Categoriearchief: Katten avonturen

Muizenissen

Mooie sfeerbeelden van de witte wereld bij het wakker worden,

Alles is zo mooi bedekt, hier ligt nog maar een beetje

De sneeuw knisperde onder mijn voeten toen ik even naar het achterste terras liep om deze foto te maken

Sedum herbstfreude met hoedjes op naast de vijver

En Fay die ‘s morgens vroeg wel naar buiten wilt, maar het te koud vindt en gelijk weer naar binnen komt, vooral omdat Sherlock binnen moest blijven vanwege zijn blessure (weer last van zijn pootje, deze keer links voor, te zien aan de vele wondjes heeft hij weer gevochten). Jon is steeds meer een binnenkat aan het worden en heeft genoeg aan een paar keer kort naar buiten voor een frisse neus. Soms zo kort dat hij alweer binnen staat nog voordat de deur dicht is.

Fay komt gezellig op schoot zitten terwijl ik de video van Marion’s world bekijk, de derde ronde van de stitch journal van de woensdag wordt besproken en ik prik gelijk mee

Ik had eerder al een begin gemaakt met de opdracht, wachtend op manlief

Een bezoeker van het sportcentrum zag me aan het werk en liep enthousiast op me af, “Oh wat leuk, aan het handwerken, wat bent u aan het maken?”, en ze keek aandachtig naar wat ik had gedaan. “Zo, wat een geweldig effect,” zei ze vriendelijk lachend, en ze liep met snelle pas naar de uitgang, want haar vriendin met wie ze samen was aan komen lopen was gewoon doorgelopen.

Ik had nog net tijd om het andere rondje ook vast te zetten, voordat we weer naar huis gingen.

Zie Fay lekker genieten van het zonnetje, haar haren glinsteren zo mooi.

Maar plots miauwt de kat van Marion heel klagelijk, Fay kijkt gelijk achter mijn iPad of ze die kat ziet zitten, en dan springt ze op de gele stoel om buiten te kijken. Ik zet de video even op pauze om mijn iPods erbij te pakken, zonder geluid kijken is niet leuk.

Sherlock is ook op het gemiauw afgekomen, door de kamer lopend als een hyena gaat hij met uitgerekte nek naar buiten kijkend staan, klaar om zijn territorium te verdedigen; Jon blijft liggen, het boeit hem niet zo, of misschien weet hij inmiddels dat de kat niet echt hier is

Hier is het werkje bijna klaar, het onregelmatige van de steken en het rafelen hoort zo, en het hoort bij het experimenteren.

Nu nog met een dikkere draad (twee draden met glitter er door) inweven, en klaar is het.

Ik vind de lange lap (in totaal 140 cm) vrij onhandig om mee te werken en naaide de zijkanten dicht, zodat ik niet steeds zo’n lange flap mee moet draaien tijdens het borduren.

Bijkomend voordeel: ik kan het nu als een zakje gebruiken om na afloop het werk in te vouwen

Het gaat gelukkig iets beter met Sherlock, ook al loopt hij nog wel wat mank, vooral als hij teveel heeft gestoeid met Fay of zich als een dominant haantje gedragend Jon heeft zitten jennen. Trappen op en af rennen is niet wat de dokter bedoelde met “rustig aan doen”.

Vrijdagavond zag ik op Facebook een reclame van Het Muizenhuis voorbij komen, ik liet me verleiden tot het kopen van het pakketje om een muis te maken, en wat schetste mijn verbazing zaterdag vlak voor de middag? De PostNL bezorger belde aan met een grote doos, met daarin een platte doos, jeuj, van het Muizenhuis. Dat is snel! In mijn volgend blogje meer hierover ☺️

Indigo Way Mystery en meer

Denkend dat ik alle losse blokjes nu af had,

wilde ik zaterdag beginnen aan het laatste deel, het samenvoegen van de kleine blokjes tot grote blokken. Maar toen zag ik op de website van Quiltville
dat in deel 7 stond dat je ook nog een lading hourglass blokjes moest maken, diepe zucht. Paar uur later was dat varkentje ook gewassen, en om het mezelf makkelijk te maken had ik maar twee verschillende rode en blauwe stoffen gebruikt.

En nu kon ik aan de slag, goed kijken op welke manier de stukjes aan elkaar moesten
Blok A

en toen blok B, die iets groter lijkt uit te vallen dan blok A 🫣

Ik spelde ze op het quiltje vast zodat ik voor het naaien kan checken of ik niks verkeerd om heb liggen, en het tornmesje ligt binnen handbereik, want naadjes die overduidelijk niet aansluiten gaan los. Het ene blok gaan zonder problemen in elkaar en bij een volgend blok haal ik soms meerdere keren een naadje los. Mind the gap.

De designwall maakte ik voor een groot deel leeg, zodat ik ze hierop kon vastplakken, alleen liggen ze niet goed, twee moet ik een kwart slag draaien, zie ik nu.

Er worden al affe mystery quilts geshowde op Quiltville Facebook, en niet iedereen maakt ze in de kleurstelling rood-donkerblauw-licht blauw- neutral, sommigen hebben het in een kleur gemaakt (van mooi tot saai), of juist heel erg scrappy bont, maar hierbij valt op dat als er te weinig contrast zit tussen de delen, het hele patroon wegvalt.
Klik op https://quiltville.blogspot.com/p/indigo-way-mystery.html en dan zie je de mystery quilt over de veranda hangen. Over een paar weken haalt ze het patroon er af als zijnde gratis te downloaden, en word het een kooppatroon.

De Cat lady quilt heeft ook haar vaste plek gekregen aan de muur

Het ziet er fleurig uit.

Vorige week hadden we het druk met ziekenhuis afspraken van manlief: woensdag ct scan van thorax en abdomen in Roosendaal, donderdag bloed prikken en MRI hoofd in Tilburg, en vrijdag weer naar Roosendaal, alwaar de longarts goed nieuws had, geen afwijkingen wat op tumoren wees, slechts een matglas plek op de longen wat een longontsteking leek te zijn. Over twee maanden weer een scan om deze plek in de gaten te houden. En aanstaande maandag rijden we weer naar Tilburg voor de uitslag van de MRI, spannend. En heeft de medicatie die manlief via het infuus kreeg geholpen tegen het oedeem? Het is moeilijk te beoordelen, de drukte van feestdagen, een insult vlak voor oud en nieuw en het daarvan weer herstellen kost zoveel energie, dat je niet weet waar de vermoeidheid van komt, en daar komen de spanningen van de uitslagen ook nog bij, die gaan ook niet in de koude kleren zitten.

Sherlock lag al lekker te knorren op het kussentje bij het raam, en nu ligt Fay er gezellig bij hem, of moet ik zeggen “op”? Sherlock vindt het niet erg, anders was hij echt wel opgestaan, alhoewel, hij loopt weer mank, last van zijn li.voorpootje, misschien voelde Fay dat aan en gaf ze hem extra warmte. Hopelijk werkt de pijnstilling snel. Even binnen blijven voor een dag.

Lekker begin

Afgelopen vrijdag hebben we de kerstboom afgetuigd en buiten gezet, en kon het snoeien beginnen. Voor de gein liet ik een laag takken zitten, als ik hier een lading met kokos vet gemengde vogelvoer op plak, dan zou dat toch een leuk zicht zijn? Sherlock kijkt me vol verwachting aan, gaan we spelen?

Ik hang er nog meer lekkers in, en een lading zelf gemengde zonnebloemzaad, vogelzaad en kokosvet prop ik in een vetbolhouder,

de katten zijn binnen, laat de vogeltjes nu maar komen. Ik heb de hoes die op de toren lag gistermiddag even tot een ronde kussen vermaakt, met een stuk van een oude dekbed er in en bijna geheel aan de hoes vastgenaaid en dichtgenaaid is het een lekker zacht kussentje geworden die in zijn geheel makkelijk gewassen kan worden. Het is al goedgekeurd door de viervoeters.

En toen ik gistermiddag toch bezig was, heb ik gelijk een hoes gemaakt voor een andere kussen, zoekend naar een leuke stof vond ik een quilttop. Gemaakt van allemaal blokken die ik jaren geleden had gewonnen in een blokkenloterij. Lekker fleurig en groot genoeg. De uiteinden hebben een tunnel met koord sluiting,

Past precies tussen de armleuningen

Leuke stofjes hè? Sommigen zijn saai maar daardoor vallen de fleurige stoffen beter op

Het kussen dient als iPad steun, en Jon is er heel blij mee, hij past net op schoot, mits ik achterover leun

Alleen moet hij het aantikken van het scherm afleren; hij hoorde vogeltjes kwetteren en tikte het grote beeld weg.

Jon zat eerder die dag heerlijk te rollen in de catnip toen Sherlock ook mee wilde spelen, het eindigde in een stoeipartij, Fay liep er naar toe en stond er als een scheidsrechter bij om te zien of het wel eerlijk eraan toe ging, en zag ze daar nou een Ippon?

Gisteren naaide ik deel twee van de mystery nog een keer, ik had het verkeerd gelezen, je moest een x aantal setjes van 4 dezelfde rood-neutraal stukjes naaien, en ik had gewoon een x aantal scrappy rood-neutraal genaaid. Ik heb dus genoeg blokjes om in een andere quilt te gebruiken, of voor op de achterkant. Jon lag links klaar indien hulp gewenst was

En Sherlock zat rechts van me, even afgeleid door geluiden in de straat

We komen er wel. Ik ga ze zo strijken en dan aan deel 5 beginnen, square in a square. Hoe moeilijk kan het zijn. Ik pak eerst dus maar een kopje koffie, oh en wat eten we vandaag? Ik denk dat de diepvries het antwoord wel weet, en anders ga ik nog even op de fiets weg, dan kan ik onderweg ook nog een lekker frisse neus halen.

Spelen met lapjes

Het was vorige week nog een hele klus om het blokkenspel voor Sophie tussen alle bedrijven door af te krijgen, als ik even opsta om Sherlock en Fay binnen te laten, blijft Jon de wacht houden bij de blokjes

Na een snelle hap gaat het duo gelijk op de toren liggen en kan ik nog een steekje zetten

Ter afwisseling snijd en naai ik deel twee van de mystery van Quiltville, dit zijn eenvoudige blokjes

En naaide ik wat meer lapjes vast aan het blokkenspel

We waren de volgende dag een hele middag zoet met de derde kuur van manlief, DH sliep en ik haakte

en bij vertrek op de afdeling kreeg hij een gelukspoppetje voor in de kerstboom, en zagen we het ziekenhuis uitlopend een dubbele regenboog. Het begon net te regenen toen ik de panorama foto maakte en lette niet goed op, dus van de dubbele regenboog is links en rechts slechts een stukje te zien.

De volgende ochtend haalde ik een kerstboom bij de boerderij vlakbij, ik zag hem al staat toen ik op het erf reed en samen met een hulp laadde de boer hem in de auto. Met behulp van een hondje reed ik hem de woonkamer in, en hoppa, daar staat hij dan, zo mooi vol, symmetrisch en recht. Piek er in en niks meer aan doen, heerlijk prikkelarm zolang je er niet aankomt.

Ik had de bakken met kerstspullen al naar beneden gebracht, Jon zorgde dat de kerstballen geen kant op konden, stel je voor dat ze er uit springen.

Die zelfde middag had ik een afspraak bij de dermatoloog, ze ging een rode schilferige plek op mijn arm behandelen met stikstof. Eerst kwam een assistent mijn handen bekijken -ze zijn op twee plekjes na helemaal genezen-, en toen liep ze de behandelkamer uit en kwam de dermatoloog naar binnen. Ze pakte een metalen slagroomspuit en terwijl ze uitlegde dat het zometeen wel koud zou aanvoelen hield ze de tuit dicht op het plekje en hoorde ik het al sissen, en ja, eerst voelde het koud maar een tel later begon het al flink te branden. 😣 Ik moest er later maar vaseline op smeren, en dat was het.
Ze liep weer terug haar kantoortje in en trok de deur dicht. Ik trok mijn jas aan, draaide de deur naar de gang van slot en liep de gang door, het ziekenhuis uit, en lekker op de fiets weer naar huis. Ik bedacht me toen pas dat ik vast op de assistente had moeten wachten om een pleister op het wit uitgeslagen bevroren plekje te laten plakken. Tja, dat kon thuis ook nog. Hier is bij thuiskomst de blaar die er op kwam nog klein, een paar uur later was het maatje duimnagel, en het was een snerpende pijn als er iets tegenaan kwam. De blaar brak een dag later door het stoten open en plakte ik er een brandpleister op, vaseline leek me op dit moment niet geschikt vanwege de lekkende en pijnlijke wond . De pleister helpt goed.

Verder werken aan het blokkenspel zorgde voor de nodige afleiding, hier een filmpje toen ik bijna klaar was

Vrijdag kwamen Tim en Yvonne Sophietje brengen, ze mocht een nachtje blijven slapen, wat een feest. Gelukkig sliep ze de hele nacht door, Evelien stopte haar nichtje in bad en samen zaten we aan het ontbijt, zelf haar stukjes brood met pindakaas met een vorkje opprikken, zo lief. In de woonkamer zag ze Sherlock en zat hard te kraaien, kirren en brabbelen tegen het arme beestje die niet wist hoe snel hij uit de buurt van dat kleine mensje moest komen

Ze schoof op haar bibs naar de andere kant van de boom en toen Sherlock zag dat ze aanstalten nam om ook onder de boom te komen, liep hij snel weer de andere kant op

Na het middagdutje en fruithapje ging ze in de box, en maar kwebbelen tegen de pop die ze liet dansen

Later die middag kwam Yvonne en Tim weer langs, ze kreeg haar Sinterklaascadeautjes van ons; een schattige zacht elfjes pop van Evelien en het blokkenspel van ons. Ze probeerde eerst de blokjes los te trekken wat haar gelukkig niet lukte, en zat even later ermee te spelen “zoals het hoort”

We aten flamkuchen met asperges en nog eentje met Italiaanse groenten en hadden als desert een zalige trifle, gemaakt door Ellie, die het tegen de middag had gebracht samen met Marjan, en zo konden ze eindelijk Sophietje bewonderen. De trifle was heerlijk 🤤 😘

Het was heel stil toen ons prinsesje en haar ouders ‘s avonds weer naar huis waren, Jon en Fay zaten er helemaal doorheen, en Sherlock durfde pas naar binnen te komen toen hij zijn kopje naar binnen stekend geen vreemde stemmen hoorde.

Ik moet vanmorgen in mijn slaap mijn wekker hebben uitgedrukt, want ik werd pas om negen uur wakker. Ooooh 🫢 Gelukkig voor de katten was Evelien al eerder op en had ze naar buiten gelaten en de vaatwasser leeggeruimd, hier was ik gisteravond niet meer aan toe gekomen.

De COVID vaccinatie die we vanmiddag kregen leverde me een stijve en pijnlijke bovenarm op, hopelijk blijft het hierbij, zodat ik komende dagen deel drie van de mystery van Quiltville afkrijg, vanmiddag sneed ik al veel onderdelen en helaas allemaal iets te groot, dit merkte ik na het maken van het eerste blokje. Het blokje op de foto is na het bijsnijden en klopt helemaal qua maat 😅

In de beschrijving staan de maten voor de traditionele manier van snijden en naaien, en daarna de maten voor het snijden met speciale rulers. En die laatste maten had ik moeten aanhouden. Volgende keer goed lezen en na het snijden van het eerste blokje even naaien om te zien of de afmetingen kloppen.

En volgens mij hebben we komende week een rustig weekje, misschien woensdagmiddag naar de bee 🤞

Geveld

Klokslag acht uur begon de herrie achter ons huis, en waar ik al bang voor was sinds het huis achter ons was verkocht en de bewoners vorige week waren vertrokken, gebeurde helaas.

De grote blauwe Ceders (3 stuks naast elkaar in 1995 geplant) moesten er aan geloven. Een man boven in de boom met een kettingzaag en eentje op de oprit in de weer met een joekel van een hakselaar. Op de foto hierboven zijn al vele grote takken uitgehaald, zo zonde. En hij zat dit jaar zo prachtig vol met dennenappels.

Hier vanuit de tuin om 9 uur

manlief: “Je gaat je er niet mee bemoeien hoor!”, toen ik zei dat ik het zo erg vond dat de grote bomen weggehaald werden. De vogels zullen het wel gaan missen 😢

En vijf uur later waren de bomen weg

De hakselaar ging nog door tot eind van de middag, de katten durfden toen nog niet langs de schuifpui naar binnen en buiten, hier rent Jon naar binnen

Fay heeft er nog geen zin in, ze ligt onder de conifeer de voortuin in te kijken, Sherlock ligt boven te slapen, hij was vanmorgen als eerste naar buiten gerend toen het even stil was, en een paar tellen later gingen de machines aan en liet hij zich een paar uur niet zien. Pas toen de mannen zaten te lunchen liet hij zich weer zien, en wilde hij heel graag naar binnen.

Voor de lunch ging ik verder met de Cat Lady quilt, Jon keek even naar de deur of Sherlock er ook aan kwam, vaak wilt hij ook meekijken, vooral als er een snoepje aan vast zit. Ik tekende de letters over op HeatNbond featherlight

En ik had een stukje stof (scrap) gevonden,

Mooi mooi

Nou op de witte border strijken, en het stukje staart ook. Daar waar het staartje over de letter gaat streek ik nog een stukje witte stof zodat het paarse niet door zou schijnen

Het vastnaaien ging op het gemakje, en omdat ik zo een andere snijmat op het bureau moest leggen omdat de snijtafel bezet was, ging de overlocker er af.

ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om Jon wakker te maken omdat ik de snijtafel nodig had.

En toen, dom dom dom, trok ik de papieren versteviging (theezakjespapier) van de achterkant weg. Nu gingen de randen lekker golven, geniaal. Doe dit pas als de borders er op zitten. Volgens mij heb ik bij de vorige Amy Bradley quilts na het opstrijken van de applicaties de top eerst gesandwicht, en toen met de festonsteek alles vastgenaaid. Ik vond dat wel handig. Maar het onhandige was wel de dikke laag stof/tussenvulling/achterkantstof die ik bij elke bocht door het gat van de machine moest manoeuvreren

Hier zie je wat ik bedoel met het gegolf terwijl de zijborders er op zitten en geperst moeten worden, maar kijk ook even naar de schone zool van het strijkboutje 👍

Nadat ik de bovenste en onderste border er op had genaaid kon de mouw en het puntje van de staart er op worden gestreken

En kon ik het vastnaaien, de rand van de mouw was lastig te zien

En waar ik hier stop moet de plooi aangegeven worden

Deze lijnen had ik vergeten er op te tekenen voor het vaststrijken, en omdat ik niet wilde afhechten om de top op de lichtbak over de tekening te leggen moest ik even wat improviseren. Ik gebruikte het papiertje van de heatNbond wat ik eerder van de achterkant had losgetrokken

en een deel uitgeknipt zodat ik de lijntjes kon tekenen

met frictionpen

Papiertje weg en weer verder

Nou ja en toen was het naaiwerk klaar

Morgen ga ik wel verder, het rechtsnijden van de zijkant komt wel na het doorquilten, oeh zo leuk

Jon was blij dat dit deel klaar was, het is altijd weer spannend of het goed gaat