Categoriearchief: Huisjes

Laatste loodjes van een woonwijk

Om de huizenquilt een beetje rust te geven wilde ik er toch een border rond zetten, werd het dezelfde stippeltjesstof als van de sashings

of deze wat rustiger ogende grijs-zwarte

of de rode die ook voor de cornerstones is gebruikt?

Hmmm, de stippeltjesstof was mij te druk aan de ogen, het rode vroeg heel erg de aandacht, en dus werd het de stof die ik als eerste uit de kast had gepakt:

De zwarte spikkeltjesstof werd de achterkant, deze plakte ik met schilderstape op de tafel vast, en daarop kwam de vulling en de top, welke ik met linialen checkte op haaks lopen van de sashings en borders. Tijdens het vastzetten met veiligheidsspelden bedacht ik me dat als ik eerst de ditch van de sashings wilde doorquilten, ze hier erg in de weg zouden zitten, dus gingen ze toch maar midden in de huizenblokjes.

Typisch een geval van goede camouflage, ik was op mijn naaikamer en gooide de quiltsandwich over Loki heen die daar lag te slapen, ze keer verstrooid op maar bleef lekker liggen, de schat.

En zo (foto hieronder) zag het eerste huisje links boven er gisteren uit na het in de ditch quilten met transparant garen boven en zwart garen onder, ik gebruik een topstitch naald nr 90, bovenspanning staat op 3, het draad loopt vanaf de zijkant van de klos af en niet van de top.

Ik heb werkelijk elk naadje gequilt, terwijl ik eerst alleen maar de buitenlijnen wilde doen, maar al quiltend was ik niet te remmen! Quilt as you go maar dan anders 🙂 nog maar 55 te gaan x 5 minuten, de bovenspanning moet ik bij het volgende huisje wel wat losser zetten, als ik het van dichtbij bekijk zie ik zwarte stipjes, sprak zij vlak voor het slapen gaan en droomde er de rest van de nacht van.

Vanmorgen heb ik nog een beetje gequilt, drie rijen af, per huisje doe ik er nu net 2 minuten over; het is geen wedstrijd hoor, maar ik weet zulke dingen gewoon graag.

De bovenspanning is naar 1 gegaan, ik ben helemaal tevreden nu.

Het is zo leuk om al die raampjes te bekijken tijdens en na het doorquilten, het verveelt nog niet.

morgen ga ik hier verder mee, het komt misschien wel af, en anders overmorgen wel, ik ben nog aan het bedeken wat ik in de border ga quilten, allemaal huisjes of een niet teveel aandacht vragende piano keys (rechte lijnen die naar de rand toe lopen).

Zucht zucht, puf puf, bijna klaar!

Het quilten kreeg vandaag nog een staartje, ik kreeg er bijna een sik van, en was zeer ontdaan, ik verklaar me nader:

Ik had al verteld over die rotlapjes die er in zaten, die met witte opdruk, die zo taai waren dat de naalden er moeite mee hadden om erdoor te prikken. Nou, ik had de oplossing in de vorm van een titaniumnaald, en het ging ook als een tierelier door deze taaie opdrukjes heen. Ja, door 1 laagje, maar 2 laagjes bleken te zwaar te zijn, en in plaats van dat de naald brak, boog hij om, en met het omhoog willen komen, tilde hij het steekplaatje op, en verboog er een klemmetje toen ik de boel los aan het maken was. Het klemmertje even terug buigen, wat op zich een plausible gedachte was, bleek teveel van het goede, het klemmetje liet zich niet zo behandelen, en brak af.

“Nou”, dacht Shirley, niet voor 1 gat te vangen, “dan tape ik het plaatje gewoon op zijn plaats vast, zodat ik de quilt toch af kan maken.” Maar voor de zekerheid hield ik eerst het plaatje op zijn plek, en liet de machine draaien zonder draad er in, en besloot bij het tenenkrommend tikkend geluid de stekker er uit te trekken, en mijn Pfafke op tafel te zetten. Mijn lief kwam met een kopje koffie aan, om me te troosten, en nadat de tranen geplengd waren, en de koffie op, ben ik na het overspoelen van de spoeltjes, weer aan de slag gegaan met doorquilten.

Pang, weer een klap toen de naald op exact dezelfde plek vastsloeg, maar gelukkig is Pfafke een werkpaard, en gaf verder geen krimp. Ik heb er een andere dunnere naald opgezet (liever dat de naald kapot gaat dan de machine), heb het rottige stukje stof ontweken door de boog iets kleiner te maken, en daarna heb ik geen problemen meer ondervonden. Het was even wennen aan het ritme, zodat de steken regelmatig werden, wat vrij goed lukte, ach, van een afstandje ziet geen hond dat als het niet precies gelijkmatig is. Ergens in het midden van deze foto is het resultaat van de machine-wisseling

Gelukkig valt het niet op waar de Nina er mee stopte en de Pfafke het overnam, daar ben ik heel blij mee!
Hier was ik er bijna,

De quilt is nu rondom mooi recht afgesneden, de bies komt er morgen op, en ik denk dat ik de bies helemaal uit het zicht naar achteren om klap en dan -jawel- met het handje vast ga zetten. Denk ik.

Zo zien jullie maar weer, machinaal quilten is een fluitje van een cent, zo ontspannen om te doen, rustgevend vooral, en goed voor je humeur, ik kan het iedereen aanraden!

Binding

Het gaat hier niet over de binding van een sausje, of over relaties -o wacht, dat is bonding-, maar over quilts, uiteraard, heb ik jullie dit filmpje al eens laten zien? Zeker de moeite waard om ook eens te proberen!
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=_AMbDxV5FKg]
Laat je niet afschrikken door iets vreemds, probeer het eerst even uit op een klein quiltje, maatje placemat of zo. Als ik me niet vergis, is de breedte van de binding die ze er op stikt dubbelgevouwen 2x breder dan de breedte van de tussenvulling die buiten de quilt uit steekt, dus 3 inch vulling, 12 inch binding. (6 inch dubbelgevouwen).

Om het zeker te weten, zou ik het eigelijk moeten uitproberen, maar daar heb ik nu even geen tijd voor, ik ben met de huizenquilt bezig. Op de achterkantfoto wijst het pincet -mijn beste vriend- aan waar ik begon, en dan zo de rij naar beneden quilten. De friemeltjes aan de zijkant (bovenkant rechtse foto) zijn teststiksels (nee, geen testikels) om de draadspanning goed in te stellen voordat ik met het echte werk begon. Dit doe ik altijd aan de zijkant, ik sla gewoon een stuk achterkant naar voren over de tussenvulling, en dan proberen maar. Dit kan natuurlijk alleen als de achterkantstof vergelijkbaar is met de top van de quilt.

En elke keer pauzeren als ik weer een rij had gedaan, waar ik ongeveer een half uur over doe, in het begin 3 kwartier, omdat het draad knapte, of steken over sloeg, vooral als ik achteruit stikte; dat is blijkbaar teveel gevraagd.
Photobucket Ik kan me heel goed voorstellen dat beginnende machinaalquilters de boel in de hoek gooien en weer met het handje gaan quilten. Grote boosdoener van steken overslaan: de witte lapjes met opdruk, en dan bedoel ik de opdruk die er op ligt, dus die een beetje glimmen, het lijkt wel rubber zo taai, dat alle naalden die ik probeerde de stof haast door het steekplaatje heen het spoelhuis in duwde, maar gelukkig kwam ik er wel soepel door met de ’titanium’ naalden,

die hebben een soort anti-plak coating, maar ja, het draad bleef regelmatig knappen,(het pluisde en knapte) en daar heb ik met de siliconenspray (bij doehetzelf zaken te koop) een einde aan gemaakt, gewoon door 3 lijntjes te trekken over de klos, en dan smeert het draad alles waar het door moet, wat dan voor minder wrijving zorgt, en dus minder of geen draadbreuk. Normaal zou ik met de spray gerust over de quilt spuiten, over die taaie lapjes, maar ja, ik heb er met blauwe stift op getekend, en ik weet niet of dat invloed heeft op het uitwasbare.

Opperste concentratie tijdens het quilten, want je ziet elke misser, en hoewel ik weet dat het van een afstandje er gewoon heel mooi uit gaat zien, wil ik ook voor de quiltpolitie geen slecht figuur slaan; nee, dit wordt geen tentoonstellingquilt, hij komt misschien wel in de etalage van Quiltshop leur te hangen, maar daar blijft het bij.
Tot hier ben ik gebleven, morgen zal ik weer verder gaan, en dan in de pauzes ook weer een -wederom verbaasd kijkende- LIB maken? Wie weet.

En hier ter afsluiting -alsof dit blogje nog niet lang genoeg was- een filmpje met uitleg over biesje naaien, ze laat alles duidelijk zien:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=xWh90tXr7g4]
voor zo’n klein quiltje zou ik het ook wel zonder afmeten en vastspelden durven vast te naaien, maar voor een grote quilt is dit vragen om problemen, in de vorm van golvende randen of juist opkrullende hoeken.

Wat een feest!

Toen ik vanmiddag niets vermoedend de brievenbus checkte, en een grote dikke gele enveloppe zag liggen die zwaar aanvoelde, maar tevens zacht, werd het warm in mijn hoofd; zou dit nu al van Evy en Petra zijn, zo snel? Er kwam een dik pak met stof uit, en een zakje met een patroontje en een doorzichtige mal,

ooh, een bonus, want ik had al niet zo veel stof verwacht (FQ’s en Fat eights en al wat daar tussen zit met heerlijk veel bling-bling), en al helemaal niet nóg iets leuks er bij.

Dank jullie wel dames van Quilters Palet,
Photobucket de stofjes zijn prachtig, en Suzanne wist gelijk wat ik er van moest maken: een quilt. Joh echt? Maar ze zou het niet doen van het groene malletje, want dan was hij niet klaar voor deze kerst, ze kent haar moeder. Haha, ik heb al een idee, maar of het organisatorisch gezien een goeie is…..

Vanmiddag ben ik namelijk ook begonnen met het sandwichen van de rode huizenquilt, prachtig he, sprak zij, zonder enige vorm van bescheidenheid.

Een hele klus om de randen gelijk te laten lopen, ik heb vanaf de latten tot aan de stof gemeten, dat ze recht liepen, en kreeg halverwege hulp van Suzanne, die even haar neus liet zien na het pakken van drinken in de keuken

En nog voordat we aan tafel gingen voor het avondeten, was ik al over de helft met het optekenen van het quiltpatroon. Niet dat ik zo hard door had gewerkt, eerder een kwestie van laat gaan eten, het was al 7 uur, en het gerommel der magen was niet meer te negeren.

Ik gebruik dus Fast2cut Foolproof Circles van Barbara Barber, hier te koop, maar misschien ook wel in Nederland; het zijn losse delen die als ringen over de middencirkel passen, ik begin aan de rand, het midden van het kleine cirkeltje leg ik op de hoek

en na het optekenen van het eerste lijntje, gaat de volgende ring er op, en teken dan dat lijntje, enz enz, tot de ringen op zijn.

en de volgende serie bogen komen zo te liggen, zie foto hieronder (ik had ze al getekend toen ik me bedacht er foto’s van te maken)

Heel makkelijk, en als je mis tekent, dan is het lijntje er zo weer uit te halen met een nat doekje. Ik kwam aan de andere kant ook heel mooi uit met de lijnen, meer geluk dan wijsheid.

Ik dacht er niet aan om het eerst uit te rekenen waar te beginnen om de lijnen het mooiste uit te laten komen, gewoon mijn geluksdag denk ik.

Morgenochtend begin ik met doorquilten, ik sta al weer zo lang droog wat dit betref ;-), dat ik het gewoon opwindend spannend vind, serieus! Ook een beetje zenuwachtig, zal alles goed gaan? Net als bij mijn eerste afspraak met mijn lief, bijna 23 jaar geleden. Man wat was ik toen nerveus, ik kakelde aan een stuk door, en hij liep niet gillend weg, dat was een heel goed teken; en dat doet hij nog steeds niet, hoewel hij vaak genoeg moet wachten tot ik adem haal om er tussen te komen.

En wetend dat ik quilt zoals ik klets, zal deze rode huizenquilt van het weekend wel klaar komen, en ik dus ook. 🙂 Wat een feest!
Photobucket

Gelukt

Gelukt, denk ik, als ik zo naar de stompen van de bamboe kijk, en vreemde kleuren omhoog zie borrelen, als bij een toverdrankketel. Mooie kleuren!

Maar als ik goed kijk, ontdek ik jonge scheuten, die dapper doch ook héél dom omhoog komen; zodra ze iets dikker zijn -over een paar dagen- zal ik ze snoeien en behandelen met dat giftig goedje wat de tuinman me gaf. En het mag dan ook 24 uur niet regenen, en dat wordt lastig in ons kikkerlandje. Ik zit nu al te bedenken wat ik op de leeg gekomen plaatsen ga planten, volgend voorjaar, als ik de wortels -hopelijk met gemak- weg kan halen om een mooi plantgat te creëren. Budleya, of azalea’s, mmm, ze moeten wel tegen de droogte kunnen, hier op het zandgrond pal in de zon.

Planten uitzoeken vind ik minstens net zo leuk als lapjes voor een nieuwe quilt uitzoeken, want ook daar begint het toch te borrelen, met de antieke in de laatste fase van het afmaken.

Zopje is not amused, want de antieke is zondanig opgevouwen over de B’nina dat hij er niet op kan liggen, maar oké, de bank ligt ook best wel fijn.

Zodra ik met de Girls Day Out in de weer ga,is het helemaal verboden terrein voor hem, je moet er toch niet aan denken dat meneer zijn nagels hierin gaat zetten, of testen hoe stevig die glimmende kraaltjes vast zitten.

of die paarse bloemetjes; ik zet het vogelkooitje er pas aan als hij helemaal klaar is, wel zo veilig.
En ik dacht dat hierna de huizenquilt aan de beurt kwam,

maar ik moet eerst de kattenquilt afmaken voordat het Belgisch quiltweekend van start gaat (28 sept), georganiseerd door Katrien, want dat hebben Yvonne en ik ons als doel gesteld, samen showen, en Merel heeft hem al af, die kan wat dit betreft achterover leunen, stressvrij. Ik ben benieuwd hoe ze naast elkaar zullen staan.

hoe kon ik die vergeten? Nu nog even kijken in welke tas hij zit, ook een uitdaging op zich. 🙂

Moed verzamelen en actie!

De antieke quilt is dinsdagavond gesandwiched, en aangezien ik met licht ontstoken ogen zat, heb ik geen lijmspray gebruikt. Het feit dat de lijmspray op was, en ook nergens in Roosendaal te koop was, scheelde met het doorhakken van deze knoop. Ik wilde hem dus met de Micro-stitch tacker doen, maar helaas was ik vergeten tackertjes te kopen bij Janny, en dan nog, ik kon mijn Micro-stitch nergens vinden, dus ook dat idee verdween in de prullenbak. 🙂 Ik ging het met veiligheidsspeldjes doen, en met het volle doosje voor het grijpen, ging ik aan de slag, nadat ik de boel eerst op de latten had gespannen, wat een oppervlakte! Helaas was het aantal veiligheidsspeldjes niet toereikend voor de hele quilt, wie had dat gedacht, maar niet voor 1 gat te vangen greep ik naar draad en naald (nee, niet naar de fles, dat stadium ben ik al lang voorbij, want het helpt niet echt in tijde van crisis) en na een dik uur van rijgen, pijnlijke vingertoppen en veel strekken, want arme rug en buikspieren, je staat zo ver naar voren geleund om er bij te kunnen, kon ik de punaises er af halen en viel de quilt prachtig soepel op tafel, oooh wat een juweel, nu al! Het middelste deel kon ik nu op mijn gemak rijgen, en in opgevouwen toestand nam ik hem mee naar quiltshop Leur om mooi garen uit te zoeken. Het is de pastel van King Tut geworden, elke inch in subtiele kleuren variërend; ik heb voor de zekerheid 3 klossen gekocht, maar wat ik over heb en nog in de verpakking zit, mag ik terugbrengen. De witte klos is voor het spoeldraad, het is een stuk dunner dan de andere garens.

Voor de huizenquilt heb ik prachtige garen van Aurifill, en een witte achterkantje. Kwijlend stond ik na afrekenen bij de kassa naar de nieuwe stoffenserie van Paintbrush studio (Marblehead) te kijken, te mooi voor woorden! Foto’s hier zetten gaat lastig (lukt me niet), maar ze staan wel allemaal op mijn Facebookpagina.

Mijn gezond verstand overwon, en nu zit ik thuis, inspiratie op te doen (eigenlijk gewoon moed te verzamelen) voor een patroon op de antieke. Ik denk dat ik het al weet, maar ik heb even een zetje nodig. Ik kijk graag op Longarm quilting sites, waar je de all-over patronen in het klein kan bekijken, gewoon voor een idee, zoals op deze pagina of op de website van Nonnie, wat een mooie quilts zijn hier te zien.

Ik wil de antieke niet te druk doorquilten, niet te dicht op elkaar, zodat het een soepel vallende quilt blijft. Een patroon voor op de huizenquilt heb ik al gevonden, klik hier: Baptist Fan Video om te zien hoe een longarm quiltster het patroon maakt. En zo wil ik het ook doen, maar dan zonder die plastik mallen, want ik doe het gewoon op mijn Bernina, maar het principe is het zelfde. En als je nou lang genoeg treuzelt met knopen doorhakken, is het alweer tijd om voor het eten te gaan zorgen, gelukkig zorgen de vele regenbuien ervoor dat ik geen gras kan maaien, dus die vluchtroute kan ik niet nemen, maar boodschappen doen en nadenken wat we gaan eten (of beter andersom, dat shopt wat economischer) kost ook tijd, en voor je het weet is het avond.

Zoef, wat was dat? Weer een dag voorbij zonder dat er gequilt is. Nee, daar stinken we niet, in, met 2 volwassen kinderen in huis die ook goed en graag kunnen koken, ga ik delegeren. Eens kijken, oudste spruit zit net nat van de fitness achter haar bureau, bij te komen, en spruit 2 zit ook nat achter zijn bureau, van het douchen, want net uit bed! (het is dus bijna 4 uur in de middag). Spruit 3 laten koken is niet handig, wilt het eetbaar zijn, dan is supervisie raadzaam 😉 en daar heb ik geen tijd voor.

We zijn nu een halve dag later, en ik ben al op de helft van het quiltwerk, morgen hoop ik hem af te krijgen (op de bies na).

Yes, hij is af!

Vanmorgen in alle vroegte zat ik al achter de naaimachine, flying geese te maken voor rand nummer 2, terwijl ik op de alarmcentrale-boys zat te wachten, die voor de jaarlijkse controle langs zouden komen. Toen ze er 2 uur na de geplande afspraak nog niet waren, begon ik me toch wel een beetje boos te maken, want met zulk mooi weer had ik graag ook een boswandeling willen maken, maar voordat ik de centrale belde met de vraag waar ze bleven, checkte ik toch voor de zekerheid mijn agenda. Oeps, er stond niks ingepland op dinsdag, maar wel op woensdag, aaargh, morgen weer vroeg opstaan! Toen rij 2 er keurig tegenaan zat, Photobucket heb ik de stokken uit de garage gehaald, de dappere stappers aangetrokken, en heb een heerlijk uurtje stevig doorgelopen; wat ruikt dat toch lekker, in een nog vochtig bos, alleen eng dat ik eerst door een laan van door processierupsen aangetaste bomen moest! Ik heb er een foto van gemaakt en deze doorgestuurd naar de gemeente, (speciale app op m’n mobieltje), ik moest er wel doorheen, omdat ik halverwege het laantje pas in de gaten kreeg wat er met de wel erg kale bomen aan de hand waren, ik heb nog nooit zo hard doorgelopen!

Toen ik thuis zat uit te puffen, zag ik dat we bezoek hadden

hij kijkt zo lekker brutaal naar binnen 🙂 , Zipje, die onder de parasol lag, vond het maar niks, maar wist dat hij er toch niets aan kon doen, en keek niet eens op toen het eekhoorntje met een grote sprong tussen de planten verdween.

Voor de bee van vanavond had ik alle flying geese blokjes voorbereid, zodat ik ze lekker aan elkaar kon naaien tot nog 2 borders, en daar heb ik ze dus ook afgemaakt, klokslag 10 uur was de top klaar! Er werd getrakteerd op kersenvlaai, mmm, zo is het wel vol te houden 🙂

Bianca haar weaver fever quilt zien, die ze tijdens een cursus van 2005 was begonnen, en ipv doorquilten heeft ze hem geknoopt, wat een erg leuk effect gaf; hij doet nu dienst als bankquilt, en hij voelde ook heerlijk knuffelig aan. En toen de bee ten eind was, was haar flying geese quiltje voor tegen de muur ook doorgequilt, in de ditch gedaan met de naaimachine.

Els was bezig met 2 placemats door te quilten,

en Lorene had haar applicatietop af, naam van de quilt ben ik weer vergeten, mea culpa.

Prachtig allemaal.
En ik, helemaal happy met de affe huizentop, wow wat is-ie goed gelukt! Ik heb alleen de bovenste border nog niet geperst, na het vastnaaien op de top.

En nu oppassen dat ik niet in een gat val 😉

Bijna klaar

Het naaiwerk voor vandaag is gedaan, de eerste baan vliegende gansjes rond de huizenquilt zit er op, jeuj, maar minder jeuj is dat ik, doordat ik snel de eerste rij gansjes aan de quilt wilde showen, deze niet netjes op de top heb genaaid, zie ik nu

ze sluiten niet overal netjes aan op de rode blokjes; dat wordt morgen uithalen en opnieuw vastnaaien; wie haar hoofd niet gebruikt, moet haar tornmesje maar voelen. Ik heb de gansjes al chainstitchend (in goed ABN) gemaakt volgens Bev’s aanwijzingen, en dat gaat erg vlot, morgen weer een rand af? Wie weet komt hij wel klaar! Klik hier als je de onderstaande slideshow niet ziet

En over klaarkomen gesproken, haha, ik dacht dat het lezen van erotisch getinte lectuur alleen in dit huis geschiede door de jeugd (Game of Thrones),
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=XfAE3hIaPm4]
maar op de trunkshow van Supergoof in Etten-leur hoorde ik dat een toch al op aardige leeftijd zijnde dame geen oog dicht had gedaan, omdat ze het boek niet kon wegleggen. Een grote hit in Amerika en Engeland, hoorde ik ze daar vertellen, en dus zocht ik het thuis op, en riep enthousiast: “Gevonden!”, toen ik het boek op internet had gevonden, waarop mijn zoon, gamend op zijn kamer, gelegen naast mijn naaikamer, vroeg wat ik had gevonden. Fifty Shades of Grey Gelach van zijn kant toen ik de titel noemde, “mam, dat is pure porno, dat boek, dat is geen spannend verhaal, geen detective of zo!”, riep hij me toe. Haaa, dat gaan we dus snel downloaden en lezen, wie weet wat je er van op steekt, toch?

Het zal in ieder geval stiller zijn, deze manier opwinding, dan de vibrator die ik onlangs via de post had ontvangen; “ondanks zijn kracht maakt hij nauwelijks geluid”, stond in de omschrijving van het kleine ding te lezen, en “ideaal voor op reis en in je handtas”. Whaah, waarom zou je zoiets in je handtas meenemen, om in de koffiepauze even helemaal los te komen van alle stress, of als je in een kilometers lange file terecht komt iets om handen te hebben 😉 ? Maar goed, ik was gewoon nieuwsgierig geworden en had het samen met de visoliecapsules en vitamines besteld, en schrok me lam toen ik hem aanzette, want het was alles behalve geruisloos, crisis, je zou er de hele buurt mee wakker kunnen maken; van schrik kreeg ik het kreng niet gelijk uit, mijn hemel wat een opwinding. Eenmaal bijgekomen van het lachen heb ik de vibrator in de verpakking terug gedaan; hoe krijgen ze het verzonnen, maar in één ding hebben ze zeker wel gelijk, het is goed voor je humeur.

Trunkshow

Supergoof in huis hebben is de natte droom van elke quiltwinkel eigenaresse, want dat is een garantie op een vol kippenhok, waarbij van te voren onder het genot van een kopje koffie en het soepeltjes naar binnen schuiven van Herman, (die gelukkig niet te droog was, wat de doorgang vergemakkelijkt), onder dit genot gingen de ogen alle kanten al op, zoveel moois om te zien, hebbe-hebbe. Omdat je niet met je koffie naar binnen mocht, was ik zowat de laatste die ging zitten, want ik stond al kletsend met Ingrid koffie te lurken in de workshopruimte, foei.

De zittingen werden almaar klammer naarmate de show& tell vorderde, niet in de laatste plaats door toedoen van de quilts die doorgegeven werden, en even op schoot lagen.

Door het bekijken en tillen van deze quilts, kreeg je nog meer respect voor deze dame, halleluja wat een werk, met de hand door die dikke zware lagen quilten, pfff! Gelukkig kon Ingrid de quilts over een kamerscherm hangen tijdens het showen, wat een handige attribuut was dat!

Na 2 uur moest ze ons nog hangend aan haar lippen naar buiten bonjouren, anders zaten we er nog 🙂 en terwijl velen aan de koffie en de klets gingen, en zich wederom vergrepen aan Herman, waar niet veel meer van over was, gingen heel veel dames de schappen af, lapjes scoren, stiften, de laatste lamp (nee, ik niet) tijdschriften, garens, man o man, het was maar goed dat ze met 3 man aan het helpen waren in de winkel, of waren het er 4? En toen druppelden ook al verse dames binnen, voor de volgende trunkshow die om 1 uur begon.

Zo leuk, onder gelijk gestemden te zijn, Rita van de quiltwinkel de Parel uit Groede was er ook, ik had haar echt niet herkend, en haar vriendin en dochter waren er bij (toch, dat jonge ding was toch je dochter?), zo fijn te horen dat het goed gaat met haar, en dat ze ook weer gaat beginnen met workshops geven. Er liepen 2 lachende lapjes rond die ik van het Dottenquiltweekend kende, en ik ontmoete ook enkele dames die me kenden van mijn weblog (en wie ik alleen van naam kende, en nu ook van gezicht), en ook van workshops die ik heb gegeven; een mevrouw vertelde enthousiast over de “weave-it” die ze had gemaakt, 2 persoons, en had spijt dat ze hem niet had meegenomen om aan me te laten zien, jammer genoeg had ze ook geen foto om te showen.(onderstaande foto is een detail van de weave-it die ik voor Suzanne heb gemaakt)

Maar we kwamen voor Supergoof, en het was een geslaagde dag! Ik heb bewust weinig foto’s gemaakt, de quilts kan je zien op haar weblog, en het maken van foto’s vind ik storend in zo’n ruimte met veel mensen.

Ik liep de winkel uit met nog eenzelfde bundel rode F8ts als ik al eerder had gekocht, want ik heb een idee over de border van de huizenquilt. Nee, geen sawtooth, zoals Annelies me tipte, maar een flying geese rand. Oeh veel werk, jazeker, ik heb al uitgerekend dat ik iets van 160 gansjes moet maken, ieks. Prettig gestoord, moet je maar denken. En ik wil ze op de snelle manier maken, te zien op Beverly’s quilting page En snel is maar betrekkelijk hoor, ik ga er geen weken over doen, maar het is ook niet binnen een paar dagen klaar, ach, het houd me van de straat en uit de kroeg.

Zo, en nou ga ik mijn benen onder handen nemen, scheren, want ik ga in een jurk naar een vrij deftig feest, en dan moet dat er netjes uitzien, dat ze niet denken dat ik een travestiet ben 🙂 ojee, hoeveel mesjes zullen nodig zijn voor die zwaar behaarde benen van mij? En tot hoe hoog moet je scheren 🙂 jurkje komt tot net op de knie, nou, 5 cm er boven moet voldoende zijn hè. Ik weet nog niet welke van deze 2 het gaat worden, het jasje past op beide
Photobucket

Bouwval

De huizentop is klaar, tenminste, dat denk ik 😉

want nu meet hij 120x 180, als er nog een border omheen komt, kan hij 140x 200 worden, maar is het mooi, een brede rand er om heen, en zo ja, word het 1) een witte, of 2) een rode, of 3) eerst een smalle rode, dan een brede witte, en dan afbiezen met rood? Ik neig naar 3.
Photobucket
Oh, nou moet ik weer nadenken, en dat houd zo op. Maar tot het ei gelegd is mag hij vastgespeld aan de andere quilts blijven hangen over de balustrade, naast nog een top.

Over eieren gesproken, ik had gisteren rond het middaguur nog de mezenouders af en aan zien vliegen, hun jongen voerend, hangend aan het deurgat van hun huisje, maar toen ging ik naar de bee, we gingen eten, het ging regenen, ’t werd donker, en ik heb er niet meer op gelet, tot het me vanmorgen opviel dat het wel erg stil was bij het mezennest. ‘k Heb bijna een half uur in de keuken bij het aanrecht gestaan, naar buiten kijkend en wachtend op beweging, maar het enige dat ik zag bewegen, waren vliegen die in en uit het nest vlogen; slecht teken. Dus legde ik mijn oor te luisteren aan het nest, geen kik, en met een zaklampje naar binnen schijnend -in de hoop dat ze waren uitgevlogen- zag ik jonkies liggen.

Ik maakte voorzichtig het nestkastje open (voorkant kan je wegklappen), de jonkies waren dood, en er lagen ook nog 2 niet uitgebroede eitjes bij, die al koud waren.

Ahgossie, het lijken wel gilletjes, die ze aan hebben, klik hier voor een hele grote foto (en dan moet je op de foto staan en nog een keer klikken). Het krioelde van de kleine kriebelbeestjes, en toen ik het nestkastje van de paal af haalde, brak het deurtje los van het nestkastje, en dat deed de deur dicht; in plaats van het nestkastje op te knappen, ga ik het gewoon vervangen.

Na het maken van de foto’s heb ik het open kastje op het gras gelegd, bij de boom, want weggooien of begraven is zonde; de eksters haalden in een paar minuten tijd het nest leeg, de eitjes lagen leeg geslurpt op het gras, en het nestmateriaal lag overal, ik had dat beter wel gelijk weg kunnen gooien.
Nader onderzoek op internet maakte me een beetje wijzer, het dood gaan kon een paar oorzaken hebben:
1: de ouders vonden het nest te klein en niet de moeite waard om groot te brengen (serieus) en peren hem. 2: het was te koud en te tochtig, (klopt), en hierdoor zijn ze overleden. 3: de ouders zijn door roofdieren vermoord, of ergens tegen aan gevlogen wat niet erg meegaf, en overleden. 4: Veel te veel herrie rond het nest (roofdieren) wat teveel stress gaf, waardoor ze geen heil meer in het voeden zagen. 5: getroffen door noodweer en bliksem (verzin ik er zelf bij).

Ik ga volgend jaar voor meer rust in en rond de boom na maart geen voedsel meer aanbieden aan de vogels, ook al zegt de dierenbescherming dat je het hele jaar mag bijvoeren, de jonkies kunnen prefabvoedsel en zaden nog niet verwerken, drogen uit van brood en pindakaas is alleen goed voor volwassen vogels, helaas ze zijn zo stom om dit ook aan hun kroost te geven. Meneer en mevrouw eekhoorn krijgen nog wel nootjes enzo, maar in een speciaal voerkastje, die enkel eekhoorntjes kunnen openen, met een klepmechanisme, en niet meer in die boom.

Morgenochtend ga ik naar de trunkshow van Supergoof, ze is in Etten-Leur, van 10 tot 12 -er is nog plek- en het is ook in de middag, dus wie niets te doen heeft, ik kan het iedereen aanraden!