Afgelopen vrijdag hebben we de kerstboom afgetuigd en buiten gezet, en kon het snoeien beginnen. Voor de gein liet ik een laag takken zitten, als ik hier een lading met kokos vet gemengde vogelvoer op plak, dan zou dat toch een leuk zicht zijn? Sherlock kijkt me vol verwachting aan, gaan we spelen?

Ik hang er nog meer lekkers in, en een lading zelf gemengde zonnebloemzaad, vogelzaad en kokosvet prop ik in een vetbolhouder,

de katten zijn binnen, laat de vogeltjes nu maar komen. Ik heb de hoes die op de toren lag gistermiddag even tot een ronde kussen vermaakt, met een stuk van een oude dekbed er in en bijna geheel aan de hoes vastgenaaid en dichtgenaaid is het een lekker zacht kussentje geworden die in zijn geheel makkelijk gewassen kan worden. Het is al goedgekeurd door de viervoeters.

En toen ik gistermiddag toch bezig was, heb ik gelijk een hoes gemaakt voor een andere kussen, zoekend naar een leuke stof vond ik een quilttop. Gemaakt van allemaal blokken die ik jaren geleden had gewonnen in een blokkenloterij. Lekker fleurig en groot genoeg. De uiteinden hebben een tunnel met koord sluiting,

Past precies tussen de armleuningen

Leuke stofjes hè? Sommigen zijn saai maar daardoor vallen de fleurige stoffen beter op

Het kussen dient als iPad steun, en Jon is er heel blij mee, hij past net op schoot, mits ik achterover leun

Alleen moet hij het aantikken van het scherm afleren; hij hoorde vogeltjes kwetteren en tikte het grote beeld weg. 

Jon zat eerder die dag heerlijk te rollen in de catnip toen Sherlock ook mee wilde spelen, het eindigde in een stoeipartij, Fay liep er naar toe en stond er als een scheidsrechter bij om te zien of het wel eerlijk eraan toe ging, en zag ze daar nou een Ippon?

Gisteren naaide ik deel twee van de mystery nog een keer, ik had het verkeerd gelezen, je moest een x aantal setjes van 4 dezelfde rood-neutraal stukjes naaien, en ik had gewoon een x aantal scrappy rood-neutraal genaaid. Ik heb dus genoeg blokjes om in een andere quilt te gebruiken, of voor op de achterkant. Jon lag links klaar indien hulp gewenst was

En Sherlock zat rechts van me, even afgeleid door geluiden in de straat

We komen er wel. Ik ga ze zo strijken en dan aan deel 5 beginnen, square in a square. Hoe moeilijk kan het zijn. Ik pak eerst dus maar een kopje koffie, oh en wat eten we vandaag? Ik denk dat de diepvries het antwoord wel weet, en anders ga ik nog even op de fiets weg, dan kan ik onderweg ook nog een lekker frisse neus halen.