Categoriearchief: Ditjes en datjes

Familiedag, tuin en zulks

“tuin en zulks” staat onderaan, voor wie “familiedag” wilt skippen 😉

Gistermiddag was het de jaarlijkse familiedag in het eetcafé de Raatskelder, een gezellig samenzijn voor jong en oud onder het genot van een hapje en een drankje, georganiseerd door Cor, de broer van mijn lief, die zich hier net als voorgaande jaren enorm op had verheugd vanaf het moment dat de datum was geprikt. Helaas mocht het niet zo zijn.
Omdat Sophie echt in de peuterpubertijd zit en Tim en Yvonne het gezellig wilden houden voor iedereen, had Yvonne Sophie gisteren mee naar Helmond genomen, naar de kermis met opa en oma.

Ik zag er wel tegenop om te gaan, want Perry had hier bij moeten zijn, maar met mijn kinderen in de buurt moest ik het toch wel aankunnen. En voor de broers en hun wederhelften van mijn lief was het ook de eerste keer zonder hem, voor hun zou het ook niet makkelijk zijn. Voor niemand niet.

Tim en Evelien gingen bij een statafel praten met leeftijdsgenoten, en ik liep een paar tafeltjes langs om een praatje te maken, ik was echt niet van plan om gebruik te maken van de zakdoekjes die ik mee had genomen voor het geval dat. Uh, binnen vijf minuten stond ik dus al te deppen, wat had ik dan gedacht? Ik zocht een plekje met een stoel ipv kruk en schoof aan bij Cor, schoonzus en aanverwanten, kopje thee, borrelhapje erbij, en even alles over me heen komen.

Het was zwaar, tuurlijk gingen de gesprekken niet allemaal over het gemis en het verdriet, maar het zat er wel, onder mijn huid, in mijn hoofd, in mijn hart. De familieleden waren allemaal heel lief, ze snapten wat ik nu doormaakte, en probeerden me ook na een tijdje praten mee te nemen in hun wereld van werk, vakanties en de leuke verhalen over de kinderen en kleinkinderen werden van beelden voorzien door de foto’s van de telefoons. Ik deed hard mijn best om ook hiervan te genieten, het zijn ook allemaal lieve kleinkindjes, en afleiding zou me goed doen, dus liet ik ook foto’s zien van ons schatje, maar ik hoorde op het laatst alleen maar stemmen door elkaar en om me heen, de muziek leek steeds harder te gaan, en ik begon het benauwd te krijgen.

Ik ging even naar Suzanne, ze was als een van de laatste binnengekomen vanwege haar werk, en na een paar minuten nam ze me mee naar achteren, even naar buiten voor de rust en frisse lucht. Bij de achterdeur is een lange overdekte lichte ruimte, een oud steegje dat bij de parkeerplaats uitkomt, met langs de muur bankjes voor de rokers, en we gingen daar als enige aanwezigen zitten; even rust aan de oren, mijn hart luchten, goed uithuilen want ik mis mijn ventje toch zo, en in de frisse lucht bijkomen, tot ik weer kon doorademen. Ferry kwam ons waarschuwen dat het eten werd geserveerd, en we gingen weer naar binnen. Bij zo’n zwaar gemoed dacht ik dat ik geen hap door mijn keel zou krijgen, en het verraste me dat het eten zich goed liet smaken, de saté was dan ook wel heel erg sappig.

We gingen gelijk na het eten naar huis, want we zaten er flink doorheen, emotioneel gedraind. De eerste keer zonder hun vader 😢 en voor het eerst iedereen weer zien na de uitvaart hadden zij aan medeleven en luisterende oren ook geen gebrek gehad. Het was pittig, maar ook wel fijn omdat ze het allemaal snapten, vertelde Evelien vanmorgen.

Na een onrustige nacht was ik al heel vroeg wakker en had hierdoor niet door dat de nacht een uurtje korter had geduurd, mijn wekker ging en ik stapte zonder nog een keertje omdraaien er gelijk uit.
Ik ga zo graskantjes knippen, het is wel fris maar droog, maar het zal me goed doen om met de wind om mijn oren mijn hoofd leeg te maken. Het is vandaag twee maanden geleden dat mijn lief overleed. 😭

Hieronder het blogje wat ik gistermiddag had willen plaatsen, maar het was er niet van gekomen.

Vorige week zaterdag zaten we thuis weer als gezin bijeen, ik had tevoren nog snel de pampasgras gesnoeid voordat de wind alle pluimen door de wijk zouden blazen
IMG_4923
Het was genieten van de warme knuffels al dan niet met snottebellen vergezeld. Toen ze een bordspel gingen spelen waarvoor ik bedankte want teveel prikkels en “ik let wel op Sophietje”, besloot Sophie bij haar papa op schoot te zitten om mee te spelen, en ik ging even de tuin in. Sherlock en Fay lagen op een beschut plekje van de zon te genieten
IMG_4928
Een paar minuten later kwam Yvonne met Sophie naar buiten, of ik het goed vond dat ze buiten ging spelen en ik op haar wilde letten. Ja natuurlijk vond ik dat goed, en ze stapte over het gras achter me aan, tot ze een voetbal zag, een hele oude die ik vanonder de heg had gevist toen we hier weer terug kwamen wonen. De bal was smoezelig en verbleekt, de glans was er al jaren geleden afgegaan, maar toen het kleine kindervoetje hem wegtrapte bleek er nog leven in te zitten
IMG_4933
en ik weet niet wie het meeste genoot, de bal, het kleine meisje of de drie katten die hun ogen niet meer van de bal haalden. En ja, ik genoot ook volop. Na snel een jas aan te hebben getrokken ging ze weer voetballen.
IMG_4946
De bal kreeg de hele tuin te zien, over het gras, het terras en de paadjes tot aan de poort en weer terug naar het gras. Af en toe droeg ze de bal tot ze een mooie plek had gevonden om hem weer weg te schoppen,
IMG_4938

Sherlock ging al voor het doel liggen 😸

IMG_4939
En tussendoor aan de bloemen ruiken op verzoek van oma 😁
IMG_4944
Het was genieten voor iedereen, en na het eten (nasi van de maaltijd pakket van AH👌) ging iedereen weer voldaan naar huis. Yvonne stuurde ons het geluidsfragmentje waarin we het hoge stemmetje van Sophie hoorde, ze zong “we zijn er bijna, we zijn er bijna, maar nog niet helemaal” toen ze bijna thuis waren. En na vier keer dit te hebben gezongen, kwam het “kontje kaal!” er achteraan, gelijk gevolgd door een “ooooh dat mag niet opa oma, dat mag niet!”  Blijkbaar had haar opa dit zo gezongen en had oma toen gezegd: “Ooh dat mag je niet zeggen opa”.  😂😂

Hier onze viervoeters de volgende ochtend aan het ontbijt
IMG_4953

De magnolia staat vol in bloei, zo mooi, vind ook Fay.
IMG_4966
En ook de Japanse kers is een blikvanger
IMG_4950
Van welke kant van de wijk je naar ons huis rijdt, ze vallen op,  het zijn blikvangers. Ja, jammer dat het maar van korte duur is dat ze in bloei staan, maar dat maakt het toch nog specialer?

Donderdag en vrijdag was ik ‘s middags bij Ellie, thee drinken met wat lekkers, praten en luisteren; ik moest het huis uit omdat ik tegen de zaterdag opzag, en omdat ik niet hele dagen in de tuin kan werken was ik welkom bij Ellie. Met schootverwarming
IMG_4974
Ik dacht dat ik klaar was met mijn stitchery na het opvullen van de zonnebloem, maar ik heb nog een rood-blauw kevertje te doen
IMG_4980
Het is een schatje.

Zoefzoef

Weer meer dan een week na mijn vorige berichtje verder, en wat een week 😳 even bijkomen
315B4968-21D6-40E6-A690-C33E0AC75CE2
Ik heb heerlijk op Sophietje gepast, hier kijkt ze even serieus, geïntrigeerd door wat ik in mijn rechter hand vasthield om haar af te leiden, ze kluift nu veel aan labeltjes en touwtjes, zo schattig hoe ze haar hand-mond coördinatie oefent 
IMG_7696
Helaas kon manlief niet meekomen, hij was zwaar verkouden. Bij thuiskomst hoorde en zag ik dat hij veel vermoeider was dan ‘s morgens of de avond ervoor, het sinds maandag afbouwen van de Dexamethason begint er in te hakken, en omdat het ook zijn eetlust nadelig beïnvloedt zijn we met het afbouwen even gestopt; maandag hebben we weer een gesprek met de specialist, en misschien kan het afbouwen dan met een kwart tabletje minder, en dan een week weer een kwart minder. Wie zal het zeggen.

Veel regen en harde wind leverde een roze pad naar de straat op, en ook de donkergrijze split tussen de plantenvakken was roze gekleurd, zo mooi. Zou er ook roze split zijn? Vast wel, en dan graag met glittertjes, oooh 🌟 
IMG_7639
Ook de bloembollen komen weer tot leven,
IMG_7673
pas van wat dichterbij vallen ze echt op, de anemoontjes, druifjes en whatnot, over een week denk ik dat het helemaal een paarse en roze tuin is, met mooie tinten groen. 
IMG_7676
Geen zin in moddervoeten deze week, dus heb ik bar weinig gedaan in de tuin, het onkruid groeit tegen de muur op, maar om dit te verwijderen hoeven mijn schoenen niet vies te worden, dus wat is hier mijn excuus? 🤔

Fay zat de hele tijd te spelen met het water wat uit de afvoer stroomde, en was uiteraard net klaar toen ik mijn mobieltje erbij had gepakt. De wadi tussen gazon en plantenperk stond tot de nok toe vol met water, Sherlock zat eergisteren te kijken of hier wat te vangen viel, misschien zijn de salamandertjes al uit hun winterslaap? Ze overwinteren onder stenen zo ontdekte ik begin vorig jaar toen ik een grote kei wilde verplaatsen, en heb ze snel weer toegedekt. Ik hoop niet dat ze al schuilend onder een kluit in de wadi nu allemaal zijn verzopen.
IMG_7640
Maandag moest ik even naar Carglass om twee sterretjes weg te laten werken, en ik kwam terug met ook nieuwe ruitenwissers, de zak ruitenwisservloeistof kreeg ik er gratis bij, dat dan weer wel. Net de Action, je gaat voor een dingetje en komt terug met drie dingen (en dan heb je je goed weten in te houden).

Ik had haakwerk meegenomen, maar hield het na drie gele rondjes voor gezien, ik raakte steeds de tel kwijt. Mijn hoofd stond er ook niet echt naar, maar ik wil graag iets onder handen hebben als ik zit te wachten. Gelukkig had ik mijn iPad mee en kon ik naar Drain cleaning Australia kijken (ook voor de taal en het landschap) en ook even bij een New Yorkse loodgieter, heel bizar om te zien hoe in die huizen het riool via de kelder bereikbaar is, en wat voor ravage de verstopte riolering daar dan veroorzaakt, een met poep en pies ondergelopen keldervloer waarop dozen vol spullen staan, alles rijp voor de stort. Echt een reden om daar nooit te gaan wonen. 

Voor de zwakke magen rest het kijken naar dit vredig semi-stilleven,
IMG_7663
de man die in de weerspiegeling van de ruit te zien is en schuin achter me zat, werkte een lunch weg waar een gezin van vier man nog moeite mee zou hebben, en spoelde het weg met koffie van de zaak uit plastic bekertjes. Toen ik me bij het binnenkomen meldde wees de baas me ook op hun koffie, ik mocht “lekker gaan zitten en genieten van hun lekkere koffie”, waarbij hij trots en met wijdse gebaren de koffiemachine aanwees. Toen ik zei dat ik mijn eigen koffie mee had genomen omdat ik van de koffie uit de meeste automaten niet vrolijk word, leek hij haast beledigd. “Maar wij hebben behalve koffie ook heerlijke cappuccino en warme chocolademelk.”

”Mmmm klinkt goed, maar ik houd het hier bij, zei ik en zette mijn onlangs aangeschafte warmhoudbeker op tafel.” Ik moest het dan maar zelf weten., zei hij, draaide zich om en ging verder met delegeren in de werkplaats. Het hagelde toen ik met de auto uit de werkplaats reed, ik kon gelijk genieten van de nieuwe ruitenwissers. 

Die middag heb ik weer een stukje gequilt op het paneel,

C44C38BF-E51B-4558-A190-E0CAEA45B164het schilderwerk komt mooi tot leven. In de vruchten komt ook zwart quiltwerk als soort van schaduw, of misschien niet zwart maar donkergrijs, of heel donker oranje, of bruin, kortom, ik weet het nog niet maar bedenk het als ik zover ben. 
IMG_7643
Ik vond tijdens een zoektocht naar een bakje om de gebruikte veiligheidsspeldjes tijdelijk in te stoppen een magneet die maar aan één kant magnetisch is. Het andere (heel dun) magnetische plaatje wat hierbij hoort zit tegen de achterkant van mijn mobieltje geplakt, het dikke deel zat eerst tegen het dashboard van de snuifdoos 🚙 geplakt, en dat heb ik losgepeuterd voordat ik hem wegdeed. Met zelfklevend klittenband plakte ik de magneet op mijn Bernina, nu heb ik een handige plek voor mijn schaartje, of speldjes zonder zorgen te moeten maken dat magnetische krachten de chip in de naaimachine zou ontregelen.

IMG_7642 Ik kan er zelfs mijn mobieltje tegenaan plakken,  bedacht ik me net tijdens het schrijven van dit blogje, en snel rende ik naar boven. Nou ja, snel rennen zit er niet meer in, die tijd heb ik gehad vrees ik. Rare gewaarwording hoe zoiets ongemerkt van snel rennen naar normaal tempo naar rustig tempo gaat. Oké, mobieltje erop, foto maken met een oude iPhone die ik voor een Pokemon account gebruik, zodat die automatisch naar mijn iPad wordt gestuurd, en voila: prachtig, niks meer aan doen

IMG_8773
euj ☺️ weg met dat schaartje, dit is toch veel leuker. Ik vrees dat ik dan wel het tornmesje in de buurt moet houden 😜

Jon was weer zeer behulpzaam tijdens de krant lezen
IMG_7644
foto’s dekte hij subtiel af zodat ik moest raden hoe die vrouw er voor de rest uit zag
IMG_7646
Lekker toegedekt door enkele pagina’s viel hij in slaap, of hij deed alsof, want daar zijn katten heel goed in.
IMG_7645
Altijd gezellig, zo samen natafelen😻

Lek

Met een auto vol afval wat niet bestemd of te groot was voor onze kliko reed ik gisteren begin van de middag naar de vuilstort, metalen, witgoed, chemisch afval, hard plastik, huppetee, weg ermee. Nog even langs de kringloopwinkel, altijd leuk om rond te kijken, ook al kreeg ik acuut last van jeuk toen ik een jonge vrouw bij de kledingafdeling een jas zag passen. Ik had het bericht van de schurftuitbraak nog vers op het netvlies staan, brrr, allemaal beestjes.  Een houten (bamboo?) rolgordijntje ging mee naar huis, en met een paar rake klappen timmerde ik deze dubbelgevouwen op het vogelvoerhuisje. Het dak was er vorig jaar afgevallen, verrot en kapot, en ik had er vorige week een nieuwe opgemaakt van kippengaas met daarover vijver folie om het voerplankje een beetje te beschermen tegen de regen. Het zag er niet uit, zo’n zwart dak, en ik kreeg al snel klachten van de schoonheidscommissie van de vogelbond, maar met deze dakbedekking zijn ze wel tevreden, het is net een rieten kap.
1B6B9C9A-87C4-437F-A70D-06A6F269AEFA
Uiteraard wilden de katten het ook inspecteren
6E534770-5A69-4891-9971-4F9F3395F1CC
Snel naar buiten om het checken, maar minstens zo snel stonden ze te miepen om naar binnen gelaten te worden,  ook Sherlock. Hij is de laatste tijd vaker binnen te vinden, bovenop de toren lijkt zijn vaste slaapplek te worden, wel zo gezellig.
6A5C7793-A6D5-4DE5-8BD4-A14F1C2C26DA

Toen ik een paar uur later frietjes wilde halen, bleek de rechter voorband behoorlijk leeg te staan, ik reed voorzichtig de snelheidsdrempels nemend naar het benzinestation en met 0,9 bar druk resterend in de arme band kwam ik daar aan. IJzig koude wind maakte het moeizame oppompen nog ellendiger, de nabij gelegen Kwikfit garage was net gesloten ontdekte ik toen er naar toe reed, en toen ik naar huis reed zag ik de druk in de band snel afnemen, dus maakte ik rechtsomkeert en parkeerde de auto op het terrein van Kwikfit, hij kon er maar alvast staan, want thuis parkeren was een garantie op een lege band de volgende ochtend. Na een stevige wandeling van een half uur in het donker was ik weer thuis, manlief besloot te koken 📞 terwijl ik me opwarmde aan een mok hete thee.

Vanmorgen fietste ik tot aan het winkelcentrum en van daaruit was het een kwartiertje lopen met een ijzige tegenwind naar Kwikfit. Ze hadden vandaag geen tijd voor mij, hoorde ik toen ik ze voor vertrek belde, maar hun buren, garage Roks, zou me vast wel helpen. Een monteur vulde de helemaal leeggelopen band bij zodat ik niet op de velg naar de buren moest rijden, wel zo fijn, en een minuut later stapte ik bij de garage ernaast binnen.
Mijn bril besloeg toen ik de monteur aan de balie uitlegde waarvoor ik kwam, en toen hij zei dat ze me wel even tussendoor konden helpen, zette ik mijn bril af om mijn tranende ogen droog te vegen. Gewoon tranen van de kou hoor, maar de monteur dacht dat ik vol schoot. Ik overhandigde hem de autosleutel en nam plaats aan tafel in de wachtruimte. Ik zat net toen een andere man -waar de monteur in het voorbij lopen iets tegen zei- mij koffie aanbood, en hij keek ook al zo lief.

De verrassend lekkere koffie was nog niet op toen de band alweer klaar was, ze hadden er een dikke schroef uitgehaald, vandaar dat hij snel leeg liep, een spijker sluit het gaatje beter af. Wel kreeg ik het advies om de voorbanden zsm te laten vervangen, het profiel was ver versleten, dit zou ons €500,- lichter maken, oei.
Weer thuisgekomen aan de koffie zei manlief: “We zijn in korte tijd van drie auto’s voor de deur naar een gegaan, het is wel behelpen hè.”, nadat ik zei dat ik zo nog naar het winkelcentrum ging lopen om mijn fiets op te halen. Ach het kan erger hoor, het is in ieder geval droog.

Vrolijke boel

Fay kwam vanmorgen binnen, ze had een lekkere stofbad genomen in het potkacheltje, deze kant valt wel mee
5D4DDEF0-C2B4-49B8-BAEB-5E2BD41C7B46
Maar kijk hier nou toch
D52BC967-04FB-49E4-8211-8384EBAD0944
Maar na een paar keer buiten heen en weer rennen was ze alweer schoon, het is een wonder. En wat een heerlijk weer was het weer, de planten hebben het ook naar hun zin
0878F139-1350-4339-ABF3-CEABF9334370
Mooie waterlelie en daglelie
440C4522-8362-49D9-9A60-859FC6A1FFC0
Ik zag heel veel zaailingen van de Verbena tussen de stenen groeien, tijdens het rondlopen had ik er al een stel vertrapt en deze hadden zich weer hersteld. Dus trok ik ze er voorzichtig uit om zoveel mogelijk van de wortels heel te houden uit. Van Jon had ik er nog wel meer uit mogen trekken, zoals die hier, en hier en oh hier staan er ook nog.
2AF3F790-8268-4CE8-BCD1-2289644A13BB
Nog even het grasveld inspecteren
6A34E092-1635-4828-88D5-897D50C2824A
Er werd gespeeld

Nu mogen ze bijkomen in mooie potgrond, ze staan met een man of vijf in een pot, over een maand of twee zal ik ze verpotten, en volgend jaar ga ik ze denk ik allemaal in de voortuin zetten langs de lavendelhaag. Allemaal gratis als je zelf stekjes maakt en zaailingen oppot, hier word ik altijd blij van.
5A55C076-7CDC-4D66-89C9-7BA44FE3A4A6
Het kon deze twee boefjes niet boeien, alles goed en wel, als ze maar niet moesten meehelpen
67F20067-BA7D-4FB0-9C6A-C56660B12F6D
Zo leuk dat Puk niet meer wegrent als ik binnen handbereik kom
BB56365A-5C92-46D5-85A2-D9F7E0B9EF5F
Het voorzichtig laten wennen aan mijn hand, de korte aaitjes en stoppen voordat hij weg wilt lopen werpt zijn vruchten af; zelfs als hij bij het raam op de poef ligt mag ik hem aaien, soms is hij heel even bang en wilt gelijk vluchten, maar als ik hem rustig langs zijn wangetjes aai en zachtjes tegen hem praat, voel en zie ik hem ontspannen. Hij begint dan met zijn voorpootjes de quilt te masseren en gaat zachtjes spinnen, en zijn oortjes komen ook weer omhoog. Ik mag al vlak naast hem staan ipv op gestrekte arm afstand. Vandaag rolde hij zelfs op zijn zij om zich op zijn buikje te laten aaien, en toen ik later aan de koffie zat liep hij naar mijn uitgestrekte hand toe en gaf er spontaan kopjes tegenaan. Eerst zijn ene wang, en toen zijn andere. We genieten allebei. Sherlock loopt langs en het is gedaan met kopjes geven, Puk vindt hem toch net iets liever 😻 er gaat niet boven uit het zelfde bakje eten en wangetjes tegen elkaar aan duwen. Alleen duwt Sherlock niet terug

Hij probeert het nog een keer, want hij heeft nog niet veel kunnen eten. Na dit filmpje ga ik er even bij staan, Puk gaat dan een stukje achteruit en eindelijk kan Sherlock rustig eten.

De eerste jurk van Evelien kreeg ik gisteren klaar, de steekzakken zijn mooi gelukt en vallen niet op in de half-cirkel vorm van de rokdeel. De zak ingang lijkt niet groot genoeg met mijn hand er bij, maar Evelien heeft hele kleine handen. Ze moest eens een rectaal onderzoek doen bij een patiënt, hij wilde liever geen vrouw aan zijn lijf, en toen zei Evelien terwijl ze haar hand omhoog stak: “U kunt kiezen voor mijn hand, of de kolenschoppen van de internist, zeg het maar.” Hahaha, je ziet het zo voor je hè. 8318B424-571C-4C60-87F2-6992D7264EBE
Na het opstrijken stopte ik de jurk in een brievenbusdoosje en kon het gelijk op de bus; vanmiddag had ze hem al, hij zat perfect! Evelien blij, ik blij, manlief blij, want het is altijd leuk als iets goed lukt.

Nu kon ik met een gerust hart aan de volgende beginnen. De patroondelen zaten in no time op de stof gespeld, en omdat bij deze stof geen patroonrichting zit, en omdat Evelien voor de volgende jurk een wat minder wijde rok wilde, kon ik de delen economischer neerleggen, en opeens heb ik bijna 1.50 cm over! Hier kan nog een bloesje uit, of een rok, wat leuk!

Hè hè

Daar zijn we weer na een weekje blogpauze 
00993D91-0511-4A0B-9F94-95F1586B20E8
Wacht, even Sherlock begroeten

Nu niet denken dat we een hele week hebben zitten luilakken, echt niet, maar na die hectische maanden is het wel heerlijk om tegen een lege agenda aan te kijken. Zo langzaamaan komt er weer ruimte vrij in het hoofd om aan leuke dingen te denken, plannen te maken, en creatieve kriebels te voelen opkomen. Een bezoekje aan de kringloopwinkel op zoek naar iets van wit kant of zo leverde dit bloesje maatje S op, soort van kreukelviscose met ingeweven zilveren draadjes, voor €2,50 kan je niet sukkelen
E25F9FC2-2D7E-4333-869C-F2CF83DB63D7
Het borduursel zat om de paar cm met wat steken er op vastgenaaid, de oversteek naar de volgende paar steken hadden ze er gewoon aangelaten, erg slordig. Ik heb het er voorzichtig afgehaald, net als het zwarte bandje en de onderkant van het bloesje.
5CAA59F6-60E5-4332-8040-F4375539A439
Ik denk dat als ik hem wat ingekort tegen het zwarte bandje aan gerimpeld ga vastnaaien, en dan komt het op de “zoom” van Frida’s rok. Ik heb de foto schuin van onderen genomen, dus de verhoudingen zijn zoek, maar zo krijg je een beetje een idee hoe het gaat worden
CF75DA62-80B7-41B2-934D-57B9D42706AF
Jon ziet Fay opeens vol aandacht naar buiten loeren, even kijken waar ze zo boeiend vindt.
F305BCA1-CA8B-4AFD-8486-64EBAE004A8C
Oh, een duif, dan is het goed, en hij ontspant weer. Als het een vreemde kat was geweest dan had hij wel actie ondernomen. Kijk toch hoe schattig ze haar oortjes plat legt om zo min mogelijk op te vallen.
E8795D2A-4BD2-4566-BBAD-418E9D078754
Als ik gras ga maaien volgen Puk en Fay me vanachter het raam, zittend op de poef, later liggen ze er zo lief bij
C11B7B4A-86A3-47B4-90B5-FB0B6E1A6D62
Om de was buiten te kunnen hangen moest ik eerst de taxus en beukenhaag smaller maken en zo’n halve meter inkorten. Dit was een klusje waar ik me eerder niet toe kon zetten, gewoon geen puf en opzien tegen het werk. Hier heb ik al een stuk van de taxus afgehaald.
B76D1B48-7C14-41BE-9320-B2B8222C633B
Ik kreeg de dikke takken van de beukenhaagplanten gelukkig goed met de grote takkenschaar doorgeknipt, de volgende dag voelde ik wel mijn borstspieren en schouders.
F6AB019E-3BEF-4A4E-96C6-5C4B8B3C6045
Heerlijk om weer buiten de was te kunnen drogen,
CF3C530D-DFDC-46E8-A86E-0244E169DACF
anders was het in de droger gegaan, ik ben te lui niet meer zo gedisciplineerd om de was boven op het rek te hangen; met de hogere stroomprijzen kan een beetje zuinigheid geen kwaad. In dit kader zet ik als de tv uit gaat ook de mediabox van Ziggo helemaal uit sinds we bij het dit programma van Radar hoorden hoeveel stroom dit kreng verbruikt als je hem alleen met de afstandsbediening op standby “uit” zet: €147,- per jaar! 😱

Zaterdag kwam ik een creatieve dame op leeftijd tegen in de supermarkt, toen ik ze complimenteerde met de mooie appliquaties zei ze dat ze dit zelf had gedaan en graag zo al haar kleren versiert, ze houdt niet van saai. Ik vroeg of ik er foto’s van mocht nemen en ze ging er even goed voor staan, ze vond het wel leuk,
15E9D8B6-9927-4933-A2B5-A96CF5BAF362
maar ik heb haar hoofd er niet opgezet,
EC8CAF74-67C7-4F80-973F-70AA866B891F
zo knap was ze ook weer niet.

Op Moederdag kwamen de kinderen met aanhang, dus besloot ik een romige groentelasagne te maken, heel voorzichtig roerde ik de in de oven gegrilde groenten door de saus, het paste precies. Geen foto van toen we aan tafel gingen, maar de schaal ging helemaal op, zo zalig. Ik doe er wel altijd nog rul gebakken zelf gemaakte kippengehakt (van kipdijfilet) door en een volle theelepel Za’atar.
62EE6AA4-A43D-4DEF-A20C-47C2820474EE
Helaas konden Suzanne en haar vriend niet komen, donderdag was ze geveld door buikgriep, zondag kon ze weer wat binnenhouden, maar ze had nog wel hoofdpijn. In het kader van niemand willen besmetten nam ze de verstandige keuze. Zielig hoor. Gelukkig ging het maandag weer wat beter en woont ze vlakbij, dus zien we haar deze week nog.
We hadden een zalige taart van bakkerij Voordijk
6D1C0CB1-62EE-4257-BFDE-CC6E18A5C452
En ik werd verwend met een bos bloemen,
B18F4DEE-9ADF-46A7-9265-46A51568F079
een plantenstandaard en allemaal lieve plantjes in kleine potjes. De grote planten had ik dus al, en vooral die onderaan staan er in om de standaard contragewicht te geven voor wanneer de katten hun gekke vijf minuten hebben en er tegenaan zouden stoten.
D95025DA-3E7A-44CE-BE79-34F785BA5C6E
De standaard staat ondertussen al op een ander plekje
6A45232C-E8A2-4BA1-A047-983CF45689A8
waar meer licht is (minder kon haast niet) en uit het renpad van de katten, hoewel ze achter een balletje aanrennend overal komen. Op de vensterbank is rechts nog een plekje vrij, want ze willen natuurlijk wel de zijtuin en poort in de gaten kunnen houden.