer vierkant te maken. Dit komt door de dikte van het garen en de stof in de naai/vouwlijn. Hoe dunner de stof en het garen is, hoe minder stofverlies er is in de vouw.

Naai naast het stiklijntje, haal dan het vorige (linker) stiksel uit, en klaar ben je

Door net naast het lijntje te naaien is het driehoekje nu wel groot genoeg om een exacte vierkant te krijgen. En nooit de punt tegenhouden tijdens het begeleiden van de stof, het is rekbaar en dan ga je rare vormen krijgen. Je moet het losjes vasthouden (met vinger, satestokje, tornmesje of pincet, en het transport van de naaimachine zijn werk laten doen. Boventransport (in de vorm van een voetje of ingebouwd) is een aanrader met patchwork.
Afknippen en naad van punt weg omstrijken

En dan kan je met het omstrijken van het driehoekje ook nog de mist in gaan, doordat je te hard duwt tegen de naad aan, waardoor het vierkantje vervormt (de vouwlijn is op de schuin van draad, dus rekbaar). Alles met beleid.
En dan naai je de blokjes twee aan twee aan elkaar zoals hier, wel eerst kijken hoe de anders gekleurde hoeken moeten liggen.

en dan naai je de twee helften met de naden stotend tegen elkaar aan.

Let op dat je niet gaat afzwaaien met de stiklijn, dus je naadbreedte blijft de hele rit even breed, zowel in het begin, bij de grote hobbel van de naden bij elkaar, als ook op het einde. Vooral op het einde gebeurt het dat de naad te smal of te breed wordt, gewoon omdat je het stofje niet kan begeleiden zodra het vlakbij en onder het voetje beland. Je kan met een pincet een heel eind komen, en je kan door rustig te naaien met je linkerhand het stof de goede kant op te sturen.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt. Ik meet nadat ik 1 blokje heb genaaid altijd of de eindmaat van het blokje klopt, en zo niet, dan pas ik de naadbreedte aan, tikje breder of smaller, en trek dan pas het foute naadje uit (gewoon het bovendraad of onderdraad er uit trekken, net welke het makkelijkste gaat.

Nog een tip: naai de blokken allemaal op dezelfde naaimachine.
Wat ziet het er nu al leuk uit!
Quilting is sharing!

Vrolijke babyquilt

Toen ik eind Augustus hoorde over een kennis die half September zou gaan bevallen van haar eerste baby, had ik niet veel aansporing nodig om voor deze nieuwe wereldburger een quiltje te maken; niet wetend of deze kennis ook op mijn blog mee las heb ik hier niks over geschreven, de conceptie en bevalling van deze quilt is wel op facebook in beeld gebracht, zonder geluid.

De blokjes werden op maat gesneden, ook een verse stapel kleine lapjes net gescoord bij de uitverkoop van Quiltshop Leur kwam er bij,

en al snel naaide ik met het zonnetje mijn naaikamer in schijnend blok na blok, wat is dit toch een leuk patroon, en zo makkelijk en snel, het komt uit van McCalls Quilting klik hier als je het PDF-patroon wilt afdrukken

Toen ik er genoeg had gemaakt, werden de blokjes op de grond in de hal neergelegd, en van bovenaf kijkend kon ik zo zien welke verschoven moesten worden voor balans, het is leuk om dan te zien dat iedereen in huis aanwijzingen geeft, wel heel handig.

De losse blokken werden in een middag aan elkaar genaaid tot een top, en toen werd de wollen vulling uitgetest die ik net had gekocht, want ik wilde zeker zijn dat de vulling wasmachine- en droger-proof was, in het kader van eens maar nooit weer.

Het sandwichen gebeurde op tafel, zonder toeters en bellen, de achterkantstof had ik eerst glad gestreken neergelegd, de vulling lag er losjes op, en daarop de top, ook weer netjes glad uitgestreken (wel had ik het midden bepaald van alle lagen om te zorgen dat het mooi recht zou liggen, want met zo’n borderstof staat het wel het mooist als het een beetje recht loopt langs de rand; het vastzetten gebeurde met veiligheidspeldjes, en het doorquilten met een vertrouwd patroon op de naaimachine; op 1.51 begint het patroon, daarvoor zijn het opwarm-oefeningen om de lussen mooi regelmatig te maken
[youtube https://www.youtube.com/watch?v=D4k61PYzj7U]
zie je geen filmpje, klik dan hier; het is een doorlopend patroon wat ook heel goed te doen is voor beginnende machinequilters, en al helemaal als je een quilttop hebt die in gelijke vierkantjes is opgedeeld. Ik gebruikte een mooie Aurifil garen voor boven én beneden, met een universeel naald nummer 80 ging het prima.

Loki wilde me hier graag bij helpen met vasthouden, de schat

maar ja, op een gegeven moment begint het toch tegen te werken, zo’n contragewicht achter de machine, en moest ze er af. Het quiltwerk ging heel vlot, het was op een middagje klaar, dat heb je met zo’n snel patroon en ja, ook dat het een quilt van 135x 105 cm is scheelt een slok op een borrel. (door het quilten krimpt hij wel iets van 5 cm in de lengte en breedte, en na het wassen& drogen is hij nog een keer 5 cm kleiner.) Heel tevreden was ik over de achterkant

Het haaks afsnijden en de binding er op was het laatste klusje,

“het begint er al op te lijken”, zie je de muis denken. 5 Meter biaisband maken was een feestje, want wat had ik hier een leuke stof voor gevonden in mijn kast,

in kleuren waar niet iedereen aan denkt om het als binding te gebruiken, “spuuglelijk” is het woord wat bij sommigen misschien in hun hoofd opkomen bij het zien hiervan, maar het is perfect voor veelkleurige scrapquilts, en al helemaal als het schuin van draad gesneden wordt, want dan vallen de naden met minder vloeiende kleurovergangen niet op. Bedenk dat je maar een hele smalle bies zult zien als hij er op zit, echt, het doet dan geen zeer meer aan de ogen, de zonnebril kan dan af.

Uiteraard hield Loki weer de wacht toen ik de binding vast zette, hier en daar probeerde ze de boel recht te trekken, de boef,

het quiltje heb ik gewassen met een paar colorcatchers op 30 graden en 1200 toeren centrifugeren, en daarna in de wasdroger om kastdroog te laten drogen, hier hangt hij op 3 September even aan de lijn voor de foto, hij lijkt scheef, maar dit komt door de wind.

Zopje komt aanlopen, hij ruikt een verse quilt en baalt dat hij er niet op kan liggen.

Nee jongen, quilts die ik voor een ander maak verdwijnen na het wassen buiten bereik van katten tot ze het huis uit gaan naar hun nieuwe eigenaar, of in dit geval, eigenaresje, zie ze hier eens als een duikelaartje op de quilt liggen, ik hoop dat dit meisje heel veel plezier heeft van haar quiltje waar zoveel op te zien is, het is met liefde gemaakt.