Categoriearchief: Tutorials

Charming

We waren allebei wat melancholiek, na het verven in ons oude huis, zoveel mooie herinneringen ophalend, en het sudderde nog wat na in mijn hoofd, terwijl ik in de keuken het eten stond klaar te maken. Mijn lief kwam er gezellig bij staan, en na een tijdje zei hij: “Je lijkt wel mijn jeugdliefde….”, en ik glimlachte, wat een romanticus is hij toch. “….. met al die puistjes op je gezicht.”, mijn glimlach maakte plaatst voor gespeelde verontwaardiging, en lachend maakte hij zich uit de voeten. Jaja, als ik ze nog niet had, zou ik ze spontaan krijgen, lang leve de overgang!

Wat ook charming is, deze manier van YoYo’s verwerken, ik zag het vanmorgen en bedacht me dat ik ook nog een zakje vol hebt liggen, waar ik niks mee doe. Vooral de manier waarop ze ze heeft vastgezet, gewoon tijdens het doorquilten, geweldig!

Hebben jullie de schattige kerstmuisjes al ontdekt bij Carin? Ze heeft het stitchery patroon zelf ontworpen, wat een talent! Hiervoor leg ik graag mijn Frederike opzij, het kan nog net voor de kerst.

Sinds kort heeft Rita van quiltwinkel de Parel ook een blog, helemaal kersvers, en ooh de Baltimore waar ze aan bezig is, kwijlend mooi.

Als afsluiter een breitutorial, voor wie wegens klotsende oksels geen pen meer onder de arm kan verdragen; ik ben er helemaal weg van, je kan zelfs staande breien! Wat zeg ik, lopend! Vorig jaar zag ik een gezin aan de wandel, met moeder achteraan lopend, met breinaalden in de weer, op deze manier:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=XuRLFl36tDY]

Ga af!

Heb een heerlijk rustig patroon genomen om de bow-ties door te quilten, alleen had ik iets meer aandacht moeten schenken aan het kiezen van de kleur van het garen, ook al denk ik dat na de eerste schrik het wel mee gaat vallen.

Het is een gemêleerde bruine, prachtige King Tut, maar op de lichte lapjes is het wel erg opvallend, en van een afstandje lijkt het of ik alleen daar ellipsen heb gequilt. Nou ja, niemand is perfect. Hoe ik de rand ga doen, daar ben ik niet over uit, anders was hij al klaar geweest, want de rand is een fluitje van een cent.

Over de hele quilt doorquilten heb ik 3 uur gedaan, inclusief koffiepauze, en de nodige keren stoppen om een voor het raam zwaaiend Zopje binnen te laten, die dan binnen 5 minuten weer naar buiten wilde. Het is net een klein kind, even snel wat eten, handjes opwarmen, en snel weer buiten willen spelen. Zipje is makkelijker, die gaat eten, en dan de hele dag slapen, en komt pas in actie als het donker wordt.

De bow-tie blokjes heb ik op een snelle manier gemaakt, kijk maar:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ZbTHlGGKMPM]

Voor de dames van een Yahoo quiltlijst wilde ik deze namiddag een ongecompliceerd gezellig blokje bedenken voor de loterij, even als tegenhanger van het trieste bericht van een lid, die het gevecht met kanker heeft opgegeven, en aan haar laatste reis gaat beginnen. Vreselijk!

Ik zag dit pakje met charms van 5 inch, en ging aan de slag, (de lichte vierkantjes zijn 2,5x 2,5 inch) en nog geen drie kwartier later hing de poes aan een prachtige quilt in wording.

Het volgende charmpakje ligt klaar om aangebroken te worden, maar ik moet mezelf tot een halt roepen, want dat zou WIP nummer 4 worden binnen een maand. Maar het is wel heel erg verleidelijk, ach, wat in het vat zit (en al is aangeslagen) verzuurt niet.

En kijk eens wat de postbode vanmiddag bracht, just what the doctor ordered:

een te schattige lap met printjes, dezelfde die ik voor de Frederike gebruik, maar dan ingekleurd; heel even dacht ik om deze gekleurde ook hierin te gebruiken, maar ik blijf maar mooi bij rood, staat rustiger, anders overschreeuwt alles elkaar.

Slippertje

De Bowtie ligt netjes gestreken met de randen er aan gestikt klaar om gesandwiched te worden, ik heb de banen er gewoon aangezet zonder op de naden te letten, en heb me vandaag bezig gehouden met de achterkantstof op maat maken, maar daar is ook niet veel aan te zien

Saai he, ik wist het wel, had net zo goed geen foto kunnen laten zien, maar ja, aard van het beestje. Kijk hier eens wat een geweldige tutorial, ik ben zo’n fan van deze website, een Belgische quiltster attendeerde onze quiltgroep hierop.
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=jA-10A_Uc6k]
Spontaan kreeg ik quiltjeuk, had geen rust in mijn kont maar ik moest en zou het uitproberen! Herinneren jullie de kerstlapjes nog die ik van Evy en Petra van het Quilters Palet kreeg? Nou, kijk eens wat een leuke kerstquilt dit gaat worden,

ik heb de blokken wel groter gemaakt dan in de tutorial, ik heb ze op 9 inch gesneden, heb de sneden in het midden op 1,5 inch van het midden gemaakt, en het affe blok is 16,25 inch geworden.

In centimeters graag? Nou bijna 23 cm grote stofdelen gesneden, en die komen af op 41 cm en nog een pukkeltje. Echt leuk om te maken, niet moeilijk, en snel, vooral snel 🙂 want op een half uurtje heb je zo’n blok af, vanaf het uitzoeken en op maat snijden van de lapjes, tot de laatste persing. En dat was mijn slippertje, even van het padje af, terwijl ik zo lekker bezig ben met quilts af maken; nou ja, ‘even’, ik ben ook al met de Life Is Beautiful bezig, en Frederike, , dus zou dit WIP nummer 3 worden. Het moment dat je meer Wippen maakt op een jaar dan Affo’s, is het moment dat je moet gaan oppassen.

Gisteren had ik ook beter moeten oppassen, zoon was na een overnachting in Utrecht meurend naar bier en rook thuisgekomen, en terwijl hij in bad lag te weken, gingen zijn kleren en quilt de wasmachine in, en daarna in de droger. Hij had zelf zijn broek al leeg gehaald, mobieltje, sleutels, riem er af en hup in de was met nog wat bonte spul. En daarna gooide ik de quilt er in, zonder uit elkaar te halen, zo vanuit de tas in de was, en in de droger. En schoon dat hij er uit kwam, prachtig, en hij rook ook zo lekker. Maar het genieten was snel voorbij toen mijn oog op de binnenkant van de droogtrommel viel, au, wat was dat voor een rotzooi, uitgesmeerd over de gehele oppervlakte, en langs de schoepen samenklonterend? Ik ging er met mijn vinger langs, het was plakkerig, en toen ik een kloddertje vastpakte om er aan te ruiken, wist ik even niet hoe ik het had:

KAUWGUM “HUH?” Ja, en niet zo’n klein beetje, volgens mij is er een heel pakje in de droger verdwenen, lekker heet geworden en plakken maar.

Je verwacht het in het haar, op de grond, onder je schoen, maar toch niet uitgesmeerd in de droogtrommel? En willen jullie het gekste van al horen -ja het kan nog gekker- er zat niks aan de quilt of aan de kleren!

Het moest er af, en met een gewoon sopje op een doekje ging het niet worden, had ik na een paar minuten al door -ik zat even in de ontkenningsfase. Op hoop van zegen dan maar een afgekoelde droogtrommel met stikkerfoetsie op een oude handdoek boenen en met de nagel krabben, en na een dik half uur met mijn hoofd in de stank was de trommel schoon, en ik high. Kan geen paddo tegenop!

Nog even een sopdoekje met eucalyptus luchtje erdoor gegooid, en toen was het gedaan. Het hele huis stonk naar de peut vanmorgen, omdat ik vergeten was de vieze doekjes weg te gooien, ze lagen nog in de wasbak in de keuken; gelukkig bestaat er zoiets als ramen tegenover elkaar open zetten, en de geur van verse koffie deed de rest. Weer een ervaring rijker!

Binding

Het gaat hier niet over de binding van een sausje, of over relaties -o wacht, dat is bonding-, maar over quilts, uiteraard, heb ik jullie dit filmpje al eens laten zien? Zeker de moeite waard om ook eens te proberen!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=_AMbDxV5FKg]
Laat je niet afschrikken door iets vreemds, probeer het eerst even uit op een klein quiltje, maatje placemat of zo. Als ik me niet vergis, is de breedte van de binding die ze er op stikt dubbelgevouwen 2x breder dan de breedte van de tussenvulling die buiten de quilt uit steekt, dus 3 inch vulling, 12 inch binding. (6 inch dubbelgevouwen).

Om het zeker te weten, zou ik het eigelijk moeten uitproberen, maar daar heb ik nu even geen tijd voor, ik ben met de huizenquilt bezig. Op de achterkantfoto wijst het pincet -mijn beste vriend- aan waar ik begon, en dan zo de rij naar beneden quilten. De friemeltjes aan de zijkant (bovenkant rechtse foto) zijn teststiksels (nee, geen testikels) om de draadspanning goed in te stellen voordat ik met het echte werk begon. Dit doe ik altijd aan de zijkant, ik sla gewoon een stuk achterkant naar voren over de tussenvulling, en dan proberen maar. Dit kan natuurlijk alleen als de achterkantstof vergelijkbaar is met de top van de quilt.

En elke keer pauzeren als ik weer een rij had gedaan, waar ik ongeveer een half uur over doe, in het begin 3 kwartier, omdat het draad knapte, of steken over sloeg, vooral als ik achteruit stikte; dat is blijkbaar teveel gevraagd.
Photobucket Ik kan me heel goed voorstellen dat beginnende machinaalquilters de boel in de hoek gooien en weer met het handje gaan quilten. Grote boosdoener van steken overslaan: de witte lapjes met opdruk, en dan bedoel ik de opdruk die er op ligt, dus die een beetje glimmen, het lijkt wel rubber zo taai, dat alle naalden die ik probeerde de stof haast door het steekplaatje heen het spoelhuis in duwde, maar gelukkig kwam ik er wel soepel door met de ’titanium’ naalden,

die hebben een soort anti-plak coating, maar ja, het draad bleef regelmatig knappen,(het pluisde en knapte) en daar heb ik met de siliconenspray (bij doehetzelf zaken te koop) een einde aan gemaakt, gewoon door 3 lijntjes te trekken over de klos, en dan smeert het draad alles waar het door moet, wat dan voor minder wrijving zorgt, en dus minder of geen draadbreuk. Normaal zou ik met de spray gerust over de quilt spuiten, over die taaie lapjes, maar ja, ik heb er met blauwe stift op getekend, en ik weet niet of dat invloed heeft op het uitwasbare.

Opperste concentratie tijdens het quilten, want je ziet elke misser, en hoewel ik weet dat het van een afstandje er gewoon heel mooi uit gaat zien, wil ik ook voor de quiltpolitie geen slecht figuur slaan; nee, dit wordt geen tentoonstellingquilt, hij komt misschien wel in de etalage van Quiltshop leur te hangen, maar daar blijft het bij.
Tot hier ben ik gebleven, morgen zal ik weer verder gaan, en dan in de pauzes ook weer een -wederom verbaasd kijkende- LIB maken? Wie weet.

En hier ter afsluiting -alsof dit blogje nog niet lang genoeg was- een filmpje met uitleg over biesje naaien, ze laat alles duidelijk zien:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=xWh90tXr7g4]
voor zo’n klein quiltje zou ik het ook wel zonder afmeten en vastspelden durven vast te naaien, maar voor een grote quilt is dit vragen om problemen, in de vorm van golvende randen of juist opkrullende hoeken.

Wat een feest!

Toen ik vanmiddag niets vermoedend de brievenbus checkte, en een grote dikke gele enveloppe zag liggen die zwaar aanvoelde, maar tevens zacht, werd het warm in mijn hoofd; zou dit nu al van Evy en Petra zijn, zo snel? Er kwam een dik pak met stof uit, en een zakje met een patroontje en een doorzichtige mal,

ooh, een bonus, want ik had al niet zo veel stof verwacht (FQ’s en Fat eights en al wat daar tussen zit met heerlijk veel bling-bling), en al helemaal niet nóg iets leuks er bij.

Dank jullie wel dames van Quilters Palet,
Photobucket de stofjes zijn prachtig, en Suzanne wist gelijk wat ik er van moest maken: een quilt. Joh echt? Maar ze zou het niet doen van het groene malletje, want dan was hij niet klaar voor deze kerst, ze kent haar moeder. Haha, ik heb al een idee, maar of het organisatorisch gezien een goeie is…..

Vanmiddag ben ik namelijk ook begonnen met het sandwichen van de rode huizenquilt, prachtig he, sprak zij, zonder enige vorm van bescheidenheid.

Een hele klus om de randen gelijk te laten lopen, ik heb vanaf de latten tot aan de stof gemeten, dat ze recht liepen, en kreeg halverwege hulp van Suzanne, die even haar neus liet zien na het pakken van drinken in de keuken

En nog voordat we aan tafel gingen voor het avondeten, was ik al over de helft met het optekenen van het quiltpatroon. Niet dat ik zo hard door had gewerkt, eerder een kwestie van laat gaan eten, het was al 7 uur, en het gerommel der magen was niet meer te negeren.

Ik gebruik dus Fast2cut Foolproof Circles van Barbara Barber, hier te koop, maar misschien ook wel in Nederland; het zijn losse delen die als ringen over de middencirkel passen, ik begin aan de rand, het midden van het kleine cirkeltje leg ik op de hoek

en na het optekenen van het eerste lijntje, gaat de volgende ring er op, en teken dan dat lijntje, enz enz, tot de ringen op zijn.

en de volgende serie bogen komen zo te liggen, zie foto hieronder (ik had ze al getekend toen ik me bedacht er foto’s van te maken)

Heel makkelijk, en als je mis tekent, dan is het lijntje er zo weer uit te halen met een nat doekje. Ik kwam aan de andere kant ook heel mooi uit met de lijnen, meer geluk dan wijsheid.

Ik dacht er niet aan om het eerst uit te rekenen waar te beginnen om de lijnen het mooiste uit te laten komen, gewoon mijn geluksdag denk ik.

Morgenochtend begin ik met doorquilten, ik sta al weer zo lang droog wat dit betref ;-), dat ik het gewoon opwindend spannend vind, serieus! Ook een beetje zenuwachtig, zal alles goed gaan? Net als bij mijn eerste afspraak met mijn lief, bijna 23 jaar geleden. Man wat was ik toen nerveus, ik kakelde aan een stuk door, en hij liep niet gillend weg, dat was een heel goed teken; en dat doet hij nog steeds niet, hoewel hij vaak genoeg moet wachten tot ik adem haal om er tussen te komen.

En wetend dat ik quilt zoals ik klets, zal deze rode huizenquilt van het weekend wel klaar komen, en ik dus ook. 🙂 Wat een feest!
Photobucket