Categoriearchief: Sophie

Opruimen

Op het kleine dakje bij de voordeur lag veel blad en een paar takjes van de afgelopen stormen, en het water zag groen, dus trok ik mijn stoute schoenen en sokken uit en klom weer door het raamkozijn. Alles wat geen water was gooide ik over de rand, het belande als compost in de plantenbakken naast het pad bij de voordeur, en het water bezemde ik richting het afvoerputje.
IMG_9310
Het groene was algengroei, het was erg glibberig en op blote voeten lopend deed ik extra voorzichtig. Het dak was dusdanig gelegd dat het water niet vanzelf naar het putje kon weglopen, beetje raar gedaan. Ik bezemde me dus suf tot het dakje helemaal leeg was. Tot de volgende regenbui 😅
IMG_9312
Evelien gaf me een takkenschaar aan via het raam, zodat ik de overhangende takken van de Japanse kers kon afknippen, dat zal wel wat schelen bij de volgende storm wat betreft blad op het dak. De takken weerspiegelen mooi in het water.

En toen was het weer weekend, en ik kon tot de avond mijn klusserdeklus aandrang onderdrukken, maar na het acht uur journaal moest ik gewoon even wat doen. Ik was die middag met het reorganiseren in de garage een stuk gaatjesboard tegen gekomen, en ik wilde wat uitproberen. De magneetstrip die ik tegen de kast had geplakt met nanotape was vorig jaar met een klap op de grond gevallen, inclusief alle scharen die er op zaten. Een lege garenklos sneed ik in stukjes om als afstandhouders te kunnen fungeren
IMG_9321
tussen plaat en kast
IMG_9322
Ik knipte en boog zondag stukjes draad om, om zo haakjes te krijgen, want de grote S-haken konden niet de bocht maken in de kleine gaatjes, en kijk wat fijn en overzichtelijk het nu is!
Boven hangen de scharen voor papier en daaronder voor stof, hoeveel scharen heeft een mens eigenlijk nodig? Maar weggooien is ook zonde. Ik zal eens kijken welke weg kunnen, en dan gaan ze naar de kringloopwinkel.

IMG_9324
De spullen aan het blauwe rek aan de muur hing ik ook wat beter, een beetje orde moet er zijn, de vele linialen kregen meer ruimte, zodat ik niet alles er steeds af moet halen omdat ik net de achterste moet hebben. 
IMG_9323
En al die tijd lag Jon heerlijk te slapen oude snijtafel/commode

IMG_9325
Ook toen ik deze puinhoop op mijn bureau opruimde. Hij schoot pas in actie toen ik iets in de la van de snijtafel wilde stoppen, daar zat namelijk ook het doosje met kattensnoepjes in.
IMG_9327
Sophie speelt hier met haar spiegelbeeld, zou ze al doorhebben dat ze zichzelf ziet? Vast wel.
IMG_2073

Handwerkbee

Ik wilde afsluiten met deze foto, maar nee, we beginnen de blog/dag met een lach, kijk nou toch eens wat een geweldige foto 😍 maar dat kan ook niet anders met Sophie er op.

1aa9ea72-b4f4-4072-832e-be6dbc1ac1fd

Vrijdagmorgen werden we gewekt door gekletter van stenen op de stoep, en jawel, stratenmakers waren bezig de door onkruidwortels uit het verband geduwde tegels weer goed te leggen.

IMG_9216

Ik ging die dag voor het eerst in een jaar weer naar de bee in Etten-Leur, en met Evelien thuis hoefde ik me geen zorgen te maken over mijn lief, als er wat gebeurde was hij in hele goede handen. We waren met ons achten plus een.
IMG_9236
Het was erg gezellig, wel was ik aan het eind van de middag helemaal op, zoveel prikkels ben ik niet meer gewend. Mijn oren suisden en piepten en ik kon me slecht focussen op wat dan ook, en heeft een paar dagen nodig om het in de bovenkamer weer stiller te krijgen. 
Miranda had haar affe top mee van Bunny Hill design, The Flower Farm, zo mooi. 
IMG_9219
En ze was druk in de weer met haar mini borduurtjes van Tiny Tressures, Janette maakte er foto’s van

IMG_9237

a0565379-ea3c-42ad-a45e-d942bc3f19d3
We waren allemaal diep onder de indruk, zoveel verschillende borduurtechnieken op zulke kleine stukjes. Een hoog “wil ik ook gaan doen” gehalte. 
f4323e5d-865f-4db1-af0b-164cf5ba7c75

4152974a-cb26-4644-b426-dfb62d93246c
Ze legde net de hand aan het laatste borduurtje, nu zijn ze allemaal af 👌
c5c79b7b-20b3-491a-9618-b3c0acd88b07

092a12a5-64e7-4b19-93d6-7097dc780194
Een flinke stapel was al klaar om verder verwerkt te worden, maar over het wat of hoe moet nog nagedacht worden

107efad3-ddb8-4f72-95e1-1c189f258859
zouden ze leuk staan als broches of appliquaties op haar jurk?
IMG_9222
Diana had twee bicornu’s gemaakt tijdens vakantie, lekker klein om mee te nemen als handwerkje.
IMG_9218
Omdat ik niet weet of ze met haar gezicht op mijn blog wilt, laat ik van haar en haar vriendin Jolanda alleen handen zien bij hun werkjes
3c6feec9-b6d3-4f15-963c-5678c5c72c8f
Het lijkt alsof er alleen op de mobieltjes werd gekeken, maar dat was niet zo hoor, gelukkig maar, er werd ook koffie en thee gedronken en gekletst, en ook wat steekjes gemaakt.
IMG_9240

49a7e131-ce54-421c-ac3c-fae9b51fc614

809b3c9c-3c72-47c5-b406-146a5e579ef8
Corrie had haar borduurwerk bij zich waar ze alleen op de bee aan werkt

IMG_9241
Ik had een stitcherie wel meegenomen maar mijn borduurbril niet, dus pakte ik mijn haakwerk er bij die ik gelukkig ook in mijn tas had gestopt
IMG_9238
En door niet goed op te letten moest ik bij een paar rondjes een randje uithalen omdat het anders mutsjes dreigden te worden, dit is me maar vier keer overkomen hoor, valt dus nog mee 😬
IMG_9242
Hier een actiefoto van mij 🤣 ik kreeg net een filmpje binnen waar Sophie voor het eerst haar haartjes borstelt, zo schattig 😍
90502401-29e3-48f3-814f-bafd64ff01ab
Marry was er net als vele anderen er niet bij (de groep bestaat uit 16 dames), ze was ziek, maar liet even via de appgroep zien waar ze mee bezig was: de nieuwe BOM van Els Feteris. Te vinden op haar facebookgroep Patchons Avec BOBBIN
2133faac-b6ab-4af8-833a-4cf0148a0235
blokken met een gezellig landelijke uitstraling.
De volgende bee staat al genoteerd, ik weet nog niet of ik weer een hele dag ga, of alleen maar de middag, we zien wel.

We sluiten ook weer af met deze geweldige foto van Sophie, ze ging zwemmen en haar papa en mama mochten mee 🥰
1aa9ea72-b4f4-4072-832e-be6dbc1ac1fd

Snoepige foto’s

Jon en Sherlock nemen na het opstaan een lekker hapje van de sereh voor de frisse adem
IMG_8999
Wat ruist daar door het struikgewas? We zullen het niet weten. 
IMG_9001
Fay komt een paar tellen later aanlopen, ze heeft zich tegoed gedaan aan verse brokjes in de keuken, en samen nemen ze de ochtendgeluiden en geuren tot zich. De mini sering bloeit weer en ruikt heerlijk, maar ik denk dat dit de katten niet echt boeit, bloemengeur is meer een mensending. De bloemen van het kattenkruid daarentegen is weer niet te versmaden, ze eten deze graag helemaal op. 

IMG_8942
Even later holden ze achter Sherlock aan die een kikker in zijn bekje had en die als een eendje kwaakte. Sherlock liet hem los toen hij mij zag en ik wist het beestje te vangen en in de vijver te gooien. Fay keek hoofdschuddend toe, ze snapt haar maatjes niet, zij rent juist met prooi in haar bekje weg als ze mij aan ziet komen, slim als ze is weet ze dat als ik het beestje afpak ze naar haar speeltje kan fluiten.

Jon volgde later een vlieg die rond mijn stoel vloog en plots op mijn knie belande, na het maken van de foto joeg ik de vlieg weg, geen zin in nagels in mijn been.
IMG_8981
Later hielp hij me toen ik alle Wii spullen op de foto zette voor de verkoop, op de tas passen was zijn taak, vond hij.
IMG_9099

Afgelopen week hebben we gesmuld van deze licht pittige curry naar dit recept Ik had voor twee personen gemaakt, maar dat moeten dan wel hele grote eters zijn die twee keer opscheppen, want er is een portie met Evelien meegegaan naar Amsterdam, en eentje in de diepvries. Ik vond het brood (naturel naanbrood) van AH heel lekker, voor herhaling vatbaar.
IMG_9031
Onze kleine Sophie zag voor het eerst een hele grote zandbak en de zee, wat een belevenis, en het eerste handje zand ging met smaak naar binnen 😬 wat een feest 🥰 we genieten met volle teugen
f4e1513d-f9d7-49cf-8169-a972a45d4872

Er komt weer veel groen op tussen de tegels bij de terrassen, dit zal ik binnenkort maar weer verwijderen voordat de wortels te dik worden. Hoe langer je wacht, hoe lastiger het wordt. Dat merkten de gemeentewerkers ook toen ze gistermorgen om zeven uur aan het werk gingen. De borstelwagen was eerder van de week (voor het eerst sinds maanden) al door de straten gereden om alle goten schoon te maken, maar er bleef veel zitten, heel veel. Grote pollen gras, wildbloemen en andere planten hadden de goten, afvoerputten en stoepranden overgenomen, en bij de stoepranden drukten de wortels al tegels omhoog. Duur grapje gaat dat herstel nog worden, want het is overal in de stad zo uit de klauwen gelopen.  De voegen moesten allemaal uitgeslepen worden met mes-trimmer, want met een draad-grastrimmer lukte het al niet. Het geluid van metaal ratelend op steen wekte de hele buurt, hadden ze hier niet een uurtje mee kunnen wachten?

ik heb gisteren mijn laatste sessie bij de psychologe gehad, eind november hebben we een evaluatie en als alles nog steeds goed gaat nemen we afscheid. Het verleden houdt me niet meer bezig, ik heb die balast van me af kunnen gooien; de rauwe pijnlijke wond van toen is nu een litteken geworden die misschien bij een trigger kan opspelen, maar dat is het dan en ik weet hoe ik daar mee moet omgaan (schrijven of in het ergste geval een telefonisch consult met de psychologe hebben). De focus ligt op het heden en de nabije toekomst . 😊 

The day after

Wij sliepen in het Neerhuis, een super-de-luxe vakantiehuis, tegenover het terras waar we hadden gefeest. De ouders van Yvonne sliepen in het Wagenhuis,net buiten het binnenplaatsje, en het bruidspaar bracht de nacht door in het Theehuis, voor de kijkers links van het witte kasteel in de prachtige tuin.

Het was een warme plaknacht, slapend onder een laken, het gesnurk van manlief aan mijn linker kant en de in haar slaap brabbelend Sophietje aan de andere kant, dat was zo genieten ☺️, halverwege de nacht gaf ze even een huiltje die gelukkig niet doorzette, en toen was ze weer in diepe rust. Toen ze tegen zeven uur wakker begon te worden maakte ik beneden in de keuken haar flesje klaar, en na verschoning
IMG_8865
lag ze tussen ons in en dronk ze haar fles gretig leeg, haar opa en oma goed observerend, ze is nu vooral gefascineerd door lippen en tanden (ze knarst af en toe met haar vier snijtandjes 🫣) en probeerde mijn bovenlip los te peuteren tijdens het drinken.

Rechtop zitten in haar slaapzakje in afwachting op een grote boer zat ze te zwaaien en te kraaien dat het een lieve lust was. Toen de grote boer de kamer uit was gelopen en ik ze in haar bedje terug legde, bleef ze vrolijk kletsen tegen haar handjes en knuffels, en ging ik onder de douche. Altijd spannend of ik de kraan de goede kant op draai bij een onbekende douche en niet een koude regendouche zou krijgen.

Manlief volgde en toen was Sophietje aan de beurt, en aan haar geluiden te horen was ze net klaar met een grote boodschap, dus pakte ik ze voorzichtig op en bracht ze naar de badkamer waar alles al klaar lag. De mooie drol kon ik zo in de wc naast de wastafel mikken samen met de wc papiertjes, even de billen goed schoonmaken en toen in het bad met een laagje lauwwarm water. Ze keek blij verrast en begon gelijk met haar handjes te slaan op het water en zag toen de twee ringen van haar stapeltoren. Wat een feest. Met het gastendoekje kreeg ze op haar rug liggend eerst een wasbeurt en daarna mocht ze lekker spelen, wat zat ze lekker stevig, het scheelde ook dat er niks in het water zat van olie of zulks.
IMG_8867
Toen ik bijna net zo nat gespetterd was als Sophietje haalde ik ze er uit, hier was ze het niet mee eens, maar nog voordat haar dikke lip gevolgd werd door gehuil, wees ik haar op het kleine meisje in de spiegel, en toen keek ze zo lief naar haar spiegelbeeld dat ik bijna smolt. Na het afdrogen smeerde ik haar mollig zacht lijfje in met een vettende crème, dat was genieten. Toen ik ze in haar slaapzakje in bed legde drukte ze haar knuffeltje tegen haar gezichtje, draaide ze zich op haar zij en viel ze gelijk weer in slaap, heerlijk. Alles opgeruimd en onze koffer ingepakt, en snel naar beneden waar manlief al zat.

De catering kwam aanrijden om de picknickmanden af te leveren bij de huisjes toen we buiten met Chris en Truus (de ouders van Yvonne) stonden te praten, en we besloten met z’n allen hier buiten te gaan eten, veel gezelliger dan ieder voor zich, en zo stonden er twee manden met ontbijt bij ons huisje. Samen haalden we servies en bestek, koffie en thee uit de keuken van ons huisje en werd een grote ronde tafel gedekt.
45ba23a9-4381-4ce7-af15-70d131d668bb
Tim en Yvonne kwamen tijdens de tafel dekken er ook gezellig bijzitten met hun mand, en aan een overvolle tafel was het genieten van elkaar, de verwennerijen en nagenieten van hun trouwdag.
f0f83c50-fa9f-4f36-ada8-ab73ab184963
Truus maakte toen ik als laatste zat ook een foto van Perry en mij, ik had mijn niet-verkleurende-glazen-bril die ik op de trouwdag droeg net opgeborgen en helaas voor de foto gingen mijn ogen weer verscholen achter donker glas.
e4e40783-97b3-4d2a-9a73-d73384781438
En ik maakte met haar toestel een foto zodat ze er zelf ook op stond.
7be56a85-36e8-439d-baa1-30f7bb46f970
Samen afruimen en opruimen, lang leve de vaatwasser 😃. Ik haalde Sophietje uit haar bedje, schone luier en een luchtig jurkje aan, en zette ze midden op tafel op de quilt bij manlief zodat ik onze spullen uit het huisje kon halen. Evelien, Suzanne en Ferry kwamen net met een taxi aan, ze hadden in een hotel overnacht waar ik ze rond half 12 had afgezet toen bleek dat ze geen Uber te pakken konden krijgen (er was een festival in de buurt gaande) en een gewone taxi meer dan €100,- vroeg voor een ritje van 7 km. Ze hadden ook heerlijk geslapen en in het hotel ontbeten, zo te horen was het net zo lekker en uitgebreid als dat van ons ☺️
Sophie kreeg water en een lekker fruithapje van haar tantes, hier speelt ze met het lepeltje
IMG_8875

En deze foto’s stuurde Truus naar me toe
3a15abc0-8708-4b91-87d9-91130bbf710a

e32c63f6-5e45-4e0a-b211-893937b05c07
Met het wegbrengen van het lege fruitschaaltje en het schoonspoelen van het lepeltje zag ik dit bord bij de kapstok naast de keuken staan, klaar om schoon te vegen en opnieuw te beschrijven voor de volgende groep feestgangers die middag, hoe ontnuchterend, maar ik kon ze moeilijk tegenhouden. 
IMG_8874
Yvonne had in verschillende kleuren lieve hartjes gehaakt voor de gasten, de lichtblauwe hangt al mooi aan mijn sleutelbos, zo leuk om een tastbare herinnering aan deze mooie dag te hebben.
IMG_2017
En opeens was het tijd om afscheid te nemen, het was als bij een sprookje waar de klok twaalf uur slaat en we weer terug naar huis moesten gaan. “Tot volgende week,” zei manlief tegen zijn kleine schat, en ik had een ‘hmmm-heb-ik-wat-gemist?’ gevoel, “Volgende week?”, vroeg ik en hij moest lachen. “Dan ben je jarig.” 🤣🤣 Ik heb het mooiste cadeau al gekregen gisteren ☺️

De katten hadden ons helemaal niet gemist met genoeg voer onder de veranda, overal genoeg vers water en slaapplaatsen. Ze kwamen vanonder struiken in onze tuin tevoorschijn toen ik de schuifpui opende en voelden lekker koel aan. Even een aai halen en toen liepen ze weer de tuin in om verder te slapen. Alleen Sherlock was schuw en bleef buiten handbereik staan, ik denk dat hij weer terug in zijn mindset zat van voordat wij hem hadden, waar hij bij zijn vorige baas niet zo goed werd behandeld en aan zijn lot werd overgelaten. Gelukkig zocht hij me vanmorgen op toen ik op het gras Jon en Fay stond te aaien, hij gaf me eerst heel aarzelend een kopje en genoot even laten vol overgave van mijn aaitjes en kriebeltjes over zijn lijfje. Later kwam hij op weg naar de keuken eerst langs mij voor een aaitje, als vanouds.  Oef, gelukkig.

Jon was binnen toen het opeens heel kort en heel hard begon te regenen, met zijn kopje in het deurgat hield hij de boel in de gaten. De bui duurde te kort om indruk te maken op de tuin, de druppels waren ook zo weer opgedroogd. Voor de nacht sliepen ze weer binnen, rust voor alles en iedereen. 
IMG_8896

Verfrissend

Vorige week vroeg ik tijdens het oppassen aan Tim (die thuis werkte) of er iets was wat ik voor hun kon doen, Sophietje lag net op bed en ik had even mijn handen vrij. Of ik iets met gaas kon knutselen bij het schuurdak, want hun ene kat had ontdekt dat ze via de containers op dak kon komen, en dat wilden ze niet. Al die tijd dat ze daar wonen hadden de dames totaal geen behoefte gehad om op de schutting te klimmen of zulks, ze waren duidelijk van een ander slag dan onze kortharige boeven die juist een grote hang naar avontuur hebben. Zolang dit niet was opgelost mochten ze niet meer naar buiten, hoe zielig ze me ook aankeken bij de achterdeur 🥺

Ik reed snel naar een bouwmarkt in de buurt en zocht naar de ingang; bij ons heeft de Gamma niet te missen borden waarmee de metershoge en brede in- en uitgangen worden aangegeven, van beiden doorgangen twee voor mensen die niet lijden aan keuzestress. “Zal ik de linkse deur nemen, of toch maar de rechtse?”  Maar hier kon ik ze niet vinden, wel een kleine deur maar  ik dacht dat dit de personeelsingang was.

Er stond een medewerker van PostNL post in een bus te duwen en hij moest lachen toen ik vroeg waar de ingang was, ik stond er vlakbij, die ene smalle schuifdeur dus. Oei. Lachend om mijn vergissing liep ik naar binnen. Nou kan ik heel makkelijk een uur kwijtraken als ik in een bouwmarkt loop, maar dat mocht nu absoluut niet gebeuren, en met de maten in het hoofd kocht ik een rol volière gaas, stevige geplastificeerde binddraad en schroefhaken. Bij die haken heb ik wel staan treuzelen, zoveel maten en soorten, kom op, hak die knoop door en reken af!

Het gaas kwam tussen schutting en schuurtje, volgens mij heb ik die kier rechts nog gecorrigeerd na het maken van de foto
IMG_8739
En een deel rond de kiwi, want daar zag ik ook veel kattenharen
IMG_8740
Anderhalf uur later was ik bijna klaar, toen ik Sophietje in haar bedje hoorde kirren en kraaien. Even snel afmaken, nog een minuut of tien, hehe, viel niet mee in die benauwende warmte. En toen tevreden toekijken hoe Luna ontdekte dat ze niet meer op het dak kon komen.
IMG_8737
Tot Sophie de fles ophad en in de box lag, en ik nog even het gereedschap van de tuintafel wilde opruimen. Shit, zie ik daar nou een witte staart op het dak? Damn. Gelukkig klom ze via de stam van de kiwi weer de tuin in toen Tim aan de achterkant van het dak haar wilde pakken, en met een restje gaas schermde ik ook dit deel nog af, liever had ik een groter stuk gaas hier gebruikt, maar ze is er sindsdien niet meer op gekomen. Net toen ik hiermee klaar was begon het te plenzen, en het goot nog steeds toen ik naar huis reed, maar bij ons was er veel minder gevallen. Er zat geen druppel in de regentonnen 🙁 maar de vogels waren wel blij met het gemiezer, ze waren massaal tevoorschijn gekomen en vulden de lucht met hun gezang. Poëtisch hè. Ik heb zo mijn momenten .

Wel heerlijk hoor, deze koelere dagen van rond de 20°C,  het maakt alles even wat minder vermoeiend en dat is ook voor Jon wel fijn nu hij een flinke sprong moet maken om in de box te komen. Ik had de bodemplaat helemaal omlaag gezet en dat moest toch even getest worden.
IMG_8791
Nog even naar boven om twee slabbetjes af te maken voor de  gasten kwamen
IMG_8774
Jon kwam gelijk erbij liggen, hè, gezellig zo samen. 
IMG_8772
Toen ik na de lunch en luierverschoning Sophie naar bed had gebracht en haar ouders de hort op gingen, had Jon ook dit plekje even getest op comfort, en goedgekeurd. Maar dat was niet de bedoeling, en ik zette Jon op de grond; hij liep een beetje gepikeerd naar de keuken, paar hapjes eten en toen door naar boven.
IMG_8748
En terwijl Sophietje in diepe rust was haalde ik een kinderwagen op die ik even tevoren op Facebook marketplace had gevonden, op een steenworp afstand van ons huis.
IMG_1989
Hij was goed gebruikt maar kon nog wel een rondje mee bij ons, wat scheelt in het gesjouw van spullen bij het oppassen. De bak voor de baby had niet gehoeven, maar de katten maakte ik er wel blij mee als semi overdekte slaapplaats in het tuinhuisje, hij zag er vanmorgen al beslapen uit. 
IMG_8767
Na het middagdutje zat Sophie heerlijk te spelen in de box, de katten kwamen om de beurt even kijken, Fay heeft er een hele tijd aandachtig kijkend bij gezeten en Sophie vond het geweldig. Pas toen ze heel enthousiast begon te gillen en slaan met haar armpjes liep Fay weg, dit was toch iets te hysterisch dreigend voor haar.
IMG_8754
We genoten van haar gebrabbel, ze “danste” op muziek van Elvis Presley door heen en weer te wiegen, zo grappig om te zien, en ze viel na het avondeten als een blok in slaap in haar bedje. ‘s Nachts sliep ze weer in haar eigen bedje thuis. 
De volgende dag dook ik aan het begin van de avond nog even in de voortuin, alle dorre loof van de voorjaarsbloeiende bollen uit de grinttuin halend. 
IMG_8768
En gelijk ook weer gras kortgeknipt wat flink verdroogd was, de lavendel en kattenkruid krijgen nu weer wat meer lucht, en door er langs te strijken vlogen die zalige geuren in het rond. Jon kwam gelijk aanlopen en rolde door een afgebroken takje kattenkruid, zo zag ik terwijl ik bij de heg gras wegknipte.  Ik ben dit voorjaar vergeten de brem na de bloei te snoeien bedacht ik me laatst, en nu is het te laat, anders bloeit hij volgend jaar niet. Volgend jaar weer een kans moet ik maar denken. De brem zie je op de foto helemaal rechts in het midden (onder de felgroene conifeer).
IMG_8769
Ik stopte het snoeisel in de groenbak die de volgende ochtend geleegd ging worden, Jon zag dat ik klaar was en dat zijn functie als verkeersregelaar op straat voor de deur niet meer nodig was (hij was tot mijn schrik gewoon midden op straat bij de afvoerput links van de containers gaan liggen), en liep naar me toe.
Raar zicht hè, dat verschil in hoogte van de lavendelhaag,
IMG_8770
De kleine planten krijgen denk ik meer zon en de grond droogt hier meer uit doordat deze niet beschermd wordt door de overhangende takken van de Japanse kers. Ik zou het anders ook niet weten. Jon kijkt naar het verdorde onkruid op ons pad, of dit ook niet weggehaald moet worden. Nou Jon, ik zou zeggen: “wapperen met die pootjes, ik houd je niet tegen”. Nââh, geen zin in, en hij loopt met me mee naar achteren.
IMG_8771
Nog even en dan is het groot feest, dan trouwt onze Tim met zijn lief Yvonne. Spannend hoor, we hebben er zin in. 🥰 Alles is geregeld, alleen een tas, er kan amper wat in mijn mooie goudkleurig tasje 🫣 zal ik gewoon mijn grote tas meenemen en in een hoekje zetten voor de rest van mijn spullen? Tissues, snoetenpoetsers, slabbetje, powerbank, mobieltjes (van mij en mijn lief), brillenpoetsspul, pepermuntjes, keelpastilles, blarenpleisters, gewone pleisters, zonnebrandcrème want ze geven tropische temperaturen af, zakmesje, nagelvijl, en dan heb ik het wel zo. Denk ik. 🤔

Hopelijk kan ik die dag het verband van DH’s duim vervangen door een simpele pleister, de nieuwe kaasschaaf bleek zeer scherp en schoot door. Het bloedde als een rund, en toen het bloed na een half uur weer vanonder de dikke pleisters piepte, gingen we er toch maar even mee naar de huisarts, die de flinke huidflap stevig op zijn plek vastplakte, en het afmaakte met een drukverbandje. De dames aan de muur waren er ook flink van geschrokken, zoveel bloed.
IMG_8792
De scherpe kaasschaaf is even objecta non grata tot de feestelijkheden achter de rug zijn, want meer opwinding kan ik even niet aan.