Daar zitten ze dan, tegen de muur geplakt naast de scrapquiltblokjes waar ik al heel lang niks meer aan heb gedaan, ondanks dat ze in het zicht zitten.
Mooi he
op maat geknipt met een royaal randje naadtoeslag, en zo omringt door het wit van de designwall vind ik het er heel mooi uit zien ?
“Niks meer aan doen”, sprak ik hardop tegen mijzelf, Arya antwoordde met een lief miauwtje. Ze lag in het hoekje naast mijn naaimachine en deed alsof ze sliep, maar hield me nauwlettend in de gaten. Ik zat nog geen tien tellen op de wc toen ze me riep, en toen ik terug riep hoorde ik haar voetjes trippelen op het zeil op de overloop; ze bleef bij de wc-deur wachten tot ik weer tevoorschijn kwam. Even later lag ze weer tevreden te wezen op het plekje naast mijn naaimachine terwijl ik loterijblokjes maakte voor het Belgisch quiltweekend eind september. Paars en geel was de opdracht, twee 5” blokjes voor één lootje (4,5” zonder naad), wie weet maak ik er nog meer, ze zijn zo simpel om te maken.
We mogen voor het quiltweekend ook nog een klein tasje, zakje of etuitje maken als cadeautje voor een ander, maak je er geen is het geen probleem maar dan krijg je er ook geen terug. Ik heb leuke stof en ideeën zat, nu nog de uitvoering er van ?
Toen ik de stitcheries op maat knipte, zag ik dat ik wat had vergeten rond de buitenrand, dit was snel verholpen, ook al was het onhandig werken met zo weinig houvast.
De tekenlijntjes die je hier ziet zijn uitstrijkbaar, gedaan met een friction pen. Oh dit is ook weer zo’n schattig prentje, Anni Downs kan er wat van.
Tag archieven: The Simple Life
Wie niet waagt
Eind juli las ik dit artikel
En aangezien ik een paar goed gewortelde stekken van de klimhortensia had staan, wilde ik het wel gelijk uitproberen, ook al was het nog erg warm en droog, en ik had al gelijk een leuke boom in gedachten: de Japanse kers in de voortuin. Dit is een geënte boom en heeft een joekel van een stam
Ik maakte de prachtig bruine grond aan de voet van de boom een beetje los, het leek wel bosgrond, puur bladcompost en het rook heerlijk. Hier zou de hortensia het wel naar zijn zin hebben. Ik maakte de grond goed nat, zette er twee stekjes in en nadat ik het weer goed water had gegeven dekte ik het af met een royale laag eigengemaakte bladcompost.
Toen ik het voor de tweede keer na aanplant water gaf zag ik in elke bladoksel nieuwe uitlopers zitten, dus dat gaat goed
Helaas zit er ook een vraatzuchtig beestje dat aan de blaadjes knabbelt, hopelijk niet hetzelfde beestje dat de jonge Euonymus plantjes op zit te vreten? Ik vrees namelijk dat dit de buxusmot is ? de motjes zoeken deze plantjes niet op om er eitjes op af te zetten, maar als er nog larven in de grond zitten na het verwijderen van de opgegeten buxus, dan eten de hieruit ontpopte rupsjes gewoon wat ze voor handen hebben (niet van alle planten, maar de Euonymus helaas wel)
Ik zou naar de vogeltjes willen roepen: ”hier zit vers eten”, maar dat werkt niet; ik heb trouwens nog geen enkel rupsje ontdekt, ik moet er wel haast voor gaan liggen zo klein zijn die plantjes, maar niet nu. Het regent en bliksemt. Zodra het droog is, zal ik eerst de grond onder deze plantjes ontdoen van blad en zulks, zodat de eventueel aanwezige larven geen dak meer boven hun hoofd hebben.
In de zijtuin heb ik ook twee klimhortensiastekken geplant vlak naast een boom.
En ook hier zie ik al dat hij het lekker naar zijn zin heeft en kleine uitlopertjes maakt, en geen gaatjes in het blad, dus geen rupsjes alhier.
Oh welkome nattigheid, gisteren/vannacht is er al veel gevallen, de meter gaf 20 mm aan, maar hij staat schuin en er zwiept regelmatig een Phlox boven, dus niet echt betrouwbaar meer. Ik houd het maar bij “de straten staan blank en de vijver loopt over, dus is er veel gevallen”.
Ik ben blij dat ik gisteren het citroengras binnen heb gezet, want de temperatuur is flink gekelderd, 20 graden koeler dan vorige week, hier houd hij niet van. Nog even en dan ga ik er een stengel van afsnijden om door de noedelsoep te doen
Hup, weer een flits en een donderslag, de katten rennen achter elkaar puitnat naar binnen, glibberend over de plavuizen, snel een hapje eten en dan een rustig slaapplekje zoeken. Ik ga lekker een vest aantrekken (wie had dat vorige week gedacht dat we het nou koud zouden hebben?) en dan blokjes op maat snijden, want ooooh ik heb ze allemaal af!
Dit was weer een leuke om te doen, afgemaakt tijdens het bijkletsen met Miranda, jammer dat ze klaar zijn. Ik had zeer verantwoorde koekjes gebakken, beetje flauw in de zin van “er had wel wat zout in gemogen”, maar na het tweede koekje viel dit niet eens meer op. Dit kwam ook door de pittige nasmaak, gember-/peperachtig.
Lekkere suikervrije, zoutloze, vetarme, koolhydraatarme, lactosevrije en veganistische koekjes recept. Kortom, alle fronten zijn gedekt en dan toch best wel lekker ook, hoe is het mogelijk ?
Havermoutkoekjes met noten
100 gr grof gehakte notenmix (of walnoten of hazelnoten)
1 rijpe banaan
Handvol cranberry’s of rozijnen naar wens
1 theelepel koekkruiden
1 theelepel kaneel
1 theelepel bakpoeder
1 eetlepel kokosrasp
125 gr havermout
Oven voorverwarmen op 200 gradenC
Bakplaat bedekken met bakpapier
Alle droge ingrediënten door elkaar mengen
Prak banaan fijn en kneed dit samen alle ingrediënten tot een deeg
Maak hiervan 12/15 balletjes en druk ze plat op een bakplaat.
Bak koekjes 15 minuten
Afkoelen op rooster
fijne dag ??
Sloom
Wat een weken hebben we achter de rug, heerlijk dat de temperatuur weer onder de tropische waarde zit, want er kwam niet echt veel uit mijn handen. In de vroege of late uren kon ik wat tuinieren, vaste planten selectief water geven zoals deze die gelukkig nu fris en vol in bloei staat maar op hete dagen bijna stond te verpieteren.
Regelmatig uitgebloeide bloemen en onkruiden in de plantenvakken verwijderen, maar daar waar het niet concurreerde met de vaste planten liet ik ze bloeien, want de insecten smullen van de nectar, zoals deze klaver aan de rand van de vijver.
Dit geel bloeiend geval stond hier opeens, meegelift met een andere plant of uitgezaaid door vogeltjes, ook zeer geliefd bij insecten
De paars bloeiende Monarda in een pot -nou ja, in een emmer- stond even onder de trompetbloeier om het tegen een harde slagregen te beschermen, buitje duurde maar een minuut of tien, gelukkig had de rood bloeiende Canna er geen last van
Tweemaal daags hanging baskets water geven, deze zou ik bijna vergeten, hangend en half verstopt onder de druif die het geweldig naar zijn zin heeft. Met zijn diepe wortelgestel heeft hij geen last gehad van de droogte. Vorige maand heb ik heel wat trossen verwijderd zodat de druiven die blijven hangen groter worden.
Opeens was het tijd om de uitgebloeide lavendelplantjes te snoeien, met een beetje geluk gaan ze in september weer bloeien, net als vorig jaar na aanplant. Het grasveld ziet er niet uit ? vol onkruid (ook bloeiend klaver, ik laat het maar even zo) en veel kale plekken,
ik overweeg om een deel van het grasveld te verwijderen door de borders breder te maken of door in het midden een brede border met sedum en zulks te beplanten, even goed over nadenken voordat ik de schep in de grond ga zetten.
Dit is de zijtuin vanaf naast de schommelbank bekeken, na afgelopen regenachtige dag en ochtend; hier zitten we als we gaan BBQ-en of gewoon eten, dit deel van de tuin staat eind van de middag in de schaduw, de zijkant van het huis zit vanaf het middaguur al in de schaduw. Dus om dit deel tot aan de schommelbank om te toveren tot een border is geen optie.
Binnen had ik een handwerkje onder handen
Weer is er een lief stitcherietje van The Simple Life af, ingekleurd met Derwent watercolor potloden ipv applique.
Verder heb ik nog wat genaaid voor mezelf; ik had een leuke soepele stof met een klein beetje rek voor een jurk, een bloes en rok, of twee bloesjes, en besloot op de heetste dag van de maand deze techniek voor een halsrand afwerking te proberen, met dit als resultaat.
Het is een simpel bloesje met aangeknipte mouwtjes, en de stof is zo soepel dat het knippen en naaien een hele uitdaging was; het volgende bloesje is wel al geknipt maar wacht op een uitgeruste naaister en een echt koele dag om het te tackelen.
Het laatste stitchery blokje zit in de ring
Bijna klaar en dan gaat het patchwork beginnen om er een heuse quilt van te maken, ik ben benieuwd ?
Maandag prikdag
Maandagmiddag was er weer bee bij Miranda, op de heenweg liep ik nog even door een parkje langs de Watermolenbeek in Roosendaal. Het was heerlijk om in de schaduw van de bomen te wandelen, en het bruggetje over lopend zag ik heel veel bloeiend spul, het liep slingerend door langs de waterkant, prachtig! Ik denk dat het paadje gemaakt is door de vele ganzen die hier zitten.
Toen ik het bruggetje over was, draaide ik me om en nam ik deze foto, rechts van het pad heb je nog een leuk wandelgebied tussen bomen en langs het water.
De wind speelde in de tuin bij Miranda net zo hard met de lapjes en borduurdraadjes als wij, af en toe vloog er wat door de lucht, maar nooit ver weg om het niet meer terug te vinden. (Na de tweede keer werden de losse spulletjes beter opgeborgen) Tegenover me zat Angela te borduren, dit is een foto van vorig jaar, ze is wel ietsje verder dan op deze foto, maar niet heel veel verder; ze werkt er alleen op de bee aan. “Komt wel af voor de kerst, alleen zal het niet die van dit jaar zijn”, zei ze droogjes.
en rechts van me zat Franka hexagonnetjes aan elkaar te naaien, geen foto hiervan gemaakt ?
Wel van het affe blok van Miranda
En van mij kwam dit borduurtje van The Simple Life (Anni Downs) af, beetje blauwige gloed zit in de belichting, in het echt is het witte stof.
en kon de een na laatste in de ring
Ik moet daarna nog het schildpadje te doen, hieronder zie je de quilt op een tentoonstelling van Quiltshop Leur in 2017
Bee en meer
Maandagmiddag ging ik naar de minibee bij Miranda
die bezig was met lieve applique
Oh die beestjes
Franka was al flink opgeschoten met haar borduurwerk
Een beauty
Volgende keer is hij vast klaar
Ik kreeg mijn stitchery bijna helemaal af
De rest deed ik thuis
Mmmm wat een snoepje
De volgende ligt alweer klaar
Eerst Pokemons vangen,
Zo grappig om gisteren met het zonnige weer Snorlax overal te zien liggen, alsof ze lagen te zonnebaden.
Toen ik thuis kwam ging Jon voor mijn voeten liggen, lekker lui
De geraniums bloeien zo mooi, de kleur is echt zo fel paars
En de witte bloemen lijken licht te geven in het schemerlicht
Nog meer paars in de voortuin,
ik had het er vrijdag bijna uitgetrokken, denkend dat het onkruid was, maar nu het zo mooi bloeit en geliefd is bij de bijen laat ik het staan, geen onkruid dus meer. Ik zal ze komende dagen wel selectief gaan uittrekken, ze moeten natuurlijk niet de andere vaste planten hinderen. Het zaad van deze plantjes zat in een zakje veldbloemen voor bijen en vlinders, een paar meter verderop gezaaid.
In de achtertuin staat de boerenjasmijn volop in bloei, en vlak voordat ik deze foto maakte zat hij vol met jonge meesjes, het gekwetter was niet van de lucht toen ze van hun ouders eten kregen, en wat vlogen ze allemaal snel weg toen ik hun kant op liep. Mijn gevolg van drie katten zal er ook wel mee te maken hebben gehad ?
Voor vandaag staat er de Tea Party bee op het programma, bij Els in Zevenbergen, we zijn alledrie in het stadium van doorquilten, ik ben benieuwd hoe ver Els en Marloes al zijn. Wordt vervolgd.
De natuur
De rode beukenhaag en de klimop bij/door/over de schutting waren beiden uitgegroeid tot een dusdanig breedte, dat ik niet zonder nat te worden meer bij de containers kon komen op een vroege morgen of na een regenbui. Dit was al een week of drie zo, maar de druppel die de emmer deed overlopen waren de duiven die afgelopen weekend in de klimop bezig waren met het bouwen van een nest.
Dacht het niet.
Die arme jonkies zouden in zo’n open nest geen schijn van kans hebben met onze roofdieren, vader en moeder mees hebben ook een kleintje verloren toen ze vlak na het uitvliegen gretig werden opgevangen in de bekjes van Jon en Arya.
Ik had tegen 11 uur ‘s morgens de katten buiten gelaten en nog geen vijf minuten later hoorde ik alarmgeroep van vogels, en naar de schuifpui lopend zag ik Jon en Arya richting de klimopschutting rennen, achtervolgd door de mezen. En ik ging er dus ook achteraan.
Bij Arya staken links en rechts van haar bekje vleugels uit toen ze met vuur in haar ogen mij aankeek, bij Jon zag ik niks uitsteken, dus greep ik hem bij de kladden en zette hem snel binnen met de schuifpui dicht.
Als ik goed had gekeken had ik vast wel zijn bolle wangen gezien, maar mijn focus lag bij het kleintje in de bek van Arya. Ze was naast het tuinhuisje gerend en liet het jonkie gelijk los, het hupte snel achter een paal, ideaal voor Arya om het zo weer te kunnen pakken; ik raapte het kleine vogeltje op en inspecteerde het op wondjes; niks te zien, alleen zaten de veertjes wat door de war en ik hoopte dat er verder geen inwendige verwondingen waren. Ik liep ermee naar de andere kant van de tuin terwijl Arya bij de paal bleef zoeken, en de ouders vlogen achter mij aan (wat ik heel bizar vond, want het kleintje gaf geen geluid) en ontfermden zich over het beestje toen ik Arya pakte en naar binnen ging.
Tja en wat ik daar aantrof ?: een dood meesje en een heleboel veertjes, en een ondeugende Jon die dacht dat ik mee wilde spelen toen ik het beestje oppakte. Ik heb het lijkje bij de heg gelegd, misschien doen de ouders er nog iets mee, en anders nemen de eksters of roeken het wel mee voor hun jongen. Ik heb de meesjes niet meer gezien of gehoord in onze tuin, wel een eindje verderop in de struiken bij de beek, ik hoop maar dat dit dezelfde zijn als uit onze tuin.
Dus nee, geen duivennest in onze tuin alsjeblieft, ik heb genoeg ellende gezien, dus ging het snoeimes er in
Arya checkte of er nog wat lekkers naar beneden viel, iets met veertjes zou fijn zijn
De klimop zat aan de bovenkant nog bomvol bessen, op de stoep lagen deze ook volop, na het snoeien bleven er nog genoeg in zitten voor de vogels. Een sappig regenbuitje dreef me naar binnen toen ik net klaar was met opruimen, het regende net iets te hard om het stoepje onkruid vrij te maken wat ik anders wel had gedaan. Maar nu kon ik lekker een stukje borduren, ook leuk, en na een uurtje was het klaar!
De vuurdoorn moest nodig tegen de schutting vastgezet worden, ik had dit al veel eerder moeten doen, de takken bogen nu zwaar door vanwege de vele bloemen.
Schroeven in de schutting en vastbinden maar, ik ben maar een paar keer geprikt door de doorns. En nu maar hopen dat de bloemtrossen in de loop van de dagen zich gaan keren, je kijkt nu tegen de onderkant van de takken waar niks zit.
Er is nog genoeg te doen in de tuin, maar eerst even het volgende stitchery blokje in de ring zetten, dit is ook al weer zo’n leuke van The Simple Life, the slower you go, the more you see. Een lief werkje voor de volgende pauzes.
Crealadies bee
Dinsdag avond was het weer zover, de twee maandelijkse bee in Heerle, het was gezellig, er viel genoeg te snoepen,
En te bewonderen, zoals deze gehaakte plaid van Tilly
Allemaal verschillende motieven
De achterkant
We bleven er naar kijken,
Maar wacht, er was nog meer te zien ☺️ Lorene, hier in het midden
had al een paar blokken klaar van haar Snail’s Trail
Jeanne was met haar paperpiecing werkje bezig. Marianne (hier links naast Emy)
was met haar Simple Life stitchery bezig
Terwijl Emy een Stonefield blokje maakte
Franka (rechtsonder in beeld iets aan het opzoeken op haar mobieltje)
ontdekte in een klein randje in haar borduurwerk een kleurverschil waar geen kleurverschil mocht zitten (hetzelfde dmc nummer maar een ander verfbad), en moest een stukje uithalen.
Janny heb ik weer niet op de foto gezet, jee, ze was heerlijk zen bezig met gestempelde tekeningen (van Stampin’ up) in te kleuren voor een volgend project. Ze maakt prachtige kaarten, doosjes en cadeauverpakkingen, hier geeft ze ook workshops in; de volgende keer zal ik hier wat foto’s van maken, maar je kunt ook op haar website kijken, klik hier.
Ik zat op het gemakje te borduren, ook met The Simple Life quilt,
En ik ben nog steeds aan het hondje bezig
de hartjes (of zijn het worteltjes?) en het bloempje op de punt van de muts heb ik gedaan, voor de rest gewoon lekker wat aangekeuteld, rondlopen, kletsen, lapjes aaien, stukje gevulde speculaas gegeten en veel thee gedronken ☺️ De enige die op de tijd lette was de man van Marianne die opeens binnen stond, hij was na tien minuten in de auto wachten toch wel benieuwd waar zijn wederhelft bleef.
Op weg naar huis vroeg ik me af of er in het dorp Heerle bij de kerk een Pokemon gym zou zijn, en dus reed ik het landweggetje op, met de kerktoren als navigatie. Ik parkeerde de auto naast de kerk, pakte mijn mobieltje erbij, en zag dat er twee stops en een blauwe gym waren waar ik stond, joepie. Ja joepie, ik moest namelijk nog een Pokémon in een gym zetten voor de nacht om coins te verdienen.
Ik meende de weg terug wel te vinden zonder het navigatiesysteem aan te zetten, maar zag na vijf minuten rijden opeens het bordje Wouw voor me opdoemen, verkeerde afslag genomen ?. Nou ja, vanaf daar wist ik wel de weg naar huis, maar nu ik er toch was zou het raar zijn als ik niet keek of er hier ook een paar stops en gyms waren. Ik parkeerde bij een pleintje vlakbij een kerk en bij het aanzetten van mijn Pokémon app schrok ik me rot, drie gyms en vier stops, en toen ik na deze allemaal te hebben bezocht zonder een stap uit de auto te hebben gezet, en een stukje verderop in het dorp weer even mijn mobieltje checkte, kon ik mijn lol weer op. Tot twee keer aan toe zei ik tegen mezelf: “Na deze stop ga ik naar huis!”, en 50 minuten na vertrek bij de bee stapte ik thuis de auto uit. Ooooh, normaal doe ik er iets meer dan tien minuten over. DH moest lachen: ”Jij bent niet rechtstreeks naar huis gegaan, foei.”, maar gelukkig vond ik bij het opstaan een grote chocoladeletter in mijn schoen, zo stout was ik dan toch ook niet geweest ?
Niet stil gezeten
Wat een dag gisteren, het begon al om 6 uur toen Loki die de hele nacht op en naast me had geslapen er uit wilde, brrr wat was het koud. Douchen, aankleden en een paar steekjes gezet aan mijn vrolijke stitchery The Simple Life van Anni Downs voordat de rest van het huis wakker werd.
Begin van de middag heb ik een heerlijke appeltaart gebakken naar dit recept van Rutger, de frisse appeltaart met yoghurt, alleen bleek ik magere yoghurt te hebben en dus pakte ik creme fraiche, en uiteraard verving ik het citroensap met Limonchello, het viel bij iedereen in de smaak
Ondertussen zat ik met een nieuwe opdracht van de Pokémon professor in mijn maag: catch a Ditto.
Een Ditto is een Pokémon die een willekeurig andere Pokémon vorm aan kan nemen, dus je moet maar alles vangen en als je geluk hebt verandert een Drowsey (ik noem maar wat) in een Ditto. Als je deze opdracht niet kan volbrengen, dan krijg je geen nieuwe opdracht, zo niet leuk. Maar toen appte Ellie mij halverwege de middag dat je een field research bij een bepaalde speeltuin in onze buurt kon halen die zei “Let’s go: make an excellent throw.” En als je dan een excellent throw maakte, kreeg je als beloning een Pidgey die je dan moet vangen. En deze Pidgey veranderd na het vangen in een Ditto! Wow! Omdat ik mijn wandeling van de dag nog niet had gedaan, besloot ik deze maar gelijk te doen, hagel tegen de ramen, harde wind, vind je het gek dat niemand mee wilde gaan? Gelukkig was het droog toen ik de deur uitstapte, maar de stormparaplu ging voor de zekerheid toch mee.
Ik dropte een stuk appeltaart af bij Ellie en liep door naar de speeltuin waar ik de opdracht moest halen, en ter verhoging van de opwinding zag ik onder in het schermpje dat er bij een speeltuin een stuk verderop een Pokémon was die ik nog niet had in mijn Pokedex. Ik moest me dus haasten om de opdracht binnen te halen, en liep in hoog tempo door naar de andere speeltuin, want die Pokemons blijven nooit lang op een plek. Gelukkig was hij er nog, en met een great curved ball (met een excellent ball) ving ik het beest.
Grinnikgrinnik. Het was ondertussen flink aan het regenen en ik liep snel naar huis, ondertussen wel veel gevangen in de hoop op een excellent throw, en Yes, gelukt! Thuis gekomen kon ik in alle rust de opdracht afwerken, de Pidgey vangen en oh?
YES
Mijn lief zorgde voor een zalig uitgebreide Chineese maaltijd, en we sloten de avond af met een bezoek aan de bioscoop, om Fantastic Beasts: the crimes of Grindelwald te zien klik hier voor de trailer
Wat een spectaculaire film, twee uur lang de wereld van magie beleven met 3D-brillen op, heerlijk!
Perfect weer
Om te handwerken, wel met goed licht bij de hand, want het was donker buiten! Ik heb weer een paar steekjes geborduurd aan The Good Life The Simple Life van Anni Downs
Hier zie je de blokjes die ik al af heb, misschien ga ik het gras van het konijn rechts onder wat feller inkleuren, het valt een beetje uit de toom.
En al die tijd lag het blok van Anton Pieck, de Postkoets, in het zicht, oh die zon, die had ik veel te fel gekleurd,
hoe kon ik dit het beste aanpakken? Ik zag een verloopgaren van licht naar donker, zag een kettingsteek, en even later had ik het af
Niet verkeerd toch?
Nu kan ik weer verder gaan met de rest
er zit nog veel werk aan dit paneel. Nog vier nachtjes slapen en dan gaan we in Oostduinkerke (België) ? quiltweekend vieren.
Kleurrijk dagje
Met mijn hoofd in de schaduw en Zopje badend in de zon zat ik heerlijk aan een stitchery te werken,
vogeltjes waren zo af,
toen de tekst nog en klaar! Ik vond het gras te licht en ook bij de bonte vogel was een geel stukje veel te licht ingekleurd.
dus ben ik er nog een keer overheen gegaan met het potlood, en daarna heb ik met Aloe Vera gell van de Tuinen de kleuren nat gemaakt ipv met gewoon water. Ik had hier op andere blogs over gelezen, het zou zorgen dat de kleuren minder door zouden lopen.
De stof waar de gel is gebruikt voelt nu iets harder aan, geen idee of dit voor het borduren nadelig is. Dit zal ik een andere keer met een ander werkje uitproberen.
Naar boven om weer stof op maat te snijden om de volgende drie tekeningen over te trekken,
inkleuren met Derwent aquarel potloden,
kleur met stevige borstel instampen, heel voorzichtig nat maken met een klam wattenstaafje, waarbij je niet te dicht op de randjes moet komen, want vocht trekt dan door over de lijntjes heen en hiermee ook de kleuren.
En daarna alles fixeren door het 10 tellen te strijken, ik doe dit met deze handige strijkmachine.
Ik wist niet wat de gel op de hete plaat zou doen, vandaar dat er een tissue op het borduurtje met groen gras ligt. Het ging goed, ik heb gelijk alle andere borduurtjes geperst, ze waren door het borduren flink gekreukeld.
Even was ik bang dat het dmc garen plat zou worden of zou gaan glimmen door de hitte, maar gelukkig kwam het er mooi uit,
het borduurgaren ligt er nog steeds mooi bovenop ☺️
Tijdens het bekijken van de foto’s zag ik pas dat ik bij het bonte vogeltje een stukje had gemist, hoe is het mogelijk ?
Het was snel opgelost.
En nu liggen de lapjes keurig plat in een map, de verleiding is groot om er gelijk verder mee te gaan, maar ik wil eerst andere dingen voorbereiden: aanstaande woensdag is er de Tea Party quilt bee, hiervoor hoef ik alleen bloemen op de blokken klaar te maken, en twee dagen later is er de Pickwickeriaanse bee, de Postkoets wil ik zo graag af hebben, ik begin het een beetje beu te worden, dus wil ik de komende dagen hier aan werken om wat meer voortgang te zien..