Toen ik vanmiddag niets vermoedend de brievenbus checkte, en een grote dikke gele enveloppe zag liggen die zwaar aanvoelde, maar tevens zacht, werd het warm in mijn hoofd; zou dit nu al van Evy en Petra zijn, zo snel? Er kwam een dik pak met stof uit, en een zakje met een patroontje en een doorzichtige mal,

ooh, een bonus, want ik had al niet zo veel stof verwacht (FQ’s en Fat eights en al wat daar tussen zit met heerlijk veel bling-bling), en al helemaal niet nóg iets leuks er bij.

Dank jullie wel dames van Quilters Palet,
de stofjes zijn prachtig, en Suzanne wist gelijk wat ik er van moest maken: een quilt. Joh echt? Maar ze zou het niet doen van het groene malletje, want dan was hij niet klaar voor deze kerst, ze kent haar moeder. Haha, ik heb al een idee, maar of het organisatorisch gezien een goeie is…..

Vanmiddag ben ik namelijk ook begonnen met het sandwichen van de rode huizenquilt, prachtig he, sprak zij, zonder enige vorm van bescheidenheid.

Een hele klus om de randen gelijk te laten lopen, ik heb vanaf de latten tot aan de stof gemeten, dat ze recht liepen, en kreeg halverwege hulp van Suzanne, die even haar neus liet zien na het pakken van drinken in de keuken

En nog voordat we aan tafel gingen voor het avondeten, was ik al over de helft met het optekenen van het quiltpatroon. Niet dat ik zo hard door had gewerkt, eerder een kwestie van laat gaan eten, het was al 7 uur, en het gerommel der magen was niet meer te negeren.

Ik gebruik dus Fast2cut Foolproof Circles van Barbara Barber, hier te koop, maar misschien ook wel in Nederland; het zijn losse delen die als ringen over de middencirkel passen, ik begin aan de rand, het midden van het kleine cirkeltje leg ik op de hoek

en na het optekenen van het eerste lijntje, gaat de volgende ring er op, en teken dan dat lijntje, enz enz, tot de ringen op zijn.

en de volgende serie bogen komen zo te liggen, zie foto hieronder (ik had ze al getekend toen ik me bedacht er foto’s van te maken)

Heel makkelijk, en als je mis tekent, dan is het lijntje er zo weer uit te halen met een nat doekje. Ik kwam aan de andere kant ook heel mooi uit met de lijnen, meer geluk dan wijsheid.

Ik dacht er niet aan om het eerst uit te rekenen waar te beginnen om de lijnen het mooiste uit te laten komen, gewoon mijn geluksdag denk ik.

Morgenochtend begin ik met doorquilten, ik sta al weer zo lang droog wat dit betref ;-), dat ik het gewoon opwindend spannend vind, serieus! Ook een beetje zenuwachtig, zal alles goed gaan? Net als bij mijn eerste afspraak met mijn lief, bijna 23 jaar geleden. Man wat was ik toen nerveus, ik kakelde aan een stuk door, en hij liep niet gillend weg, dat was een heel goed teken; en dat doet hij nog steeds niet, hoewel hij vaak genoeg moet wachten tot ik adem haal om er tussen te komen.

En wetend dat ik quilt zoals ik klets, zal deze rode huizenquilt van het weekend wel klaar komen, en ik dus ook. 🙂 Wat een feest!