Donderdagmiddag lijkt Arya tussen de middag wel erg geïnteresseerd in de keuken,
ze staart naar de koelkast die aanslaat met gek rammeltje.
Ik kan niks ontdekken en duik de tuin in, onkruid trekken in de voortuin, want achter ben ik klaar.
Tegen 18.00 kom ik naar binnen en pak een appel van de fruitschaal die op het aanrecht staat en zie dat er al iemand van heeft gegeten. 😱 
ik besef dat het gekke rammeltje van de koelkast wel eens van de muis kon komen. Ik sluit de deuren naar de kamer en gang, haal alle rekjes van de koelkast af en schuif deze dan met een ruk van de kant af. Jon zit er naast te eten en kijkt opgewonden op als hij vanuit zijn ooghoek iets zit te bewegen. “Pak hem Jon, pak hem!”, roep ik, en als ik zie hoeveel moeite hem dit kost pak ik de waterkan op en volg Jon die de muis de hele keuken doorjaagt, het valt niet mee om met een ronde kan langs de plinten een muis klem te zetten. De adrenaline giert door mijn lijf want de muis rent nu richting de inbouwkoelkast, de plint daaronder heeft een grote kier waar het mormel wel tussen kan glippen, en eenmaal daarachter gedoken kan ik het wel shaken.
Jon heeft de muis bijna te pakken maar de muis springt ruim een meter omhoog tegen de keukendeur op, ver buiten zijn bereik, en met een snelle actie duw ik de kan op de muis, “Jaaah ik heb hem, ik heb hem!”, roep ik keihard, (de hele buurt geniet mee). Het muisje steekt met zijn kopje buiten de kan en probeert te ontsnappen. Ik duw de kan ietsje steviger tegen de deur aan, jakkie, hij steekt zijn tongetje uit en krijgt hele grote ogen 😖 Gelijk gil ik naar DH die boven aan het werk is dat hij niet naar binnen mag komen, want dan ontsnapt de muis. Blij met mijn vreemde gewoonte om de metalen deurpost als kaarthouder te gebruiken trek ik de verjaardagsuitnodiging van mijn schoonzus los en schuif deze tussen de muis en de deur. Hebbes!
Opgelucht loop ik met de muis naar buiten, en mik het beestje tussen de planten achter de vijver. What the fuck, waarom doe ik dat nou? Het voelde als victorie, als ontlading, maar niet echt slim van me, begraven was beter geweest. Nou ja, mocht het daar gaan meuren weet ik waar het van komt en kan ik het alsnog opruimen, zolang de katten het maar niet weer als trofee naar binnen brengen.
De groene waterkan zit in de kliko, de rand was teveel beschadigd door langs de muur te duwen en brrr vol muizenbacillen, en dankzij de AHzegeltjes van mijn schoonzus heb ik al een andere
niet voor de muizenjacht, want breekbaar, maar wel heel erg mooi, met een deksel met zeeftje waardoor je water kan gieten.
met dank aan -ik meen- Ingrid vT voor deze leuke foto hierboven
